categorie : Hildegard von Bingen
.
.
.
.
Negende miniatuur: Zesde visioen van het eerste boek
.
.
De engelen
.
De hemelse Stem zegt tegen Hildegard:
”De almachtige, onuitsprekelijke God, die voor alle tijden bestond en geen aanvang heeft gekend en nooit zal ophouden te zijn, heeft ieder schepsel naar zijn wil wonderbaar in het leven geroepen en een opdracht gegeven. De een heeft Hij de aarde, de ander de hemel toegewezen en zo heeft Hij de engelen tot heil van de mens en tot eer van Zijn Naam geschapen. Sommigen der engelen heeft hij opgedragen de mensen in hun nood te helpen en anderen om de oordelen van Zijn geheime raadsbesluiten te openbaren”.
Deze laatste taken hebben betrekking op de buitenste twee van de negen concentrisch opgestelde rangen rondom het witte middelpunt dat God voorstelt. Een mooier symbool voor de almachtige God, die zonder begin en zonder einde is, kan men niet bedenken. Wit, dat alle kleuren tegelijk bevat, vormt hier de lichtbron die de negen opgaande rangen tegelijk verlicht. Het is als bij de koepel van het Pantheon te Rome, waarin zich geen enkel raam bevindt, maar waar het licht dat binnenvalt door de ronde opening boven in de koepel, heel de ruimte tot in de verste hoeken verlicht.
Terwijl de rangen der engelen onze ogen steeds hoger richten, ontsnapt het goddelijk licht aan ons gezichtsvermogen en voelen we ons betrokken bij de transcendentie van God.
.
De eerste twee rangen
.
Direct rondom het witte middelpunt bevinden zich de twee rangen van de Serafijnen en de Cherubijnen. Zij hebben een rode kleur die des te vuriger is naarmate zij de puur blanke Drievuldigheid meer nabij zijn.
.
De volgende vijf rangen
.
Dan komen er vijf koren waarvan het getal vijf volgens Hildegard ons herinnert aan de vijf wonden des Heren. Eerst zien we de Tronen in een oranjekleur, die stralen als de dageraad. We zijn de oranjekleur als symbool voor de dageraad al tegengekomen in de diadeem van de synagoge. Later zien we de kleur nog terug als er gesproken wordt over de Menswording en Maria.
Dan komen de Heerschappijen met helmen van ijzer en tunieken van marmerkleur. De volgende rij zijn de Vorstendommen. Hun gelaat is marmerkleurig en hun tunika’s worden gevormd door zilverkleurige wolken. Beide rijen hebben betrekking op hen die in gezag gesteld staan en namens God en de Mensenzoon regeren.
In de Bijbel en speciaal in het Boek der Kronieken is er even sprake van marmer voor de tempelbouw. Men vermoedt dat het daar gaat om de witte kleur die geaderd is. Hier heeft de kunstenaar de klederen en gezichten lichtblauw geschilderd, wat harmonieus afsteekt tegen het oranje van de Tronen.
De vierde rij is van goud en staat voor de Machten die Gods grootheid verkondigen en die men vanwege hun glorie niet kan aanschouwen. Ze zijn hier prachtig aangeduid in de engelengezichten die met rode lijnen getekend zijn op vergulde achtergrond.
De vijfde rij vertegenwoordigen de Krachten ofwel Deugden, die ermee belast zijn de zielen te helpen torens te bouwen van deugd en die de helderheid van de innerlijke gloed der gelovigen weerspiegelen en daarom klederen van zilver dragen. De achtergrond is tevens blauw zoals bij de Heerschappijen en Vorstendommen.
.
De laatste twee rangen
.
Deze zeven koren der engelen( twee en nog eens vijf ) worden omsloten door nog twee rijen die de Aartsengelen en de Engelen representeren. De eersten dragen op hun borst de afbeelding van Gods Zoon, want zij waren de boodschappers die het geheim van Gods raadsbesluit omtrent de Menswording mochten voorbereiden. Als boodschappers dragen zij allen vleugels, evenals de buitenste rij van de engelen die ons mensen het meest nabij staan. Hun wangen zijn rood van ijver om de Wil Gods, omtrent ieder van de mensen, te volbrengen en onze goede werken bij de Heer te melden.
Bij het beschouwen van dit magnifieke kleurenvenster kan men nog dieper dringen in de betekenis van deze engelenkoren in verband met de Godsbeschouwing van Hildegard. De negen koren zijn verdeeld in twee, vijf en nog eens twee concentrische cirkels.
- De twee rijen, die onmiddellijk rondom het middelpunt van God liggen, openbaren door hun vuurrode liefde de grootheid en het wezen van God de Vader.
- De middelste vijf wijzen ons op de tweede Persoon, de Zoon die mens is geworden. In deze vijf rijen overheerst het blauw, een kleur die zich terugtrekt, waardoor zij diepte verleent aan de hele koepelcompositie.
- De buitenste twee rijen gevleugelde engelen wijzen ons op het werken van de H. Geest, die zich in de gedaante van een vogel bij de Doop van Christus openbaarde.
.
In de volgende miniaturen zien we hoe het nog verborgen geheim van de Drieëenheid, hier aangeduid door het zuivere witte middelpunt, zich in de twee volgende visioenen aan Hildegard in dezelfde kleuren zal openbaren. Het is merkwaardig, dat aan dit juweeltje van miniatuurkunst in de kunstgeschiedenis eigenlijk nooit aandacht geschonken is.
.
.
.
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
.
.
Mensensamenleving.me 