Over het algemeen kunnen we op twee manieren ademhalen. Allereerst kunnen we ademen door ons middenrif of buik. Ten tweede kunnen we ademhalen via onze borst, ook wel borst of kopademhaling genoemd. Normaal gesproken is onze ademhaling een combinatie van deze twee ademhalingen.
De praktijk leert dat veel mensen door de borst ademhalen. Deze ademhaling is relatief ondiep, onregelmatig en vaak ook een beetje benauwd. Wanneer we gespannen zijn wordt vaak aanbevolen om meer door de buik te ademen.
Als het lichaam meer energie nodig heeft zal de ademhaling toenemen. Als we weinig energie nodig hebben neemt de ademhaling af. Onze ademhaling vertelt ons veel over de staat van onze geest zich. Als de ademhaling rustig en gelijkmatig is zijn we geestelijk op ons gemak.
Wanneer de ademhaling onrustig en niet ritmische is, dan zijn we prikkelbaar en gespannen en hebben we moeite met concentratie. Door een juist gebruik van je ademhaling kan je de onnodige spanning wegnemen. Onze ademhaling is een instrument waarmee we onze lichamelijke en geestelijke toestand kunnen beïnvloeden.
Om te controleren hoe je ademhaling op dit moment verloopt kun je gaan zitten en een hand op je buikspieren leggen. De andere hand leg je op je op de ribbenkast bij het borstbeen. Als je optimaal ademhaalt voel je de buikspieren eerst uitzetten bij een inademingen, daarna de ribbenkast en tenslotte de bovenkant van de borst.
We kunnen onze ademhaling op de volgende drie manieren gebruiken om snel te ontspannen en weer controle over de situatie te verkrijgen.
Diep en regelmatig ademen
Als je onder zware druk staat helpt het om je strakke, hoge en vaak ook korte ademhaling te veranderen in een diepe regelmatige constante ademhaling. Breng de ingeademde lucht naar je buik, dan naar je ribben en middenrif en uiteindelijk naar de bovenkast van je borst.
Bij de uitademing doe je hetzelfde maar net andersom. Begin in de borst en eindig in je buik. Deze ademhaling zorgt ervoor dat je de energie binnenkrijgt om de situatie weer onder controle te krijgen.
Lange uitademingen
Vaak zijn een paar diep lange uitademingen genoeg om goed te ontspannen. De uitademing moet langer zijn dan de inademingen. Schrik niet want soms komen er emoties of vermoeidheid los wanneer we gaan ontspannen.
Natuurlijke ontspannen ademhalen
Hier laten we de ademhaling volledig gaan en doen wat hij wil. We observeren zonder controle uit te oefenen. Er behoort geen spanning te zijn en alles gaat vanzelf. Deze routine kan je gedurende de dag vaak toepassen. Voel je dat de ademhaling oppervlakkig en gespannen is voer dan stap 1,2 of 3 uit.
Lukt het niet zo goed, dan kan je ook de meditatie ‘ warming up ‘ oefening uitvoeren. Deze is zeer effectief, maar is niet geschikt om in het openbaar te doen omdat je met je vingers de neusgaten wisselend moet dichtknijpen.
JOHN ASTRIA
.
VERNIETIGING VAN DE MAMMON DOOR DE VOETEN VAN MARIA
Pasteltekening van John Astria
.
.
JOHN ASTRIA
De mens in geloof en bekering
Pasteltekening van John Astria
JOHN ASTRIA
Obsidiaan is ontstaan uit snel afgekoeld lava en wordt dus gevonden in vulkanische gebieden. Het is een opaak zwarte, glasachtige steen soms met witte, grijze of rode vlekjes. Een aantal soorten obsidiaan zijn bijvoorbeeld: apachetranen (doorzichtige, zwartbruine kiezelsteentjes van obsidiaan), mahonieobsidiaan (met roodbruine strepen), sneeuwvlok obsidiaan (met witte of grijze vlekjes) en regenboogobsidiaan. De steen die als blauw obsidiaan verkocht wordt is geen natuurlijke obsidiaansoort (vulkanisch glas) maar blauw gekleurd synthetisch glas.
apachetranen – trommelsteen
Mahonieobsidiaan trommelsteen
sneeuwvlokobsidiaan
regenboog obsidiaan
Obsidiaan is afgeleid van de Romein Obsius. Hij haalde de eerste obsidiaan uit Ethiopië.
Obsidiaan kan o.a. gevonden worden in de Verenigde Staten (Yellowstone n.p.) en Schotland.
samenstelling: SiO2
hardheid: 5-5,5
dichtheid: 2,3-2,6
Andara obsidiaan
Andara obsidiaan
Nunderiet is een bruine steen met groene vlekjes.
ruw
Nunderiet is vernoemd naar Nundle, New South Wales, Australië.
ruw
Nunderiet wordt in Australië gevonden.
Hardheid: 6
Goed te herkennen aan
– de kleine, witte bloemen op een lange steel boven water en
– de op het water drijvende, ronde bladeren met hartvormige voet en opvallende kromme nerven
Algemeen
Kikkerbeet is een drijvende waterplant, die groeit in ondiep, (matig) voedselrijk, zoet of zwak brak, zacht stromend of stilstaand, luw water; niet in groot open water. Ze is ook geschikt voor aquaria en siervijvers. Ze is algemeen voorkomend in de Lage Landen.
Bloem
De bloeiperiode is vanaf juni tot en met augustus. De bloemen zijn zoet geurend en hebben drie witte kroonbladen, die aan de basis geel zijn. Ze staan op lange stelen boven het water. Ze zijn mannelijk of vrouwelijk. In het hart van de vrouwelijke bloemen staan 6 gele, 2-lobbige stijlen. In het hart van de mannelijke bloemen staan 12 gele meeldraden. De vrouwelijke bloemen zijn alleenstaand. De mannelijke staan met 2 tot 5 bij elkaar, maar meestal is er maar eentje in bloei, zelden 2. Elke bloem is maar 1 dag open.
Blad
De op het water drijvende, vlezige bladeren zijn cirkelrond, 2 tot 7 cm groot. Ze hebben een diep hartvormige voet en opvallende nerven; in het midden van het blad een rechte nerf en zijdelings daarvan aan elke kant 2 boogvormige nerven.
Algemeen
– waterkaardefamilie (Hydrocharitaceae)
– drijvende waterplant
– algemeen tot vrijwel ontbrekend
– 15 tot 30 cm
Bloem
– wit
– vanaf juni t/m augustus
– alleenstaand
– stervormig
– 2 tot 3 cm groot
– 3 kroonbladen, niet vergroeid
– 3 kelkbladen
– 12 meeldraden
– 6 stijlen
Blad
– verspreid of rozet
– enkelvoudig
– rond
– top stomp
– rand gaaf
– voet diep hartvormig
– kromnervig
– vlezig
– op het water drijvend
Stengel
– ondergedoken
– glad en kaal
– rolrond
zie wilde bloemen
Goed te herkennen aan
– de buisvormig vergroeide meeldraden en
– de bleekroze tot witachtige kleine bloemen met donkere strepen op de kroonbladen en
– de liggende stengels
Algemeen
Klein kaasjeskruid is een overblijvende, soms eenjarige plant. Ze is algemeen voorkomend en groeit op open, stikstofrijke, vaak omgewerkte grond, vooral bij dorpen, boerderijen en aan wegranden.
Bloem
De bloeiperiode is vanaf juni tot en met september. Ze bloeit met bleekroze tot witte bloemen, die 5 uitgerande kroonbladen met donkere strepen hebben. De bloemen staan met 3 tot 6 bij elkaar. De meeldraden zijn buisvormig vergroeid.
Blad en stengel
De stengelbladeren zijn bijna rond en bestaan uit 5 tot 7 niet diep ingesneden lobben. De stengels zijn behaard en liggend, alleen het uiteinde is opgericht. De plant wordt 10 tot 40 cm hoog.
.
Toepassingen
Net als de andere kaasjeskruiden bevatten de bladeren van klein kaasjeskruid veel slijmstoffen en kleine hoeveelheden looistof. Deze combinatie werkt goed bij ontstekingen van slijmvliezen van bijvoorbeeld de maag en mond- en keelholte. De slijmstoffen gaan de hoestprikkel tegen, de looistof werkt samentrekkend en beschermt zo het kwetsbare slijmvlies. De plant wordt in de vorm van gorgeldrank, en soms ook als hoestdrank gebruikt of als thee voor de maag.
Algemeen
– kaasjeskruidfamilie (Malvaceae)
– overblijvend of eenjarig
– algemeen tot minder algemeen
– 10 tot 40 cm
Bloem
– bleekroze tot wit
– vanaf juni t/m september
– bundel of krans
– stervormig
– 1,5 tot 3 cm
– 5 kroonbladen, uitgerand en niet vergroeid
– 5 kelkbladen
– 3 bijkelkblaadjes
– meer dan 20 meeldraden
– 5 tot meer dan 20 stijlen
Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– rond met 5-7 afgeronde lobben
– top stomp
– rand gekarteld
– voet hartvormig
– handnervig
Stengel
– liggend, uiteinde rechtop
– aanliggend behaard
– rolrond
zie wilde bloemen
Mensensamenleving.me 