Pasteltekening van John Astria
JOHN ASTRIA
Doorheen de geschiedenis van de mensheid heeft religie zich altijd voorgedaan als de manier om God te leren kennen. Als we kijken naar de christelijke religie, lijkt het of God een ouwe sufferd is, die nooit met zijn tijd meegaat, die mensen alles verbiedt wat leuk is en ons een saai leven wil geven, zonder een greintje plezier. Gezond denkende mensen, die zien hoe absurd religie is, besluiten daarom om God de rug toe te keren.
Het woord religie komt van het Latijnse woord ‘RELIGARE’, wat opnieuw binden betekent. Het geeft je geen echte vrijheid maar het onderdrukt en controleert je.
God is totaal anders. In plaats van je te binden, wil hij je echte vrijheid geven! Jezus Christus zei over zichzelf:
‘Als de Zoon van God je vrij gemaakt heeft, zul je werkelijk vrij zijn.’ ( Johannes 8 : 36 )
De profeet Jesaja profeteerde dat Jezus Christus het volgende zou doen:
‘U zult blinden de ogen openen, gevangenen uit hun kerkers leiden, en wie in het duister zitten, naar de vrijheid voeren.’ ( Jesaja 42 : 7 )
‘…een bode die goede tijding brengt, die vrede en vrijheid verkondigt,’ ( Jesaja 52:7 )
Wat betekent deze vrijheid? Het goede nieuws van Jezus Christus is dat al je zonden vergeven zijn als je in Jezus gelooft. Hij is als offer aan het kruis gestorven, voor alle mensen. Iedereen die in hem gelooft, ontvangt volkomen vergeving van al zijn zonden en wordt verlost van zijn schuld. We hoeven dan niets meer te bewijzen aan God, maar mogen vrijuit tot hem naderen, als zijn dierbare kinderen. Hij neemt ons in zijn armen en brengt ons thuis, in zijn eeuwige liefde. Dat is waarvoor we bedoeld zijn.
Als je in hem gelooft, is je schuld weggewassen en wordt je volkomen vrij. Vrij om te leven zoals God bedoeld heeft, zonder schuld, zonder de macht van het kwaad die je leven beheerst, zonder de vernietigende ik-gerichtheid die elk mens kenmerkt, maar als een nieuw mens, geboren uit God en geliefd door God. Dan ben je vrij van onderdrukkende religie. Vrij van schuld en schaamte. Vrij om te leven in de liefde van God.
Dat is de ware vrijheid. Niet zelfverdiend, maar bewerkt door het offer van Jezus Christus. Wat een onvoorstelbaar geschenk van liefde en genade. Dat is God en dat is de vrijheid die Jezus Christus je geeft. Je hoeft je niet langer druk te maken om allerlei religieuze tradities, wetten en kritieken, maar je mag volop leven, in Gods overweldigende liefde. De enige eis die God ons stelt is dat we Hem en elkaar van harte liefhebben.
‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en heel uw ziel, met inzet van al uw krachten en met heel uw verstand, en heb uw naaste lief als uzelf.’ (Lukas 10:27)
Religie wil altijd weer de vrijheid roven, die Jezus ons geeft, door ons wijs te maken dat we ons aan allerlei menselijke wetten en tradities moeten houden. De apostel Paulus vermaande christenen die zich lieten beroven van hun vrijheid:
‘Opdat wij werkelijk vrij zouden zijn, heeft Christus ons vrijgemaakt. Houdt dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen.’ (Galaten 5:1)
De vrijheid die Jezus ons geeft, houdt in dat we verlost zijn van de zonde en leven in zuiverheid en waarheid. Jezus maakt ons vrij, zodat we met heel ons hart kunnen leven in Gods liefde voor onze naaste. Als we de vrijheid misbruiken om verkeerd te doen, hebben we er niets van begrepen. Daarom zegt de Bijbel:
‘Leef als vrije mensen, zonder de vrijheid te misbruiken als dekmantel voor zondige praktijken. Met uw vrijheid moet u God dienen.’ (1 Petrus 2:16)
‘U bent geroepen om vrij te zijn, broeders en zusters. Maar gebruik die vrijheid niet als voorwendsel voor zelfzucht. Nee, wees elkaar juist dienstbaar in een geest van liefde.’ (Galaten 5:13)
Jezus is niet gekomen om een religie te stichten, maar om de hele mensheid weer bij God te brengen. Hij help je om het overvloedige leven met God te ontdekken, zonder angst en zonder onterechte schuldgevoelens. Jezus neemt de zware jukken van menselijke kritiek, veroordeling, verstikkende tradities en zinloze uiterlijkheden van je af en gaat recht naar je hart.
Het enige wat Jezus wil is dat je zijn liefde ervaart en dat je anderen liefhebt. Het gaat Hem enkel en alleen om liefde voor God en liefde voor je naaste. Alle kenmerken van religie, zoals uiterlijkheden, gedragingen, gewoonten, geboden en verboden zijn helemaal niet belangrijk voor God. Ze houden God zelfs weg van de mensen, omdat ze het uiterlijk voorop zetten, in plaats van het hart.
In religie kun je perfect hypocriet zijn. Je uiterlijke vertoning kan overeen stemmen met de eisen van de religie, terwijl je hart nog steeds zelfgericht en oneerlijk is. Daarom noemde Jezus Christus de religieuze leiders van zijn tijd ‘witgekalkte graven vol dorre doodsbeenderen.’ De buitenkant ziet er prachtig uit maar innerlijk is het duister, omdat het ik voorop staat en niet de liefde van God.
Omdat religie op het uiterlijk gericht is, beoordeelt het mensen altijd op een verkeerde manier. Religie is dan ook sterk veroordelend. Om die reden laat religie een sterk vertekend beeld van geloof in God zien. God ontfermt zich over mensen die meestal door religie buitengesloten worden. En God ontmaskert mensen die in religie de hoogste plaatsen innemen.
Omdat religie zoveel belang hecht aan uiterlijke zaken, houdt het vaak vast aan eeuwenoude zaken die allang achterhaald zijn en niet langer relevant voor de mensen die nu leven. Mensen die niet vasthouden aan die oude uiterlijkheden worden vervolgens veroordeeld.
Het beeld dat religie schetst van God, staat in schril contrast met wie God is. Daarom schrikt religie talloze mensen af van God, in plaats van te laten zie hoe bevrijdend het is om God te kennen, zoals Hij echt is.
De Bijbel laat zien dat God liefde is. God is goed, God is vrijheid, God is alles waar je blij, gelukkig en gezond van wordt. God is vol creativiteit en maakt mensen vrij om zich creatief te uiten. God maakt je spontaan als een kind, om te lachen en te huilen, te springen en te dansen. God is echt en hij maakt je ook echt, zonder alle maskers en harnassen waar religie je in wil stoppen. Mensen die gebonden zijn door religie, ervaren echter Gods vrijheid, vreugde, liefde en goedheid niet ten volle en leven vaak vanuit een houding van kritiek, veroordeling, wetticisme, afwijzing en negatief denken.
Jezus Christus zei niet: ‘Ik ben gekomen om jullie een nieuwe religie te geven.’ Hij zei:
‘Ik ben gekomen opdat jullie leven zouden hebben
en wel leven in overvloed.’ (Johannes 10:10)
Hij wil je onderdompelen in het overvloedige leven van God. Jezus Christus is gekomen om ons te laten zien hoe heerlijk God is en hoe geweldig geloof in God kan zijn, als je God leert kennen zoals Hij echt is!
Jezus Christus zei:
Ik ben het licht dat in de wereld gekomen is. Als je Mij volgt, zul je nooit meer in duisternis wandelen. (Johannes 8:12)
Wie dorst heeft, laat hij bij mij komen om te drinken. De Schrift zegt over wie in mij gelooft: Zijn hart zal een bron zijn waaruit stromen levend water vloeien. (Johannes 7:38)
Jezus Christus geeft je de Geest van God, die de rivier is van levend water, de bron van overvloedig leven, die uit je innerlijk stroomt. Hij wil ongehinderd in je en door je heen stromen. Religie wil die rivier van God altijd aan banden leggen. Maar God wil dat zijn rivier zonder enige belemmering kan stromen, want dan kan het leven en de liefde ons vervullen en genezen.
Jezus was vol liefde en leert ons te leven vanuit Gods liefde, naar elkaar toe. Religie zal wel woorden van liefde hanteren, maar de harten blijven kil en hard. De liefde is niet echt. Mensen die werkelijk de liefde van Jezus Christus kennen en er ten volle vanuit leven zijn heel anders dan mensen die door religie over liefde horen en die op een wettische manier liefhebben.
De Geest van God verandert je innerlijk. Je wordt werkelijk opnieuw geboren door de Heilige Geest, die je tot een kind van God maakt. En hoe meer je werkelijk in die vrijheid leeft, hoe meer je vrij wordt van religie, hoe echter je zult worden en hoe meer liefde er in je hart zal stromen.
Een kenmerk van God is dat hij lasten van pijn, verdriet en lijden wegneemt en mensen opricht om te genieten van het leven. Daarom werd de bediening van Jezus Christus gekenmerkt door het genezen van de zieken. Overal waar Jezus Christus kwam, verrichte Hij talloze wonderen van genezing. In het evangelie van Mattheus staat maar liefst zes maal dat Jezus allen genas.
‘Hij genas hen van alle ziekten en kwalen. Ze brachten hem allen die er slecht aan toe waren, mensen met allerlei ziekten en pijnen, bezetenen, lijders aan vallende ziekte en verlamden, en hij maakte hen beter.’ (Matteus 4:23,24)
.
De vijanden van Jezus Christus waren de godsdienstige leiders, zij die dag en nacht in de tempel en synagoge stonden. Zij vervolgden Jezus Christus. Hij paste niet in hun controlesysteem, waar mensen macht hebben over elkaar. Hij breekt juist die menselijke systemen weg en zegt:
‘God, de Heer, heeft mij gezalfd:
van zijn geest ben ik vervuld.
Dit is mijn opdracht:
goed nieuws brengen aan de armen,
opbeuren wie alle moed verloren,
gevangenen de vrijheid aanzeggen,
wie opgesloten zitten, loslaten.’
(Jesaja 61:1)
De vrijheid die Jezus Christus ons wil geven is echt een ongekende vrijheid. We denken dat we vrij zijn, maar in werkelijkheid zijn we allemaal in bepaalde opzichten nog gebonden door religie. God heeft een vrijheid voor ons, die we nog niet kennen. Die vrijheid heeft te maken met het ware kennen van het hart van God, dat ons vrijheid, leven, vreugde, ontspanning, rust, liefde en geluk geeft.
Als we Gods vaderhart beter leren kennen, worden we meer en meer bevrijd van religie. Iemand die door een religieuze geest geleid wordt legt lasten, schuld en leugens op je, zelfs met de Bijbel in de mond. Iemand die door de Geest van de Vader geleid wordt, zal je leiden naar vrijheid.
Religie spreekt wel heel vroom, maar is eigenlijk erg haatdragend en stookt broeders op tegen elkaar, veroorzaakt twisten en conflicten, maakt mensen hoogmoedig en hard, eigenzinnig en niet bereid tot luisteren en leren. De Geest van God maakt je zacht, warm, bewogen, vergevend, bereid tot luisteren, bereid om te leren, altijd zoekend naar het hart van de ander, zoekend naar verzoening en broederschap.
Toon ons uw hart hemelse Vader, het hart van Jezus, het hart van de Heilige Geest. We hebben U zo nodig Heer. Help ons. Maak ons vrij van religie. Leer ons echt te zijn, zoals U echt bent: vol liefde en genade.
.
.
.
.
.
.
De Openbaring is het laatste boek van het Nieuwe Testament en de Bijbel. Het werd geschreven door de apostel Johannes op het eiland Patmos, een eiland in de Egeïsche Zee vlakbij Turkije. Het boek is gedateerd in 96 NC, alhoewel er ook argumenten zijn voor een vroegere datum. Omdat de teksten in het Grieks geschreven zijn, noemt men het boek ook de Apocalyps. Het is een profetisch boek en bevat 22 hoofdstukken. God openbaart Johannes via een visioen geheimen over de eindtijden.
.
.
.
zijn doel met deze wereld.
de toekomst van Israël en de wereld.
het mysterie van het goede en het kwade.
de bestraffing van het goede en de bestraffing van het kwade.
de toekomstige natuurrampen en oorlogen.
de wederkomst van de Messias.
de dag des oordeel
het uitzicht in de hemel en zijn troon.
de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.
.
De Openbaring is moeilijk te begrijpen door de vele mystieke symbolen in de teksten en de verwijzingen naar het Oude Testament. De geschiedenis van Israël is een leidraad doorheen de 22 hoofdstukken. Jeruzalem wordt het centrum van goddelijke theocratie voor gans de wereld.
.
.
.
Dit zijn enkele citaten uit de Bijbel waarin God de mens aanmaant kennis in zich op te nemen over zichzelf en Jezus Christus. Wie God zoekt zal hem vinden. Het is aan de mens om de eerste stap te zetten. Wanneer we God om inzichten vragen zal de Heilige Geest ons geestelijk denken verlichten. Het onbegrijpelijke wordt plots ver-staanbaar.
In het eerste en het laatste hoofdstuk van de Openbaring zegt Christus dat het lezen ervan een zegening geeft. Het woord van God, de Bijbel, is meer dan de traditionele preken en parabels die we al jaren kennen. Kennis opnemen van God is niet alleen bestemd voor theologen, maar voor iedereen. Daardoor krijgen we inzichten in het verleden en heden waardoor we met een gerust hart en vertrouwen de toekomst tegemoet kunnen gaan.
.
.
.
.
.
.
.
.
Zo kun je wel doorgaan. Alle problemen worden met een nieuwe theorie ‘verklaard’ of door aan te nemen dat er iets is wat men nog niet gezien heeft (‘donkere materie’, ‘donkere energie’ of meerdere dimensies bijvoorbeeld), maar er is nog steeds geen enkele vaststaande oerknaltheorie.
De Bijbel zegt dat God het op een bepaald moment maakte en dat is op dit moment de meest logische verklaring.
Tot nu toe is er in ieder geval nog geen enkel feit bekend dat de tekst van de Bijbel op enig punt volledig tegenspreekt.
.
Hoe de basisbouwstenen van het leven ooit spontaan bij elkaar gekomen zouden zijn, blijft een raadsel. Sinds Darwin met zijn ‘Oorsprong der soorten’ kwam is er nog nooit iemand geweest die heeft kunnen aantonen dat de eerste levende cel zou kunnen zijn ontstaan uit ‘dode’ materie.
Louis Pasteur bewees eerder het tegendeel door te laten zien dat leven alleen uit leven voortkomt. Het ‘stof’ waaruit wij door God gemaakt zijn, gaat niet vanzelf bij elkaar zitten op de manier die nodig is voor het leven zoals wij dat nu kennen. De creatieve kracht van de Schepper is een onmisbaar element.
Op dit moment zijn alle hoofdsoorten strikt gescheiden en het ontstaan van nieuwe organen is nog door niemand waargenomen. Gen 1:24 – “En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard, vee, en kruipend, en wild gedierte der aarde, naar zijn aard! En het was alzo.”Eenvoudig gezegd: je kunt heel veel variaties tegenkomen van het basistype ‘hondachtige’, maar het blijft een hondachtige.
Het is niet toevallig dat de theorie die God ‘overbodig’ maakt voor het ontstaan van onze planeet, populair is geworden in een tijd waarin mensen koningen zat waren. Het juk van de autoriteit die boven hun gesteld was, werd ze te zwaar. En in veel gevallen was dat terecht, maar de reactie van veel mensen om dan ook maar het gezag van God en de Bijbel in twijfel te trekken baande de weg voor de evolutietheorie.
Men gebruikt vaak de algemene term ‘evolutietheorie’, maar eigenlijk is dat een verzameling van verschillende theorieën. Sommige mensen komen met het argument dat evolutie wel degelijk plaatsvindt. Dat klopt, maar het begrip ‘evolutie’ in de betekenis van ‘verandering’ of ‘aanpassing’ hoeft zelfs voor een christen geen probleem te zijn. Er is heel veel verandering in de natuur, dat heeft God zo gemaakt. Sterker nog, het feit dat er zoveel variatie is in de verschillende kenmerken van levende wezens is alleen maar sterk bewijs voor een steengoed ontwerp!
Charles Darwin schreef in zijn boek The Origin Of Species: “Ik heb dit principe, waarbij iedere kleine variatie, mits nuttig, wordt behouden, Natuurlijke Selectie genoemd.” Hij concludeerde dat alle levensvormen aan elkaar verwant zijn. Hij dacht dat we allemaal afstammen van een enkele cel, die mogelijk ergens in een plasje water ontstaan is. Hij wist nog niets van wat er allemaal plaatsvindt binnenin de cellen waaruit alle levende organismen zijn opgebouwd.
Hij wist niet beter dan dat de cel een klein slijmerig bolletje was. Als hij geweten had wat wij nu weten over cellen, had hij heel wat meer moeite gehad om zijn theorie vorm te geven. Mutaties zijn vaak schadelijk voor een organisme en worden meestal niet op volgende generaties overgedragen, omdat er een goed ontworpen foutdetectiemechanisme in cellen zit (waar mutaties wel worden overgedragen spreken we van erfelijke ziekten – die volgens de Bijbel het gevolg zijn van de zondeval).
Maar variaties in het erfelijk materiaal die wel een bruikbare eigenschap opleveren zijn slechts nuttig om de soort te laten overleven in een veranderende omgeving (zoals een langere staart, een groter snaveltje, of een andere kleur huid). Dit soort variaties voegen geen nieuwe informatie toe.
Wat wordt onze kinderen, of jou als student voorgehouden in de schoolboeken? Vinden we daarin de ‘bewijzen’ voor evolutie van eenvoudig naar complex? Laten we beginnen met een vreemd verschijnsel. Zie ook het volgende plaatje waarin verschillende door Haeckel getekende dierenembryo’s en een mensembryo naast elkaar zijn gezet. Dit keer met echte foto’s van de embryo’s eronder. Je ziet duidelijk het verschil.
Daar komt nog bij dat Haeckel de beesten die hij gebruikte in het voorbeeld bewust uitgekozen heeft omdat die het meeste op de mens lijken in een bepaald stadium. Hij heeft voor de amfibieën bijvoorbeeld een salamander gekozen, terwijl een kikker in dat stadium er heel anders uitziet. Sterker nog, hij heeft ook het stadium van ontwikkeling gekozen waarin de embryo’s het meest op elkaar lijken. In een vroeger stadium is er juist weer meer verschil.
Haeckel
Haeckel beweerde ook dat een embryo van een mens in een vroeg stadium kieuwspleten heeft. De tekeningen die hij maakte waren duidelijke vervalsingen en hij werd daarvoor in zijn eigen tijd al onderuit gehaald. We weten nu dat de huidflapjes die Haeckel voor kieuwen aanzag bij de mens helemaal niets met ademhaling te maken hebben.
Jonge studenten worden nog steeds met deze propaganda geconfronteerd. Door sommigen worden de schijnbare overeenkomsten toch nog gezien als bewijs voor gemeenschappelijke afstamming. Als er al vergelijkbare structuren zijn, dan zijn die veel beter te verklaren door uit te gaan van een gemeenschappelijk ontwerp.
Rudimentaire organen als bewijs? Dit zijn organen die niet helemaal ontwikkeld zijn of niet (meer) goed functioneren. De Bijbelse benadering: God heeft ze ergens voor gemaakt maar wij weten niet waarvoor, of ze hebben hun functie verloren. Er wordt vaak verondersteld dat de walvis afstamt van een soort landdier en dat hij nu nog botjes heeft die overgebleven zijn van wat ooit achterpoten waren. De botjes op zich zeggen ons niet dat ze ooit achterpoten geweest zijn.
Daar komt nog bij dat we van de walvis weten dat de botjes wel degelijk een functie hebben, net als de zogenaamde ‘rudimentaire achterpoten’ van een slang. Als ze ergens voor dienen, maar nu niet meer zo goed werken, dan is het een heel logische conclusie dat ze vroeger misschien beter gewerkt hebben, maar dat is nog geen bewijs voor evolutie van eenvoudig naar complex.
De appendix (hangt aan de blindedarm) en staartwervels hebben wel degelijk belangrijke functies. Zonder appendix heb je minder weerstand tegen ziektes en aan de staartwervels zitten veel belangrijke spieren. Is dit bewijs voor evolutie? Nee. Alle ‘rudimentaire organen’ hebben een functie of hebben die eens gehad.
Men is tot deze conclusie gekomen omdat organismen die in hogere lagen in de aardkorst zitten jonger en over het algemeen ook complexer zijn dan organismen die in lagere lagen zitten. Men neemt aan dat de aardlagen gedurende een hele lange tijd gevormd zijn (het uniformitarisme van James Hutton: geologische processen gaan langzaam ), zodat er tijd is voor de veronderstelde evolutionaire ontwikkeling.
Bij deze denkwijze wordt geen rekening gehouden met de Zondvloed, de Grote Overstroming uit de Bijbel. In een dergelijke wereldwijde overstroming zouden de meeste lagen in enkele maanden tot jaren gevormd kunnen zijn. Bij het indelen van de aardlagen moet rekening gehouden worden met de reeds aanwezige lagen van vóór de zondvloed, maar ook de lagen die ontstaan zijn door vulkaanuitbarstingen en overstromingen van ná de zondvloed.
Evolutiegelovigen zoeken ‘overgangsvormen’. Gevonden skeletten van ‘aapmensen’ waren van uitgestorven apensoorten, misvormde mensen, of vervalsingen. Er worden wel af en toe ‘schakels’ aangedragen. Zo nu en dan wordt er een fossiel gevonden dat een overgangsvorm “zou kunnen zijn”, bijvoorbeeld tussen reptielen en vogels. Maar hier en daar een enkel veronderstelde overgangsvorm is nog geen bewijs voor een complete ketting. Voor een doorslaggevend bewijs heb je een nagenoeg onafgebroken stroom van aaneensluitende, steeds complexere vormen nodig en die is er gewoon niet.
De ‘geologische tijdschaal’ is nergens op aarde compleet. Hier en daar vinden we een aantal lagen boven elkaar, maar nooit de totale veronderstelde geschiedenis van de aarde. Zou dat wel zo zijn dan zou hij zo’n 150 km dik moeten zijn. Waar ze zo mooi op elkaar liggen zou je eerder de conclusie trekken dat ze snel na elkaar gevormd zijn in een grote overstroming en vulkaanuitbarstingen. Wanneer we de geschiedenis van de Zondvloed lezen, dan zien we een wereldwijde overstroming die precies dezelfde gevolgen had, maar dan op zeer grote schaal.
Zo groot zelfs dat vele levende wezens in de ramp omkwamen, snel begraven werden en fossiliseerden. We vinden vaak dode beesten in groepen bij elkaar begraven in allerlei verwrongen standen, alsof ze daar gedeponeerd zijn door een grote watersnoodramp. Dan werden ze bedekt met sediment en vervolgens fossiliseerden ze. Een proces dat altijd snel verloopt. Als een dood dier langzaam bedekt zou worden met sediment, zou het verrotten of worden opgegeten door aaseters.
Vinden we fossielen in deze volgorde in de aardlagen? Vaak wel, maar zeker niet overal. Tijdens de Zondvloed kunnen eenvoudige organismen eerst en ingewikkelde later begraven zijn, afhankelijk van: 1) Waar ze leefden 2) Hun drijfvermogen 3) Of en hoe snel ze konden vluchten en 4) Hun intelligentie. In welke aantallen ze voorkwamen tijdens de ramp bepaalt ook nog eens hoeveel we ervan in het fossielenarchief terugvinden.
Dat eenvoudige organismen vaak lager begraven liggen is om bovenstaande redenen te verwachten als je uitgaat van een wereldwijde overstoming. Op grond van het Bijbelse scenario kun je voorspellen dat levende wezens die sneller, groter en intelligenter zijn, ook later begraven worden. Mensen kunnen het langst van alle levende wezens vluchten voor natuurgeweld.
Hitler maakte misbruik van de evolutietheorie om te kunnen discrimineren. Wetenschappers weten nu wel dat alle mensen hetzelfde zijn; dezelfde kleurstof in de huid, alleen in verschillende tinten. Dat alle mensen dezelfde oorsprong hebben stond echter al lang in de Bijbel: (Hand. 17:26) “Hij maakte uit één man alle volken van mensen om te leven op de aarde.”
Niet alleen Hitler maakte misbruik van deze filosofie, maar ook andere dictators hebben geprobeerd mensen naar hun hand te zetten door op een sluwe manier op ze in te spelen. Het zit hem natuurlijk niet in de filosofie of religie zelf, maar in de mens die hem misbruikt voor zijn eigen doeleinden zoals macht, geld, seks, enz.
Romeinen 1:21,22,25
“Hoewel ze God kenden, verheerlijkten ze Hem niet en waren niet dankbaar; ze werden afvallig door hun verbeelding en hun dwaze hart werd verduisterd… Hoewel ze zich voordeden als wijs, werden ze dwaas. Ze veranderden de waarheid van God in een leugen en aanbaden en dienden het schepsel meer dan de Schepper.”
JOHN ASTRIA
In zijn afscheidsrede zei Profeet Mohamed:
«Jullie levens en bezittingen zijn voor elkaar verboden tot jullie bij de Heer komen op de Dag van de Wederopstanding.»
« “… dat jullie niemand mogen doden – wat God verboden heeft – behalve volgens het recht… » (Koran 6:151)
en
« “… dat wie iemand doodt anders dan voor doodslag en verderf zaaien op de aarde, het is alsof hij de mensheid gezamenlijk heeft gedood en dat wie iemand laat leven, het is alsof hij de hele mensheid gezamenlijk heeft laten leven » (Koran 5:32)
Dergelijke verzen bestaan uit twee gedeelten:
een gedeelte dat het recht op leven als heilig en onschendbaar definieert.
Dit slaat op de gedeelten “dat jullie niemand mogen doden, wat God verboden heeft” en “wie iemand anders doodt, …, het is alsof hij de mensheid gezamenlijk heeft gedood”.Een mensenleven is heilig en onschendbaar, zonder onderscheid van ras, geloof, afkomst, nationaliteit, of wat dan ook. De islam kent dit recht niet alleen aan moslims maar ook aan niet-moslims toe:
«“Iemand die een Dhimmi doodt, zal zelfs niet de geur van het Paradijs ruiken.”» (gemeld door At-Tabarani in Al-Awsat)
een gedeelte waarin een aantal uitzonderingen ingeschreven worden op het recht op leven.
Dit slaat op de gedeelten “behalve volgens het recht” en “anders dan voor doodslag en verderf zaaien op aarde”Er is niets vreemd aan dergelijke bepalingen, ook de Belgische wet omschrijft een aantal omstandigheden waarin doden niet bestraft wordt, zoals bij wettige zelfverdediging en in de krijgswet.
In de islam is dat niet anders. Zonder deze bepalingen zou een moslim die oog in oog staat met een moordenaar zich niet mogen verweren, zou een soldaat op een slagveld zich niet mogen verweren. Het is juist middels dergelijke bepalingen dat de Koran er op toe zit dat het recht op leven gerespecteerd wordt en dat mensen het recht niet in eigen handen kunnen nemen om willekeurig, wetteloos, anderen te doden. Want dat is moord en wordt uiteraard wel bestraft.
« En zij die naast God geen andere god aanroepen en die niemand doden – wat God verboden heeft – behalve volgens het recht (…) ; wie dat doet zal een straf moeten ondergaan.» (Koran 25: 68)
Hoe zwaar de Koran tilt aan het onwettig doden werd duidelijk uit het hoger geciteerd vers 5:32 waarin het onwettig doden van een mens gelijkgesteld wordt aan het uitroeien van de hele mensheid. Vers 5:32 preciseert met name wat onwettig doden inhoudt: “doodslag en verderf zaaien op de aarde”. Met dit laatste wordt onder meer terrorisme bedoeld. Dergelijke verzen maken het dus mogelijk diegenen die verderf zaaien en onschuldige mensen doden, met de doodstraf te bedenken.
Dezelfde logica wordt toegepast in de islamitische dierenrechten: het leven van dieren wordt als heilig omschreven. De algemene regel is dat dieren recht op leven hebben en dat hun leven heilig en onschendbaar is.
Daarop worden een aantal uitzonderingen op toegestaan, zoals het doden van dieren voor voedsel om de nood aan voedsel te lenigen (waarbij aan nog een hele reeks andere bepalingen moet voldaan zijn: het dier moet een waardig emotioneel, fysisch en sociaal leven gehad hebben en moet op wettige, dit wil in essentie zeggen ‘pijnloze’ manier gedood worden, het voedsel dat daaruit resulteert mag niet verspild worden enz.).
In die wettige omstandigheden mag het dier niet gedood worden alvorens de woorden “in de naam van God, de Barmhartige” uit te spreken, waarmee de mens nogmaals in herinnering gebracht wordt dat het onwettig doden een zwaar vergrijp is. Het niet-wettig doden van een dier wordt immers gerekend tot de hoofdzonden. Als het leven van een dier al zo sterk beschermd wordt, hoe sterk wordt dan niet het leven van mensen beschermd.
JOHN ASTRIA
Mensensamenleving.me 