Tagarchief: amulet

mrt17

De geschiedenis van sieraden en juwelen.

Geplaatst op maart 17, 2023 door tornado1961

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Een juweel of sieraad is een object dat op het lichaam gedragen wordt met de bedoeling het te verfraaien. Sieraden zijn even oud als de mens. Zodra onze verste voorouders dierenhuiden begonnen te dragen om zich te wapenen tegen koude en regen zochten ze ook naar elementen om zichzelf mooier te maken.

Al in de vroegste beschavingen

Vrouwen gingen op zoek naar decoratieve stukken om de sterkste mannen van de stam voor zich te winnen, mannen wilden vooral een goede moeder om het voortbestaan van de soort te verzekeren.Door de eeuwen heen werden de verschillende juwelen en sieraden steeds verfijnder door gebruik te maken van edele metalen en nieuwe technieken.

Het beroep van ‘juwelier’ heeft altijd in hoog aanzien gestaan, ook in de eerste primitieve beschavingen. Vroeger hadden juwelen een functie, bijvoorbeeld om kleren samen te houden Ze werden gemaakt van materialen zoals beenderen, tanden, schelpen, hout en steen. In de Oertijd had een juweel ook het opzet om de status van bepaalde vooraanstaande figuren te tonen. Meestal werden ze met die siervoorwerpen ook begraven.

In primitieve culturen was het gebruikelijk om een amulet, kralen of een medaille te dragen. Afrikaanse stammen drukten er hun eigenheid mee uit. Kralen kunnen zowel gedragen worden rond de hals, de pols, de vingers, de enkels en de heupen. De eerste vondsten van Afrikaanse juwelen dateren van 75.000 jaar geleden uit Kenia.

Het zouden trouwens de Cro-Magnons zijn, onze oorspronkelijke voorouders uit Afrika, die naar het Midden-Oosten emigreerden en in Egypte de Neanderthalers als dominant ras verdreven. De Cro-Magnons brachten er het ambacht van het maken van armbanden en halskettingen met tanden en beenderen mee.

De eerste sporen van geavanceerde juwelen zijn terug te vinden in het oude Egypte van zowat 5.000 jaar geleden. De Egyptenaren verkozen de luxe, de zeldzaamheid en gemakkelijke bewerking van goud boven andere metalen om juwelen te maken.

Gouden ornamenten groeiden er algauw uit tot de manier om kracht en religiositeit mee te symboliseren. De machtsdragers pronkten met hun gouden juwelen tijdens leven en dood, want de sieraden gingen mee in de graftombes.

Samen met goud gebruikten de Egyptische siersmeden ook gekleurd glas en tal van edelstenen. Toch verkozen ze vooral glas als nevenmateriaal bij het vervaardigen van juwelen omdat glas gemakkelijk bewerkbaar en kleurbaar was. Kleuren hadden er een groot belang, en elke kleur had een andere betekenis.

Zo zei het Boek van de Dood specifiek dat een ketting van Isis rond de nek van een mummie rood moest zijn om de drang van Isis naar bloed te bevredigen, terwijl groene juwelen stonden voor vruchtbaarheid en een goede oogst.

In het oude Egypte werden heel wat materialen om juwelen van te maken gevonden aan de grenzen en in de Rode Zee. Daar bevond zich een mijn waarin ze emerald, het lievelingsgesteente van Cleopatra, opdelften. De Egyptische juweliers waren traditioneel aan de slag in grote werkhuizen letterlijk vastgehecht aan tempels en paleizen.

De Egyptische juwelenontwerpen werden ook door andere volkeren overgenomen zoals de Feniciërs die de kunst van het juwelen maken over de hele wereld verspreidden. Ook werden oude Turkse designs teruggevonden in Perzische juwelen, het bewijs dat er heel wat handel was tussen het Midden-Oosten en Europa.

sieraad Cleopatra

Ongeveer 4.000 jaar geleden groeide het juwelen maken tot een belangrijk vak in de steden Sumer en Akkad. Het meest bekende archeologische bewijs komt uit de koninklijke begraafplaats van Ur, waar honderden graven uit de periode 2900-2300 voor Christus werden ontdekt.

In deze graven troffen archeologen tomben aan met massa’s artefacten in goud en zilver. Ook in Assyrië vond men graven van mannen en vrouwen getooid met amuletten, enkelbanden, halskettingen en riemen.

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

feb20

Larimar / Pectoliet

Geplaatst op februari 20, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van larimar

Larimar is een prachtig hemelsblauwe tot zeeblauwe edelsteen. De steen wordt maar op één plek ter aarde ge-vonden, in de Dominicaanse Republiek. De lokale priester Miguel Domingo Fuertes Loren ontdekte de vindplaats in 1916. De steen kreeg toen de naam blauwe pectoliet, vanwege de grote verwantschap met pectoliet, dat meestal wit of grijs is. Larimar heet ook wel Atlantissteen of dolfijnsteen. Larimar is zeldzamer dan diamant. De edelsteen wordt in de Dominicaanse Republiek verwerkt tot sieraden, meestal in zilver gezet. Het is de nationale steen van de Dominicaanse Republiek. Larimar zorgt voor innerlijke vrijheid en zelfverwerkelijking. De steen sti-muleert je om je eigen koers te varen. Je bent de architect van je eigen leven en je leert je grenzen verleggen.

larimar

Herkomst van de naam

De naam larimar ontstond in 1974, toen de Dominicaan Miguel Mendez de vindplaats herontdekte. Hij noemde het mineraal naar zijn dochter Larissa, koosnaam Lari, en het Spaanse woord mar (’zee’), vanwege de zeeblauwe kleur.

Door de eeuwen heen

De larimar is nog niet zo lang bekend in de westerse wereld. De Indiaanse stammen in Amerika en de oor-spronkelijke bevolking van de Dominicaanse Republiek kenden de larimar wel. De edelsteen werd gebruikt als amulet en talisman. Men geloofde dat de larimar ’s nachts boze geesten op een afstand hield en de drager en zijn familie beschermde tegen dodelijke ziektes en natuurrampen.

Bijzonder is de verbintenis van de larimar met het mythische Atlantis. Eén van de dialogen van de klassieke Griekse filosoof Plato (428-347 v.Chr.) verhaalt over een rijk dat Atlantis heet, groot en machtig, maar ten onder gegaan door verschrikkelijke aardbevingen en vloedgolven. Over het algemeen wordt Atlantis in de Middellandse Zee gesitueerd. De Grieken geloofden dat de mensen van Atlantis konden spreken met de dolfijnen; daarom werd de dolfijn het symbool van Atlantis.

De beroemde Amerikaanse helderziende Edgar Cayce (1877-1945) geloofde echter dat Atlantis niet in de Middel-landse Zee lag, maar in het Caribisch gebied. Velen geloven daarom dat La Hispaniola (Haïti en de Dominicaanse Republiek) restanten zijn van het verzonken Atlantis. De larimar zou nog herinneren aan dat grote verloren rijk. Vandaar dat deze steen ook wel Atlantissteen of dolfijnsteen wordt genoemd.

Spiritueel

* Larimar maakt je ervan bewust dat je de architect bent van je eigen leven, en dat je met je wil invloed hebt op ziekte en gezondheid. Het laat je zien dat er geen grenzen zijn behalve die jij jezelf oplegt. Het helpt je die grenzen te verruimen of te slechten.
* Larimar maakt rustig bij nervositeit en zenuwachtigheid.
* Larimar neemt blokkades weg in de energiebanen van het lichaam, opent de meridianen.
* Larimar helpt om heftige emoties als angst, woede, jaloezie los te laten. Het geeft innerlijke rust en tevredenheid.

Chemische samenstelling

Larimar is een zeldzame variant van pectoliet. Pectolieten zijn van zichzelf wit tot grijzig. De mooie zeeblauwe kleur wordt veroorzaakt door ingesloten kobalt (Co) en koper (Cu). Soms heeft larimar ook de kleuren wit, wit-blauw, groen, grijs of rood in zich. Rood wordt veroorzaakt door sporen ijzer.

Samenstelling: Ca₂ Na [H Si₃ O₉] + (Co, Cu, Fe, K, Mn, P)
Hardheid: 4,5 – 5
Glans: glasglans, zijdeglans
Transparantie: doorschijnend tot ondoorzichtig
Breuk: oneffen tot conchoïdaal
Splijtbaarheid: perfect
Dichtheid: 2,74 – 2,88
Kristalstelsel: triklien

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

feb15

De Carneool

Geplaatst op februari 15, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van carneool

Carneool is een doorzichtige kwartssoort die meerdere tinten kan hebben, van geel tot oranje tot bruin. Eenkleu-rige carneool is moeilijk te vinden. Zie je steentjes van een paar centimeter of groter met één kleur, dan is de kans groot dat het gaat om geverfde of gebrande chalcedoon.

carneool

Door de eeuwen heen

Carneool werd bij de Oude Egyptenaren (vanaf ongeveer 3300 v.Chr.) zeer gewaardeerd en gebruikt als be-schermsteen en als helende steen, een steen die zou helpen tegen bloedarmoede en hevig bloedende wonden zou stelpen. Door het warme Egyptische klimaat werd carneool vaak erg rood, waardoor hij nog meer met bloed werd geassocieerd. Men noemde carneool ‘Bloed van Isis’. Isis is de Egyptische godin van vruchtbaarheid, leven en de dood. Zij heeft een gordel van carneool. Kleine amuletten van carneool, meegegeven aan de doden, zouden helpen om de ziel van de dode veilig te laten reizen naar het dodenrijk.

In het Oude Mesopotamië (ongeveer gelijktijdig met het Oude Egypte) werd carneool gebruikt als helende steen bij klachten aan bloed en spieren, en bij ontstekingen. Carneool was geliefd in zegelringen of zegelrollen, omdat was gemakkelijk loslaat van deze steen. Er zijn vele zegelringen en zegelrollen teruggevonden, in zowel Egypte en Mesopotamië als het Oude Griekenland en het Romeinse Rijk. Op de foto links een schitterende intaglio met carneool uit de 1ste eeuw v. Chr.

De Oude Grieken en Romeinen hielden erg van ringen met carneool. Ze verwerkten liefst de wit-oranje en wit-bruine exemplaren – dat is carneool die overgaat in zuiver kwarts – tot fraaie cameeën (steen met verhoogde afbeelding) en intaglio’s (steen met verzonken afbeelding). Een sieraad of zegelring met carneool zou bescher-men tegen pech en ongelukken. De vrouwen vlochten carneolen kralen in hun haar of droegen haarbanden met carneool. Rode stenen zoals carneool zouden goed helpen bij bloedende wonden en ontstekingen. Men zag rode carneool als zinnebeeld voor de helende en verwarmende werking van de zon. De verschillende tinten carneool werden geïmporteerd uit Mesopotamië, Sri Lanka en India.

In het islamitische Midden-Oosten werden gebeden vanouds in carneool gegraveerd; dat zou een krachtige be-scherming bieden tegen elk mogelijk onheil. Al eeuwen gebruiken boeddhistische monniken in Tibet carneool als helende steen tegen hoofdpijn. De Duitse mystica Hildegard van Bingen (1098-1179) maakte de carneool bekend in Europa. Ze gebruikte trouwens de naam sarder. In de Middeleeuwen gebruikten Europeanen de steen niet al-leen als amulet tegen onheil en ongelukken. Ze gebruikten carneool ook als helende steen bij hoofdpijnen en neusbloedingen, en om het bloeden van gapende wonden te stelpen.

In de 18e eeuw meende men dat een man die een ring met carneool droeg, onweerstaanbaar zou zijn voor vrouwen. De oranjerode variant van carneool is het bekendst. De naam sarder wordt wel gebruikt voor de wat minder doorzichtige, bruinere variant van carneool. De steen wordt ook wel kornalijn genoemd, naar de bruinrode Kornoelje kers. Andere namen zijn bloedagaat en vleesagaat. Een handelsnaam voor oranjerode carneool is sardoliet.

Carneool is een geliefde sier- en heelsteen. Er worden cabochons, kralen en fraaie hangers van gemaakt.
Carneool (vooral de oranje) is een opwekkende en vrolijk makende steen. De vermoeiden krijgen meer energie met carneool. De steen maakt pragmatisch en praktisch, en is goed voor mensen met concentratieproblemen.

ruw

Spiritueel

* Carneool heelt de aura. Stress kan gaten slaan in de aura, maar carneool lost stress en problemen op.
* Carneool maakt kalm, doelbewust en pragmatisch. Eenmaal iets begonnen, wordt afgemaakt en tot een goed einde gebracht.
* Je voelt je dankzij carneool onderdeel van een groter geheel en verantwoordelijk voor de gemeenschap. Idealisme en goede doelen worden heel normaal.
* Carneool helpt je leven en dood te accepteren zoals die komen. Carneool laat je angst voor de dood verdwijnen.
* De rode carneool geeft energie, maakt actief, flexibel en verdraagzaam.
* De oranje carneool geeft – nog sterker dan de andere tinten carneool – levensvreugde en plezier, maakt luchtiger en vrolijk, geeft een gevoel van eigenwaarde.
* De gele carneool heeft de sterkste werking op familiebanden en het gevoel bij elkaar te horen.

ruw

Chemische samenstelling

Carneool kan verschillende kleuren hebben: geel, oranjerood, donkerrood, bruinrood, donkerbruin. De verschil-lende kleuren zijn afhankelijk van de temperatuur waaronder de steen ontstaat en hoeveelheid ingesloten water. De pure carneool is een geel tot oranje kwarts die water bevat (hydroxide), en die ontstaat bij lagere temperatu-ren. Bij hogere temperaturen verdwijnt het water en wordt de kleur roodbruin tot bruin (oxide), Dit proces van vochtverlies (door verhitting) kan natuurlijk ook kunstmatig een hydroxide in een oxide veranderen. De kleur varieert afhankelijk van de oxidatietoestand van het ijzer.

Vaak toont de steen ook witte lijnen of vlakken. Op die plekken gaat carneool over in zuivere kwarts (chalcedoon). Soms bevat carneool ook zwarte vlekken. Dat is onyx, kwarts met ingesloten koolstof. De steen is duidelijk ver-want met agaat; houd je carneool tegen het licht, dan zie je vaak de randen en banden die zo kenmerkend zijn voor agaat.

Samenstelling: Ca SiO₂ + (Fe, O, OH) + Fe²⁺ (geel), SiO₂ + (Fe, O, OH) + Fe³⁺ (oranje, rood tot bruin)
Hardheid: 7
Glans: glasglans
Transparantie: doorzichtig, doorschijnend
Breuk: ruw, schelpvormig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid: 2,58 – 2,65
Kristalstelsel: trigonaal

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria

feb7

Bergkristal.

Geplaatst op februari 7, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Bergkristal

Bergkristal is waterheldere kwarts. Het is een zeer veel voorkomend mineraal. Het is vaak onderdeel van ander gesteente.

Bergkristal is de kleurloze en meest voorkomende variant van het mineraal kwarts. De naam ‘bergkristal’ is afge-leid van het Griekse woord “Krustallos” dat ijs betekent. Men geloofde dat bergkristal door de goden vormge-geven ijs was. Het mineraal is volkomen doorzichtig als glas, tot melkachtig wit door ingesloten piepkleine lucht-belletjes. Is het helemaal wit, wordt het melkkwarts of sneeuwkwarts genoemd. De meest transparante vorm wordt het meest gewaardeerd.

De kristallen van bergkristal zijn duidelijk zichtbaar en zeshoekig. De top heeft vaak schuin aflopende vlakken, die elkaar ontmoeten in een punt. De zes zijden en de top kunnen regelmatig zijn, of juist zeer onregelmatig. Elke kristalpunt heeft ziin eigen karakter en zijn eigen werking. Zie het overzicht kwartskristalpunten en hun werking op deze website. Laat je een bergkristal liggen, dan kun je hem in een paar maanden tijd zien groeien. Lucht be-vat namelijk zeer fijngemalen kwartsdeeltjes (stof), die neerslaan en vastkitten op het kristal.

Door de eeuwen heen

Bergkristal was al in de Midden-Steentijd (Mesolithicum, 8000-4000 v.Chr.) in gebruik als sier- en heelsteen. In de Romeinse tijd was een bergkristal een krachtig amulet voor de reiziger. Hij zou beschermen tegen ziektes, on-gevallen en bevriezing. Sabbelen op een bergkristal was goed tegen de dorst. Romeinse keizers, zoals Caligula, dronken hun wijn uit bokalen van bergkristal. Zij geloofden dat bergkristal eventuele vergiftiging ongedaan zou maken. Inderdaad verkleurt bergkristal bij het gebruik van de toen bekende vergiften.

In Tibet wordt bergkristal al eeuwen verwerkt in geneeskrachtige instrumenten, zoals bollen en dorjes (symbo-lisch tweesnijdend zwaard, zie afbeelding links). Heel bekend zijn de genezende Kristallen Schedels, die vooral gevonden zijn in Midden-Amerika en die meer dan 2000 jaar oud zouden zijn. Door de eeuwen heen heeft berg-kristal kunstenaars geïnspireerd tot het maken van prachtige voorwerpen. Van ringen, armbanden en kettingen tot drinkbekers, schalen en grotere siervoorwerpen.

Zo heeft de befaamde Russische goudsmid Fabergé (1846-1920) veel bergkristal gebruikt in zijn beroemde siera-den en voorwerpen. Bijvoorbeeld in het Ei met de Roterende Miniatuurtjes uit 1896, gemaakt in opdracht van tsaar Nicolas II. Bergkristal geeft energie, concentratie, inzicht en inspiratie in moeilijke situaties. Daarom is de kristallen bol waarin waarzeggers en zieners al eeuwen proberen de toekomst te ontrafelen, uiteraard van berg-kristal. Door te mediteren met een grotere of kleinere bol van bergkristal, is het ieder af en toe vergund om een blik op verleden of toekomst te werpen.

Voorkomen

Bergkristal is in de natuur wijdverbreid, maar niet altijd in edelsteenkwaliteit. Historisch bekende vindplaatsen zijn India en Sri Lanka (de omgeving van Tatnaputi). Fraaie kristallen komen uit Kenia Madagaskar, Brazilië, Goisas, Ba-hia en Frans – Guyana. In de VS komt bergkristal voor in Maine, New York, North Carolina, Arkansas en Californië. Van bijzondere betekenis zijn voorkomens in de Alpen. Bergkristallen worden daar gevonden in Zwit- serland, bijvoorbeeld bij Urim waar een kristal van 135 kg gevonden is. Ook in Oostenrijk werd in 1965 een kristal van bijna 1000 kg gevonden. Bergkristallen komen nog voor in Duitsland, Tsjechië, Polen en Frankrijk.

SONY DSC

Spiritueel

* Bergkristal is niet alleen een versterker van het fysieke lichaam. Ook reinigt en versterkt het alle fijnstoffelijke lichamen. Bergkristal lost energetische blokkades in de chakra’s, de ida en pingala, de tussenliggende meridianen en nadi’s op en voert ze af. Als de energetische blokkades vrijkomen, circuleren ze in het fysieke lichaam en moeten ze op natuurlijke wijze afgevoerd worden. Goed drinken! Bij voorkeur natuurlijk bergkristalwater. Zo wordt het zelfhelend vermogen van ons lichaam optimaal ondersteund.
* Regelmatig mediteren met bergkristal helpt je je intuïtie en je innerlijk oog te ontwikkelen.
* Bergkristal maakt energiek, wilskrachtig, doelgericht.
* Bergkristal maakt liefdevol, harmonieus en puur. Dit gebeurt omdat door het dragen van bergkristal (sieraden) het hartchakra geopend wordt, Met name de kleurrijke regenboogkristallen ondersteunen dit proces.
* Helder inzicht in eigen motieven en drijfveren krijg je door bergkristal regelmatig te beschouwen of ermee te mediteren. Vooral de fantoomkwarts helpt hierbij.

Chemische samenstelling

Samenstelling: SiO₂. Waterhelder kwarts. Het kan insluitsels van andere mineralen bevatten, zoals chloriet, dumortieriet en goethiet
Hardheid: 7
Glans: glasglans
Transparantie: transparant
Breuk: schelpvormig, splinterig
Splijtbaarheid: onduidelijk
Dichtheid: 2,65
Kristalstelsel: trigonaal, hexagonaal

Bergkristal

Geslepen bergkristal 22 cm
Mineraal
Chemische formule	SiO₂
Kleur	kleurloos, soms iets troebel
Streepkleur	wit
Hardheid	7
Glans	glasglans
Breuk	schelpvormig, zeer bros
Splijting	geen
Kristaloptiek
Kristalstelsel	Trigonaal zeszijdige prisma’s
Brekingsindices	No 1,544- Ne 1,553
Dubbele breking	0,009
Luminescentie	geen
Bijzondere kenmerken	iriseren, aventurisatie

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria

jan30

Rhodochrosiet

Geplaatst op januari 30, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van rhodochrosiet

De rhodochrosiet staat bekend om zijn prachtige roze tot rode kleur. Die kleur is te danken aan het hoge gehalte mangaan; rhodochrosiet is dan ook een belangrijk mangaanerts. Hij vertoont meestal een roze met wit gebandeerd patroon. Daarnaast kan de rhodochrosiet ook rozerode, bruinrode, perzikkleurige of bruine tinten hebben.

Vanwege de roze tot rozerode kleur wordt rhodochrosiet ook wel mangaanspaat, rozenspaat of framboosspaat genoemd. Een veel gebruikte naam is ook Incaroos (Rosa del Inca). Dit omdat de Inca’s de steen al kenden. In de edelsteentherapie neemt de rhodochrosiet een belangrijke plaats in. Hij is zeer veelzijdig en lost allerlei blokkades in de aura op. Ook heeft hij een positieve invloed op psychische klachten, vooral klachten als gevolg van een ne-gatief zelfbeeld, zoals minderwaardigheidscomplexen. Regelmatig dragen van een rhodochrosiet-hanger bevordert een jeugdige uitstraling.

rhodochrosiet

Herkomst van de naam

De naam van rhodochrosiet is afgeleid van de Griekse woorden rhodon (roos) en chroos, (huidkleur). Dit verwijst naar de roze tot rode kleur van deze steen.

rhodochrosiet-trommelsteen

Door de eeuwen heen

Rhodochrosiet is al eeuwen bekend en geliefd, maar pas in 1813 werd de steen geclassificeerd als een nieuwe mineraalsoort. De ontdekking staat op naam van de Duitse mineraloog Friedrich Hausmann, die de steen ook zijn naam heeft gegeven. Vooral in Argentinië kent de verwerking van rhodochrosiet tot siervoorwerpen een lange ge-schiedenis. Rhodochrosiet werd er al in de dertiende eeuw gewonnen. De Inca’s troffen hem aan in hun zilver- mijnen. Daar was rhodochrosiet begeleidend mineraal van zilvererts, vaak in de vorm van stalagmieten. De Inca’s geloofden dat de rode kleur van de steen het versteende bloed van hun overleden heersers was.

In de oude culturen van Zuid- en Midden-Amerika werd rhodochrosiet veelvuldig gebruikt als geneeskrachtige en beschermende steen. Bij de indianen in deze streken had rhodochrosiet dezelfde symbolische betekenis als robijn bij de oude Grieken. Hij gold als de steen van het hart en de liefde. Door een amulet van rhodochrosiet te dragen, zou je de juiste partner vinden en ware liefde aantrekken. In Europa werd rhodochrosiet pas na de Tweede We-reldoorlog erkend als edelsteen. Sinds ongeveer 1950 is de rhodochrosiet in de handel als siersteen gezet in sieraden. Eerder werden van rhodochrosiet al wel siervoorwerpen gemaakt.

rhodochrosiet-traanvormig

Spiritueel

* Rhodochrosiet maakt kalm en vergroot de concentratie.
* Dit mineraal helpt je de wereld vol liefde en vertrouwen tegemoet te treden. Het geeft compassie en mededogen.
* Rhodochrosiet is een zeer beschermende steen voor overgevoelige mensen. Het beschermt tegen negatieve invloeden en mensen.
* Rhodochrosiet maakt minder egoïstisch.
* Het helpt bij allerlei angsten en fobieën.
* Rhodochrosiet maakt tevreden en blij, helpt zodoende bij depressie en mineur.

rhodochrosiet-knuffelsteen

Chemische samenstelling

Hoe groter de kristallen van de rhodochrosiet, hoe donkerder roze de kleur. Kleine kristallen zijn veel bleker roze dan grote kristallen met een gelijk gehalte mangaan.

Samenstelling: MnCO₃ + Ca, Fe, Zn. De witte strepen zijn vooral calciet.
Hardheid: 3,5 – 4
Glans: glasglans
Transparantie: transparant tot doorzichtig
Breuk: schelpvormig
Splijtbaarheid: volkomen
Dichtheid: 3,4 – 3,7
Kristalstelsel: trigonaal

Rhodochrosiet

Mineraal
Chemische formule	Mn²⁺CO₃
Kleur	Geelgrijs, bruin of rozerood
Streepkleur	Wit
Hardheid	3
Gemiddelde dichtheid	3,69 kg/dm³
Glans	Glas
Opaciteit	Doorschijnend
Splijting	[1011] Perfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel	Trigonaal

. rhodochrosiet-trommelsteen

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

jan24

Amethist.

Geplaatst op januari 24, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Algemeen

De amethist dankt zijn prachtige paarse kleur voornamelijk aan sporen ijzer, titaan en mangaan en een beetje ra-dioactiviteit. In het zonlicht vervalt de radioactiviteit en kan de amethist verbleken. Zeer bleke amethist kan met bestraling met radium weer paars worden. Helaas is dit niet kleurecht; de steen verliest na verloop van tijd zijn kleur. Bekijk je amethist nauwkeurig van dichtbij vanuit verschillende richtingen, dan blijkt een kristalpunt twee verschillende kleuren te hebben: blauw/blauw-paars en rood-paars. Dit verschijnsel heet dichroïsme (tweekleurigheid). De ondoorzichtige amethist met witte lijnen is de edelsteen die met Valentijn aan geliefden wordt ge-schonken. Dit type amethist wordt chevron-amethist genoemd. De lichte lijnen heten flèches d’amour.

.Door de paarse kleur heeft de amethist een bijzonder effect. Paars ontstaat door het mengen van het vurige rood en het afstandelijke blauw; amethist is zo een compromis tussen tegenstellingen. Het kristal bevordert voor har-monie en helderheid van geest en helpt afstand te nemen. Amethist als geode (ook wel druse genoemd) in een ruimte opgesteld schept harmonie in huis. Amethist is de steen van onthechting en spiritualiteit. Bisschopsringen en andere liturgische voorwerpen bevatten vaak amethist, om de drager en gebruiker te helpen afzien van de aardse geneugten en de geest te verheffen.

. Amethist

geode van amethist

Herkomst van de naam

De naam amethist komt van het Grieks: een samenstelling van a (‘zonder’) en metuein (‘dronken zijn’). De oude Grieken en Romeinen dronken wijn uit amethisten bokalen, of hielden een amethist in hun mond tijdens het drin-ken. Ze meenden dat ze dan niet dronken konden worden. De paarse kleur van dit kristal werd geassocieerd met de kleur van wijn en de Romeinse god van de wijn, Bacchus.

Door de eeuwen heen

Amethist kent een lange geschiedenis. Al eeuwen is het een geliefkoosde sier- en heelsteen. Het kristal werd gevonden in de piramides van het oude Egypte en in graven van Etrusken en Romeinen. Grieken en Romei-nen gebruikten de amethist als amulet om zich te beschermen tegen dronkenschap, verslaving en hoofdpijn door overmatig wijn drinken. Katers werden ook met de amethist bestreden. Soms door het dragen of opleggen van de steen, soms door het innemen van verpulverde amethist.

Plinius de Oudere, een Romeinse wetenschapper (23-79) schreef al over de helende krachten van stenen. Hij roemde het gebruik van amethist bij het drinken van wijn. Dronkenschap zou voorkomen worden door een ame-thist onder de tong of in de wangzak te stoppen. Amethist zou bovendien beschermen tegen het boze oog en hekserij, mits er een zon en maan in de steen gegraveerd stond. De sjamanen in Finland gebruikten een zoge-naamde sjamanensteen als hulp bij meditatie. Zo’n sjamanensteen is een driekleurige steen met amethist, sneeuwkwarts en rookkwarts.

In China geloofde men dat amethist een juridisch probleem in het voordeel van de drager kon doen veranderen. Dit resulteerde in een levendige handel. Het was mogelijk om een amethist voor dit doel te huren. Bij een gun-stige uitspraak was de steen een goede hulp gebleken en werd de huurprijs flink opgeschroefd. Vanaf de Romein-se tijd tot diep in deMiddeleeuwen was men erg bang voor vergiftiging. Bekend was dat amethist verkleurt bij contact met sommige plantaardige gifstoffen. Daarom werden kelken en bekers gesneden uit of versierd met amethist, zodat men op tijd gewaarschuwd zou worden voor vergif in het drankje.

In de 18de en 19de eeuw was paars/violet de kleur van rouw en boete. In die tijd werden veel rozenkransen van amethist gemaakt. Tijdens deJugendstil en de Art Nouveau(begin 20ste eeuw) was amethist geliefd voor het maken van sieraden. De beroemde Russische goudsmid Peter Carl Fabergé (1846-1920) gebruikte in zijn beroemde sieraden en met juwelen bezette eieren veelvuldig amethist.

Spiritueel

* Amethist stimuleert de groei van je spiritualiteit en je intuïtie. Het is de steen van onthechting en wijsheid.
* Het helpt je zonder oordeel en met compassie te kijken naar jezelf, naar anderen en naar je omgeving.
* Amethist helpt je het verschil te zien tussen wat echt belangrijk is en wat niet.
* Tijdens meditatie helpt amethist je de stilte in jezelf te vinden.
* Bij rouw en verdriet helpt amethist om je verlies te verwerken en te accepteren.
* Amethist maakt wilskrachtig maar niet per se heel actief.
* Het is dé steen van het loslaten. Negatieve gedragspatronen en gewoontes kun je verbreken door met amethist te mediteren.

Chemische samenstelling

Amethist heeft vaak kleurzones in plaats van één egale kleur. Door zorgvuldig verwarmen kan de kleur regelma-tiger verspreid worden, maar tijdens de verhitting kan de steen geel, bruin of groen verkleuren.

Samenstelling: SiO₂ + (Al, Fe, Ca, Mg, Li, Na).
Hardheid: 7, bros
Transparantie: doorzichtig, doorschijnend, ondoorzichtig (chevron-amethist)
Breuk: schelpvormig, splinterig
Splijtbaarheid: onduidelijk
Dichtheid: 2,63 – 2,65
Kristalstelsel: trigonaal, macrokristallijn

geode van amethist

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria

jan4

Turkoois

Geplaatst op januari 4, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van turkoois

Turkoois bevat vaak bruine of zwarte aders. Dit heet wel een spinnenweb-patroon. Die donkere aders gelden als bewijs van de echtheid van turkoois. Soms heeft turkoois ook goudkleurige insluitsels.

Turkoois is heel poreus en neemt gemakkelijk kleurstoffen op. De mooie blauwe kleur verandert in groen door de inwerking van bijvoorbeeld transpiratie, zeep, parfum en schoonmaakmiddelen. De steen wordt ook groen als hij wordt verwarmd tot meer dan 250 graden Celsius.

Turkoois wordt vaak geïmpregneerd met olie of hars om de steen minder poreus en kwetsbaar te maken en de kleur te versterken. Let op, turkoois is dermate geliefd dat niet alle aangeboden turkoois echt is. Er zijn vele creatieve handelsnamen, en meestal gaat het niet om echte turkoois. De vervalsingen zijn soms duidelijk herkenbaar, maar soms ook niet.

turkoois trommelsteen

Amerikaanse turkoois en Mexicaanse turkoois zijn wel echt, maar hebben van zichzelf geen felle kleur. Die kleur wordt meestal door verven of impregneren mooier gemaakt.

Californische turkoois is eigenlijk varisciet.

Weense turkoois is eigenlijk blauw geverfde klei.

Magnesiet en howliet zijn witte poreuze mineralen die vaak turkoois geverfd worden. De geverfde howliet wordt dan als turqueniet of turquereniet aangeboden.

Turkoois is koperhoudend en wordt vaak gevonden samen met andere koperhoudende mineralen, zoals chrysocolla, malachiet en azuriet. Eilatsteenis een vergroeiing van chrysocolla, turkoois en malachiet.

Turkoois is de nationale steen van Iran en Turkije, en van de Amerikaanse staten Arizona, Nevada en New Mexico.

In de edelsteentherapie wordt turkoois gebruikt voor zenuwgerelateerde klachten als nervositeit en reumatische pijn.

Herkomst van de naam

Turkooisdankt zijn naam aan de kruistochten (tussen 1095 en 1271). De kruisvaarders troffen deze steen aan in de Oriënt en namen hem mee naar huis. De naam is afgeleid van het Latijnse woord turcois (‘uit Turkije’). In het Frans werd dit vertaald naar pierre turquoise (‘Turkse steen’).

Eilatsteen is genoemd naar de vindplaats nabij Eilat, een havenstad in het uiterste zuiden van Israël.

Door de eeuwen heen

Turkoois was in veel culturen een beschermende steen: hij zou beschermen tegen schadelijke tovenarij en werd als amulet gedragen. Men geloofde dat zo’n amulet kracht, gezondheid en levensvreugde gaf. Volgens de overlevering zou turkoois zijn drager waarschuwen voor gevaar of ziekte door van kleur te veranderen.

ruwe turkoois

Het beroemde gouden dodenmasker van farao Toetanchamon (ca. 1342-1223 v.Chr.) is versierd met vooral lapis lazuli, maar ook met turkoois. Uit het graf van Toetanchamon kwamen allerlei sieraden versierd met turkoois, zoals scarabeeën, ringen, hangers en kralen.In het Oude Egypte was turkoois een aan de godin Hathor gewijd mineraal. Zij was de Moedergodin, moeder van de goden. Zij werd wel de Blauwe Godin genoemd.

De Egyptenaren waren zo dol op turkoois, dat ze om aan de vraag te voldoen zelf turkooiskleurige fayence (een soort porselein) maakten.

Ook uit China zijn turkooisvondsten bekend van 3 millennia oud. Turkoois werd, net als jade en andere groene stenen, gebruikt als amulet ter bescherming, en als talisman om voorspoed en geluk aan te trekken. Turkoois werd, net als jade, verwerkt tot siervoorwerpjes, kralen en hangers.

In het Perzië van 2000 jaar geleden werd blauwe turkoois gebruikt om daken en plafonds van paleizen te versieren. De kleur werd geassocieerd met de hemel, maar ook met de hemel op aarde. Uiteraard konden alleen de extreem-rijken zich dit veroorloven. Vaak werden het turkoois voorzien van teksten uit de Koran.

De Romeinen (ca. 600 v.Chr. – 500 n.Chr.) gebruikten turkoois graag gezet in goud, omdat dit de mooie kleur goed doet uitkomen. Er zijn veel sieraden met turkoois teruggevonden uit de Romeinse tijd, zoals oorbellen en ringen. Opvallend zijn de hangers met oogmotief, amuletten tegen het boze oog.

De Romeinse wetenschapper Plinius de Oudere (23-79 n.Chr.) beschreef ooit een kostbare blauwgroene steen met alle kwaliteiten van de turkoois zoals wij die kennen (poreus, gevoelig voor vetten, parfum en zweet). Hij noemde deze steen toen calais of callais.
Lieden die Plinius later citeerden hadden het over kallaiet, wat ontleend zou zijn aan de Griekse woorden kallos (‘mooi’) en lithos (‘steen’).

De Azteken (ca, 1200-1500) kenden turkoois als Teoxihuitl. Ze gebruikten dit mineraal graag om maskers, wapens en schilden te versieren. Ook beeltenissen van goden werden graag met turkoois versierd.

Turkoois was vaak de kleur van de slangengod Quetzalcoatl, de god van het water en de wind, de vruchtbaarheid en de hemel.

De oorspronkelijke bewoners van Noord-Amerika gebruikten en gebruiken turkoois graag voor hun sieraden. DeIndianengeloven dat turkoois iemand mooier, aantrekkelijker en gezonder maakt. Door zijn kleur helpt turkoois je te verbinden met de elementen lucht en water. Ze beschouwden turkoois als scherven van de hemel.

In Europa was turkoois al eeuwenlang bekend, omdat voorwerpen en sieraden versierd met turkoois via de Zijderoute deze kant op waren gekomen. Door zijn zeldzaamheid en kostbaarheid was turkoois voorbehouden aan koningen en hooggeplaatste geestelijken. Pas in de 14e eeuw werd hij populair onder een breder publiek.

De naam turkoois werd gemunt door Saxo Grammaticus (1160-1208), een Deense geschiedenisschrijver. Hij noemde de steen in het Latijn lapis turcois.

In het Middellands Zeegebied werd en wordt turkoois als blauwe steen gebruikt als amulet tegen het boze oog.

masker van Azteken

Spiritueel

* Turkoois is dé steen van de zelfverwezenlijking.
* Turkoois helpt je bij het vinden vancreatieve oplossingen voor problemen. Dat geldt ook voor relatieproblemen; turkoois laat je zien hoe die problemen ontstaan zijn, welke rol je daar zelf in speelde, en hoe je ze kunt oplossen.
* Turkoois maakt eerlijk en waarheidsgetrouw.
* Turkoois brengt evenwicht bij extreme stemmingswisselingen.
* Turkoois helpt je jezelf te accepterenzoals je bent.
* Turkoois geneest hartenpijn, stimuleert trouwe vriendschap en romantische liefde.
* Turkoois beschermt je bij overgevoeligheidvoor invloeden van buitenaf.

Chemische samenstelling

Turkoois is koperhoudend. Het mineraal kan heel veel tinten blauw en of groen hebben: hemelsblauw, blauw, blauwgroen, groenblauw, groen, appelgroen, groenig grijs. Insluitsels van ijzer kleuren de turkoois groen; hoe mee ijzer, hoe groener de turkoois. De steen kan soms lichtbruin of gelig grijs zijn.

De kenmerkende donkere aders bestaan uit bruine limoniet (FeOOH) of zwarte mangaanoxide (Mn₂O₃). De goudkleurige insluitsels bestaan uit ingesloten pyriet (FeS₂).

Samenstelling: (CuAl₆ (PO₄)₄ (OH)₈ 4H₂O) + Ca, Cr, Fe, Mn, S
Hardheid: 5 – 6
Glans:vetglans, wasglans, glasglans, mat
Transparantie: ondoorzichtig
Breuk: schelpvormig, ruw
Splijtbaarheid: goed
Dichtheid: 2,6 – 2,9
Kristalstelsel: triklien

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria

jan3

Granaat.

Geplaatst op januari 3, 2023 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Bij granaat denken de meeste mensen aan een kostbare bloedrode steen, vergelijkbaar met robijn. Maar granaat is in de mineralogie de verzamelnaam van een grote familie zeer harde kristallen. Granaat kan allerlei kleuren hebben: rood, oranje, roze, groen, bruin, zwart. En zelfs kleurloos, wit. De enige kleur die natuurlijke granaat zelden heeft, is blauw.

Algemeen

Hier behandelen we vooral de rode granaat. Deze kleur komt het meest voor, wordt het meest verwerkt tot sieraden, en wordt ook het meest gebruikt in de edelsteentherapie. De populairste varianten rode granaat zijn de rood-violette almandien en de helderrode pyroop. Ze zijn echter lastig te onderscheiden. Pyroop ontstaat dieper in de aarde dan almandien, en is daarom harder. De meeste rode granaat is een mengvorm van deze twee varianten. Een granaat die bestaat uit 50% almandien en 50% pyroop heet rhodoliet.

De granaat is een van de hardste edelstenen. Granaten worden diep in de aarde gevormd, in de binnenste aardmantel of de overgang naar de buitenste aardmantel. Granaten zijn vaak bestanddeel van dieptegesteentes. Granaten kunnen piepklein zijn, maar ook heel groot. Ze zijn harder dan het gesteente dat hen omringt, en komen door verwering vrij. Ze kunnen door rivieren mee gespoeld worden. Je vindt ze dan ook in klei en zand.

Granaat van edelsteenkwaliteit wordt graag gebruikt in sieraden. De meeste granaten zijn echter niet geschikt voor sieraden; zij worden verwerkt tot schuurpoeder. De kleurloze variant is geslepen zó fraai, dat hij voor diamant aangezien kan worden. De witte granaat wordt dan ook vaak als imitatiediamant gebruikt. Almandien werd ooit aangezien voor robijn.

Rode granaat is de steen van de Amerikaanse staten Connecticut en New York. Granaat wordt daar veel gevonden, vaak in grote brokken. In de edelsteentherapie wordt de rode granaat vooral gebruikt voor het verbeteren van de bloedsomloop en de bloedsamenstelling, en bij oververmoeidheid en uitputting.

. ruwe rode granaat

Door de eeuwen heen

Al sinds de oudheid is de granaat een geliefde en gezochte edelsteen. Van alle granaatsoorten zijn pyroop en almandien het langst en best bekend. Je vindt deze soorten dan ook in veel kronen en andere symbolen van macht (regalia). In de Oudheid was de almandien de meest gewaardeerde variant, omdat deze ‘de kleur van duivenbloed’ had. De steen werd destijds in Klein-Azië gedolven.

De oudste grafvondsten van sieraden met granaat zijn 3500 jaar uit en stammen uit het Oude Egypte. De Egyptenaren beschouwden de granaat als bloed van Isis, godin van vruchtbaarheid, leven en dood. In graven zijn fraaie oorbellen en kettingen gevonden die versierd zijn met bloedrode granaat. Granaat werd ook graag in het gevest van wapens verwerkt. Granaat zou een krachtig amulet tegen het boze oog zijn, en de gezondheid van de drager beschermen.

In de Oudheid, en ook nog in de Middeleeuwen, werden heel veel rode stenen carbunculus of karbonkel genoemd. Dat geldt onder meer voor rode toermalijn, robijn en granaat. Dergelijke stenen lijken op het oog erg op elkaar. De karbonkelsteen is vanaf de oudheid een mythisch kristal. Volgens sagen en legenden licht de karbonkelsteen als een kooltje vuur op in het donker.

Bij archeologische opgravingen in Klein-Azië werden gebruiksvoorwerpen, kettingen, oorbellen en ringen met schitterende rode granaten uit de 6e tot 4e eeuw v.Chr. gevonden. Ze werden gebruikt door de Scythen, een volk dat toen in die streek leefde.

De Oude Grieken droegen granaat ook in spelden voor mantels, en verwerkten ze in lauwerkransen. Volgens de Grieken zou granaat helpen de liefde in stand te houden van geliefden die elkaar lange tijd niet zien. Na een weerzien zou de liefde snel weer opbloeien.

Tijdens de late Romeinse tijd en de Grote Volksverhuizing (4e tot 6e eeuw n.Chr.) werd granaat graag in goud ingelegd. Er zijn fraai versierde zwaarden, sieraden, boekomslagen en andere voorwerpen gevonden die op deze manier waren bewerkt. Zo’n met goud omrande granaat wordt wel cloisonné granaat genoemd.

Veel voorwerpen versierd met granaat en ingelegd volgens de cloisonné-techniek werden aangetroffen in de schat van Staffordshire (midden-Engeland), gevonden in 2009 en later. Deze schat bestaat uit zo’n 3500 sieraden en wapens van goud en zilver uit de Angelsaksische tijd (7e en 8e eeuw). Opvallend is dat de sieraden allemaal bedoeld waren voor hooggeboren mannen.

In de Middeleeuwen werd de karbonkelsteen al in overdrachtelijke betekenis opgevat: de steen die kennis, licht en hoop brengt als het leven uitzichtloos lijkt. Een mens is als een granaat, met een ruw uiterlijk dat pas na slijpen en polijsten (lees: ouder en ervarener wordt) gaat schitteren. Het leven is een slijpproces voor het karakter van de mens.

De middeleeuwse ridders hielden van granaten als opsmuk voor zwaarden, dolken, schilden en kleding. Dit zou hen beschermen tegen verwondingen, en zou herstel van verwondingen bespoedigen. In de 16e eeuw werden veel edelstenen vermalen ingenomen. Zo zou gemalen granaat in water of wijn goed zijn voor allerlei hartkwalen en de vitaliteit versterken.

In de 19e eeuw waren granaten, vooral pyroop uit Bohemen, zo populair, dat ze massaal naar Amerika geëxporteerd werden. De Boheemse pyroop was en is van zeer hoge kwaliteit. In de tijd van koningin Victoria (1819-1901) werd veel granaat in sieraden verwerkt. Niet alleen de geliefde pyroop, maar ook rhodoliet en almandien. Koningin Victoria was een trendsetter. Veel van haar sieraden bevatten granaat, en haar onderdanen volgden haar in die voorkeur.

In de Indiase opstand tegen de koloniale machthebbers in Brits-Indië in 1857, werden granaten gebruikt als kogels! Granaat activeert en versterkt het overlevingsinstinct. Na zware tijden, zoals de Eerste en Tweede Wereldoorlog, was de granaat dan ook in de mode. Veel van onze Nederlandse klederdrachten kennen kettingen van granaat.

adelaar met cloisonné granaat

oorring met granaat

Chemische samenstelling

Granaat is een verbinding van silicaat (SiO₄) met twee metalen, zoals ijzer, aluminium, mangaan, calcium, chroom. De meest voorkomende varianten zijn: almandien, pyroop, spessartiet, grossulaar, uvaroviet en andradiet. Mengvormen zijn gebruikelijk. De verschillende soorten granaat kunnen naadloos in elkaar overgaan. Dat geldt vooral voor almandien en pyroop. IJzerhoudende granaat vertoont vooral rode, roze, oranje en bruine tot zwarte tinten. Dit soort granaat wordt het meest gebruikt in de edelsteentherapie.

rode granaat op moedergesteente

rode granaat op steen

Samenstelling: Me²⁺₃ Me³⁺₂(SiO₄)₃ (Me=een metaal)
Samenstelling almandien: Fe₃Al₂(SiO₄)₃
Samenstelling pyroop: Mg₃Al₂(SiO₄)₃
Hardheid: 6,5 – 7,5
Glans: glasglans
Transparantie: ondoorzichtig, doorzichtig, doorschijnend
Breuk: schelpvormig, onregelmatig, splinterig
Splijtbaarheid: onduidelijk
Dichtheid: almandien 3,95 – 4,30; pyroop 3,79 – 3,89;
Kristalstelsel: kubisch, meestal met 12 of 24 vlakken

enorm granaat kristal

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

dec27

Tijgeroog

Geplaatst op december 27, 2022 door tornado1961

Standaard

categorie : sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van tijgeroog

De fraaie kleur, de tekening en het oogeffect komen het best tot hun recht als de steen geslepen wordt tot bollen, eieren of cabochons.Tijgeroog is nauw verwant aan twee andere stenen met een oogeffect. De ene is de donkerblauwe valkenoog, die ook wel blauwe tijgeroog heet. De valkenoog verandert na verloop van tijd door roest in gele tijgeroog. De andere verwant is stierenoog, ook wel rode tijgeroog genoemd. Dit is de rossig tot rode variant van tijgeroog. Deze steen ontstaat door verhitting van gele tijgeroog. Deze rode tijgeroog wordt wel onder de naam katoog of ‘kattenoog’ verkocht. Eigenlijk klopt die naam niet; kattenoog is een andere naam voor chrysoberil.

Tijgeroog is al eeuwen een geliefde steen, die als sieraad of amulet gretig aftrek vindt. De mooie kleuren en mysterieuze glans hebben geïnspireerd tot fraaie beeldjes en siervoorwerpen. Veel mensen, en vooral kinderen, worden gefascineerd door het oogeffect, de zachte glans en de mooie streeppatronen. Wellicht voelen ze aan dat de tijgeroog meer zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen geeft. Tijgeroog wordt sinds lang in de edelsteen- therapie gebruikt, als verwarmende steen. Het verwarmende effect is te danken aan de grote hoeveel- heid ijzer in de steen.

tijgeroog dolfijn

Herkomst van de naam

Tijgeroog dankt zijn naam aan de goudgeelbruine kleur en het spleetvormige lichteffect (chatoyance), dat doet denken aan het oog van een tijger.

tijgeroog trommelsteen

Door de eeuwen heen

De Oude Grieken kenden de tijgeroog als een steen die je een goed humeur bezorgde en de zintuigen versterkte. De steen zou beschermen tegen verkeerde vrienden en andere negatieve elementen. In de Middeleeuwen werden tijgeroog en andere stenen met oogeffect gewaardeerd als sterk amulet tegen het boze oog en de zwarte magie.

In de 19e eeuw waren de gele en blauwe tijgeroog in trek wegens hun decoratieve uiterlijk en hun waarde. Na 1880 kregen ze eigen namen (tijgeroog en valkenoog) om ze goed van elkaar te kunnen onderscheiden. In Zuid-Afrika werden grote voorraden tijgeroog ontdekt toen men tijdens de Witwatersrand-goldrush (1886) op zoek was naar goud en diamanten. De legendes over onmetelijke rijkdommen in de vorm van goud en diamanten trokken toen veel mensen naar Zuid-Afrika.

Tijgeroog en valkenoog werden gevonden in de buurt van het plaatsje Griquatown. Deze streek (het district Prieska) is nog steeds een belangrijke vindplaats van tijgeroog. De prijs van tijgeroog was ooit net zo hoog als die van diamant. Maar de prijs kelderde snel toen er enorme hoeveelheden gevonden werden.

tijgeroog hart

Spiritueel

.* De tijgeroog versterkt het ego, maakt zelfbewuster en minder verlegen. Helpt bij het nemen van beslissingen en geeft daadkracht. Een goede steen voor onzekere kinderen die meer zelfvertrouwen kunnen gebruiken.

* Tijgeroog helpt om mensen te doorzien, inclusief jezelf. Geeft geestelijke bescherming en versterkt je rationeel denken. Tijgeroog maakt leergierig en nieuwsgierig..
* Tijgeroog vergroot de opmerkzaamheid en de concentratie, versterkt het innerlijk oog en vergroot zo ook je intuïtie en spirituele vermogens.
* Met deze steen in je zak kun je wat op je pad komt beter doorgronden. De tijgeroog helpt je de juiste situaties en mensen te herkennen, en op het juiste moment de juiste beslissingen te nemen.
* Tijgeroog is een goede steen tegen angsten en fobieën, zoals claustrofobie, smetvrees, agorafobie, angst voor het donker. De steen helpt je om de diepere oorzaak te doorgronden en geestelijke blokkades op te heffen.
* Tijgeroog is een goede steen bij studie: de steen vergroot je analytisch vermogen en helpt je teksten en diagrammen te doorgronden.

ruw

Chemische samenstelling

Samenstelling: SiO₂ + FeOOH + (Al, Mg, Na)
Hardheid: 7
Glans: glasglans, vetglans, zijdeglans op de
breukvlakken
Transparantie: ondoorzichtig
Breuk: vezelig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid: 2,64 – 2,71
Kristalstelsel: trigonaal

blauwe tijgeroog

.preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

okt21

De sneeuwvlokobsediaan

Geplaatst op oktober 21, 2022 door tornado1961

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

Kenmerken van sneeuwvlokobsidiaan

Obsidiaan is vulkanisch glas. Het ontstaat doordat vulkanisch materiaal na een vulkaanuitbarsting zo snel afkoelt, dat er geen kristalrooster kan ontstaan.

De kleur is meestal donker, vaak zwart, maar kan ook bruin of grijs zijn. Sneeuwvlokobsidiaan is zwarte obsidiaan met grijs-witte vlekken, de ‘sneeuwvlokken’.

Sneeuwvlokobsidiaan wordt tot de gesteentesgerekend. Het is dus geen apart mineraal. Het bestaat voor driekwart uit siliciumdioxide. Het resterende kwart wordt gevormd door een veelvoud van andere mineralen.

Door de zwarte kleur heeft de sneeuwvlokobsidiaan een sterk absorberend karakter (zwart absorbeert alle kleuren). Mediteren met de sneeuwvlok obsidiaan toont je je schaduwzijde, je minder leuke kanten.
Slapen met een sneeuwvlokobsidiaan onder je kussen of op je nachtkastje kan onrustige dromen en zelfs nachtmerries veroorzaken. Merk je dat je nachtmerries krijgt na de aanschaf van een sneeuwvlok- of andere obsidiaan, verwijder hem dan uit je onmiddellijke nabijheid.

Als amulet gedragen beschermt de steen tegen valse vrienden, negatieve invloeden en gevaar.

Dankzij de lichte vlokken heeft sneeuwvlokobsidiaan een lichtere, luchtiger werking dan zwarte obsidiaan. Gebruik de zwarte obsidiaan bij voorkeur alleen onder begeleiding van een (edelsteen)therapeut, omdat het een zeer confronterende steen kan zijn, die veel oud zeer naar boven kan halen.

Pas op: als je sneeuwvlokobsidiaan breekt, kun je je lelijk snijden. De breukvlakken zijn vlijmscherp.

Herkomst van de naam

De naam obsidiaan is eigenlijk een schrijffout. Die naam is ontleend aan latijn lapis obsidianus, terwijl de steen eigenlijk lapis obsianus had moeten heten. Deze woorden betekenen: steen van Obsius. Volgens de Romeinse schrijver/wetenschapper Plinius (23-79 n.Chr.) nam zijn landgenoot Obsius deze steen uit Ethiopië mee naar Rome.

Door de eeuwen heen

.Al heel vroeg, in de Steentijd, werd obsidiaan gebruikt voor het maken van werktuigen. ,InNoord-Amerika gebruikten de Indianen obsidiaan om speren en pijlen van scherpe punten te voorzien. Daarnaast was obsidiaan voor de Indianen een belangrijke heelsteen en talisman.

Ook inEuropawerd obsidiaan in de Steentijd gebruikt om vlijmscherpe messen en mespunten te maken. Dat deden vooral de bewoners rond het Middellandse Zeegebied. Toen koper, brons en ijzer gangbaar werden, bleef obsidiaan toch belangrijk. Rituele voorwerpen waren vaak van obsidiaan gemaakt, zoals messen voor offers en besnijdenissen.

In Egypte zijn zegelringen en scarabeeën van obsidiaan teruggevonden.
In de klassieke Griekse tijdmochten godenbeelden alleen gemaakt worden met beitels en messen gemaakt van obsidiaan.
In de Romeinse tijdwerden al oogoperaties uitgevoerd. Dit gebeurde met een mes van obsidiaan. Zo’n mes was scherp en werkte tegelijk ontsmettend.
In Mesopotamiëzijn bij opgravingen veel sier- en gebruiksvoorwerpen van obsidiaan gevonden, zoals rituele messen en zegelringen.

Spiritueel

* Obsidiaan heft allerlei soorten spanningen en blokkades op, zowel spiritueel, geestelijk als fysiek. Het is een goed steen bij ongelukken, stress en onverwachte tegenslag. Deze steen troost en helpt je de zonnige zijde te blijven zien. Shock en stress, en traumataworden door de obsidiaan opgelost.
* Obsidiaan helpt bij piekeren en malen om rustig in het hoofd te worden.
* Bij meditatie helpt obsidiaan om onbevooroordeeldte kijken. Zo kan obsidiaan helpen om je negatieve kanten te leren kennen en om te vormen, of oude traumatische gebeurtenissen te verwerken.

Chemische samenstelling

Sneeuwvlokobsidiaan is verwant aan de bergkristal. Het bestaat voor 75 procent uit siliciumdioxide. De rest wordt gevormd door tal van andere elementen, waarvan de zeven onderstaande het meest voorkomen.

De sneeuwvlokken bestaan uit het mineraal kristobaliet. Dit is tetragonale siliciumdioxide.

Samenstelling: SiO₂ + H₂O + Fe₂O₃ + Al, C, Ca, Fe, K, Mg, Na
Hardheid: 5 – 5,5. Zeer bros
Transparantie:doorschijnend tot ondoorzichtig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid:2,3 – 2,8
Kristalstelsel: amorf

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?

ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

	tornado1961 op Boodschap 392 van ”Boods…
	Jeff op Boodschap 392 van ”Boods…
	tornado1961 op The Seven Sorrows of Mary/De z…
	Aliosa op Veranderingen van het ideale…
	JC home op The Seven Sorrows of Mary/De z…

	tornado1961 op Boodschap 392 van ”Boods…
	Jeff op Boodschap 392 van ”Boods…
	tornado1961 op The Seven Sorrows of Mary/De z…
	Aliosa op Veranderingen van het ideale…
	JC home op The Seven Sorrows of Mary/De z…