Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
.
.
Psalm 106 • Recounting the failings of Israel
.
Psalmen 106 . De mislukkingen van Israël vertellen
.
Paul LeBoutillier
.






.
.
.
.
Voor degenen die altijd het gezelschap zoeken van wie ook maar beschikbaar is, omdat ze het nodig vinden om hun eigen zaken te bespreken met anderen. Ze zijn heel ongelukkig als ze een tijdje alleen moeten zijn.
.
We moeten onophoudelijk vrede beoefenen en onze geest voorstellen als een meer zonder golven of rimpels die de kalmte verstoren. Stap voor stap kunnen we deze staat van rust ontwikkelen totdat geen enkele gebeurtenis in het leven nog in staat is om onder wat voor omstandigheden ook het oppervlak van dat meer te verstoren.
.
Heidestruiken houden van zure omstandigheden en verdragen natte, moerasachtige grond en droge zanderige heidevelden. Ze worden het meest gevonden in bergen en heidegrond.
.
Het is karakteristiek voor Heather-mensen om zich zorgen te maken over de problemen van anderen. Ze zijn bekommerd niet om de grote zaken van het leven, maar juist de dingen van alledag. Ze proberen alles wat in hun macht is om anderen te overtuigen of zelfs om ze over te halen om te doen wat zijzelf denken dat goed is. Hun ziektes zijn meestal niet heel ernstig, totdat ze ouder worden. Soms kunnen kleine kwaaltjes jarenlang een be-hoorlijke dosis ongemak veroorzaken en van invloed zijn op hun dagelijks leven.
Ze hebben ook de neiging om zich bezorgd te maken wanneer ze ook maar een beetje tegenslag hebben. Ze vinden het fijn als mensen van hen afhankelijk zijn en het doet hen deugd wanneer ze nuttig zijn voor iemand in moeilijkheden, of als ze kunnen helpen. Heather-mensen zijn meestal goed gebouwd, met een gezonde kleur. Ze zijn robuust, hebben een sterk lichaam en zitten vol energie en activiteit. Ze ontzien zichzelf niet in hun inspanningen voor anderen.
.
.























































.
.
.
De naam Halloween komt van All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen op 1 november. Dit is een feestdag van de Rooms-katholieken. Maar de oorsprong gaat nog verder terug. Halloween heeft een zeer rijke en tevens ver in het verleden reikende geschiedenis. Het mag worden beschouwd als één van de oudste feestdagen tot op heden, met wortels die duizenden jaren teruggaan. Eigenlijk is Halloween een combinatie van 3 feestelijkheden, ‘Samhain’ (Kelten), ‘Pomona’ (Romeinen) en ‘Allerheiligen en Allerzielen’ (Christendom), die elk doorheen de eeuwen heen hun stempel hebben gedrukt op dit winterfeest.
.
.
.
31 oktober is op de Keltische kalender oudejaarsavond, Samhain genoemd. Ze vierden dan de opbrengst van de oogst. Op zich is dat niet zo heel schokkend, maar er is meer. De Kelten geloofden dat op deze dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terug kwamen en probeerden om een levend lichaam in bezit te nemen. Geesten gaan ook op visite bij vrienden of familie, maar vielen mensen die ze niet mochten lastig. Vooral in Groot-Brittannië werd Halloween door de Kelten gevierd. Ze legden dan eten neer voor hun deur, want geesten werden aangetrokken door voedsel. Om boze geesten te weren, droegen de Kelten maskers.
.
Romeinse Impuls
.
Het feest van Samhain nam deels een nieuwe wending toen de Romeinen, in de eerste eeuw na Christus, het land van de Kelten veroverden en bezetten. Zij introduceerden er namelijk hun feest ‘Pomona’. Het resultaat was dat de tradities en rituelen van twee verschillende culturen samenvloeiden, werden gewijzigd en versmolten, waardoor er een gezamenlijk herfstfeest ontstond. Het eigenlijk concept van Samhain bleef wel ongeveer behouden, maar onderinvloed van de Romeinen werd er heel wat zoet fruit gegeten. En zo werd meteen ook de pompoen in onze contreien geïntroduceerd.
.
.
Lang geleden kwam er ook een christelijk tintje aan het feest. Christenen gingen langs de deuren om krentenbrood te vragen en voor elk brood baden ze dan om bevrijding van overledenen uit het vage vuur. In de VS kwam het feest in de tweede helft van de 19e eeuw in opmars. Ze gaan dan met pompoen lantaarn langs de deuren om snoep te vragen. Ze zijn dan ook verkleed om de bewoners een beetje bang te maken. In Nederland kennen we ook deze vorm. Sommige scholen vieren Halloween en Walibi World kent de Halloween Fright Nights.
.
.
.
Vandaag de dag wordt Halloween op 31 oktober gevierd met zoetigheden, pompoenen (cf. Pomona), zwarte katten, magie, kwade geesten (cf. Samhain), spoken, skeletten en doodskoppen (cf. Allerheiligen). Het is een feest waarbij kleine kinderen als spoken worden verkleed en met uitgesneden pompoenen als lantaarns langs de huizen gaan en vragen om een traktatie of dreigen met een grap (trick-or-treat).
Ook is er een stijgende belangstelling voor de aankleding en versiering van feest en feestgangers waarneembaar die haar inspiratie vindt in zo groot mogelijke griezeligheid. Hoe griezeliger, hoe beter! De laatste decennia heeft Halloween vanuit Amerika zich stilaan over heel West Europa verspreid, vooral onder invloed van griezelfilms, televisieseries en de commercie. Daarbij wordt de vermeende heidense achtergrond sterk benadrukt. Het feest wordt voorgesteld als een Keltisch feest van 2000 tot 5000 jaar oud en is uitgegroeid tot een gezellig familiegebeuren.
.
.
.
.
Maar toch . . . , Halloween oké ?
.
Het wordt in ons land een bekend beeld: kinderen lopen op de 1e november met een pompoen met daarin een brandende kaars. Halloween! Is dit onschuldig vermaak? Vergis u niet! De verlichte pompoen van Halloween ( in Engeland spreekt men over ‘Jack-o-Latern) is het symbool van een dolende ziel. Vroeger holden bijgelovige mensen een pompoen uit en plaatsten er een kaars in. Zij deden dat om de boze geesten van hun huizen weg te jagen.
Een andere bron vermeldt, dat de verlichte bewoners van dat huis sympathiek stonden tegenover de satanisten. De naam ‘Halloween’ is een verbastering van ‘All Hallow’s Eve’ en heeft een Keltische achtergrond. Op de avond van 31 oktober droegen de druïden (Keltische priesters) alle mensen op hun haardvuur te doven. Dan legden zij vuren aan van (heilige) takken waarin zij delen van de oogst verbrandden, maar ook dieren en mensen, als offer voor hun goden en godinnen. Tijdens dit duivelse ritueel waren de mensen bekleed met koppen en huiden van dieren en deden aan waarzeggerij en wichelarij. Zij sprongen over de vlammen, dansten en zongen, allemaal om de boze geesten weg te jagen.
Laat ons dit bedenken! Halloween is geen onschuldig vermaakt maar heeft, ook al zijn kinderen dit totaal niet bewust, een duivelse achtergrond. Als ouders hebben we dit heel concreet af te wijzen en het ‘waarom’ aan onze kinderen duidelijk te maken. Symbolen en tekenen van oude religies komen in onze tijd weer tot leven. Laat ons het kruis hoog opheffen! Dat is het teken van de overwinning op saten en al zijn volgelingen. Dat teken wijst ons naar Christus.
.
.
Stauroliet edelsteen is ook wel bekend als het elfenkruis of Fairy cross. Dit mineraal groeit meestal in een opvallende kruis vorm. De naam is afgeleid van het Griekse stauros voor kruis en lithos voor steen. Dit is één van de mineralen die er bijna nep uit kunnen zien. De dubbele in elkaar gedraaide prisma’s van stauroliet zijn echter puur natuur. Ze worden vaak gevonden terwijl ze nog aan de matrix vastzitten waardoor ze er erg indrukwekkend uitzien.
De doorschijnende of ondoorzichtige, glasglanzende kristallen zijn roodachtig bruin tot zwartbruin toe. De steen is een ijzer-magnesium-aluminium-nesosilicaat. (Fe2+,Mg)2Al9(Si,Al)4O20(O,OH)4 en heeft een hardheid van 7 tot 7,5 met een dichtheid van 3,7. Stauroliet komt voor in metamorfe gesteenten en in alluviale afzettingen en is vrij zeldzaam. Het komt voor in glimmerlei, in de St. Gotthardt, Duitsland, Zwitserland, Oeral, Italië en Amerika.




Goed te herkennen aan
– struikvormige plant met roze vlinderbloemen
– scherp gedoornde korte zijtakjes
– onaangename geur
Algemeen
Kattendoorn is een onaangenaam ruikende, 30 tot 60 cm hoge struikachtige overblijvende plant met doorns. Ze komt vrij algemeen voor in in de Lage Landen. Kattendoorn groeit op zonnige, droge tot vochtige plaatsen, zoals langs schorren en kwelders, in de uiterwaarden en zandige graslanden.

Bloem
Ze bloeit vanaf juni tot en met september met talrijke helder roze, gesteelde vlinderbloemen, die afzonderlijk of met 2 of 3 in de bovenste bladoksels staan. De vlag van de bloemen is donker geaderd. De punt van de kiel steekt voorbij de zwaarden. De vrucht is een eivormige peul, net zo lang of iets langer dan de kelk.

Blad en stengel
De onderste bladeren van kattendoorn zijn samengesteld en bestaan uit drie weinig behaarde deelblaadjes met een gezaagde rand en spitse punt. Het eivormige eindblaadje van een blad is gesteeld, de andere twee zijn met elkaar vergroeid. De bovenste bladeren, waar de bloemen staan, zijn enkelvoudig. Jonge takken zijn bezet met verspreid staande haren en met twee rijen haren, die per stengeldeel verspringen. Hoewel de stengels deel verhouten sterft de plant in de winter toch tot de grond toe af.

Vergelijkbare soort is kruipend stalkruid.
| kattendoorn – stekelig gedoornd – vrucht is net zo lang of iets langer dan de kelk – jonge takken behaard met twee rijen haren, verspringend – weinig behaarde blaadjes met spitse punt |
kruipend stalkruid – doorns zwak of afwezig – vrucht is kleiner dan de kelk – jonge takken rondom behaard – bladeren dicht bezet met klierharen, (meestal) een stompe punt |
Algemeen
– vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
– overblijvend
– vrij algemeen tot zeer zeldzaam
– 30 tot 60 cm
Bloem
– helder roze, zelden wit
– vanaf juni t/m september
– gesteeld alleenstaand of tros
– vlinderbloem
– 1 tot 2 cm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 10 meeldraden, vergroeid met elkaar
– 1 stijl
Blad
– verspreid
– bovenste enkelvoudig
– onderste 3-tallig
– eivormig
– top spits
– rand getand
– veernervig
– met weinig klierharen
Stengel
– rechtop of opstijgend
– deels verhout
zie wilde bloemen
