Category, categorie: Boodschappen uit de kosmos
.
.
Bloemengezicht van God/Flower face of God
.
.
Spreek veel tegen God, zeg weinig tegen mensen
.
Speak much to God, say little to people
.
.
.
.
sep8
Boodschap 462 van ”Boodschappen uit de kosmos”
Dagelijks archief: september 8, 2025
sep8
De Dode Zeerollen
categorie : religie
.
.
.
.
Wat zijn de Dode Zeerollen?
.
De Dode Zeerollen worden ook wel de belangrijkste ontdekking van manuscripten in moderne tijden genoemd. Zij werden tussen 1947 en 1956 in elf grotten langs de noordwestelijke kust van de Dode Zee gevonden dicht bij de ruïnes van Qumram. Dit is een droge regio ongeveer 20 kilometer ten oosten van Jeruzalem en 400 meter onder zeeniveau.
De Dode Zeerollen zijn de restanten van ongeveer 825 tot 870 rollen, die uit tienduizenden afzonderlijke fragmenten bestaan. De teksten zijn hoofdzakelijk vervaardigd uit dierenhuiden, maar ook uit papyrus en koper. Ze zijn geschreven met een op koolstofbasis vervaardigde inkt, van rechts naar links zonder leestekens met uitzondering van hier en daar een inspringing voor een nieuwe paragraaf.
.
.
De grotten nabij Qumram
.
.
Waarom zijn ze belangrijk?
.
De Dode Zeerollen kunnen in twee categorieën worden ingedeeld: Bijbelse en niet-Bijbelse. De rollen bevatten fragmenten van elk boek van het Oude Testament (de Hebreeuwse canon), met uitzondering van het boek Ester. Onder de rollen bevinden zich 19 fragmenten van Jesaja, 25 fragmenten van Deuteronomium en 30 fragmenten van de Psalmen. De bijna volledig intacte “grote Jesaja-rol”, die enkele van de opvallendste Messiaanse profetieën bevat, is 1000 jaar ouder dan enige andere kopie van het boek Jesaja.
.
Naast de Bijbelse manuscripten bevatten de Dode Zeerollen commentaren op :
- de Hebreeuwse canon,
- parafraseringen en aanvullingen op de Tora,
- standaarden en regels voor de gemeenschap,
- regels voor oorlogsvoering,
- canonieke psalmen,
- hymnes en preken.
.
De meeste teksten zijn in het Hebreeuws en Aramees geschreven, maar enkele zijn in het Grieks geschreven. De Dode Zeerollen lijken de bibliotheek van een Joodse sekte te zijn geweest. De meeste mensen vermoeden dat dit de Essenen waren. Dichtbij de grotten bevinden zich de oude ruïnes van Qumran, een dorp dat in het begin van de jaren ’50 werd uitgegraven en een verband lijkt te leggen tussen de Essenen en de rollen.
De Essenen waren Joodse kopieerders die volgens strikte regels leefden. Zij hadden waarschijnlijk een Messiaanse en apocalyptische levensbeschouwing. Waarschijnlijk werd de bibliotheek in de grotten verstopt rond de tijd van de Eerste Joodse Opstand (66-70 na Christus), toen het Romeinse leger tegen de Joden oprukte.
Gebaseerd op verschillende dateringsmethoden, waaronder C14-datering, paleografie en analyses van de gebruikte schrijfmethoden, wordt geconcludeerd dat de Dode Zeerollen in de periode van ongeveer 200 voor Christus tot 68 na Christus werden geschreven. Veel cruciale Bijbelse manuscripten (zoals Psalm 22, Jesaja 53 en Jesaja 61) dateren op zijn laatst uit 100 voor Christus.
Daarom hebben de Dode Zeerollen een revolutie teweeg gebracht in de tekstkritiek van het Oude Testament. Het is fenomenaal te noemen dat de gevonden Bijbelse teksten bijna volledig overeenkomen met de Masoretische tekst en diverse andere hedendaagse vertalingen van het Oude Testament.
.
.
.
.
Dramatisch bewijs voor de betrouwbaarheid van de Messiaanse profetieën
.
De Dode Zeerollen zijn de oudste verzameling Oudtestamentische manuscripten die ooit zijn gevonden. Ze dateren uit 100-200 voor Christus. Dit is belangrijk omdat we nu absoluut bewijs hebben dat de Messiaanse profetieën in het Oude Testament ongetwijfeld al bestonden – en in de huidige vorm bestonden – vóórdat Jezus deze aarde bewandelde.
Het mag duidelijk zijn dat de betrouwbaarheid van de Schrift en de tekstkritiek hiermee een gigantische stap voorwaarts hebben gezet. Onderzoek het maar eens voor jezelf. Er bestaat geen twijfel dat Jezus Christus de Messias was waarop de Joden al zo lang gewacht hadden.
.
.
Gevonden boekrolkruiken
.
.
Het boek Jesaja
.
Meer dan 200 fragmenten van de Dode Zeerollen worden bewaard in de Schrijn van het Boek, een museum in Jeruzalem. Het is opmerkelijk dat de grote Jesaja-rol de enige volledig intacte rol is die in deze schrijn wordt tentoongesteld. Deze rol bevat het volledige boek van Jesaja zoals we dat vandaag de dag in onze Bijbels hebben; alle 66 hoofdstukken.
Een aantal wetenschappers, met verschillende godsdienstige achtergronden en uit verschillende professionele disciplines, heeft deze belangrijke vondst geanalyseerd. De grote Jesaja-rol werd in 1947 in grot-1 ontdekt. De rol werd in 1948 geïdentificeerd als het Bijbelse boek Jesaja en werd indertijd door de Syrische Orthodoxe Kerk aangekocht.
Israël kocht de grote Jesaja-rol in 1954 terug om hem te bestuderen en als nationale schat te behouden. De rol wordt sinds 1965 als kroonstuk van de verzameling in het Schrijn van het Boek museum tentoongesteld. Een tweede gedeeltelijke Jesaja-rol werd ook in 1947 in Grot 1 ontdekt. Sindsdien zijn er in andere grotten rondom Qumran ongeveer 17 andere fragmenten van Jesaja’s schriftteksten ontdekt.
Delen van de grote Jesaja-rol zijn al minstens vier keer onderzocht met behulp van C14-datering, waaronder een studie aan de Universiteit van Arizona in 1995 en een studie aan ETH-Zürich in 1990-91. De vier studies hebben gekalibreerde databereiken opgeleverd tussen 335-324 voor Christus en 202-107 voor Christus.
Er zijn ook talrijke studies uitgevoerd naar de paleografie en de gebruikte schrijfmethoden van de documenten. Deze analyses plaatsen de rollen ergens tussen 150-100 voor Christus. Zie :
- Price, Secrets of the Dead Sea Scrolls, oftewel Geheimen van de Dode Zee-rollen, 1996;
- Eisenman & Wise, The Dead Sea Scrolls Uncovered, oftewel De Dode Zee-rollen geopenbaard, 1994;
- Golb, Who Wrote the Dead Sea Scrolls?, oftewel Wie schreef de Dode Zee-rollen?, 1995;
- Wise, Abegg & Cook, The Dead Sea Scrolls, A New Translation, oftewel De Dode Zee-rollen, Een nieuwe vertaling, 1999
.
Jesaja 53
.
De Dode Zeerollen hebben fenomenaal bewijs geleverd voor de geloofwaardigheid van de schriftteksten. De bijna volledig intacte grote Jesaja-rol is bijna identiek aan de meest recente versies van de Masoretische tekst uit de 10e eeuw. Schriftgeleerden hebben een handvol spel- en kopieerfouten ontdekt, maar geen belangrijke verschillen.
In het licht van Jesaja’s rijke Messiaanse profetieën vonden wij het de moeite waard om hier een gedeelte van de Nederlandse vertaling van de Hebreeuwse tekst uit de grote Jesaja-rol te tonen. De volgende tekst komt overeen met Jesaja 53 in het tegenwoordige Oude Testament. Onthoudt dat de leeftijd van deze tekst is vastgesteld op 100 tot 335 jaar vóór de geboorte van Jezus Christus!
.
Vertaling van de feitelijke grote Jesaja-rol (Jesaja 53), beginnend met regel 5 van kolom 44
.
5. Wie heeft onze prediking gehoord en de arm van YHWH, aan wie is deze geopenbaard? En hij zal als een rijsje voor zijn aangezicht opschieten en als een wortel uit dorre aarde is er geen gedaante noch heerlijkheid [+aan hem+] en wanneer hij aangezien wordt en er is geen gestalte dat wij hem zouden begeerd hebben.
Hij is veracht en de onwaardigste onder de mensen, een man van smarten en bekend met krankheid
en als het ware verborgen we ons aangezicht voor hem hij was veracht en wij achtten hem niet. Waarlijk heeft hij onze krankheden op zich genomen en hij heeft onze smarten gedragen en we achten hem geslagen en geplaagd door God en verdrukt, en hij is om onze overtredingen verwond, en verbrijzeld om onze ongerechtigheden, de correctie van onze vrede was op hem en door zijn wonden heeft hij ons genezen.
Wij allen dwaalden als schapen, ieder van ons is naar zijn eigen weg gekeerd en YHWH heeft de ongerechtigheid van ons allen op hem doen leggen. Als dezelfde geëist werd, toen werd hij verdrukt maar hij deed zijn mond niet open, hij werd als een lam ter slachting geleid en zoals een ooi stom is gemaakt voor het aangezicht van haar scheerders deed hij zijn mond niet open.
Uit den angst en uit het gericht werd hij weggenomen en zijn leeftijd, wie zal deze uitspreken, want hij is afgesneden uit het land der levenden. Want om de overtreding van zijn volk werd hij verwond.
En zij gaven goddelozen om zijn graf te zijn en rijken in zijn dood, hoewel hij geen geweld had aangedaan noch bedrog in zijn mond. En YHWH was behaagd om hem te verbrijzelen en Hij heeft hem gekrenkt.
Als u zijn ziel als een schuldoffer zal aanwijzen zal hij zijn zaad zien en zal hij zijn dagen vermeerderen en het welbehagen van YHWH zal voortgaan in zijn hand. Hij zal door het werk van zijn ziel zien en hij zal verzadigd worden en door zijn kennis zal hij rechtvaardigen, zelf mijn rechtvaardige knecht voor velen en hun onrechtmatigheden zal hij dragen.
Daarom zal ik hem een aandeel geven van de groten, en met de sterken zal hij de roof delen omdat hij tot de dood zijn ziel heeft blootgelegd en met de overtreders is geteld geweest en hij, de zonden van velen, hij droeg, en voor hun overtredingen heeft gesmeekt.
.
.
De profeet Jesaja
.
De vergelijking met onze huidige Bijbelse tekst
.
De Dode Zeerollen zijn een krachtig hulpmiddel om critici van de Bijbelse teksten te kunnen beantwoorden. Hoewel de eerste rollen al in 1947 werden ontdekt, werd een groot gedeelte van het onderzoek van de vertalingen pas recentelijk aan het grote publiek bekend gemaakt.
Hierbeneden vind je Jesaja 53 uit de Statenvertaling van de Bijbel, vertaald uit de Masoretische tekst van de Hebreeuwse Schrift. Vergelijk dit eens met het gedeelte van de grote Jesaja-rol zoals hierboven vermeld. Het is werkelijk indrukwekkend.
.
Jesaja 53 in de Statenvertaling van de Heilige Bijbel
.
Wie heeft onze prediking geloofd, en aan wien is de arm des Heren geopenbaard? Want Hij is als een rijsje voor Zijn aangezicht opgeschoten, en als een wortel uit een dorre aarde; Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd hebben.
Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht.
Waarlijk, Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten heeft Hij gedragen; doch wij achtten Hem, dat Hij geplaagd, van God geslagen en verdrukt was.
Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons den vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons genezing geworden. Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons een iegelijk naar zijn weg; doch de Here heeft onzer aller ongerechtigheid op Hem doen aanlopen.
Als dezelve geëist werd, toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open; als een lam werd Hij ter slachting geleid, en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open. Hij is uit den angst en uit het gericht weggenomen; en wie zal Zijn leeftijd uitspreken? Want Hij is afgesneden uit het land der levenden; om de overtreding mijns volks is de plage op Hem geweest.
En men heeft Zijn graf bij de goddelozen gesteld, en Hij is bij den rijke in Zijn dood geweest, omdat Hij geen onrecht gedaan heeft, noch bedrog in Zijn mond geweest is. Doch het behaagde den Here Hem te verbrijzelen; Hij heeft Hem krank gemaakt; als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien, Hij zal de dagen verlengen; en het welbehagen des Heren zal door Zijn hand gelukkiglijk voortgaan.
Om den arbeid Zijner ziel zal Hij het zien, en verzadigd worden; door Zijn kennis zal Mijn Knecht, de Rechtvaardige, velen rechtvaardig maken, want Hij zal hun ongerechtigheden dragen. Daarom zal Ik Hem een deel geven van velen, en Hij zal de machtigen als een roof delen, omdat Hij Zijn ziel uitgestort heeft in den dood, en met de overtreders is geteld geweest, en Hij veler zonden gedragen heeft, en voor de overtreders gebeden heeft.
.
.
.
.
Een opmerkelijke tijd in de geschiedenis
.
De Dode Zeerollen lagen ongeveer 2000 jaar verborgen in een perfecte, droge omgeving. In 1947 vond een Bedoeïense herder door stom toeval de belangrijkste archeologische vondst in de geschiedenis. Een jaar later keerde het Joodse volk voor het eerst sinds 70 na Christus als een formele natie terug naar zijn thuisland.
Terwijl de ontvouwing van profetische gebeurtenissen in het Midden-Oosten zich lijkt te versnellen, kunnen we de oude Messiaanse profetieën lezen met een absolute zekerheid die nu ook verifieerbaar is. We hebben nu het grootste vertrouwen dat het Oude Testament (de Joodse Tanak) dat we vandaag de dag lezen hetzelfde is als de versie die zo’n 100 tot 200 jaar voor Christus bestond.
Dit betekent dat de meer dan 300 Oudtestamentische profetieën over de komende Messias al bestonden voordat Jezus Christus werd geboren. Het is aan ieder van ons individueel om te beslissen wat we met deze werkelijkheid gaan doen.
.
.
.
.
John Astria
sep8
Wat zijn Apocriefen?
categorie : religie
.
.
APOCRIEFEN
.
Zowel in het jodendom als in het vroege christendom zijn heel wat meer geschriften ontstaan dan in de Bijbel zijn opgenomen. Daarin werden slechts die boeken opgenomen die voor joden en christenen beslissend gezag hadden inzake geloof en moreel handelen, geschriften die echt als woord van God erkend werden en op grond daarvan in de joodse of christelijke gemeenschap gelezen werden in de liturgische diensten. Men ging daarbij niet lichtvaardig te werk; getuige daarvan de strenge selectie die werd doorgevoerd en de soms langdurige aarzelingen en betwistingen over sommige boeken (Ezechiël en Prediker bij de rabbijnen; Hebreeën en Apokalyps in sommige kerken).
De geschriften die in de Bijbel zijn opgenomen, noemt men canonische geschriften, omdat zij behoren tot de canon ( = lijst, regel, norm) van heilige boeken die voor de gelovige jood of christen gezaghebbend en normerend zijn inzake geloof en moreel handelen.
De boeken die verwantschap vertonen met de Bijbelse geschriften, ongeveer in dezelfde tijd ontstaan zijn, en hier en daar als heilige boeken beschouwd werden, noemt men aprocriefen (van een Grieks woord dat ‘verborgen’ betekent).
.
.
.
.
Vaak circuleerden deze geschriften in marginale groepen die in onmin leefden met de grote kerkgemeenschap, en er min of meer afwijkende meningen op na hielden die ze met behulp van hun geschriften probeerden te ondersteunen. Vooral in de twee eeuwen voor en na onze tijdrekening zijn er talrijke apocriefen ontstaan, zowel bij de joden als bij de christenen. Zo spreekt men van de apocriefen van het Oude Testament en de apocriefen van het Nieuwe Testament.
Wat de eerste groep betreft, werd reeds gewezen op het feit dat de protestantse christenen een aantal boeken die in de katholieke Bijbels staan, apocriefen noemen; de boeken die de katholieken apocriefen noemen, noemen zij pseudepigrafen.
Enkele bekende voorbeelden van de talrijke oudtestamentische apocriefen zijn het Henochboek, de Testamenten van de twaalf patriarchen en het Vierde boek Ezra. Bij de apocriefen van het Nieuwe Testament zijn vooral bekend: het evangelie van Thomas (een honderdtal losse gezegden van Jezus), het prota-evangelie van Jakobus (over de kinderjaren van Maria en Jezus), en de Handelingen van Paulus.
De apocriefen worden – ten onrechte – toegeschreven aan bekende Bijbelse figuren. De informatie die in die boeken gegeven wordt, is legendarisch en historisch onbetrouwbaar, maar de apocriefen bevatten interessante gegevens over de opvattingen en de mentaliteit van de joodse en christelijke groepen waarin ze ontstaan zijn.
Ondanks het feit dat veel gelovigen tegenwoordig weinig vertrouwen stellen in de apocriefen, zijn deze omstreden geschriften in het algemeen moreel van aard en geven zij inzicht in bepaalde aspecten van de geschiedenis, de gebruiken en de religieuze ontwikkeling van de Joden tijdens deze periode tussen het Oude en het Nieuwe Testament. De volgende veertien geschriften, die nu kort worden samengevat, vormen samen de zogenaamde apocriefen. Hoewel de meeste tussen 300 voor Christus en 100 na Christus zijn ontstaan, verwijzen diverse van deze boeken naar eerdere tijden en gaan zij uit van verschillende historische contexten.
.
.
De 14 apocriefen
.
1 ESDRAS, de Griekse naam voor Ezra, is een historisch verslag over de periode van het einde van de ballingschap tot de voltooiing van de tempel. Het is een compilatie die delen van Ezra, Nehemia en de Kronieken bijna dupliceert. Een toegevoegd verhaal probeert uit te leggen waarom Zerubabbel een leidende rol had in de wederopbouw van de tempel. Volgens het verhaal beargumenteerde Zerubabbel met succes in een debat met twee andere wachters van koning Darius dat vrouwen en waarheid sterker zijn dan koningen en wijn.
.
.
.
.
2 ESDRAS, van Latijnse oorsprong uit de eerste drie eeuwen na Christus, beoogt een reeks apocalyptische visioenen over de toekomst van de wereld te verslaan. In dat opzicht is het vergelijkbaar met de apocalyptische visioenen van de toonaangevende profeten, vooral die van Daniël. Een groot gedeelte van het boek bespreekt een aantal van de moeilijke kwesties die in het boek Job worden behandeld: hoe kan God toestaan dat Zijn mensen lijden? Waarom zou God ervoor kiezen om volken die slechter zijn dan Israël te gebruiken om Israël te straffen? Waarom een rechtschapen leven leiden als de boosaardigen er beter vanaf lijken te komen? Hoe lang zal het duren voordat de rechtschapen mensen eindelijk hun beloning zullen ontvangen? Hoe zullen de goddelozen worden gestraft? En ook al worden er net als in het boek Job enkele antwoorden gegeven, toch is de primaire respons dat er nu eenmaal veel is dat de mens nog niet kan bevatten.
.
.
.
.
HET BOEK TOBIT is een fictief religieus verhaal over een vrome Jood, Tobit genaamd, en zijn zoon Tobias. Het verhaal concentreert zich vooral op de reis van Tobias van Ninevé naar de stad Ecbatana om geld op te halen dat zijn vader daar in bewaring had gegeven. Op zijn reis ontmoet Tobias een verre verwante, Sarah genaamd, met wie hij trouwt. Sarah had al zeven echtgenoten overleefd; zij stierven steeds tijdens de huwelijksnacht. Een centrale figuur in het verhaal introduceert elementen van Perzisch mysticisme en demonisme. Deze hoofdrolspeler beweert de aartsengel Rafaël te zijn, die zich vermomd heeft als Tobias’ gids. De morele boodschap in het verhaal is het aanmoedigen van onzelfzuchtigheid en liefdadigheid, vooral zoals deze te zien zijn in het leven van Tobit en de principes die hij zijn zoon heeft meegegeven.
.
.
.
.
HET BOEK JUDITH is een ander religieus fictief werk, over een mooie Joodse vrouw, Judith genaamd, die haar stad en zelfs het hele volk van Israël redt door een Assyrische generaal om de tuin te leiden en zijn hoofd af te hakken. De generaal Holofernes wordt verondersteld een legeraanvoerder te zijn van Nebukadnezar, de koning over de Assyriërs in Ninevé. Die historische fout bevestigt de fictieve aard van het verhaal en richt de aandacht van de lezer nadrukkelijker op het duidelijke doel van het boek: het bevorderen van een strikte navolging van de Joodse wetten, vooral de ceremoniële wetten en de voedingswetten. Het verhaal kan zijn voortgebracht door de Joodse Farizeeërs, die in latere verhalen nog uitgebreider zullen worden besproken.
.
.
.
.
TOEVOEGINGEN OP HET BOEK ESTHER zijn aanvullingen op het canonieke verslag over Esther. Deze supplementen vinden we verspreid over de Griekse vertalingen van het boek. Omdat er in het boek Esther geen rechtstreekse verwijzingen bestaan naar God of de Joodse godsdienst, is het mogelijk dat de vertalers besloten om de diverse aanvullingen op het boek toe te voegen om zo de religieuze invloed ervan te vergroten. Onder de aanvullingen vinden we, zo wordt beweerd, de inhoud van het decreet van koning Artaxerxes om de Joden af te slachten, een vermeend verslag over Esthers gebed tot God voordat zij de koning ongenodigd zou benaderen, de veronderstelde inhoud van de brief die de Joden toestond om zichzelf te verdedigen en tenslotte een epiloog waarin Mordechai laat zien hoe zijn droom in alle voorgaande gebeurtenissen bewaarheid werd.
.
.
.
.
DE WIJSHEID VAN SALOMO, of Boek der Wijsheid, is een gedicht dat stilistisch vergelijkbaar is met het boek Prediker en is karakteristiek voor de literatuur in de wijsheidsbeweging van Salomo. Daarom wordt het boek soms met Salomo’s naam aangeduid, ook al is het kennelijk pas rond 50-40 voor Christus geschreven. Het gedicht spreekt op prachtige wijze over Gods alwetendheid, de aard van de dood, de geborgenheid van de rechtschapenen, de superioriteit van deugdzaamheid en de vernietiging van de goddelozen. En op een manier die doet denken aan de profeten, voert de schrijver een scherpe aanval uit op afgoderij en heidense perversies. Het boek wordt afgesloten met een overzicht van Gods omgang met Israël en Zijn altijddurende zorg voor Zijn volk, zelfs wanneer zij ontrouw zijn.
.
.
.
.
DE WIJSHEID VAN JEZUS SIRACH is het langste boek van de apocriefen en is vergelijkbaar met het boek Spreuken wat betreft inhoud en stijl. Het werd oorspronkelijk rond 180 voor Christus in Jeruzalem in het Hebreeuws geschreven en zo’n vijftig jaar later in de stad Alexandrië in het Grieks vertaald. Het laatste gedeelte van het boek bevat een overzicht van alle grote mannen in de Joodse geschiedenis, eindigend met Simon de hogepriester, die in 199 voor Christus overlijdt. Een proloog geeft aan dat de schrijver een man met de naam Jezus of Jozua is (wiens vaders naam Sirach is) en dat zijn gedachten voortkomen uit een jarenlange bestudering van de wet, de profeten en andere oudtestamentische wijsheidsliteratuur. Het is niet verbazingwekkend dat dit boek, dat ook wel Ecclesiasticus wordt genoemd, begint met de woorden: “Alle wijsheid komt van de Heer en is bij hem tot in eeuwigheid.”
Net als het boek Spreuken vindt Ecclesiasticus wijsheid in de vrees voor de Heer, maar ook in zelfbeheersing, vooral spraakbeheersing. Liefdadigheid en nederigheid worden aangemoedigd en het boek bevat waarschuwingen tegen ongepaste begeerten en overmatig wijngebruik. De kortheid van het leven en de bestraffing van de goddelozen worden als motivaties voor een correcte leefstijl gezien. Slechte vrouwen en klagende vrouwen worden net als overspelige mannen heel scherp als boosaardig bestempeld.
In tegenstelling tot andere wijsheidsliteratuur in de canonieke Schrift bevat Ecclesiasticus ook werelds advies voor gepaste etiquette aan de eettafel en primaire gezondheidsgewoontes. Verschillende beroepen worden geprezen, van artsen tot gewone handelslieden, waarvan wordt gezegd: “…wat voor altijd geschapen is, krijgt door hen zijn plaats…” en “…ze hebben alleen de behoefte hun ambacht uit te oefenen”. Alles in aanmerking genomen behandelt Ecclesiasticus een breed scala aan wijze gezegden die een weerspiegeling zijn van de wijsheidsliteratuur die al eerder gepresenteerd werd.
.
.
.
.
HET BOEK BARUCH wordt verondersteld geschreven te zijn door de kopieerder van Jeremia. Het werd volgens het boek zelf meegezonden met een ingezameld geldbedrag om de aanbidding in de tempel in 582 te steunen. Maar aangezien de tempel in die tijd een ruïne was, bestaan er twijfels over de geschiedkundige nauwkeurigheid van het geschrift. Het lijkt erop dat het document ergens aan het einde van de eerste eeuw tot ontstaan kwam, toen Jeruzalem en de herbouwde tempel opnieuw werden bedreigd. In dit boek vinden we een bekentenis van nationale zonden, een smeekbede voor genade, een vraag om wijsheid en bemoedigende woorden voor een onderdrukt volk. Deze worden gevolgd door de “Brief van Jeremia”, waarvan beweerd wordt dat hij door de grote wenende profeet zelf geschreven is aan de gevangenen in Babylon en waarin hij waarschuwt tegen betrokkenheid bij afgoderij. Deze brief is een van de krachtigste en meest wijze aanvallen tegen afgoderij die ooit zijn geschreven.
.
.
.
.
HET VERHAAL VAN SUSANNA is een kort verhaal over een deugdzame vrouw die Susanna genoemd wordt en valselijk van ontrouw wordt beschuldigd door twee boosaardige Joodse volksoudsten, wanneer zij hun seksuele avances afwijst. Wanneer zij wordt weggevoerd om geëxecuteerd te worden, na een rechtszaak waarin haar aanklagers een vals getuigenis afleggen, dringt Daniël (verondersteld wordt dat het Daniël uit het Oude Testament is) erop aan dat de twee oudsten afzonderlijk worden ondervraagd. Deze zet leidt tot getuigenissen die met elkaar in strijd zijn en waarmee Susanna’s onschuld bewezen wordt.
Het verhaal is misschien niets meer dan een hypothetisch geval dat geschreven is om aan te zetten tot hervormingen in de manier waarop bewijslast wordt vergaard in rechtszaken over misdaden waarop de doodstraf staat. Hoewel de wet vereist dat er twee getuigen nodig zijn om iemand schuldig te kunnen verklaren, is het toch mogelijk dat deze twee getuigen samenzweren waardoor een onschuldig mens ter dood zou kunnen worden veroordeeld. Deze nieuwe procedure zou dan kunnen helpen om een dergelijke samenzwering te ontmaskeren en juist de doodstraf op te leggen aan de samenzweerders.
.
.
.
.
HET LIED VAN DE DRIE JONGE MANNEN is een geschrift uit de periode 170-150 voor Christus, bedoeld om geïntegreerd te worden met het boek Daniël (na vers 3:23). Het boek beweert een verslag te zijn over het wonder waarmee Sadrach, Mesach en Abednego gered werden toen zij in de brandende oven werden geworpen, samen met een gebed van Azarja (Abednego), dat feitelijk een bekentenis van Israëls zonden en een smeekbede voor de redding van het volk is. Het bevat verder een loflied op de God die de drie mannen uit het dodelijke vuur heeft gered.
.
.
.
.
BEL EN DE DRAAK is het derde verhaal dat aan het boek Daniël is toegevoegd en is een aanval op afgoderij, vooral de verering van slangen, of “draken”, zoals zo vaak gebeurde rond 100 voor Christus toen dit boek geschreven werd. Het verhaal plaatst Daniël in een dispuut met koning Kores over de vraag of de Babylonische god Bel het voedsel dat aan hem wordt geofferd al dan niet opeet. Door middel van eenvoudige vindingrijkheid weet Daniël aan te tonen dat het voedsel door de priesters van Bel wordt opgegeten. Daniël veroorzaakt vervolgens de dood van een aanbeden slang, waardoor de Babylonische aanbidders zó boos worden dat zij Daniël in een leeuwenkuil gooien. In dit fictieve verhaal over de leeuwenkuil wordt Daniël eten gebracht door de profeet Habakuk, waarvan beweerd wordt dat hij voor deze gelegenheid op wonderbaarlijke wijze van Judea naar Babylon werd overgebracht.
.
.
.
.
HET GEBED VAN MANASSE is een kort, maar uitstekend voorbeeld van een vroom en berouwvol gebed, misschien van Farizese oorsprong.
.
.
.
.
1 MAKKABEEEN verhaalt de geschiedenis van het Joodse volk in Judea in de periode 175-132 voor Christus. Het bevat er een groot aantal details over die in latere geschriften slechts summier zullen worden aangestipt. De strijd tussen de belangrijkste koningen van deze periode – de Seleuciden in Syrië en de Ptolemaeën in Egypte – wordt afgeschilderd. De Joden bevinden zich midden tussen de strijdende grootmachten. Er wordt verwezen naar een latere Romeinse macht, maar in deze periode bestaat er nog geen directe Romeinse heerschappij waar Judea door beïnvloed zou zijn. Het begin van dit historische verslag gaat voornamelijk over de Seleucidische koning Antiochus Epiphanes, die een grote vervolging begint van de Joden en hun godsdienst. Er zijn Joden die liever sterven dan toezien dat de wet onderdrukt wordt en zij reageren op een militante wijze. Meerdere decennia lang worden deze Joden in de ene na de andere strijd aangevoerd door een man met de naam Mattatias en drie van zijn zonen.
De eerste zoon die deze taak van zijn vader overneemt is Judas, die Makkabeüs wordt genoemd. Het historische verslag is naar deze man vernoemd. Judas Makkabeüs wordt opgevolgd door zijn twee broers Jonatan en Simon, en later door Simons zoon Hyrkanus. De militaire strijd van de Joden tegen de Syriërs, Grieken, Egyptenaren, Edomieten en een aantal plaatselijke vijanden, doet denken aan de oorlogen van koning David. Maar de bijna onophoudelijke gevechten geven Judea en de Joden uiteindelijk een korte periode van vrede, te midden van door conflicten gekenmerkte eeuwen. Jonatan en Simon worden aangesteld als hogepriesters en gouverneurs, wat duidt op een evolutie in de traditionele rollen van het Joodse leiderschap. Het eerste boek der Makkabeeën is de belangrijkste en meest betrouwbare bron van de geschiedenis van de Joden in deze periode.
.
.
.
.
2 MAKKABEEEN wordt verondersteld de periode te beschrijven van 175-160 voor Christus, maar het is minder historisch dan vaderlandslievend. Het boek beweert een leesbare samenvatting te zijn van een veel gedetailleerder werk in vijf delen, geschreven door Jason van Cyrene. Het meest in het oog springend zijn de gedetailleerde verslagen over gewelddadige wreedheden die Antiochus Epiphanes tegen de Joden zou hebben begaan.
Met behulp van deze geschriften en de historische verslagen van andere volken in de volgende vier eeuwen is het mogelijk om in grote lijnen vast te stellen hoe het Joodse volk zich verder ontwikkelt, als natie en als een uiteengeslagen volk.
.
.
.
.
.
.
sep8
Zeer zeldzame edelstenen
categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen
Door de vele jaren dat het duurt om zich te vormen in de grond zijn edelstenen echt een wonder der natuur. Soms zijn bepaalde edelstenen uiterst zeldzaam. Van sommige zijn slechts een paar gevonden, waardoor ze natuurlijk zeer gewild zijn. Maar welke edelstenen zijn het zeldzaamst? Hier zijn tien van de zeldzaamste edelstenen ter wereld.
1. Grandidiriet
Tot voor kort kon je bijna niet aan het blauwe-groene mineraal grandidiriet komen. Hoewel het voor het eerst werd gevonden in 1902 door Alfred Lacroix, werd pas vele jaren later, in september 2016, een nieuwe afzetting ontdekt in het zuiden van Madagaskar. Het werd gevonden buiten de stad Tranomaro, vlakbij waar het eerste stuk van dit ongrijpbare mineraal werd ontdekt, in Andrahomana. Hoewel het nog steeds een van de zeldzaamste edelstenen ter wereld is, kwamen door deze nieuwe ontdekking een paar stenen van hogere kwaliteit beschikbaar.
2. Painiet
In 2005 werd painiet door het Guinness Book of World Records tot zeldzaamste edelsteen ter wereld gekroond, omdat er tot dan toe minder dan 25 exemplaren van bekend waren. Het werd voor het eerst ontdekt in Myanmar in de jaren ’50 door de Britse edelsteenspecialist Arthur C.D. Pain, naar wie de steen ook werd vernoemd. Het is sterk pleochroïsch, wat betekent dat de steen verschillende tinten toont vanuit verschillende hoeken, van roze tot rood tot bruin. Het is echt wonderschoon om naar te kijken.
.
.
3. Benitoiet
Benitoiet is op verschillende plekken gevonden, maar materiaal van edelsteenkwaliteit werd alleen gevonden in San Benito, Californië. Deze prachtige edelsteen is saffierblauw van kleur, en kan een hoge transparantie en glans hebben. Een van de meest verbazingwekkende eigenschappen is hoe de steen eruit ziet onder een UV-licht; hij licht op met een intens blauw-witte kleur, werkelijk ongelooflijk om te zien.
.
.
4. Bixbiet
Hoewel bixbiet voor het eerst werd beschreven in 1904 werd facetbaar materiaal pas ontdekt in 1958 door Lamar Hodges in het zuidwesten van Utah. Bixbiet, ook bekend als rode beril, behoort tot dezelfde familie als de smaragd, maar is aanzienlijk zeldzamer als het om edelsteenkwaliteit gaat. Deze edelsteen moet je niet verwarren met bixbyiet, een ander materiaal dat is vernoemd naar dezelfde persoon: Maynard Bixby. Maar het interessante is dat zuivere beril eigenlijk geen kleur heeft, en de diverse heldere kleuren zoals het rood van bixbiet treedt op vanwege de aanwezigheid van onzuiverheden, en in het geval van rode beril gaat het om mangaan.
.
.
5. Taaffeiet
Wat zo bijzonder is aan taaffeiet is dat het niet alleen schaars is, maar ook op een bijzondere manier werd ontdekt. Richard Taaffe was de eerste die een exemplaar vond – een geslepen en gepolijste edelsteen – in een juwelierswinkel in Dublin in 1945. Daarmee is het de enige edelsteen die voor het eerst werd geïdentificeerd door een geslepen exemplaar. Vóór de ontdekking waren de meeste stukken van de edelsteen ten onrechte geïdentificeerd als spinel. Het blijft een van de zeldzaamste edelsteenmineralen ter wereld en staat erom bekend dat het nog steeds moeilijk te identificeren is.
.
.
6. Poudretteiet
Poudretteiet is een lust voor het oog – met haar natuurlijk roze kleur, transparantie en de glasachtige glas. Het komt uit een edelsteenrijke locatie – een steengroeve in Mont St. Hilaire in Quebec (Canada), waar meer dan 60 soorten edelstenen zijn gevonden. Deze groeve wordt gerund door de familie Poudrette, naar wie dit juweeltje dan ook is vernoemd. De eerste exemplaren van poudretteiet werden ontdekt in de jaren ’60 als minuscule kristallen; maar het werd pas in 1987 officieel erkend als een nieuw soort mineraal en pas in 2003 uitvoerig beschreven.
.
.
7. Jeremejeviet
De volgende op de lijst van de tien meest zeldzame edelstenen is jeremejeviet. Deze kleurloze, hemelsblauwe of lichtgele steen werd voor het eerst beschreven in 1883 in Siberië en vernoemd naar de Russische mineraloog Pavel Jeremejev. Sinds die tijd zijn kristallen van edelsteenkwaliteit in beperkte hoeveelheden teruggevonden in Namibië. Omdat er maar zo weinig van worden gevonden, wordt verwacht dat jeremejeviet een uiterst zeldzame edelsteen blijft voor verzamelaars. De paar die er wel zijn, zijn ongelooflijk waardevol.
.
.
.
.
.
.
.
.
,
8. Musgraviet
Is dit grijs-groene mineraal taaffeiet of musgraviet? De twee soorten lijken chemisch en optisch zeer op elkaar en kunnen alleen worden onderscheiden met behulp van een proces genaamd micro-raman spectroscopie. In 2005 zouden er nog maar acht exemplaren van musgraviet bestaan, hoewel het mogelijk is dat veel musgraviet door hun eigenaars wordt aangezien voor taaffeiet. Musgraviet is vernoemd naar de plaats waar het in 1967 werd gevonden, het Musgrave Range in Zuid-Australië. Het eerste exemplaar dat groot en zuiver genoeg was om te worden geslepen tot edelsteenkwaliteit werd echter pas in 1993 gevonden.
9. Serendibiet
Deze steen werd voor het eerst ontdekt in 1902 in Sri Lanka door Dunil Palitha Gunasekera. Hij werd vernoemd naar Serendib, de oude Arabische naam voor Sri Lanka. De steen bestaat uit een buitengewoon complexe formule: calcium, magnesium, aluminium, silicium, borium en zuurstof, die allemaal deel uitmaken van deze betoverende edelsteen. Geslepen stenen zijn zeldzaam en meestal vrij klein.
.
.
10. Hiboniet
Hiboniet werd in 1953 ontdekt in Madagaskar door Paul Hibon, een Franse goudzoeker. Hij zond een aantal monsters van deze opvallende steen naar Jean Behier voor onderzoek, en die gaf het de werktitel ‘hiboniet’. Dit donkere mineraal kan worden gevonden in hoogwaardig metamorf gesteente op Madagaskar.
.
.
.
.
.
.
.
.
sep8
Zoisiet
categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen
.
.
Zoisiet is een fraai, meestal blauw of groen mineraal. Het kan allerlei kleuren hebben en sommige kleuren hebben een eigen naam gekregen. Roze tot rozerode zoisiet wordt thuliet genoemd. Blauwe zoisiet heet tanzaniet. De groene variant met ingesloten robijn heet zoisiet-robijn of anyoliet.
.
Andere kleuren die voorkomen: kleurloos, wit, geel, bruin, blauwgroen-wit met rode insluitsels. Zoisiet wordt op vele plekken ter wereld gevonden en is meestal ondoorzichtig. De transparante variëteiten wedijveren qua kostbaarheid en gewildheid met smaragden en saffieren.
De tanzaniet van edelsteenkwaliteit is een ongelooflijk fraaie en zeldzame steen. Een van de spectaculairste sieraden met tanzaniet is een tiara met een enorme gefacetteerde tanzaniet. Deze steen wordt liefkozend de Queen of Kilimanjaro genoemd. De steen zelf is 242 karaat zwaar.
De groene tinten zoisiet zijn zeer spirituele stenen, die ons met extra energie door de winter heen helpen. Ze zijn symbool voor het groen en alle leven dat in het voorjaar zal weerkeren. Tanzaniet is de nationale steen van Tanzania. Thuliet is de nationale steen van Noorwegen.
.
.
.
.
Herkomst van de naam
.
Zoisiet werd eerst saualpiet of carinthiet genoemd, naar zijn vindplaatsen in Oostenrijk: Sau-alpe en Karinthië. Later werd het mineraal vernoemd naar de Oostenrijkse baron en mineralenverzamelaar Freiherr von Zois (1747-1819), die de steen voor het eerst vond.
De naam thuliet komt van het mythische eiland Thule. Dat was in de klassieke oudheid de naam van het noordelijkste punt van de toen bekende wereld. Bedoeld werd mogelijk Groenland, IJsland, Noorwegen, of eilanden bij deze landen. Noorwegen is een van de vindplaatsen van deze rozerood zoisiet.
Tanzaniet is genoemd naar de vindplaats, het land Tanzania in Afrika.
De naam anyolietvoor de groene zoisiet met ingesloten robijn is ontleend aan Masai anyo (groen) en Grieks lithos (steen).
.
.
.
.
Door de eeuwen heen
.
Overleveringen over de geneeskrachtige werking van zoisiet zijn er niet. De groene zoisiet wordt al een paar eeuwen gebruikt als materiaal voor fraaie kommen en andere voorwerpen. Vooral de groene zoisiet met robijn-insluitsels heeft mooie kleuren en patronen.
Dit gesteente is echter moeilijk te verwerken. Zoisiet is weliswaar betrekkelijk zacht (hardheid 6-6,5 op de schaal van Mohs), maar robijn is zeer hard (hardheid 9 op de schaal van Mohs). De werktuigen om zoisiet-robijn te snijden zijn dan ook voorzien van diamant snijranden. Diamant heeft namelijk hardheid 10 en kan daarom zowel de zoisiet als de robijn zonder al te veel problemen snijden.
Tanzaniais een belangrijke vindplaats van groene zoisiet en zoisiet-robijn. Ook blauwe zoisiet wordt daar gevonden. In 1967 werd er zelfs prachtige transparante blauwe zoisiet in edelsteenkwaliteit ontdekt. De Indische mijnbouwkundige Manuel de Souza was de gelukkige vinder.
Hij meende aanvankelijk dat hij een afzetting van saffier gevonden had. Na grondig onderzoek (door Duitse edelsteenkundigen) werd echter vastgesteld dat deze blauwe edelsteen een nieuwe variëteit van de zoisiet is.
De blauwe zoisiet werd eerst als ‘zoisiet’ verkocht, maar op de Engelstalige markt bleek dat een ongelukkige naam, vanwege de gelijkenis met het Engelse woord suicide, zelfmoord. De steen werd hierdoor amper verkocht. De New Yorkse juwelier Tiffany, die veel blauwe zoisiet verwerkte tot prachtige sieraden, bedacht de nieuwe naam tanzaniet, naar de vindplaats, om zijn producten beter te kunnen verkopen.
FilmsterElisabeth Taylor(1932-2011) droeg graag sieraden met tanzaniet omdat deze stenen de kleur van haar ogen hebben. In navolging van haar gingen meer beroemdheden deze steen dragen en werd tanzaniet beroemd en veelgevraagd.
Tanzaniet is ook bekend dankzij de film Titanic uit 1997. De steen figureerde als de blauwe diamant die met het schip de diepte in verdween.
.
.
.
.
Spiritueel
.
* Alle soorten zoisiet helpen je om zelfstandig te functioneren, op eigen benen te staan en je eigen oordeel te vormen. Zoisiet versterktinspiratie en wilskracht en helpt zo jedromen waar te maken.
* De zoisiet, vooral de thuliet en de tanzaniet, maakt creatief. De steen versterkt alle creatieve talenten, zoals schilderen, tekenen, toneel, dans en muzikaliteit.
* Zoisiet maakt doelgericht. Dat werkt uitstekend voor mensen die vergeetachtig en chaotisch zijn.
* Deze steen helpt jein het hier en nu te leven. Aanbevolen voor wie een beetje wereldvreemd is.
* Groene zoisiet brengt het goedein de mens naar boven.
* Thuliet laat je degoede en slechte kanten van een menszien, en helpt je beide kanten bij jezelf in balans te brengen.
* Anyoliet is een goede beschermsteen voor overgevoelige mensen en beschermt tegen energetisch vampirisme. Het mineraal helpt je je eigen weg te gaan, en tegelijk een goed functionerend lid van een groep of gemeenschap te zijn.
* Tanzaniet kan je tijdens meditatie in contact brengen met je Hoger Zelf, je ziel.
.
.
.
.
Chemische samenstelling
.
De groene zoisiet dankt deze kleur aan ingesloten chroom en vanadium. Bevat het daarbij ook ijzer, dan is de kleur blauw. En bevat het veel mangaan, dan wordt het roze, rozerood tot roodbruin.
.
.
Samenstelling:Ca2A13(SiO4)(Si2O7)O(OH) + Mg, Cr, Sr, V
Hardheid: 6 – 6,5
Glans: glasglans
Transparantie: doorschijnend tot ondoorzichtig. De
edelsteenkwaliteit is transparant.
Breuk: onregelmatig, oneffen
Splijtbaarheid: volkomen
Dichtheid:3,25 – 3,36
Kristalstelsel: rombisch
Hardheid: 6 – 6,5
Glans: glasglans
Transparantie: doorschijnend tot ondoorzichtig. De
edelsteenkwaliteit is transparant.
Breuk: onregelmatig, oneffen
Splijtbaarheid: volkomen
Dichtheid:3,25 – 3,36
Kristalstelsel: rombisch
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
robijn in zoisiet
.
.
robijn in zoisiet
.
.
.
.
John Astria
Mensensamenleving.me 