Tagarchief: mineraal

Hyperstheen, velvet labradoriet

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

 

Algemene informatie

 

Hyperstheen is een magnesium-ijzer-inosilicaat en behoort tot de orthopyroxenen. Qua samenstelling zit hyper-stheen tussen enstatiet en ferrosiliet in. Het heeft een zijdeglans en is doorzichtig tot doorschijnend. De kleur is grijs-wit, groen-wit, geel-wit, bruin of zwart-grijs. Hyperstheen wordt ook wel fluwelen labradoriet genoemd hoewel het geen labradorietsoort is.

 

 

ruw

 

 

 

 

 

 

Etymology

 

De naam van het mineraal hyperstheen is afgeleid van de Griekse woorden hyper en stenos (“boven” en “kracht”).

 

 

 

 

 

Vindplaats

 

Hyperstheen is een veelvoorkomend orthopyroxeen in mafische stollingsgesteenten en meteorieten. De typelo-catie is het donkere magmatisch gesteente van de Adirondack regio in de staat New York. Hyperstheen komt voor in de zandfractrie van Nederlandse rivier sedimenten. In de mineraal analyse wordt het mineraal ingedeeld bij de zogenoemde instabiele groep en wordt het als vulkanisch mineraal beschouwd. Hyperstheen wordt nog gevon-den in de VS, Duitsland, China en Australië.

 

 

 

 

Eigenschappen

 

Het grijs-witte, licht-groene of bruin-zwarte hyperstheen heeft een grijs-groen-witte streepkleur, een glas- tot zijdeglans en een perfecte splijting volgens de kristalvlakken [100] en [010]. De gemiddelde dichtheid is 3,55 en de hardheid is 5,5 tot 6. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.

 

 

 

 

chemische formule: MgFe2+Si2O6

hardheid: 5,5 – 6

dichtheid: 3,55

 

 

Hyperstheen
Mineraly.sk - hypersten.jpg
Mineraal
Chemische formule MgFe2+Si2O6
Kleur Grijs-wit, groen-wit, geel-wit, bruin of zwart-grijs
Streepkleur Grijs-groenig wit
Hardheid 5,5 – 6
Gemiddelde dichtheid 3,55 kg/dm3
Glans Zijdeglans
Opaciteit Doorzichtig tot doorschijnend
Splijting [100] Perfect, [010] Perfect

 

 

 

 

.

 

 

Howliet

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Kenmerken van howliet

.

Howliet is een ondoorzichtige witte of crèmekleurige steen, meestal met grijze of bruine adertjes. Howliet is tamelijk zeldzaam en wordt vooral gevonden in Canada en Californië.

.

Howliet lijkt op een meer voorkomend mineraal, magnesiet. De twee mineralen worden daarom vaak door elkaar gehaald. In de edelsteentherapie hebben deze mineralen echter een zeer verschillende werking. Howliet heelt huidwondjes en versterkt botten en tanden; magnesiet echter werkt in op de spijsvertering.

Howliet is gemakkelijk te verven; sommige handelaren maken misbruik van deze eigenschap. Geverfde howliet wordt soms aangeboden als het veel duurdere turkoois, en wordt dan misleidend turqueniet of turquereniet genoemd.

Howliet is een zeer aardende steen. Howliet maakt je ervan bewust dat je altijd controle hebt over wat je doet of laat. Howliet is bovendien een zeer ontspannende steen en daarom goed tegen stress.

.

.

 

.

.

Herkomst van de naam

.

Het mineraal howliet is vernoemd naar de Canadese mineraloog Henry How.

.

.

.

.

Door de eeuwen heen

.

Mineraloog Henry How (1828 – 1879) ontdekte howliet in 1868 in Nova Scotia, zuidoost-Canada. De steen werd een populair onderdeel van sieraden. In de edelsteentherapie is howliet nog maar kort in gebruik.

.

.

.

.

Spiritueel

.

* Howliet maakt vindingrijk en creatief en geeft inspiratie.
* Met howliet heb je meer respect voor anderen, je laat de ander in zijn waarde.
* Howliet heeft een zeer aardend effect. Daarnaast opent hij het derde oog en vergroot hij de spiritualiteit en de intuïtie.
* Howliet maakt je bewust van je handelingen en de gevolgen van die handelingen. Het mineraal helpt om doelen te formuleren en geeft de energie om ze ook te bereiken. Het helpt je de controle over je leven te hervinden en te behouden.
* Howliet is een zeer ontspannende steen en daardoor goed tegen stress. Het maakt geduldig en verdraagzaam.

.

.

.

.

Chemische samenstelling

.

.Howliet is een calcium-boorsilicaat. Een beetje ijzeroxide veroorzaakt de bruine aders. Mangaanoxide veroorzaakt de grijze aders.

.

Samenstelling: Ca2B5SiO9(OH)5 + FeOOH, Mn2O3
Hardheid: 2,5 – 3,5
Glans: glasglans
Transparantie: doorschijnend tot ondoorzichtig
Breuk: onregelmatig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid: 2,58
Kristalstelsel: monoklien

.

.

.

.

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Hoornblende

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

 

Algemeen

 

Het mineraal hoornblende is een calcium- magnesium- ijzer- aluminium inosilicaat met de chemische formule Ca2(Mg,Fe,Al)5(Al,Si)8O22(OH)2. Het is de meest voorkomende van de amfibolen.

 

 

 

 

 

 

 

Eigenschappen

 

Het zwarte, groene of bruin tot groenbruine hoornblende heeft een glas- tot parelglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 3,23 en de hardheid is 5 tot 6.

 

 

 

 

 

Naam

 

De naam van het mineraal hoornblende komt uit het Duits, en is een samenstelling van het Duitse “Horn”, en het werkwoord voor “verblinden” of “bedriegen”.

 

 

 

 

 

Voorkomen

 

Zoals andere amfibolen, komt hoornblende voor in stollings- en metamorfe gesteenten, zoals graniet. Hoorn-blende komt voor in de zandfractie van Nederlandse rivier sedimenten onder andere van de Rijn. In de zware mineraalalalyse wordt het mineraal ingedeeld bij de zogenoemde instabiele groep. Er worden diverse variëteiten onderscheiden.

 

 

Hoornblende
Amphibole.jpg
Mineraal
Chemische formule Ca2(Mg,Fe,Al)5(Al,Si)8O22(OH)2
Kleur Zwart, groen of bruin tot groenbruin
Streepkleur Bruin of grijs
Hardheid 5 – 6
Gemiddelde dichtheid 3,23 kg/dm3
Opaciteit Opaak

 

 

 

collectie van diverse hoornblende mineralen

 

 

 

 

 

Opaal

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

 

 

Kenmerken van opaal

 

 

Opaal is een kwarts die een bont kleurenspel kan vertonen. Het mineraal heeft soms slechts één kleur, maar met een geheimzinnige diepe gloed. Vele kleuren zijn mogelijk: wit, geel, blauw, rood, groen, bruin, zwart. Opaal is meestal doorzichtig of doorschijnend. Als het net gedolven is, is het zachter dan bergkristal. Blootgesteld aan de lucht wordt het snel hard. Bijzonder is dat opaal veel water bevat.

 

Opaal komt veel voor. Slechts een klein deel is van edelsteenkwaliteit. Opaal kan ontstaan als opvulling van spleten en gaten in een rots, maar ontstaat ook vaak bij de vorming van fossielen.
In Amerika zijn hele wouden van versteend hout met opaal gevonden; bekend voorbeeld is het National Petrified Forest in Arizona. Dit type opaal heet houtopaal.

Er bestaan allerlei soorten opaal, afhankelijk van hoe de opaal gevormd is.
We onderscheiden 3 hoofdsoorten.

  • De glinsterende edelopalen zijn het meest geliefd, vanwege hun bonte kleurenspel. Dit kleurenspel wordt opalescentie genoemd.
  • Wateropalen lijken op bergkristal. Ze zijn kleurloos, maar hebben een blauwige of melkachtige waas.
  • Alle overige opaalsoorten worden opaal of gewone opaal genoemd. Ze zijn doorschijnend tot ondoorzichtig met weinig tot geen kleurenspel.

 

 

 

 

 

Onderstaand overzicht toont de belangrijkste soorten opaal.

 

GEWONE OPALEN
Andesopaal

 

 

melkachtig troebele variant van opaal uit Peru, vaak roze (door mangaan) of blauw tot groen (door nikkel of koper)
Blauwe opaal

 

chalcedoon met blauwe tot donkerblauwe opaal
Chlooropaal

groene tot bruine opaal
Chrysopaal, prasemopaal
of prasopaal
blauwgroene variant (door nikkel of koper) van andesopaal
Dendrietenopaal

groene, gele of witte opaal met insluitsels die op planten lijken (ook wel: merliniet)
Groene opaal

opaal gekleurd door ingesloten nikkel en chloriet
Honingopaal of goudopaal

goudgele opaal (handelsnaam)
Jaspopaal of opaaljaspis

door ijzeroxide rood gekleurde opaal
Jelly

doorzichtige tot doorschijnende opaal, met zwak kleurenspel
Kascholong

Porseleinachtig poreuze, doorschijnende variant van opaal
Melkopaal

witte opaal
Opaliet

opaalhoudend gesteente
Pinkopaal

roze andesopaal (gekleurd door mangaan)
Potch

ondoorzichtige opaal zonder kleurenspel
Vuuropaal

opaal met rode, oranjerode of gele kleur, vooral uit Mexico
EDELOPALEN
Boulderopaal

edelopaal met donkerbruine ondergrond en flonkerend kleurenspel. Komt voor in kiezels en keien (in het Engels boulders), waar opaal holle ruimten in ijzerhoudend moedergesteente opvult. Afkomstig uit Australië
Girasol

bijna kleurloze, doorzichtige edelopaal met blauwachtige lichtschijn
Harlekijnopaal

edelopaal met opvallende bonte kleurpatronen, als een blokkendoos. Een zeer geliefde opaal
Hydrofaan edelopaal die alleen natgemaakt een kleurenspel toont
Jellyopaal

edelopaal met felle kleuren (genoemd naar de kleuren van gelatinepuddinkjes)
Kristalopaal

zeer heldere tot doorzichtige opaal met kleurenspel
Luipaardopaal

met edelopaal gevulde blaasjes in basalt
Opaalmatrix of matrixopaal

moedergesteente met talrijke kleine ingesloten edelopaaltjes
Vuuropaal

edelopaal met rode, oranjerode of gele kleur, vooral uit Mexico
Witte opaal of melkopaal

edelopaal met witte of lichte grondkleur en een bont kleurenspel
Zwarte opaal

edelopaal met donkere basiskleur (grijs, blauw, groen) en bont kleurenspel. Een pikzwarte ondergrond is zeer zeldzaam. Zwarte opalen zijn zeldzamer dan witte opalen
WATEROPALEN
Girasol, Hyaliet of glasopaal

glasheldere opaal
Hydrofaan

opaal die alleen natgemaakt kleurenspel toont
Kristalopaal

rossige of blauwige reflecties op kleurloze ondergrond die aan vensterglas doen denken
Oregon-opaal

goudgele glasheldere opaal

 

 

De meeste opaal is afkomstig uit Australië. Het is dan ook de nationale steen van dit continent. Ook de kost-baarste opaalsoort, de zwarte opaal, komt uit Australië. Deze vorm van edelopaal glinstert en vonkt veelkleurig bij het bewegen. Opaal van edelsteenkwaliteit is populair in sieraden en siervoorwerpen. De meeste opalen worden echter in de industrie verwerkt. Opaal is aantrekkelijk als grondstof voor silicium. Het wordt vermalen verwerkt tot vuurvaste tegels en wetstenen. Het wordt ook toegepast als droogmiddel (in lederwaren, voeding), bindmiddel (pillen) en schuurmiddel (in tandpasta).

Edelsteentherapeuten gebruiken opaal vaak voor mensen die zwaar op de hand of superserieus zijn. Opaal maakt lichtvoetig en luchthartig. Bamboe-opaal of tabashir is een belangrijk ingrediënt in de Ayurvedische en de tradi-tionele Chinese geneeskunde. Het is wit, geel of blauwig. Deze opaal is afkomstig uit de stelen van sommige soorten bamboe.

 

 

vuuropaal

 

 

 

Herkomst van de naam

 

De herkomst van de naam opaal is onzeker. De Romeinen kenden het woord opalus, ontleend uit het Sanskriet úpala (‘edelsteen’). Ze gebruikten dit in de betekenis van ‘gekleurde steen’, maar het is onzeker of ze hiermee het mineraal bedoelden dat wij nu opaal noemen. Er is wel gesuggereerd dat de Romeinse vruchtbaarheidsgodin Ops, echtgenote van de god Saturnus, haar naam aan deze edelsteen heeft gegeven. Dit naar aanleiding van de Opalia, Romeinse festiviteiten rond de zonnewende (21 december) die aan Ops gewijd waren. Dit is echter volks-etymologie en klopt niet.

 

 

 

 

 

Door de eeuwen heen

 

Opaal is al sinds de Oudheid geliefd als edelsteen. De oudste vondst, in een grot in Kenia, is waarschijnlijk een sieraad van 4000 v.Chr. uit de mijnen van Ethiopië. De eerste schriftelijke vermelding van opaal dateert van ca 500 v.Chr. Opaal werd gebruikt voor de vervaardiging van werktuigen, maar ook voor sieraden en siervoorwerpen. Opaal was al bekend bij de Babyloniërs, Assyriërs en de oude Grieken en Romeinen. De Romeinse schrijver-we-tenschapper Plinius de Oudere (23-79 n.Chr) beschreef opaal in zijn lapidarium (boekwerk met beschrijving van edelstenen). Het ging hierbij hoogstwaarschijnlijk om edelopaal uit de afzettingen van Dunbík in Slowakije, die in die tijd al werden ontgonnen.

De Romeinen waren dol op opaal. Zij vonden het een magische steen. Opaal werd gebruikt tegen somberheid en melancholie, en was een genezer van oogklachten en gaf stralende ogen. Men geloofde dat de opaal kon waarschuwen voor ziekte en narigheid. Dat klopt ook, weten we nu. Door het hoge vochtgehalte reageert de opaal sterk op koorts; de steen wordt daar dof van. De Spaanse veroveraars (conquistadores) uit de 16e eeuw namen allerlei edelstenen mee naar huis vanuit Zuid-Amerika, en daar waren prachtige opalen uit Peru bij.

Traditioneel gold opaal als gelukssteen, als een goed amulet tegen pech en ongeluk. Maar door een zeer popu-laire roman uit 1829 van Sir Walter Scott, Anne of Geierstein, or The Maiden of The Mist, kreeg de opaal in de 19e eeuw in Europa een slechte naam. Een van de personen uit dit boek, lady Hermione, draagt altijd een schitteren-de grote opaal in het haar. Maar er rust een vloek op, er valt wijwater op de opaal, de steen verliest al zijn kleur en Hermione bezwijmt. De volgende dag is zij met haar steen verdwenen, slechts een hoopje as blijft achter.

Kort na het verschijnen van deze roman daalde de verkoop van opaal dramatisch, en bleef enkele decennia laag. Koningin Victoria van Engeland (1809-1901) was echter dol op opalen. Zij verzamelde een grote collectie, wat de populariteit van opaal weer deed toenemen. Maar in Rusland werd de opaal tot diep in de 20e eeuw gewan-trouwd en gezien als belichaming van het boze oog. In de tweede helft van de 19e eeuw werden in Australië zeer grote voorraden opaal gevonden. Tegenwoordig is Australië goed voor meer dan 90% van alle gedolven opaal.

In 1987 is in Coober Pedy, Zuid-Australië, een fossiel van een pliosaurus (soort zeereptiel) gevonden, waarvan het skelet geheel in opaal is veranderd. Het fossiel is zo ’n 100 miljoen jaar oud en kreeg de naam Eric, naar een vis uit een sketch van de tv-serie Monty Python’s Flying Circus. Eric is te bewonderen in het National Museum in Sydney.

 

 

 

 

 

Spiritueel

 

* Opaal maakt wijs en tevreden, geeft inzicht en laat je intuïtie groeien. Opaal is een steen die je laat beseffen dat je uit een lichaam, een geest en een ziel bestaat. Door opaal te dragen of met opaal te mediteren integreren lichaam, geest en ziel beter. Dat geldt vooral voor edelopaal.

* Opaal laat je de oorzaken van je emoties doorzien en begrijpen. Het helpt je deze koel en afstandelijk te analyseren. Ondanks dat is de opaal een warme en vriendelijke steen.
* Mensen die zwaar op de hand zijn, worden losser en vrolijker door het dragen van een sieraad met opaal of een opaal in de broekzak.
* Verdriet vanwege het verlies van een geliefd persoon, huisdier of voorwerp laat zich met opaal omzetten in acceptatie en rust.
* Met opaal kun je emotionele situaties intensiever beleven. Ook kun je met opaal de wonden van oude emotionele trauma’s helen.
* Edelopaal maakt creatief, verheft de ziel. Versterkt de zintuigen ook op spiritueel niveau. Edelopaal reinigt de aura en repareert gaten in de aura.
* Edelopaal versterkt het vertrouwen in andere mensen.
* Vuuropaal versterkt het zelfvertrouwen, maakt daadkrachtig. versterkt het fysieke en emotionele veld van de aura. Zwakt sterke emotionele schommelingen af.
* Girasol maakt je ontvankelijk voor het doorbreken van patronen, het opdoen van nieuwe indrukken en het maken van nieuwe vrienden.

 

 

 

 

 

Chemische samenstelling

 

De opaal is een kwarts en dus familie van de bergkristal. Opaal is siliciumdioxide verbonden met water (gehydra-teerd). Edelopaal kan tot wel 30% water bevatten. Wateropaal bevat tot 20% water. Vuuropaal bevat 6 tot 10% water. Edelopaal bevat microscopisch kleine silicabolletjes in silicagel. Deze opaalsoort krijgt zijn intrige-rende kleurenspel door breking van het licht in het vloeibare deel, of in de lamellenstructuur die de bolletjes kunnen hebben. Door vochtverlies kan het kleurenspel verminderen.

 

 

Samenstelling: SiO2.nH2O
Hardheid: 5,5 – 6,5
Glans: glasglans, dof
Transparantie: doorzichtig, doorschijnend, ondoorzichtig
Breuk: schelpvormig
Splijtbaarheid: onduidelijk
Dichtheid: 1,90 – 2,30
Kristalstelsel: amorf

 

 

 

 

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

Moldaviet

Standaard

 categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Kenmerken van moldaviet

.

Het groene mineraal moldaviet is vermoedelijk ontstaan bij de inslag van een meteoriet in Zuid-Duitsland, 14,6 miljoen jaar geleden. Deze meteoriet sloeg een enorme krater, met een doorsnede van 22 tot 24 kilometer. Bij de inslag kwam veel hitte vrij, en spatten aaneen gesmolten zandklonten ver weg. Die aardkluiten kwamen onder andere terecht langs de Moldau. De moldaviet is daarmee een heel bijzondere steen: hij bevat zowel aardse als buitenaardse componenten

Vanwege zijn mooie groene kleur wordt moldaviet ook wel bouteillesteen genoemd, van Frans bouteille (‘fles’), naar de flesgroene kleur. Andere namen zijn Boheemse chrysoliet en waterchrysoliet.  De naam Boheemse chrysoliet is natuurlijk afgeleid van de vindplaats Bohemen. De naam waterchrysoliet verwijst naar de soms zeegroene kleur. Chrysoliet is een naam voor geelgroene stenen.

Moldaviet wordt in zandgroeves gewonnen. Per ton zand wordt gemiddeld maar één moldaviet gevonden. Er moet dus veel materiaal worden verzet om het mineraal te vinden. Dit maakt moldaviet duur. Vanwege zijn buitenaardse herkomst wordt moldaviet wel beschouwd als tranen van Engelen. Moldaviet heeft een sterke werking op het bewustzijn en de spirituele groei. Moldaviet helpt minder gehecht te zijn aan geld en goederen.

.

.

 

.

.

.

Herkomst van de naam

.

De naam van het groene mineraal moldaviet is afgeleid van de rivier Moldau in Zuid-Bohemen, Tsjechië. Molda-vieten worden namelijk vooral in de streek rondom deze rivier gevonden.

.

.

sieraad van moldaviet

.

.

Door de eeuwen heen

.

Professor Josef Mayer van de Karelsuniversiteit in Praag noemde in een artikel uit 1787 een vreemde glasachtige groene steen, die gevonden werd aan de oevers van de Moldau. Het kristal werd als vulkanisch glas beschouwd. De naam moldaviet werd in 1836 geïntroduceerd door de Oostenrijkse mineraloog F.X. Zippe. Toen was wel duidelijk dat de steen geen vulkanisch glas kon zijn.

Hoewel het mineraal eerder geen officiële naam had, was het toch al heel lang bekend. In de prehistorische vindplaats bij het Tsjechische dorpje Willendorf zijn amuletten, pijlpunten, mesjes en schrappers van moldaviet gevonden. Daar is ook de beroemde Venus van Willendorf gevonden. Deze is tussen 22.000 en 21.000 v.Chr. gemaakt; de bij haar gevonden voorwerpen zijn hoogstwaarschijnlijk ook zo oud. In Tsjechië gold de moldaviet als een kristal dat goed was voor in stand houden en verbeteren van relaties. Het werd daarom traditioneel als huwelijksgeschenk gegeven.

In de negentiende eeuw bereikte de Romantiek haar hoogtepunt. Oude sprookjes, mythen en sagen vormden een dankbare inspiratiebron voor boeken, schilderkunst, muziek en andere cultuuruitingen. Toen uit onderzoek bleek dat moldaviet een ‘hemelse’ herkomst had – want ontstaan door de inslag van een meteoriet – legden mensen al snel een link met de legende van de Heilige Graal.

In sommige overleveringen was geen sprake van een kelk of drinkbeker, maar van een smaragdgroene steen die uit de hemel kwam vallen. In andere varianten was de Heilige graal uit een zeer grote groene steen gesneden. In beide gevallen zou het om moldaviet gaan.

.

.

edelsteen_moldaviet_1

.

.

.

.

Spiritueel

.

* Sommige huilbaby’s zijn sterrenkinderen, afkomstig uit een hoger bewustzijnsgebied. Ze hebben in het begin moeite met op de aarde zijn. Laat ze een moldaviet dragen – liefst op het hartchakra – om het aards bestaan te accepteren, maar ook de verbinding met de kosmos te behouden.

* Moldaviet houdt je een spiegel voor, het geeft inzicht in jezelf, in je diepste beweegredenen en motieven. Daardoor kun je met meer gevoel en zonder oordeel naar anderen kijken.
Het mineraal maakt je speels en creatief. Het geeft een onbegrensde fantasie, onconventionele invallen en onvermoede oplossingen.

* Moldaviet maakt onbezorgd voor de toekomst. Zonder zorgen om geld of goed kun je de toekomst vol vertrouwen tegemoet zien.

.

.

220px-Moldavite_Besednice

.

.

Chemische samenstelling

.

De moldaviet is een tektiet (van Grieks tektos, ‘gesmolten’). Een tektiet is een kristal dat is ontstaan door de inslag van een meteoriet, waardoor de ondergrond gesmolten is.

.

Samenstelling: SiO2 + Al2O3 + Al, Fe, Ca, Na, K, Mg, Ti, Mn

Hardheid: 5,5
Glans: glasachtig
Transparantie: doorzichtig tot doorschijnend
Breuk: schelpvormig
Splijtbaarheid: zeer goed
Dichtheid: 2,32 – 2,38
Kristalstelsel: amorf

 

.

913b86c4-52e7-11e3-8752-8030bd46b231

.

.

3d-gouden-pijl-5271528

.

.

 JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Hilutiet

Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Algemene informatie

.

Hilutiet is een vrij zeldzaam mineraal. Het is een combinatiesteen van hoofdzakelijk kwarts met insluitsels van goethiet, granaat en zirkoon. Het is een licht doorschijnende steen met doorgaans een roodachtige gloed en rode, bruine en zwarte insluitsels. Hilutiet is een van de zeldzaamste kristallen op aarde en werd voor het eerst tentoongesteld aan de wereld in april 2009.

.

.

.

.

.

.

.

kwarts en zirkoon

.

.

Vindplaats

.

Hilutiet wordt gevonden in Sri-Lanka.

.

.

kwarts met goethiet

.

.

sieraad van kwarts en granaat

.

.

sieraad kwarts en zirkoon

.

.

Chemische eigenschappen

.

samenstelling: hoofdzakelijk SiO2 met sporen van Mg, Zr en Fe

hardheid: 6 – 7

dichtheid: 2,7 – 3,7

.

sieraden van bergkristal en zircoon

.

.

.

.

.

.

Spodumeen / Hiddeniet

Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Algemene informatie

.

Hiddeniet is licht groen tot smaragdgroen van kleur en net als het roze kunziet een vorm van spodumeen. De steen is doorzichtig tot doorschijnend met een glasachtige glans.

.

.

Kunziet

.

.

.

sieraad van Hiddeniet

.

.

.Eigenschappen

.

Spodumeen is een inosilicaat bestaande uit lithium, aluminium en silicaat. Het mineraal heeft vele kleuren maar kan ook kleurloos zijn. De kleurloze variant wordt trifaan genoemd, de roze tot paarse variant kunziet en de smaragdgroene variant van spodumeen staat bekend onder de naam hiddeniet. Het kristalstelsel is monoklien en de streepkleur is wit. De gemiddelde dichtheid is 3,15 en de hardheid is 6,5 tot 7. Spodumeen is niet radioactief en ook niet magnetisch.

.

.

.

hanger van Trifaan

.

.

.

trifaan

.

.

Naamgeving

.

De naam spodumeen is afgeleid van het Griekse woord spodoumenos dat “tot as verbrandend” betekent. Dit vanwege de asgrijze verschijning van het materiaal dat ervan wordt gemaakt voor het gebruik in de industrie. Afhankelijk van de kleur onderscheidt men de variëteiten kunziet en hiddeniet, die zijn genoemd naar de ont-dekkers George Frederick Kunz en W.E. Hidden.

.

.

.

Hiddeniet

.

.

.

Hiddeniet getrommeld

.

.

Voorkomen

.

Aangezien spodumeen lithium bevat, is het een mineraal dat laat in een magma kristalliseert. Het wordt daarom veelal aangetroffen in granitische pegmatieten. De typelocatie is het Pala district in San DiegoCalifornië, VS.

.

.

.

sieraad van Kunziet

.

.

Kunziet, trommelsteen

.

.

Chemische eigenschappen

.

Spodumeen
Spodumene.jpg
Mineraal
Chemische formule LiAl(SiO3)2
Streepkleur Wit
Hardheid 6,5 – 7
Gemiddelde dichtheid 3,15 (gem.)
Glans Glasachtig
Opaciteit Transparant tot translucent
Breuk Ruw, schelpvormig
Splijting Perfect prismatisch, in twee richtingen onder een hoek van bijna 90°
Kristaloptiek
Kristalstelsel Prismatisch, meestal afgeplat en langgerekt
Brekingsindices Np 1,653-1,670 – Nm 1,660-1,669 – Ng 1,665-1,682
Dubbele breking 0,214-0,027
Overige eigenschappen
Veredeling Bestraling
Radioactiviteit Niet radioactief
Magnetisme Niet magnetisch
Bijzondere kenmerken Soms kattenoogeffect

.

.

.

.

.

Hiddeniet

.

.

.

.

.

Malachiet

Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Kenmerken van malachiet

 

De malachiet is een heldergroen tot zwartgroen mineraal. Malachiet is goed herkenbaar aan zijn groengestreepte tekening. Het mineraal vormt vaak knolvormige aggregaten. Zaag je deze in plakken, dan verschijnen er mooie randen en oogvormige patronen. Het gestreepte malachiet is soms vergroeid met het blauwe azuriet tot azuriet-malachi. Ook vergroeiingen met andere koperverbindingen, zoals chrysocolla en turkoois, komen voor. Dergelijk gesteente staat bekend onder de naam Eilatsteen, naar de vindplaats in het uiterste zuiden van Israël.

Malachiet heeft altijd tot de verbeelding gesproken, al zolang mensen het gebruiken. Er bestaan veel verhalen en overleveringen over. Als helende edelsteen is het zeer veelzijdig. Vroeger werd de malachiet vooral gezien als vrouwensteen, maar tegenwoordig vinden ook mannen er veel baat bij. Niet alleen werkt malachiet sterk in op de geslachtsorganen, maar ook verbindt malachiet de linker en rechterhersenhelft beter.

Daardoor worden geeste-lijke vermogens, concentratie, ruimtelijk inzicht, en analytisch vermogen gestimuleerd. Heb je problemen met schaken, wiskunde of dyslexie? Probeer dan eens een paar weken wat de malachiet voor je kan betekenen. Malachiet vergroot je gevoel voor schoonheid. Het maakt tevreden, geduldig en vergroot je invoelingsvermogen. Het helpt gevoelens als jaloezie en afgunst te verminderen.

.

.

.

.

 

Herkomst van de naam

 

De naam malachiet komt wellicht van het Griekse malach (‘diepgroen’), of van het Griekse malakos (‘zacht, week, zwak’). De verklaring ‘week’ kan slaan op het hoge kopergehalte, waardoor dit mineraal relatief zacht is en zijn karakteristieke groene kleur krijgt.

.

.

.

.

Door de eeuwen heen

.

Het oudst gevonden sieraad van malachiet is 10.500 jaar oud. Het is gevonden in de grotten van Shanidar, noord-Irak. Daar zijn resten ontdekt uit de vroege Neanderthalertijd. Malachiet is door de eeuwen heen altijd aan godinnen gewijd: in Egypte aan Isis-Hathor, de koningin der goden. Zij was zeer geliefd en stond voor schoonheid, vreugde, macht en moederschap.

Zij werd de ‘Dame van Malachiet’ genoemd. Malachiet werd in die tijd gebruikt om menstruatieklachten te verhelpen, de vruchtbaarheid te verhogen, een zwangerschap goed uit te dragen en snel te herstellen na een geboorte. Ook werden armbanden van malachiet gebruikt als amulet tegen cholera en andere besmettelijke ziektes.

In Egypte was malachiet een populair materiaal voor cameeën, scarabeeën, talismannen en siervoorwerpen. Verpulverde malachiet vermengd met vet werd gebruikt als make-up en bescherming tegen ontstoken ogen. De hoofdtooi van de farao werd soms aan de binnenkant bekleed met malachiet, omdat malachiet een directe ver-binding met Hathor zou bewerkstelligen en de farao zo wijs zou maken.

De Grieken namen de associatie tussen groene stenen als malachiet en godinnen over van de Egyptenaren. Groen was de kleur van de tempel van Artemis in Ephesus. Deze tempel, in 560 voor Christus gebouwd en beschreven door Plinius, was prachtig versierd met malachiet en gold als een van de zeven wereldwonderen.

Groen was ook de kleur van Aphrodite, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid. Zij ging niet alleen over de vruchtbaarheid van mensen, maar ook over die van de groene natuur, met alle planten en dieren daarin. In de Romeinse tijd waren groene stenen zoals malachiet gewijd aan Venus, oorspronkelijk godin van de vruchtbaa-rheid van akkers, boomgaarden en gedierte, en later ook van de lichamelijke liefde en de vruchtbaarheid. Ze viel samen met de Griekse liefdesgodin Aphrodite.

De Grieken en Romeinen gebruikten fijngewreven malachiet als schmink en als kleurstof voor verf. Men geloofde dat malachiet kinderen tegen tovenarij en hekserij kon waarschuwen, door te breken in de nabijheid van slechteriken. Malachiet stond niet alleen voor schoonheid, vrouwelijkheid, zinnelijkheid en verleiding, maar ook voor nieuwsgierigheid, esthetiek, wetenschap en schone kunsten.

In de Middeleeuwen geloofde men dat malachiet kon waarschuwen voor vergiftiging. Een malachiet gedompeld in een beker drinken verkleurt namelijk als er gif in de drank zit. In de 16e eeuw werd de steen in Midden-Europa gebruikt om de groei van kinderen te bevorderen en om pijn te stillen.

De malachiet werd nog steeds beschouwd als een typische vrouwensteen; hij hielp bij menstruatieklachten, zwangerschappen en bevallingen. Er bestaan zogenoemde ‘barenskruisen’ die bezaaid zijn met malachiet. Tot in de 16e eeuw droegen zwangere vrouwen deze kruisen als amulet.

In Rusland, in de Oeral, was malachiet gewijd aan de Godin van de Kopermijnen. In Rusland werd (en wordt) de malachiet gebruikt tegen nieraandoeningen, hartkrampen en jicht. De Romanovs, de beroemde Russische tsarenfamilie, waren heel erg dol op de prachtig groene malachiet. Het werd gewonnen in de Oeral en op zeer grote schaal gebruikt om huizen en paleizen zoals het Winterpaleis te verfraaien.

Een bekend Russisch sprookjesboek heet ‘Het Malachieten Kistje’. Het is geschreven door Pavel Petrovich Bazhov (1879-1950), die opgroeide in een mijnwerkersmilieu in de Oeral. In één van zijn verhalen komt de Malachieten Dame voor, die woont in de Koperen Berg. Zij staat in de omgeving bekend als bijzonder mooi, wijs en voorzien van magische krachten.

In Indonesië werd (en wordt) de malachiet gebruikt tegen epileptische aanvallen. Gemalen malachiet was heel lang een belangrijk pigment bij de bereiding van groene verf. Daaraan kwam een einde rond 1800, toen alternatieve groene pigmenten als verdigris beschikbaar kwamen.

.

.

.

.

 

.

.

Spiritueel

 

* Malachiet verlost je van nachtmerries, onverklaarbare angsten en fobieën.

* Malachiet reinigt en activeert de chakra’s, en stemt af op je innerlijke wijsheid. Het maakt verstandig, invoelend en rechtvaardig. Het maakt leergierig en nieuwsgierig, helpt je je diepste wensen te verwoorden en woorden in daden om te zetten. Ook helpt het je te veranderen, vastgeroeste patronen te verbreken, mocht je dat willen.

* Logisch denken en analyseren worden gemakkelijker met een malachiet in de broekzak. Je reactievermogen wordt beter, je woordkeus snediger.

* Malachiet is een steen die je kan helpen de taal der dieren te verstaan. Het is een goede steen voor dierenfluisteraars en dierenartsen.

* Malachiet stimuleert de energiestroom en heft blokkades op.

* De steen helpt je de schoonheid van objecten, tekeningen, situaties te zien.

.

.

.

.

Chemische samenstelling

.

Malachiet is een kopercarbonaat. De mooie groene kleuren worden veroorzaakt door de grote hoeveelheid koper. De edelsteen is poreus. Bij het veredelen wordt hiervan nogal eens gebruikgemaakt; door de steen te impregneren met paraffine of epoxyhars, wordt hij mooi glanzend gemaakt. Zijn poreusheid maakt malachiet ook kwetsbaar – zweet, zeep, parfums en crèmes trekken gemakkelijk in de steen en kunnen de kleur bederven.

.

.

 

Samenstelling : Cu2[(OH)2/CO3] + H2O + (Ca, Fe)

Hardheid: 3,5 – 4,5
Glans: glasglans, zijdeglans, vetglans
Transparantie: doorschijnend (zeldzaam) tot ondoorschijnend
Breuk: splinterig, schelpvormig
Splijtbaarheid: volkomen
Dichtheid: 3,6 – 4,5
Kristalstelsel: monoklien

.

.

.

.

3d-gouden-pijl-5271528

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

 

 JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

 

 

 

Lepidoliet

Standaard

categorie : Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

.

.

Lepidoliet

.

Kenmerken van lepidoliet

.

Lepidoliet is een mica, een groep mineralen waarvan sommige belangrijk zijn voor de edelsteentherapie. Het is meestal roze-lila, maar kan ook kleurloos, grijzig, paars, rozerood of blauwachtig zijn. Nauw verwant aan lepi-doliet zijn biotiet, fuchsiet en muscoviet. Mica’s glimmen en glinsteren mooi en daarom hebben ze als bijnaam glimmer. Bij de lepidoliet is de glinstering duidelijk zien. Een andere naam voor lepidoliet is lithiumglimmer.

Lepidoliet is makkelijk splijtbaar en kan grote platen vormen. Omdat mica’s onbrandbaar zijn, werden die platen lepidoliet graag gebruikt waar vuurvastheid nodig is: bijvoorbeeld als ruitjes van kolenkachels of oliekachels. In de natuur verandert mica door verwering in zeer vruchtbare klei.

In de edelsteentherapie is lepidoliet belangrijk dankzij het lithium, wat belangrijk is voor de geest. Het mineraal bezit niet alleen de beschermende werking die alle mica’s hebben; lepidoliet maakt flexibel van geest en geeft rust in het hoofd.

.

.

.

.

Herkomst van de naam

.

Lepidoliet betekent ‘schubbensteen’. De naam is gevormd uit de Griekse woorden lepidon (schilfer, schub) en lithos (steen). Het mineraal heette vroeger lilalith. Deze naam verwijst naar de lila kleur. Bij later wetenschappelijk onderzoek werd de naam veranderd in lepidoliet. Dat vond men een degelijker naam.

De naam ‘mica’ is ontleend aan het Latijnse mica (korreltje, kruimel, beetje), waarschijnlijk onder invloed van het Latijnse micare (fonkelen, glinsteren). Beide namen verwijzen naar het zilverig-roze en schilferige uiterlijk van ruwe lepidoliet. In het Noors heet mica wel kråkesølv (kraaienzilver), omdat kraaien graag glinsterende micahoudende steentjes in hun nest stoppen.

.

.

 

.

.

 

Door de eeuwen heen

.

Mica, inclusief lepidoliet, wordt op heel veel plaatsen gevonden. Graniet bevat bijvoorbeeld altijd een deel mica. In Nederland vind je mica in stenen die tijdens de ijstijden door het ijs naar hier werden meegevoerd. Mica was al bekend in de prehistorie. Er zijn voorwerpen van mica gevonden bij de Azteken, in het oude Egypte, bij de oude Grieken en Romeinen. Om een mooie glinstering te krijgen, werden bepaalde soorten keramiek versierd met een glazuur waarin verkruimelde mica zit. Dit gebeurt tegenwoordig nog steeds. In de 18e eeuw werd lepidoliet erkend als een zelfstandig mineraal.

Tot aan de 19e eeuw werd mica op alleen gevonden als kleine, vlokkige kristallen. Mooie, grote micakristallen waren zeldzaam. De isolerende werking was al bekend. Het gebruik van mica veranderde toen in de 19e eeuw doorzichtige mica met grote kristallen werd gevonden in Zuid-Amerika en Afrika. Vanwege zijn vuurvastheid en doorzichtigheid werd deze Zuid-Amerikaanse en Afrikaanse mica veel gebruikt voor de ruitjes van oliekachels en kolenkachels. Het betrof vooral muscoviet, maar ook lichtere versies van lepidoliet.

In de loop van de 19e eeuw werd mica industrieel belangrijk, vooral als isolerend en brandwerend materiaal. Daarnaast raakte het in gebruik voor kijkglazen, om glas en ruitjes te beschermen tegen de etsende werking van zuren. Mica kwam ook van pas als vulmiddel voor cement en asfalt. Zelfs bij het kleuren en binden van verven bewees mica z’n waarde. In 1861 onderzochten Robert Bunsen en Gustav Kirchhoff lepidoliet met microscoop en spectrometer.

Zij ontdekten dat lepidoliet rubidium en cesium bevat. Sinds de 20e eeuw worden deze zeldzame mineralen uit de lepidoliet gewonnen voor industriële toepassingen. Omdat lepidoliet ook een lithiumerts is, wordt de lepidoliet tegenwoordig graag gebruikt als bron voor lithium. De mica muscoviet (dat geen lithium bevat) is nu in gebruik voor de ruitjes van kachels.

.

.

.

.

Spiritueel

.

* Lepidoliet maakt flexibel van geest, vrolijk, enthousiast en geeft nieuwe ideeën.
* Lepidoliet helpt je niet alleen je eigen grenzen te bewaken, maar ook andermans grenzen te respecteren.
* Lepidoliet onder het hoofdkussen geeft aangename dromen.
* Lepidoliet kan goede diensten bewijzen bij genezing van dwangpatronen of fobieën. Het mineraal helpt die patronen te doorbreken en een nieuwe balans te vinden.
* Zachtroze lepidoliet houdt onvoorwaardelijk van alles en iedereen. Het stimuleert het intellect en maakt analytisch.
* Lepidoliet helpt je om in moeilijke situaties trouw te blijven aan je eigen principes.
* Lepidoliet heelt geestelijke pijn, zoals liefdesverdriet, getob, problemen met collega’s of relaties.

.

.

 

.

.

Chemische samenstelling

.

.Lepidoliet heeft een typische mica-samenstelling met de algemene formule (AB2-3X,Si)4O10(O,F,OH)2

De bestanddelen A, B en X variëren:

  • A staat meestal voor kalium (maar soms barium, calcium, natrium).
    Bij lepidoliet is A kalium.
  • B is aluminium, chroom, ijzer, lithium, mangaan, magnesium, zink
    (soms titanium, vanadium); bij lepidoliet is B lithium.
  • X is meestal aluminium (soms ook beryllium, borium, of driewaardig ijzer).
    Bij lepidoliet is X aluminium.

Lepidoliet is een lithiumerts. Het kan ook zeldzame aardmetalen als cesium en rubidium bevatten.
De mooie gele en roze kleuren worden veroorzaakt door ingesloten lithium en mangaan.

.

.

Samenstelling: K(Li, Al)3[(O, OH, F)2/AlSi3O10] + Ca, Cs, Fe, Li, Mg, Mn, Na, Rb
Hardheid: 2,5 – 4
Glans: glasglans. parelmoerglans
Transparantie: transparant, doorschijnend, doorzichtig
Breuk: bladerig, schilferig, oneffen
Splijtbaarheid: perfect
Dichtheid: 2,8 – 2,9
Kristalstelsel: monoklien

.

.

.

.

 

.

.

.

 

 

 

.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Hemimorfiet

Standaard

categorie :  Sieraden, juwelen, mineralen en edelstenen

 

.

 

Algemene informatie

.

Hemimorfiet kan blauw of groen met wit van kleur zijn. Het lijkt op het zeldzamere larimar en wordt daarom ook wel Chinese larimar genoemd. Hemimorfiet heeft echter een andere chemische compositie en is dus een ander gesteente. Hemimorfiet behoort tot de sorosilicaten. Het mineraal komt met name voor als oxidatieproduct in de bovenlaag van zinkblende afzettingen.

 

 

.

 

 

Vindplaats

.

Hemimorfiet wordt op veel plaatsen gevonden, o.a. in de Verenigde Staten, België, Duitsland, Polen en Thailand.

.

.

.

.

 

Chemische eigenschappen

.

samenstelling: Zn4Si2O7(OH)2·H2O

hardheid: 4,5-4

dichtheid: 3,5

 

.

.

 

.

 

 

Hemimorfiet

 

Mineraal
Chemische formule Zn4Si2O7(OH)2·H2O
Kleur Blauw, wit en groen
Streepkleur Wit
Hardheid 4,5 – 5
Gemiddelde dichtheid 3,52 kg/dm3
Kristaloptiek
Kristalstelsel Monoklien
Bijzondere kenmerken Sterk pyroëlektrisch en piëzoëlektrisch