Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
.
.
Psalm 111 • A Call to praise God for His wonderful works
.
Psalmen 111 . Een oproep om God te loven voor Zijn wonderbaarlijke werken
.
Paul LeBoutillier
.










.
Degenen die erg streng zijn in hun manier van leven. Ze ontzeggen zichzelf veel vreugde en plezier in het leven omdat ze zich voorstellen dat het hun werk kan belemmeren.
Deze remedie brengt grote rust en begrip, vergroot het inzicht dat alle mensen op hun eigen manier vervol-making vinden, en zorgt voor het besef van “zijn” niet “doen”. Dat we op zichzelf een weerspiegeling zijn van grootse zaken, zonder te proberen om onze eigen opvattingen uit te dragen.
.
.
Iedere wel of bron die bekend staat als een centrum van heling en die nog met rust gelaten is in de natuurlijke toestand, onaangetast door de mensen, kan gebruikt worden. Plaatsen waar het water gekanaliseerd is of gere-geld wordt, moeten vermeden worden. De bron dient beschermd te worden door natuurlijke krachten maar niet belemmerd door de mens.
Deze mensen zijn mensen met idealen. Ze hebben zeer vaste overtuigingen over religie of politiek, of het zijn verbeteraars. Met alle goede bedoelingen en met de wens de wereld anders en beter te maken, hebben ze de neiging om hun inspanningen om te helpen te beperken tot kritiek in plaats van voorbeeld. Ze laten hun gedach-ten en een groot deel van hun leven beheersen door hun theorieën. Als het hen niet lukt om anderen hun over-tuiging te laten volgen maakt ze dat heel ongelukkig. Ze willen de wereld graag plannen volgens hun eigen opvattingen, in plaats van rustig en zachtjes een beetje te doen in het grote plan.
.
Degenen die de bedoeling hebben om iets opvallends in hun leven te doen, die veel ervaringen willen opdoen en genieten van alles wat voor hen mogelijk is, die het leven ten volle willen leven.
Laten we één ding vinden in het leven dat ons het meest aantrekt en dat dan doen. Laat dat ene ding dan zo deel van onszelf worden dat het net zo natuurlijk is als ademhalen. Laat het zo natuurlijk zijn als het voor de bij is om honing te halen, en voor de boom om zijn oude bladeren in de herfst af te schudden en nieuwe voort te brengen in de lente. Als we de natuur bestuderen zien we dat ieder schepsel, vogel, boom en bloem zijn specifieke rol te spelen heeft. Alles heeft zijn eigen specifieke en bijzondere werk, en daarmee wordt het hele Universum geholpen en verrijkt.
Wilde Dravik houdt van een vochtige bodem en heeft liefst een beetje schaduw. Zoek het op plaatsen waar maai-ers en grazende dieren niet bij kunnen komen, op steile hellingen en tussen de bomen.
.
Het is een remedie die iedereen nodig kan hebben en voor gevallen die niet reageren op andere kruiden. Zelfs wanneer het moeilijk lijkt om te beslissen welke te geven, probeer dan deze minstens een week. Als de patiënt er goed op reageert, ga er dan mee door zo lang als er verbetering optreedt, alvorens naar een andere remedie over te stappen.
.
.
.
.
.
.
.
In de Dhammapada is de leer van het Theravada Boeddhisme samengevat. De Dhammapada is een samenstelling van 423 verzen van de Boeddha, verdeeld over 26 hoofdstukken. Hierin worden de wijsheden van Boeddha beschreven, in de vorm van korte spreuken. Zo zegt het dat je in de wereld moet zijn en niet van de wereld. Het leert ons dat haat niet overwonnen kan worden met haat.
Haat wordt overwonnen met liefde. Dat is een eeuwige wet. Overwin boosheid door niet-boosheid, overwin kwaad door het goede. Overwin de vrek door gul te zijn, overwin de leugenaar met de waarheid. De Dhammapada laat zien dat geloof niet zo gecompliceerd hoeft te zijn dat het slechts door theologen na een lange studie begrepen kan worden.
.
.
.
.
De weg van de bevrijding is het achtvoudige pad. Het bestaat uit het juiste begrip, de juiste gedachten, het juiste spreken, het juiste handelen, het juiste levensonderhoud, de juiste inspanning, juiste bewustzijn en concentratie. Hierbij worden begrip en gedachten gezien als wijsheidselementen.
Spreken, handelen en levensonderhoud zijn deugdzaamheids elementen. De laatste drie inspanning , bewustzijn en concentratie hebben te maken met het een zijn met wat we doen ofwel meditatie. Er zijn nagenoeg geen fundamentalistische boeddhisten, het boeddhisme heeft hier tegen een ingebouwde weerstand.
.
.
Boeddha heeft in zijn tijd de individuele mens weer de verantwoording terug gegeven voor zijn persoonlijke spirituele ontwikkeling. Het is nu aan ons om deze te gebruiken.
.
.
1. Lijden Bestaat.
2. De oorzaak van ons lijden is niet bewust zijn.
3. De remedie voor niet bewust zijn is meditatie.
4. Het beoefenen van meditatie is juist leven.
.
.
1. Het juiste inzicht: De wetten van karma leren.
2. De juiste gedachte: gedachten van medeleven koesteren.
3. De juiste spraak: De waarheid vertellen in plaats van leugens.
4. De juiste handelswijze: Zich behulpzaam gedragen.
5. Het juiste levensonderhoud: De kost verdienen op een manier die geluk bevordert.
6. De juiste inzet: Zorgen voor een gezonde gemoedstoestand.
7. De juiste geesteshouding: Zich meer bewust worden van gedachten en handelingen
8. De juiste meditatie: De oefening van het aanwezig zijn verdiepen.
Compassie of het zorgen voor elkaar is een van de essenties van het boeddhisme. Veel boeddhisten leven sober. Ze drinken en roken niet en zijn vegetarisch. Ze hebben respect voor alles dat leeft.
.
.
.
.
.
.
.
.
















































.

.
Anne-Frank, die eigenlijk Anneliese Maria Frank heette, was een Joods meisje dat op 12 juni 1929 in Duistland werd geboren. Haar ouders waren Otto Frank en Edith Frank-Hollander. Ze had een drie jaar oudere zus Margot. Op 13 maart 1933 zijn er verkiezingen in Duitsland die de Nazi’s winnen. Hitler komt aan de macht.
Uit schrik voor hun toekomst vluchten de ouders van Anne naar Nederland. Vanaf 1940 moeten alle Nederlandse Joden zich laten registreren bij de overheid. Op 29 juni beslist de Duitse bezetter om de Joden over te brengen naar werkkampen in Duitsland.
.
Omdat Margot de eerste is die naar een werkkamp moet, beslist haar vader Otto Frank om te gaan onderduiken achter het bedrijfsgebouw aan de Prinsengracht 263. Het heet het Achterhuis en is het achterste deel van het bedrijf Opekta waarvan Otto Frank directeur is.
Op zes juli 1942 verstoppen zij zich in dat huis samen met Hermann van Pels, Auguust van Pels, Peter van Pels en Frits Feffer, hun tandarts, die er later bij kwam. Meneer Koegler die samen met Otto-Frank op kantoor werkte, zorgde voor de bevoorrading van de huisgenoten. Wegens de kleine oppervlakte van het huis deelde Anne haar kamer met die van Frits Feffer. Verder zijn er nog Miep Gies, Bep Voskuijlen en de heer Kleiman die op de hoogte waren van de verborgen woonplek.
Uit verveling in het Achterhuis schrijft Anne een dagboek. Het wordt haar beste vriendin die ze kitty noemt. Tijdens de twee jaar dat Anne ondergedoken zit mag ze niet naar buiten. De onderduikers zitten met angst dat ze worden opgepakt. Via Gies, Voskuijlen en Kleiman horen de onderduikers verhalen over wat er buiten gebeurt.
.

.
Voordat je het Achterhuis in kwam, moest je door een grijze deur waarnaast een boekenkast stond. Meneer Koegler vond het veiliger om die kast voor de deur te zetten zodat je het huis niet kon zien. Anne schreef daarover in haar dagboek:
‘Onze schuilplaats is nu een echte schuilplaats geworden. Mijnheer Koegler vond het namelijk beter om voor onze toegangsdeur een kast te plaatsen, maar dan natuurlijk een kast die draaibaar is’
Iedereen moest zeer stil zijn uit schrik om verraden te worden. Anne was verliefd op haar huisgenoot Peter. Ze ging vaak naar hem toe, ook al mocht het niet van haar ouders. De favoriete plek van Anne was de zolder omdat ze daar rustig kon nadenken.
.

.
Op 4 augustus 1944 stormden 5 mannen het Achterhuis van Anne binnen. Eén van hen droeg een Duits uniform, de anderen gewone burgerkleding. Waarschijnlijk waren het de Nederlandse Nazi’s. Ze openden de kast en gingen naar binnen. Alle onderduikers werden ontdekt, op een vrachtauto gezet en naar de Duitse politie gebracht.
De bewoners van het Achterhuis worden naar een concentratiekamp gestuurd. Anne leeft nog een half jaar en sterft In 1945 sterft aan vlektyfus. Ook Edith en Margot overleven het kamp niet. Otto Frank is de enige van de onderduikers uit het Achterhuis die het kamp heeft overleefd.
.
Tijdens de afwezigheid van de familie Frank bewaart Miep het dagboek van Anne. Ze geeft het aan Otto-Frank bij zijn terugkomst die niet wist dat Anne al die belevenissen in het Achterhuis had bijgehouden. Otto typt stukken uit het dagboek in het Duits en stuurt dat naar zijn moeder in Zwitserland. Hij wil het dagboek uitgeven maar vindt geen uitgever. Uiteindelijk plaatst men een stukje van haar dagboek in ‘het parool.’ In 1947 komt het dagboek uit met als titel ‘Het Achterhuis’ in een oplage van 1500 exemplaren. Nu is het dagboek wereldwijd bekend en in 55 talen uitgebracht.

.
Het Anne Frank Huis is een monument ter gedachtenis aan Anne Frank en haar familie. Het huis staat in Amsterdam aan de Prinsengracht 263-267. Op 3 mei 1960 werd het Anne Frank Huis als museum geopend. Het museum trekt bijna 1 miljoen bezoekers per jaar waarvan de meesten uit het buitenland.
.

.
.
.