Tagarchief: stoelgang

dec16

Aambeien of hemorroïden

Geplaatst op door
Standaard

categorie : gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

 

Aambeien of hemorroïden zijn verwijdingen en uitzakkingen van bloedvaten in en rond de anus. Heel wat mensen hebben aambeien zonder dat dit enige last bezorgt. Aambeien kunnen echter ook pijn doen en bloeden. Indien u regelmatig of overvloedig bloedt, raadpleeg dan uw arts.

 

 

In en net boven de anus bevindt zich een sponsachtig netwerk van kleine, sterk doorbloede bloedvaatjes bedekt met een dun laagje slijmvlies. Dit vormt een zwellichaam dat er samen met de kringspieren voor zorgt dat we de aars luchtdicht kunnen afsluiten en onze stoelgang ophouden.

Wanneer er veel druk op de kussentjes komt te staan kunnen de bloedvaatjes zwellen en uitrekken, uitzakken en zelfs naar buiten puilen. Men spreekt dan van aambeien of het speen. Een aambei is pas een aambei als het normale aambei-weefsel zodanig overrekt of geïrriteerd is dat het klachten geeft, zoals een ongemakkelijk of pijnlijk gevoel, vooral wanneer u naar het toilet bent geweest. Soms gaan ze bloeden.

Aambeien kunnen erg vervelend en soms heel pijnlijk zijn, maar ze zijn niet gevaarlijk. Alleen voor mensen die bloedverdunners nemen, kan het enig risico inhouden.

 

Men maakt soms een onderscheid tussen uitwendige en inwendige aambeien:

 

• Uitwendige aambeien bevinden zich onder de huid rond de aars. Ze zijn zichtbaar als dikke knobbels en vaak is de huid rood aangespannen. U kunt ze met uw vinger voelen en bij een uitwendig onderzoek van de aarsstreek zijn ze meteen zichtbaar.

 

• Inwendige aambeien zitten binnen in de endeldarm, het laatste stukje van de dikke darm. Ze veroorzaken meestal weinig ongemak. Maar door persen of irritatie kunnen ze naar buiten gedrukt worden. Men spreekt dan van een prolaps.

 

 

 

 

Afhankelijk van de mate van uitstulping, worden verschillende graden van aambeien onderscheiden:

– Graad I: aambeien die bij persen niet uitzakken en naar buiten worden gedrukt. Ze zijn met het blote oog niet zichtbaar.
– Graad II: aambeien die bij persen uitzakken maar zich spontaan terugtrekken
– Graad III: aambeien die spontaan (bv. bij hoesten) of tijdens persen naar buiten komen en niet vanzelf terugtrekken.
– Graad IV: aambeien die continu uitgezakt zijn en niet kunnen teruggedrukt worden.

 

 

Hoe weet u dat u aambeien hebt?

 

• Bloedverlies bij de ontlasting: kleine hoeveelheden helder rood bloed op WC-papier of in de WC.
• Jeuk, soms een branderig gevoel rond de anus.
• Aandrang: het gevoel dat u naar het toilet moet.
• Aambeien zelf zijn pijnloos. Maar als de bloedtoevoer wordt afgekneld en er in de aambei een bloedstolsel ontstaat (een aambeien- of hemorroïdale trombose), treedt er een scherpe pijn op.
Hevige, scherpe pijn tijdens en vooral na de stoelgang, die meerder uren kan aanhouden, wordt niet veroorzaakt door aambeien maar door een kloofje of fissuur in het buitenste deel van het slijmvlies van de anus (fissura ani).

• Door persen kunnen inwendige aambeien naar buiten geperst worden. Dan komen ze uit de aars tevoorschijn (prolaps). Dat kan een doffe pijn of een propgevoel geven en gepaard gaan met een bloeding. In het begin zal de uitgezakte aambei vanzelf weer terugtrekken, maar na meerdere uitzakkingen gebeurt dat niet meer vanzelf en moet u ze terug naar binnen duwen.
• Soms incontinentie: lekken van kleine hoeveelheden stoelgang en darmslijm, wat vaak leidt tot zogenaamde ‘remsporen’ in de onderbroek.

 

 

Oorzaken

 

Aambeien ontstaan door een combinatie van een te hoge druk in de bloedvaten in en rond de anus, het uitrekken van het steunweefsel en het dunner worden van de beschermende slijmvlieslaag. Wanneer het bloed in de hemmorïedaders niet meteen kan wegstromen, kunnen de aders zwellen of uitstulpen, en kan de bevestiging aan de spierlaag uitgerekt worden of loskomen. Wat de preciese oorzaak is, is niet bekend: meestal gaat het om een combinatie van meerdere factoren.

• Constipatie (verstopping): door harde ontlasting en langdurig persen wordt het aambeiweefsel samengedrukt, wat het ontstaan van aambeien in de hand zou kunnen werken.
• Zwangerschap en bevalling: Tijdens en vooral na een bevalling krijgen nogal wat vrouwen last van aambeien. Door het persen tijdens de bevalling zijn de weefsels van de bekkenbodem meer gezwollen doordat ze vol bloed zitten. Bestaande aambeien kunnen tijdens de bevalling naar buiten geperst worden.
• Overgewicht: een te hoog lichaamsgewicht verhoogt de druk op de anus, en verhoogt ook de kans op verstopping.
• Zittend werk en langdurig rechtstaan: mensen die weinig bewegen en veel zitten, hebben vaak een harde, droge ontlasting. Veel zitten verhoogt ook de druk op de anus.
• Ouderdom: bij het ouder worden het weefsel in de vaatkussentjes rond de aars minder krachtig en rekken ze uit. Aambeien komen dan ook vooral voor bij mensen tussen 45 en 60 jaar. Naar schatting zou ongeveer één op twee 50-plussers last hebben van aambeien.
• Persoonlijke aanleg: aambeien komen in sommige families meer voor, maar of er een erfelijke factor meespeelt is nooit aangetoond.

 

 

Hoe kunt u aambeien voorkomen?

 

Hoe minder het aambeienweefsel onder druk staat, des te kleiner is de kans dat u last van aambeien krijgt of dat ze na een behandeling terugkeren.

 

• Toiletbezoek
• Als u naar het toilet moet, stel dat dan niet te lang uit. Hoe langer u wacht, hoe droger en harder de stoelgang wordt en hoe meer u moet persen.
• Vermijd hard persen.
• In tegenstelling tot wat soms beweerd wordt, krijgt u geen aambeien door lang op het toilet te blijven zitten.
• Bij irritatie of jeuk rond de anus kunt u beter geen wc-papier gebruiken, maar een nat washandje en daarna droogdeppen (niet wrijven!) met zacht toiletpapier. Buitenshuis kunt u eventueel vochtige toiletdoekjes (zonder alcohol of parfum) gebruiken.

• Vermijd diarree en constipatie. Constipatie maar ook diarree, veroorzaken bloedverlies.
Vraag bij hardnekkige constipatie aan uw huisarts om een niet-irriterend laxatief voor te schrijven.

• Vezelrijke voeding. Eet veel vezels (bruin brood, volle rijst, zemelen, groente, vruchten…). Dit houdt de ontlasting zacht en soepel. Drink daarbij veel water, anders raakt u waarschijnlijk nog harder geconstipeerd.

• Doe aan lichaamsbeweging. Dit stimuleert de darmbeweging en bevordert de stoelgang.
• Zit of sta niet te lang aan één stuk door.
• Vermijd anale seks: anale seks is geen oorzaak van aambeien, maar kan bij aambeien wel zorgen voor bijkomende irritatie.
• Vermijd alcohol, want het doet de bloedvaten uitzetten.
• Warme (zit)baden geven verlichting van jeuk en pijn en houden de anaalstreek proper. Gebruik beter geen zeep, dat kan de irritatie verergeren. Dep de anaalstreek goed af na elk bad.
• Een ijsblokje kan helpen tegen de pijn.

 

 

Wanneer naar de dokter?

 

Aambeien zijn zoals gezegd meestal onschuldig en genezen meestal ook vanzelf. Toch is het aan te raden om een arts te raadplegen als u merkt dat er bloed in de stoelgang zit. Dit kan namelijk wijzen op poliepen in de darm, een maag-darmbloeding, en zelfs op darmkanker. Aambeien zelf kunnen nooit ontaarden in kanker en maken u ook niet gevoeliger voor kanker.

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

Advertentie
sep14

Gezond fruit: pruim

Geplaatst op door
Standaard

Categorie : Gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

 

 

 

Gezond fruit: pruim

 

De pruim is de vrucht met de meeste antioxidanten. Pruimen zijn een van de meest makkelijke vruchten om zelf te kweken. Je hoeft alleen een boom in de tuin te hebben en er aan het einde van de zomer aan te schudden. De pruimen vliegen je vervolgens om de oren. Pruimen zijn lekker, gezond en hebben bovendien geneeskracht tegen diverse ziekten. Gedroogde pruimen bevatten net zoveel voedingsstoffen als verse pruimen.

 

 

 

 

 

Rijk aan antioxidanten

 

De Tufts Universiteit in Boston maakte een overzicht van voeding die rijk is aan antioxidanten. Pruimen kwamen daarbij op de eerste plaats. Er zaten vooral hydroxykaneelzuren, anthocyaninen en flavonoïden in de pruim. Antioxidanten bestrijden de vrije radicalen die vrijkomen door normale spijsvertering, UV-straling, roken, grote krachtinspanningen, milieuvervuiling, contact met gifstoffen en pesticiden. Wanneer deze vrije radicalen ongestoord hun gang kunnen gaan, kan dat leiden tot vervroegde ouderdomsverschijnselen zoals rimpelvorming en ziekten zoals kanker, obesitas, hart- en vaatziekten en diabetes.

 

 

 

 

Pruimen en constipatie

 

Pruimen werken als laxeermiddel en werken goed tegen constipatie. Het feit dat vezels daar verantwoordelijk voor zijn is algemeen bekend. Maar niet iedereen weet dat er meer componenten in de pruim zitten die bijdragen aan een gezonde stoelgang. Sorbitol is een component dat de darmen stimuleert en het zit zowel in de pruim, pruimensap als gedroogde pruimen. De totale stoelgangtijd wordt verminderd door de aanwezigheid van sorbitol en bovendien wordt de kans op aambeien verkleind. Verder zitten er de polyfonolen  chlorogeenzuren en neochlorogeenzuren in de pruim. Deze stoffen hebben ook een laxerend effect. Chlorogeenzuur is een stof die normaal in vele plantaardige producten voorkomt en zit extra veel in pruimen, perziken en koffie. Verder bevat de pruim difenylisatine, wat ook een laxerende stof is.

 

 

 

 

 

Pruimen en osteoporose

 

Uit onderzoek van de Florida State University bleek dat vrouwen na de menopauze die dagelijks 100 gram gedroogde pruimen aten na drie maanden betere botten hadden dan vrouwen die dit niet aten of vrouwen die 75 gram gedroogde appels aten. Pruimen bleek beter voor de botten dan het eten van gedroogde aardbeien, dadels, vijgen en rozijnen. Boron en kalium zijn twee mineralen waarvan vermoed wordt dat ze de reden zijn dat botopbouw verbeterd wordt. Beide mineralen zitten in ruime mate in de pruim. De onderzoekers bevolen mensen boven de 65 aan om langzaam over te schakelen op het eten van meer pruimen; er wordt zelfs gezegd dat het goed is dat iemand 10 pruimen per dag eet. Wanneer je pruimensap drinkt kom je snel aan zo´n hoeveelheid. In de V.S. is pruimensap in elke grote supermarkt te koop maar in Europa niet. Hier zullen we ons tevreden moeten stellen met verse pruimen en gedroogde pruimen.

 

 

 

 

Diabetes en pruimen

 

Het hoge vezelgehalte in pruimen normaliseert het bloedsuikerniveau wat een winstpunt is voor diabetespatiënten. Bovendien zorgen pruimen snel voor een vol gevoel waardoor je minder snel je gaat overeten. Dat is een extra voordeel voor suikerpatiënten aangezien deze groep mensen een grotere kans hebben om obesitas te ontwikkelen.

 

 

 

 

 

Pruimen tegen kanker

 

Vezelrijk voedsel heeft aangetoond dat het de kans op darmkanker kan verminderen. Daarnaast blijkt dat vezelrijk eten ook goed werkt tegen borstkanker. Het veelvuldig eten van vezelrijke voeding zoals papaya, appels, peren, vijgen en dadels kunnen in combinatie met pruimen mensen tegen kanker beschermen.

 

 

 

 

 

 

Pruim en hoge bloeddruk

 

De pruim bevat veel kalium en is daarom effectief tegen hoge bloeddruk of hypertensie. Het wordt in de fytotherapie soms voorgeschreven als onderdeel van een bredere aanpak om hypertensie te bestrijden. Een andere manier waarop de pruim hoge bloeddruk bestrijdt is dat fenolen in de pruim de vorming geöxydeerde cholesterolafzettingen op de aderwanden voorkomt. Deze afzettingen of plaque verdunnen de aderen wat ook kan leiden tot hypertensie.

 

 

 

 

 

Pruim en ijzertekort

 

Wanneer je vermoeid bent door een ijzertekort dan is het goed om je te wenden tot ijzerrijk voedsel maar ook tot de pruim, niet omdat deze zoveel ijzer bevat, maar omdat pruimen helpen bij het opnemen van ijzer in je bloed. Het eten van ijzerrijke voeding wordt door de pruim nog effectiever.

 

 

gedroogde pruimen