Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
.
.
.
Psalm 60 • When there’s nowhere else to turn
.
Psalmen 60 . Wanneer je nergens anders heen kunt
.
Paul LeBoutillier
.
.


.
.
.
.
.


.
.
.
.





http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.
.

Het bestralen van voedsel is een interessante techniek om voedsel te bewaren en om voedselvergiftigingen te voorkomen. Elk jaar worden in ons land een paar duizend mensen ziek door een voedselvergiftiging. Aan de basis ligt meestal een gebrekkige bewaring en/of een gebrek aan hygiëne bij de bereiding van eetwaar waardoor bepaalde bacteriën, virussen of schimmels in het voedsel terechtkomen en zich daar kunnen vermenigvuldigen.
Het pekelen of inzouten, roken, steriliseren, drogen, diepvriezen,… zijn allemaal technieken om eetwaren gedurende min of meer lange tijd te kunnen bewaren en te voorkomen dat zich allerlei kiemen kunnen ontwikkelen.
Sinds een paar jaren wordt ook gebruik gemaakt van een nieuwe techniek: voedselbestraling (of irradiatie of ionisatie). Hierbij wordt de eetwaar gedurende een bepaalde tijd blootgesteld worden aan (een beperkte dosis) radioactieve of ioniserende gamma- of bètastralen.
.
.
Doorstraling of ionisatie van voedingswaren wordt om verschillende redenen toegepast:
• Vernietiging van ziekmakende micro-organismen (bv. Salmonella) ;
• Vertraagde rijping van groenten en fruit waardoor ze langer vers blijven;
• Verlengde houdbaarheid door het verminderen van het aantal bederf veroorzakende organismen ;
• Kiemremming van bol- en knolgewassen (aardappelen, uien…). Omdat het kiemen van dergelijke gewassen de voornaamste oorzaken zijn van bederf tijdens de opslag, kan zo de bewaartermijn worden verlengd ;
• Doden van insecten en parasieten in onder meer graanproducten ;
• Vermindering van de besmetting door bacteriën van kruiden en specerijen .
• Het volledig kiemvrij maken van speciale voeding voor mensen met een verminderde immuniteit (bv. Aidspatiënten, patiënten na een transplantatie).
.
Bij het horen van het woord ‘bestraling’ denkt men natuurlijk onmiddellijk aan radio-aktiviteit, wat bij veel mensen de nodige weerstand zal oproepen. Ten onrechte evenwel. De ionizatietechniek is perfect veilig en het voedsel wordt helemaal niet radioactief besmet. Dat werd onlangs nog bevestigd door een rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie. Ionisatie is wellicht één van de best bestudeerde bewaartechnieken.
Bovendien mag de ionisatie in ons land alleen worden toegepast door een competent en door de overheid gecontroleerd instituut, het IRE (Institut des Radio-Elements) in Fleurus. Jaarlijks worden in ons land zowat 20.000 ton levensmiddelen bestraald, waarvan ongeveer de helft bestemd is voor de export. Van de bestraalde eetwaren komt slechts een beperkt deel rechtstreeks in de winkel. Het overgrote deel dient om verwerkt te worden in andere bereidingen.
Op het etiket van bestraalde eetwaren, ook bij bewerkte producten, moet een speciaal logo worden afgedrukt. Maar dit wordt wel eens ‘vergeten’ uit vrees dat dit het wantrouwen van de consument zou opwekken.
.
.
Niet alle voedingsmiddelen zijn even geschikt voor bestraling. Vetrijke levensmiddelen kunnen na bestraling bv. ranzig worden en een onaangename geur verspreiden. In België werd daarom bij wet vastgelegd welke voedingsmiddelen mogen bestraald worden. Het gaat o.m. om aardappelen, look, sjalotten en uien, paprika’s , pepers, sommige gedroogde groenten (zoals asperges, wortelen, selder, raap, prei), kruiden, thee, garnalen, kikkerbilletjes,… en aardbeien.
Ook zijn er maximale stralingsdoses vastgelegd naargelang het type product en het soort effect dat men wil bereiken. Die maximale doses hebben niet zozeer te maken met het eventuele risico op radio-activiteit, maar wel met smaak- en aromawijzigingen die kunnen optreden. Zo is bestraling bv. normaal niet geschikt om voedingsmiddelen te steriliseren zodat ze zonder koeling kunnen worden bewaard. Dat is technisch perfect mogelijk, maar de hoge doses die daarvoor nodig zijn, zouden tot smaakafwijkingen kunnen leiden.
.
.
Ionisatie is niet alleen perfect veilig, het heeft ook een aantal voordelen in vergelijking met meer traditionele bewaartechnieken zoals bv. sterilisatie. Ten eerste hebben tal van studies aangetoond dat de voedingswaarde van bestraalde levensmiddelen minstens evenwaardig is aan producten die met andere bewaartechnieken werd behandeld. Meer zelfs, het verlies van bv. vitamines ligt lager dan bij een gewone hittebehandeling.
Bovendien behouden bestraalde levensmiddelen meestal beter hun geur, uitzicht en smaak dan traditioneel behandelde levensmiddelen. Bestraling is ook een milieuvriendelijke bewaringstechniek: er is nl. minder energie nodig in vergelijking met bv. steriliseren of diepvriezen (en bewaren van diepvriesproducten).
.
Het doorstralen van voeding mag dan een veilige en doeltreffende bewaarmethode zijn, het is geen wondermiddel. De bestraalde voedingsmiddelen moeten ten eerste van een onberispelijke kwaliteit zijn. Bestraling kan een bedorven levensmiddel immers niet omtoveren in een vers product. Voedsel van een bedenkelijke kwaliteit mag zelfs niet worden bestraald, omdat eventuele gifstoffen (toxines gevormd door bacteriën) of virussen niet worden vernietigd door de gebruikelijke stralingsdoses.
Het doorstralen kan ook erg nuttig zijn voor levensmiddelen die, ondanks de beste en meest doorgedreven hygiëne, toch een hoge besmettingsgraad blijven behouden, zoals bv. gemalen vlees en rauwe zeevruchten. Probleem is evenwel dat de vereiste stralingsdosis vaak hoger ligt dan wat is toegelaten.
Bestraalde levensmiddelen moeten bovendien, net zoals andere producten, in goede hygiënische omstandigheden (qua temperatuur, blootstelling aan licht, enz.) worden bewaard en bereid. Het is niet omdat een bepaald product is bestraald, dat het niet meer kàn bederven of immuun zou zijn tegen besmetting wanneer de hygiëne in de keuken te wensen overlaat.
Rode Ceder etherische olie is ook bekend onder de naam Virginia Ceder en wordt gewonnen door stoomdestillatie van het hout.
.
| De boom, Juniperus virginiana ofwel Rode Ceder, is een tot 30 meter hoge, groenblijvende boom met een imposante stam die een doorsnede van anderhalve meter kan bereiken en is inheems in Noord-Amerika.
De boom kan tot wel 300 jaar oud worden. Het is eigenlijk geen Cederboom maar behoort tot de Cypressen familie. |
Het geurige hout heeft een fijne structuur, is insectenwerend en wordt daarom graag voor linnenkasten gebruikt. En er worden ook potloden van gemaakt.
De Amerikaanse Indianen gebruikten al een aftreksel van twijgen en bladeren voor de behandeling van slijmvliesontstekingen en luchtweginfecties.
Rode Ceder etherische olie wordt door de industrie veel verwerkt in luchtverfrissers en insectenverdrijvers.
De olie heeft een heerlijke warme, houtachtige geur waar motten en insecten dus helemaal niet van houden.
De combinatie met citronella etherische olie versterkt de afwerende werking tegen insecten.
Zelfs muizen en ratten hebben een hekel aan de geur van deze olie.
| Voor de mens ligt de werking van deze olie meer in het vlak van de Jeneverbes dan van de Ceder.
Het verlicht bij eczeem, zweren en aambeien, is heilzaam bij spierpijn, haaruitval, spataderen en vermoeidheid. Net als alle andere Juniperusoliën stimuleert rode ceder etherische olie de bloedsomloop. |
Rode ceder of virginia ceder etherische olie wordt in de aromatherapie onder meer gebruikt bij:
eczeem, psoriasis, onzuivere huid, bronchitis, slijmvlies ontsteking, jeugdpuistjes, wondjes, zweertjes, dof haar, roos, haaruitval, spierpijn, artritis, reuma, verharde spieren, vermoeide huid, afbrekende nagels, aambeien, spataderen, cellulitis, blaasontsteking, witte vloed en vermoeidheid.
Rode Ceder olie schept een vredige en harmonische sfeer en zorgt voor aarding. Geeft psychische energie en werkt kalmerend bij mensen die geestelijk overspannen of zeer nerveus zijn.
| Je kunt Rode Ceder goed combineren met onder meer:
Sandelhout, Rozemarijn, Palmarosa, Citronella, Lavendel, Mirte, Cypres, Ravensara, Pepermunt, Patchouli, Jeneverbes, Vetiver en andere Juniperus oliën.
|
Contra-indicatie: niet gebruiken tijdens zwangerschap en bij borstvoeding. Kan in hoge concentraties in sommige gevallen een huidirritatie veroorzaken.
.
.
.
.
Hij leert ons over goddelijke liefde door liefde te tonen in iemands daden en werken, wat betekent dat men daar niet alleen maar over moet nadenken of dat alleen maar voelen. Hij helpt ons om veel aspecten van goddelijke liefde duidelijk te maken: bijvoorbeeld, dat echt medeleven (compassie) de ziel van een ander omhoog heft, terwijl menselijk medelijden (sympathie) de ander in zijn problemen en zelfmedelijden laat zitten zonder dat diegene vooruitgang maakt op het spirituele pad.
Hij is een uitstekende meester om ons voor te bereiden op het ontvangen van één van de gaven van de Heilige Geest, namelijk hoe wij onderscheid kunnen maken tussen goede en kwade geesten.
Paul de Venetiaan prijst onze innerlijke schoonheid als een prachtige schepping van God en juicht toe dat wij proberen één te worden met ons Hogere Zelf. Om hierbij te helpen leert hij hoe wij ons Christusschap kunnen bereiken door onze ziel te vervolmaken en de intuïtieve en creatieve hoedanigheden van ons hart en ons hartchakra te ontwikkelen.
Gedurende zijn leven als de beroemde 16e eeuwse Italiaanse renaissanceschilder Paolo Veronese, creëerde hij levendige nieuwe kleuren en vervolmaakte een nieuwe en tot nu toe onovertroffen techniek van kleurstofpreparatie om verf goed te houden. Hij schilderde bijbelse figuren en heiligen op zo’n manier dat het gewone volk zich met hun kon identificeren en daardoor tot een beter begrip van goddelijkheid in de mens zelf kon komen: een belangrijk begrip om één te worden met je Hogere Zelf.
Hoewel de opgevaren meester Paul de Venetiaan met alle mensen samenwerkt om de eigenschappen van de roze straal te integreren, werkt hij ook nauw samen met leerlingen in de kunsten, muziek, architectuur en met degenen die zich bezighouden met het scheppen van schoonheid, symmetrie en ontwerpen.
Paul de Venetiaan, Chohan van de derde straal van liefde is toegewijd aan schoonheid, de volmaaktheid van de ziel door middel van compassie, geduld, begrip, zelfdiscipline en het ontwikkelen van de intuïtieve en creatieve eigenschappen van het hart door de alchemie van zelfopoffering, onzelfzuchtigheid en overgave.
Op Atlantis had hij een functie in de regering als hoofd van Culturele zaken. Voordat dat continent zonk, ging hij naar Peru om een focus van de Vlam der Vrijheid te stichten die de Inca’s naderhand in staat stelden om een bloeiende beschaving te scheppen.
Naderhand kwam hij in incarnatie in Egypte als meester van esoterische architectuur en werkte hij samen met meester El Morya de meester-steenhouwer bij de bouw van de piramides.
In zijn laatste incarnatie als Paolo Veronese werd hij een van de grootste kunstenaars van de Venetiaanse School. Hij werd in 1528 geboren en ontving weinig officiële training in de kunst van het schilderen voordat hij aan zijn vruchtbare loopbaan begon. Zijn vroegste stijl was eenvoudig, krachtig en oprecht. Al spoedig blonk hij uit als decorateur van grote gebouwen en kerken en werd genoemd: ‘Schilder van prachtige Tableaus’.
.
Paolo Veronese
.
Het magnifieke werk van Paolo Veronese heeft voornamelijk een christelijk thema, schept ruimte, is rijk in kleur en bestaat uit de volgende werken: ‘Verleiding van de heilige Antonius’, ‘De Kroning van de Maagd Maria’, ‘De Kruisafneming’ ‘Het Laatste Avondmaal’, ‘De Heilige Familie’ en ‘De Opwekking van Lazarus’. Dit zijn allemaal belangrijke initiaties van Christusschap die tot op heden de essentie van de liefde van de opgevaren meester Jezus overbrengen.
.
de verleiding van de Heilige Antonius
.
de kroning van de Maagd Maria
.
de Heilige Familie
.
De schilderingen in de kerk van Sint Sebastiaan die betrekking hebben op de geschiedenis van Esther, veroorzaakten zoveel bewondering dat Paolo even hoog in aanzien steeg als de schilders Titiaan en Tintoretto. In 1562 ontving hij de opdracht voor zijn beroemde ‘Bruiloft in Kana’ die tegenwoordig in het Louvre hangt.
.
.
Behalve zijn beroemdheid als schilder is er weinig van zijn leven bekend. Paul de Venetiaan maakte zijn hemelvaart op 19 april 1588. Zijn retraiteverblijf ‘Het Kasteel der Vrijheid’ bevindt zich op het etherisch niveau boven zuid Frankrijk boven de rivier de Rhône.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Johannes 17 : 3 > ‘’dit betekent eeuwig leven, dat zij voortdurend kennis in zich opnemen van u, de enige ware God en van hem die gij hebt uitgezonden, Jezus Christus.‘’
Openbaring 1 : 3 > ‘’gelukkig is hij die deze profetische woorden van de Here voorleest; en dat geldt ook voor de mensen die ernaar luisteren en het zullen onthouden. Want de tijd dat deze dingen werkelijkheid worden, komt steeds dichterbij.‘’
Openbaring 22 : 7 > Jezus zegt: ‘’ja, ik kom gauw. Gelukkig is hij die de profetische woorden van dit boek onthoudt.‘’
.
.
.
.
.
.
.
De allereerste (spijker)broeken werden gedragen door marinepersoneel in zestiende-eeuws Genua. Spijkerbroeken, gemaakt van een stevig katoensoort, waren ideaal omdat ze zowel nat als droog gedragen konden worden en konden worden gebruikt om het dek te schrobben. De broeken werden gekleurd met een blauwe kleur die in het Frans ‘bleu de Gênes’ werd genoemd, wat werd verbasterd tot ‘blue jeans’.
.
.
Drie eeuwen later, in 1853, vestigde Levi Strauss zich in San Francisco waar hij kleding begon te fabriceren voor goudzoekers, met name overalls. Goud zoeken was fysiek zwaar werk dus moesten de kleren van stevig materiaal gemaakt zijn. Strauss begon katoen te gebruiken dat oorspronkelijk in het Franse dorpje Nîmes werd gemaakt. De stof werd ‘Serge de Nîmes’ genoemd en dat werd, naar verluidt, verbasterd tot ‘denim’.
.
.
Levi Strauss
.
.
Ondanks de stevigheid hadden de werkoveralls een belangrijk defect: ze konden scheuren op plekken waar veel spanning op stond. Bijvoorbeeld de broekzakken, waar al het gevonden goud tijdelijk in bewaard werd. Kleermaker Jacob Davis kwam in 1872 met het idee om koperen klinknagels te gebruiken en het bleek een goede oplossing. Het enige probleem was dat zijn concurrentie zijn idee jatte en gebruikte. Davis had geen geld om een patent aan te vragen, dus hij vroeg zijn leverancier – Levi Strauss – om samen te werken en de kosten voor het patent te dekken. Davis was dus de uitvinder en Strauss de ondernemer.
.
.

Levi Strauss jeans van 1872
.
.
Op 20 mei 1873 ontvingen ze het patent voor “Improvement in Fastening Pocket Openings” (#139, 121). Levi Strauss & Co. werd opgericht en Davis trad in dienst bij het bedrijf. Rond 1890 kwam de Levi’s 501 op de markt, een broek voor alleen het onderlijf. Vanaf 1920 breidde het bedrijf langzaam uit over de hele wereld. Lang nadat het goud opraakte en de goudkoorts was verdwenen bleven de broeken populair.
.
.

jeans 501
.
.
In de jaren ’20 en ’30 groeide de spijkerbroek uit tot het symbool van het Amerikaanse Westen. Spijkerbroeken waren onderdeel van het imago van echte cowboys en van bekende cowboys op het witte doek, zoals John Wayne en Gary Cooper. Ze werden geassocieerd met een leven van onafhankelijkheid en individualisme. Tegen het eind van de jaren ’30 werden spijkerbroeken niet langer gezien als slechts kleding voor de arbeider, maar spraken ze tot de verbeelding van vele Amerikanen.
.
.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog droegen Amerikaanse soldaten spijkerbroeken in hun vrije tijd. De spijkerbroek werd steeds meer geassocieerd met ontspanning en kreeg hierdoor een nieuwe doelgroep erbij: de jeugd. In films van de jaren ‘50 werden spijkerbroeken gedragen door jonge rebellen op motoren, zoals Marlon Brando en James Dean. De spijkerbroeken verloren hun status als broeken van het Wilde Westen en werden een symbool van rebellie.
De spijkerbroek werd zoveel geassocieerd met jeugdcriminaliteit dat het in veel scholen werd verboden om denim te dragen. Dit maakte het dragen van spijkerbroeken alleen maar aantrekkelijker voor jongeren. In de jaren ’60 zette deze trend door en een spijkerbroek werd het standaarduniform van de tegencultuur, met name bij protestmarsen en andere uitingen van verzet. Wederom werd denim gedragen door de jongeren die zich verzetten tegen de gevestigde orde.
.
.
.
.
.
Het was in deze tijd dat de spijkerbroek ook populair werd in Europa en andere delen van de wereld. Tegen het eind van de jaren ’60 was Levi Strauss & Co. één van de zes grootste kledingfabrikanten in de Verenigde Staten. De spijkerbroek veroverde de wereld. Maar hoe meer mensen spijkerbroeken begonnen te dragen, hoe meer het zijn status als symbool van individualiteit en rebellie verloor.
Het duurde niet lang meer of iedereen droeg spijkerbroeken. Rekening houdend met het verleden van de spijkerbroek is het vreemd dat het zelfs een mode artikel is geworden. Niet langer zijn spijkerbroeken slechts om in te werken of om aan te trekken bij een protest. De spijkerbroek is alle eerdere symboliek verloren en staat nu nog symbool voor het gewone, dagelijkse leven.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Johannes 17 : 3 > ‘’dit betekent eeuwig leven, dat zij voortdurend kennis in zich opnemen van u, de enige ware God en van hem die gij hebt uitgezonden, Jezus Christus. ‘’
Openbaring 1 : 3 > ‘’gelukkig is hij die deze profetische woorden van de Here voorleest; en dat geldt ook voor de mensen die ernaar luisteren en het zullen onthouden. Want de tijd dat deze dingen werkelijkheid worden, komt steeds dichterbij. ‘’
Openbaring 22 : 7 > Jezus zegt: ‘’ja, ik kom gauw. Gelukkig is hij die de profetische woorden van dit boek onthoudt. ‘’
.
.
.
.
Pasteltekening van John Astria
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.