categorie : religie

.

Wat is annihilationisme ?

Annihilationisme, ook bekend als de vernietigingsleer, stelt de vraag:

“Hoe kan een barmhartige en morele God een mens naar een letterlijke hel sturen om daar een oneindige, eeuwige straf uit te zitten?”

De annihilationist is van mening dat een ongelovige geen eeuwig lijden in de hel zal ondergaan, maar in plaats daarvan vernietigd zal worden. Veel aanhangers van deze leer geloven niet in een letterlijke hel, een plaats waar de zielen van verloren mensen tot in de eeuwigheid in een vuurpoel gekweld worden.

Anderen geloven dat de hel weliswaar een letterlijke plaats is waar de ongelovige zal worden gestraft, maar zij geloven niet dat de straf eeuwig is. In plaats daarvan geloven zij dat die zielen op een bepaald moment vernietigd worden, zodat zij niet meer bestaan.

De meeste mensen hebben moeite met het idee van een letterlijke, eeuwige hel. De mogelijkheid dat onze naasten en vrienden zich daar zouden kunnen begeven, is nog moeilijker te aanvaarden. Misschien preken voorgangers daarom zelden over dit onderwerp.

De hel wordt beschreven als “het best bewaarde geheim van het christendom”, omdat predikanten niet graag spreken over een plaats waar mensen tot in de eeuwigheid gestraft worden. Het is moeilijk om dit onderwerp op een rationele manier te bekijken, omdat ons verteld wordt van een liefdevolle, barmhartige en vergevingsgezinde God. Maar de Bijbel is zeer duidelijk over het eeuwige lijden van de goddelozen in de hel.

Veel mensen vragen zich af hoe God iemand oneindig lang kan straffen, als hij maar een beperkt aantal zonden heeft kunnen begaan tijdens zijn leven op aarde. Velen beweren dat een dergelijke straf overdreven is. Maar is het niet vreemd dat we geen probleem hebben met het idee van een eeuwige hemel?  Blijkbaar hebben we geen moeite om het idee van een oneindige, eeuwige beloning te aanvaarden voor de mensen die Christus als Redder hebben aanvaard.

Wat is Gods kijk op zonde?

Is de eeuwige straf voor de verloren mensen rechtvaardig? Het antwoord ligt in ons ontoereikende begrip van de zonde vanuit het oogpunt van een oneindige, rechtvaardige God. Een God die oneindige genade schenkt aan mensen die in geloof wedergeboren zijn, moet ook oneindige gerechtigheid toepassen op ongelovige mensen. Als zelfs de allerkleinste zonde oneindig is in Gods ogen, zou een rechtvaardige God ook een oneindige straf moeten eisen.

De Bijbel zegt dat een mens gestraft moet worden, als hij een zonde pleegt die nooit vergeven kan worden door het bloed van Jezus Christus. Als hij sterft zonder Jezus als zijn persoonlijke Redder te aanvaarden, zullen zijn zonden nooit vergeven kunnen worden. Een jaar later, duizend jaar later of een miljoen jaar later zullen deze zonden nog steeds niet vergeven worden, omdat hij tijdens zijn leven nooit tot inkeer is gekomen en vergeving heeft gezocht.

Zijn zonden leven dus voort tot in de eeuwigheid. God heeft geen enkele manier om zijn zonden te vergeven, omdat hij tijdens zijn leven Christus had afgewezen. Dus als zijn zonden voor eeuwig voortleven, moeten zij voor eeuwig worden bestraft. Als God zo iemand zou vernietigen in een soort “niet bestaan”, dan zou dit in feite een soort vergeving zijn van de straf die opgelegd werd voor zijn zonden. En dat is iets wat God niet kan doen.

Het Bijbelse standpunt

Afsluitend kunnen we zeggen dat de hel een werkelijke plaats is. Er staat niets in de Bijbel dat die stelling tegenspreekt. Sommige van de Schriftteksten beschrijven de hel als een plaats waar mensen tot in de eeuwigheid gekweld worden:

• “Ik zag de doden, jong en oud, voor de troon staan. Er werden boeken geopend. Toen werd er nog een geopend: het boek van het leven. De doden werden op grond van wat in de boeken stond geoordeeld naar hun daden.”

• “..Wie niet in het boek van het leven bleek te staan werd in de vuurpoel gegooid.” (Openbaring 20:12,15)

hoofdstuk 20 ; de eerste opstanding en de tweede dood

Pasteltekening van John Astria

• “Daarop zal Hij ook de groep aan Zijn linkerzijde toespreken: ‘Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen.’” (Matteüs 24:41)

• “De rook van die pijniging zal opstijgen tot in eeuwigheid. Ze krijgen geen rust, overdag niet en ’s nachts niet.” (Openbaring 14:11)

hoofdstuk 14 (a) ; Gods wegen in genade en oordeel

Pasteltekening van John Astria

• “Als je hand je op de verkeerde weg brengt, hak hem dan af: je kunt beter verminkt het leven binnengaan dan in het bezit van twee handen naar de Hel te moeten gaan, naar het onblusbare vuur.” (Marcus 9:43)

• Tot slot, lees het verhaal van de rijke man en Lazarus zoals beschreven in Lucas 16:19-31.

Het is uit dit verhaal heel duidelijk dat de hel een plek is waaruit je niet kunt ontsnappen:

• “Bovendien ligt er een wijde kloof tussen ons en jullie, zodat wie van hier naar jullie wil gaan dat niet kan, en ook niemand van jullie naar ons kan oversteken.” (Lucas 16:26)

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria