Mtoroliet of chroom chalcedoon is een groen tot blauwgroene chalcedoon soort welke sporen van chroom bevat.
ruw
.
Kleur: groen, grijs, wit
Glans: wasachtig, glanzend
Hardheid: 7
Structuur: trigonaal
Formule: Si02
Uiterlijk: groen, vaak met witte strepen
Belangrijkste vindplaatsen: Zimbabwe, Zambia, Namibië, Zuid-Afrika
ruw
.
.
.
Ioliet is de transparante variant van cordieriet. Het is een magnesium-aluminium-silicaat en behoort tot de cyclosilicaten. De kleur van ioliet kan zijn: grijs, blauw, violet, blauwpaars of gelig bruin. De steen is doorzichtig tot doorschijnend met een vettige glans. Ioliet heeft een witte streepkleur en de splijting is slecht volgens het kristalvlak [010], het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
.
.
.
.
.
Cordieriet is genoemd naar de Franse geoloog P.L.A. Cordier (1777 – 1861), Ioliet komt van het Griekse woord voor violet.
.
.
.
.
.
Ioliet wordt o.a. gevonden in Sri Lanka, Birma, Namibië, Brazilië, Tanzania en Madagascar
.
.
.
.
.
Samenstelling: (Mg1FE2+)2Al3(AlSi5O18)
hardheid: 7-7,5
dichtheid: 2,6-2,7
.
.
.
.
| Cordieriet | ||
 |
||
| Mineraal | ||
| Chemische formule | Mg2Al4Si5O18 | |
| Kleur | Kleurloos, lichtblauw, violet, geel of grijs | |
| Streepkleur | Wit | |
| Hardheid | 7 | |
| Gemiddelde dichtheid | 2,65 kg/dm3 | |
| Glans | Glasglans | |
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |
| Breuk | Schelpvormig, ruw | |
| Splijting | Slecht, [010] | |
| Kristaloptiek | ||
| Kristalstelsel | orthorombisch | |
| Brekingsindices | 1,522 – 1,578 | |
| Dubbele breking | 0,0050 | |
| Pleochroïsme | Zeer sterk, donkerviolet, lichtblauw, sterk trichroïsme, met het blote oog waarneembaar | |
| Overige eigenschappen | ||
| Veredeling | Niet bekend | |
| Bijzondere kenmerken | Kattenoogeffect, aventurentie, zelden asterisme | |
.
.
.
.
.
.
.
Het doorzichtig tot doorschijnend bruinrode, paarsrode, rode of zwarte cupriet heeft een diamantglans, een bruinrode streepkleur en de splijting van het mineraal is imperfect volgens het kristalvlak [111]. Het kristalstelsel is kubisch. Cupriet heeft een gemiddelde dichtheid van 6,1, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief. Sonora sunrise is een combinatie steen die cupriet en chrysocolla bevat.
.
.
chrysocolla en cupriet
.
.
.
Cuprum is van de Latijnse naam voor koper.
.
.
.
.
Cupriet wordt o.a. gevonden in Frankrijk, Duitsland, Rusland, Japan, Australië, Namibië, Mexico en de Verenigde Staten.
.
.
.
.
.
samenstelling: Cu2O
hardheid: 3,5 – 4
.
.
| Cupriet | ||
 |
||
| Mineraal | ||
| Chemische formule | Cu2O | |
| Kleur | Bruinrood, paarsrood, rood of zwart | |
| Streepkleur | Bruinrood | |
| Hardheid | 3,5 tot 4 | |
| Gemiddelde dichtheid | 6,14 kg/dm3 | |
| Glans | Diamantglans, halfmetaalachtig tot mat | |
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |
| Breuk | Schelpvormig (bros) | |
| Splijting | Imperfect, [111] | |
| Kristaloptiek | ||
| Kristalstelsel | Kubisch | |
| Brekingsindices | 2,85 (isotroop) | |
| Dubbele breking | Geen; isotroop | |
| Bijzondere kenmerken | Grijsblauw met interne rode reflecties bij opvallend licht | |
.
.
cupriet en chrysocolla
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ioliet is de transparante variant van cordieriet. Het is een magnesium-aluminium-silicaat en behoort tot de cyclosilicaten. De kleur van ioliet kan zijn: grijs, blauw, violet, blauwpaars of gelig bruin. De steen is doorzichtig tot doorschijnend met een vettige glans.
De steen heeft een glasglans, een witte streepkleur en de splijting is slecht volgens het kristalvlak [010]. Cordieriet heeft een gemiddelde dichtheid van 2,65 en de hardheid is 7. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
De doorzichtige variant Ioliet wordt vaak gebruikt als edelsteen. De naam is afgeleid van het Griekse woord voor violet. Een andere naam is dichroiet dat in het Grieks “tweekleurige steen” betekent.
Cordieriet is genoemd naar de Franse geoloog P.L.A. Cordier (1777 – 1861)
Cordieriet is een algemeen mineraal dat voorkomt in diverse stollings-, metamorfe- en pegmatische gesteenten. De typelocatie is Bodenmais in Duitsland. Ioliet wordt o.a. gevonden in Sri Lanka, Birma, Namibië, Brazilië, Tanzania en Madagascar.
.
.
.
samenstelling: (Mg1FE2+)2Al3(AlSi5O18)
hardheid: 7-7,5
dichtheid: 2,6-2,7
| Cordieriet | ||
|
||
| Mineraal | ||
| Chemische formule | Mg2Al4Si5O18 | |
| Kleur | Kleurloos, lichtblauw, violet, geel of grijs | |
| Streepkleur | Wit | |
| Hardheid | 7 | |
| Gemiddelde dichtheid | 2,65 kg/dm3 | |
| Glans | Glasglans | |
| Opaciteit | Doorzichtig tot doorschijnend | |
| Breuk | Schelpvormig, ruw | |
| Splijting | Slecht, [010] | |
| Kristaloptiek | ||
| Kristalstelsel | orthorombisch | |
| Brekingsindices | 1,522 – 1,578 | |
| Dubbele breking | 0,0050 | |
| Pleochroïsme | Zeer sterk, donkerviolet, lichtblauw, sterk trichroïsme, met het blote oog waarneembaar | |
| Overige eigenschappen | ||
| Veredeling | Niet bekend | |
| Bijzondere kenmerken | Kattenoogeffect, aventurentie, zelden asterisme | |
.
.
.
Het mineraal smithsoniet of zinkspaat is een zink-carbonaat met de chemische formule ZnCO3. Het is ook bekend onder de benamingen galmei en kalamijn. De Franstalige naam voor het plaatsje Kelmis La Calamine verwijst naar laatstgenoemde benaming.
.
.
.
.
.
.
.
Smithsoniet kan wit, grijs, groen, roze of blauw zijn, met een witte streepkleur. Het heeft een soortelijk gewicht van 4,4 en een hardheid van 4,5 op de Hardheidsschaal van Mohs. De glans is glas- tot parelachtig en het materiaal is doorzichtig tot doorschijnend.
.
.
.
.
.
.
.
Smithsoniet is vernoemd naar de oprichter van het Smithsonian Institute.
.
.
.
.
.
.
.
Het normaal voorkomend smithsoniet, supergenetisch ontstaan door oxidatie van zinkertsen, wordt geassocieerd met andere super genetische loodmineralen. De belangrijkste vindplaatsen zijn Broken Hill in Australië, Tsumeb in Namibië en de Kelly-mijn te Magdalena in de Verenigde Staten. Ook in Monte Poni op Sardinië zijn mooie aggregaten en stalactieten gevonden.
In België wordt smithsoniet aangetroffen in de omgeving van Kelmis en Moresnet, alwaar het vroeger op grote schaal werd ontgonnen, vooral voor de productie van messing. De aanwezigheid van zink in de ondergrond heeft hier gezorgd voor een bijzondere flora met onder andere het beschermde zinkviooltje.
.
.
.
.
.
.
.
Chemische samenstelling: ZnCO3
hardheid: 4 – 4,5
.
.
.
.
.
|
Smithsoniet
|
||
 |
||
| Mineraal | ||
| Chemische formule | ZnCO3 | |
| Kleur | Wit, grijs, groen, roze of blauw | |
| Streepkleur | Wit | |
| Hardheid | 4 tot 4,5 | |
| Gemiddelde dichtheid | 4,43 kg/dm3 | |
| Glans | Glas- tot parelachtig | |
| Opaciteit | Zelden doorzichtig, doorschijnend | |
| Breuk | Conchoïdaal tot oneffen | |
| Splijting | [1011] Perfect | |
| Kristaloptiek | ||
| Brekingsindices | Ne 1,621, No 1,848-1,849 | |
| Dubbele breking | 0,027 | |
| Bijzondere kenmerken | Geen | |
.
.
.
.
.
.
.
.
Pietersiet kan bruin, blauw, grijs en zwart van kleur zijn of een combinatie van deze kleuren bevatten. Pietersiet is een chalcedoon variant.
ruw
Pietersiet is vernoemd naar de ontdekker, Sid Pieters, die de steen voor het eerst vond in Namibië.
samenstelling: SiO2 met onzuiverheden
hardheid: 7
dichtheid: 2,6
Quantum Quattro is een combinatie van chrysocolla, dioptaas in rookkwarts, malachiet en shattukiet. De steen is blauw met groen van kleur.
Quantum quattro wordt in Namibië gevonden.
Hardheid is 7
.
.
.
.
Prasioliet is groene amethist en ontstaat door de verhitting van paarse amethist. Dit kan natuurlijke wijze gebeuren door middel van vulkanische activiteit maar meestal gebeurt dit kunstmatig.
ruw
Prasioliet wordt o.a. gevonden in Brazilië, Verenigde Staten, Rusland, Madagaskar, Sri Lanka, Namibië en Finland.
ruw
samenstelling: SiO2
hardheid: 7
dichtheid: 2,6
Ioliet is de transparante variant van cordieriet. Het is een magnesium-aluminium-silicaat en behoort tot de cyclo-silicaten. De kleur van ioliet kan grijs, blauw, violet, blauwpaars of gelig bruin zijn. De steen is doorzichtig tot doorschijnend met een vettige glans.
Cordieriet is genoemd naar de Franse geoloog P.L.A. Cordier (1777 – 1861). Ioliet komt van het Griekse woord voor violet.
Ioliet wordt o.a. gevonden in Sri Lanka, Birma, Namibië, Brazilië, Tanzania en Madagascar.
samenstelling: (Mg1FE2+)2Al3(AlSi5O18)
hardheid: 7-7,5
dichtheid: 2,6-2,7
.
.
.
Heliodoor kan verschillende tinten geel tot geelgroen zijn en is doorzichtig tot doorschijnend met een glasachtige glans. De steen is een licht geelgroene beril. De naam is Grieks voor geschenk van de zon (helios = zon; doron = geschenk).
.
.
.
.
.
.
.
Deze beril variëteit werd pas in 1910 in Namibië ontdekt. Vanwege de zachte tinten is het altijd een geliefde edelsteen geweest.
.
.
.
.
.
.
Voor het eerst gevonden in Namibië, in de omgeving van Otavi en Rossing. Heliodoor uit Namibië bevat geringe bijmengingen van uraan en is licht radioactief. De stenen komen ook voor in op het eiland Madagaskar, in de pegmatieten van Miami, Bikita en Salisbury.
Brazilië is tegenwoordig een zeer belangrijke producent van heliodoor. Waarschijnlijk het fraaist en het grootst zijn de heliodoren uit de pegmatieten uit het gebied van Schitomir in Oekraïne. De grootste geelgroene heliodoor was 35 x 15 cm. Ook in de Oeral zijn heliodoren gevonden, net als in het Transbaikalgebied en in Zweden. In museumcollecties bevinden zich over het algemeen geslepen stenen, met een gewicht van meer dan 100 karaat.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Mensensamenleving.me 