categorie : beroemde mensen

.

.

De Franse schrijver Honoré de Balzac werd geboren te Tours op 20 mei 1799 en overleed in Parijs op 18 augustus 1850. Balzac behoort tot de grootste romanciers uit de wereldliteratuur.

.

.

.

Door zijn vader werd hij tot de rechtenstudie gedwongen, maar hij weigerde de advocatuur. Om in zijn onderhoud te voorzien schreef hij, onder pseudoniem, een aantal melodramatische romans, die in geen enkel opzicht zijn latere genialiteit verraden. Een poging om fortuin te maken met een drukkerij (1825–1827) mislukte volkomen. Na de ondergang van zijn bedrijf had Balzac een grondige kennis gekregen van het zakenleven. Hij maakte echter zware schulden waarvan hij zich nooit heeft kunnen bevrijden, ondanks de geweldige productiviteit van zijn schrijverschap.

Hij wendde zich weer tot de literatuur. Met de historische roman Le dernier chouan (1829, later Les chouans getiteld), en het opzien verwekkende Physiologie du mariage (1829) verkreeg hij bekendheid. Honoré had een koortsachtige wijze van werken wat men kon afleiden uit zijn manuscripten, die soms onontwarbaar zijn veranderd en aangevuld.

Een enorm aantal romans, novellen en verhalen bracht hij bijeen onder de titel Comédie humaiine die verdeeld was in Etudes de mœurs, Etudes philosophiques en Etudes analytiques. In deze cyclus van geschreven romans en novellen, waarin dezelfde personen optreden in verschillende levensfasen en maatschappelijke situaties, wilde Balzac een zo volledig mogelijk beeld geven van zijn tijdgenoten na de val van Napoleon. Hij kondigde zelf zijn opus magnum aan als  ‘un drame à cent actes avec 400 ou 500 personnages’.

.

.

.

Als mens was Balzac niet vrij van snobisme en als stilist toont hij vaak gebrek aan goede smaak. Als psycholoog schiet hij te kort in de analyse van sympathieke vrouwenfiguren. Maar hij is groot als scheppend kunstenaar in de realistische uitbeelding van de milieus waarin zijn hoofdpersonen optreden, bij voorkeur ambitieuze ‘strebers’ of vertegenwoordigers van de zakenwereld of de geldhandel.

Ongeëvenaard is hij als schepper van figuren die ondanks de overdreven dimensies van hun hartstochten levende gestalten blijven, zoals de vrekken Gobseck (Gobseck, 1830) en Grandet (Eugénie Grandet, 1833), de moderne misdadiger Vautrin (Le père Goriot, 1835), de afgedankte soldaat van Napoleon, Bridault (La rabouilleuse, 1842), Goriot, slachtoffer van zijn ziekelijke vaderliefde (Le père Goriot, 1835) en baron Hulot, meegesleept door zijn erotische hartstocht (La cousine Bette, 1846).

.

.

.

.

.

Vrouwen hebben een grote rol gespeeld in Balzacs kunstenaarsbestaan. Zijn zuster Laure Surville was de morele steun in de eerste moeilijke jaren van zijn schrijverschap. Mme de Berny was zijn opofferende minnares, Mme Carraud zijn trouwe vriendin en raadgeefster en de markiezin de Castries was degene die hem toegang verschafte tot de aristocratische kring van de legitimisten. Ten slotte was er nog de Poolse gravin Mme Hanska, aan wie hij jarenlang bijna dagelijks schreef (Lettres à l’Etrangère). Een paar maanden voor zijn dood, huwde hij met haar.

.

.

Sommige boeken van Balzac, die sterk de invloed had ondergaan van Swedenborg, hebben een mystieke inslag, zoals Louis Lambert (1832) en Séraphita (1834–1835). Aparte vermelding verdienen de virtuoze imitaties van Rabelais in Les contes drolatiques  (1832–1837). Van al zijn dramatische producten heeft alleen het toneelstuk Mercadet (1838, pas na zijn dood opgevoerd) artistieke waarde.

.

Honoré de Balzac
Algemene informatie
Geboren	Tours, 20 mei 1799
Overleden	Parijs, 18 augustus 1850
Werk
Periode	19e eeuw
Genre	Roman, Essay
Stroming	Romantiek
Bekende werken	La Comédie humaine: onder andere Les Chouans, 1829; Eugénie Grandet, 1833; Le Père Goriot, 1835; Le Lys dans la vallée, 1835; Illusions perdues, 1843

 

.

.

.

.