category / categorie : video
The man who met de devil
.
De man die de duivel ontmoette
Een spirituele pasteltekening van John Astria
Goed te herkennen aan
– de prachtig blauwe bloemen met spitse kroonbladen en
– de ruwe beharing van de hele plant
Algemeen
Bernagie is een makkelijk herkenbare, ruwharige, eenjarige, 20 tot 60 cm hoge plant, die in tuinen wordt gekweekt als keukenkruid en vandaar uit is verwilderd. Ook wordt ze uitgezaaid. Oorspronkelijk is ze afkomstig uit Zuid-Europa. Je kan haar vinden op zonnige, warme, open plaatsen, liefst met omgewerkte grond, zoals akkers, ruigten, puinhopen en langs wegen.
Bloem
Ze bloeit vanaf juni tot de herfst met prachtig blauwe bloemen, die in de knop roze zijn. Die roze kleur verdwijnt gedurende de bloei en gaat via paarsblauw over naar blauw. De half-knikkende bloemen hebben vijf spitse kroonbladen en in het hart een dubbele ring van witte schubjes, waar de zwart-paarse meeldraden en stijl uitsteken.
Toepassingen
Bernagie kent vele toepassingen. Door de eeuwen heen is ze gebruikt als medicinale plant. Dat blijkt uit de toevoeging “officinalis”, wat “geneeskrachtig” betekent. De eetbare bloemen worden tegenwoordig onder andere gebruikt in salades. Ze smaken naar komkommer. Bernagie wordt daarom ook wel komkommerkruid genoemd. Uit de zaden wordt olie gewonnen, borage-olie. In de fytotherapie wordt de olie gebruikt tegen huidveroudering, zwangerschapsstriemen, eczeem en premenstrueel syndroom.
Algemeen
– ruwbladigenfamilie (Boraginaceae)
– eenjarig
– verwilderd of ingezaaid
– 20 tot 60 cm
Bloem
– blauw
– vanaf juni tot de herfst
– schicht
– 1,5 tot 3 cm
– stervormig
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 5 meeldraden
– 1 stijl
Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– onderste eirond, in een steel
versmallend
– bovenste langwerpig, zittend
– top spits
– rand gegolfd of getand
– voet gevleugeld
– veernervig
– boven- en onderkant ruw behaard
Stengel
– rechtop
– bovenaan vertakt
– ruw behaard
– rolrond
zie wilde bloemen
Goed te herkennen aan
– de helder gele stervormige bloemen met oranje helmknoppen en geel behaarde meeldraden
– na de bloei aan de mooie donker oranje doosvruchten omgeven door de resten van de bloem
Algemeen
Beenbreek is een overblijvende, in grote groepen groeiende, zeldzame plant, die groeit op natte, zure grond in heide- en veengebieden. Ze staat op de rode lijst als zeer sterk afgenomen plant.
Bloem
Ze bloeit vanaf juni tot en met augustus met gele bloemen, die in vrij dichte aarvormige trossen aan het einde van de tot 30 cm hoge stengels staan. De bloemen hebben zes bloemdekbladen, die aan de buitenkant een brede groene middenstreep hebben.
Na de bloei vallen de bloemdekbladen en meeldraden niet af, maar kleuren ze samen met de zaaddozen donker oranje. De helder gele bloemen met oranje helmknoppen zorgen ervoor dat beenbreek tijdens de bloeitijd makkelijk te herkennen is. En ook in het najaar blijft de plant vanwege de grote, donker oranje doosvruchten een mooie en opvallende verschijning.
Blad
Beenbreek heeft twee soorten bladeren, stengelbladeren en wortelstandige bladeren. De stengelbladeren zijn duidelijk kleiner dan de wortelstandige bladeren en staan min of meer plat tegen de stengel. De wortelstandige bladeren zijn langwerpig, zwaardvormig.
Toepassingen
Op de Shetland Eilanden werd deze plant zowel als verfstof, als in de geneeskunde gebruikt.
Algemeen
– beenbreekfamilie (Nartheciaceae)
– overblijvend
– zeldzaam voorkomend
– 10 tot 30 cm
Bloem
– geel
– vanaf juni t/m augustus
– aarvormige tros
– stervormig
– 2 tot 3 cm
– 6 bloemdekbladen, niet vergroeid
– 6 meeldraden
– 1 stijl
Blad
– verspreid of wortelstandig
– enkelvoudig
– zwaard- of lijnvormig
– top spits
– rand gaaf
– voet (half) stengelomvattend
– parallelnervig
Stengel
– rechtop
– niet vertakt
– kaal
– rolrond
zie wilde bloemen
Goed te herkennen aan
– het afgeplatte lila bloemhoofdje met 4-slippige bloemen en
– de sterk stralende randbloemen en
– de talrijke behaarde omwindselblaadjes en
– de door witte beharing grijsgroene stengels en bladeren
Algemeen
Beemdkroon is een overblijvende plant van 15 tot 60 cm hoog. Ze groeit op vochtige, kalkhoudende grond in grazige, vaak zandige bermen en op dijken, ook aan struikgewasranden en in de binnenduinen. Beemdkroon staat op de rode lijst als algemeen voorkomend, maar sterk afgenomen.
Bloem
Beemdkroon bloeit vanaf juni tot en met september met afgeplatte lila (zelden witte, zeer zelden gele) bloemhoofdjes. De hoofdjes bestaan uit talrijke trechtervormige bloemetjes, elk met vier kroonslippen. De buitenste bloemen zijn vergroot en asymmetrisch. Door tabaksrook verkleuren de bloemetjes in het hoofdje van lila naar gifgroen. Daarom wordt ze ook wel het tabaksbloempje genoemd.
Blad en stengel
De stengels en bladeren lijken grijsgroen door de witte beharing. Hoe hoger de bladeren aan de stengel staan, hoe sterker ze in bladslippen zijn verdeeld. De onderste bladeren zijn meestal ongedeeld.
Toepassing
De plant heeft sappige bladeren die voor de liefhebber door de sla kunnen worden gemengd.
Vergelijkbare soorten
beemdkroon : afgeplatte bloemhoofdjes met 4-slippige bloemen en vergrote randbloemen, onderste bladeren ongedeeld.
duifkruid : afgeplatte bloemhoofdjes met 5-slippige bloemen en vergrote randbloemen, onderste bladeren veerdelig. blauwe knoop : half-bolvormige, later bolvormige bloemhoofdjes met 4-slippige bloemen en zonder vergrote randbloemen. |
Algemeen
– kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae)
– overblijvend
– vrij algemeen in Zuid-Limburg,
elders vrij tot zeer zeldzaam
– 15 tot 60 cm
Bloem
– lila (zelden wit, zeer zelden geel)
– vanaf juni t/m september
– hoofdje
– 2 tot 4 cm
– klok- of buisvormige bloemen
– 4 kroonbladen, vergroeid
– 4 meeldraden
– 1 stijl
– een aantal rijen bladachtige omwindselblaadjes
Blad
– zeer variabel van vorm
– enkelvoudig
– bovenste bladeren :
– tegenoverstaand
– zittend
– veervormig ingesneden
– onderste bladeren :
– rozet
– gesteeld
– langwerpig tot lancetvormig
– top spits
– rand gaaf, grof gezaagd tot gekarteld
– veernervig
– behaard
Stengel
– rechtop
– behaard
– rolrond
zie wilde bloemen
.
.
.