Eigenschappen

.

Het doorzichtige tot doorschijnende kleurloze, witte, (licht)blauwe of lichtgroene euklaas heeft een witte streep- kleur, een glasglans en de splijting is perfect volgens kristalvlak [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,04 en de hardhheid is 7,5. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.

.

.

.

.

Naamgeving

.

De naam van het mineraal euklaas is afgeleid van de Griekse woorden eu en  klasis goed breken. Deze naam lijkt opvallend, omdat de hardheid van het mineraal 7,5 bedraagt. Breken is echter niet afhankelijk van hardheid.

.

.

.

.

Geschiedenis

.

Hoewel euklaas al in 1792 is beschreven wordt het nog niet zo lang als edelsteen gebruikt.

.

Voorkomen

.

Euklaas is, zoals andere berylliumhoudende mineralen, een algemeen mineraal in pegmatieten, maar het wordt ook gevonden in gebieden met hydrothermale activiteit. De typelocatie is het Orenburg district in de Zuidelijke-Oeral, Rusland. Het wordt ook gevonden in Colombia. Rijke vindplaatsen van blauwe en groene euklaaskristallen bevinden zich in Brazilië. Grote euklaas kristallen worden ook gevonden in Zimbabwe, Oeganda, Kongo, Zuid-Afrika, Noorwegen en Oostenrijk.

.

.

.

.

Euklaas
Mineraal
Chemische formule	AlBe(OH)SiO4)
Kleur	kleurloos, groenachtig, blauw
Streepkleur	wit
Hardheid	6,5-7,5
Glans	glasglans, diamantglans
Breuk	schelpvormig
Splijting	zeer goed
Kristaloptiek
Brekingsindices	Np 1,652, Nm 1,656, Ng 1,672
Dubbele breking	0,019-0,025
Dispersie	0,016
Luminescentie	soms donkerrood, onduidelijk
Pleochroïsme	zwak tot sterk, geelachtig tot blauwgroen
Overige eigenschappen
Veredeling	niet bekend
Bijzondere kenmerken	geen

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.