categorie : religie
De schoonheid van de pauw
Kleuren worden in de natuur meestal veroorzaakt door pigment. Dat is een stof die een kleur geeft. Maar bij de veer van een pauw gaat het anders. Als je naar gebroken glas kijkt, zie je op het breukvlak allemaal kleuren. Dat komt omdat er kleine verschillen zitten in de hoek waaronder het licht door die vlakjes heen schijnt. Het licht wordt dan ook ‘gebroken’. Dat gebeurt ook bij de veren van deze vogel. Bij een stukje glas is de lichtbreking zodanig dat je willekeurige patronen ziet. Bij de pauwenveer gaat het volgens een specifiek patroon.
De overgang van de ene kleur naar de andere, van het ene baardje op het andere is plotseling en gaat volgens een bouwplan. Dat staat zo geprogrammeerd in de genen van de pauw. In de genetische informatie van de pauw zit een code. Het is een taal die door ingewikkelde moleculaire ‘machines’ vertaald wordt naar een veer met prachtige vormen en kleuren die wij kunnen zien met onze ogen en hersenen die op zich weer gevormd zijn door een programma dat zo is geschreven dat wij van die kleuren en vormen kunnen genieten!
Probeer het je maar eens voor te stellen, al die details. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de ogen, de oren, de hersens, het spijsverteringsproces, de mogelijkheid om zichzelf voort te planten, het gedrag van de pauw en nog vele andere kenmerken. Het is al een serieuze uitdaging voor een evolutionist om voor het ontstaan van de gehele pauw een logische opeenvolging van mutaties en selecties te verzinnen, laat staan dat hij of zij kan bewijzen, of zelfs maar aannemelijk maken, dat het ooit echt zo gegaan is. We vinden nergens in de geschiedenis, of in het zogenaamde ‘fossielen- bestand’ een direct bewijs voor de veronderstelde reeks van stappen die geleid zouden hebben tot de huidige pauw.
.
Een waar meesterwerk! Zo’n 200 veren, waarvan er ongeveer 170 een ‘oog’ hebben en ongeveer 30 een T-vorm. Perfect gevormd, geplaatst en stuk voor stuk precies de goede lengte. De T-veren zijn zo gevormd dat de ogen er precies tussen passen. De pauw kan de veren uitvouwen in een waaiervorm met een ronde lijst van donkere T-veren en dan kan hij er ook nog een apart geluid mee maken door ze te laten trillen. Daarvoor heeft hij speciale spieren in zijn achterwerk.
Het is moeilijk voor te stellen hoe al deze schoonheid zou kunnen blijven bestaan, laat staan dat het vanzelf zou zijn ontstaan. De voor evolutie onnodige schoonheid is bewijs voor een creatieve Schepper. Schoonheid is niet nodig om te overleven en de mate van schoonheid in de pauw is zo groot.
De Bombardeerkever
De ongeveer 1,5 cm grote ‘bombardeerkever’ is zo genoemd omdat hij chemicaliën mengt, die hij middels een explosie kan afvuren op een belager. Hij heeft daarvoor twee richtbare buisjes in zijn achterwerk. Iemand die erdoor geraakt werd zei dat het aanvoelde als kokend water. De explosie zou op zich krachtig genoeg zijn om de kever op te blazen, maar dat gebeurt niet.
Men heeft kunnen vaststellen dat het eigenlijk 1000 kleine explosies zijn die zo snel achter elkaar komen dat wij ze horen als één knal. Daarom blijft het kevertje heel. Zo’n mechanisme wordt ook wel eens ‘onherleidbaar complex’ genoemd, omdat elk onderdeel ervan alleen maar nuttig is in samenwerking met de andere onderdelen.
Een Apache helikopter is een heel complex apparaat. Maar een gewone huisvlieg zit vele malen ingewikkelder in elkaar dan een Apache helikopter. Hij doet zijn eigen berekeningen voor het opstijgen, landen en navigeren, verzamelt zijn eigen brandstof en gaat daar ook heel efficiënt mee om.
De vlieg is een helikopter die zichzelf voortplant, ondersteboven onder een brug kan hangen of even tegen de zijkant van een wolkenkrabber parkeert, zelfstandig brandstof tankt wanneer het nodig is met het grootste gemak 180 graden draait en de andere kant op vliegt, zichzelf repareert en voor vervangende onderdelen zorgt.
Een aantal professoren en biologen durven beweren dat zo’n wonder van techniek spontaan kan ontstaan. Je hebt alleen maar de juiste componenten nodig (water, zuurstof, koolstof) en een heleboel tijd en het wonder zal geschieden. In hun dromen.
“Eenvoudige bacteriën”
Het leven zou begonnen zijn met eenvoudige bacteriën maar er is niets eenvoudigs aan de bacteriën die we nu kennen. Er wordt wel eens een voorstelling gemaakt van het ontstaan van de eerste bacterie, maar daarbij moet je zoveel dingen aannemen dat het wederom een volkomen fictief verhaal wordt, zonder enige vorm van bewijs. Veel ééncellige organismen hebben één of meer zweepstaartjes, de flagella.
Zo’n flagellum is eigenlijk een piepklein motortje dat bij sommige bacteriën wel 100.000 omwentelingen per minuut haalt. De onderdelen van deze motortjes zijn daadwerkelijk vergelijkbaar met onderdelen van een door mensen gemaakte motor. Ze hebben een stator, rotor, aandrijfas, propeller en zelfs een cardanas. Ze werken op een soort protonenbatterij en draaien nagenoeg verliesloos.
Ze draaien linksom en rechtsom even hard, kunnen in een kwartslag stoppen en met dezelfde snelheid de andere kant op draaien. Ook dit wondertje is onherleidbaar complex. De onderdelen kunnen niet zonder elkaar. Levende organismen kunnen best wel wat onderdelen missen. Het is evenwel onmogelijk om alle stadia van losse chemische elementaire bouwstenen tot volledig functionele, reproducerende cel alleen al te bedenken, laat staan dat het spontaan zou zijn gevormd.
In de cel
Ondanks dat we heel veel weten over cellen en DNA is het nog steeds niet precies bekend hoe bijvoorbeeld een ei een kip wordt. We weten nu dat het DNA bestaat uit een soort ladder van chemische elementen die op een bepaalde manier gecodeerd zijn. Er zijn startcodes, stopcodes en paragrafen met tekst die benodigde bouwstenen van ons lichaam beschrijven.
DNA wordt opgerold in de cel en bovenop die opgerolde draden DNA zit nog weer extra codes, die bepaalde ervaringen van moeder op kind overdragen. De groeiende wetenschap van hoe het allemaal in elkaar zit, wekt steeds meer verwondering over het meesterschap dat het heeft voortgebracht. Hoe meer we ervan weten, hoe moeilijker het wordt om te blijven geloven in een evolutionaire afstamming.
De enorme hoeveelheid informatie in het DNA is moeilijk voor te stellen, maar als je een vergelijking wilt maken kun je dat doen met boeken of computerprogramma’s. Het aantal letters in al het DNA in een enkele cel is vergelijkbaar met ongeveer 800 statenbijbels, 6000 romans, 3 Giga -bites aan software of 57.600 uur continu gesproken tekst.
Het DNA lijkt dus op een soort bibliotheek waarin je hele lijf beschreven staat, inclusief de instructies voor hoe en wanneer bepaalde delen in elkaar gezet moet worden. Maar dan nog blijft de vraag hoe de cel ‘weet’ wat hij met die informatie en de resulterende producten moet doen.
Een complete fabriek
De cel waar het DNA zich in bevindt bestaat uit honderden miljarden atomen, die samen een ingewikkelde fabriek vormen waarin allerlei processen plaatsvinden. De cel heeft een centrale geheugenbank die heel precies gelezen en gedecodeerd wordt, lopende banden met assemblagepersoneel waar prefabricatie en modulaire constructie plaatsvindt, proceseenheden, inpak- en verzendafdelingen, robots die bestaan uit duizenden atomen met uitgebreide driedimensionale vormen in honderdduizenden specifieke typen, efficiënte communicatiesystemen, kwaliteitscontrole en reparatiemechanismen.
De complexiteit van een cel is vele malen groter dan die van het grootste fabriekscomplex dat wij als mensen ooit gemaakt hebben. En dan te bedenken dat die complexe fabriek zichzelf in een paar uur helemaal kan kopiëren. Door beschadigingen (mutaties) kunnen er soms dingen misgaan (kanker of misvormingen), maar zo heeft God het oorspronkelijk niet gemaakt. Mutaties kwamen pas nadat Adam en Eva hun verantwoordelijkheid verzaakten en ongehoorzaam werden, waarvoor God hen moest straffen en zich terug moest trekken van Zijn schepping.
Hier volgen een paar plaatjes van meesterwerken
uit mijn directe omgeving
Met alle kennis die we vandaag de dag hebben van de natuur en hoe cellen werken, kunnen we niet meer met ons volle verstand beweren dat dit alles niet door een onvoorstelbaar intelligent iemand ontworpen en gemaakt is. Hiermee zeg ik niet dat evolutionisten niet intelligent zijn. Je kunt ook met je volle verstand blijven ontkennen dat ontwerp door een Schepper de meest logische conclusie is. Hoe intelligenter je bent, hoe beter je in staat zult zijn om uitvluchten te vinden en die zo onder woorden te brengen dat je de meeste mensen onder tafel praat.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
JOHN ASTRIA
Mensensamenleving.me 