Tagarchief: moslim

Zal Europa islamiseren?

Standaard

categorie : religie

.

screenshot_392

.

Wordt Europa binnenkort een ‘islamitische staat’ waar de shari’ah geldt?

Luidens de cijfers van de Verenigde Naties zijn sedert het voorjaar 2011, toen de oorlog begon, tot heden (augustus 2015) 4,5 miljoen Syriërs hun land ontvlucht. Zij zijn op de vlucht voor de vatenbommen en het geweld van president Assad (die 7 maal meer burgerdoden maakt dan de terreurgroep IS), voor de terroristen van IS, voor allerhande andere strijdende partijen en voor vervolging.

90% van hen (4 miljoen) bevindt zich in de buurlanden van Syrië (vooral in Turkije, Libanon en Jordanië) terwijl tot dusver 10% (ruim 400.000) in Europa een asielvraag indienden.

Zal dit leiden tot een islamisering van Europa? Zal de Europese rechtspraak binnenkort bepaald worden door de shari’ah? Volgende overwegingen werpen daarop een licht:

  • Momenteel is 4% van de Europese bevolking moslim. Anders gezegd, voor elke 4 moslims in Europa, zijn er 96 niet-moslims. Als de voltallige ruim 4 miljoen Syrische vluchtelingen naar Europa zouden komen, dan zou het aantal moslims in Europa daarmee stijgen tot 5% van de Europese bevolking.
    Ter vergelijking: 10 % van de bevolking in Egypte zijn christenen.
  • Islamitische Staat (IS) is een extreem rechtste terreurorganisatie.

    Wat “Islamitische Staat” denkt en doet, is niet representatief voor de islam en voor mosims. Immers, IS is een islamitische terreurorganisatie. Overal ter wereld zijn er extreem rechtste terroristen, denk maar aan Timothy McVeigh van de aanslag in Oklahoma, of dichter bij huis Anders Breivik die in Noorwegen een bloedbad aanrichtte waarvoor hij zich naar eigen zeggen beriep op extreem rechtse ideologen en op de christelijke leer.Moet de moslimwereld besluiten dat alle christenen extreem rechtse terroristen zijn? Uiteraard niet. Net zoals Anders Breivik geen vertegenwoordiger is van het christendom maar daar juist het tegendeel van is, geldt dat ook voor de terreurgroep Islamitische Staat: IS is het tegendeel van waar de islam en de moslims voor staan. De islam beschouwt terreur als een misdaad tegen de samenleving waarop de zwaarst mogelijke straffen staan. De hoogste religieuze gezagsdragers van de islam hebben IS overigens al herhaaldelijk en uitvoerig veroordeeld als strijdig met islam.

_83143752_83143751

  • Moslims moeten zich houden aan de wetten van het land waar zij zich bevinden.

    De Koran en de islamitische leer stellen dat moslims verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin ze zich bevinden. Er is dus geen sprake van dat zij, vanuit de islamitische leer, de shari’ah zouden kunnen of mogen invoeren. Het is overigens zo dat in veruit de meeste moslimlanden de shari’ah NIET geldt. De islamitische leer bevat immers geen blauwdruk van staatkundige organisatie, zodat moslims vrij zijn hun land te organiseren zoals zij dat willen met dien verstande dat zij vanuit de islam de opdracht krijgen een rechtvaardige samenleving voor iedereen (moslim en niet-moslim) tot stand te brengen. De islamitische leer verbiedt daarbij nadrukkelijk een dictatuur en een theocratie. Niets in de islam verplicht moslims dus de shari’ah in te voeren en veruit de meeste moslims willen de shari’ah ook helemaal niet invoeren. Vermits moslims in hun eigen landen de shari’ah niet invoeren, waarom zouden ze dat dan in Europa wel willen doen? Volgens de islamitische leer kan en mag de shari’ah trouwens ook niet ingevoerd worden tenzij een aan unanimiteit grenzende meerderheid van de bevolking daarvoor kiest.
    Het moge verder duidelijk zijn dat vermits de hoogste islamitische autoriteiten de leerstellingen en handelingen van IS verwerpen als strijdig met de islam, ook hun ‘shari’ah’-versie een aanfluiting is van de leer. Ook in moslimlanden worden terroristen gevangen genomen en in het handvol landen waar de shariah geldt worden terroristen soms zelfs tot de doodstraf veroordeeld en uitgevoerd. Ten andere, niet alleen Westerse landen maar ook moslimlanden voeren luchtbombardementen uit op IS.

  • Godsdienstvrijheid is verankerd in de grondwet

    Alle Europese landen hebben godsdienstvrijheid (die ook een kernwaarde is van de islam) in hun grondwet verankerd, zo ook België. Dit betekent dat iedereen vrij is te geloven wat hij wil en dat dit recht beschermd is bij grondwet voor iedereen, zowel voor christenen als voor boeddhisten, joden, atheïsten en moslims. Dit wordt onder meer geregeld door de grondswetartikelen 19 en 20:

    Art. 19
    “De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken van die vrijheden worden gepleegd.”
    Art. 20
    “Niemand kan worden gedwongen op enigerlei wijze deel te nemen aan handelingen en aan plechtigheden van een eredienst of de rustdagen ervan te onderhouden.”

Kortom, op de vraag of de Syrische vluchtelingen ertoe zullen leiden dat in Europa de shari’ah ingevoerd wordt, is het antwoord klaar en duidelijk: neen.

.

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

3d-gouden-pijl-5271528

voorpagina openbaring a4

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

mijne kop a4

Muslim sees and hears jesus / Moslim hoort en ziet Jezus

Standaard

Category / categorie : video

 

 

 

 

Muslim sees and hears jesus / Moslim hoort en ziet Jezus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

De Shariah in de Islam

Standaard

categorie : religie

Wat is de shariah?

sharia

De term shariah wordt in twee verschillende betekenissen gebruikt: enerzijds het theorethisch islamitisch wettelijk model en anderzijds een door mensen gemaakte wet waarvan er uiteenlopende versies kunnen zijn.

De Shariah (letterlijk: het pad naar leven-gevend water) is het geheel van de islamitische wetten, die over alle aspecten van het leven van een moslim handelt zoals de dagelijkse activiteiten tot spirituele zaken, strafrecht, familierecht, economie, dierenrechten enz. Ook ecologie heeft een prominente plaats in de islam: een achtste van de Koranische verzen handelen erover.

Het betreft een theoretisch, richtinggevend model. Niets in de koran verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren. De koran bevat immers geen blauwdruk van een islamitische staat. De Koran geeft moslims de opdracht een voor iedereen (moslims en niet-moslims) rechtvaardige samenleving na te streven, maar het staat hen vrij de staat te organiseren zoals ze dat zelf verkiezen (met dien verstande dat de koran een dictatuur en theocratie uitsluit).

De shariah kan slechts ingevoerd worden wanneer een meerderheid van de bevolking dat zo wil. Wanneer men de shariah vertaalt in een concrete wet, is dat  niet langer de theoretische shariah, maar een eigen plaatselijke concretisatie daarvan en dus in die zin een secularisering van de wet. Een concreet wettelijk stelsel wordt immers door mensen gemaakt en niet door God. Omdat het een door mensen opgestelde verwezenlijking is, kunnen er dus ook verschillende versies van de shariah zijn.

Er bestaan onder islamgeleerden grote meningsverschillen over het al dan niet wenselijk zijn van het invoeren van de shariah. Veel geleerden zijn de mening toegedaan dat eerst het maatschappelijk doel van de islam gerealiseerd moet zijn en dat er dan pas de shariah kan ingevoerd worden om deze rechtvaardige samenleving te beschermen. Nog anderen stellen dat de shariah gewoon niet kan ingevoerd worden, maar enkel een theoretisch richtinggevend model is.

Het is een groot misverstand te denken dat, wanneer de shariah ingevoerd wordt, alle mensen zich moeten bekeren tot de islam. Het is immers integendeel zo dat de koran  aan iedereen godsdienstvrijheid garandeert. Bij het invoeren van de shariah zouden niet-moslims,  bij overtredingen van de wet, mogen kiezen of zij door een islamitische rechtbank dan wel door een burgerlijke rechtbank willen gevonnist worden. Andere religies mogen dan ook hun eigen rechtbanken inrichten voor zaken die eigen zijn aan hun geloof, zoals familierecht (erfenissen, huwelijken enz).

In veruit de meeste moslimlanden geldt geen lokale versie van de shariah. In de meeste moslimlanden geldt immers een burgerlijk recht of een gemengd stelsel van burgerlijk recht, gewoonterecht, soms met een aantal aspecten van islamitisch recht.

De belangrijkste bronnen van de shariah, zijn als volgt en in die volgorde:

  • De Koran
  • De sunnah van de profeet Mohammed (dwz, zijn handelingen en zijn uitspraken)
  • Ijma’ (consensus) onder islamitische geleerden
  • Ijtihad (de opinie van islamitische geleerden op basis van hun kennis en onderzoek)

Deze bronnen moeten in bovenstaande volgorde aangewend worden. Dit wil zeggen: een besluit over om het even welke zaak wordt eerst en vooral gebaseerd op de Koran,dan op de Sunnah. Als er geen uitspraak kan volgen op die basis, dan moeten islamitische geleerden de zaak bekijken en onderzoeken en zo tot een uitspraak komen.

De shariah is geen absolute wet. De islam schuwt immers extremen. Zo stelt de koran dat men bepaalde voedingsmiddelen niet mag eten. Men mag toch het verboden voedsel eten als er niets anders aanwezig is dan het verboden voedsel. In de islam is er een rechtsregel die zegt dat nood de wet versoepelt.

De islamitische wet is geen geheel van bestraffende regels.

Een wisselwerking van beloning van het wenselijke of verplichte enerzijds, en bestraffing van het onwenselijke anderzijds, zorgt ervoor dat een moslim er alle belang bij heeft de wettelijke richtlijnen te volgen. Het levert hem immers een beloning op, zo niet in het huidige leven, dan in het hiernamaals.

De Islam gelooft niet in de erfzonde. Het eigen gedrag en de verantwoordelijkheid daarvoor staat in de islam centraal. Het is op basis van het eigen gedrag en de mate waarin men zich aan de goddelijke leidraad gehouden heeft dat men op de Oordeelsdag beoordeeld zal worden. De “kerk” waartoe men behoort is daarbij niet essentieel, wel of men het goede gedaan heeft. Een ‘goede’ christen of jood kan volgens de islam dus ook tot het paradijs toegelaten worden, terwijl een moslim die zich misdraagt in de hel kan terechtkomen.

Moslims geloven dat gedurende het leven van elk persoon alle daden opgeschreven worden door twee Engelen. De Engel aan de rechter kant noteert voor elke goede daad direct +10 punten, terwijl de Engel aan de linkerzijde bij het doen van slechte daden wat aarzelt en pas als we doorzetten de slechte daad noteert voor -1 punt. Het is één van de vele voorbeelden waaruit volgens de islam de genade en liefde van God blijkt. God beloont het goede vele malen meer dan Hij het slechte bestraft.

Dit systeem van positieve bekrachtiging van het goede en het wenselijke en van bestraffing van het verbodene en onwenselijke, vinden we in het hele islamitisch stelsel terug, niet alleen met het oog op het eeuwig leven in het hiernamaals, maar ook met betrekking tot economie, ecologie enz.

De rechtspraak van de islam is gebouwd rond 5 categorieën van gedragingen waarvan uitvoeren of niet-uitvoeren beloond of bestraft kunnen worden:

Gedragstype Uitoefenen van gedrag wordt… NIET Uitoefenen van gedrag wordt…
1. Verplicht Gedrag beloond bestraft
2. Aanbevolen Gedrag beloond niet bestraft
3. Toegestaan Gedrag niet beloond niet beloond
4. Onwenselijk Gedrag niet bestraft beloond
5. Onwettelijk, verboden Gedrag bestraft beloond

Volledigheidshalve voegen we hieraan toe dat wanneer moslims zich in een niet-islamitisch land bevinden, zij vanuit de islam verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin zij zich bevinden.

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

voorpagina openbaring a4

pijl-omlaag-illustraties_430109

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

        

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

De Kabaa in Mekka

Standaard

categorie : religie

.

.

De Kaaba is het belangrijkste Islamitische heiligdom. Jaarlijks stromen ongeveer 2 miljoen pelgrimerende islamieten naar Mekka, een stad in Saoudi Arabië, waar de Kaaba staat. Een pelgrimstocht naar Mekka is één van de vijf pilaren van de Islam, één van de vijf plichten die bij het moslim zijn hoort. De Kaaba is omgeven door de oogverblindende schoonheid van een indrukwekkend vormgegeven moskee. Als een soort vesting ommuurt zij deze eeuwen oude plek van aanbidding.

.

.

Kaaba_Mecca_background.jpgc5e76355-f6b6-420c-a66f-1b5e30eff137Large

.

.

Weinigen hebben het islamitische heiligdom de Kaaba van binnen gezien. Velen hebben er omheen gelopen, zeven keer om exact te zijn tijdens de omcirceling van de Kaaba, de Tawaaf. Een gebruik dat echo’s heeft uit een ver verleden. Uit de tijd dat de Kaaba werd gebruikt om de goden van Mekka en zijn omgeving te huisvesten.

De Kaaba is een schreeuw uit de oudheid, een schreeuw van mensen die te veel leed en te veel wreedheden hebben meegemaakt. Het is een uitdrukking van mensen om éénheid in geloof. Een jaarlijks terugkerend feest onderstreepte dit verlangen. Driehonderd en zestig goden hadden hun plaats in de Kaaba, inclusief een mysterieuze zwarte steen.

Tegenwoordig jaarlijks gekust en begroet door de islamitische pelgrims. In pre-islamitische perioden deel uitmakend van rituelen waar men liever niet meer aan denkt. De inhoud van deze pagina neemt je mee in de geheimen die de Kaaba met zich meedraagt. De geschiedenis, de constructie en de omgeving van de Kaaba, de vernietigingen door overstromingen en oorlogen.

.

.

1. De Káaba en zijn omgeving

.

De naam van de Káaba is direct verbonden met de kubusvorm van het gebouw. Káaba betekent letterlijk “kubus”. Er is slechts één opening in het gebouw; de deur. Deze bevindt zich aan de noordzijde. De hoogte van de Káaba is ongeveer 15 meter. De overige afmetingen zijn 15 meter (lengte) en 17 meter (breedte).

.

.

1.1 Kiswa en Burku, het zwarte gordijn

.

Over de muren van de Káaba is een zwart gordijn (Kiswa) gehangen. De Kiswa wordt met behulp van koperen ringen aan het gebouw bevestigd. Elk jaar wordt een nieuwe Kiswa in Egypte gemaakt van katoen.

.

.

maxresdefault kiswa

.

.

Op de Kiswa is een tekst aangebracht. Dit is onder andere de islamitische geloofsbelijdenis of Shahada:
“Ik verklaar dat er géén andere god is dan Allah en dat Mohammed zijn profeet is”. Daarnaast zijn er ook teksten uit de Koran aangebracht.

Aan het einde van de Hadj worden de Kiswa en Burcu verwisseld. Tijdens het verwisselen van het één jaar oude kleed wordt de Káaba bedekt door een wit gordijn. Men noemt deze situatie: Ihrãm.

De “oude” Kiswa wordt als een relikwie, een heilig voorwerp, beschouwt. In kleinere stukken verdeeld wordt dit verkocht als amuletten door de bewakers van de Káaba (de Banu Shaiba). Een amulet is een voorwerp waaraan men bepaalde machten aan toe schrijft.

De deur van de Káaba wordt door een apart kleed afgedekt. Dit kleed wordt in Egypte al-burku genoemd. Het lijkt op de naam die in Nederland “Burka” wordt genoemd; het betekent sluier of gordijn.

.

.

1.2 De binnenkant van de Káaba

.

Binnen in de Káaba bevinden zich drie houten pilaren. Deze dragen het dak. Een verplaatsbare trap maakt het mogelijk om op het dak te komen. Op de muren zijn inscripties aangebracht. De vloer is met wit marmer bedekt. Op diverse plaatsen bevinden zich zilveren en gouden kandelaars. Daarnaast bevinden zich in de Káaba twee belangrijke stenen.

.

.

al-hajar-al-aswad-3

the-kaaba-3d-no-ads-158095-3-s-307x512

hqdefault binnenzijde kaba mekka

.

.

1.2.1 De Zwarte Steen, Hajer Aswat

.

In de oostelijke hoek, niet ver van de deur is de beroemde Zwarte Steen, Hajer al Aswat, geplaatst. Deze steen bestaat nu uit drie delen die door een zilveren band bij elkaar worden gehouden. Soms wordt de steen omschreven als lava, soms als basalt. Vanaf de buitenkant is de werkelijke afkomst moeilijk te bepalen. Dit komt doordat de steen door de vele aanrakingen erg glad is geworden. De diameter van de steen is ongeveer 30 cm. De kleur wordt omschreven als rood-achtig-zwart met kleine gele deeltjes.

.

.

Hajar-al-Aswad (1)

.

.

1.2.2 De gelukssteen, Hajer al Asat

.

In de westelijke hoek van het islamitische heiligdom bevindt zich een andere steen; de Hajer al Asat. Het is een gelukssteen. Deze steen mag alleen worden aangeraakt, echter niet gekust.

.

.


1.3 Nabij en om de Kaaba

.

1.3.1 De watergoot van genade, Mizab al Rahma

.

Buiten de Káaba bevindt zich de watergoot van de schuld, Mizab. Deze bevindt zich boven in de westelijke muur. Het regenwater valt op een vloer dat betegeld is met mozaïek. De watergoot wordt de “goot van genade” genoemd, Mizab al Rahma.

.

.

BRDS-mJCEAIiFW0mizab

.

.

1.3.2 De omcirkelingsruimte, Mataaf

.

Op een enkele meters afstand van de Káaba zijn enkele korte lage muurtjes gebouwd. Deze van marmer gemaakt muurtjes zijn cirkelvormig. Deze vorm is nuttig bij de omcirkeling van de Káaba tijdens de Tawaaf. Men mag bij de omcirkeling niet tussen de Káaba en de muurtjes lopen. Volgens overlevering zou hier het graf van Hagar en Ismaël bevinden. De ruimte die gebruikt wordt voor de Tawaaf is dus buiten deze muurtjes en wordt “Mataaf” genoemd. Deze uitdrukking zou herinneren aan de bouwactiviteiten van Ismaël en Ibrahim aan de Káaba.

.

.

1.4 Voetafdruk van Maqam Ibrahim

.

Vlak bij de Káaba staat een klein gebouwtje met daarin een steen met de afdruk van de voeten van Ibrahim. De steen wordt als zacht omschreven. Vanwege een breuk wordt deze door een band bijeengehouden. Bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

.

.

355417909_6b0dbf7665_b maqim ibrahim

kaaba_picture6 voeten

.

.

1.5 De bron Zam Zam

.

Op het terrein vinden we ook een koepelvormige ruimte dat gebouwd is over de bron Zam Zam. Het gebouw heet “al Kubba”. Het water kan worden meegenomen door pelgrims. Ook bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

.

.

zamzam-well-1

.

.

2.De geschiedenis van de Kaaba

.

De geschiedenis van Mekka is waarschijnlijk de danken aan het bestaan van de bron Zam Zam. Zonder deze bron zou het een waterloze valei zijn geweest. In de tijd van de egyptische overheersing van Alexander de Grote werd Mekka , Macoraba genoemd hetgeen lijkt op het Zuid-Arabische Mikrab. Mikrab betekent tempel. Mede hieruit concluderen wetenschappers dat Mekka in ieder geval twee eeuwen voor Christus heeft bestaan. In de periode voor de islamitische profeet Mohammed was de Kaaba reeds betrokken bij religieuze activiteiten.

.

.

2.1 Verwoestingen 

.

De meest bekende historische documenten stammen uit de periode rondom het optreden van Mohammed. Er wordt gesproken van een verwaarloosde Kaaba die door een brand zou zijn verwoest. Deze brand zou zijn veroorzaakt door vuur dat gebruikt werd bij een ritueel met wierrook. Met het hout van een gestrand byzantijns schip bij de plaats Djidda, zou de Kaaba weer herbouwd zijn.

De oorspronkelijke Kaaba had geen dak en het was niet hoger dan de lengte van een mens. De drempel van de deur was laag aan de grond waardoor in het verleden de Kaaba gevoelig was voor overstromingen als gevolg van incidentele zware regenbuien. De overstromingen leidde tot de herbouw van de Kaaba waarbij naast hout ook steen werd gebruikt. De hoogte werd verdubbeld en er kwam een dak op de Kaaba. De deur werd op manhoogte ingebouwd zodat het gebouw minder gevoelig werd voor overstromingen. Zonder ladder of trap kan men tegenwoordig het gebouw niet inkomen.

.

.

2.2 De weg van de Zwarte Steen, Hajer Al Aswat

.

Tijdens de plaatsing van de Zwarte Steen werd er nogal wat ruzie gemaakt over het feit welk stamhoofd de steen mocht vasthouden. Mohammed bepaalde dat de steen op een kleed moest worden gelegd. Zo kon de steen door meerdere stamhoofden worden gedragen. Mohammed heeft de steen zelf op de huidige positie geplaatst.

Bij een strijd in het jaar 683 om de opvolging van Mohammed werd de Kaaba ernstig beschadigd. De katapulten van al Husain ben Numair troffen het heiligdom in het hart toen hij de anti-kalief Abd Allah ben al Zubair uit Mekka wilde verdrijven. Tijdens een brand in de Kaaba werd de Zwarte Steen ernstig beschadigd. Deze bestaat sindsdien uit drie stukken.

.

.

2.3 Strijd om de Kaaba

.

De vernietiging van de Kaaba werd door velen gezien als een straf van Allah. Hierdoor was men bang om de Kaaba weer op te bouwen. Het was Abd Allah die de moed had om als eerste de puinhopen en resten van de Kaaba op te ruimen. Daarna volgden anderen, gesterkt door het voorbeeld van Abd Allah. De Kaaba werd toen geheel gebouwd met stenen die uit de bergen van Mekka kwamen.

Na de herbouw werd de Zwarte Steen, Hajer al Aswat bijeen gehouden door een zilveren band, in de Kaaba geplaatst door Abd Allah. Er waren destijds twee deuren die laag bij de grond waren geplaatst. Tijdens de Tawaaf werden destijds de vier hoeken van het gebouw gekust. Deze constructie bleef gehandhaafd tot 693 toen Abd Allah ben al-Zubair gedood werd tijdens een oorlog met al- hadjdjadj ben Yusuf. Deze herstelde de originele bouw van Kaaba, zoals deze was vóór Mohammed.. Tot op de dag van vandaag is deze gehandhaafd en te zien in Mekka.

Rond 929 was de Zwarte Steen 20 jaar niet in de Kaaba. Deze moest in veiligheid worden gebracht wegens een invasie van Karmatians. In 1611 is de Kaaba verder hersteld en versterkt. Dit was nodig in verband met enkele ernstige overstromingen. Door religieuze gevoeligheden en onmin kon men het moeilijk eens worden over de noodzakelijke veranderingen. De Kaaba dreigde zelfs een aantal keren in te storten. In 1630 werd begonnen met de nodige bouwwerkzaamheden. In 1996 zijn de laatste herstelwerkzaamheden aan de Kaaba verricht. Hierbij is alles vervangen, behalve de stenen van de muren.

.

.

.

.

2.4 De Kiswa

.

Het gebruik van de Kiswa of bedekking van de Kaaba is nog niet zo heel oud. Het ritueel van de afdekking is door de Tubba ingesteld. De Ashura dag wordt genoemd als het oudste tijdstip van de bedekking van de Kaaba. De Kiswa is /was afkomstig uit Jemen of Egypte. Tijdens het kalifaat van Umar dreigde het gebouw in te storten door de vele verschillende Kiswa’s die over de Kaaba hingen. In die tijd werden verschillende kleuren gebruikt.

.

.

de kiswa

.

.

3 De Kaaba en de islam

.

Over de gevoelens van Mohammed tijdens zijn jongere jaren over de Kaaba zijn onbekend. Men gaat er van uit dat hij niet enthousiast was over het Mekkaanse heiligdom. Aanvankelijk had Mohammed de gewoonte om Jeruzalem als gebedsrichting te nemen. Doordat hij als profeet geen aansluiting vond bij het jodendom is hier verandering in gekomen.

.

.


3.1 De gebedsrichting

.

De jonge Mohammed ontmoette op zijn reizen karavanen langs vele plaatsen op het Arabische schiereiland. Daar kwam hij in aanraking met het joodse en christelijke geloof. Het jodendom had een grote aantrekkingskracht op Mohammed. Uit eerbied voor de joodse religie wende hij zich tijdens het gebed naar Jeruzalem. Toen hij later aansluiting bij de joodse religie zocht met zijn bovennatuurlijk ontvangen boodschappen, werd hij niet als profeet aanvaard.

Uit ongenoegen heeft hij toen besloten om de gebedsrichting te veranderen. Een duidelijke aanwijzing hiervoor is te vinden in de moskee van Medina. Het is de enige moskee ter wereld met twee gebedsrichtingen. Een naar het zuiden richting Mekka en één naar het noorden richting Jerusalem.(zie ook Koran Sura 2, 142-152)

Deze verandering werd door islamieten gerechtvaardigd door het argument dat de Islam het originele geloof van Ibrahim was. Dit orginele geloof zou door de joden niet goed zijn doorgegeven. Met Mohammed zou het weer als nieuw zijn. Door de veranderde gebedsrichting naar de Kaaba te Mekka werden de oud Mekkaanse rituelen ingebed in de islam, inclusief de zwarte steen die werd gebruikt bij heidense rituelen.

.

.


3.2 De Kaaba

.

Vanaf die tijd werd geleerd dat de Kaaba gebouwd werd door Ibrahim en zijn zoon Ismaël (zie Sura 2, 127).
Volgens de Koran is de Kaaba het eerste heiligdom op aarde. Op deze manier werd er een basis gelegd om oude heidense culten te aanvaarden als basis voor de religieuze geschiedenis. Het was bovendien het startsein voor een politiek programma dat gericht was om zich de Káaba toe te eigenen.

In het jaar 7 n.h. gelukte het de volgelingen van Mohammed om Mekka in te nemen. De Kaaba werd ontdaan van alle 360 godenbeelden die in de Kaaba stonden opgesteld. Er werden speciale regelingen getroffen voor het beheer van gebouwen en de provisie ten behoeve van de pelgrims die naar Mekka zouden komen.

.

.


3.3 Mohammeds eerste bedevaart

.

De eerste bedevaart die Mohammed maakte was 10 jaar na de vlucht naar Medina, de Higera. Mekka was vanaf die tijd alleen toegankelijk voor moslims. Er waren vier maanden gegeven aan “ongelovigen” waarbij zij nog vrij door het land konden reizen. Daarna waren zij vogelvrij en waren hun leven niet zeker. Diegene die een overeenkomst hadden gesloten en deze nauwkeurig naleefden en geen anti-islamieten hielpen, konden zo hun leven redden.

.

.

.

.

3.4 Reinigingsrituelen van de Kaaba

.

Na de Hadj, de bedevaart tijdens de Ramadan, wordt de Kaaba gereinigd. Daar zijn bepaalde autoriteiten en een beperkt aantal pelgrims bij aanwezig. De vloer werd de eerste keer gereinigd met ZamZam water door de Sahrif. Deze heeft zich eerst zelf met het water gewassen. Daarna wordt de Kaaba met rozenwater besprenkelt en parfum. De bezem die de Sharif gebruikte werd gegooid naar de aanwezige pelgrims. Deze deden hun best de bezem te bemachtigen. Sindsdien worden er modellen van deze bezem in Mekka verkocht. Dit is een goed voorbeeld van hoe heilig de Kaaba voor islamieten is geworden.

.

.


3.5 Getuigenissen

.

“Ik weet dat gij een steen bent, dat niet helpt en niet kwetst. Als de boodschapper van Allah u niet had gekust, dan zou ik u ook niet kussen”; zei Umar tijdens zijn pelgrimage. Toen kuste hij de steen.

Het gebed onder de watergoot wordt beschreven als bijzonder effectief; “iedereen die het gebed, de Salat, onder de watergoot uitspreekt, wordt zo schoon als een baby”.

Volgens de islamitische mysticus al Ghazzali is de Kaaba waarlijk het heilige gebouw waar men om moet lopen tijdens de Tawaaf. Echter de Tawaaf en het gebouw de Kaaba ontvangen alleen zijn waarde wanneer zij de pelgrim een impuls geven tot een hoger spiritueel niveau.

Ibn al Arabi gaat een stap verder als hij zegt dat de echte Kaaba niets anders is dan ons eigen bestaan.

Muhammed ben al-Fahd zei eens met betrekking tot de Kaaba: “Ik verbaas mij over hen die hun tempel zoeken in deze wereld. Waarom overwegen zij Hem niet in hun eigen hart te zoeken. Eén keer per jaar kunnen zij de Zwarte Steen zien. In het hart kunnen zij Hem 360 dagen per jaar zien”.

.

.

4. Het pre-islamitisch gebruik van de Kaaba

.

In de Kaaba werden de goden van Mekka bewaard. Diverse bronnen melden dat er 360 verschillende goden huisden in dit opmerkelijke gebouw. Enkele van deze goden zijn  Al Lat, de godin van de zwarte steen, en haar companen Al Uzza en Mannat.

.

.

Allat

.

.


4.1 De zeven bronnen

.

Speciaal hier omtrent is de opmerking van imam Ben I Shabah over het oude heiligdom van Mekka. Hij sprak over de zonen van de oude vrouw. De godin Al Lat wordt in verband gebracht met de Koningin van Sheeba, welke ook in Bijbelse bronnen wordt vermeld. Sheeba is het joodse woord voor “zeven” en het woord “eed”. De letterlijke betekenis van Beer-Sheeba is letterlijk; “de bron van zeven”. Deze bron zou zijn gegraven door Abraham toen hij een vredesverdrag sloeg met Melchisedek, priester van Salem. Abraham gaf zeven ooien (vrouwelijke schapen) en de plaats ontving de naam om de gebeurtenis te memoreren. Later zou Isaäc de in ongebruik geraakte bron heropenen. De nieuwe naam werd hiermee Shibah, de vrouwelijke naam voor Sheeba. Tegenwoordig omvat deze plaats zeven bronnen.

.

.


4.2 Plechtige afspraken

.

In de vijfde eeuw voor Christus bevestigde Herodotus dat Semitische stammen het getal zeven in verband brachten met het maken van afleggen van eden, plechtige afspraken. Hij schreef dat afspraken tussen twee Arabische mannen in bijzijn van een derde gebeurden door met een scherpe steen in hun hand te snijden. Met een stukje wol of kleding smeerden zij hun bloed over zeven stenen die tussen de twee mannen opgesteld waren. Hierbij werden ook de namen Dionysus en Urania aangeroepen.

Urunia wordt door de schrijver Herododus in verband gebracht met de afgod AliLat, welk zonder twijfel de zelfde godheid moet zijn geweest als Al Lat, de godin van de zwarte steen. Ook in de Koran wordt gesproken over het plechtig maken van afspraken en overeenkomsten (Sura 9 vers 6-8). Hierbij zouden aldus gemaakte afspraken bij de Kaaba met ongelovigen geldig zijn.

.

.

Urania

.

.


4.3 Godin van de Zwarte steen

.

Ten tijde van het heidendom zouden er zeven priesteressen van de Zwarte Steen zijn, die zeven keer naakt om de Zwarte steen liepen. Tegenwoordig lopen pelgrims zeven keer linksom de Kaaba, een directe verwijzing naar oude rituelen. De oude praktijk van de priesteressen van de Zwarte steen, is een sterke echo van de oude Sumerische godin Inanna ( en haar Babylonische equivalent Ishtar) van de zeven poorten door de onderwereld. De zeven poortwachters eisten de verwijdering van kledingstukken zodat zij naakt verscheen voor haar oudere zuster godin Ereshkigal.

Ereshkigal was de godin van de dood en de onderwereld. Een andere naam voor Ereshkigal is Allatu, de godin, een eerdere vorm van Al Lat of Alilat. De Kaaba is een object waar men zeven keer omheen loopt, de Tawaaf. De Kaaba zelf is verbonden met de Heer van de geesten rond de troon van Allah. De Kaaba en de Zwarte Steen worden als de troon van het kalifaat van Allah op aarde beschreven.

Volgens al Masudi beschouwden sommige mensen de Kaaba als een tempel van de zon, de maan en de vijf planeten. De 360 afgoden die in de Kaaba hebben gestaan wijzen hier ook op. Ook het symbool van de islam, de maansikkel en de 2 sterren wijzen hierop.

.

.

Ereshkigal

.

.

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

.

.

3d-gouden-pijl-5271528

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

 John Astria

John Astria

Erfenisrechten van de vrouw in de Islam

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Er wordt de islam vaak verweten dat meisjes minder erven dan jongens en dat dit duidelijk een teken van discriminatie is van de vrouw. Maar is dat ook zo?

 

 

ec8e131f858acccc4400635f5a969b28SHV3ZWwuanBn

 

 

Op dit en andere vooroordelen hebben moslims al talloze keren geantwoord. Omdat het een steeds weer opduikend verwijt is, laten we meteen een islamitisch geleerde aan het woord, en geven we zijn fatwa over deze kwestie weer:

Vraag:

Beste gerespecteerde Sheikh, As-Salamu `Alaykum wa Rahmatullah wa Barakatuh. Ik heb een vraag die mij altijd verwart. Ik hoop dat jij voor mij de zaak kan verduidelijken. Waarom is het erfdeel van een man twee keer zo groot als dat van een vrouw? Is dat een vorm van discriminatie gebaseerd op geslacht?

Jazakum Allah Khayran!

 

Antwoord:

Wa`alykum As-Salaam Warahmatullah Wabarakaatuh.
In de Naam van Allah, de Meest Genadevolle, de Meest Barmhartige,
Alle lof en dank zijn voor Allah, en vrede en zegeningen met Zijn Boodschapper.

Beste broeder in Islam, dank voor de vraag die je ons opstuurde. Ze weerspiegelt jouw zorgzaamheid en belangstelling in het zoeken naar de waarheid. Intussen heeft jouw vraag onze aandacht getrokken, en dat is waarom we ons uiterste best zullen doen je een degelijk antwoord te geven.

Wat de vraag van “erfenis” betreft, zegt Allah, de Goddelijke Wet-gever, in de Qur’an:

“Allah draagt jullie met betrekking tot jullie kinderen op: voor een mannelijk kind evenveel als het aandeel van twee vrouwelijke…” (An-Nisa 4:11)

Mannen zijn ongetwijfeld belast met meer verantwoordelijkheden dan vrouwen. Een vader, een echtgenoot, een zoon, een broer, moet voorzien voor zijn kinderen, zijn vrouw, moeder, zuster. Hij moet hard streven om de eindjes aan elkaar te knopen.

De Islam, als een goddelijk geloof, negeert het bovenstaande feit niet en legt regels neer die een evenwicht vestigen tussen de verantwoordelijkheden van de mannen en de rechten van de vrouwen.

Om meer licht te werpen op deze zaak, citeren we de volgende fatwa:

De Islam geeft in een erfenis aan het meisje de helft van het aandeel dat aan haar broer gegeven wordt, omdat de Islamitische Wet haar niet verplicht dit geld aan iemand anders dan haarzelf te besteden. Anderzijds is de Muslim man, die doorgaans broodwinner is van het gezin, verplicht te spenderen aan zijn vrouw, kinderen, broers, zusters, zijn moeder en zijn vader.

Daarom, omdat de financiële last van de man veel hoger is dan die van de vrouw, geeft de Islam bij een erfenis aan de man het dubbel deel van dat van zijn zus.  Op die manier heeft de Islam de vrouw een juist aandeel gegeven. Laten we even een voorbeeld bekijken. Wanneer de vader sterft en hij laat 30.000 euro na aan zijn kinderen. Hij heeft 2 zonen en 2 dochters. Dan krijgt elke zoon 10.000 dollar, en elke dochter 5.000 euro. De zonen moeten hun moeders, vrouwen, kinderen en zusters (als hun zusters nog niet getrouwd zijn) onderhouden, de zusters mogen  de 5.000 euro volledig voor zichzelf kunnen houden.

Dus, wie heeft hier uiteindelijk het meeste geld? De meisjes natuurlijk.”

 

Noteer dat de uitspraak ‘de almachtige Allah weet het best’ aan het einde van de fatwa een relativerende uitspraak is. Dat betekent dat de geleerde naar best vermogen op de vraag probeerde te antwoorden op grond van de Koran en sunnah, maar dat God uniek is en aan niemand gelijk.  Geen mens kan beweren zeker te weten wat God juist bedoeld heeft. Mensen kunnen slechts proberen te begrijpen wat God bedoeld.

 

Uit bovenstaande fatwa blijkt nog maar eens dat het los citeren van verzen uit de Koran nietszeggend is. Het is belangrijk dat men het algemeen kader kent en daarbinnen een vers kan plaatsen,  pas dan krijgt het vers zijn echte betekenis. De regel over erfrecht moet gezien worden in samenhang met de regels over het familierecht en de rechten en plichten van mannen en vrouwen.  In de islam zijn mannen immers verplicht (fysisch, financieel, emotioneel) zorg te dragen voor hun vrouwen.

De Koran is een geheel van 6.666 verzen, die allemaal met elkaar verband houden. Het onder de knie krijgen van het koranische stelsel is iets wat ook in de moslimwereld vele jaren hogere studies vergt. Het is dus niet omdat men een koranvertaling doorgenomen heeft, dat men een islam-deskundige is, net zo min als het doornemen van een atlas van iemand een aardrijkskundig expert maakt. Een tafsir of koranexegese is zeker geen overbodige luxe bij het lezen van de koran.

 

 

 

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

                                                          

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

De ongelovigen volgens de Islam

Standaard

categorie : religie

.

.

Wie zijn, volgens de islam, de ongelovigen?

.

En wie moet daarover oordelen?

.

.

wees-genadig

.

.

De islam onderscheidt een aantal manieren van zich te verhouden tot God. Ongelovigheid is daar eentje van. Eerst even stellen dat in de islam de relatie tussen mens en God rechtstreeks is, zonder tussenkomst van een priester of kerk. De islam heeft trouwens geen kerkinstituut. Een imam is geen ‘islamitisch priester’, hij wordt niet gewijd, hij wordt door de gemeenschap gekozen om hen voor te gaan in het gebed.

In de Koran wordt door God zelf  gesteld dat er aan zijn bestaan geen twijfel is, maar er wordt evenzeer gesteld dat het de mensen vrij staat daar het hunne van te denken. Het staat mensen vrij zich te verhouden tegenover God zoals ze dat zelf willen, in Hem te geloven, aan Hem te twijfelen, of zijn bestaan ronduit te ontkennen.

Eén van de centrale geloofspunten van de islam is godsdienst- of gewetensvrijheid. In de Koran verbiedt God moslims nadrukkelijk om te proberen anderen te dwingen zich tot de islam te bekeren. Immers, de zin van het leven is dat het een test is om te zien of mensen het goede of het kwade zullen doen. Op het einde van de rit zal iedereen daarop door God beoordeeld worden.

En een test vereist dat men in vrijheid kan kiezen. Ook in de  islam  veronderstelt dat men vrij is om dat te doen. Moslims moeten dus in de eerste plaats een samenleving tot stand brengen waarin godsdienstvrijheid heerst.

.

.

De islamitische leer onderscheidt een aantal vormen

van zich tot God te verhouden:

.

islam – moslims

.

Moslims zijn diegenen die zich aan God overgeven, die zich in zijn liefde inschrijven en proberen het goede, rechte pad te bewandelen  zoals de profeten hen dat voordeden of die dat althans naar best vermogen probeerden. Moslim wordt men door te belijden dat men gelooft dat er geen god is dan God, en dat Mohamed zijn profeet was. In de islam is er geen ‘doopritueel’ want er is geen kerkinstituut. Het volstaat de belijdenis af te leggen in het bijzijn van twee getuigen. Het is echter  niet omdat men zichzelf moslim noemt, dat men het ook is.

.

mensen van het boek (ahl al-kitab) – joden en christenen

.

Met het boek wordt bedoeld, de openbaringen van God aan de profeten (zoals Mozes, David, enz en Jezus). Mensen van het Boek genieten een bijzondere status in de islam, vermits moslims, joden en christenen volgens de islam in dezelfde ene God geloven. De mensen van het boek behoren tot de Ahl al dhimmah of de beschermde mensen . De moslimgemeenschap is verplicht de Ahl al Dhimmah (en dus ook de joden en christenen) in hun gemeenschappen en landen te beschermen. De islamitische rechtsgeleerden en tradities stellen:

“Het convenant van bescherming legt aan ons zekere verplichtingen op tegenover Ahl Adh-Dimmah. Zij zijn onze buren, onder onze beschutting en bescherming met de garantie van God, Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, en de godsdienst van de islam. Wie ook deze verplichtingen tegen één van hen schendt, door zijn reputatie te schaden, of door hem een letsel te berokkenen, heeft het Convenant van God en Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, verbroken, en zijn gedrag botst met de leerstellingen van de islam”. (Al-Furooq, door Al-Qarafi).

.

onwetenden (jahil)

.

Dit zijn de mensen die de islam niet kennen. Ook diegenen die een verkeerd beeld hebben van de islam op grond van verkeerde informatie of omdat zij misleid werden, worden tot de onwetenden (en niet tot de ongelovigen!) gerekend.

.

veelgodenaanbidders (shirk)

.

Dit zijn diegenen die naast God nog anderen aanbidden. Men kan ook het eigen ik tot godheid promoveren, de eigen overtuigingen tot absolute waarheid uitroepen. De strijd tegen de verwaandheid van het eigen ik wordt in de islam beschouwd als de hoogste vorm van jihad.

.

afvalligen (Irtidad)

.

Dit zijn mensen die moslim waren maar die de islam verlaten hebben.

.

atheïsten, materialisten (dahriyah)

.

Zijn mensen die het bestaan van God, het paradijs en de hel ontkennen en die alle geluk en ongeluk exclusief aan de tijd, natuurwetten, aan het materiéle, toeschrijven.

.

hypocrisie (nifaq, munafiqun)

.

Dit is een term die in de islam voorbehouden wordt voor mensen die beweren muslim te zijn maar die dat in hun hart niet zijn. Hypocrisie is de ziekte van het hart. De koran verafschuwt onwaarachtigheid en stelt dat diegenen die beweren muslim te zijn maar wiens daden dat tegenspreken  in de diepste putten van de hel zullen terechtkomen (erger nog dan de plek gereserveerd voor de ongelovigen).

.

“De huichelaars komen in de laagste verdieping van het vuur en jij zal voor hen geen helper vinden.” (Koran 4:145)
.
.

kufr (ongeloof)

.

Als ongelovig worden beschouwd die mensen die nadat zij de islam leerden kennen en dit ook als de ware leer erkenden, de islam bewust verwerpen. Wanneer men de islam (en God) verwerpt op grond van een verkeerd begrijpen van de islam of van God, wordt men niet tot de ongelovigen maar tot de onwetenden gerekend.

.

.

En wie oordeelt daarover?

.

Vermits God uniek is en niets of niemand aan Hem gelijkwaardig is, kan geen mens 100% zeker weten wat God bedoeld heeft. Geen mens heeft het volledige overzicht. Ook kan alleen God in de harten van de mensen kijken. Daarom komt het oordeel over geloofsaangelegenheden volgens de islam alleen God toe. Gezien er geen kerkinstituut bestaat in de islam, kan niemand geëxcommuniceerd worden.

.

“Het oordeel komt alleen God toe.” ( Koran 12:67)
.
.
Het gaat zover dat wanneer een moslim een andere  ervan beschuldigt geen moslim te zijn, hij zichzelf buiten de islam stelt vermits hij zich op dezelfde hoogte stelt als God en daarmee het primaire geloofspunt dat er geen god is dan God schendt.

Een andere zaak dan geloof is uiteraard het gedrag van mensen. Gedrag dient in de samenleving via wetten gereguleerd te worden. Niets verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren vermits de islam geen blauwdruk van een staatsvorm bevat (en zelfs mocht men dat willen doen, dan kan dat alleen bij een unanimiteit grenzende meerderheidsbeslissing.

Bovendien garandeert de shariah vrijheid van godsdienst). Moslims hebben als maatschappelijke opdracht een rechtvaardige samenleving voor iedereen tot stand te brengen. Via welke staatsvorm zij dat beogen, staat hen vrij, met dien verstande dat de koran wel een theocratie en een dictatuur uitsluit.

.

.

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

.

.

voorpagina openbaring a4

.

.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA