categorie : mode en kledij

 

 

 

.

Bedelaars, keuterboertjes en de laagste ambachtslieden en winkeliers droegen vaak tweedehandse kleding waar een levendige handel in was. Kleding werd gedragen totdat ze tot op de draad versleten was en dan nog werden de “goede” stukken eruit geknipt om eventueel in een ander kledingstuk genaaid te worden.

 

 

 

.

 

Boeren

.

We weten iets van de kleding die boeren en boerinnen droegen uit de inventarisaties die notarissen na hun overlijden maakten. Hun basiskleding bestond uit drie delen:

• Een overkleed. Vrouwen droegen een robe in plaats van een overkleed. De mannen droegen ook nog een broek, hoewel wij die broek eerder een maillot zouden noemen.
• Een pelsjas: een jas van dierenvellen of konijnenbont waarbij de harige zijde aan de binnenkant gedragen werd. Bij de rijken was het bovenstuk gevoerd met kattenbont.
• Een hoed of kap. De vrouwen droegen een linnen kap die meestal rood was, soms blauw of wit. De kappen van de mannen waren meestal blauw.

Soms ontbreekt een van die kledingstukken in de inventarisatie. Dan is dat stuk waarschijnlijk verkocht om de begrafenis van te betalen. Mannen en vrouwen droegen baaien kleren (dik en grof wollen weefsel dat op molton leek). Die stof was van middelmatige kwaliteit maar wel warm.

Voor de mannen was die stof ongebleekt (beige) en voor de vrouwen vaak blauw. Men droeg ook nog ondergoed: linnen hemden en manshemden met twee pijpen. In Toscane droeg men in die tijd twee tunieken over elkaar heen en daarover eventueel nog een mantel.

Op het platteland werd de rijkdom afgemeten aan het aantal kledingstukken dat men bezat en de mate waarin die versierd waren. Die versieringen werden door marskramers naar het platteland gebracht. Zilveren ceintuur- en schoengespen, metalen sluitingen voor beurzen en knopen voor de kappen.

Over het algemeen echter waren sieraden op het platteland zeldzaam behalve ringen. Een rijke boerin kon wel vijf hoeden bezitten. Als een boer handschoenen droeg, liep het hele dorp uit om ze te bewonderen. Een jonge boer droeg ze wel eens als hij een vrouw het hof wilde maken.

.

 

 

   Hiëronymus Bosch, boeren die zich volvreten,

1485, olie op hout

 

.

 

 

 

 

Pieter Breugel de Oude, boerendans 1568

 

 

.

 

 

 

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1567   

 

 

.

 

 

.

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1568

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

 

 

categorie : mode en kledij

 

 

 

.

Bedelaars, keuterboertjes en de laagste ambachtslieden en winkeliers droegen vaak tweedehandse kleding waar een levendige handel in was. Kleding werd gedragen totdat ze tot op de draad versleten was en dan nog werden de “goede” stukken eruit geknipt om eventueel in een ander kledingstuk genaaid te worden.

 

 

 

.

 

Boeren

.

We weten iets van de kleding die boeren en boerinnen droegen uit de inventarisaties die notarissen na hun overlijden maakten. Hun basiskleding bestond uit drie delen:

• Een overkleed. Vrouwen droegen een robe in plaats van een overkleed. De mannen droegen ook nog een broek, hoewel wij die broek eerder een maillot zouden noemen.
• Een pelsjas: een jas van dierenvellen of konijnenbont waarbij de harige zijde aan de binnenkant gedragen werd. Bij de rijken was het bovenstuk gevoerd met kattenbont.
• Een hoed of kap. De vrouwen droegen een linnen kap die meestal rood was, soms blauw of wit. De kappen van de mannen waren meestal blauw.

Soms ontbreekt een van die kledingstukken in de inventarisatie. Dan is dat stuk waarschijnlijk verkocht om de begrafenis van te betalen. Mannen en vrouwen droegen baaien kleren (dik en grof wollen weefsel dat op molton leek). Die stof was van middelmatige kwaliteit maar wel warm.

Voor de mannen was die stof ongebleekt (beige) en voor de vrouwen vaak blauw. Men droeg ook nog ondergoed: linnen hemden en manshemden met twee pijpen. In Toscane droeg men in die tijd twee tunieken over elkaar heen en daarover eventueel nog een mantel.

Op het platteland werd de rijkdom afgemeten aan het aantal kledingstukken dat men bezat en de mate waarin die versierd waren. Die versieringen werden door marskramers naar het platteland gebracht. Zilveren ceintuur- en schoengespen, metalen sluitingen voor beurzen en knopen voor de kappen.

Over het algemeen echter waren sieraden op het platteland zeldzaam behalve ringen. Een rijke boerin kon wel vijf hoeden bezitten. Als een boer handschoenen droeg, liep het hele dorp uit om ze te bewonderen. Een jonge boer droeg ze wel eens als hij een vrouw het hof wilde maken.

.

 

 

   Hiëronymus Bosch, boeren die zich volvreten,

1485, olie op hout

 

.

 

 

 

 

Pieter Breugel de Oude, boerendans 1568

 

 

.

 

 

 

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1567   

 

 

.

 

 

.

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1568

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

 

 

categorie : mode en kledij

.

.

Bedelaars, keuterboertjes en de laagste ambachtslieden en winkeliers droegen vaak tweedehandse kleding waar een levendige handel in was. Kleding werd gedragen totdat ze tot op de draad versleten was en dan nog werden de “goede” stukken eruit geknipt om eventueel in een ander kledingstuk genaaid te worden

.

.

.

.

Boeren

.

We weten iets van de kleding die boeren en boerinnen droegen uit de inventarisaties die notarissen na hun overlijden maakten. Hun basiskleding bestond uit drie delen:

• Een overkleed. Vrouwen droegen een robe in plaats van een overkleed. De mannen droegen ook nog een broek, hoewel wij die broek eerder een maillot zouden noemen.
• Een pelsjas: een jas van dierenvellen of konijnenbont waarbij de harige zijde aan de binnenkant gedragen werd. Bij de rijken was het bovenstuk gevoerd met kattenbont.
• Een hoed of kap. De vrouwen droegen een linnen kap die meestal rood was, soms blauw of wit. De kappen van de mannen waren meestal blauw.

Soms ontbreekt een van die kledingstukken in de inventarisatie. Dan is dat stuk waarschijnlijk verkocht om de begrafenis van te betalen. Mannen en vrouwen droegen baaien kleren (dik en grof wollen weefsel dat op molton leek). Die stof was van middelmatige kwaliteit maar wel warm.

Voor de mannen was die stof ongebleekt (beige) en voor de vrouwen vaak blauw. Men droeg ook nog ondergoed: linnen hemden en manshemden met twee pijpen. In Toscane droeg men in die tijd twee tunieken over elkaar heen en daarover eventueel nog een mantel.

Op het platteland werd de rijkdom afgemeten aan het aantal kledingstukken dat men bezat en de mate waarin die versierd waren. Die versieringen werden door marskramers naar het platteland gebracht. Zilveren ceintuur- en schoengespen, metalen sluitingen voor beurzen en knopen voor de kappen.

Over het algemeen echter waren sieraden op het platteland zeldzaam behalve ringen. Een rijke boerin kon wel vijf hoeden bezitten. Als een boer handschoenen droeg, liep het hele dorp uit om ze te bewonderen. Een jonge boer droeg ze wel eens als hij een vrouw het hof wilde maken.

.

   Hiëronymus Bosch, boeren die zich volvreten,

1485, olie op hout

.

.

.

Pieter Breugel de Oude, boerendans 1568

.

.

.

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1567 

. 

.

.

Pieter Breugel de Oude, boerenbruiloft 1568

.

.

.

.

.

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.