DE WONDERBARE MEDAILLE VAN CATHERINE LABOURE
de voorkant van de medaille
de acherkant van de medaille
een medaille gemaakt door John Astria
.
Catherine Labouré, het dogma van de onbevlekte ontvangenis
Een dogma in de religie is een leerstelling die als onbetwistbaar wordt beschouwd, een regel waar niet aan te twijfelen valt. Het dogma bevestigt dat Maria verwekt werd en op de wereld werd gezet zonder bevlekt te zijn met de erfzonde. God bewerkstelligde dit met de bedoeling christus te laten geboren worden uit een pure, zondeloze vrouw. Velen verwarren dit dogma met een ander, dat van de maagdelijkheid van Maria. Daar wordt bevestigd dat Christus verwekt werd zonder gemeenschap met een man. Het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria viert men op 8 december.
Het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis
Door de woorden van Maria aan Catherine (zie artikel: Catherine Labouré en de Wonderdadige Medaille) wordt in heel de Christelijke wereld de Onbevlekte Ontvangenis bekend. De zuster is de uitverkorene om in 1830 dit kenbaar te maken. Paus Pius de 9de verheft dat geloofspunt in 1854. In 1858 komt Maria deze geloofswaardigheid nog eens bevestigen in Lourdes toen ze tegen Bernadette zei :”ik ben de Onbevlekte ontvangenis “
De weerstand tegen Catherine Labouré
Catherine vertelt haar biechtvader wat Maria haar vertelde en over haar opdracht. Hij gaat op het verzoek om een medaille te slaan niet in en wijst de zuster erop dat ze beter deugdelijk zou leven in plaats van zich bezig te houden met verschijningen. Catherine blijft smeken om de medaille te slaan. Ze vertelt de pater dat Maria zich, bij de 3de verschijning, zeer ontevreden had getoond omdat van haar opdracht nog niets was terecht gekomen. Toch stelt de biechtvader zich in verbinding met de aartsbisschop van Parijs. Pas in 1832 krijgt de pater de toestemming van de aartsbisschop om de medaille te slaan. De oorspronkelijke naam van de medaille is die van ‘Maria’s Onbevlekte Ontvangenis’. Pas 7 jaar later krijgt ze de naam ‘ de Wonderdadige Medaille’ omdat er zoveel verhoringen, bekeringen en genezingen werden verkregen. Gedurende de eerste 5 jaar worden er 10 miljoen exemplaren van verkocht. Heden zijn er enkel in Europa meer dan 100 miljoen verkocht.

wonderbare medaille
De schrik en opluchting van Catherine
Bij de verschijning van Maria is Catherine blij, maar ze heeft schrik omdat er geschreven staat :”aan wie veel gegeven wordt, daar wordt veel van gevraagd en aan wie men veel toevertrouwt, eist men veel”. Maria weet dat en stelt haar gerust. Toen wist de zuster dat de Maagd haar wat zou bekend maken met baat voor heel de wereld.

Catherine Laboure
De dood van Catherine Labouré
Ze sterft op 31 december 1876. Een eerste wonder dat aan haar zaligverklaring voorafgaat, is de genezing van een verlamd kind dat haar kist aanraakt. Men graaft haar lichaam op 56 jaar later in 1933. Het is nog ongeschonden en soepel met ogen net zo blauw als toen ze nog leefde. Men legt haar lichaam in een schrijn in de kapel van het klooster van de Dochters van Liefde in de Rue du Bac te Parijs. Het schrijn staat rechts van het middenaltaar net naast het bewaarde hart van St Vincentius zijn altaar.
Iets verderop bevindt zich de blauwe, fluwelen stoel waar Maria inzat toen ze sprak met Catherine tijdens haar verschijning. Op 28 mei 1933 wordt de zuster zalig verklaard door Paus Pius de 12de .Er zijn 50000 mensen aanwezig onder wie 8000 witgesluierde kinderen van Maria uit 39 landen die allemaal de Wonderdadige Medaille dragen. Op 27 juli 1947 wordt Catherine Heilig verklaard Door dezelfde paus.
Ook hierbij zijn vele gelovigen en meer dan 10000 witte gesluierde kinderen van Maria aanwezig. Van de werking van de medaille is veel bekend. Eén van de bekendste ervaringen is die van Alphonse Tobie Ratisbonne.
Ratisbonne en de wonderdadige medaille
Ratisbonne, de verstokte atheïst
Ratisbonne is een rijke Jood, een atheïst die de kerk haat en het geloof al lang heeft afgezworen. In 1842 ontmoet hij baron De Bussières, een overtuigd Rooms katholiek Fransman. Zij worden bevriend maar de cynische godslasteringen van Ratisbonne blijven een doren in het oog van de baron. Hij besluit een weddenschap aan te gaan met de fanatieke atheïst. De baron beweert ,indien zijn vriend de medaille zou dragen, dat hij zou stoppen met de godslasteringen. Zo gezegd, zo gedaan. Op een dag vraagt de baron Ratisbonne om in de basiliek op hem te wachten omdat hij nog een regeling van een uitvaart moest doen. Ratisbonne stemt ermee in , gaat de basiliek binnen en neemt vooraan plaats voor het altaar van de Heilge Maagd.

Bekering van Ratisbonne
De verschijning van Maria
Plots lost de basiliek voor zijn ogen op, enkel het altaar van de Maagd blijft staan. Verstijft van schrik ziet hij de Maagd verschijnen op het altaar in volle glorie,net zoals ze afgebeeld is op de wonderdadige medaille. Ze doet Ratisbonne knielen en zegt geen woord. Dan verdwijnt ze en de basiliek staat er weer. De Jood barst in snikken uit, hij heeft de boodschap begrepen. Inmiddels is de baron teruggekomen en ziet zijn vriend op zijn knieën snikken in de basiliek. Ratisbonnen vertelt over de verschijning en erkent de kracht van de wonderbare medaille. Bij het zien van de Maagd die hem deed knielen begreep hij dat het katholieke geloof waarmee hij zo spotte het enige was dat hem zou kunnen redden.

Verschijning aan Ratisbonne
De bekering van Ratisbonne
Ratisbonne bekeert zich, laat zich dopen en wordt priester in 1847. In 1855 sticht hij een klooster voor Onze Lieve Vrouw van Sion te Jeruzalem, de plek waar ooit het huis van Pontius Pilatus stond. Ratisbonne probeert tijdens zijn leven in contact te komen met Catherine Labouré , maar het lukt niet omdat de zuster afgeschermd wordt van de buitenwereld. Hij overlijdt in 1884. Nu is er een gedenksteen gelegd op de plaats van de verschijning met de volgende tekst: “Hij kwam hier als een verstokte Jood, de Maagd verscheen hem, hij viel neer als een Jood en stond op als een Christen”.
Waarom een medaille uit de hemel
Armoede in de 19e eeuw
Rond 1830 zijn er in Frankrijk slechte tijden. Religie gaat achteruit en er is veel armoe gepaard gaande met ziektes (cholera). Ook is er een politieke revolutie bezig. Tijdens die revolutie stopt de hulp aan de armen, de congregatie van de zusters wordt belemmerd in hun bestaan. St Vincentius verklaarde ooit dat God de bedoeling had de congregatie te stichten. Hij wist dat wat God wenst zou geschieden en volbracht worden.
Een medaille via de onschuld
Daarom stuurde hij zijn moeder (Maria) om de congregatie te redden door middel van de medaille. Uit liefde en medelijden voor de mens mag De Maagd de vertrouwelijke mededeling aan Catherine verkondigen en ingrijpen. Via een klein verlicht kind wordt Catherine aangemaand zich naar de kapel te begeven waar de Maagd wacht. Het is de onschuld door God gestuurd wat verwijst naar Jezus die het licht van de wereld is.
De genade van God
De verschijning van de Maagd aan Catherine is Gods liefde en onverdiende genade die de mens met zijn vrije wil mag ontvangen. God laat een bescheiden medaille slaan, geen juweel, die zijn grote majesteit openbaart. Wie de medaille draagt mag er zeker van zijn dat Maria zich om die persoon bekommert en ontfermt. De medaille is geen bijgeloof en geen gebruiksvoorwerp. De drager vertrouwt op Zij die de medaille verte- genwoordigt. Nu reeds zijn er enkel in Europa 100 miljoen exemplaren verkocht.
Bronnen en referenties
* Saint Catherine Labouré of the MIraculous Medal-I.Dirvin
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget