Tagarchief: moslim

De Shariah in de Islam

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Wat is de shariah?

 

 

sharia

 

 

De term shariah wordt in twee verschillende betekenissen gebruikt: enerzijds het theorethisch islamitisch wettelijk model en anderzijds een door mensen gemaakte wet waarvan er uiteenlopende versies kunnen zijn.

De Shariah (letterlijk: het pad naar leven-gevend water) is het geheel van de islamitische wetten, die over alle aspecten van het leven van een moslim handelt zoals de dagelijkse activiteiten tot spirituele zaken, strafrecht, familierecht, economie, dierenrechten enz. Ook ecologie heeft een prominente plaats in de islam: een achtste van de Koranische verzen handelen erover.

Het betreft een theoretisch, richtinggevend model. Niets in de koran verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren. De koran bevat immers geen blauwdruk van een islamitische staat. De Koran geeft moslims de opdracht een voor iedereen (moslims en niet-moslims) rechtvaardige samenleving na te streven, maar het staat hen vrij de staat te organiseren zoals ze dat zelf verkiezen (met dien verstande dat de koran een dictatuur en theocratie uitsluit).

De shariah kan slechts ingevoerd worden wanneer een meerderheid van de bevolking dat zo wil. Wanneer men de shariah vertaalt in een concrete wet, is dat  niet langer de theoretische shariah, maar een eigen plaatselijke concretisatie daarvan en dus in die zin een secularisering van de wet. Een concreet wettelijk stelsel wordt immers door mensen gemaakt en niet door God. Omdat het een door mensen opgestelde verwezenlijking is, kunnen er dus ook verschillende versies van de shariah zijn.

Er bestaan onder islamgeleerden grote meningsverschillen over het al dan niet wenselijk zijn van het invoeren van de shariah. Veel geleerden zijn de mening toegedaan dat eerst het maatschappelijk doel van de islam gerealiseerd moet zijn en dat er dan pas de shariah kan ingevoerd worden om deze rechtvaardige samenleving te beschermen. Nog anderen stellen dat de shariah gewoon niet kan ingevoerd worden, maar enkel een theoretisch richtinggevend model is.

Het is een groot misverstand te denken dat, wanneer de shariah ingevoerd wordt, alle mensen zich moeten bekeren tot de islam. Het is immers integendeel zo dat de koran  aan iedereen godsdienstvrijheid garandeert. Bij het invoeren van de shariah zouden niet-moslims,  bij overtredingen van de wet, mogen kiezen of zij door een islamitische rechtbank dan wel door een burgerlijke rechtbank willen gevonnist worden. Andere religies mogen dan ook hun eigen rechtbanken inrichten voor zaken die eigen zijn aan hun geloof, zoals familierecht (erfenissen, huwelijken enz).

In veruit de meeste moslimlanden geldt geen lokale versie van de shariah. In de meeste moslimlanden geldt immers een burgerlijk recht of een gemengd stelsel van burgerlijk recht, gewoonterecht, soms met een aantal aspecten van islamitisch recht.

 

 

De belangrijkste bronnen van de shariah, zijn als volgt en in die volgorde:

 

  • De Koran
  • De sunnah van de profeet Mohammed (dwz, zijn handelingen en zijn uitspraken)
  • Ijma’ (consensus) onder islamitische geleerden
  • Ijtihad (de opinie van islamitische geleerden op basis van hun kennis en onderzoek)

Deze bronnen moeten in bovenstaande volgorde aangewend worden. Dit wil zeggen: een besluit over om het even welke zaak wordt eerst en vooral gebaseerd op de Koran,dan op de Sunnah. Als er geen uitspraak kan volgen op die basis, dan moeten islamitische geleerden de zaak bekijken en onderzoeken en zo tot een uitspraak komen.

De shariah is geen absolute wet. De islam schuwt immers extremen. Zo stelt de koran dat men bepaalde voedingsmiddelen niet mag eten. Men mag toch het verboden voedsel eten als er niets anders aanwezig is dan het verboden voedsel. In de islam is er een rechtsregel die zegt dat nood de wet versoepelt.

 

 

De islamitische wet is geen geheel van bestraffende regels.

 

Een wisselwerking van beloning van het wenselijke of verplichte enerzijds, en bestraffing van het onwenselijke anderzijds, zorgt ervoor dat een moslim er alle belang bij heeft de wettelijke richtlijnen te volgen. Het levert hem immers een beloning op, zo niet in het huidige leven, dan in het hiernamaals.

De Islam gelooft niet in de erfzonde. Het eigen gedrag en de verantwoordelijkheid daarvoor staat in de islam centraal. Het is op basis van het eigen gedrag en de mate waarin men zich aan de goddelijke leidraad gehouden heeft dat men op de Oordeelsdag beoordeeld zal worden. De “kerk” waartoe men behoort is daarbij niet essentieel, wel of men het goede gedaan heeft. Een ‘goede’ christen of jood kan volgens de islam dus ook tot het paradijs toegelaten worden, terwijl een moslim die zich misdraagt in de hel kan terechtkomen.

Moslims geloven dat gedurende het leven van elk persoon alle daden opgeschreven worden door twee Engelen. De Engel aan de rechter kant noteert voor elke goede daad direct +10 punten, terwijl de Engel aan de linkerzijde bij het doen van slechte daden wat aarzelt en pas als we doorzetten de slechte daad noteert voor -1 punt. Het is één van de vele voorbeelden waaruit volgens de islam de genade en liefde van God blijkt. God beloont het goede vele malen meer dan Hij het slechte bestraft.

Dit systeem van positieve bekrachtiging van het goede en het wenselijke en van bestraffing van het verbodene en onwenselijke, vinden we in het hele islamitisch stelsel terug, niet alleen met het oog op het eeuwig leven in het hiernamaals, maar ook met betrekking tot economie, ecologie enz.

 

 

De rechtspraak van de islam is gebouwd rond 5 categorieën van gedragingen waarvan uitvoeren of niet-uitvoeren beloond of bestraft kunnen worden:

 

 

Gedragstype Uitoefenen van gedrag wordt… NIET Uitoefenen van gedrag wordt…
1. Verplicht Gedrag beloond bestraft
2. Aanbevolen Gedrag beloond niet bestraft
3. Toegestaan Gedrag niet beloond niet beloond
4. Onwenselijk Gedrag niet bestraft beloond
5. Onwettelijk, verboden Gedrag bestraft beloond

 

Volledigheidshalve voegen we hieraan toe dat wanneer moslims zich in een niet-islamitisch land bevinden, zij vanuit de islam verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin zij zich bevinden.

 

 

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

        

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

Advertentie

De Kabaa in Mekka

Standaard

categorie : religie

De Kaaba is het belangrijkste Islamitische heiligdom. Jaarlijks stromen ongeveer 2 miljoen pelgrimerende islamieten naar Mekka, een stad in Saoudi Arabië, waar de Kaaba staat. Een pelgrimstocht naar Mekka is één van de vijf pilaren van de Islam, één van de vijf plichten die bij het moslim zijn hoort. De Kaaba is omgeven door de oogverblindende schoonheid van een indrukwekkend vormgegeven moskee. Als een soort vesting ommuurt zij deze eeuwen oude plek van aanbidding.

Kaaba_Mecca_background.jpgc5e76355-f6b6-420c-a66f-1b5e30eff137Large

Weinigen hebben het islamitische heiligdom de Kaaba van binnen gezien. Velen hebben er omheen gelopen, zeven keer om exact te zijn tijdens de omcirceling van de Kaaba, de Tawaaf. Een gebruik dat echo’s heeft uit een ver verleden. Uit de tijd dat de Kaaba werd gebruikt om de goden van Mekka en zijn omgeving te huisvesten.

De Kaaba is een schreeuw uit de oudheid, een schreeuw van mensen die te veel leed en te veel wreedheden hebben meegemaakt. Het is een uitdrukking van mensen om éénheid in geloof. Een jaarlijks terugkerend feest onderstreepte dit verlangen. Driehonderd en zestig goden hadden hun plaats in de Kaaba, inclusief een mysterieuze zwarte steen.

Tegenwoordig jaarlijks gekust en begroet door de islamitische pelgrims. In pre-islamitische perioden deel uitmakend van rituelen waar men liever niet meer aan denkt. De inhoud van deze pagina neemt je mee in de geheimen die de Kaaba met zich meedraagt. De geschiedenis, de constructie en de omgeving van de Kaaba, de vernietigingen door overstromingen en oorlogen.

1. De Káaba en zijn omgeving.


De naam van de Káaba is direct verbonden met de kubusvorm van het gebouw. Káaba betekent letterlijk “kubus”. Er is slechts één opening in het gebouw; de deur. Deze bevindt zich aan de noordzijde. De hoogte van de Káaba is ongeveer 15 meter. De overige afmetingen zijn 15 meter (lengte) en 17 meter (breedte).

1.1 Kiswa en Burku, het zwarte gordijn.

Over de muren van de Káaba is een zwart gordijn (Kiswa) gehangen. De Kiswa wordt met behulp van koperen ringen aan het gebouw bevestigd. Elk jaar wordt een nieuwe Kiswa in Egypte gemaakt van katoen.

maxresdefault kiswa

Op de Kiswa is een tekst aangebracht. Dit is onder andere de islamitische geloofsbelijdenis of Shahada:
“Ik verklaar dat er géén andere god is dan Allah en dat Mohammed zijn profeet is”. Daarnaast zijn er ook teksten uit de Koran aangebracht.

Aan het einde van de Hadj worden de Kiswa en Burcu verwisseld. Tijdens het verwisselen van het één jaar oude kleed wordt de Káaba bedekt door een wit gordijn. Men noemt deze situatie: Ihrãm.

De “oude” Kiswa wordt als een relikwie, een heilig voorwerp, beschouwt. In kleinere stukken verdeeld wordt dit verkocht als amuletten door de bewakers van de Káaba (de Banu Shaiba). Een amulet is een voorwerp waaraan men bepaalde machten aan toe schrijft.

De deur van de Káaba wordt door een apart kleed afgedekt. Dit kleed wordt in Egypte al-burku genoemd. Het lijkt op de naam die in Nederland “Burka” wordt genoemd; het betekent sluier of gordijn.

1.2 De binnenkant van de Káaba.

Binnen in de Káaba bevinden zich drie houten pilaren. Deze dragen het dak. Een verplaatsbare trap maakt het mogelijk om op het dak te komen. Op de muren zijn inscripties aangebracht. De vloer is met wit marmer bedekt. Op diverse plaatsen bevinden zich zilveren en gouden kandelaars. Daarnaast bevinden zich in de Káaba twee belangrijke stenen.

al-hajar-al-aswad-3

the-kaaba-3d-no-ads-158095-3-s-307x512

hqdefault binnenzijde kaba mekka

1.2.1 De Zwarte Steen, Hajer Aswat.


In de oostelijke hoek, niet ver van de deur is de beroemde Zwarte Steen, Hajer al Aswat, geplaatst. Deze steen bestaat nu uit drie delen die door een zilveren band bij elkaar worden gehouden. Soms wordt de steen omschreven als lava, soms als basalt. Vanaf de buitenkant is de werkelijke afkomst moeilijk te bepalen. Dit komt doordat de steen door de vele aanrakingen erg glad is geworden. 
De diameter van de steen is ongeveer 30 cm. De kleur wordt omschreven als rood-achtig-zwart met kleine gele deeltjes.

Hajar-al-Aswad (1)

1.2.2 De gelukssteen, Hajer al Asat.


In de westelijke hoek van het islamitische heiligdom bevindt zich een andere steen; de Hajer al Asat. Het is een gelukssteen. Deze steen mag alleen worden aangeraakt, echter niet gekust.


1.3 Nabij en om de Kaaba.

1.3.1 De watergoot van genade, Mizab al Rahma.


Buiten de Káaba bevindt zich de watergoot van de schuld, Mizab. Deze bevindt zich boven in de westelijke muur. Het regenwater valt op een vloer dat betegeld is met mozaïek. De watergoot wordt de “goot van genade” genoemd, Mizab al Rahma.

BRDS-mJCEAIiFW0mizab

1.3.2 De omcirkelingsruimte, Mataaf.


Op een enkele meters afstand van de Káaba zijn enkele korte lage muurtjes gebouwd. Deze van marmer gemaakt muurtjes zijn cirkelvormig. Deze vorm is nuttig bij de omcirkeling van de Káaba tijdens de Tawaaf. Men mag bij de omcirkeling niet tussen de Káaba en de muurtjes lopen. Volgens overlevering zou hier het graf van Hagar en Ismaël bevinden. 
De ruimte die gebruikt wordt voor de Tawaaf is dus buiten deze muurtjes en wordt “Mataaf” genoemd. Deze uitdrukking zou herinneren aan de bouwactiviteiten van Ismaël en Ibrahim aan de Káaba.


1.4 Voetafdruk van Maqam Ibrahim

Vlak bij de Káaba staat een klein gebouwtje met daarin een steen met de afdruk van de voeten van Ibrahim. De steen wordt als zacht omschreven. Vanwege een breuk wordt deze door een band bijeengehouden. Bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

355417909_6b0dbf7665_b maqim ibrahim

kaaba_picture6 voeten

1.5 De bron Zam Zam.

Op het terrein vinden we ook een koepelvormige ruimte dat gebouwd is over de bron Zam Zam. Het gebouw heet “al Kubba”. Het water kan worden meegenomen door pelgrims. Ook bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

zamzam-well-1

2.De geschiedenis van de Kaaba.


De geschiedenis van Mekka is waarschijnlijk de danken aan het bestaan van de bron Zam Zam. Zonder deze bron zou het een waterloze valei zijn geweest. 
In de tijd van de egyptische overheersing van Alexander de Grote werd Mekka , Macoraba genoemd hetgeen lijkt op het Zuid-Arabische Mikrab. Mikrab betekent tempel. Mede hieruit concluderen wetenschappers dat Mekka in ieder geval twee eeuwen voor Christus heeft bestaan. In de periode voor de islamitische profeet Mohammed was de Kaaba reeds betrokken bij religieuze activiteiten.


2.1 Verwoestingen 

De meest bekende historische documenten stammen uit de periode rondom het optreden van Mohammed. Er wordt gesproken van een verwaarloosde Kaaba die door een brand zou zijn verwoest. Deze brand zou zijn veroorzaakt door vuur dat gebruikt werd bij een ritueel met wierrook. Met het hout van een gestrand byzantijns schip bij de plaats Djidda, zou de Kaaba weer herbouwd zijn.

De oorspronkelijke Kaaba had geen dak en het was niet hoger dan de lengte van een mens. De drempel van de deur was laag aan de grond waardoor in het verleden de Kaaba gevoelig was voor overstromingen als gevolg van incidentele zware regenbuien. De overstromingen leidde tot de herbouw van de Kaaba waarbij naast hout ook steen werd gebruikt. De hoogte werd verdubbeld en er kwam een dak op de Kaaba. De deur werd op manhoogte ingebouwd zodat het gebouw minder gevoelig werd voor overstromingen. Zonder ladder of trap kan men tegenwoordig het gebouw niet inkomen.


2.2 De weg van de Zwarte Steen, Hajer Al Aswat

Tijdens de plaatsing van de Zwarte Steen werd er nogal wat ruzie gemaakt over het feit welk stamhoofd de steen mocht vasthouden. Mohammed bepaalde dat de steen op een kleed moest worden gelegd. Zo kon de steen door meerdere stamhoofden worden gedragen. Mohammed heeft de steen zelf op de huidige positie geplaatst.

Bij een strijd in het jaar 683 om de opvolging van Mohammed werd de Kaaba ernstig beschadigd. De katapulten van al Husain ben Numair troffen het heiligdom in het hart toen hij de anti-kalief Abd Allah ben al Zubair uit Mekka wilde verdrijven. Tijdens een brand in de Kaaba werd de Zwarte Steen ernstig beschadigd. Deze bestaat sindsdien uit drie stukken.


2.3 Strijd om de Kaaba

De vernietiging van de Kaaba werd door velen gezien als een straf van Allah. Hierdoor was men bang om de Kaaba weer op te bouwen. Het was Abd Allah die de moed had om als eerste de puinhopen en resten van de Kaaba op te ruimen. Daarna volgden anderen, gesterkt door het voorbeeld van Abd Allah. De Kaaba werd toen geheel gebouwd met stenen die uit de bergen van Mekka kwamen.

Na de herbouw werd de Zwarte Steen, Hajer al Aswat bijeen gehouden door een zilveren band, in de Kaaba geplaatst door Abd Allah. Er waren destijds twee deuren die laag bij de grond waren geplaatst. Tijdens de Tawaaf werden destijds de vier hoeken van het gebouw gekust. Deze constructie bleef gehandhaafd tot 693 toen Abd Allah ben al-Zubair gedood werd tijdens een oorlog met al- hadjdjadj ben Yusuf. Deze herstelde de originele bouw van Kaaba, zoals deze was vóór Mohammed.. Tot op de dag van vandaag is deze gehandhaafd en te zien in Mekka.

Rond 929 was de Zwarte Steen 20 jaar niet in de Kaaba. Deze moest in veiligheid worden gebracht wegens een invasie van Karmatians. In 1611 is de Kaaba verder hersteld en versterkt. Dit was nodig in verband met enkele ernstige overstromingen. Door religieuze gevoeligheden en onmin kon men het moeilijk eens worden over de noodzakelijke veranderingen. De Kaaba dreigde zelfs een aantal keren in te storten. In 1630 werd begonnen met de nodige bouwwerkzaamheden. In 1996 zijn de laatste herstelwerkzaamheden aan de Kaaba verricht. Hierbij is alles vervangen, behalve de stenen van de muren.


2.4 De Kiswa

Het gebruik van de Kiswa of bedekking van de Kaaba is nog niet zo heel oud. Het ritueel van de afdekking is door de Tubba ingesteld. De Ashura dag wordt genoemd als het oudste tijdstip van de bedekking van de Kaaba. De Kiswa is /was afkomstig uit Jemen of Egypte. Tijdens het kalifaat van Umar dreigde het gebouw in te storten door de vele verschillende Kiswa’s die over de Kaaba hingen. In die tijd werden verschillende kleuren gebruikt.

de kKswa

3 De Kaaba en de islam.


Over de gevoelens van Mohammed tijdens zijn jongere jaren over de Kaaba zijn onbekend. Men gaat er van uit dat hij niet enthousiast was over het Mekkaanse heiligdom. Aanvankelijk had Mohammed de gewoonte om Jeruzalem als gebedsrichting te nemen. Doordat hij als profeet geen aansluiting vond bij het jodendom is hier verandering in gekomen.


3.1 De gebedsrichting

De jonge Mohammed ontmoette op zijn reizen karavanen langs vele plaatsen op het Arabische schiereiland. Daar kwam hij in aanraking met het joodse en christelijke geloof. Het jodendom had een grote aantrekkingskracht op Mohammed. Uit eerbied voor de joodse religie wende hij zich tijdens het gebed naar Jeruzalem. Toen hij later aansluiting bij de joodse religie zocht met zijn bovennatuurlijk ontvangen boodschappen, werd hij niet als profeet aanvaard.

Uit ongenoegen heeft hij toen besloten om de gebedsrichting te veranderen. Een duidelijke aanwijzing hiervoor is te vinden in de moskee van Medina. Het is de enige moskee ter wereld met twee gebedsrichtingen. Een naar het zuiden richting Mekka en één naar het noorden richting Jerusalem.(zie ook Koran Sura 2, 142-152)

Deze verandering werd door islamieten gerechtvaardigd door het argument dat de Islam het originele geloof van Ibrahim was. Dit orginele geloof zou door de joden niet goed zijn doorgegeven. Met Mohammed zou het weer als nieuw zijn. Door de veranderde gebedsrichting naar de Kaaba te Mekka werden de oud Mekkaanse rituelen ingebed in de islam, inclusief de zwarte steen die werd gebruikt bij heidense rituelen.


3.2 De Kaaba

Vanaf die tijd werd geleerd dat de Kaaba gebouwd werd door Ibrahim en zijn zoon Ismaël (zie Sura 2, 127).
Volgens de Koran is de Kaaba het eerste heiligdom op aarde. Op deze manier werd er een basis gelegd om oude heidense culten te aanvaarden als basis voor de religieuze geschiedenis. Het was bovendien het startsein voor een politiek programma dat gericht was om zich de Káaba toe te eigenen.

In het jaar 7 n.h. gelukte het de volgelingen van Mohammed om Mekka in te nemen. De Kaaba werd ontdaan van alle 360 godenbeelden die in de Kaaba stonden opgesteld. Er werden speciale regelingen getroffen voor het beheer van gebouwen en de provisie ten behoeve van de pelgrims die naar Mekka zouden komen.


3.3 Mohammeds eerste bedevaart

De eerste bedevaart die Mohammed maakte was 10 jaar na de vlucht naar Medina, de Higera. Mekka was vanaf die tijd alleen toegankelijk voor moslims. Er waren vier maanden gegeven aan “ongelovigen” waarbij zij nog vrij door het land konden reizen. Daarna waren zij vogelvrij en waren hun leven niet zeker. Diegene die een overeenkomst hadden gesloten en deze nauwkeurig naleefden en geen anti-islamieten hielpen, konden zo hun leven redden.


3.4 Reinigingsrituelen van de Kaaba

Na de Hadj, de bedevaart tijdens de Ramadan, wordt de Kaaba gereinigd. Daar zijn bepaalde autoriteiten en een beperkt aantal pelgrims bij aanwezig. De vloer werd de eerste keer gereinigd met ZamZam water door de Sahrif. Deze heeft zich eerst zelf met het water gewassen. Daarna wordt de Kaaba met rozenwater besprenkelt en parfum. De bezem die de Sharif gebruikte werd gegooid naar de aanwezige pelgrims. Deze deden hun best de bezem te bemachtigen. Sindsdien worden er modellen van deze bezem in Mekka verkocht. Dit is een goed voorbeeld van hoe heilig de Kaaba voor islamieten is geworden.


3.5 Getuigenissen

“Ik weet dat gij een steen bent, dat niet helpt en niet kwetst. Als de boodschapper van Allah u niet had gekust, dan zou ik u ook niet kussen”; zei Umar tijdens zijn pelgrimage. Toen kuste hij de steen.

Het gebed onder de watergoot wordt beschreven als bijzonder effectief; “iedereen die het gebed, de Salat, onder de watergoot uitspreekt, wordt zo schoon als een baby”.

Volgens de islamitische mysticus al Ghazzali is de Kaaba waarlijk het heilige gebouw waar men om moet lopen tijdens de Tawaaf. Echter de Tawaaf en het gebouw de Kaaba ontvangen alleen zijn waarde wanneer zij de pelgrim een impuls geven tot een hoger spiritueel niveau.

Ibn al Arabi gaat een stap verder als hij zegt dat de echte Kaaba niets anders is dan ons eigen bestaan.

Muhammed ben al-Fahd zei eens met betrekking tot de Kaaba: “Ik verbaas mij over hen die hun tempel zoeken in deze wereld. Waarom overwegen zij Hem niet in hun eigen hart te zoeken. Eén keer per jaar kunnen zij de Zwarte Steen zien. In het hart kunnen zij Hem 360 dagen per jaar zien”.

4. Het pre-islamitisch gebruik van de Kaaba.


In de Kaaba werden de goden van Mekka bewaard. Diverse bronnen melden dat er 360 verschillende goden huisden in dit opmerkelijke gebouw. Enkele van deze goden zijn  Al Lat, de godin van de zwarte steen, en haar companen Al Uzza en Mannat.

Allat


4.1 De zeven bronnen

Speciaal hier omtrent is de opmerking van imam Ben I Shabah over het oude heiligdom van Mekka. Hij sprak over de zonen van de oude vrouw. De godin Al Lat wordt in verband gebracht met de Koningin van Sheeba, welke ook in Bijbelse bronnen wordt vermeld. Sheeba is het joodse woord voor “zeven” en het woord “eed”. De letterlijke betekenis van Beer-Sheeba is letterlijk; “de bron van zeven”. Deze bron zou zijn gegraven door Abraham toen hij een vredesverdrag sloeg met Melchisedek, priester van Salem. Abraham gaf zeven ooien (vrouwelijke schapen) en de plaats ontving de naam om de gebeurtenis te memoreren. Later zou Isaäc de in ongebruik geraakte bron heropenen. De nieuwe naam werd hiermee Shibah, de vrouwelijke naam voor Sheeba. Tegenwoordig omvat deze plaats zeven bronnen.


4.2 Plechtige afspraken

In de vijfde eeuw voor Christus bevestigde Herodotus dat Semitische stammen het getal zeven in verband brachten met het maken van afleggen van eden, plechtige afspraken. Hij schreef dat afspraken tussen twee Arabische mannen in bijzijn van een derde gebeurden door met een scherpe steen in hun hand te snijden. Met een stukje wol of kleding smeerden zij hun bloed over zeven stenen die tussen de twee mannen opgesteld waren. Hierbij werden ook de namen Dionysus en Urania aangeroepen.

Urunia wordt door de schrijver Herododus in verband gebracht met de afgod AliLat, welk zonder twijfel de zelfde godheid moet zijn geweest als Al Lat, de godin van de zwarte steen. Ook in de Koran wordt gesproken over het plechtig maken van afspraken en overeenkomsten (Sura 9 vers 6-8). Hierbij zouden aldus gemaakte afspraken bij de Kaaba met ongelovigen geldig zijn.

Urania


4.3 Godin van de Zwarte steen

Ten tijde van het heidendom zouden er zeven priesteressen van de Zwarte Steen zijn, die zeven keer naakt om de Zwarte steen liepen. Tegenwoordig lopen pelgrims zeven keer linksom de Kaaba, een directe verwijzing naar oude rituelen. De oude praktijk van de priesteressen van de Zwarte steen, is een sterke echo van de oude Sumerische godin Inanna ( en haar Babylonische equivalent Ishtar) van de zeven poorten door de onderwereld. De zeven poortwachters eisten de verwijdering van kledingstukken zodat zij naakt verscheen voor haar oudere zuster godin Ereshkigal.

Ereshkigal was de godin van de dood en de onderwereld. Een andere naam voor Ereshkigal is Allatu, de godin, een eerdere vorm van Al Lat of Alilat. De Kaaba is een object waar men zeven keer omheen loopt, de Tawaaf. De Kaaba zelf is verbonden met de Heer van de geesten rond de troon van Allah. De Kaaba en de Zwarte Steen worden als de troon van het kalifaat van Allah op aarde beschreven.

Volgens al Masudi beschouwden sommige mensen de Kaaba als een tempel van de zon, de maan en de vijf planeten. De 360 afgoden die in de Kaaba hebben gestaan wijzen hier ook op. Ook het symbool van de islam, de maansikkel en de 2 sterren wijzen hierop.

Ereshkigal

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

3d-gouden-pijl-5271528

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 John Astria

John Astria

Erfenisrechten van de vrouw in de Islam

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Er wordt de islam vaak verweten dat meisjes minder erven dan jongens en dat dit duidelijk een teken van discriminatie is van de vrouw. Maar is dat ook zo?

 

 

ec8e131f858acccc4400635f5a969b28SHV3ZWwuanBn

 

 

Op dit en andere vooroordelen hebben moslims al talloze keren geantwoord. Omdat het een steeds weer opduikend verwijt is, laten we meteen een islamitisch geleerde aan het woord, en geven we zijn fatwa over deze kwestie weer:

Vraag:

Beste gerespecteerde Sheikh, As-Salamu `Alaykum wa Rahmatullah wa Barakatuh. Ik heb een vraag die mij altijd verwart. Ik hoop dat jij voor mij de zaak kan verduidelijken. Waarom is het erfdeel van een man twee keer zo groot als dat van een vrouw? Is dat een vorm van discriminatie gebaseerd op geslacht?

Jazakum Allah Khayran!

 

Antwoord:

Wa`alykum As-Salaam Warahmatullah Wabarakaatuh.
In de Naam van Allah, de Meest Genadevolle, de Meest Barmhartige,
Alle lof en dank zijn voor Allah, en vrede en zegeningen met Zijn Boodschapper.

Beste broeder in Islam, dank voor de vraag die je ons opstuurde. Ze weerspiegelt jouw zorgzaamheid en belangstelling in het zoeken naar de waarheid. Intussen heeft jouw vraag onze aandacht getrokken, en dat is waarom we ons uiterste best zullen doen je een degelijk antwoord te geven.

Wat de vraag van “erfenis” betreft, zegt Allah, de Goddelijke Wet-gever, in de Qur’an:

“Allah draagt jullie met betrekking tot jullie kinderen op: voor een mannelijk kind evenveel als het aandeel van twee vrouwelijke…” (An-Nisa 4:11)

Mannen zijn ongetwijfeld belast met meer verantwoordelijkheden dan vrouwen. Een vader, een echtgenoot, een zoon, een broer, moet voorzien voor zijn kinderen, zijn vrouw, moeder, zuster. Hij moet hard streven om de eindjes aan elkaar te knopen.

De Islam, als een goddelijk geloof, negeert het bovenstaande feit niet en legt regels neer die een evenwicht vestigen tussen de verantwoordelijkheden van de mannen en de rechten van de vrouwen.

Om meer licht te werpen op deze zaak, citeren we de volgende fatwa:

De Islam geeft in een erfenis aan het meisje de helft van het aandeel dat aan haar broer gegeven wordt, omdat de Islamitische Wet haar niet verplicht dit geld aan iemand anders dan haarzelf te besteden. Anderzijds is de Muslim man, die doorgaans broodwinner is van het gezin, verplicht te spenderen aan zijn vrouw, kinderen, broers, zusters, zijn moeder en zijn vader.

Daarom, omdat de financiële last van de man veel hoger is dan die van de vrouw, geeft de Islam bij een erfenis aan de man het dubbel deel van dat van zijn zus.  Op die manier heeft de Islam de vrouw een juist aandeel gegeven. Laten we even een voorbeeld bekijken. Wanneer de vader sterft en hij laat 30.000 euro na aan zijn kinderen. Hij heeft 2 zonen en 2 dochters. Dan krijgt elke zoon 10.000 dollar, en elke dochter 5.000 euro. De zonen moeten hun moeders, vrouwen, kinderen en zusters (als hun zusters nog niet getrouwd zijn) onderhouden, de zusters mogen  de 5.000 euro volledig voor zichzelf kunnen houden.

Dus, wie heeft hier uiteindelijk het meeste geld? De meisjes natuurlijk.”

 

Noteer dat de uitspraak ‘de almachtige Allah weet het best’ aan het einde van de fatwa een relativerende uitspraak is. Dat betekent dat de geleerde naar best vermogen op de vraag probeerde te antwoorden op grond van de Koran en sunnah, maar dat God uniek is en aan niemand gelijk.  Geen mens kan beweren zeker te weten wat God juist bedoeld heeft. Mensen kunnen slechts proberen te begrijpen wat God bedoeld.

 

Uit bovenstaande fatwa blijkt nog maar eens dat het los citeren van verzen uit de Koran nietszeggend is. Het is belangrijk dat men het algemeen kader kent en daarbinnen een vers kan plaatsen,  pas dan krijgt het vers zijn echte betekenis. De regel over erfrecht moet gezien worden in samenhang met de regels over het familierecht en de rechten en plichten van mannen en vrouwen.  In de islam zijn mannen immers verplicht (fysisch, financieel, emotioneel) zorg te dragen voor hun vrouwen.

De Koran is een geheel van 6.666 verzen, die allemaal met elkaar verband houden. Het onder de knie krijgen van het koranische stelsel is iets wat ook in de moslimwereld vele jaren hogere studies vergt. Het is dus niet omdat men een koranvertaling doorgenomen heeft, dat men een islam-deskundige is, net zo min als het doornemen van een atlas van iemand een aardrijkskundig expert maakt. Een tafsir of koranexegese is zeker geen overbodige luxe bij het lezen van de koran.

 

 

 

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

                                                          

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

De ongelovigen volgens de Islam

Standaard

categorie : religie

.

.

Wie zijn, volgens de islam, de ongelovigen?

.

En wie moet daarover oordelen?

.

.

wees-genadig

.

.

De islam onderscheidt een aantal manieren van zich te verhouden tot God. Ongelovigheid is daar eentje van. Eerst even stellen dat in de islam de relatie tussen mens en God rechtstreeks is, zonder tussenkomst van een priester of kerk. De islam heeft trouwens geen kerkinstituut. Een imam is geen ‘islamitisch priester’, hij wordt niet gewijd, hij wordt door de gemeenschap gekozen om hen voor te gaan in het gebed.

In de Koran wordt door God zelf  gesteld dat er aan zijn bestaan geen twijfel is, maar er wordt evenzeer gesteld dat het de mensen vrij staat daar het hunne van te denken. Het staat mensen vrij zich te verhouden tegenover God zoals ze dat zelf willen, in Hem te geloven, aan Hem te twijfelen, of zijn bestaan ronduit te ontkennen.

Eén van de centrale geloofspunten van de islam is godsdienst- of gewetensvrijheid. In de Koran verbiedt God moslims nadrukkelijk om te proberen anderen te dwingen zich tot de islam te bekeren. Immers, de zin van het leven is dat het een test is om te zien of mensen het goede of het kwade zullen doen. Op het einde van de rit zal iedereen daarop door God beoordeeld worden.

En een test vereist dat men in vrijheid kan kiezen. Ook in de  islam  veronderstelt dat men vrij is om dat te doen. Moslims moeten dus in de eerste plaats een samenleving tot stand brengen waarin godsdienstvrijheid heerst.

.

.

De islamitische leer onderscheidt een aantal vormen

van zich tot God te verhouden:

.

islam – moslims

.

Moslims zijn diegenen die zich aan God overgeven, die zich in zijn liefde inschrijven en proberen het goede, rechte pad te bewandelen  zoals de profeten hen dat voordeden of die dat althans naar best vermogen probeerden. Moslim wordt men door te belijden dat men gelooft dat er geen god is dan God, en dat Mohamed zijn profeet was. In de islam is er geen ‘doopritueel’ want er is geen kerkinstituut. Het volstaat de belijdenis af te leggen in het bijzijn van twee getuigen. Het is echter  niet omdat men zichzelf moslim noemt, dat men het ook is.

.

mensen van het boek (ahl al-kitab) – joden en christenen

.

Met het boek wordt bedoeld, de openbaringen van God aan de profeten (zoals Mozes, David, enz en Jezus). Mensen van het Boek genieten een bijzondere status in de islam, vermits moslims, joden en christenen volgens de islam in dezelfde ene God geloven. De mensen van het boek behoren tot de Ahl al dhimmah of de beschermde mensen . De moslimgemeenschap is verplicht de Ahl al Dhimmah (en dus ook de joden en christenen) in hun gemeenschappen en landen te beschermen. De islamitische rechtsgeleerden en tradities stellen:

“Het convenant van bescherming legt aan ons zekere verplichtingen op tegenover Ahl Adh-Dimmah. Zij zijn onze buren, onder onze beschutting en bescherming met de garantie van God, Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, en de godsdienst van de islam. Wie ook deze verplichtingen tegen één van hen schendt, door zijn reputatie te schaden, of door hem een letsel te berokkenen, heeft het Convenant van God en Zijn Boodschapper, vrede zij met hem, verbroken, en zijn gedrag botst met de leerstellingen van de islam”. (Al-Furooq, door Al-Qarafi).

.

onwetenden (jahil)

.

Dit zijn de mensen die de islam niet kennen. Ook diegenen die een verkeerd beeld hebben van de islam op grond van verkeerde informatie of omdat zij misleid werden, worden tot de onwetenden (en niet tot de ongelovigen!) gerekend.

.

veelgodenaanbidders (shirk)

.

Dit zijn diegenen die naast God nog anderen aanbidden. Men kan ook het eigen ik tot godheid promoveren, de eigen overtuigingen tot absolute waarheid uitroepen. De strijd tegen de verwaandheid van het eigen ik wordt in de islam beschouwd als de hoogste vorm van jihad.

.

afvalligen (Irtidad)

.

Dit zijn mensen die moslim waren maar die de islam verlaten hebben.

.

atheïsten, materialisten (dahriyah)

.

Zijn mensen die het bestaan van God, het paradijs en de hel ontkennen en die alle geluk en ongeluk exclusief aan de tijd, natuurwetten, aan het materiéle, toeschrijven.

.

hypocrisie (nifaq, munafiqun)

.

Dit is een term die in de islam voorbehouden wordt voor mensen die beweren muslim te zijn maar die dat in hun hart niet zijn. Hypocrisie is de ziekte van het hart. De koran verafschuwt onwaarachtigheid en stelt dat diegenen die beweren muslim te zijn maar wiens daden dat tegenspreken  in de diepste putten van de hel zullen terechtkomen (erger nog dan de plek gereserveerd voor de ongelovigen).

.

“De huichelaars komen in de laagste verdieping van het vuur en jij zal voor hen geen helper vinden.” (Koran 4:145)
.
.

kufr (ongeloof)

.

Als ongelovig worden beschouwd die mensen die nadat zij de islam leerden kennen en dit ook als de ware leer erkenden, de islam bewust verwerpen. Wanneer men de islam (en God) verwerpt op grond van een verkeerd begrijpen van de islam of van God, wordt men niet tot de ongelovigen maar tot de onwetenden gerekend.

.

.

En wie oordeelt daarover?

.

Vermits God uniek is en niets of niemand aan Hem gelijkwaardig is, kan geen mens 100% zeker weten wat God bedoeld heeft. Geen mens heeft het volledige overzicht. Ook kan alleen God in de harten van de mensen kijken. Daarom komt het oordeel over geloofsaangelegenheden volgens de islam alleen God toe. Gezien er geen kerkinstituut bestaat in de islam, kan niemand geëxcommuniceerd worden.

.

“Het oordeel komt alleen God toe.” ( Koran 12:67)
.
.
Het gaat zover dat wanneer een moslim een andere  ervan beschuldigt geen moslim te zijn, hij zichzelf buiten de islam stelt vermits hij zich op dezelfde hoogte stelt als God en daarmee het primaire geloofspunt dat er geen god is dan God schendt.

Een andere zaak dan geloof is uiteraard het gedrag van mensen. Gedrag dient in de samenleving via wetten gereguleerd te worden. Niets verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren vermits de islam geen blauwdruk van een staatsvorm bevat (en zelfs mocht men dat willen doen, dan kan dat alleen bij een unanimiteit grenzende meerderheidsbeslissing.

Bovendien garandeert de shariah vrijheid van godsdienst). Moslims hebben als maatschappelijke opdracht een rechtvaardige samenleving voor iedereen tot stand te brengen. Via welke staatsvorm zij dat beogen, staat hen vrij, met dien verstande dat de koran wel een theocratie en een dictatuur uitsluit.

.

.

DE ISLAM IS DE 

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

.

.

voorpagina openbaring a4

.

.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

De houding tegenover leven en oorlog volgens de islam

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Houding tegenover leven en oorlog

 

 

MasJid-kubah-Emas-islam-34673287-750-724

 

 

Recht op leven

 

 

In zijn afscheidsrede zei Profeet Mohamed:

«Jullie levens en bezittingen zijn voor elkaar verboden tot jullie bij de Heer komen op de Dag van de Wederopstanding.»

 

De Koran stelt

 

« “… dat jullie niemand mogen doden – wat God verboden heeft – behalve volgens het recht… » (Koran 6:151)

en

« “… dat wie iemand doodt anders dan voor doodslag en verderf zaaien op de aarde, het is alsof hij de mensheid gezamenlijk heeft gedood en dat wie iemand laat leven, het is alsof hij de hele mensheid gezamenlijk heeft laten leven » (Koran 5:32)

 

 

Dergelijke verzen bestaan uit twee gedeelten:

 

een gedeelte dat het recht op leven als heilig en onschendbaar definieert.

 

Dit slaat op de gedeelten “dat jullie niemand mogen doden, wat God verboden heeft” en “wie iemand anders doodt, …, het is alsof hij de mensheid gezamenlijk heeft gedood”.Een mensenleven is heilig en onschendbaar, zonder onderscheid van ras, geloof, afkomst, nationaliteit, of wat dan ook. De islam kent dit recht niet alleen aan moslims maar ook aan niet-moslims toe:

«“Iemand die een Dhimmi doodt, zal zelfs niet de geur van het Paradijs ruiken.”» (gemeld door At-Tabarani in Al-Awsat)

 

 

 

een gedeelte waarin een aantal uitzonderingen ingeschreven worden op het recht op leven.

 

Dit slaat op de gedeelten “behalve volgens het recht” en “anders dan voor doodslag en verderf zaaien op aarde”Er is niets vreemd aan dergelijke bepalingen, ook de Belgische wet omschrijft een aantal omstandigheden waarin doden niet bestraft wordt, zoals bij wettige zelfverdediging en in de krijgswet.

In de islam is dat niet anders. Zonder deze bepalingen zou een moslim die oog in oog staat met een moordenaar zich niet mogen verweren, zou een soldaat op een slagveld zich niet mogen verweren. Het is juist middels dergelijke bepalingen dat de Koran er op toe zit dat het recht op leven gerespecteerd wordt en dat mensen het recht niet in eigen handen kunnen nemen om willekeurig, wetteloos, anderen te doden. Want dat is moord en wordt uiteraard wel bestraft.

 

« En zij die naast God geen andere god aanroepen en die niemand doden – wat God verboden heeft – behalve volgens het recht (…) ; wie dat doet zal een straf moeten ondergaan.» (Koran 25: 68)

 

Hoe zwaar de Koran tilt aan het onwettig doden werd duidelijk uit het hoger geciteerd vers 5:32 waarin het onwettig doden van een mens gelijkgesteld wordt aan het uitroeien van de hele mensheid. Vers 5:32 preciseert met name wat onwettig doden inhoudt: “doodslag en verderf zaaien op de aarde”. Met dit laatste wordt onder meer terrorisme bedoeld. Dergelijke verzen maken het dus mogelijk diegenen die verderf zaaien en onschuldige mensen doden, met de doodstraf te bedenken.

 

 

Dezelfde logica wordt toegepast in de islamitische dierenrechten: het leven van dieren wordt als heilig omschreven. De algemene regel is dat dieren recht op leven hebben en dat hun leven heilig en onschendbaar is.

Daarop worden een aantal uitzonderingen op toegestaan, zoals het doden van dieren voor voedsel om de nood aan voedsel te lenigen (waarbij aan nog een hele reeks andere bepalingen moet voldaan zijn: het dier moet een waardig emotioneel, fysisch en sociaal leven gehad hebben en moet op wettige, dit wil in essentie zeggen ‘pijnloze’ manier gedood worden, het voedsel dat daaruit resulteert mag niet verspild worden enz.).

In die wettige omstandigheden mag het dier niet gedood worden alvorens de woorden “in de naam van God, de Barmhartige” uit te spreken, waarmee de mens nogmaals in herinnering gebracht wordt dat het onwettig doden een zwaar vergrijp is. Het niet-wettig doden van een dier wordt immers gerekend tot de hoofdzonden. Als het leven van een dier al zo sterk beschermd wordt, hoe sterk wordt dan niet het leven van mensen beschermd.

 

 

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

 

 JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

Het paradijs volgens de Islam

Standaard

categorie : religie

.

.

Moslims geloven dat God Adam en Eva hun zonde vergaf. Zij geloven dus niet in de Erfzonde. Volgens de islam wordt elk kind geboren als een blanco blad, zonder zonde. Wanneer een mens gedurende zijn leven leeft volgens de leidraad van God kan hij naar het paradijs gaan. Wanneer zijn gedrag strijdig is met de boodschap aan de profeten en dus met de leidraad die God zelf gaf kan men naar de hel gaan, tenzij men berouw betoont en God hem vergeeft.

.

.

Allah wil je in het Paradijs zien

.

.Het verwerven van het eeuwig leven in de paradijselijke tuinen is volgens de islam dus niet zozeer afhankelijk van de naam van het geloof waartoe men behoort, maar wel van hoe men zich gedraagt tegenover andere mensen, de dieren en het milieu.

Elk mens is volledig verantwoordelijk voor eigen gedrag, en zal daarop beoordeeld worden. Elk mens is ook vrij in zijn keuze van hoe hij zich tegenover God verhoudt. In die zin schrijft elk mens het scenario van de eigen oordeelsdag, wanneer men zich tegenover God zal moeten verantwoorden.

Het criterium waartegenover het gedrag zal beoordeeld worden, is het Woord van God, zoals het door de Profeten werd verkondigd. Volgens de islam kenmerkt een gelovige zich door naastenliefde, het delen van de eigen welvaart met de behoeftigen,  het bewandelen van de middenweg en schuwen van extremen,  het doen van goede werken,  verantwoordelijkheidszin, nederigheid, trouw aan een gegeven woord, oprechtheid, waarachtigheid, vergevingsgezindheid,  werklust, zachtmoedigheid, vriendelijkheid, verzoeningsgezindheid, het vermijden van conflicten, hulpvaardigheid,  het afwijzen van hoogmoed, onrecht, racisme en afgunst, geduld en respect voor de anderen en voor hun geloofsovertuiging enz.

Dit zijn een paar van de houdingen en gedragingen waarmee men in het leven de weg effent naar het paradijselijke hiernamaals wat neerkomt op het uitdragen van een hoogstaand moreel gedrag. Deze idealen uit de Koran en de Sunnah zijn dezelfde als deze welke in de Bijbel vermeld worden. Een jood of een christen die volgens de Bijbel leeft kan dus volgens de islam naar het paradijs gaan, terwijl een moslim die zich misdraagt in de hel kan terechtkomen.

“Zij die geloven, zij die het Jodendom aanhangen, de christenen en de sabiërs die in God en de laatste dag geloven en die deugdelijk handelen, voor hen is hun loon bij de Heer en zij hebben niets te vrezen noch zullen zij bedroefd zijn.” (Koran 2:62)

Dat volgens de islam ook christenen of joden naar het paradijs kunnen gaan, hangt samen met het islamitisch geloof dat zij allemaal in dezelfde ene God geloven die in het Hebreeuws Jahweh genoemd wordt en in het Arabisch Allah (zoals hij in het Frans Dieu genoemd wordt en in het Nederlands God).

.

De Koran moedigt christenen aan om te leven volgens de Evangeliën,

moedigt joden aan te leven volgens de Thora

.

“En wij hebben de Thora neer gezonden met een leidraad erin en een licht, waarmee de profeten die zich [aan God] overgeven oordeel vellen voor hen die het jodendom aanhangen.  Vreest dan de mensen niet maar vreest Mij en verkwanselt Mijn tekenen niet. En wie niet oordeel vellen volgens wat God heeft neer gezonden, dat zijn de ongelovigen.” (Koran 5:44)
“En wij hebben Jezus, de zoon van Maria, in hun spoor laten volgen als bevestiger van wat er van de Thora voor zijn tijd al was. Wij gaven hem de Evangeliën met een leidraad erin en een licht ter bevestiging van wat de Thora voor zijn tijd al was en als een leidraad en een aansporing voor de Godvrezenden. En laten de mensen van de Evangeliën oordeel vellen volgens wat God heeft neer gezonden. En wie dat niet doen, dat zijn de verdorvenen.” (Koran 5:46-47)

Ter vergelijking: het christendom gelooft dat alleen christenen naar de hemel zullen gaan. Het verwerven van het Eeuwig Leven vereist volgens het christendom dat men zich bekeert tot volgeling van Jezus. Dit komt omdat christenen geloven in de erfzonde (volgens het christendom heeft God Adam en Eva nooit hun zonde vergeven, zodat elk kind zondig – als drager van de erfzonde – geboren wordt).

Omdat christenen geloven dat de verlossingsdood van Jezus deze erfzonde en dus alle daarop gebaseerde zonden ongedaan gemaakt heeft voor zijn volgelingen, kunnen alleen christenen naar het paradijs en is missioneringswerk zo belangrijk om zielen te redden.

Moslims geloven echter dat elk kind zonder zonden geboren wordt en dat elk mens die vroom is en goede daden stelt  tot het paradijs toegelaten kan worden. Daarbij zijn moslims slechts overbrengers van de Boodschap. Het is moslims ten zeerste verboden om anderen te dwingen zich tot de islam te bekeren.

Overigens is daar theologisch  geen dwingende reden toe vermits volgens de islam ook niet-moslims naar de hemel kunnen gaan. In de islam gebeurt de beoordeling op Oordeelsdag, niet op basis van de kerkgemeenschap waartoe men behoort, maar op basis van de vroomheid, het gedrag en de intenties voor dat gedrag.

De islam benadrukt herhaaldelijk het belang van waarachtigheid, in die mate dat de diepste putten in de hel voorbehouden worden voor de ‘hypocrieten”. Volgens de koran zijn dat moslims die beweren dat zij gelovig zijn, maar wiens daden dit tegenspreken. Het zijn moslims die het ene zeggen en het andere doen.

.

“De huichelaars komen in de laagste verdieping van het vuur

en jij zal voor hen geen helper vinden.” (Koran 4:145)

.

.

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

.

.

voorpagina openbaring a4
.
.
.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

 JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

                                             

De hoekstenen van de Islam

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Wat zijn de pijlers van de islam?

 

 

De islam is gebaseerd op volgende pijlers welke in dit artikel besproken worden:

1. Imaan (geloof)
2. Salaat (bidden)
3. Ramadan (vasten)
4. Zakaat (liefdadigheid)
5. Hajj (bedevaart)

 

 

MasJid-kubah-Emas-islam-34673287-750-724

 

 

 

 1.  Imaan (Geloof)

 

1.1. Shahada (Geloofsverklaring)

De islamitische geloofsverklaring  luidt als volgt:

Ik belijd dat  er geen andere  god is dan God, en ik belijd dat Mohammed zijn Profeet is.

Deze eenvoudige formule, bestaat uit volgende delen:

  • ik beleid dat – dit houdt een geloofsverklaring in, een belijden van het geloof
  • er geen god is dan…: dit is de “ontkenning” (Nafi): men ontkent het bestaan van om het even welke andere god(en) – (en dat betekent alles wat men in de plaats zou kunnen stellen van God, zoals het eigen ik, weelde, macht, enz.)
  • …God : dit is de “aanvaarding” (Asbaat) van God, bron van de gehele Schepping
  • en dat Mohamed boodschapper is van God”: men erkent dat God een leidraad openbaarde aan een mens zoals wij. Dit onderdeel bevat meteen ook een onderscheidende stelling, namelijk dat de mens verschillend is van God (God is uniek), en niet (één met) God kan worden.

1.2. Geloofsartikelen

De islam bestaat uit volgende zes geloofsartikelen

  • geloof in één God
  • geloof in de Engelen
  • geloof in de boodschap van God (heilige boeken)
  • geloof in de boodschappers van God (profeten)
  • geloof in het leven na de dood en in het laatste oordeel
  • geloof in de predestinatie

 

 

 

2. (Gebed)

 

Salah is een Arabisch woord en betekent rechtstreekse spirituele relatie en communicatie tussen het schepsel en zijn Schepper. Rechtstreeks, want in de islam is er geen hiërarchische structuur, zijn er geen priesters (een imam is iemand die door de gemeenschap van gelovigen verkozen  wordt om het gebed te leiden).

De speciale communicatie (Salah) neemt vijf keer per dag plaats, na het zich hebben gereinigd (“wudu”) om tot God te komen, bescherming te vragen tegen het kwade en in deemoed vergiffenis te vragen, en wel zo vroeg mogelijk bij het aanvatten van volgende periodes:

  • Fajr (vroege ochtend): na aanbreken van dag en voor zonsopgang
  • Zuhr (middag): Nadat de zon van het zenit begint te dalen tot wanneer ze ongeveer halverwege is op haar traject naar zonsondergang
  • ‘Asr (midden van de namiddag): Nadat de tijd verstreken is, tot zonsondergang
  • Magrib (zonsondergang):Direct na zonsondergang tot de rode gloed aan de westelijke horizon verdwijnt
  • ‘Isha (late nacht): Na het vestrijken van de vorige periode tot het aanbreken van de dag

 

Het ritme van de gebeden bepaalt dan ook het ritme van de gehele dag. Het gebed schenkt aan het individu de herleving en een nieuwe bevestiging van het geloof die gebaseerd is op innerlijke stilte en rust. Men kan bijna overal bidden (op kantoor, universiteit, op het veld,… ).

Het gebed wordt bij voorkeur in groep gebeden. De sociale implicatie van het gebed is de gelijkheid van alle mensen wanneer zij voor het aangezicht van hun Schepper staan; rijk of arm, machtig of bescheiden, ongeacht afkomst of ras.

Het gebed, dat een vorm is van innerlijke reiniging, maant de moslim en de gemeenschap vijf maal per dag aan tot nederigheid, innerlijke rust, dankbaarheid en tevredenheid.

 

 

img_pod_ramadan-strasbourg-mosque-muslim-religion-pod-1007

 

 

 

3. Ramadan (Vasten)

 

Ramadan is de naam van de negende maand van de islamitische (Hijri) kalender. Gedurende deze maand houden moslims overal ter wereld vasten. Van ochtendschemering tot zonsondergang gedurende de hele negende maand (Ramadan) van het maanjaar, is voor alle volwassen mannelijke en vrouwelijke moslims over de hele wereld het vasten verplicht.

In deze maand onthoudt de moslim zich van ochtendschemering tot zonsondergang niet enkel van eten, drinken en seks, hij/zij vermijdt ook onzinnig taalgebruik en slechte daden en wijdt zichzelf aan gebed, recitaties van de koran en goede daden.

Er zijn uitzonderingen voor zieken, zwangere vrouwen enz die later hun vasten kunnen inhalen. Als dat fysisch niet mogelijk is, moet men een behoeftige persoon voeden voor elke gemiste vastendag.

Vasten leert de mensen hoop, devotie, geduld, belangeloosheid, matiging, wilskracht, flexibiliteit, gezond overleven, discipline, een sociaal gevoel van samenhorigheid, eenheid en broederschap.

Eén van de nachten van de Ramadan is erg bijzonder, en beter dan duizend maanden (“De nacht van de beslissing is beter dan duizend maanden” (Koran 97:3)). Goede daden die gedurende deze ene nacht worden beoefend zijn gelijk aan deze beoefend over duizend maanden. Dit is de nacht van Laylatul Qadr, wanneer de Koran geopenbaard werd.

Het is een heel bijzondere nacht, een viering om de komst van de laatste leidraad van God aan de mensheid te vieren (de meeste moslims beschouwen Mohamed als laatste boodschapper, en de Koran als laatste Boodschap van God aan de gehele mensheid).

Deze nacht is een eerbetoon aan het begin van die Boodschap die door de Schepper werd geopenbaard, een Boodschap waarin God de mensen toont hoe men het geluk, vrede en rechtvaardigheid in beide werelden (hier en in het hiernamaals) kan verwerven.

Ramadan is een periode van geestelijke opleving. Niet alleen werd de Koran gedurende die maand neergezonden, volgens een hadiths werden ook de andere heilige Boeken gedurende deze maand neergezonden. Door zich  te onthouden van wereldlijke genoegens, ervaart men meer begrip en medeleven met diegenen die niet door keuze, maar door armoede in honger verkeren.

Dit verstevigt de broederschapsbanden. Deze samenhorigheid wordt verstevigd door de verplichte liefdadigheidsbijdrage die op het einde van de Ramadan wordt betaald.

Aan het einde van de vastenmaand vieren moslims over de gehele wereld feest met gebeden en feestelijkheden. Dit feest noemt ‘Eid ul Fitr’ en  betekent letterlijk een zich herhalende gebeurtenis. In de islam wordt dit woord gebruikt voor de islamitische feesten. Eid ul Fitr huldigt het einde van de maand Ramadan. Fitr betekent het breken van de vastentijd.

Men viert het geluk bij het bereiken van een geestelijke opleving na een maand van vasten. Eid ul Fitr begint als de nieuwe maan te zien is en duurt drie dagen. Men trekt nieuwe kleren aan, veel meisjes en vrouwen kleuren hun handen met henna. ’s Morgens gaat men eerst naar de moskee om God te danken.

Er worden veel bezoeken afgelegd bij familie en vrienden en er worden zoetigheden meegenomen. Moslims die elkaar op straat tegenkomen feliciteren elkaar. Het is een feest waarbij iedereen heel blij is.

 

 

 

4.  Zakah (Liefdadigheid)

 

Een belangrijk principe van de islam is dat alles toebehoort aan God. ‘Bezit’ is dus niet echt van de mensen, die de weelde slechts in bewaring hebben. Het delen van deze weelde, is een belangrijk sociaal aspect van het geloof, dat zorgt voor een soort herverdeling van de welvaar van rijken naar armen toe.

Het woord Zakah betekent zowel purificatie als groei. De bezittingen worden dus als het ware gereinigd door een deel ervan te schenken aan de armen en andere sociaal zwakkere groepen en voor de gemeenschap in het algemeen. Dit reinigt niet alleen het bezit van de schenker, maar reinigt ook zijn/haar hart van zelfzucht of hebzucht. Deze liefdadigheid reinigt ook het hart van de ontvanger van afgunst, jaloersheid of haat voor de schenkers.

Zakah heeft voor moslims een diepe humanitaire en sociaal-politieke waarde. De islam verhindert privé onderneming niet, en veroordeelt evenmin het privé-bezit, maar het staat ook geen zelfzucht en hebzucht toe. Zoals in alles, bewandelt de islam een middenweg tussen de noden van het individu en de samenleving, tussen materialisme en spiritualisme, tussen kapitalisme en socialisme enz.

Zakag is een vorm van ‘armenbelasting’. 2,5% van de spaargelden  van één jaar  gaan naar de armen , de afrekening vindt plaats  in de maand  van de Ramadan. Gedurende de Ramadan krijgt men door het vasten een dieper medeleven met de behoeftigen. De Zakah verstevigt deze band nog. Elke Moslim berekent zelf het bedrag, dat bij voorkeur anoniem gegeven wordt.

 

 

 

5. Hajj (bedevaart)

 

De bedevaart naar Makkah (Mekka) – de Hajj genoemd – is enkel verplichtend voor diegenen voor wie dit fysisch en financieel mogelijk is. Toch maken elk jaar ongeveer 2 miljoen mensen van overal ter wereld, van alle etniciteiten en naties, de bedevaart naar Makkah. Het overheersende thema hier is dat van de vrede.

Vrede met God, vrede met zichzelf, vrede met elkaar en met alle levende wezens. De vrede van elkaar of van om het even welk levend wezen verstoren is er strikt verboden. Moslims gaan naar Mekka om God te verheerlijken, niet om een persoon te aanbidden. Het bezoeken van het graf van de profeet Mohammed is hoog aanbevolen, maar niet essentieel om de Hajj geldig en volledig te maken.

De jaarlijkse Hajj begint de twaalfde maand van het islamitisch jaar (volgens de Hijri kalender). Bedevaarders dragen eenvoudige kledij zodat alle onderscheid volgens afkomst van afkomst of cultuur wegvalt, en iedereen als gelijke voor God staat.

De rites van de Hajj gaan terug tot aan de Profeet Abraham. De moslim  wandelt 7 maal rond de Ka’ba  en 7 maal tussen de bergen van Safa en Marwa , zoals de vrouw van de Profeet Abraham, deed in haar zoektocht naar water. Vervolgens komen de bedevaarders samen op de open vlakte van Arafat en vervoegen zij elkaar in gebeden tot God en smeken voor vergiffenis.

Aan het einde van de Hajj of bedevaart viert men het offerfeest of Eid ul Adha,  zowel door de bedevaarders in Mekka als door alle moslims ter wereld. Het feest is een instelling van liefdadigheid waarbij diegenen die zich een offerdier kunnen veroorloven voorgeschreven worden dit te delen met de behoeftigen zodat ook zij kunnen deelnemen aan dit feest. Men hoeft echter niet per se een dier te offeren, men kan ook geld geven aan de behoeftigen die zich daar dan eten kunnen mee aanschaffen.

 

 

mekka

 

 

 

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

Wat is de islam?

Standaard

categorie : religie

 

 

.

symbool van de islam

symbool van de islam

 

 

 

Ontstaan

.

Ontstaan in de handelsrepubliek Mekka, te midden van veel Arabische stammen (waaronder de monotheïstische Hanifen). Er waren ter plaatse ook veel Joden (in Medina zelfs de helft van de bevolking) en ook veel christenen aanwezig hetgeen van groot belang is geweest voor de vorming van de islam.

In het symbool van de islam (de wassende maansikkel van de maangod Sin) en in de rituelen in Mekka (rondgang rond de Kaába) zijn nog enkele pre-islamitische elementen te herkennen. De islam is pas laat in de historie ontstaan en is daarom – als enige van de grote religies – in historisch opzicht betrekkelijk goed gedocumenteerd.

 

 

Mekka

Mekka

.

 

 

Stichting

.

De stichting van de islam is geheel terug te voeren op één man, Mohammed. Hij werd geboren ± 570, verloor al vroeg zijn ouders en ging in dienst van een handelsfirma. Hij huwde op 25 jarige leeftijd een 40-jarige rijke weduwe. Tijdens een retraite kreeg hij een visioen. Hij werd opgeroepen om profeet te zijn en op te schrijven wat hem door de engel Gabriël werd gedicteerd.

Mohammed was een goed diplomaat en organisator en was anders dan andere religiestichters geen asceet of pacifist. Aanvankelijk leunde hij sterk tegen het Jodendom aan en zag in Mozes een belangrijk figuur. Later werd Abraham zijn favoriete profeet. Abraham’s weggezonden zoon Ismaël werd door Mohammed gezien als de stamvader van de Arabieren en de eerste moslim.

Toen de Joden hem niet wilden volgen (Jezus kreeg bij Mohammed de titel van profeet en zelfs Messias en dat was voor hen te veel) en de christenen hem afwezen (Jezus was alleen profeet onder de profeten en dat was voor hen weer te weinig), ging Mohammed zijn eigen gang en verruilde letterlijk en figuurlijk de oriëntatie op Jeruzalem in voor die op Mekka.

 

 

Mohammed

Mohammed

.

 

 

Schriften

.

De islam kent maar één openbaringsboek, de Koran. De tekst is door de engel Gabriël letterlijk letterlijk aan Mohammed gedicteerd die deze vervolgens heeft laten opschrijven. De tekst is dan ook heilig en onveranderlijk en de taal waarin het boek geschreven is eveneens heilig.

De verzen (soera’s) van de Koran zijn in volgorde van lengte gerangschikt, met uitzondering van de eerste soera staat de langste vooraan en de kortste achteraan. Het boek bevat veel elementen en personen uit de Joodse en de christelijke Bijbel. Mozes, Abraham, Isaak, de grote profeten, Maria, Jezus, ze hebben er allen een plaats gekregen.

De Koran is overigens pas lang na Mohammed’s dood voltooid. De verzen opgetekend in Mekka ademen een vriendelijker geest dan de latere meer agressieve verzen die in Medina zijn ontstaan.

 

 

Koran

Koran

.

 

Leer

.

De leer is betrekkelijk simpel samen te vatten: Er is één God en Mohammed is de (eind)profeet. De aan Mohammed gedicteerde Koran bevat heel de openbaring en is een kopie van het origineel dat bij God berust. De Koran moet dan ook heel letterlijk worden genomen en gelezen in de taal waarin deze gegeven is.

God dient nadrukkelijk eer te worden gebracht. Het rituele gebed is daarbij erg belangrijk.
De mens wordt beoordeeld op zijn goede en slechte daden. Er is een laatste oordeel en een opstanding van de doden.

De islam kent van origine geen scheiding tussen ‘kerk en staat’. Mohammed was imam én politiek leider tegelijk. Fundamentele moslims streven er naar de op de godsdienst georiënteerde staat weer in te voeren en de Shariá, de op de Koran gebaseerde rechtspraak te herstellen.

 

 

 

Leefregels

.

De algemene leefregels komen in een aantal opzichten overeen met die van het Jodendom en het christendom, maar er zijn ook duidelijke verschillen.
Zo zijn er een aantal specifieke voorschriften waar de islamiet zich aan te houden heeft:

– het reciteren van de geloofsbelijdenis (‘Er is een God en Mohammed is zijn profeet’)
– het dagelijkse rituele gebed (de salât, op vrijdag in de moskee)
– het geven van een verplichte bijdrage voor de armen (de Zakat)
– de deelnemen aan de ramadan (gedurende één maand, van zonsopgang tot zonsondergang)
– het op bedevaart gaan naar Mekka

De islamitische wet zoals deze in een aantal landen geldt, is gebaseerd op de Koran en wijkt aanzienlijk af van het westerse rechtenstelsel. Verder geldt dat kansspelen en alcohol uit de boze zijn en het afbeelden van God of de profeten wordt afgewezen.

 

 

Richtingen

.

Als gevolg van een opvolgingskwestie rond kalief Ali ontstond er ca 30 jaar na Mohammed’s dood een splitsing in Sjiieten, de aanhangers van Ali (nu in Irak, deel Iran, Syrië, Jemen) en Soenieten (de aanhangers van een tegen kalief (in Saoedi-Arabië en in veel Noord Afrikaanse landen waaronder het belangrijke Egypte).

In en vanuit India is een sterk mystiek gekleurde richting actief, de Soefi’s, die met name oordeel en opstanding zeer spiritueel opvatten.

De Wahabieten vormen een streng wettische richting die oorspronkelijk in Saoedie  Arabië sterk vertegenwoordigd was en welke nu in groepen als de Taliban (Afghanistan) een voortzetting vindt. Binnen de Wahabieten vormen de Salafisten de meest rechtzinnige en intolerante groepering.

Er is geen sterke vrijzinnige traditie vergelijkbaar met die in het Jodendom en het christendom. Landen als Turkije, Egypte en Indonesië kennen, mede onder invloed van niet-islamitische minderheden, wel een tolerantere vorm van de islam.

Mohammed werd als geestelijk en wereldlijk leider (niet als profeet, hij was de laatste!) opgevolgd door een kalief. Sinds de opheffing van het Turkse kalifaat in 1922 kent de islam geen centraal gezagspunt meer die de richtingen bijeen houdt.

.

 

 

b86901c2-f60c-11e3-aaa1-3e0fac44a009_web_scale_0.3067485_0.3067485__moslims wereld

 

 

 

Feesten en eredienst

.

Het islamitische jaar is een maanjaar en duurt daardoor 11 dagen korter dan het westerse zonnejaar. Het verschuift daardoor telkens anderhalve week ten opzichte van onze kalender.

– Geboorte van de profeet
– Begin en vooral het einde van de Ramadan (het bekende suikerfeest)
– Het Grote- of Offerfeest (gedenkt het offer van Abraham)
– Asjoera, feest waarop door de Shi’iten de dood van Hasan en Husein wordt herdacht.

De islam viert de sabbat niet op de zaterdag maar op de dag daaraan voorafgaand, de vrijdag.
De gebedsdiensten zijn typisch woorddiensten en spelen zich af in de moskee waarbij de imam (= voorganger in het gebed) en de khatib (= prediker bij het vrijdagmiddaggebed )  een belangrijke rol spelen.

 

 

Ramadan

Ramadan

.

 

 

Enkele teksten uit de Koran

.

  • Lof aan Allah, de Heer der wereldwezens. De barmhartige Erbarmer, de heerser op de dag van het Oordeel. U dienen wij en U vragen wij om bijstand. Leid ons langs het recht gebaande pad. Het pad van degenen die Gij uw weldaden schenkt, over wie geen toorn is en die niet dwalen” (uit Soera 1).
  • Zeg: Wij geloven in Allah en wat tot ons is geopenbaard en wat is gesproken tot Abraham, Ismaël, Izaak en Jacob en de stamvaders, en aan wat gezegd werd tot Mozes en Jezus, en aan wat gebracht werd tot de profeten vanwege hun Heer, zonder dat wij onderscheid maken tussen een van hen, en terwijl wij Hem overgegeven zijn” (uit Soera 2).
  • Niet is vroomheid dat gij uw gezichten wendt naar het Oosten en het Westen, maar vroom is wie gelooft in Allah en de laatste dag, en de engelen en de schrift en de profeten, en wie het bezit, ondanks zijn liefde daarvoor, geeft de nabestaanden en de wezen en de reizigers onderweg en voor de geknechten – en wie de salat verricht en de zakat opbrengt, en wie trouw zijn aan hun verbond” (eveneens Soera 2).

.

 

 

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 John Astria

John Astria

 

Zal Europa islamiseren?

Standaard

categorie : religie

 

.

 

screenshot_392

.

 

Wordt Europa binnenkort een ‘islamitische staat’ waar de shari’ah geldt?

 

Luidens de cijfers van de Verenigde Naties zijn sedert het voorjaar 2011, toen de oorlog begon, tot heden (augustus 2015) 4,5 miljoen Syriërs hun land ontvlucht. Zij zijn op de vlucht voor de vatenbommen en het geweld van president Assad (die 7 maal meer burgerdoden maakt dan de terreurgroep IS), voor de terroristen van IS, voor allerhande andere strijdende partijen en voor vervolging.

90% van hen (4 miljoen) bevindt zich in de buurlanden van Syrië (vooral in Turkije, Libanon en Jordanië) terwijl tot dusver 10% (ruim 400.000) in Europa een asielvraag indienden.

Zal dit leiden tot een islamisering van Europa? Zal de Europese rechtspraak binnenkort bepaald worden door de shari’ah? Volgende overwegingen werpen daarop een licht:

  • Momenteel is 4% van de Europese bevolking moslim. Anders gezegd, voor elke 4 moslims in Europa, zijn er 96 niet-moslims. Als de voltallige ruim 4 miljoen Syrische vluchtelingen naar Europa zouden komen, dan zou het aantal moslims in Europa daarmee stijgen tot 5% van de Europese bevolking.
    Ter vergelijking: 10 % van de bevolking in Egypte zijn christenen.
  • Islamitische Staat (IS) is een extreem rechtste terreurorganisatie.

    Wat “Islamitische Staat” denkt en doet, is niet representatief voor de islam en voor mosims. Immers, IS is een islamitische terreurorganisatie. Overal ter wereld zijn er extreem rechtste terroristen, denk maar aan Timothy McVeigh van de aanslag in Oklahoma, of dichter bij huis Anders Breivik die in Noorwegen een bloedbad aanrichtte waarvoor hij zich naar eigen zeggen beriep op extreem rechtse ideologen en op de christelijke leer.Moet de moslimwereld besluiten dat alle christenen extreem rechtse terroristen zijn? Uiteraard niet. Net zoals Anders Breivik geen vertegenwoordiger is van het christendom maar daar juist het tegendeel van is, geldt dat ook voor de terreurgroep Islamitische Staat: IS is het tegendeel van waar de islam en de moslims voor staan. De islam beschouwt terreur als een misdaad tegen de samenleving waarop de zwaarst mogelijke straffen staan. De hoogste religieuze gezagsdragers van de islam hebben IS overigens al herhaaldelijk en uitvoerig veroordeeld als strijdig met islam.

 

 

_83143752_83143751

 

 

  • Moslims moeten zich houden aan de wetten van het land waar zij zich bevinden.

    De Koran en de islamitische leer stellen dat moslims verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin ze zich bevinden. Er is dus geen sprake van dat zij, vanuit de islamitische leer, de shari’ah zouden kunnen of mogen invoeren. Het is overigens zo dat in veruit de meeste moslimlanden de shari’ah NIET geldt. De islamitische leer bevat immers geen blauwdruk van staatkundige organisatie, zodat moslims vrij zijn hun land te organiseren zoals zij dat willen met dien verstande dat zij vanuit de islam de opdracht krijgen een rechtvaardige samenleving voor iedereen (moslim en niet-moslim) tot stand te brengen. De islamitische leer verbiedt daarbij nadrukkelijk een dictatuur en een theocratie. Niets in de islam verplicht moslims dus de shari’ah in te voeren en veruit de meeste moslims willen de shari’ah ook helemaal niet invoeren. Vermits moslims in hun eigen landen de shari’ah niet invoeren, waarom zouden ze dat dan in Europa wel willen doen? Volgens de islamitische leer kan en mag de shari’ah trouwens ook niet ingevoerd worden tenzij een aan unanimiteit grenzende meerderheid van de bevolking daarvoor kiest.
    Het moge verder duidelijk zijn dat vermits de hoogste islamitische autoriteiten de leerstellingen en handelingen van IS verwerpen als strijdig met de islam, ook hun ‘shari’ah’-versie een aanfluiting is van de leer. Ook in moslimlanden worden terroristen gevangen genomen en in het handvol landen waar de shariah geldt worden terroristen soms zelfs tot de doodstraf veroordeeld en uitgevoerd. Ten andere, niet alleen Westerse landen maar ook moslimlanden voeren luchtbombardementen uit op IS.

  • Godsdienstvrijheid is verankerd in de grondwet

    Alle Europese landen hebben godsdienstvrijheid (die ook een kernwaarde is van de islam) in hun grondwet verankerd, zo ook België. Dit betekent dat iedereen vrij is te geloven wat hij wil en dat dit recht beschermd is bij grondwet voor iedereen, zowel voor christenen als voor boeddhisten, joden, atheïsten en moslims. Dit wordt onder meer geregeld door de grondswetartikelen 19 en 20:

    Art. 19
    “De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken van die vrijheden worden gepleegd.”
    Art. 20
    “Niemand kan worden gedwongen op enigerlei wijze deel te nemen aan handelingen en aan plechtigheden van een eredienst of de rustdagen ervan te onderhouden.”

Kortom, op de vraag of de Syrische vluchtelingen ertoe zullen leiden dat in Europa de shari’ah ingevoerd wordt, is het antwoord klaar en duidelijk: neen.

 

.

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

voorpagina openbaring a4

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

mijne kop a4

 

Wat zijn de verantwoordelijkheden van mannen en vrouwen in de islam?

Standaard

Categorie: religie

 

 

 

 

Wat zijn de verantwoordelijkheden van mannen

en vrouwen in de islam?

 

De islam predikt de gelijkheid van mannen en vrouwen. God zegt duidelijk:

“Voor moslimmannen en moslimvrouwen, voor gelovende mannen en gelovende vrouwen, voor godvruchtige mannen en godvruchtige vrouwen, voor geduldige mannen en geduldige vrouwen, voor bescheiden mannen en bescheiden vrouwen, voor menslievende mannen en menslievende vrouwen, voor vastende mannen en vastende vrouwen, voor kuise mannen en kuise vrouwen en voor mannen en vrouwen die zich wijden aan de lofprijzing van God – voor hen heeft God vergeving en een grote beloning bereid.”

De islam leert mannen en vrouwen elkaar te complimenteren en het dragen van verantwoordelijkheden en daarom hebben zowel mannen als vrouwen rechten die hun belang erkennen. De islam moedigt vrouwen aan onderwijs te volgen en een bijdrage te leveren aan de samenleving, inclusief gebieden als onderwijs, rechten en geneeskunde.

Zij worden als volwaardig lid van het gezin beschouwd, waar op wordt gewezen door de woorden van profeet Mohammed: ‘De hemel bevindt zich onder de voeten van uw moeder.’ De profeet waarschuwde mannelijke gelovigen ook om hun vrouwen vriendelijk te behandelen. In de islam hebben mannen de verantwoordelijkheid gekregen om in de financiële middelen van het gezin te voorzien. Als een vrouw niet wil, hoeft zij niets van haar eigen geld uit te geven. Ook heeft de man de verantwoordelijkheid om voor de veiligheid van het gezin te zorgen.

 

 

 

In de media zien we dat vrouwen in islamitische landen zeer slecht behandeld worden. Ziet de islam een dergelijke behandeling echt door de vingers? Is dit onderdeel van de islam?

.

Het onderdrukken van vrouwen wordt niet geleerd of aangemoedigd in de islam. Zowel in moslim als in niet-moslim gemeenschappen ligt de wortel ervan eerder in een gebrek aan onderwijs en wijsheid van de mensen die dit doen.

De islam verbiedt elke slechte behandeling van vrouwen. Sommige dingen die je in de media ziet, kunnen door een voorkeur voor een bepaalde invalshoek gekleurd zijn, waardoor een vertekend beeld ontstaat. Dit soort media verslagen laten alleen de culturele activiteiten van sommige moslims zien. Vervolgens worden deze culturele praktijken soms ten onrechte verward met de islam.

Elke vorm van onderdrukking en onrecht gaat volledig in tegen de geest van de islam. Toen de islam haar intrede deed, bevrijdde deze vrouwen. In die tijd was het de enige religie die vrouwen rechten toekende. Karen Armstrong, schrijfster van “Een geschiedenis van God’ zegt dat “De islam in de geschiedenis bekritiseerd werd door de christenen, omdat zij teveel rechten aan vrouwen gaf.”

De islam beschouwt en behandelt vrouwen binnen de religie, de maatschappij en het recht, gelijk als mannen. Net zoals er voorbeelden zijn van een slechte behandeling van vrouwen in de moslimwereld, zijn er ook vele voorbeelden van een superieure behandeling door mannen met gedegen islamitische kennis, begrip en spirituele groei, die de islam met zich brengt. In de moslimwereld zoeken vrouwen mannen die de islam op de juiste wijze beoefenen, omdat zij weten dat zij in een partnerschap met zulke mannen geluk zullen vinden.

Helaas belichten media soms een specifieke kwestie, meestal vanuit een beperkte invalshoek, waardoor een vertekend beeld ontstaat van de islam.

 

 

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

 

 

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget