Dagelijks archief: september 29, 2025

Het wonder van Garabandal / The miracle of Garabandal

Standaard

categorie : religie

.

.

Het kleine dorpje San Sebastian de Garabandal, Spanje, werd gekenmerkt door de aanwezigheid van de Allerheiligste Maagd Maria. In bijna 3.000 openbare verschijningen in de jaren 1961 tot en met 1965, verscheen zij aan vier meisjes tussen 11 en 12 jaar: Conchita González, Mari Cruz González, Jacinta González en Mari Loli Mazon.

.

.

m_our-lady-of-garabandal

.

.

.

De eerste verschijning van aartsengel San Miguel

.

 

De eerste verschijning vond plaats op 18 juni 1961. De Heilige Aartsengel Michaël verscheen aan de vier meisjes gedurende een periode van enkele dagen, om hen voor te bereiden op de komst van Onze Lieve Vrouw. Ze zou verschijnen op zondagmiddag 2 juli 1961.

Uit het dagboek van Conchita:«“De grootste gebeurtenis in mijn leven vond plaats op 18 juni 1961. Het gebeurde als volgt:Het was op een zondag toen wij met alle meisjes op het dorpsplein speelden. Plotseling dachten Mari Cruz en ik om appels te gaan plukken en wij gingen er direct heen zonder tegen niemand te zeggen dat we appels zouden gaan stelen. Toen de meisjes zagen dat wij wegliepen, vroegen zij ons: “Waar gaan jullie heen ?” Wij antwoordden hen:  Oh…daarheen!”en we vervolgden onze weg terwijl we dachten hoe we het zouden klaarspelen om ze te plukken.  Toen we eindelijk daar waren, begonnen we appels te plukken en toen we heel enthousiast bezig waren, zagen we Loli, Jacinta en een ander meisje, Ginia,  aankomen om ons te zoeken.  Toen zij zagen dat wij appels plukten, riep Jacinta uit: “Oh Conchita, jij steelt appels!”.  “Stil!” antwoordde ik haar, want als de vrouw van de meester je hoort, zegt zij het tegen mijn moeder!”Toen wij het grootste plezier hadden en de appels aan het opeten waren, hoorden we een hard geluid zoals van onweer.  En tegelijkertijd riepen we uit “ Het lijkt wel dat het onweert !”. Dit gebeurde om 20.30 uur in de avond.Toen we de appels op hadden, zei ik: “Oh, echt erg !” Nu we de appels geplukt hebben die niet van ons waren, zal de duivel tevreden zijn en onze arme bewaarengel zal verdrietig zijn !”. Toen begonnen we stenen te rapen en die gooiden we zo hard als we konden naar de linkerkant. We zeiden dat daar de duivel was. Moe geworden van het stenen gooien en al wat meer tevreden, begonnen we met stenen te knikkeren. Plotseling verscheen mij een zeer mooie gestalte in schitterend licht dat mij geen pijn deed aan de ogen.  Toen de andere meisjes, Jacinta, Loli en Mari Cruz mij zo zagen, dachten ze dat ik een toeval had omdat ik met gevouwen handen riep : Oh!  Oh! Toen ze mijn moeder al wilden gaan roepen, bleven zij in dezelfde toestand als ik was en riepen tegelijkertijd uit: “Oh, de engel!”.
.
.
.

De eerste verschijning van Onze Lieve Vrouw van de Berg Carmel

.

2 juli 1961 werd een dag van grote vreugde in Garabandal.  De aartsengel had aan de kinderen aangekondigd dat de Gezegende Maagd hen zou gaan verschijnen als Onze Lieve Vrouw van de Berg Carmel. De meisjes, vervuld van vreugde, riepen eensgezind uit, “ Laat haar snel komen!”.

Conchita schreef in haar dagboek:We waren er nog niet aangekomen, toen de H.Maagd aan ons verscheen met een Engel aan beide zijden. De ene was Sint Michaël, de andere was ons onbekend. Hij was echter op dezelfde wijze gekleed, zodat het wel een tweeling leek. Naast de engel rechts zagen wij ter hoogte van de Maagd een zeer groot Oog dat ons wel het Oog van God leek.Die dag spraken wij lang met de Maagd en Zij met ons. Wij vertelden haar alles: dat we naar de weiden gingen voor de hooioogst, dat we bruingebrand waren en dat we het gras op hopen legden enz. En Ze lachte om al die dingen die we Haar vertelden.
.
.
.

Het Wonder van de Zichtbare Communie

.

Op 22 juni schreef Conchita in haar dagboek dat de engel haar had verteld, nadat hij haar de Communie had gegeven:

“Ik ga een Wonder doen. Niet ik, maar God, door mijn tussenkomst en die van jou. Wat zal gebeuren is het volgende: Op het moment dat ik je de H. Communie geef, zal de Heilige Hostie op je tong zichtbaar worden.”

Dit verraste Conchita, omdat ze dacht dat iedereen de Heilige Hostie zag telkens wanneer ze deze van de engel ontving.

Een week later hoorde ze een stem welke haar zei dat het Wonder, ofwel het Kleine Wonder, zoals ze het noemde, zou plaatsvinden op 18 juli. Het Wonder vond precies plaats zoals de engel het had voorzegd.   Vanaf 2 juli verspreidde zich het nieuws over het ‘Kleine Wonder’ in het dorp en in de omringende regio’s .

In de vroege morgen van 19 juli ging Conchita in extase terwijl ze nog thuis was. Net als in voorgaande extase vroeg de engel haar de schuldbelijdenis te bidden en te overwegen wie ze zou gaan ontvangen. Conchita verliet haar kamer en ging de trap af, met haar handen samengevouwen in gebed, haar hoofd iets achterover gebogen en haar mond lichtjes open. Aan de voorzijde van het huis van haar vriendin Olguita viel ze op haar knieën, en het wonder van de zichtbare H.Communie vond plaats.

Pepe Díez, die op dat moment aanwezig was, verklaarde dat hij de witte Hostie plotseling en op onverklaarbare wijze zag verschijnen op de tong van het meisje, alhoewel ze noch haar mond, noch haar tong bewoog. Hij zei dat de Hostie leek te rijzen. Een andere ooggetuige verklaarde dat de Hostie dezelfde afmeting  had als de normale Hosties die voor de H.Mis gebruikt worden. Geschat wordt dat het fenomeen ongeveer tussen 45 en 50 seconden duurde.

.

.

Het wonder van de onzichtbare H. Communie

Het wonder van de onzichtbare H. Communie

.

.

De laatste verschijning

.

13 november 1965, was de laatste dag waarop Conchita een verschijning had in Garabandal. In de laatste verschijning sprak de Heilige Maagd niet alleen tot Conchita, maar tot de gehele mensheid.

“Conchita, ik kom niet voor jou alleen, maar voor al mijn kinderen.”

Zij is de Moeder van allen en Ze wil ons naar haar Zoon Jezus brengen. Ze benadrukt het belang om het Heilig Sacrament vaak te bezoeken en vraagt aan Conchita:

“Waarom bezoek je mijn Zoon niet vaker in het Heilig Sacrament? Waarom laat je je leiden door onverschilligheid en luiheid en waarom ga je Hem niet bezoeken? Hij wacht op je, dag en nacht”

.

.

.

.

Het dorp

.

                                                                                         

San Sebastián de Garabandal

.

Het kleine bergdorp San Sebastián de Garabandal is gelegen in Noordelijk Spanje in de provincie Cantabrië, op 90 km afstand van Santander. Schilderachtige en rustieke stenen huizen zijn gegroepeerd op de top van een kleine heuvel, op 497 meter hoogte. Het dorp ligt aan de voet van de berg Peña Sagra, op 2016 meter hoogte.
De Peña Labra, op 1.010 meter hoogte, bevindt zich meer zuidelijk. San Sebastián de Garabandal is gelegen aan het einde van een weg die begint in het dorp Cosío. Wanneer men het dorp nadert, ziet men een kleine groep van negen pijnbomen aan de zuidelijke horizon.
.
.

De Mensen

.

In het jaar 1961 woonden er ongeveer 300 mensen aan de voet van de berg, in ongeveer 80 stenen huizen. Er was geen stromend water in het dorp en de enige warmtebron was een houtkachel in de keuken. Ze hadden elektriciteit voor slechts een paar uur per avond. Hedendaagse comfort, zoals auto’s en televisie, bestonden niet in Garabandal. De mensen leefden van veeteelt, soms werkten ze in de weilanden op de top van de berg.

.

.

Hun geloof

.

Het was het meest religieuze dorp van het gebied. Elke middag ging een vrouw met een bel door het dorp om de dorpelingen op te roepen om te bidden voor de overleden gelovigen. Elke avond kwamen de mensen bijeen in de kleine kerk om de rozenkrans te bidden. In de weekeinden ging de pastoor van Cosío, Vader Valentín Marichalar, te paard naar Garabandal om er de H. Mis te vieren en om biecht te horen.

.

.

De meisjes

.

De vier jonge door God uitverkoren meisjes woonden in dit eenvoudige dorp. Het zijn:

  • de 12-jarige Conchita González, dochter van Aniceta;
  • de 12-jarige María Dolores Mazon, tweede dochter van Ceferino en Julia;
  • de 12-jarige Jacinta González, dochter van Simon en María, en
  • de 11-jarige María Cruz González, dochter van Escolastico en Pilar.

Hoewel drie van de meisjes dezelfde achternaam hebben, is geen van hen nauw verwant.

.

.

ecstasies_group_of_4_image001-300x198

.

.

De eerste boodschap – 18 oktober 1961

.

We moeten veel offers brengen, veel boete doen, vaak het Heilig Sacrament bezoeken. Maar eerst moeten we een goed leven leiden. Als we dat niet doen, zal er een straf over ons komen. De beker vult zich reeds, en als we niet veranderen, zal er een zeer grote straf over ons komen.
.
.
.
.
.

De tweede boodschap – 18 juni 1965

.

Daar mijn Boodschap van 18 oktober niet is nagekomen en nog niet bekend is gemaakt aan de wereld, zeg ik u dat dit mijn laatste boodschap is. Eerder vulde de beker zich. Nu loopt hij over. Vele kardinalen, bisschoppen en priesters volgen de weg naar de ondergang en nemen vele zielen met zich mee.

Minder en minder aandacht wordt gegeven aan de Eucharistie. U moet de toorn van God van uzelf afwenden door uw inspanningen. Als gij Hem vergiffenis vraagt, met oprechte harten, dan zal Hij u vergeven. Ik, uw Moeder, vraag u, door de bemiddeling van de Heilige Michaël, om uw levens te beteren.

U ontvangt nu de laatste waarschuwingen. Ik houd veel van u en ik wil uw veroordeling niet. Bid tot ons in oprechtheid en wij zullen uw verzoeken inwilligen. U zou meer offers moeten brengen. Mediteer over het Lijden van Jezus.

.

.

De Waarschuwing

.

Wanneer? Hoe? Waar? De Waarschuwing zal schijnen in de hemel en zichtbaar zijn voor de hele wereld. Het zal door iedereen tegelijkertijd begrepen worden, ongeacht hun levensstatus of kennis van God. Het zal een verschrikkelijke ervaring zijn, maar het zal voor het welzijn van onze ziel zijn, omdat we innerlijk zullen zien, in ons geweten, het goede en het kwaad dat we hebben gedaan. God wil ons heil; het doel van de waarschuwing is niet om angst te veroorzaken, maar om ons dichter bij Hem te brengen en om ons geloof te versterken.
.
.
.
.
.

Het wonder

.

Wat zal het zijn?

.

In de maand oktober van 1961 beloofde Onze Lieve Vrouw, eerst aan Conchita en later aan de rest van de meisjes, een Groot Wonder. Conchita zegt dat het zal plaatsvinden op een donderdag om 20:30 uur en het zal 15 minuten duren; echter, er zal een zichtbaar teken blijven bij de dennenbomen tot aan het einde der tijden. Het Wonder zal samenvallen met een belangrijke kerkelijke gebeurtenis. De aanwezige zieken zullen genezen worden, zondaars zullen zich bekeren en niet-gelovigen zullen geloven. Conchita kent de datum van het Wonder en zal het acht dagen van tevoren aankondigen.

.

.

De Kastijding

.

Als de wereld niet verandert na het Wonder zal er een Kastijding komen. Conchita zegt,“Als we niet veranderen zal de Kastijding verschrikkelijk zijn. Loli, Jacinta en ik hebben het gezien, maar ik kan niet zeggen waaruit het bestaat, want ik heb niet de toestemming van Onze Lieve Vrouw. Toen ik het zag, werd ik gevuld met een enorme angst, hoewel ik op dat moment ook Onze Lieve Vrouw zag, in al haar schoonheid en onbeschrijfelijke goedheid!”
.
.
.
De offerschalen worden over de wereld uitgegoten : Openbaring hoofdstuk 16

De offerschalen worden over de wereld uitgegoten : Openbaring hoofdstuk 16

Pasteltekening van John Astria

.

.

3d-gouden-pijl-5271528

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

JOHN ASTRIA

Aartsengel Michaël : het eerste karmische patroon, arrogantie

Standaard

categorie : religie

 

 

 

Het eerste karmische patroon: arrogantie

.

arrogantie Het eerste karmische patroon: arrogantie

 

 

Deze gechannelde informatie werd voorafgegaan door een diepe ontspanningsoefening. Begin met je eigen ontspanningsoefening, zorg dat je lekker zit, goed geaard bent en in een lichte trance komt. Lees vervolgens de volgende introductie van de boodschap:

 

Vanuit deze lichte trance-staat gaan we nu contact maken met onze hogere Zelf. Dat doen we met onze intentie, ons gevoel en onze woorden. De woorden zijn de bevestiging van onze intentie en gevoelens: Intentie, gevoel en bevestiging leiden tot het creëren van het gewenste. Onze intentie is nu om ons een te voelen met onze hogere Zelf, de vereniging met onze essentie, de vereniging met onze vader en moeder God.

Lees de volgende zinnen en herhaal ze vervolgens hard op, terwijl je de gevoelens oproept van de vereniging met je Hogere Zelf en God:

Ik … (zeg je naam) ben NU een met mijn Hogere Zelf. Ik ben meZelf. Herhaal deze zinnen met je intentie en je gevoel een aantal keer. Weet dat dat is wat je bent. Je bent je Goddelijke Essentie en je hebt een lichaam, je hebt gedachten en gevoelens, je hebt een persoonlijkheid en een ego. Dat zijn je menselijke attributen, je instrumenten in dienst van je hogere Zelf.

In de derde dimensie hebben we ons uit onwetendheid geïdentificeerd met onze instrumenten en nu is de tijd gekomen om tot het weten te komen dat we dat niet zijn. We zijn onze Hogere Zelf. Bevestig dat met de volgende zin:

Ik …. (vul je naam in) ben mijn hogere Zelf en ik heb een fysiek lichaam, gedachten en gevoelens, een persoonlijkheid en een ego. Maar ik ben die ik Ben. Ik ben meZelf.

Deze tekst kun je dagelijks gebruiken bij alles wat je doet. Tijdens het wandelen, het koken of het tuinieren. In plaats van je te laten meeslepen door “wat ga ik morgen doen”, “wat ga ik straks doen of zeggen” enz.

Probeer je mind bezig te houden met dergelijke bevestigingen. Ik weet dat bij jullie allemaal deze intentie er is. Het is nu tijd om dat te bevestigen. Onthoud dat de bevestiging even belangrijk is als de intentie en de gevoelens. Alleen intentie leidt niet tot resultaat. Alleen intentie en gevoel leiden evenmin tot het gewenste resultaat. Alleen intentie, gevoel en bevestiging leiden tot het gewenste resultaat.

Vanuit de eenwording met je Hogere Zelf NU, je afstemming met je Hogere Zelf, gaan we luisteren naar de boodschap van Michael:

Lieve vrienden, children of love, ik ben Michael. Vandaag zal ik, zoals beloofd, voor jullie het eerste karmische patroon omschrijven, het patroon van arrogantie. De zeven karmische patronen zijn met het menselijk DNA  op aarde meegekomen.

 

 

Michaël verslaat Satan

 

Pasteltekening van John Astria

 

 

Jullie aanwezigheid op aarde, lieve children of love, staat niet op zichzelf,  zoals niets van Al Wat Is op zichzelf staat. Alles is met elkaar verbonden in een eeuwige dans. De karmische patronen zijn afkomstig van planeten als de Pleiaden, Venus en Mars en jullie zijn deels ook afkomstig van deze planeten die eerder de derde dimensie hadden neergezet.

Arrogantie is het allereerste patroon dat zich heeft ontwikkeld nadat jullie het paradijs hebben verlaten. Dat patroon is ontstaan zodra er diversiteit op de planeet verscheen. Dat was het gevolg van het terugvallen in de derde dimensie, onwetendheid en dualiteit. Door inteelt werden kinderen geboren met gebreken en als gevolg van het verdwijnen van het natuurlijke evenwicht en eenheid verschenen ziektes.

Dat riep bij de gezonden het gevoel van superioriteit op. Wij zijn beter en de zieken of degenen die geen volmaakt lichaam hebben zijn minder. Wij zijn mooier en zij zijn lelijk. Bij sommigen heeft het gevoel van superioriteit geleid tot het zich afzonderen van alles wat niet heel en volmaakt was terwijl het bij anderen gevoelens van medelijden heeft opgeroepen. Beiden zijn reacties vanuit arrogantie. Miljoenen jaren dragen jullie in je DNA het karmische patroon van arrogantie. Dat heeft verschillende gezichten en vermommingen.

Een van de grootste expressies van arrogantie was het nazisme in Duitland. Onze broeder Adolf Hitler heeft jullie een spiegel voorgehouden om te laten zien wat de gevolgen van afgescheidenheid en arrogantie waren. Dat beeld heeft jullie afgeschrikt. Maar nog steeds bestaan op de planeet diverse haarden waar arrogantie in de vorm van racisme en discriminatie bloeit. Dat leidt tot geweld, oorlog en haat.

Arrogantie is het gebrek aan inzicht dat alles wat Is gelijkwaardig is. De polariteiten die er zijn hoeven geen waardeoordelen te krijgen. Een mens kan een zwarte, een witte of een gele huid hebben. Dat hoeft niet te betekenen dat de ene soort beter of meer is dan de andere. Arrogantie is dualiteit in het diepste gebied van duisternis en onwetendheid.

 

 

8724 eq8347 Het eerste karmische patroon: arrogantie

 

 

Jullie, in de vierde dimensie, veroordelen deze extreme vormen van arrogantie maar helaas dragen ook jullie nog steeds arrogantiepatronen met je mee, die subtiel zijn en moeilijk te onderkennen. Medelijden bijvoorbeeld en helpen uit medelijden is een veel voorkomend arrogantiepatroon, waarover veel misvattingen zijn ontstaan. Alle geïncarneerde Meesters waaronder ook onze broeder Jezus Christus, hebben zieken en behoeftigen geholpen. Dat hebben ze uit compassie en onvoorwaardelijke liefde gedaan.

Jullie hebben hun leer niet goed begrepen en compassie verward met medelijden. Dat is ook de reden dat jullie medelijden hebben geïdealiseerd als een deugd en beschouwen als een gevoel afkomstig vanuit liefde. Deze misvatting speelt nog steeds een grote rol in jullie westerse cultuur. Het is een misverstand dat het Gouden Licht van het Christusveld bedoezelt.

Een andere subtiele vorm van arrogantie die bij het hogere bewustzijn veelvuldig voor komt is beter weten. In de veronderstelling dat andere mensen en andere culturen die afwijken van je eigen mening of cultuur, minder weten en dus minder ontwikkeld zijn voelen jullie je geroepen om je eigen kennis of je eigen cultuur aan anderen op te dringen of op te leggen. Dit natuurlijk uit onwetendheid en met alle beste bedoelingen.

Dat heeft geleid tot een enorme explosie van de westerse cultuur, gestoeld op dualiteit en op macht, arrogantie en materiële welvaart. Door dit goed bedoelde arrogantiepatroon hebben jullie bijna alle oude beschavingen van de aardbodem laten verdwijnen. Daar waar mensen vroeger in eenheid met de natuur leefden, in onvoorwaardelijke liefde met zichzelf en hun medemens, floreert nu de westerse welvaart. Daar waar bossen en akkers waren, rijzen nu wolkenkrabbers op en doorkruisen autobanen het land.

Dit alles vanuit de arrogantie dat jullie meenden het beter te weten dan een ander. De veronderstelling dat als je materiële welvaart kent je ook beter en gelukkiger bent dan je broeders en zusters die in het oerwoud leven en zich met vruchten en knollen, die moeder aarde hen ter beschikking stelt voeden, komt voort uit arrogantie en gebrek aan innerlijke ontwikkeling.  Nog steeds gaan jullie met culturen die andere normen en waarden kennen op de oude wijze om.

Neem bijvoorbeeld de culturen waar vrouwen geen deel uitmaken van het openbare leven. Jullie zijn van mening dat die vrouwen onderdrukt worden, dat ze geminacht worden en dat ze er onder lijden. Allemaal veronderstellingen, afkomstig uit het anders zijn en dus minder en slechter. Vervolgens voelen jullie je geroepen om die vrouwen te bevrijden.

Vrouwenemancipatie wordt vaak door sociale druk opgelegd in plaats van dat vrouwen er zelf voor kiezen. Jullie zien iemand in een burka lopen en denken: Wat is dit erg voor die vrouw. Wat een onrecht.Dat is pas arrogantie. Is het nooit bij jullie opgekomen dat sommige vrouwen vrijwillig voor een kledingdracht kiezen en dat ze zich zeer gelukkig kunnen voelen zonder de verplichting om deel te nemen aan het sociaal/economisch leven?

Hoe kun je vrijheid aan iemand opleggen? Vrijheid komt van binnenuit en is niet altijd afhankelijk van externe omstandigheden. Is het ooit bij jullie opgekomen dat wat jullie onderdrukking noemen niet altijd door de onderdrukten als zodanig wordt ervaren?

Het gevolg van jullie goedbedoelde arrogantie is dat op jullie planeet in plaats van diversiteit geleidelijk aan maar één cultuur overheerst, namelijk de westerse cultuur, gestoeld op dualiteit, macht, concurrentie, winst en economische welvaart. De westerse cultuur breidt zich als een plaag steeds sneller uit en dreigt de planeet te vernietigen.

De vraag is nu aan jullie: Zijn jullie bereid om iedereen die anders is in zijn of haar waarde te laten? Zijn jullie bereid om alleen te helpen wanneer jullie hulp gevraagd wordt in plaats van je geroepen te voelen iemand te helpen van wie je denkt dat hij hulp nodig heeft? Ben je bereid om je eigen vormen van arrogantie die heel subtiel aanwezig kunnen zijn bij jezelf te ontdekken en deze te leren beheersen?

Arrogantie belemmert je om voortdurend in de eenheid en de onvoorwaardelijke liefde te zijn. Heb je, in gesprek met een ander, jezelf wel eens betrapt met de gedachte: “Hij/zij heeft het helemaal mis. Zo gaat het echt fout. Ik moet hem/haar vertellen wat hij moet doen. Ik weet het”.  Heb je jezelf er wel eens op betrapt dat je mensen, die niet spiritueel bezig zijn, veroordeelt of het jammer voor ze vindt of dat je ze onwetend vindt?

Heb je jezelf er wel eens op betrapt dat je direct met adviezen klaar staat nog voordat je iets gevraagd is? Heb je jezelf er wel eens op betrapt dat je klaar staat met je mening, met de bedoeling iemand te sturen, omdat je denkt dat het beter voor hem of haar zou zijn? Hoe subtiel deze vormen van arrogantie ook zijn en hoe gemakkelijk ze uit je bewustzijn kunnen ontglippen, ze blijven toch een sluier vormen, dun weliswaar, tussen je hogere Zelf en je zelf.

Het volledig uitbannen van deze karmische patronen is in dit leven onmogelijk. Maar het beheersen ervan is wel mogelijk. Dat is ook voldoende om alsnog naar de Eenheid over te stappen. Wat bedoelen we met het beheersen? We bedoelen dat je je bewust wordt van het moment waarop je vanuit arrogantie iets denkt, voelt, zegt of doet en direct mee stopt.

De communicatiemedia zijn een mooie uitdaging om je arrogantie te leren beheersen. Kranten lezen, televisie kijken of naar de radio luisteren roept de oude overtuiging dat je het beter weet voortdurend op. Je hoeft maar naar het journaal te kijken en er gaat geen dag voorbij dat het gevoel van arrogantie tezamen met allerlei oordelen bij je opdoemt.

 

 

mass media Het eerste karmische patroon: arrogantie

 

 

Je een beter of gelukkiger mens voelen ten opzichte van je broeders en zusters die in andere landen strijden is ook een subtiele vorm van het arrogantiepatroon. Sympathiseren met een van de partijen die in oorlog  verwikkeld zijn, is ook arrogantie. In de eenheid is het niet nodig om partij te kiezen of überhaupt te oordelen. In de eenheid is het niet nodig om sympathie of antipathie te voelen. In de eenheid is alleen mededogen, compassie voor het lijden dat beide partijen ondergaan.

 

Omdat zowel de agressor als het slachtoffer, de onderdrukkers als de onderdrukten respect verdienen, mededogen en compassie voor hun lijden. Iedere keer dat je een agressor actief ziet, bedenk dan dat hij ook je broeder of zuster is, dat hij ook een goddelijke essentie is, maar zijn persoonlijkheid nog erg afgescheiden is van zijn innerlijk en dat hij dieper in de dualiteit zit dan jij.

 

Niemand is beter of slechter, meer of minder. De essentie van iedereen is dezelfde. Alleen de vorm is anders en de mate van spirituele groei verschillend. Wat naar buiten treedt is maar de vorm. De een manifesteert zich als machthebber, onderdrukker of agressor en de ander als slachtoffer en onderdrukte.

Maar gaat het om de vorm of de essentie? En waar dient de vorm dan wel voor? Alle vormen zijn Goddelijk, lieve broeders en zusters, children of love.  Alle vormen zijn manifestaties van het Goddelijke, net als het kwade een manifestatie van het Goddelijke is. Het verschil zit ‘m in hoeverre iemand in het donker of het Licht leeft. Bedenk dat zowel het donker als het Licht manifestaties van het Goddelijk Ene zijn.

Zolang de derde dimensie actief is zal duister en Licht naast elkaar bestaan. Degenen die in het Licht zijn worden verondersteld om hun licht sterker te maken zodat het Licht het donker uiteindelijk kan verlichten. Maar het is onmogelijk om jouw Licht aan iemand op te dringen. Dat hoort niet bij de wet van onvoorwaardelijke liefde.

Respect en acceptatie gelden niet alleen voor wat je goed vindt, maar ook voor wat er in het donker leeft en wat jij verafschuwt. Respect en acceptatie voor de moordenaar en de verkrachter, want ook zij zijn manifestaties van het goddelijke. Dat is het leven in de derde dimensie, lieverds, en dat is God en God is leven. Je kunt de verkrachter in geen honderd jaar therapie veranderen. Maar door liefde en acceptatie te sturen maakt hij kans om naar het licht over te stappen.

Dat is wat jullie, voorlopers, wegbereiders, te doen staat. Zorg voor je eigen licht. Zorg dat je de karmische patronen leert beheersen. Zorg ervoor je eigen arrogantiepatroon te beheersen. Hoe sterker je licht wordt, hoe meer licht op de planeet komt, die het duister gaat verlichten. We houden onvoorwaardelijk van jullie broeders en zuster. We wensen dat jullie hetzelfde doen ten aanzien van je broeders en zusters op deze planeet.

Ieder van jullie is een broeder en zuster van ons. Dus wat wij kunnen, kunnen jullie ook. We zeggen jullie: vraag en je zult ontvangen en we vragen jullie om hetzelfde met je medemens te doen. Luister naar de hulpkreten van je medemens en snel te hulp. Blijf met compassie en mededogen naar je broeders en zusters kijken, stuur hen je liefde en licht en wacht totdat je ze om hulp hoort vragen

 

 

We houden onvoorwaardelijk van jullie, broeders en zusters,

Ik ben

Michael

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

 JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Heulandiet

Standaard

 categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Algemene informatie

.

Heulandiet is kleurloos, wit en roze tot rood. De groene variant is zeldzamer. De steen is doorzichtig tot door-schijnend met een glasachtige tot parelmoerglans. Het behoort tot de zeolieten.

.

.

.

.

.

.

Eigenschappen

.

De samenstelling van heulandiet, dat naast calcium de elementen barium, strontium, kalium en/of natrium  kan bevatten, bepaalt de precieze eigenschappen. De algemene eigenschappen zijn; witte, gele, lichtrode, lichtbruine of lichtgrijze kleuren en een witte streepkleur, een glas- tot parelglans en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [010].

De gemiddelde dichtheid ligt tussen 2,2 en 2,35 en de hardheid is 3 tot 3,5. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit van het mineraal is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute varieert van 4,3 tot 47,06.

.

.

.

.

.

Naam

.

Heulandiet is genoemd naar de Engelse  mineralenverzamelaar John Henry Heuland (1778 – 1856).

.

.

.

.

Voorkomen

.

Zoals andere zeolieten, komt heulandiet voor in allerlei verschillende omgevingen : vulkanisch en omgevingen: metamorfe gesteente, pegmatieten, tuffiet en diepzee sedimenten. De typelocatie voor de calciumvariant van heulandiet is Glasgow in Schotland.

.

.

.

.

Chemische eigenschappen

.

samenstelling: (Ca,Na2)(Al2Si7O18).6(H2O)

hardheid: 3,5-4

dichtheid: 2,2

.

.

.

.

.

.

.

Lepidoliet

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Lepidoliet

.

Kenmerken van lepidoliet

.

Lepidoliet is een mica, een groep mineralen waarvan sommige belangrijk zijn voor de edelsteentherapie. Het is meestal roze-lila, maar kan ook kleurloos, grijzig, paars, rozerood of blauwachtig zijn. Nauw verwant aan lepi-doliet zijn biotiet, fuchsiet en muscoviet. Mica’s glimmen en glinsteren mooi en daarom hebben ze als bijnaam glimmer. Bij de lepidoliet is de glinstering duidelijk zien. Een andere naam voor lepidoliet is lithiumglimmer.

Lepidoliet is makkelijk splijtbaar en kan grote platen vormen. Omdat mica’s onbrandbaar zijn, werden die platen lepidoliet graag gebruikt waar vuurvastheid nodig is: bijvoorbeeld als ruitjes van kolenkachels of oliekachels. In de natuur verandert mica door verwering in zeer vruchtbare klei.

In de edelsteentherapie is lepidoliet belangrijk dankzij het lithium, wat belangrijk is voor de geest. Het mineraal bezit niet alleen de beschermende werking die alle mica’s hebben; lepidoliet maakt flexibel van geest en geeft rust in het hoofd.

.

.

.

.

Herkomst van de naam

.

Lepidoliet betekent ‘schubbensteen’. De naam is gevormd uit de Griekse woorden lepidon (schilfer, schub) en lithos (steen). Het mineraal heette vroeger lilalith. Deze naam verwijst naar de lila kleur. Bij later wetenschappelijk onderzoek werd de naam veranderd in lepidoliet. Dat vond men een degelijker naam.

De naam ‘mica’ is ontleend aan het Latijnse mica (korreltje, kruimel, beetje), waarschijnlijk onder invloed van het Latijnse micare (fonkelen, glinsteren). Beide namen verwijzen naar het zilverig-roze en schilferige uiterlijk van ruwe lepidoliet. In het Noors heet mica wel kråkesølv (kraaienzilver), omdat kraaien graag glinsterende micahoudende steentjes in hun nest stoppen.

.

.

 

.

.

 

Door de eeuwen heen

.

Mica, inclusief lepidoliet, wordt op heel veel plaatsen gevonden. Graniet bevat bijvoorbeeld altijd een deel mica. In Nederland vind je mica in stenen die tijdens de ijstijden door het ijs naar hier werden meegevoerd. Mica was al bekend in de prehistorie. Er zijn voorwerpen van mica gevonden bij de Azteken, in het oude Egypte, bij de oude Grieken en Romeinen. Om een mooie glinstering te krijgen, werden bepaalde soorten keramiek versierd met een glazuur waarin verkruimelde mica zit. Dit gebeurt tegenwoordig nog steeds. In de 18e eeuw werd lepidoliet erkend als een zelfstandig mineraal.

Tot aan de 19e eeuw werd mica op alleen gevonden als kleine, vlokkige kristallen. Mooie, grote micakristallen waren zeldzaam. De isolerende werking was al bekend. Het gebruik van mica veranderde toen in de 19e eeuw doorzichtige mica met grote kristallen werd gevonden in Zuid-Amerika en Afrika. Vanwege zijn vuurvastheid en doorzichtigheid werd deze Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse mica veel gebruikt voor de ruitjes van oliekachels en kolenkachels. Het betrof vooral muscoviet, maar ook lichtere versies van lepidoliet.

In de loop van de 19e eeuw werd mica industrieel belangrijk, vooral als isolerend en brandwerend materiaal. Daarnaast raakte het in gebruik voor kijkglazen, om glas en ruitjes te beschermen tegen de etsende werking van zuren. Mica kwam ook van pas als vulmiddel voor cement en asfalt. Zelfs bij het kleuren en binden van verven bewees mica z’n waarde. In 1861 onderzochten Robert Bunsen en Gustav Kirchhoff lepidoliet met microscoop en spectrometer.

Zij ontdekten dat lepidoliet rubidium en cesium bevat. Sinds de 20e eeuw worden deze zeldzame mineralen uit de lepidoliet gewonnen voor industriële toepassingen. Omdat lepidoliet ook een lithiumerts is, wordt de lepidoliet tegenwoordig graag gebruikt als bron voor lithium. De mica muscoviet (dat geen lithium bevat) is nu in gebruik voor de ruitjes van kachels.

.

.

.

.

Spiritueel

.

* Lepidoliet maakt flexibel van geest, vrolijk, enthousiast en geeft nieuwe ideeën.
* Lepidoliet helpt je niet alleen je eigen grenzen te bewaken, maar ook andermans grenzen te respecteren.
* Lepidoliet onder het hoofdkussen geeft aangename dromen.
* Lepidoliet kan goede diensten bewijzen bij genezing van dwangpatronen of fobieën. Het mineraal helpt die patronen te doorbreken en een nieuwe balans te vinden.
* Zachtroze lepidoliet houdt onvoorwaardelijk van alles en iedereen. Het stimuleert het intellect en maakt analytisch.
* Lepidoliet helpt je om in moeilijke situaties trouw te blijven aan je eigen principes.
* Lepidoliet heelt geestelijke pijn, zoals liefdesverdriet, getob, problemen met collega’s of relaties.

.

.

 

.

.

Chemische samenstelling

.

.Lepidoliet heeft een typische mica-samenstelling met de algemene formule (AB2-3X,Si)4O10(O,F,OH)2

De bestanddelen A, B en X variëren:

  • A staat meestal voor kalium (maar soms barium, calcium, natrium).
    Bij lepidoliet is A kalium.
  • B is aluminium, chroom, ijzer, lithium, mangaan, magnesium, zink
    (soms titanium, vanadium); bij lepidoliet is B lithium.
  • X is meestal aluminium (soms ook beryllium, borium, of driewaardig ijzer).
    Bij lepidoliet is X aluminium.

Lepidoliet is een lithiumerts. Het kan ook zeldzame aardmetalen als cesium en rubidium bevatten.
De mooie gele en roze kleuren worden veroorzaakt door ingesloten lithium en mangaan.

.

.

Samenstelling: K(Li, Al)3[(O, OH, F)2/AlSi3O10] + Ca, Cs, Fe, Li, Mg, Mn, Na, Rb
Hardheid: 2,5 – 4
Glans: glasglans. parelmoerglans
Transparantie: transparant, doorschijnend, doorzichtig
Breuk: bladerig, schilferig, oneffen
Splijtbaarheid: perfect
Dichtheid: 2,8 – 2,9
Kristalstelsel: monoklien

.

.

.

.

 

.

.

.

 

 

 

.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Koninginnekruid : Eupatorium cannabinum

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de wollige uitziende roze (zelden witte) bloemschermen en
– de 3-of 5-delige bladeren, die aan een hennepblad doen denken en
– het grote formaat van de plant

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Koninginnekruid, ook wel leverkruid genoemd, is een overblijvende plant van 50 tot 150 cm hoog, die zich het best thuis voelt op plaatsen waar veel organisch materiaal snel tot ontbinding overgaat, zoals natte tot vochtige grond aan waterkanten, in rietlanden, duinvalleien, moerasbossen en op kapvlakten. Ze is een zeer algemeen voorkomende plant.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Koninginnekruid bloeit vanaf juli tot en met september met roze (zelden witte) bloemhoofdjes, die zeer talrijk zijn en bij elkaar staan in dicht vertakte schermen. Elke bloemhoofdje bestaat uit 4 tot 6 (meestal 5) aan de top klokvormige buisbloemen. De bloemschermen hebben een wollig uiterlijk en geuren scherp en aromatisch.

 

 

 

 

 

Bladeren

 

De forse, behaarde, vaak rood aangelopen stengels zijn bebladerd met 3- tot 5-delige bladeren, die aan een hennepblad doen denken, vandaar de soortnaam cannabinum. De bovenste bladeren zijn niet gedeeld.

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

Koninginnekruid is een bekende plant in de volksgeneeskunde. Ze bevordert de spijsvertering en verhoogt de activiteit van de galblaas. In grote dosis is de plant echter giftig.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– composietenfamilie (Asteraceae)
– overblijvend
– zeer algemeen voorkomend,
in het noorden zeldzaam
– 50 tot 150 cm hoog

Bloem
– roze (zelden witte) buisbloemen
– vanaf juli t/m september
– hoofdjes in schermvormige pluimen
– tot 5 mm

Blad
– tegenoverstaand
– enkelvoudig
– handvormig 3 – 5 delig
– bovenste bladeren niet gedeeld
– top spits
– rand gezaagd
– netnervig

Stengel
– rechtop
– alleen bovenaan kort vertakt
– vaak rood aangelopen
– behaard
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Onkruid soorten in ons land – letter E

Standaard

Categorie: Kamerplanten en bloemen

 

 

Onkruid soorten

 

Hieronder vindt u alle soorten onkruid die ons land kent. Een enorm groot overzicht maar netjes op alfabetische volgorde en met omschrijving. Veel succes met het herkennen en bestrijden van deze vaak hardnekkige planten.

 

 

Ereprijs (Scrophulariaceae)

 

De blauwogige Ereprijssoorten zijn voornamelijk eenjarigen, die een tuin kunnen overvallen als een zwerm sprinkhanen. Het lijkt alsof ze plotseling, bloeiend en wel, verschijnen, vooral wanneer ze staan tussen andere kleine planten, waar hun zaailingen onopgemerkt zijn opgegroeid. De bladeren zijn tegenoverstaand, behalve op de bloeistengels.

We zullen negen soorten beschrijven en ze verdelen in twee groepen: vijf soorten die over de grond kruipen en alleenstaande bloemen hebbe en vier die rechtop groeien en de bloemen in aren hebben.

 

 

Grote ereprijs

 

GROTE EREPRIJS (Veronica persica) draagt zijn naam met eer, want hij heeft de grootste (en helderst blauwe) bloemen van de kruipende soorten – tot 11 mm in doorsnee. De lichtgroene bladeren, 2-4,5 cm lang, zijn kortgesteeld, driehoekig tot ovaal, ruw getand en behaard op de nerven aan de onderkant. De bloemstengels zijn langer dan de bladeren en kroezig behaard. Ze komen tevoorschijn uit de bladoksels. De vrucht bestaat uit twee uiteenstaande hokken, waardoor hij in zijn geheel bijna tweemaal zo breed als lang is. Oorspronkelijk afkomst uit Zuidwest-Azië is deze soort thans ingeburgerd in geheel Europa. Ook in Noord-Amerika ingevoerd. In ons land plaatselijk algemeen op akkers, in moestuinen en op mesthopen. Bloeit in april en mei en van juli tot in de herfst.

 

 

 

 

 

 

 Draadereprijs

 

DRAADEREPRIJS (Veronica filiformis) is een heel klein plantje met bladeren van niet meer dan een halve centimeter in doorsnee. De blauwe bloemen, waarvan de onderste slip bleker of zelfs wit is, staan op draadvormige stelen die ongeveer 2-4 maal zo lang zijn als de bladeren. Hoe klein dit plantje ook is, het is een zeer agressief onkruid met zijn talrijke kruipende stengels die vak grote plakkaten vormen. Nadat deze soort was ingevoerd als rotsplantje werd hij al snel een lastige gast. Het is een overblijvende plant die bloeit in april en mei. De verspreiding gaat voornamelijk met behulp van stukjes tengel, die gemakkelijk wortel schieten; de aanvankelijke populariteit ging dan ook al snel verloren. Wanneer u de plant op de afvalhoop gooit ontsnapt hij gemakkelijk naar andere delen van de tuin. Vooral in het gazon kan hij zich bliksemsnel verspreiden, daarbij geholpen door de grasmaaier. In zijn oorspronkelijke groeigebied (de Kaukasus en Klein-Azië) is de plant niet zeer algemeen, maar hij is thans verwilderd in geheel Europa, vooral in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en Frankrijk. De plant kan het best verbrand worden, composteren is alleen aan te raden als voldoende warmte kan worden bereikt.

 

 

 

 

 

 

Akkerereprijs

 

AKKEREREPRIJS (Veronica agrestis) heeft bladeren van ongeveer dezelfde afmetingen als persica; ze zijn meer lang dan breed, bijna recht aan de voet en meer regelmatig getand. De kleur is geelgroen. De bloemen zijn heel klein en gewoonlijk bleek blauw met het onderste bloemblad of de onderste drie bloembladen wit of heel bleek. Minder vaak allemaal wit of roze aan de bovenkant. Bloeit van april tot in de herfst. De vruchten hebbe lange haren. Komt voor in geheel Europa, vooral in het noorden, en in Noord-Amerika. Bij ons vrij algemeen op akkers, vooral op kleigrond.

 

 

 

 

 

 

Gladde ereprijs

 

GLADDE EREPRIJS (Veronica polita) heeft donkergroene, meestal glanzende bladeren, kleiner dan die van de vorige soort, ronder maar met dezelfde gelijkmatig getande randen. De bloemen zin klein en diep hemelsblauw, vaak met een witte onderste slip. Ze staan op spaarzaam behaarde stelen en verschijnen al vroeg in het voorjaar, om dan, met een korte onderbreking in de zomer, door te gaan tot in de herfst. Het verspreidingsgebied omvat geheel Europa, vooral in het midden en zuiden, West-Azië en Noord-Afrika. In het noordwesten van de Verenigde Staten verwilderd. De plant heeft een voorkeur voor voedselrijke, losse, ietwat zanderige klei en is in ons land plaatselijk algemeen op akkers en in tuinen.

 

 

 

 

 

 

Klimop ereprijs

 

De laatste van de soorten met kruipende groeiwijze is KLIMOP EREPRIJS (Veronica hederifolia), met gesteelde en tamelijk dikke, lichtgroene bladeren. Uit de naamgeving is de bladvorm al af te leiden; althans min of meer, want de twee zijlobben zijn heel diep ingesneden en de middelste is stomp. De bloem is zeer klein, lichtblauw of lila, de bloemstelen zijn gewoonlijk korter dan de bladeren. De gewone stengels zijn behaard. Deze komt voor in geheel Europa, West-Azië en Noord-Afrika; verwilderd in Noord-Amerika. Hier te lande algemeen op akkers en in moestuinen, tussen het gras, onder heggen en in loofbossen.

 

 

 

 

 

 

Mannetjes ereprijs

 

We komen nu aan de Ereprijssoorten die de bloemen in aren dragen en een geheel of gedeeltelijk rechtopstaande groeiwijze hebben. MANNETJES EREPRIJS (Veronica officinalis) is een overblijvende plant met kruipende, wortelende stengels die vaak een heel tapijt vormen. De gewoonlijk lichtblauwe bloemen met hun donkerder aderen (soms zijn de bloemen donkerblauw, roze of wit) staan in langgesteelde aren. Deze komen tevoorschijn uit de oksels van de bladeren, die in paren tegenover elkaar staan, ovaal van vorm zijn, getand langs de rand, aan beide zijden behaard en 2-3 cm lang. De bloemen verschijnen in de periode mei-augustus. Mannetjes-ereprijs komt voor in Europa, het nabije Oosten en Noord-Amerika. In ons land algemeen op droge zand- en heidegrond.

 

 

 

 

 

 

Veld ereprijs

 

VELD EREPRIJS (Veronica arvensis) heeft zacht behaarde stengels, die al dan niet vertakt zijn en min of meer rechtop groeien tot een hoogte van maximaal 30 cm. De bladeren zijn driehoekig tot ovaal; de onderste gesteeld en tegenoverstaand, de bovenste afwisselend en dicht tegen de stengel aangroeiend. De bloeiwijze neemt ongeveer tweederde van de hoogte van de plant in beslag; de kleine bloemetjes – van binnen donker-, van buiten lichtblauw – komen uit de bladoksels en staan in trossen. Deze eenjarige plant bloeit van april tot in de herfst en is een lastig onkruid in het gazon en de border. Komt voor in geheel Europa en in Noord-Amerika; in Nederland algemeen op akkers, in moestuinen en op braakliggende terreinen; ook in de duinen.

 

 

 

 

 

 

Tijmereprijs

 

TIJMEREPRIJS (Veronica serpyllifolia) is een overblijvende plant van 5 tot 25 cm hoog, met zacht behaarde, kruipende stengels die op de knopen wortelen. De bladeren zijn lichtgroen, ovaal en kaal. De bloemtros is naar verhouding lang (10 cm) en bevat tot dertig blauwachtig witte bloemetjes, die ieder in de oksel van een schutblad staan. De bloemblaadjes zijn getekend met donkerblauwe lijntjes die naar de nectarkamer wijzen; het zijn dus honingmerken voor de bestuivende insecten. Tijm-ereprijs komt voor in vrijwel geheel Europa, in Azië en in Noord-Amerika. Bij ons een algemene plant op akkers en in grasland, langs sloten en op andere vochtige plaatsen. Bloeit van april tot in de herfst.

 

 

 

 

 

 

Gewone ereprijs

 

GEWONE EREPRIJS (Veronica chamaedrys) heeft de grootste bloemen uit deze groep (tot 12 mm in doorsnee). Het is een overblijvende plant die 10 tot 40 cm hoog wordt, met stengels die eerst op de grond liggen en op de knopen wortelen en zich daarna oprichten. De stengels dragen twee rijen haren en zijn daartussenin vrijwel altijd kaal. De dofgroene, behaarde bladeren zijn tegenoverstaand, breed tot smal eirond met gekartelde randen en zittend of kort gesteeld. De bloeiaren staan op lange stelen uit de oksels van de bladeren en dragen 10-20 bloemen. Deze staan vrij ver uit elkaar en zijn hemelsblauw van kleur met donkerder aderen en een witte plek bij de keel. De bloeitijd is april-juni. Deze soort komt voor in geheel Europa en in Azië; verwilderd in Noord-Amerika. In ons land een algemene verschijning tussen het gras en langs wegen en bosranden.

 

 

 

 

 

 

 

Eenjarigen met gele bloemen

 

Herik

 

HERIK (Sinapis arvensis) is nauw verwant aan Witte mosterd. Hij heeft een slanke penwortel en een rechtopstaande, vertakte of onvertakte, stengel van 30 tot 80 cm hoog. De stengel is gewoonlijk stijf en behaard; de bladeren zijn eveneens ruw behaard, de onderste gesteeld, met een grote, heel grof getande eindlob; de bovenste stengelomvattend en afwisselend. Gewoonlijk zijn ze niet ingesneden, lancetvormig en grof getand. De bloemen staan afwisselend lans de stengel, bovenaan in een groepje. Iedere plant produceert zo’n 1200 zaden, die in de grond vele jaren kiemkrachtig kunnen blijven. De bloeitijd is van mei tot september. Komt voor in geheel Europa; in ons land een algemeen onkruid op bouwland en langs wegen en dijken.

 

 

 

 

 

 

Knopherik

 

KNOPHERIK (Raphanus raphanistrum) lijkt veel op de vorige soort, maar heeft rechtopstaande, borstelige kelkbladeren in plaats van spreidende of afhangende. Er is nog een ander kenmerk waardoor de plant zich van Herik onderscheidt en waarnaar in de Nederlandse naam wordt verwezen: bij het drogen worden de hauwen tussen de zaden sterk samengesnoerd, zodat deze laatste, 4-8 in getal, duidelijk te herkennen zijn. Tenslotte is ook de snavel aan het eind van de vrucht  veel langer dan bij Herik. De bloemkleur kan behalve geel ook wit, lichtpaars, blauwachtig of purper zijn, meestal met donkere aderen. De bloeitijd van deze 30-60 cm hoog wordende plant is van juni tot en met september. Komt voor in geheel Europa en in het oosten van Noord-Amerika. In ons land algemeen, vooral op zandige akkers, op ruigten en langs wegen.

 

 

 

 

 

 

Zwarte mosterd

 

ZWARTE MOSTERD (Brassica nigra) is een veel forser onkruid, met rechtopstaande stengels van 0,60 tot 1,20 meter hoogte. Er zit veel variatie in de bladeren: de onderste hebben een grote eindlob met daaronder twee veel kleinere; de stengelbladeren, die afwisselend staan, zijn lancetvormig met slechts twee kleine lobben en de allerbovenste hebben helemaal geen lobben. Ook bij deze soort staan de bloemen afwisselend langs de stengel en aan de top dicht bijeen. De vruchten staan rechtop. De bloeitijd is van juni tot september. Het verspreidingsgebied omvat Europa, Azië en Noord-Amerika. In ons land vrij algemeen, vooral in het rivierengebied; op akkers, langs wegen en dijken en op ruigten. Uit de zaden van deze plant wordt de tafelmosterd bereid en ook een olie die in de geneeskunde en bij het vervaardigen van zeep wordt gebruikt.

 

 

 

 

 

 

Gewone raket

 

GEWONE RAKET (Sisymbrium officinale) heeft de onderste bladeren in een rozet; ze zijn diep ingesneden zodat gepaarde slippen met een grotere eindlob ontstaan. De onderdelen van de bladeren zijn getand. De stengelbladeren staan afwisselend, hebben een lange pijlvormige eindlob en een tot drie kleine langwerpige zijlobben. De dicht opeenstaande bloemen zijn kortgesteeld en hebben bloemblaadjes ie half zo lang zijn als de kelkblaadjes. De vruchten staan stijf rechtop en hebben een afgeronde onderkant. Zowel stengels als bladeren zijn borstelig. Deze plant wordt 30-80 cm hoog en bloeit van mei tot en met september. Iedere plant levert ongeveer 2700 zaden op, die ondiep kiemen. Het verspreidingsgebied beslaat geheel Europa, West-Azië en Noord-Afrika; elders verwilderd. In ons land een van de algemeenste onkruiden op akkers; ook veel voorkomend langs wegen en heggen en op ruigten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hongaarse raket

 

HONGAARSE RAKET (Sisymbrium altissimum) behoort tot de zogenaamde ‘tumble weeds’: wanneer de plant na een of twee jaar afsterft breekt hij aan e voet af om dan met de eerste windvlaag mee over de grond te rollen, waarbij tijdens de tocht de zaden worden verspreid. De plant wordt 40 tot 90 cm hoog en bloeit van mei tot juli. De bladeren van de grondrozet zijn gesteeld en ruw behaard; ze zijn verdeeld in smal driehoekige slippen; bij de middelste bladeren zijn de slippen nog smaller en bij de bovenste zijn ze bijna draadvormig. De vruchten zijn lang en dun. Oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-oost-Europa, maar thans in verscheidene Europese landen en in Noord-Amerika te vinden. In ons land vooral langs de grote rivieren en in de duinen, elders zeldzaam.