categorie : religie
.
.
Wie zijn, volgens de islam, de ongelovigen?
.
En wie moet daarover oordelen?
.
.
.
.
De islam onderscheidt een aantal manieren van zich te verhouden tot God. Ongelovigheid is daar eentje van. Eerst even stellen dat in de islam de relatie tussen mens en God rechtstreeks is, zonder tussenkomst van een priester of kerk. De islam heeft trouwens geen kerkinstituut. Een imam is geen ‘islamitisch priester’, hij wordt niet gewijd, hij wordt door de gemeenschap gekozen om hen voor te gaan in het gebed.
In de Koran wordt door God zelf gesteld dat er aan zijn bestaan geen twijfel is, maar er wordt evenzeer gesteld dat het de mensen vrij staat daar het hunne van te denken. Het staat mensen vrij zich te verhouden tegenover God zoals ze dat zelf willen, in Hem te geloven, aan Hem te twijfelen, of zijn bestaan ronduit te ontkennen.
Eén van de centrale geloofspunten van de islam is godsdienst- of gewetensvrijheid. In de Koran verbiedt God moslims nadrukkelijk om te proberen anderen te dwingen zich tot de islam te bekeren. Immers, de zin van het leven is dat het een test is om te zien of mensen het goede of het kwade zullen doen. Op het einde van de rit zal iedereen daarop door God beoordeeld worden.
En een test vereist dat men in vrijheid kan kiezen. Ook in de islam veronderstelt dat men vrij is om dat te doen. Moslims moeten dus in de eerste plaats een samenleving tot stand brengen waarin godsdienstvrijheid heerst.
.
.
De islamitische leer onderscheidt een aantal vormen
van zich tot God te verhouden:
.
islam – moslims
.
Moslims zijn diegenen die zich aan God overgeven, die zich in zijn liefde inschrijven en proberen het goede, rechte pad te bewandelen zoals de profeten hen dat voordeden of die dat althans naar best vermogen probeerden. Moslim wordt men door te belijden dat men gelooft dat er geen god is dan God, en dat Mohamed zijn profeet was. In de islam is er geen ‘doopritueel’ want er is geen kerkinstituut. Het volstaat de belijdenis af te leggen in het bijzijn van twee getuigen. Het is echter niet omdat men zichzelf moslim noemt, dat men het ook is.
.
mensen van het boek (ahl al-kitab) – joden en christenen
.
Met het boek wordt bedoeld, de openbaringen van God aan de profeten (zoals Mozes, David, enz en Jezus). Mensen van het Boek genieten een bijzondere status in de islam, vermits moslims, joden en christenen volgens de islam in dezelfde ene God geloven. De mensen van het boek behoren tot de Ahl al dhimmah of de beschermde mensen . De moslimgemeenschap is verplicht de Ahl al Dhimmah (en dus ook de joden en christenen) in hun gemeenschappen en landen te beschermen. De islamitische rechtsgeleerden en tradities stellen:
“Het convenant van bescherming legt aan ons zekere verplichtingen op tegenover Ahl Adh-Dimmah. Zij zijn onze buren, onder onze beschutting en bescherming met de garantie van God, Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, en de godsdienst van de islam. Wie ook deze verplichtingen tegen één van hen schendt, door zijn reputatie te schaden, of door hem een letsel te berokkenen, heeft het Convenant van God en Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, verbroken, en zijn gedrag botst met de leerstellingen van de islam”. (Al-Furooq, door Al-Qarafi).
.
onwetenden (jahil)
.
Dit zijn de mensen die de islam niet kennen. Ook diegenen die een verkeerd beeld hebben van de islam op grond van verkeerde informatie of omdat zij misleid werden, worden tot de onwetenden (en niet tot de ongelovigen!) gerekend.
.
veelgodenaanbidders (shirk)
.
Dit zijn diegenen die naast God nog anderen aanbidden. Men kan ook het eigen ik tot godheid promoveren, de eigen overtuigingen tot absolute waarheid uitroepen. De strijd tegen de verwaandheid van het eigen ik wordt in de islam beschouwd als de hoogste vorm van jihad.
.
afvalligen (Irtidad)
.
Dit zijn mensen die moslim waren maar die de islam verlaten hebben.
.
atheïsten, materialisten (dahriyah)
.
Zijn mensen die het bestaan van God, het paradijs en de hel ontkennen en die alle geluk en ongeluk exclusief aan de tijd, natuurwetten, aan het materiéle, toeschrijven.
.
hypocrisie (nifaq, munafiqun)
.
Dit is een term die in de islam voorbehouden wordt voor mensen die beweren muslim te zijn maar die dat in hun hart niet zijn. Hypocrisie is de ziekte van het hart. De koran verafschuwt onwaarachtigheid en stelt dat diegenen die beweren muslim te zijn maar wiens daden dat tegenspreken in de diepste putten van de hel zullen terechtkomen (erger nog dan de plek gereserveerd voor de ongelovigen).
.
kufr (ongeloof)
.
Als ongelovig worden beschouwd die mensen die nadat zij de islam leerden kennen en dit ook als de ware leer erkenden, de islam bewust verwerpen. Wanneer men de islam (en God) verwerpt op grond van een verkeerd begrijpen van de islam of van God, wordt men niet tot de ongelovigen maar tot de onwetenden gerekend.
.
.
En wie oordeelt daarover?
.
Vermits God uniek is en niets of niemand aan Hem gelijkwaardig is, kan geen mens 100% zeker weten wat God bedoeld heeft. Geen mens heeft het volledige overzicht. Ook kan alleen God in de harten van de mensen kijken. Daarom komt het oordeel over geloofsaangelegenheden volgens de islam alleen God toe. Gezien er geen kerkinstituut bestaat in de islam, kan niemand geëxcommuniceerd worden.
.
Een andere zaak dan geloof is uiteraard het gedrag van mensen. Gedrag dient in de samenleving via wetten gereguleerd te worden. Niets verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren vermits de islam geen blauwdruk van een staatsvorm bevat (en zelfs mocht men dat willen doen, dan kan dat alleen bij een unanimiteit grenzende meerderheidsbeslissing.
Bovendien garandeert de shariah vrijheid van godsdienst). Moslims hebben als maatschappelijke opdracht een rechtvaardige samenleving voor iedereen tot stand te brengen. Via welke staatsvorm zij dat beogen, staat hen vrij, met dien verstande dat de koran wel een theocratie en een dictatuur uitsluit.
.
.
DE ISLAM IS DE
TEGENBEWEGING
TEGEN HET WARE CHRISTENDOM
.
.
.
.
.
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
.
.
JOHN ASTRIA
Mensensamenleving.me 