Tagarchief: insecten

mrt27

Akkerdistel : Cirsium arvense

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

bluhende_distel

 

 

Goed te herkennen aan
– de lichtpaarse, smalle, lang gesteelde, bloemhoofdjes en
– de stekelig, gegolfde of gekroesde bladeren

 

 

akkerdistel_01

 

 

 

Algemeen

 

Akkerdistel is een zeer algemeen voorkomende overblijvende plant. Van de distels is ze de meest voorkomende. De plant wordt 60 tot 120 cm hoog en bloeit van juni tot en met september met lichtpaarse, lila (zelden witte) lang gesteelde, geurende bloemhoofdjes, die in een pluim staan. Je ziet akkerdistel op open, vochtige, zeer voedselrijke, omgewerkte grond op akkers, braakliggende terreinen en langs wegen en dijken.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Onder de bloemhoofdjes zit een omwindsel, dat bestaat uit aangedrukte omwindselbladen. Ze hebben een stekelige punt, die afstaand maar niet teruggeslagen is. Het omwindsel is paars gekleurd wat de kleur van de bloeiwijze extra versterkt. Een enkele keer kun je in de hoofdjes van de mannelijke plant ook vrouwelijke bloemen vinden.

De mannelijke bloemenhoofdjes zijn tot anderhalf maal groter dan de vrouwelijke. De zoete, muskusachtige geur van de vrouwelijke bloemen trekt allerlei insecten aan, die beloond worden met veel nectar. De vruchtjes zijn een belangrijke voedselbron voor veel vogels. In de moeilijk toegankelijk distelhaarden broeden meerdere vogelsoorten.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengel is niet of zeer smal stekelig gevleugeld, aan de top sterk vertakt, het bovenste deel is meestal kaal. De stekelige bladeren zijn lancetvormig, veerspletig met gegolfde of gekroesde rand, aan de bovenkant kaal en glanzend, de onderzijde kan zilverig wit zijn.

 

 

 

 

 

Bijzonderheden

 

Akkerdistel is een lastig onkruid. Door de vele pluizige vruchtjes kan de plant zich sterk uitzaaien. Ook vormt ze worteluitlopers. Ploegen van akkers werkt in het voordeel van de plant, want elk stukje uitloper kan weer uitgroeien tot een zelfstandige plant. Bovendien is de plant resistent tegen veel onkruidverdelgende middelen. Akkerdistel heeft daarom als bijnaam “Boerenplaag”.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– composietenfamilie (Asteraceae)
– overblijvend
– zeer algemeen voorkomend
– 60 tot 120 cm hoog

Bloem
– lichtpaarse, zelden witte buisbloemen
– vanaf juni t/m september
– lang gesteelde hoofdjes in pluimen
– 1,5 tot 3 cm
– omwindselbladeren gestekeld
en topje afstaand

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig, veerspletig
– top stekelpuntig
– rand stekelig getand, soms gegolfd
of gekroesd
– voet aflopend
– veernervig
– bovenkant glanzend en kaal
– onderkant kaal, soms wit viltig
behaard

Stengel
– rechtop
– aan de top sterk vertakt
– glad en kaal of zeer smal stekelig
gevleugeld

zie wilde bloemen

 

 

flora-g

 

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

JOHN ASTRIA

Advertentie
mrt21

Hysop : etherische olie

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Gezondheid en gezondheidsproducten

 

.

.

.

.

Hysop : etherische olie

.

Hysop etherische olie wordt gewonnen door stoomdestillatie van het bloeiende kruid van de Hyssopus officinalis, dit is een geurige heesterachtige plant met blauw-paarse bloemen.

Het kruid heeft een verkwikkende aromatische geur die veel vlinders en andere insecten aantrekt. De bloemen worden graag in parfums verwerkt en zijn ook een grondstof voor de beroemde `chartreuse` likeur.

De etherische olie is geel-groen van kleur en heeft een kruidige, frisse, lichtzoete geur.

Hysop, Hyssopus officinalis, etherische olie is zeer heilzaam bij griep, verkoudheid, bronchitis en vastzittende hoest.

Het bevordert de spijsvertering, vooral bij vette spijzen en is slijmoplossend.

Algemeen kan je hysop goed gebruiken bij hoest en aandoeningen van de luchtwegen.

Ook te gebruiken als aroma in bad, sauna of verdamper.

.

.

.

.

.

Hysop etherische olie in de aromatherapie

.

Hysop kan worden gebruikt ter ondersteuning bij:

vastzittende hoest, hoesten, griep, verkoudheid, astma, slijmvliesontsteking, bronchitis, hooikoorts, koortsuitslag, keelpijn, kneuzingen, blauwe plekken, eczeem, maagkrampen, indigestie, witte vloed, trage spijsvertering, reumatische aandoeningen, vermoeidheid, angst, stress, hysterische aanvallen en winderigheid.

.

.

Psychisch

.

Hysop olie heeft een beschermende, zuiverende werking en weert negativiteit uit de omgeving. De olie heeft een ontspannende en opwekkende invloed op de geest.

Hysop verhoogt ook de concentratie. Vooral bij gebruik in een aromadiffuser stimuleert Hysop de geest en versterkt het concentratie vermogen.

Het Hysop kruid is vanuit de oudheid bekend om de reinigende werking en werd zowel door de Joden als door de Egyptenaren gebruikt voor de reiniging van hun tempels.

Gebruik Hysop bij meditatie of bij therapeutische sessies om de ruimte vooraf te reinigen.

Hysop kan goed gecombineerd worden met:

lavendel, mirte, laurier, salie, scharlei, citroen, rozemarijn, geranium en andere citrusoliën.

.

.

Contra-indicatie

.

Licht toxisch, matig gebruiken, goed verdunnen, vermijden tijdens zwangerschap, niet gebruiken bij hoge bloeddruk en epilepsie.

.

.

.

.

Tips voor gebruik van hysop etherische olie

.

  • Bad ter stimulering van de bloedsomloop: 3 druppels hysop, 4 druppels salie en 3 druppels cypres mengen met een eetlepel van 1 van de volgende ingrediënten:  dode zeezout, amandelolie, volle melk of honing.
    Dit toevoegen aan een warm bad en 20 minuten baden.
  • Tegen vermoeidheid en voor betere concentratie:
    8 druppels hysop in de aromadiffuser verdrijven vermoeidheid en verhogen de concentratie of een combinatie van 3 druppels citroen en 3 druppels hysop in de aromadiffuser verfrissen en versterken de concentratie.Ideaal voor op kantoor bij bureauwerk of bij een slaperig gevoel na de lunch.
  • Bij verkoudheid of vastzittende hoest kan je ook 1 druppeltje hysop toevoegen aan een vapo rub balsem of 1 druppeltje aan een bak met heet water toevoegen en dan als stoombad gebruiken.

.

.

.

.

mrt16

Witte klaver : Trifolium repens

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

img_0623-gr-witte-klaver

 

 

Goed te herkennen aan
– het ronde bloemhoofdje met (room)witte vlinderbloemen en
– de halvemaanvormige lichte vlek op de bladeren

 

 

bloemen-witte-klaver1

 

 

 

Algemeen

 

Witte klaver is een zeer algemeen voorkomende soort, die groeit op vochtige tot natte, voedselrijke of brakke tot zilte grond in graslanden en bermen.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Witte klaver bloeit vanaf mei tot in de herfst. De bloemhoofdjes staan op lange bladerloze stelen en ruiken zoet. Ze zijn (room)wit met soms een roze waas. Ze verwelken van (room)wit via roze naar bruin. De uitgebloeide bloemen gaan hangen, de onderste het eerst. Aan de basis van het door de kroonbladen gevormde buisje wordt vrij veel nectar afgescheiden. De bloemen vormen daarom voor langtongige insecten, zoals bijen, een waardevolle nectarbron.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De bladeren zijn lang gesteeld, 3-tallig (zelden 4) en voorzien van een halvemaanvormige lichte vlek. Omdat witte klaver een lange liggende stengel heeft, die op elke knoop kan wortelen, is ze moeilijk uit te roeien. Snel woekerend kan ze andere planten verdringen en soms hele tapijten vormen.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
– overblijvend
– algemeen voorkomend
– 5 tot 25 cm

Bloem
– roomwit, soms met een roze waas
– vanaf mei tot in de herfst
– hoofdje
– vlinderbloem
– 7 tot 12 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen, vergroeid
– 10 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– op lange steel, meestal 3-tallig,
zelden 4-tallig
– samengesteld
– rond tot eirond, met
halvemaanvormige lichte vlek
– top stomp of uitgerand
– rand getand
– voet wigvormig
– veernervig

Stengel
– bovengronds kruipend
– wortelend op knopen
– glad en kaal of behaard
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

witte-klaver

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

JOHN ASTRIA

feb25

Rode klaver : Trifolium pratense

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

rodeklaver

 

 

Goed te herkennen aan
– de roze tot rozerode bloemhoofdjes
– met stengelbladeren direct onder het hoofdje en
– de eironde tot langwerpige bladeren met V-vormige, lichte vlek en behaarde onderkant

 

 

bloeiende-rode-klaver

 

 

 

Algemeen

 

Rode klaver is een zeer algemeen voorkomende overblijvende plant van vochtige, voedselrijke grond in graslanden en bermen.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Ze bloeit vanaf mei tot en met oktober met paarsrode tot roze, ronde bloemhoofdjes, die geuren naar nectar. Ze worden alleen bezocht door insecten met een lange tong, zoals hommels en vlinders; insecten met een korte tong kunnen niet bij de nectar komen. Verwelkte bloemen worden bruin, maar gaan niet hangen. Dit in tegenstelling tot de uitgebloeide bloemen in het bloemhoofdje van basterdklaver, die wel gaan hangen.

 

 

 

 

 

Blad

 

Het blad is samengesteld en bestaat uit 3 (soms 4) eironde tot langwerpige deelblaadjes, elk met een duidelijke, V-vormige, lichte vlek. Verder zijn de bladeren vooral aan de onderkant behaard en is de rand gewimperd. ’s Nachts vouwen de bladeren zich samen. De onderste bladeren zijn lang gesteeld, de bovenste kort gesteeld of zittend. De stengels zijn liggend, aan het einde opstijgend en behaard.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen
– 15 tot 50 (80) cm

Bloem
– roze tot rozerood en wit
– vanaf mei t/m oktober
– hoofdje
– vlinderbloem
– 12 tot 15 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen, vergroeid
– 10 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– samengesteld
– deelblaadjes eirond tot langwerpig
– top stomp
– rand gaaf en gewimperd
– voet afgerond
– veernervig
– met V-vormige lichte vlek
– vooral de onderzijde behaard

Stengel
– rechtop of opstijgend
– behaard
– rolrond
– niet wortelend

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

JOHN ASTRIA

feb24

Cederhout : etherische olie.

Geplaatst op door
Standaard

categorie :  Gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

Cederhout etherische olie komt van de Cederboom. Het is een hoge, majestueuze boom met pyramide vormige kroon die behoort tot de familie der naaldbomen. Een Cederboom kan wel zo’n 30-40 meter hoog worden.

 

 

 

In het oude testament gold de Ceder als en koninklijke boom en werd hij gezien als symbool voor schoonheid, jeugd en macht. Cederolie en cederhars waren goede conserveringsmiddelen en vele duizenden jaren zeer begeerd en kostbaar.

De cederboom wordt nooit aangevreten door insecten, daarom is de gedestilleerde etherische olie dan ook een goede insecten verdrijver en werkt prima tegen motten.

De echte ceder etherische olie wordt gewonnen uit de Atlas Ceder, Cedrus atlantica, die in het Atlasgebergte in Marokko groeit en de Himalaya Ceder, Cedrus deodora, welke in het berggebied van Noord-India voorkomt.

30 kilo hout levert 1 kilo olie. Het is een olie met een houtige, zoetige geur.

Vaak worden echter etherische oliën afkomstig van de Juniperus soorten ook cederolie genoemd, maar omdat deze oliën een hele andere biochemische samenstelling hebben is de werking niet vergelijkbaar.

De echte ceder etherische oliën hebben een hoog gehalte aan sesquiterpenen en zijn daarom huidvriendelijker.

 

 

 De geur van echte ceder ethersiche olie werkt gunstig bij aandoeningen van luchtwegen, angst en depressies.

De olie doodt veel schimmels en bacteriën in de lucht.

Verdamp de olie in een aromadiffuser  in de woon- of slaapruimte bij luchtweginfecties, chronische bronchitis en verkoudheid.

 

 

In combinatie met sinaasappel etherische olie geeft cederhout zeer goede resultaten bij de behandeling van cellulite.

Het is ook een fijne olie om in de sauna te gebruiken, eventueel in combinatie met andere oliën zoals bijvoorbeeld lavendel of eucalyptus.

Cederhout olie is een sterk aardende olie met een verzachtende en zuiverende werking. Hij geeft kracht en waardigheid, kalmeert en verdiept de ademhaling. De olie werkt verwarmend en troostend bij moeilijke levensomstandigheden.

Omdat cederhout verwarmend werkt, het gevoel van eigenwaarde versterkt en helpt bij het loslaten van de door de omgeving opgelegde verwachtingspatronen is cederhout etherische olie ook heel geschikt voor meditatie.

De olie kan ons helpen een gevoel van evenwichtigheid en een gevoel dat wij ons eigen leven beheersen, te ontwikkelen en te handhaven.

Ceder kan goed gecombineerd worden met de volgende etherische oliën:

Bergamot, citroen, eucalyptus, geranium, jeneverbes, lavendel, neroli, rozemarijn, sinaasappel, vetiver  en  wierook.

 

 

 

Gebruik van cederhout etherische olie

 

  • Meng 5 druppels ceder en 5 druppels sinaasappel met 50 ml. basis olie . Gebruik dit als massageolie want dit werkt vitaliserend op het hele lichaam.
  • Doe een paar druppels cederhout etherische olie op een doekje of maak hiermee een luchtverfrisser en zet deze in je kledingkast om de motten weg te houden.
  • Bij huidaandoeningen en/of huiduitslag: 3-5 druppels ceder olie toevoegen aan een glas gekookt water en hiermee de huid meermaal dagelijks licht deppen.
  • Eczeem: 8 druppels ceder mengen met 20 ml. tarwekiem olie, met dit mengsel 3-4 maal per dag de aangetaste plekken insmeren.
  • Bij hoest en verkoudheid:  Voeg 1-2 druppels ceder olie toe aan een schaaltje heet water en naar behoefte als stoombadje gebruiken, dit werkt slijmoplossend bij verkoudheid.
  • Bronchitis: 5-8 druppels ceder verdampen in de kamer met een aromadiffuser. Dit kan je  eventueel combineren met citroen of salie etherische olie.  Of 1 druppel op een tissue doen en regelmatig inhaleren.
  • Tegen vliegen: 10-20 druppels ceder verdampen op plaatsen waar veel vliegen zijn.
  • Bij heftige emoties: 6 druppels ceder, 2 druppels geranium en 2 druppels citroen in de aromalamp verdampen brengen je weer tot rust.
  • Bij onrustige honden en paarden: verdamp 10-15 druppels ceder in de ruimte of voeg 20 druppels toe aan een basisolie en masseer het dier.

 

 

 

 

 

 

 

feb9

Peterselie olie

Geplaatst op door
Standaard

Categorie: Gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

 

 

Peterselie olie

 

Eigenschappen

Deze peterselie olie is zeer gezond, lekker en makkelijk te maken. Iedereen kent wel de peterselie, die vaak wordt gebruikt als garnering. Maar wist je dat peterselie een enorm gezonde plant is en dat je er een heerlijke kruidenolie mee kan maken. Deze peterselie olie wordt gemaakt met druivenpitolie.

Druivenpitolie is niet alleen geschikt voor huidverzorgingsproducten en massage maar het is ook een smakelijke spijsolie voor salades en rauwkost gerechten, de olie bevat bovendien meerdere mineralen en een hoog gehalte vitamine E.

Peterselie is naast een geneeskrachtig kruid en een gezonde bron van voedingsstoffen ook een krachtige ontgifter.

Bij veel natuurgeneeswijzen wordt peterselie gebruikt als een natuurlijk vochtafdrijvend middel dat het plassen stimuleert.

Peterselie bevordert ook de spijsvertering.

Het hoge chlorofyl gehalte in peterselie helpt bovendien om het bloed te reinigen waardoor met name de nieren en lever, maar bijvoorbeeld ook de blaas en het lymfesysteem, worden opgeschoond. Een kruid om dus vaker te gebruiken.

Peterselie kan je ook goed gebruiken in je groene smoothies en als smaakmaker in vele recepten.

 

 

Dit heb je nodig voor je peterselie olie recept:

 

Neem hiervoor 1/2 bosje platte peterselie, wassen en heel goed afdrogen. Er mag geen vocht meer aan de peterselie zitten want dan kan je olie bederven.

Vaak kan je peterselie goedkoop kopen bij de Turkse winkel of je kweekt je eigen peterselie. Dat kan makkelijk in potten op het terras, balkon of in de vensterbank.

100 ml. biologische druivenpitolie (of sesamolie of olijfolie)

Haal de blaadjes van de peterselie en doe deze in een in een lege, schone, glazen pot, voeg 1 tl. zout toe en vul de pot met de olie, Sluit de pot en even goed schudden.

Laat dit mengsel nu 3 weken trekken op een warme, lichte plaats (geen zonlicht), wel elke dag even schudden om de peterselie en olie goed te laten vermengen.

Na 3 weken giet je de olie door een fijne zeef of koffiefilter (koffiefilter goed uitpersen zodat je alle olie eruit haalt) in een schoon mooi flesje en is je peterselie olie klaar.

De peterselieolie smaakt heerlijk over salade en bij (zelf gekweekte) tomaten. Bewaar de olie in de koelkast dan is hij zo,n 2 maanden houdbaar.

Ook ideaal bij muggenbulten of andere insecten bulten. Insmeren met een beetje peterselie olie en de jeuk verdwijnt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

jan26

Gele lis.

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

32-gele-lis

 

 

Goed te herkennen aan
– de grote gele bloemen en
– haar groeiplaats : aan de waterkant

 

 

9200000011470843

 

 

 

Algemeen

 

Gele lis is een zeer algemeen voorkomende overblijvende oeverplant, die groeit in stilstaand of langzaam stromend, zoet, ondiep water in moerassen, broekbossen en langs waterkanten. Ze kan tot 1,20 meter hoog worden. De plant heeft een forse ondergronds vertakkende wortelstok, waardoor ze grote bestanden kan vormen.
Vermeerdering vindt plaats via de wortelstok of via zaden.

 

 

 

 

 

Bloem

 

De bloeiperiode is vanaf mei tot en met juli. De grote gele bloemen zijn opvallend van bouw. Ze hebben 6 bloemdekbladen. De 3 grote buitenste bladen zijn eirond, hebben een honingmerk en hangen naar beneden.

Ze dienen als landingsplaats voor bezoekende insecten. De 3 binnenste bloemdekbladen vallen nauwelijks op. Ze zijn veel kleiner en staan omhoog, maar komen niet boven de stijlen uit. De 3 stijlen hebben zich kroonbladachtig ontwikkeld, staan (schuin) omhoog en hebben een top met 2 lobben.

 

 

 

 

 

Blad en vrucht

 

De bladeren zijn zwaardvormig, iets blauwgroen van kleur en ruiken niet onaangenaam bij doorbreken. De schijfvormige zaden zijn bruin en komen in de herfst vrij. Ze blijven goed drijven en kunnen daarom ver verspreid worden door het water.

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

Gele lis is in staat om afvalwater schoon te filteren. Ook handig voor de tuinvijver. De wortel werd vroeger in combinatie met ijzerzouten gebruikt om stoffen zwart te kleuren. Alle delen van de plant zijn giftig.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– lissenfamilie (Iridaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen
– 40 tot 120 cm

Bloem
– geel
– mei en juni
– alleenstaand
– 5 tot 12 cm
– 6 bloemdekbladen, vergroeid
– 3 meeldraden
– 3 stijlen

Blad
– in twee rijen
– enkelvoudig
– zwaardvormig
– top spits
– rand gaaf
– voet (half) stengelomvattend
– parallelnervig
– iets blauwgroen

Stengel
– rechtop
– glad en kaal
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

gele-lis

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

John Astria

jan24

Asperge / Liggende asperge : Asparagus officinalis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

Goed te herkennen aan

– de kleine, licht geelgroene, klokvormige, hangende bloemetjes en
– de lijnvormige “bladeren” aan
– een sterk vertakte, struikvormige plant

 

 

gewone asperge

gewone asperge

 

 

 

liggende asperge

liggende asperge

 

 

 

Algemeen

 

Er komen twee soorten asperge voor : asperge en liggende asperge. De eerste soort wordt ook als groente gekweekt. De beide soorten lijken veel op elkaar. De foto met de groene vruchten is van liggende asperge, de andere van asperge.

Asperge en liggende asperge behoren tot de oorspronkelijke flora van de lage landen. Omdat asperge al eeuwen lang verbouwd wordt als groente, is het niet altijd vast te stellen of een in de natuur voorkomende aspergeplant oorspronkelijk wild dan wel een ontsnapte cultuurplant is. Men neemt aan dat de exemplaren langs de rivieren en in de duinen wilde planten zijn.

Asperge is algemeen voorkomend in de duingebieden en in Limburg. Elders is ze plaatselijk vrij algemeen. Ze groeit op droge tot vochtige, vaak geroerde zandgrond in duinstruikgewas, grindbanken en aan oevers.
Liggende asperge groeit op open plaatsen met droge, kalkrijke, grazige zandgrond in de duinen, vooral nabij bebouwing.

 

 

liggende asperge met bessen

 

.

 

Bloem

 

Beide asperge-soorten zijn overblijvende, sterk vertakte, struikvormige planten, die tot 2 meter hoog kunnen worden. Ze bloeien van mei tot en met juli met kleine, klokvormige, licht geelgroene, hangende bloemetjes.
Asperge is tweehuizig. Dat betekent dat een bloem mannelijk of vrouwelijk is en er aan een plant maar 1 soort bloem zit; er zijn mannelijke en vrouwelijke aspergeplanten.

 

 

asperge

 

 

 

liggende asperge

 

 

 

asperge

 

 

 

Blad en stengel

 

De naaldvormige “blaadjes” zijn geen blaadjes maar takjes. De eigenlijke bladeren zijn de kleine, schubvormige, driehoekige vliezen, die onderaan de stengel wat groter en daar duidelijker zichtbaar zijn.
In de herfst wordt de plant strokleurig en kleuren de bessen mooi oranjerood.

 

 

 

 

 

Insecten

 

De kleurrijke aspergehaantjes of aspergekevertjes (Crioceris asparagi) kunnen grote schade aanrichten. Zowel de volwassen kevers als de larven eten de groene delen van asperge en kunnen zo een hele plant kaal eten. Aspergetelers zijn daar uiteraard niet blij mee en bestrijden de kevers direct. De kevers zetten zwarte eitjes af loodrecht op de verschillende delen van de plant. Binnen een week komen de eitjes uit en zit de plant vol met grijze larven.

 

 

aspergekevertje

 

 

 

Vergelijkbare soorten

 

Zoals gezegd lijken asperge en liggende asperge erg op elkaar. De verschillen zitten in de stengel en de kleur en de lengte van de takjes. De stengel van liggende asperge is aan de voet geknikt, de takjes zijn grijsgroen en 5 tot 10 mm lang. Asperge heeft een rechtop staande stengel en de groene takjes zijn 5 tot 25 mm lang.

 

 

Algemeen

 

– aspergefamilie (Asparagaceae)
– overblijvend
– algemeen tot zeer  zeldzaam
– 0,2 tot 2 meter

Bloem
– licht geelgroen
– vanaf mei t/m juli
– alleenstaand
– klokvormig
– 4 tot 6,5 mm
– 6 bloemdekbladen
– 6 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– schubvormig
– top spits
– rand gaaf
– vliezig

Stengel
– rechtop of liggend
– kaal
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

botanische-tekening-gr-asperge

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

John Astria

jan19

Onkruid soorten in ons land – letter M,O en P

Geplaatst op door
Standaard

Categorie: Kamerplanten en bloemen

 

 

 

Onkruid soorten

 

Hieronder vindt u alle soorten onkruid die ons land kent. Een enorm groot overzicht maar netjes op alfabetische volgorde en met omschrijving. Veel succes met het herkennen en bestrijden van deze vaak hardnekkige planten.

 

 

Madeliefje (Compositae)

 

Een van de meest algemene en bekende planten in ons land is het Madeliefje (Bellis perennis). De bladeren liggen in een rozet op de grond; ze zijn glanzend en ovaal tot spatelvormig. Aan de top zijn ze breed en rond, aan de basis lopen ze uit in een korte, brede bladsteel. De behaarde bloeistengel is bladerloos en eindigt in een enkele, rood aangelopen knop die uitgroeit tot een bloemhoofdje met talrijke witte straalbloempjes rond een kussentje heldergele buisbloempjes. Het wit is van onderen rood (soms ook aan de bovenkant enigszins rood).

Madeliefje bloeit vaak het hele jaar door, tot zelfs onder de sneeuw! Kinderen vlechten graag slingers van de bloemen. De kruisvaarders gebruikten de plant om wonden te genezen. Veel legenden zijn verbonden met het Madeliefje en het is een van de voorboden van de lente. In Engeland zegt men dat het geen lente is zolang je niet op twaalf madeliefjes tegelijk kan staan! Dat laatste geeft dan tevens aan in welke aantallen dit plantje kan voorkomen. Door de grondrozetten verstikt het het gras in het gazon en hoe lieflijk het plantje ook is, je kunt ook te veel van het goed hebben!

 

 

 

 

 

 

 

De Ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae)

 

De inheemse leden van deze familie behoren tot de geslachten Reigersbek en Ooievaarsbek, die beide hun naam te danken hebben aan de lange snavel waarvan de vruchtjes zijn voorzien. Reigersbekken (Erodium) zijn te onderscheiden van Ooievaarsbekken (Geranium) doordat ze veervormig ingesneden of geveerde bladeren hebben, schermvormige bloeiwijzen met meestal drie tot negen bloemen en veel langere snavels. De wilde Geraniums moeten niet verward worden met de sierplanten uit het geslacht Pelargonium, die gewoonlijk – foutief – eveneens Geraniums worden genoemd.

 

 

Gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

 

gewone reigersbek

 

 

 

Gewone ooievaarsbek

 

gewone ooievaarsbek

 

 

 

 

 

 

Slipbladige Ooievaarsbek

 

De onderste bladeren van de SLIPBLADIGE OOIEVAARSBEK (Geranium dissectum) staan twee aan twee op lange bladstelen en zijn diep ingesneden tot 5-9 slippen. Deze slippen zijn op hun beurt ook nog weer ingesneden. De vijf purperkleurige (soms roze) bloemblaadjes zijn gekerfd, zodat het lijkt alsof er tien zijn. Het is een een- of tweejarige plant, met dichtbehaarde stengels die vertakt zijn, waardoor het uiterlijk vaak nogal onregelmatig is. De bloeitijd is van mei tot en met september. Deze soort komt voor in Europa en West-Azië en verwilderd in Amerika. In ons land plaatselijk vrij algemeen op kleigrond, aan wegen en dijken. De aanwezigheid van deze plant wijst op een voedselrijke grond.

Alle Ooievaarsbekken zijn betrekkelijk goed bestand tegen selectieve onkruidbestrijdingsmiddelen. Zo nodig kan het best gespoten worden als de kiemplantjes nog klein zijn. Overigens zijn ze gemakkelijk voor wieden onder de duim houden.

 

 

 

slipbladige ooievaarsbek

 

 

 

 

Robertskruid

 

ROBERTSKRUID (Geranium robertianum) is een plant met een aantrekkelijk uiterlijk. Gemakkelijk te herkennen door de ronde stengels, die sappig en behaard zijn, door de sterk verdeelde bladeren, die in de herfst eveneens rood kleuren en door de roze bloemen met vijf niet-ingesneden bloemblaadjes. De bloeitijd is van mei tot in de herfst. De hele plant heeft een sterke geur. Het is een een- of tweejarige plant met aan de basis vertakte stengels die 10 tot 50 cm lang worden. De tegenoverstaande bladeren hebben 3-5 slippen die aan de rand zijn ingesneden. Robertskruid komt voor in geheel Europa, in Noord- en Midden-Azië en in Noord-Amerika; verwilderd in Zuid-Amerika. In een groot deel van ons land algemeen op vochtige beschaduwde plaatsen, soms tegen muren.

 

robertskruid

 

klein robertskruid

 

robertskruid

 

 

 

 

Gewone Reigersbek

 

De GEWONE REIGERSBEK (Erodium cicutarium) is een slordig groeiende plant met liggende, behaarde stengels. De violet-roze (soms witte) bloemen zijn naar verhouding groot en staan met meestal 5-7 bijeen in een schermpje. Van de bloembladeren hebben er gewoonlijk twee een donkere vlek aan de basis. De snavels van de vruchtjes hebben een lengte van 25-35 mm. De plant kan zowel een- als tweejarig zijn en wordt 8 tot 60 cm hoog. De geveerde bladeren variëren in lengte van 2 tot 20 cm. Ze zijn tegenoverstaand en de blaadjes waaruit het blad is opgebouwd staan afwisselend en zijn ook weer ingesneden. De bloeitijd strekt zich uit van april tot in de herfst. Inheems in Europa, Azië en Noord-Amerika. In ons land algemeen op zandgronden, vooral wanneer die rijk aan stikstof is.

 

 

gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

 

gewone reigersbek

 

 

 

Paardenbloem (Compositae)

 

De PAARDENBLOEM (Taraxacum officinale) is ongeveer net zo algemeen als het Madeliefje maar heel wat lastiger. Aan de andere kant echter is de plant uitstekend te gebruiken in de keuken: hij bevat meer vitaminen A en C dan bijna elke andere groente of vrucht en de enigszins bittere bladeren verrijken iedere salade. Paardenbloem is verder ook een zeer heilzame plant: hij stimuleert de bloedsomloop, de lever, de spijsverteringsorganen en speciaal de nieren en de blaas.

Als tuinonkruid moet men er echter mee oppassen, want de plant neemt ongeveer driemaal zoveel ijzer uit de grond op als andere planten en ook koper en andere voedingsstoffen. Vandaar zijn waarde in een salade! Het is ook een slechte buur voor andere planten, doordat hij ethyleengas uitscheidt dat deze in hun groei belemmert. We kunnen de stoffen die hij uit de grond haalt ten nutte maken door de plant te composteren. Op die manier komen de ‘gestolen zaken’ weer in de grond terug, waar ondieper wortelende planten ze kunnen opnemen. Men kan van de plant ook een vloeibare meststof maken die op de bladeren van tuinplanten wordt gespoten en tegelijkertijd dient als afweermiddel tegen insecten.

De bladeren van de Paardenbloem met hun tandvormige slippen zitten in een grondrozet die groeit uit een al dan niet vertakte penwortel. De bloemen kunnen onder gunstige omstandigheden het hele jaar door verschijnen, maar de hoofdbloei valt in mei. De gele bloemhoofdjes staan afzonderlijk op een holle, onbebladerde, soms rode stengel, die een wit melksap bevat. Ze worden bezocht door een grote verscheidenheid aan insecten. Na de bloei ontstaan de bekende pluizenbollen, waaruit als men er tegen blaast de parachuutjes met daaraan de zaden tevoorschijn komen. De bloemhoofdjes openen zich ’s morgens tussen zes en zeven. Het verspreidingsgebied omvat het gehele gematigde en koude deel van het noordelijk halfrond. In ons land algemeen op allerlei plaatsen en alle grondsoorten.

 

paardenbloem

 

paardenbloem

 

 

 

 

 

Papegaaiekruid (Amaranthaceae)

 

PAPEGAAIEKRUID (Amaranthus retroflexus) is oorspronkelijk afkomstig uit Amerika, maar is tegenwoordig verspreid over bijna de gehele wereld. De stevige stengel, grijsgroen en dicht kortbehaard, is meestal vertakt, vooral aan de top. De voet van de stengels is vaak roodachtig. De hoogte van de plant varieert van 15 cm tot 1 m. De enigszins hangende bladeren staan afwisselend en zijn langgesteeld; ze zijn ruitvormig-eirond en naar de top en de voet enigszins versmald. De bladeren zijn behaard en hebben opvallende nerven, vooral aan de onderkant. Onder de kleine groene bloempjes zitten stijve, scherp gepunte schutblaadjes.

De bloemen vormen dichte aren in de bladoksels van 1-5 cm lang. De bloeistengel wordt bekroond door een dicht groepje van deze aren ter lengte van 5-20 cm. De bloeitijd is juli tot en met oktober. Papegaaiekruid bevat soms buitengewoon veel stikstofverbindingen, waardoor hij giftig is voor het vee. Varkens eten deze plant echter graag (vandaar de Engelse naam Pigweed ofwel Varkenskruid). In ons land is deze plant thans vrij algemeen, behalve in het noorden en in Zuid-Limburg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

jan17

Zachte lenteweer ideaal voor muggen

Geplaatst op door
Standaard

categorie :  gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

 

 

Zachte lenteweer ideaal voor muggen

 

 

 

 

De combinatie van hoge temperaturen en voldoende vochtigheid zijn ideale omstandigheden voor de ontwikkeling van insecten en dus ook muggen. Dat is vernomen van insectendeskundige Patrick Grootaert, hoofd van het departement Entomologie van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN).

‘Insecten staan er zeer goed voor, en als het weer hetzelfde blijft, dan mogen we ons aan meer muggen dan normaal verwachten’, zegt Grootaert. ‘Vooral het lenteweer is bepalend voor de onmiddellijke toekomst. De eitjes zijn gelegd en de larven ontwikkelen zich momenteel in stilstaand water. Door de echt hoge dagtemperaturen -normaal schommelen die onder de vijftien graden- groeien de larven snel en ontwikkelen de muggen zich iets vroeger dan normaal.’ Toch houdt Grootaert nog een slag om de arm als het weer omslaat.

Dat ook de winter zacht was, is dan weer slechter voor insecten. ‘Zachte winters zijn doorgaans slechter dan koude winters, want dan krijgen insecten last van schimmels die op de dieren parasiteren. Een winter met vriesweer is noodzakelijk om die schimmels te onderdrukken.’

Het is verder nog te vroeg om te voorspellen of er veel wespen zullen opduiken. Terwijl regen noodzakelijk is om de larven van muggen tot ontwikkeling te brengen, is droog weer net ideaal voor de voorplanting van wespen, want de helft van hen legt eitjes in verlaten konijnenpijpen.

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA