Turkoois bevat vaak bruine of zwarte aders. Dit heet wel een spinnenweb-patroon. Die donkere aders gelden als bewijs van de echtheid van turkoois. Soms heeft turkoois ook goudkleurige insluitsels.

Californische turkoois is eigenlijk varisciet.

Weense turkoois is eigenlijk blauw geverfde klei.

Magnesiet en howliet zijn witte poreuze mineralen die vaak turkoois geverfd worden. De geverfde howliet wordt dan als turqueniet of turquereniet aangeboden.

Turkoois is koperhoudend en wordt vaak gevonden samen met andere koperhoudende mineralen, zoals chrysocolla, malachiet en azuriet. Eilatsteenis een vergroeiing van chrysocolla, turkoois en malachiet.

Turkoois is de nationale steen van Iran en Turkije, en van de Amerikaanse staten Arizona, Nevada en New Mexico.

In de edelsteentherapie wordt turkoois gebruikt voor zenuwgerelateerde klachten als nervositeit en reumatische pijn.

Herkomst van de naam

.

Turkooisdankt zijn naam aan de kruistochten (tussen 1095 en 1271). De kruisvaarders troffen deze steen aan in de Oriënt en namen hem mee naar huis. De naam is afgeleid van het Latijnse woord turcois (‘uit Turkije’). In het Frans werd dit vertaald naar pierre turquoise (‘Turkse steen’).

Eilatsteen is genoemd naar de vindplaats nabij Eilat, een havenstad in het uiterste zuiden van Israël.

Door de eeuwen heen

.

Turkoois was in veel culturen een beschermende steen: hij zou beschermen tegen schadelijke tovenarij en werd als amulet gedragen. Men geloofde dat zo’n amulet kracht, gezondheid en levensvreugde gaf. Volgens de overlevering zou turkoois zijn drager waarschuwen voor gevaar of ziekte door van kleur te veranderen.

.

De Egyptenaren waren zo dol op turkoois, dat ze om aan de vraag te voldoen zelf turkooiskleurige fayence (een soort porselein) maakten.

Ook uit China zijn turkooisvondsten bekend van 3 millennia oud. Turkoois werd, net als jade en andere groene stenen, gebruikt als amulet ter bescherming, en als talisman om voorspoed en geluk aan te trekken. Turkoois werd, net als jade, verwerkt tot siervoorwerpjes, kralen en hangers.

In het Perzië van 2000 jaar geleden werd blauwe turkoois gebruikt om daken en plafonds van paleizen te versieren. De kleur werd geassocieerd met de hemel, maar ook met de hemel op aarde. Uiteraard konden alleen de extreem-rijken zich dit veroorloven. Vaak werden het turkoois voorzien van teksten uit de Koran.

De Romeinen (ca. 600 v.Chr. – 500 n.Chr.) gebruikten turkoois graag gezet in goud, omdat dit de mooie kleur goed doet uitkomen. Er zijn veel sieraden met turkoois teruggevonden uit de Romeinse tijd, zoals oorbellen en ringen. Opvallend zijn de hangers met oogmotief, amuletten tegen het boze oog.

De Romeinse wetenschapper Plinius de Oudere (23-79 n.Chr.) beschreef ooit een kostbare blauwgroene steen met alle kwaliteiten van de turkoois zoals wij die kennen (poreus, gevoelig voor vetten, parfum en zweet). Hij noemde deze steen toen calais of callais.
Lieden die Plinius later citeerden hadden het over kallaiet, wat ontleend zou zijn aan de Griekse woorden kallos (‘mooi’) en lithos (‘steen’).

Turkoois was vaak de kleur van de slangengod Quetzalcoatl, de god van het water en de wind, de vruchtbaarheid en de hemel.

De oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika gebruikten en gebruiken turkoois graag voor hun sieraden. DeIndianengeloven dat turkoois iemand mooier, aantrekkelijker en gezonder maakt. Door zijn kleur helpt turkoois je te verbinden met de elementen lucht en water. Ze beschouwden turkoois als scherven van de hemel.

In Europa was turkoois al eeuwenlang bekend, omdat voorwerpen en sieraden versierd met turkoois via de Zijderoute deze kant op waren gekomen. Door zijn zeldzaamheid en kostbaarheid was turkoois voorbehouden aan koningen en hooggeplaatste geestelijken. Pas in de 14e eeuw werd hij populair onder een breder publiek.

De naam turkoois werd gemunt door Saxo Grammaticus (1160-1208), een Deense geschiedenisschrijver. Hij noemde de steen in het Latijn lapis turcois.

In het Middellands Zeegebied werd en wordt turkoois als blauwe steen gebruikt als amulet tegen het boze oog.

* Turkoois is dé steen van de zelfverwezenlijking.
* Turkoois helpt je bij het vinden vancreatieve oplossingen voor problemen. Dat geldt ook voor relatieproblemen; turkoois laat je zien hoe die problemen ontstaan zijn, welke rol je daar zelf in speelde, en hoe je ze kunt oplossen.
* Turkoois maakt eerlijk en waarheidsgetrouw.
* Turkoois brengt evenwicht bij extreme stemmingswisselingen.
* Turkoois helpt je jezelf te accepterenzoals je bent.
* Turkoois geneest hartenpijn, stimuleert trouwe vriendschap en romantische liefde.
* Turkoois beschermt je bij overgevoeligheidvoor invloeden van buitenaf.

 

Turkoois is koperhoudend. Het mineraal kan heel veel tinten blauw en of groen hebben: hemelsblauw, blauw, blauwgroen, groenblauw, groen, appelgroen, groenig grijs. Insluitsels van ijzer kleuren de turkoois groen; hoe mee ijzer, hoe groener de turkoois. De steen kan soms lichtbruin of gelig grijs zijn.

Samenstelling: (CuAl₆ (PO₄)₄ (OH)₈ 4H₂O) + Ca, Cr, Fe, Mn, S
Hardheid: 5 – 6
Glans:vetglans, wasglans, glasglans, mat
Transparantie: ondoorzichtig
Breuk: schelpvormig, ruw
Splijtbaarheid: goed
Dichtheid: 2,6 – 2,9
Kristalstelsel: triklien