Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
.
.
Psalm 95 • Come let us worship and bow down
.
Psalmen 95 . Laat ons aanbidden en ons neerbuigen
.
Paul LeBoutillier
.




.






Kruiden kunnen je helpen bij onschuldige kwaaltjes. Veel kruiden smaken daarbij ook nog een goed. Je kan er kruidenthee van maken, maar je kan ze ook verwerken in allerlei gerechten. Dat kan zowel met verse als gedroogde kruiden.
Wie groene vingers heeft, kan sommige van deze kruiden eenvoudig in de tuin of in een pot verbouwen.
Let op: Hoewel kruiden natuurlijk zijn, is het verstandig om er voorzichtig mee om te gaan. Zeker als je ook andere medicijnen gebruikt of zwanger bent.
Het blad van de gewone brandnetel (Urtica dioica). Je weet wel, die plant met die harige blaadjes die, als je hem aanraakt, roodheid irritatie en jeuk veroorzaakt. Maar als het blad verwerkt is, gekookt, gedroogd of gekookt, dan kan de plant veilig geconsumeerd worden. Je kan thee zetten van de gedroogde blaadjes en de smaak is best goed.
Deel van de plant: blad

Als je de bloem ziet dan begrijp je de naam Duizendblad (Achillea millefolium). De bloemen hebben daadwerkelijk duizenden blaadjes. Ze kunnen roze of wit zijn. De bladeren lijken op veren.
Deel van de plant: bloemen en blad

.
.
.
Behalve de vruchten van de frambozenplant (Rubus idaeus) hebben ook de bladeren van de plant geneeskrachtige eigenschappen. De bladeren kunnen gedroogd worden en er kan thee van gemaakt.
Deel van de plant: blad

De wortel van de gemberplant (Zingiber officinale) is geliefd als smaakmaker voor Oosterse gerechten, maar er wordt ook veel thee van gemaakt.
Deel van de plant: wortel

.
.
Hartgespan (Leonurus Cardiaca) of hartekruid zoals het ook wel wordt genoemd is al sinds de oudheid bekend vanwege.
Deel van de plant: de jonge toppen van de plant

Kardemom (Elettaria cardamomum) is vooral bekend als een kruid en smaakmaker voor bijvoorbeeld stoofpotten. Maar het wordt ook wel gebruikt om gebak en jam op smaak te brengen. Behalve een lekkere smaak is kardemom ook gezond. Van de plant worden de peulen gebruikt.
Deel van de plant: zaden

.
.
.
Het kruid kamille (Matricaria chamomilla) staat al eeuwenlang bekend om zijn anti-bacteriële werking en omdat het de zenuwen en spieren ontspant. De bloemen kunnen gedroogd worden en als thee gedronken worden.
Deel van de plant: bloemen

Kaneel (Cinnamomum verum) wordt verkocht in stokjes. Het is de opgerolde bast van de kaneelboom. Gemalen wordt het kaneelpoeder. Kaneel heeft een zoete en warme smaak en wordt vele gebruikt om gebak en koek op smaak te brengen maar ook in hartige gerechten zoals curry’s.
Deel van de plant: bast

.
.
.
Meidoorn (Crataegus) wordt ook wel haagdoorn genoemd en groeit van nature in Europa in de vorm van struiken en bomen. Zowel de blaadjes als de bloemen en bloemknoppen zijn eetbaar. Meidoorn thee wordt gemaakt van jonge, gedroogde blaadjes.
Deel van de plant: bloem, blad

.
.
.
Melisse (Melissa officinalis) of citroenmelisse wordt ook wel de honingplant genoemd. Dat komt omdat de plant veel bijen aantrekt. Melisse staat al van oudsher bekend om de geneeskrachtige werking die het heeft. Het heeft bovendien een aangename fris-zoete smaak. Het is een kruid dat ook als rustgevende thee goed werkt.
Deel van de plant: bladeren

.
.
.
Munt (Mentha) is een plant die makkelijk groeit. De bladeren hebben ene lekkere frisse smaak. Je kan gewoon takjes van de muntplant afknippen en er water dat net van de kook af is over heen gooien.
Deel van de plant: bladeren

.
.
.
De paardenbloem (Taraxacum officinale), die gele bloemen die later in van die pluizenbollen veranderen, groeien gewoon langs de kant van weg. Toch staat het blad ervan bekend om zijn geneeskrachtige werking. De bladeren smaken bitter en hoewel je van de gedroogde bladeren ook thee kan zetten is het aan te raden om het te mengen met een andere smaak thee zoals munt. De jonge bladeren kunnen als een salade worden gegeten en worden ook wel molsla genoemd.
Deel van de plant: bladen

.
.
.
Peterselie (Petroselinum crispum) is een veelgebruikt en smakelijk kruid. Je kan het toevoegen aan salades, sauzen en smoothies. Daarnaast is Peterselie heel gezond. Het is onder andere rijk aan vitamine C, vitamine A, calcium, magnesium en ijzer.
Deel van de plant: blad

.
.
.
Rozemarijn (Rosmarinus officinalis) is een kruid dat veel in de keuken gebruikt wordt. Naast de smaak heeft rozemarijn ook geneeskrachtige eigenschappen. Het bevat vitaminen en mineralen en werkt anti-bacterieel. Het kan zowel uitwendig als inwendig gebruikt worden. Een paar takjes rozemarijn in het bad is goed voor de huid. De gedroogde blaadjes kunnen verwerkt worden in een dressing, soepen of sauzen of als onderdeel van een kruidenthee.
Deel van de plant: blad

Salie (Salvia officinalis) is een oude plant die al in de tijd van de Romeinen bekend stond om de geneeskrachtige eigenschappen. Salie heeft een lichte anijs-dropsmaak. De smaak past goed bij vlees en vis.
Deel van de plant: blad, bloem

.
.
.
St. Janskruid (Hypericum perforatum) of St Johns wort staat bekend om zijn opwekkende en rustgevende werking.
Deel van de plant: blad, bloem

,
,
,
Tijm (Thymus) wordt veel gebruikt in de keuken in soepen en sauzen en heeft een heeft een heerlijke smaak. Minder bekend is dat tijm ook geneeskrachtige eigenschappen heeft. Het wordt vaak gebruikt als ingrediënt voor hoestdrankjes.
Deel van de plant: blad

.
.
.
Valeriaan (Valeriana officinalis) is een struikachtige plant en staat al eeuwen bekend om zijn rustgevende werking. Veel mensen gebruiken het ook om beter te slapen. Hoewel je wel valeriaanthee kan drinken, smaakt het niet erg lekker. Een tinctuur of een capsule met gemalen gedroogde valeriaanwortel lijkt dan een goed alternatief.
Deel van de plant: wortel

Van venkel (Foeniculum vulgare) wordt de venkelknol gegeten als groente, de venkelzaden worden gebruikt als kruid. Om thee te maken, kneus of vijzel je de venkelzaden fijn, doe ze in een theezeefje en giet er kokend water over dat net van de kook af is.
Deel van de plant: zaden

.
.
.
Van het kruid Zoethout (Glycyrrhiza glabra) wordt de wortel gebruikt als ingrediënt voor drop en thee. Zoethout heeft ook geneeskrachtige eigenschappen met als werkzaam ingrediënt glycyrrhizine. Pas alleen wel op als je hoge bloeddruk hebt.
Deel van de plant: wortel



.
.
.
Impatiens glandulifera
Een van Bach’s eerste 12 genezers.
Bereid volgens de zonne-methode.
Voor degenen die snel zijn in denken en doen, en die willen dat alles gebeurt zonder aarzeling of uitstel. Als ze ziek zijn zien ze uit naar een haastig herstel.
.
Je probeert volmaakte zachtaardigheid en vergevingsgezindheid te bereiken, en die prachtige lichtpaarse bloem, Reuzenbalsemien, zal je op weg helpen.
Reuzenbalsemien groeit langs de oevers van stromen en rivieren, en de zaden worden door het water vervoerd. Het groeit in het volle licht of in de schaduw, en verdraagt allerlei soorten grond, zolang die niet opvallend zuur is. Het heeft een voorkeur voor vochtige grond.
Gevoeligheid voor vorst kan een beperkende factor zijn bij de verspreiding buiten het gebied van oorsprong. In de Himalaya is deze soort ongevoelig voor vorst en is het te vinden tot op 4000 m hoog.
.
Steeds als er sprake is van ongeduld. Ongeduldig met zichzelf, wil dingen snel doen, wil meteen beter zijn en weer op de been. Ongeduldig met anderen, prikkelbaar over kleinigheden, moeilijk om niet uit hun humeur te raken. Kan niet wachten.
Dit is hun gewone stemming, en meestal een goed teken als ze aan het herstellen zijn, en de kalmerende werking van dit middel bespoedigt het herstel. In ernstige pijn zit vaak ongeduld, en daarom is Impatiens juist op die momenten zeer waardevol, om de pijn te verlichten en de patiënt rust te geven.
.
.
.
Lawaai is neurologisch schadelijk voor het lichaam
Vegetatief: bij jarenlang lawaai gevolgen voor bloeddruk, suikergehalte en hormoonhuishouding. Gevaar hartinfarct, psychosomatische storingen.
Gevolgen van lawaai voor ziel en geest
Het ervaringsvermogen stompt af, zodat de mens zichzelf niet meer waarneemt en niet tot zichzelf kan komen. Er ontwikkelt zich een onbewuste agressie tegenover de anderen die de rust verstoren, en daardoor eenzaamheid doet toe nemen. Het uitwendige lawaai zet zich vast in ons lichaam, zodat wij door voortdurende onrust gedreven worden. Geduld en/of rustig waarnemen zijn onmogelijk geworden.
Soms zijn onrust/lawaai juist een verslavingen worden als afleiding gezocht uit angst met zichzelf geconfronteerd te worden. Ernstigste gevolg: geestelijk vermogen/orgaan om zin waar te nemen gaat verloren => ervaring van zinloosheid
a) Genezende stilte
Dit begint bij oefeningen van rustige opmerkzaamheid voor wat ons omgeeft (wat we voelen, ruiken, zien, horen, aanraken) en voor ons eigen organisme (warmte, gewicht ledematen, puls, adem, gedachten, gevoelens).
Zo komt er een omschakeling van haast naar gelatenheid, van buiten-zijn naar bij-zich-zijn, van doen naar bezinnen. Het hele organisme wordt rustig: zenuwen, spieren en geest ontspannen zich.
b) fase van in-zich-zijn.
Wanneer we zo onze krachten gebundeld hebben, onszelf verzameld, kan aandacht gericht worden op iets dat genezend werkt. Dit kan van alles zijn, als het zich maar volgens zijn structuur heeft kunnen ontvouwen: e.g. dingen uit of aspecten van de natuur, Jezus (als héle mens), mandala, ikoon, mantra.
Verschil qua onderwerp leidt tot de verschillende soorten meditatie. Geestelijk is dit een fase van integratie: tot dan toe gebonden energieën komen vrij, symbolen gaan spreken, gevoelens van oervertrouwen, geborgenheid, hoop en moed komen vrij.
c) Opengaan voor een omvattende Werkelijkheid.
Deze fase volgt na verloop van tijd heel natuurlijk op de vorige. Gewaarworden van en luisteren naar een innerlijke Stem, je geliefd en gezien daardoor weten. Overgave aan onze Oorsprong. “Zwijgen voedt de liefde tot God”; “Zie, Ik zal haar (Israël) naar de woestijn lokken, en daar zal ik tot haar hart spreken” (Hos.2,14/16).
d) Gevolgen: fundamenteel ja op héle werkelijkheid
Ja op eigen bestaan (persoonlijke dimensie), ja op deelname aan het universele zijn (godsdienst pedagogische dimensie) en ja op solidair met anderen samen bestaan (sociale dimensie). Mensen die uit de stilte leven zijn gemeenschap stichtende mensen.
DE STILTE ACHTER DE WOORDEN SPREEKT VAN GOD
“Elk woord, elk beeld dat men gebruikt voor God is eerder een verdraaiing dan een beschrijving.”
“Hoe moet men dan over God spreken?”
“Met Stilte.”
“Waarom gebruikt u dan woorden?”
De Meester begon hartelijk te lachen. Hij zei: “Wanneer ik praat, mijn beste, luister dan niet naar de woorden. Luister naar de Stilte.”
LEVENDE STILTE
Zich tot zwijgen brengen.
Hierin komt tot uitdrukking, dat het zwijgen er reeds is. Ik breng mij tot het zwijgen, zoals men een kind naar het bad draagt en behoedzaam erin laat glijden. Het bad wacht op het kind. Zo wacht ook het zwijgen in de grond van ons wezen op ons. De stilte wacht op ons. Het is geen grafstilte. Zo’n stilte ontstaat, wanneer wij onszelf met geweld tot zwijgen brengen.
De stilte, die op ons wacht, is een levende stilte, in welke het leven ademt. Het is een stilte gelijk die in een kinderkamer, wanneer het kind rustig slaapt. Een levende stilte. We lopen op onze teenspitsen naar binnen, om die stilte niet te verstoren.











































































.
.
.
Het boek van de goddelijke werken
met visioenen van
Hildegard van Bingen
.
.
.
.
“Der gläubige Mensch richtet sein Trachten immer auf Gott, dem er in Ehrfurcht begegnet. Denn wie der Mensch mit den leiblichen Augen allenthalben die Geschöpfe sieht, so schaut er im Glauben überall den Herrn.”
Liber divinorum operum (Boek van goddelijke werken) is een werk uit de tweede helft van de 12e eeuw van de Duitse Benedictijner Abdis en mystica Hildegard von Bingen. Het is haar laatste visionaire werk en het werd geschreven tussen 1163 en 1174. Het bevat tien visioenen waarin de liefde van God tot uitdrukking komt in de mensen en in de relatie van de mensen tot God.
.
.
.
.
.
Vergeleken met de voorstellingen in Scivias zijn deze beelden in Liber Divinorum Operum geheimzinnig en gesloten. Ook met de uitlegging erbij zijn zij moeilijk te begrijpen. Men moet steeds bedenken, dat het gaat over de incarnatie van het Woord, de Levensbron. Deze overweldigende openbaring, die aan het begin van Hildegards derde visioenboek stond, loopt als een mystieke draad door alle visioenbeelden heen.
In het volgende visioenbeeld verschijnt in het zuiden een bron met een doorboorde stenen rand, waaruit waterstroompjes in de ommuurde stad lopen. Dit verzinnebeeldt de Bron des Levens, het levende Woord. In de bron staan twee vrouwengestalten, die zich bekend maken als Liefde en Deemoed. Een derde gestalte, de Vrede, staat op de rand van de bron. Dit visioenbeeld kondigt aan dat de gebouwde stad van heil op de aarde gedrenkt wordt door de Levensbron Christus. Dan zal zij worden opgenomen in het hemelse Jeruzalem. Maar eerst komt nog de Eindtijd.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.