John Astria
John Astria
.
.
.
Ontspanning is niet de uitwerking van de houding. Als je de ‘Hond met het hoofd omlaag’ enkele minuten goed uitvoert, verdrijft deze asana vermoeidheid en brengt verloren energie terug. Vooral hardlopers hebben er baat bij, het verlicht namelijk pijn in de voeten, maakt de achterbeenspieren langer en de schouders soepeler.
Omdat de buikspieren richting de wervelkolom worden getrokken en het middenrif naar de borstholte wordt gebracht, gaat je hartslag trager. Omdat je je lichaam in volledige strekking naar de grond beweegt, wordt zuurstofrijk bloed naar je hart en hersenen gebracht. Hierdoor wordt je denken rustig. De houding versterkt armen en benen; een goede basis om yogahoudingen te kunnen doen.
Naast de normale houding heb je ook een variatie, three legged downward dog. Deze variatie daagt je iets meer uit want je moet wel stabiel op je ene been blijven staan. De voordelen van deze houding, het versterkt je armen, verlengd de hamstrings en je krijgt een betere balans.
.
Een oefening die voor ons hardlopers weer op het lijstje erbij kan en pas op want die hamstrings kunnen best wat gevoelig zijn bij deze oefening, mocht het niet gelijk pijnloos gaan houd die knie dan echt wat lichtjes gebogen want blessures zitten we niet op te wachten.
.
.
JOHN ASTRIA
Hildegard von Bingen
.
.
.
.
In dit eerste visioen gaat het om de ontmoeting van God en de mens Hildegard. Terwijl Hildegard de Stem hoorde van Hem die op de berg zat, kregen die woorden de vormen en kleuren als in deze miniatuur weergegeven.
En de doordringende Stem sprak:
“Gebrekkige mens, stof van aardse stof, as van as, roep en spreek er over, hoe men in de verlossing welke alles herstelt, binnengaat. Stort jezelf uit als een overmatig rijke bron en doe deze van geheimen zwangere leer uitstromen, opdat door deze watervloed de priesters opgeschrikt worden die hun plicht verzaken en die ook nog vanwege de zonde van Eva jou als vrouw minderwaardig vinden. Wat je nu hoort en ziet, ontvang je niet door een mens, maar door de vreeswekkende hemelse Rechter wordt je dit van bovenaf gegeven, waar dit sterke licht steeds weer onder de voeten van de Lichtende die zetelt op de troon, in volle klaarheid opvlamt. Verkondig wat je nu geleerd hebt, hoe God die Zijn schepping met macht en goedheid regeert al degenen die Hem vrezen en Hem deemoedig dienen, overstroomt met hemelse verlichting en hen zo, als zij volharden op de weg der gerechtigheid, voert tot de vreugde van de ware aanschouwing’”.
In welke beeldvormen is deze toespraak in de geest van Hildegard geëtst? Om te beginnen: de stem van de openbaring komt van bovenaf. Zij ziet een hoge berg, een onwrikbaar volume met de kleur van ijzer. Deze kleur wordt een van de kern begrippen in heel de miniaturenserie. Hier is ijzer weergegeven met de kleur grijs, maar later zal dit bladzilver zijn.
Die ijzerkleurige berg is door zwarte lijnen in zeven heuvelen verdeeld. Waarom zeven? Het getal zeven komt in de Bijbel veelvuldig voor. Het duidt op een verandering, die na een periode zal aanbreken, met een nieuw begin als gevolg. Het is voor ons gemakkelijk aan te voelen, waarom voor de troon van de hoogste Rechter een berg getekend is. Hoeveel te meer dan voor mensen, die leefden van de Bijbel en zijn beelden.
Is de berg Sinaï niet de troon van God? God gebruikt de berg als Zijn zetel en Hij verschijnt volledig in een gouden kleur, die nog sprekender gemaakt is door de rode lijnen die licht en vuur suggereren: een poging om het oogverblindende zo sterk mogelijk uit te beelden. Ook bij ons verwijst zo’n berg-zetel naar iemand die macht bezit.
“Maar”, zegt de hemelse Stem, “God regeert niet alleen met macht maar ook met goedheid!” Dit is aanschouwelijk voorgesteld door twee grote vleugels die zich van Gods schouders uitstrekken. Dat vleugels goedheid en bescherming kunnen uitbeelden, behoeft geen betoog, maar het is een originele vondst van de miniaturist de grote goedheid van God weer te geven door de vleugels het eigenlijke kader van de miniatuur ver te laten overschrijden. Deze uitbeeldingswijze zullen we ook in andere miniaturen tegenkomen.
Nu zegt de Stem, dat God diegenen met Zijn hemels licht overstroomt, die Hem vrezen en deemoedig dienen. Deze twee zielshoudingen zijn noodzakelijk om met God in contact te kunnen treden. Want men kan God wel vrezen en Hem toch niet dienen; denken we slechts aan de gevallen engelen. De psalmist zegt immers van de deugd om God te vrezen: de Vreze des Heren is het begin van alle Wijsheid (ps. 110).
We zullen in een der laatste visioenen van Scivias de enorme betekenis van deze deugd ontdekken, doordat zij daar bij de gaven van de H. Geest behandeld wordt, omdat de Mensenzoon haar als garantie van Zijn zending aangehaald heeft (Luc. 4,18 – Is. 61,1-2).
Hier is deze deugd voorgesteld als een mensenfiguur die geheel overdekt is met een gekleurde tule, waarop aan alle kanten open ogen geborduurd zijn. Daardoor is haar waakzaamheid tegen het kwaad en haar streven naar het goede duidelijk aangegeven.
De andere figuur, een kind met een matkleurig kleed, duidt op de Armoede van Geest. Ze draagt witte schoenen, omdat ze graag de voetstappen van Gods Zoon volgt. Het is dit figuurtje, dat bijna hulpeloos haar handen in biddend gebaar ophoudt, dat rechtstreeks van de voeten van de Hemelse Vader met een gouden lichtstroom overgoten wordt, en wel zozeer, dat het gezicht niet eens meer te onderscheiden valt. Zo volkomen wordt haar geringheid opgenomen in de goddelijke liefdegloed.
We merken op dat rondom elk der twee figuren bundels licht met sterren geschilderd zijn. De tekst van Scivias zegt: allen die God vrezen, worden door Gods genade verlicht om hun goede werken te kunnen verrichten. Maar de mystieke begenadiging, rechtstreeks komend uit Gods licht, is alleen voor hen die dit geschonken krijgen als een charismatische gave ten bate van heel de Kerk.
In de berg, of beter in de zeven heuvels ziet men tien maal twee hoofden in een venster afgebeeld, en bij goed toezien bemerkt men, dat het ene hoofd twee rode koontjes heeft en het andere bleek is. Dit moet laten zien, dat er zielen zijn, die gezond zijn en volharden op de weg der gerechtigheid en weer anderen die lauw en slap zijn.
Ja, zegt de verklaring van Hildegard, Gods kennis kent de waarde van iedere ziel. En juist het mysterie van de vrije wil van ieder mens speelt een belangrijke rol in heel het betoog van het boek Scivias. Deze miniatuur, eenvoudig van opzet, is met weinig commentaar te begrijpen. De volgende is moeilijker maar ook mooier.
Alleen Jezus’ bloed (999) kan iemand uit de afgrond van Satan (666) redden
Pasteltekening van John Astria
Het gele, groene of roze adamiet heeft een witte streepkleur en een glasglans. De splijting is goed volgens het kristalvlak [101] en slecht volgens [010], adamiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,4 en de hardheid is 3,5. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
Adamiet uit de Ojuela mijn in Durango, Mexico vertoont vaak sterke, groene fluorescentie. Adamiet wordt meestal samen met andere mineralen gevonden, bijvoorbeeld met limoniet, hemimorfiet, calciet, malachiet, azuriet en smithsoniet.
Het mineraal adamiet is genoemd naar de Frande mineraloog Gilbert Joseph Adam (1795 – 1881). De naam werd in 1899 ingevoerd door Charles Friedel, die destijds hoogleraar mineralogie was aan de Sorbonne in Parijs.
.
De typelocatie van adamiet is Chanarcillo in de Chileense regio Atacama en komt in bijna alle kleuren voor.
| Chemische formule | Zn2(AsO4)(OH) | |
| Kleur | Geel tot violet, ook kleurloos | |
| Streepkleur | Wit | |
| Hardheid | 3,5 | |
| Gemiddelde dichtheid | 4,4 kg/dm3 | |
| Glans | Glas- tot harsglans | |
| Opaciteit | Subdoorzichtig | |
| Breuk | Bros | |
| Splijting | Goed, [101] ; slecht [010] | |
| Kristaloptiek | ||
| Kristalstelsel | orthorombisch | |
| Brekingsindices | nα = 1708 – 1.722 nβ = 1742 – 1.744 nγ = 1763 – 1.773 |
|
| Dubbele breking | 0,0150 – 0,0550 | |
| Bijzondere kenmerken | Sterk fluoriserend in uv-licht | |
.
.
Afganietis een mineraal van natrium, calcium, kalium, silicium, aluminium, zuurstof, zwavel, chloor, koolstof en waterstof. Het vormt grote blauwe tot kleurloze kristallen. Afghaniet wordt vaak samen gevonden metlazuriet. Het is genoemd naar Afghanistan, waar het in 1968 voor het eerst ontdekt werd. De hardheid op de schaal van Mohs is 5.5 tot 6.
Afghaniet wordt gevonden in Afghanistan, Siberië, Myanmar, Canada en de Verenigde Staten.
chemische samenstelling: (Na,Ca,K)8[Al6Si6O24](SO4,Cl2,CO3)3·0.5H2O
hardheid: 5,5 – 6
dichtheid: 2,55 – 2,65
afghaniet – lazuriet onder uv-licht
Een armband is een sieraad dat om de pols wordt gedragen. Armbanden kunnen veel vormen hebben. Ze kunnen gemaakt zijn van kralen, zilver of goud, maar ook van eenvoudige materialen, zoals een paar draadjes wol. Een sieraad om de hals heet een halsketting of collier terwijl een sieraad om de enkel een enkelband noemt.
.
De mantelspeld is een tweedelig bronzen gebruiksvoorwerp, met gaatje en pen. Ze was handig om mantels en andere kledingstukken op de schouder te bevestigen. Romeinse vrouwen droegen een stola boven hun tunica. Deze stola werd vastgebonden met een fibula. Het is dus de voorloper van de sluitspeld of knoop. Ook de Grieken gebruikte fibulae voor hun peplos.
.
Een haarspeld is een doorgaans dunne speld, waarmee het haar kan worden opgestoken. Het is doorgaans gemaakt van metaal, waardoor het veerkrachtig is, waardoor een pluk haar er stevig tussen kan worden geklemd. Uit de geschiedenis blijkt dat de oude Egyptenaren en Romeinen al zulke haarspelden gebruikten.
Een halsketting is een sieraad dat wordt gedragen om de nek. De meest voorkomende lengten zijn 36, 42, 45, 50 en 60 cm. Een ketting die zonder slotje aangedaan kan worden moet 1,60 tot 2 meter lang zijn. Die wordt enkele malen om de hals gewikkeld.
Aan een ketting wordt soms een hanger gedragen. In vroegere tijden droeg men hangers aan koorden, touwtjes of veters. Door gebruik van schakels werd de ketting beweeglijk en kon het gehele halssieraad (hanger en ketting) uit hetzelfde edelmetaal vervaardigd worden.
Een traditionele halsketting is gemaakt van zilver, goud of doublé. De kleur van de ketting wordt aangepast aan de hanger. Kettingen kunnen ook gemaakt zijn van kralen, in allerlei vormen en maten. Om een ensemble van ketting en hanger goed tot zijn recht te laten komen is het belangrijk geen gouden hangers aan een zilveren ketting te hangen en omgekeerd.
Verder moet de dikte van de ketting passen bij de grootte van de hanger en het hangeroogje. De hanger moet soepel kunnen bewegen over de ketting. Meer dan één hanger per ketting laat elk van de hangers inboeten aan uitstraling. Dat geldt ook voor meer dan één ketting. Hierbij geldt dat de hangers elkaar niet mogen raken.
.
Een medaillon is een klein rond portret of een kleine ronde of ovale afbeelding. Medaillons zijn vaak op koper of ivoor geschilderd. In de Victoriaanse tijd (1830-1900) werden medaillons ook van menselijk haar gemaakt. Medaillons worden aan hangers of als broche gedragen. In de filatelie spreek je van een medaillon als het portret van het staatshoofd op een postzegel door een cirkel of ovaal wordt begrensd.
.
.
Een piercing is een uit het Engels afkomstige term voor het maken van een gaatje in de huid om daardoor een metalen voorwerp te steken. Ook dit voorwerp zelf wordt piercing genoemd. Piercings worden op verschillende plaatsen in het lichaam of in het gezicht aangebracht.
Voorbeelden zijn door de tepels, door de tong, door de wenkbrauw of door een neusvleugel, clitorishoedje, navel, eikel of balzak. De populairste vijf piercings onder vrouwen zijn de oorlellen, neus, navel, tong en de bovenrand van het oor. Sommige piercings, bijvoorbeeld in de mond, kunnen leiden tot medische complicaties.
Een oorring is een ring die door het oorlelletje of de oorschelp wordt gedragen. Het is feitelijk een piercing, maar de oorring is zo ingeburgerd dat het doorgaans niet als dusdanig wordt gezien. Om dit te kunnen moet er dus een gaatje door het oor worden gemaakt. Het dragen van een gouden oorring door zeelui werd als een soort van verzekering beschouwd.
Als men zou verdrinken en ergens op een onbekende plek zou aanspoelen, zou van de verkoop van de ring de begrafenis bekostigd kunnen worden. Een sieraad dat aan het oorlelletje wordt geschroefd wordt oorknop(je) genoemd, de meest gebruikte verzamelnaam voor oorsieraden is oorbellen.
.
De ring is van alle tijden. Bij ons wordt die vooral rond de ringvinger gedragen, maar ook rond de andere vingers kan een ring als versiering geplaatst worden. Ringen met speciale functies zijn onder meer de verlovingsring, de trouwring, de vriendschapsring, de bisschops- en pausring.
.
In moderne tijden is een tiara meestal een half-cirkelvormige band, meestal van metaal gemaakt en versierd met juwelen. De tiara wordt gedragen door vrouwen rond hun hoofd, of op hun voorhoofd.
Een diadeem is in oorsprong een band uit stof of metaal als teken van de koninklijke waardigheid in Griekenland, maar ook in Perzië en het Oude Egypte. Het werd overgenomen door de grote leiders van het Imperium Romanum. In andere culturen diende het ook als teken van rijkdom of waardigheid.
Soms werd een diadeem voorzien van diamanten juwelen, zoals ze heden ten dage nog vaak voorkomt. Uit het diadeem ontstonden de beugelkroon, een veelgebruikt model voor een koningskroon en de adellijke rangkronen uit de heraldiek. Daarnaast worden ook nu nog diademen gedragen door dames. Het dragen van tiara’s is gebruikelijk aan vorstenhoven en in de New Yorkse opera’s.
.
De begrippen kroonjuwelen, rijksinsigniën en regalia worden vaak of door elkaar gebruikt, maar zij duiden verschillende voorwerpen aan. Kroonjuwelen is een begrip waaronder allerlei juwelen die verbonden zijn aan het koningschap worden verstaan.
Vaak spreekt men ook over kroon en scepter als kroonjuwelen, maar dit is minder juist. De kroonjuwelen zijn een collectie sieraden die aan het koningschap verbonden zijn. Het kan om diamanten ringen, diademen, ringen, colliers en broches gaan.
Vaak werd in testamenten vastgelegd dat bepaalde juwelen alleen door de regerende vorst konden worden geërfd. In een aantal landen, waaronder Zweden, is vastgelegd dat alleen de koning en zijn echtgenote de juwelen mogen dragen. In andere landen is ook gebruik door de andere leden van de Koninklijke Familie toegestaan. Denemarken bezit sieraden die alleen door de Koningin mogen worden gedragen.
JOHN ASTRIA
Goed te herkennen aan
– de kleur van de plant; blauw(grijs)groen en naar boven (meestal) paarsblauw aangelopen en
– paarsblauwe, stekelige bloemhoofdjes met eronder een kraag van brede schutbladen en
– de stekelige, stijve bladeren
Algemeen
Blauwe zeedistel is een overblijvende, wettelijk beschermde, blauw(grijs)groene, stekelige plant, die groeit in de duinen, in de zeereep en op omgewerkte plaatsen bij bebouwing. Ze wordt 30 tot 60 cm hoog en groeit in pollen.
Bloem
Blauwe zeedistel bloeit vanaf juni tot en met augustus met paarsblauwe (soms witte) bolvormige tot eironde hoofdjesachtige schermen (hoofdje). Onder het hoofdje zit een kraag van 4 tot 6 brede, stijve, gestekelde schutbladen en onder elke bloemetje in het hoofdje zit een enkel schutblad met drie lange, stekelige tanden, die je goed voelt als je het hoofdje aanraakt. De vergroeide kelkbladen zijn groen, de kroonbladen van jonge bloemen zijn paarsblauw. Later verbleken ze. De helmdraden zijn ook paarsblauw en steken buiten de bloemen.
Blad en stengel
De bladranden en nerven zijn wittig, naar boven soms paarsblauw aangelopen net als de stengels. De onderste bladeren zijn gesteeld, de bovenste stengelomvattend. Alle bladeren zijn gestekeld.
Vergelijkbare soort
Een vergelijkbare soort is kruisdistel. Beide soorten verschillen op een aantal punten duidelijk van elkaar, maar het meest in het oog springende verschil is de kleur. Kruisdistel is bleekgroen en nooit blauw aangelopen, blauwe zeedistel is blauw(grijs)groen en vaak naar boven toe paarsblauw verkleurd.
kruisdistel
Algemeen
– schermbloemenfamilie (Apiaceae)
– overblijvend
– vrij algemeen tot zeer zeldzaam
– 30 tot 60 cm
Bloem
– paarsblauw
– vanaf juni t/m augustus
– hoofdje
– 1,5 tot 3 cm
– 5 kroonbladen, niet vergroeid
– 5 kelkbladen, vergroeid
– 5 meeldraden
– 2 stijlen
Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– handvormig
– top stekelpuntig
– rand stekelig getand
– bovenste stengelomvattend
– onderste gesteeld
– hand- en netnervig
– blauwgroen
Stengel
– rechtop
zie wilde bloemen
Mensensamenleving.me 