Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
Genesis 24 – Skip Heitzig










.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
Aliens is een Engels woord dat letterlijk “vreemdelingen” betekent. Het wordt gebruikt om te verwijzen naar eventuele buitenaardse wezens die – evenals wij mensen – met rede zijn begiftigd en afkomstig zijn van een beschaving die zich elders in het heelal heeft ontwikkeld en mogelijk verder is dan onze beschaving.
‘Ontmoetingen’.
Veel mensen beweren een ontmoeting met buitenaardse wezens te hebben gehad. Bijvoorbeeld de voorzitter van de internationale schaakbond FIDE, de Rus Iljoemtsjinov, die beweert dat hij buitenaardse wezens heeft ontmoet op zijn balkon in Moskou.
Buitenaardse beschavingen.
Sommige wetenschappers van de universiteit van Edinburgh schatten in 2009, op grond van de huidige kennis van het heelal en evolutionistische vooronderstellingen over het ontstaan van de mens, het aantal buitenaardse beschavingen op 361 tot 37.964. Over deze schatting zegt één van de wetenschappers: “Het is een proces van het quantificeren van onze onwetendheid,” De kans dat een van die buitenaardse levensvormen contact met ons opneemt achten de wetenschappers héél erg klein.
Speuren.
De Amerikaanse organisatie SETI (afkorting van ‘Search for Extraterrestial Intelligence’) speurt in de ruimte naar tekenen van communicatie door buitenaardse intelligente (= met rede begiftigde) levensvormen. In China is in 2016 de grootste radiotelescoop ter wereld in gebruik genomen om signalen uit de ruimte op te vangen, ook mogelijke signalen van buitenaardse beschavingen.
Bijbels gezien.
In het licht van de Bijbel is er geen reden om aan te nemen dat er behalve de drieëne God, de engelen (goede en gevallen), de levende wezens bij Gods troon en de zielen van de overledenen, buiten de aarde nog een andere beschaving met redelijke schepselen is.
Geloof aan aliens.
Het geloof aan aliens wordt bevorderd door:
Kanalen op mars?
In de 19e en 20e eeuw namen astronomen donkere lijnen waar op de planeet mars. De rechte lijnen wekten bij velen het vermoeden dat ze het werk van intelligente marsbewoners waren: kanalen op mars! Later heeft men op grond van betere waarnemingen de gedachte van kanalen verworpen.
Theologisch mogelijk.
Vaticaanse (rooms-katholieke) astronomen houden terdege rekening met een mogelijke ontdekking van buitenaards leven. De hoofdastronoom van het Vaticaan, José Gabriel Funes, verklaarde in 2008 dat er een zekere mogelijkheid is van redelijk leven elders in het heelal en dat deze gedachte “niet in tegenspraak is met ons geloof”.
Vermomde boze geesten.
Sommige Bijbel getrouwe christenen vermoeden dat de verschijnselen die geduid worden als aliens en ufo’s en die niet redelijkerwijs tot psychische factoren als zinsbegoocheling en dergelijke te herleiden zijn, een demonische oorsprong kunnen hebben. Boze geesten zouden zich voor kunnen doen als buitenaardse wezen. Immers, de satan, de vorst der duisternis, doet zich voor als een engel van het licht (2 Cor. 11:14). Ontvoeringen door aliens/ufonauten stopten als de slachtoffers baden, geestelijke liederen zongen of Jezus aanriepen. Het blijkt dat mensen die ontmoetingen met aliens hebben, van deze verschijnselen verlost worden door christelijke hulp.
De Vreemdeling uit de hemel
Er is een Vreemdeling (‘Alien’) die uit de hemel kwam en onze planeet aarde werkelijk heeft bezocht en onder ons heeft gewoond … de Zoon van God, die mens werd en na zijn geboorte de naam Jezus (‘God is heil’, ‘God is redding’) ontving. Het is nutteloos de hemel naar tekenen van buitenaards leven af te speuren en aan de hemelse Vreemdeling voorbij te gaan. Hij heeft zich vernederd, Zijn glorie afleggend, en is aan boord van ‘ruimteschip Aarde’ gekomen. Helaas werd Hij uitgeworpen. In de Bijbel lezen we: Massaal echter schreeuwden zij het uit en zeiden: Weg met Hem, … ! (Luc. 23:18, ) Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem geworden, en de wereld heeft Hem niet gekend. |
Christus
Pasteltekening van John Astria
.
.
.
De hoofdstukken 5, 6 en 7 van het Mattheüs evangelie worden samen meestal aangeduid als de Bergrede. Dit deel is het langste, aaneengesloten openbaar optreden van Jezus dat in de evangeliën staat opgetekend. De Bergrede zou zich afspelen in Galilea, en begint ermee dat deze ook letterlijk op een berg gehouden wordt.
De auteur van het Matteüs evangelie zou volgens het evangelie een tollenaar zijn, een belastingambtenaar. Vanuit de kritische exegese is dat moeilijk te onderbouwen. De auteur toont onder meer een gedegen kennis van de Tenach en het Grieks. Voor een tollenaar van joodse komaf is dat niet voor de hand liggend.
Men schat in dat het Mattheüs evangelie geschreven is aan het einde van de eerste eeuw n. Chr. Gezien zijn kennis van de Tenach, het Hebreeuws en Grieks zou de auteur eerder een joods Schriftgeleerde kunnen zijn geweest die bekeerd is tot het christendom.
Volgens Matteüs vindt de Bergrede plaats aan het begin van Jezus’ openbare optreden, na zijn doop (in Mattheüs 3) door Johannes de doper en het bijeen vergaren van zijn eerste vier volgelingen, waaronder Simon Petrus. Matteüs verklaart aan het einde van het vierde hoofdstuk indirect dat de daarop volgende Bergrede in een bredere context past.
Hoofdstuk 4 eindigt ermee dat Jezus door heel Galilea reisde en predikte en dat men in heel Syrië van hem zou hebben gehoord. Een (uitgebreide) historisch-kritische onderbouwing om dit te staven ontbreekt echter. De Bergrede wordt gevolgd door een aantal op zich staande, korte openbare optredens.
Met de Bergrede wordt uitsluitend het bovengenoemde stuk uit Matteüs bedoeld. Het Evangelie volgens Matteüs is echter een zogenoemd synoptisch evangelie, dat veel overeenkomsten vertoond met de Evangeliën volgens Marcus en Lucas. De Veldrede in het Lucas evangelie vertoont de meeste overeenkomsten met de Bergrede, waaronder een viertal Zaligsprekingen, de gulden regel en een aantal ethische normen.
.
.
.
.
.
.
1 Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen.
2 Hij nam het woord en onderrichtte hen:
3 ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
4 Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden.
5 Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten.
6 Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
7 Gelukkig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden.
8 Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien.
9 Gelukkig de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden.
10 Gelukkig wie vanwege de gerechtigheid vervolgd worden, want voor hen is het koninkrijk van de hemel.
11 Gelukkig zijn jullie wanneer ze je omwille van mij uitschelden, vervolgen en van allerlei kwaad betichten.
12 Verheug je en juich, want je zult rijkelijk worden beloond in de hemel; zo immers vervolgden ze vóór jullie de profeten.
.
.
Matteüs 5, 1-12 situeert zich in het Nieuwe Testament en is een onderdeel van de Bergrede (Matteüs 5-7). Deze acht zaligsprekingen zijn de inleiding van de openbare prediking van Jezus en staan in de Bijbel in het begin van de Bergrede. Inhoudelijk vatten ze Jezus’ ‘preek’ samen.
.
.
.
.
Zij, die tot in hun diepste beseffen God nodig te hebben om te kunnen leven, worden zalig genoemd. Immers indien zij de genade van God niet ontvangen, kunnen zij niet functioneren of niet binnentreden in Gods Koninkrijk.
.
.
Treurenden zijn diegene die het zondige in de wereld tot in hun diepste beseffen en die zich met deze zondigheid niet kunnen verzoenen. De bewogenheid is noodzakelijk. De treurenden zullen getroost worden, zij zullen de vrede ervaren, voor een deel in deze wereld, maar voornamelijk in het hiernamaals. Ook aan hen is de gelukkigheid toebedeeld.
.
.
Zachtmoedig wordt ook wel ‘lam’ genoemd. Jezus spreekt hier over de personen die zacht van aard zijn, diegene die niet impulsief, kwaad, enzovoort reageren, maar wel wie de situatie aan God overlaat. Zij die dat doen, worden zalig genoemd.
.
.
Barmhartigheid doet ons denken aan de barmhartige Samaritaan, wie een intens gevoel van medeleven, empathie en bewogenheid toonde in het bieden van hulp. God wordt gezien als de barmhartige Vader, maar verwacht van zijn kinderen ook barmhartigheid. Wie barmhartig is, zal barmhartigheid ondervinden, bijvoorbeeld: wie zonder vergeeft, zal voor zijn zonden door God vergeven worden. De zaligheid situeert zich ook hier in het heden, met de vervollediging in het hiernamaals.
.
.
Het hart is de motor voor de verdere weg die wij in ons leven bewandelen. Daarom is het belangrijk een zuiver hart te hebben. Geloven in God is noodzakelijk om een zuiver hart te hebben. Op deze manier gaat de zaligspreking in vervulling: zij zullen God zien. Aan hen zal God zich openbaren.
.
.
Wanneer een christen verzoend is met Jezus Christus, ontvangt hij vrede. Wie vrede ontvangt, kan vrede geven. Echte vrede is echter pas te vinden in het hiernamaals, bij de wedergeboorte. Vrede mag niet als een evidentie gezien worden, daar het vaak moeilijk is om ware vrede te bereiken. Maar vrede kan nooit ten diepste afgenomen worden. Geloven in Christus zorgt ervoor dat we met God vrede hebben. De belofte “kinderen van God genoemd worden” is opnieuw tweeledig: in deze wereld én in het hiernamaals.
.
.
Jezus zorgt voor een omkering van het waarden- en normenpatroon in de toenmalige wereldcontext. Het was dan ook geen evidentie Jezus te volgen en te geloven. Dit botste met de cultuur van toen en stootte op heel wat reacties. Zalig hen die het aandurven, want als er vervolging is omdat je Jezus gevolgd hebt, word je met vreugde en blijdschap toebedeeld. Dit wijst erop dat je het koninkrijk van de hemel waard bent en zal kunnen betreden.
.
.
Zalig betekent in de hoogste mate aangenaam of heerlijk of heilzaam. In religieuze zin betekent zalig onder andere: het eeuwig heil deelachtig, een toewensing of iemand zalig verklaren. Wanneer een maaltijd genuttigd wordt kan een persoon zeggen dat hij het eten zalig vindt en daarmee bedoelt hij dat het lekker en smakelijk is. In de betekenis van het eeuwig heil deelachtig kent men het woord vanuit de Bijbel in de zin van ‘Zalig de zachtmoedigen’.
De katholieken wensen elkaar met Nieuwjaar en Pasen, respectievelijk een zalig Nieuwjaar en een zalig Pasen. In de betekenis van iemand zalig verklaren gebeurt het binnen de rooms-katholieke kerk dat de paus iemand zalig kan verklaren, hij is de enige die dit mag doen. Iemand zalig verklaren betekent een plechtige verklaring afleggen waardoor een gestorven mens recht heeft op een beperkte openbare verering. Met een zaligverklaring zegt de paus dat deze persoon bij God is.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
Hou er rekening mee dat een test nooit je intuïtie kan vervangen. Een test kan je niet met zekerheid vertellen of je kind een Indigokind is, dat kan alleen je hart en je intuïtie.
.
.
.
.
.
.