Dagelijks archief: december 18, 2020

dec18

yoga ; De kleermakerszit

Geplaatst op door
Standaard

categorie : yoga en meditatie

 

 

 

De Kleermakerszit is een makkelijk alternatief voor de (voor ons westerlingen) moeilijke Lotushouding. In het Sanskriet wordt het Sukhasana genoemd wat ‘gemakkelijke houding’ betekent. Het is een heel geschikte houding voor ademoefeningen, visualisaties en meditatie. Hoewel deze zithouding voor de meeste mensen haalbaar is, kan het lastig zijn om de rug recht te houden. In deze beschrijving lees je hoe dat komt en wat je er aan kunt doen.

 

 

.

.

 

Uitvoering

 

Het gaan zitten in de Kleermakerszit is zo eenvoudig dat het eigenlijk geen uitleg behoeft. Onderstaande afbeelding spreekt voor zich.

 

.

Kleermakerszit

.

De Kleermakerszit. De positie van de handen hangt uiteraard af van de oefening die je doet.

 

 

 

Gemakkelijk rechtop zitten

.

Het kan moeilijk zijn om je rug recht te houden als je in kleermakerszit zit. Dit komt omdat je knieën hoger zijn dan je heupen, en dat vraagt een behoorlijke beweeglijkheid van de heupgewrichten. Misschien ben je vrij lenig en dan is er niets aan de hand. Maar als je heupen niet voldoende beweeglijk zijn, dan zal je lichaam dat willen compenseren door het bekken achterover te kantelen. Op die manier krijg je je knieën toch hoger dan de heupen. Een achterover gekanteld bekken heeft echter wel een bolle rug tot gevolg (zie a in de afbeelding hieronder).

 

 

RechtzittenInKleermakerszit

.

.

In kleermakerszit zijn je knieën hoger dan je heupen; hierdoor kun je een bolle rug krijgen (a). Dit kun je oplossen door op een kussen te zitten (b). Verdere uitleg in de tekst. Meestal kun je door je in te spannen toch redelijk rechtop zitten, maar dat is behoorlijk vermoeiend en niet lang vol te houden. Gelukkig is dit euvel eenvoudig op te lossen: ga gewoon op een opgevouwen deken of stevig kussen zitten (zie b in de afbeelding). Het bekken zal dan niet meer de neiging hebben achterover te kantelen. Je zult merken dat je veel makkelijker rechtop kunt blijven zitten. Er zijn speciale meditatiekussens in de handel (zie onderstaande foto). Ik kan de aanschaf van zo’n kussen beslist aanbevelen, want het heeft een prettige hoogte en het is stevig maar niet te hard.

 

.

 

MeditatieZitKussen

 

.

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

dec18

Twaalfde miniatuur : derde Visioen van het Tweede Boek

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Hildegard von Bingen

 

 

 

 

 

 

Twaalfde miniatuur : derde Visioen van het Tweede Boek

 

 

Scivias%20T%2012_Boek%20II,3

 

 

De volgende vijf miniaturen handelen over de sacramenten van de Kerk :  Doopsel, Vormsel, Priesterschap, en Eucharistie. Hildegard besteedt een bijzondere aandacht aan het H. Doopsel en het H. Priesterschap, en dit laatste speciaal in verband met de maagdelijkheid in de Kerk.

De twaalfde miniatuur toont ons het visioen van het H. Doopsel als openbaring in de schoot der Kerk; het Doopsel is immers het sacrament van de wedergeboorte tot het goddelijk leven. De volgorde waarin men de vier voorstellingen moet lezen is van rechtsboven naar linksboven en van rechtsonder naar linksonder.

 

 

1

 

1. Rechts boven zien we de Kerk als koningin met gouden kroon en gulden gewaad, zelfs haar gezicht en handen zijn van goud. Uit de tekst leren we, dat deze gulden schittering wijst op het goddelijk licht dat haar als een gewaad omkleedt. Met haar handen omvat zij het altaar waarboven de Christus met een boek in de hand als Majesteit troont.

Men ziet aan de voorkant van het altaar de rechterhand en opzij van het altaar nog net de toppen van de vingers van de linkerhand: zij omhelst werkelijk het altaar als een geliefde zijn bruidegom. Het is een huwelijksgebaar waardoor de vereniging van de Godmens met de Kerk tot stand komt.

 

 

2

 

2. Het gevolg van deze eenwording toont de volgende voorstelling die een zwangere Kerk laat zien. In heilig enthousiasme heft zij haar rechterarm omhoog. Op de banderol die zij in de hand houdt staat: Me oportet concipere et parere (ik moet ontvangen en baren). De oervrouwelijke vreugde over deze zwangerschap brengt Hildegard in beeld door engelen te laten toesnellen met muziekinstrumenten, die symfonieën van vreugde doen klinken.

Tegelijk dragen de engelen trappen en stoelen aan, bestemd voor de gelovigen die gebaard zullen worden. Want, zegt de tekst, engelen staan gereed om het nieuwe geslacht te helpen bij het bestijgen van de treden van het geloof en het de rustpunten te verschaffen voor de beschouwing.

 

 

3

 

3. De derde voorstelling geeft op een heel oorspronkelijke wijze het proces weer van de geboorte tot het geestelijk leven. De geloofsleerlingen haasten zich als donkere hardlopers om door de brede mazen van het net, dat de schoot van de Kerk bedekt, naar binnen te dringen. Men ziet alleen nog de hoofden zoals bij vissen die in een net gevangen zijn.

Het opmerkelijke is dat de Kerk kinderen baart uit haar mond, omdat de door de mond hardop uitgesproken doopformule, de mensenkinderen geboren doet worden tot het bovennatuurlijke leven. Daarom strekken de pasgeborenen, nu stralend van goudkleur, hun handen uit naar het symbool van de H. Drievuldigheid uitgebeeld door drie elkaar omgevende cirkels.

De buitenste is van zilver, dan hebben we één van goud en de middelste is van een blauwe kleur met een wit centrum. Vóórdat de geloofsleerlingen geboren werden hadden ze een donkerbruine kleur, die we in de andere miniaturen alleen voor de helbewoners gebruikt zien. Bij de wedergeboorte hebben de neofieten die donkere huid afgeworpen zoals een slang die vervelt. Nu schitteren zij van het hemels goud van de H. Geest.

 

 

4

 

4. In het vierde en laatste tafereel richt Christus een vermaning tot de nieuw gedoopten. Men heeft de keuze tussen twee wegen. De ene leidt naar het oosten, waar de laatste openbaring zal plaats vinden en de andere voert naar het noorden, waar de vorst van het kwade, hier voorgesteld door rode vlammen, zetelt. Deze leer van de twee wegen in verband met het doopsel gaat terug tot de eerste tijden van het christendom.

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

JOHN ASTRIA

 

 

dec18

Smaragd.

Geplaatst op door
Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

 

Kenmerken van smaragd

 

Smaragd is al zeer lang bekend en geliefd, alle befaamde schatten uit de historie bevatten smaragden. De edelsteen is transparant en heeft een prachtige helder groene tint, die doet denken aan de natuur en het frisse groen van de lente. Het groen is zo bijzonder, dat die tint de eigen naam smaragdgroen kreeg. Smaragd is een variant van het mineraal beril (of beryl), net als z’n zusje aquamarijn. Beide stenen genieten faam als een koninklijke steen. Niet alle groene beril is smaragd. De kleur moet echt heldergroen, grasgroen of smaragdgroen zijn. In de praktijk zijn smaragd en groene beril moeilijk uit elkaar te houden.

Omdat de steen kostbaar is, wordt smaragd ook synthetisch nagemaakt. Als je door een microscoop kijkt, zie je duidelijke verschillen tussen natuurlijk gevormde en nagemaakte smaragd. Echte smaragd vertoont onregelmatigheden en kleurverschillen, terwijl de synthetische steen inwendig zeer regelmatig is. In de edelsteentherapie wordt de smaragd graag gebruikt vanwege zijn regenererende, herstellende werking. Veel huidklachten verminderen door het dragen van een sieraad met smaragd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Herkomst van de naam

 

Over de betekenis van de naam smaragd bestaan verschillende theorieën. Zeker is dat het woord smaragd is afgeleid van Latijn smaragdus. De herkomst van Latijnse woord is echter onduidelijk. Het kan ontleend zijn aan Grieks smaragdos (‘groene steen’). Het zou echter ook ontleend kunnen zijn aan Grieks smaragein (‘donderen, onweren’). In dat geval zou smaragd ‘bliksemende steen’ of ‘dondersteen’ betekenen. De naam wordt ook wel verklaard uit Arabisch achmardi (‘groenachtig’) of Hebreeuws bâréket (‘schitterende steen’).

 

 

 

 

 

 

 

Door de eeuwen heen

 

Smaragd is al meer dan 4000 jaar bekend als heelsteen en als siersteen. Smaragd is in veel culturen het symbool voor macht, onsterfelijkheid en eeuwige jeugd, het steeds terugkerende groen na de winter. In de oudheid waren smaragden al geliefde edelstenen. Ze werden uit Boven-Egypte gehaald. Sommige mijnen zouden reeds 2000 v.Chr. in gebruik zijn. Bij de Egyptische farao’s was de smaragd zeer in trek. In Jabal Sukayt en Jabal Zabarah, vlakbij de Rode Zee, bevonden zich waarschijnlijk de beroemde smaragdmijnen van de farao’s.

In de tijd van Alexander de Grote (365-323 v.Chr.) werkten daar veel Griekse mijnwerkers. Vooral de smaragden van Cleopatra (96-30 v.Chr.) waren bekend. Rond 1817 zijn de resten van deze uitgebreide mijnen terug-gevonden. In het oude Griekenland (ca. 800-250 v.Chr.) werd de smaragd geassocieerd met de god Hermes, boodschapper van de goden. De smaragd werd verbonden met waarheid, waarachtigheid en welbespraaktheid.

Bij de Romeinen (ca. 600 v.Chr.-500 n.Chr.) waren alle groene stenen, en dus ook de smaragd, gewijd aan Venus, godin van de liefde. De kleur groen werd geassocieerd met de lente en met groeikracht. Bij opgravingen in onder andere Pompeji en Herculaneum zijn mooie sieraden met smaragd gevonden, zoals gouden ringen en oorbellen. De Romeinse keizer Nero (37-68) zou door een grote beril, vermoedelijk een smaragd, naar het spel der gla-diatoren gekeken hebben. Beril werkt als vergrootglas, en een kleurtje geeft de bloederige gevechten een ander aanzien. En misschien had Nero zo wel de zonnebril uitgevonden.

Bij de Azteken (ca. 1200-1500) was de smaragd de steen van de aarde en de vruchtbaarheidsgoden. Beelden van deze goden zijn altijd versierd met groene stenen, vooral met smaragd en jade. De groene kleur werd geas-socieerd met de regen die leven en vruchtbaarheid bracht. Middeleeuwse legenden vertellen dat de smaragd uit de kroon van Lucifer, de duivel, is gevallen. Smaragd zou dus eigenlijk een helse steen zijn. Maar juist daarom kon smaragd inzicht geven hoe demonen te werk gaan, en kon je door het dragen van een smaragden sieraad deugdzaam leven en duivelse invloeden uit de weg gaan. In sommige sprookjes kon je door een smaragd in je mond te nemen onzichtbaar worden, of de taal der dieren verstaan.

Volgens de mysticus Johannes van Ruusbroec (1293-1381) is de smaragd de steen van de uitstorting van de Heilige Geest in Christus. Het is de steen van geloof, hoop en liefde. Een inspiratiebron van de middeleeuwse alchemie was de zogenoemde Smaragden Tafel, de Tabula smaragdina. Het is een groot stuk smaragd waarin een tekst is gegraveerd. De tekst, toegeschreven aan de mythische wijze Hermes Trismegistus, is een alchemistische verhandeling over energie die alles gecreëerd heeft. Omdat de tekst in een smaragd is gekerfd, moét het wel waar zijn…

 

 

 

 

 

smaragden tafel

 

Boven een 17e-eeuwse afbeelding van de Smaragden Tafel door Heinrich Khunrath, 1606.

 

 

Spiritueel

 

* Smaragd laat je eerlijk naar jezelf kijken, waardoor je je vastgeroeste patronen ziet en deze kunt doorbreken.

* Smaragd opent je hartchakra en helpt je te leven vanuit een onvoorwaardelijke liefde voor je omgeving.

* Smaragd maakt rustig in het hoofd, kalmeert. Smaragd helpt je jouw innerlijke wijsheid aan te boren, je intellect en analytisch vermogen groeien.
* Smaragd trekt liefde, harmonie en overvloed aan.
* Smaragd is de steen van de Waarheid.
* Smaragd geeft emotionele veerkracht, en verzacht arrogantie, jaloezie en egoïsme.
* Hij helpt negativiteit om te zetten in positieve zaken. Smaragd bevordert het gevoel van algeheel welbevinden en het gevoel voor esthetiek. Smaragd is een steen die in crisistijden nieuwe richtingen en doelen laat zien.
* Smaragd symboliseert de krachten van de natuur, van groei en regeneratie op alle denkbare niveaus. De smaragd verbindt je met de krachten van de natuur. Hij leert je in harmonie met de natuur en jezelf te leven.

 

 

 

 

 

Chemische samenstelling

 

De insluitsels ondermijnen de structuur van de steen en maken deze kwetsbaar bij het bewerken. Daarom gebruikt men bij het bewerken vaak een rechthoekig slijpsel, het ‘smaragdslijpsel’. Daarin gedijt de smaragd het best.Smaragd is een beril, een aluminium-beryllium-silicaat. Chroom is de kleurgevende component, soms samen met vanadium. Alleen chroomhoudende groene beril wordt als smaragd beschouwd.

 

 

Samenstelling: Be3(Al,Chr)2Si6O18 + K, Li, Na, + (Cr, V)
Hardheid: 7,5 – 8
Glans: glasglans
Transparantie: doorzichtig, doorschijnend, ondoorzichtig
Breuk: klein, schelpvormig, ruw
Splijtbaarheid: onduidelijk
Dichtheid: 2,67 – 2,90
Kristalstelsel: hexagonaal

 

 

 

 

 

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870

 

 

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

dec18

Actinoliet

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

 

Het mineraal  actinoliet (straalsteen) is een inosilicaat

met de chemische formule  Ca2(Mg,Fe)5Si8O22(OH)2.

Het behoort tot de amfibolen.

 

 

Eigenschappen

 

Het grijsgroene tot groene of zwarte actinoliet heeft een glasglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is monoklien en de splijting is perfect volgens kristalvlak [110]. De gemiddelde dichtheid is 3,04 en de hardheid is 5,5. Actinoliet is niet radioactief. Actinoliet heeft soms een in de lengte splijtende, naald-achtige vezelstructuur, het is één van de zes soorten asbest, en wordt ook wel groene asbest genoemd. Deze kleur is echter alleen te zien in zijn natuurlijke vorm, niet meer na verwerking.

Inademing van de vezels is schadelijk voor de longen maar de concentraties in materialen zijn vaak laag. Een toepassing waar wel eens actinoliet in zit is bijvoorbeeld kit. Het mineraal is zeldzamer en op veel kleinere schaal toegepast dan bijvoorbeeld chrysotiel (witte asbest).

 

 

actinoliet_a17

 

 

 

1f4c7548-d044-11e3-91f0-ba7e2208b421

 

 

 

 

 

.

Naam

 

De naam van het mineraal actinoliet is afgeleid van het Griekse  aktinos, dat “straal” betekent. Dit vanwege de vezelige structuur die actinoliet kan aannemen.

 

 

 

 

 

 

 

Voorkomen

 

Actinoliet is een van de meest voorkomende amfibolen en komt voor in stollings- en metamorfe gesteenten. Met name in calcium-rijke gesteentes die contactmetamorfose ondergaan, wordt actinoliet gevormd.

 

 

 

 

 

Mineraal
Chemische formule Ca2(Mg,Fe)5Si8O22(OH)2
Kleur Witgroen, groen en zwart
Streepkleur Wit
Hardheid 5,5 – 6
Gemiddelde dichtheid 3,04 kg/dm3
Glans glasachtig
Breuk oneffen tot subconchoïdaal
Kristaloptiek
Kristalstelsel Monoklien
Brekingsindices 1,61
Fluorescentie geen

 

 

Actinoliet oorhangers

Actinoliet oorhangers

 

 

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

 

dec18

Lodestone, zeilsteen

Geplaatst op door
Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

Algemene informatie

 

Lodestone, of zeilsteen, is een variant van magnetiet. Het mineraal wordt sinds de oudheid toegepast in magnetische kompassen. De magnetisatie is een overblijfsel van het magnetisch veld wat ontstaat bij een blikseminslag. Magnetiet is zwart tot bruinzwart van kleur met een metaalachtige glans.

 

 

 

 

 

 

 

Etymologie

 

Lodestone is afgeleid van het Engelse lode, wat reis of weg betekende. Zeilsteen verwijst naar het gebruik van de steen in de zeevaart.

 

 

trommelsteen

 

 

Vindplaats

 

Lodestone wordt gevonden in de Verenigde Staten.

 

 

 

 

Chemische eigenschappen

 

Samenstelling: Fe2+Fe3+2O4

hardheid: 5,5 – 6,5

dichtheid: 5,17

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dec18

Witte dovenetel : Lamium album

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de brandnetelachtige bladeren, die niet prikken en
– de witte, behaarde, in een schijnkrans staande lipbloemen

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Witte dovenetel is een rechtopstaande, zeer algemeen voorkomende, overblijvende plant van 30 tot 60 cm. Ze groeit op vochtige, zeer voedselrijke, omgewerkte grond in bemeste weilanden, in bermen, aan bosranden en langs muren en hekken.

 

 

 

 

 

Bloem

 

De plant bloeit vanaf april tot in de herfst, bij zacht weer soms tot het begin van de winter. De witte, soms roomwitte, zeer zelden roze bloemen staan in schijnkransen van 5 tot 8 bloemen in de bladoksels van het bovenste deel van de plant. Ze zijn rijk aan nectar.

 

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De bladeren zien eruit als bladeren van de brandnetel maar dan zonder de brandharen, vandaar de naam dove- netel. De stengel is vierkant en afstaand behaard.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– lipbloemenfamilie (Lamiaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen voorkomend
– 30 tot 60 cm

Bloem
– (room)wit, zeer zelden roze
– vanaf april tot in de herfst
– schijnkrans
– lipbloem
– 2 tot 2,5 cm
– 5-tandige kelk
– 4 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– kruisgewijs tegenoverstaand
– enkelvoudig
– hartvormig tot meer langwerpig
– top spits
– rand gezaagd
– voet hartvormig
– netnervig
– behaard

Stengel
– rechtop, bovengronds liggend, opstijgend
– behaard
– vierkant

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

dec18

Wit vetkruid : Sedum album

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de rolronde, groene tot rode, verspreid staande bladeren en
– de trossen 5-tallige kleine witte tot rozeachtige bloemetjes

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Wit vetkruid is een overblijvende vrij zeldzaam voorkomende plant, die 15 tot 20 cm hoog wordt. Van nature komt ze voor in de rivierengebieden, elders is ze uit tuinen verwilderd. Je vindt haar op open, droge, voedselarme, meestal stenige plaatsen, ook in bermen en op omgewerkte grond. Recent wordt ze veel als dakbedekking aangeplant.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Wit vetkruid bloeit in juni en juli met rijkbloemige, sterk vertakte, schermvormige bloeiwijzen van kleine witte, soms roze-achtige bloemetjes. De kroonbladen hebben vaak een rode middennerf.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De bladeren zijn groen tot rood, rolrond, lijnvomig en blijven in de winter ook aan de plant. Ze heeft opgerichte bloeiende stengels en kruipende liggende stengels. Ze is zodevormend, dus een goede bodembedekker.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– vetplantenfamilie (Crassulaceae)
– overblijvend
– vrij zeldzaam, deels verwilderd
– 15 tot 20 cm

– wit, soms rozeachtig
– juni en juli
– schermvormige tros
– stervormig
– tot 10 mm
– 5 kroonbladen, niet vergroeid
– 5 kelkbladen
– 10 meeldraden
– 5 stijlen

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– rolrond, lijnvormig
– top stomp
– rand gaaf
– voet afgerond

Stengel
– opstijgend of liggend
– glad en kaal
– rolrond