Categorie archief: Kamerplanten en bloemen

jan8

Muurbloem : Erysimum cheiri

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

erysimum-cheiri-muurbloem-07819

 

 

Goed te herkennen aan
– de grote, oranjegele, 4-tallige bloemen en
– de langwerpige bladeren met gave rand en spitse top

 

 

muurbloem1

 

 

 

Algemeen

 

Muurbloem is een overblijvende, zeer zeldzame, aangenaam geurende plant van 20 tot 90 cm hoog. Ze groeit op kalkrotsen en op oude stadsmuren en ruïnemuren, die gevoegd zijn met zachte kalkspecie.,Meestal groeit ze niet op de rechte delen, maar op de uitspringende of scheef gezakte delen van de muur.

Ze is wettelijk beschermd en staat op de rode lijst. Oorspronkelijk is ze afkomstig uit het oostelijke Middellandse Zeegebied. Ze is als sierplant verspreid over Europa en vanuit tuinen verwilderd. Als tuinplant heeft ze goudgele tot oranje of bruine tot donkerpaarse bloemen.

 

 

tuinplant

 

 

 

tuinplant

 

 

 

Bloem

 

Muurbloem bloeit in mei en juni met oranjegele bloemen. De bloemen staan in trossen aan het einde van de stengel en zijstengels. Ze hebben 4 zacht behaarde kroonbladen en 4 kelkbladen. De kelkbladen zijn meestal groen, maar ze kunnen ook bruin zijn.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

Alle bladeren zijn langwerpig, hebben een gave rand en een spitse top. De stengels verhouten aan de voet.

 

 

wild

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– kruisbloemenfamilie (Brassicaceae)
– overblijvend
– zeer zeldzaam, stadsplant
– ook als tuinplant
– beschermd en op de rode lijst
– 20 tot 90 cm

Bloem
– geel
– mei en juni
– tros
– stervormig
– 2 tot 2,5 cm
– 4 kroonbladen, niet vergroeid
– 4 kelkbladen
– 6 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– langwerpig
– top spits
– rand gaaf
– voet gevleugeld
– veernervig
– behaard

Stengel
– rechtop
– onderste gedeelte verhout
– behaard
– geribd

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

JOHN ASTRIA

jan7

Moeraswolfsmelk : Euphorbia palustris

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

SAMSUNG DIGITAL CAMERA

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de geelgroene, eindelingse, schermvormige bloeiwijzen en
– de vochtige standplaats en
– het formaat van de plant

 

 

 

770099-1

 

 

 

Algemeen

 

Moeraswolfsmelk is een overblijvende plant van 0,6 tot 1,5 meter hoog en groeit bij voorkeur in rietlanden en langs waterkanten. De plant komt van nature voor in Eurazië. Ze staat op de rode lijst als matig afgenomen. Ze wordt ook aangeboden als tuinplant.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Moeraswolfsmelk bloeit in mei en juni met geelgroene schermvormige bloeiwijzen. De kleur krijgen de bloeiwijzen niet van de bloemen, maar van de bovenste verkleurde stengelbladeren. Boven die verkleurde stengelbladeren zitten per straal 4 schijnbloemen (cyathia), die weer bestaan 1 vrouwelijke bloem, een aantal tot 1 meeldraad gereduceerde mannelijke bloemen en een aantal nectarklieren.

Deze klieren zijn eerst geel en worden later oranjeachtig. Ze zijn bij de meeste wolfsmelksoorten sikkelvormig; bij moeraswolfsmelk zijn ze eirond tot langwerpig. De vrouwelijke bloem is een bolletje op een gebogen steel.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengels en bladeren van moeraswolfsmelk verkleuren in de herfst naar diep donkerrood. De bladeren vallen op een gegeven moment af, maar tot ver in de winter blijven de stengels prachtig van kleur.

 

 

 

 

 

Bijzonderheden

 

Het melksap uit de stengels irriteert huid en ogen.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– wolfsmelkfamilie (Euphorbiaceae)
– overblijvend
– vrij algemeen tot zeer zeldzaam
– 0,6 tot 1,5 meter

Bloem
– geelgroen
– mei en juni
– schermvormige tros
– 1,5 tot 2 cm
– 4 of 5 bloemdekbladen, vergroeid
– 1 tot 8 meeldraden
– 3 stijlen

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig
– top stomp
– rand gaaf
– voet afgerond
– veernervig

Stengel
– rechtop
– kaal

zie wilde bloemen

 

 

moeraswolfsmelk1

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

jan4

Moerasvergeet-me-nietje : Myosotis scorpioides subsp. scorpioides

Geplaatst op door
Standaard

categorie ; kamerplanten en bloemen

 

 

 

img_0468-m-moerasvergeet-me-nietje

 

 

Goed te herkennen aan
– de schicht van hemelsblauwe bloemetjes (4-8 mm),
– die dezelfde kant op staan en
– de aanliggende beharing van de kelkbladen en
– de voor 1/3 ingesneden vruchtkelk,
– die bij rijpheid van de zaden meestal niet afvalt

 

 

jcs-myosotis-scorpioides-57203

 

 

 

Algemeen

 

Moerasvergeet-me-nietje is een overblijvende plant van 15 tot 45 (100) cm hoog. Ze groeit op natte, voedselrijke grond in lichte moerasbossen en grienden, aan oevers en in drassige gras- en rietlanden. Ze verdraagt schaduw en licht brak water. In zoetwater getijde gebieden gedijt moerasvergeet-me-nietje erg goed en kan ze tot 1 meter hoog worden.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Moerasvergeet-me-nietje bloeit vanaf mei tot en met augustus met lichtblauwe bloemen (in de knop roze) van 4 tot 8 mm. De bloeiwijze is een schicht en per schicht staan de bloemen dezelfde kant op gericht. De bloemen hebben 5 kroonbladen, een geel hart met witte korte stralen. Het gele hart wordt gevormd door keelschubben, de witte stralen zijn vlekjes op de kroonbladen.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengel is rolrond tot kantig, onderaan liggend en op de knopen wortelvormend, bovenaan rechtop (al of niet bloeiend), in zijn geheel behaard met naar de top gerichte, afstaande en aanliggende haren. Door de wortelende stengels kan moerasvergeet-me-nietje grote oppervlakten in beslag nemen. De behaarde bladeren zijn zittend en lopen langs de stengel af in lijsten, waardoor de kantigheid van de stengels wordt veroorzaakt.

 

 

 

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– ruwbladigenfamilie (Boraginaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen tot zeldzaam
– 15 tot 45 (100) cm

Bloem
– hemelsblauw
– vanaf mei t/m augustus
– schicht
– stervormig
– 4 tot 8 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen, vergroeid
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig
– top spits
– rand gaaf
– voet afgerond
– 1-nervig
– behaard

Stengel
– rechtop of opstijgend
– behaard
– rolrond tot kantig

zie wilde bloemen

 

 

botanische-tekening-extragr-moerasvergeet-me-nietje

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

jan4

 Mannetjesereprijs : Veronica officinalis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

man

 

 

Goed te herkennen aan
– de rijkbloemige trossen van lichtblauwe “ereprijs” bloemetjes, die
– in de bladoksels van beide tegenoverstaande bladeren staan

 

 

mannetjesereprijs-1

 

 

 

Algemeen

 

Mannetjesereprijs is een overblijvende, behaarde plant van 10 tot 50 cm hoog.

 

 

 

 

 

Biotoop

 

Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op droge, matig voedselarme, onbemeste, humushoudende, vaak zwak zure tot basische (kalkhoudende) grond (zand en leem, zelden op uitgedroogd veen).

Groeiplaatsen: Heide (grazige plaatsen en heidebermen), grasland (schraal grasland), bermen (schrale plaatsen), zeeduinen, bossen (bosbermen), bosranden en kapvlakten.

 

 

 

 

 

Bloem

 

De bloeiperiode is vanaf mei tot en met augustus. De bloemen zijn lichtblauw (zelden donkerblauw, roze of wit), neigend naar lila en donker geaderd.

 

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengels zijn liggend, alleen de bloeiende stengels richten zich aan het einde op. Zowel stengels als bladeren hebben een dichte, ruwe beharing.

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

Bepaalde stoffen uit mannetjesereprijs worden gebruikt voor geneesmiddelen tegen bronchitis en huidaandoeningen.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– weegbreefamilie (Plantaginaceae)
– overblijvend
– algemeen in de duinen
– 10 tot 50 cm

Bloem
– lichtblauw, donker geaderd
– vanaf mei t/m augustus
– tros
– stervormig
– 6 tot 8 mm
– 4 kroonbladen, niet vergroeid
– 4 kelkbladen
– 2 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– tegenoverstaand
– enkelvoudig
– kort gesteeld
– eirond
– top stomp
– rand gekarteld/gezaagd
– voet wigvormig
– veernervig
– behaard

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

JOHN ASTRIA

jan3

Middelste duivenkervel : Fumaria muralis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

img_0682-gr-middelste-duivenkervel

 

 

Goed te herkennen aan
– de vrij losse trossen lichtroze tot bijna witte bloemen met
– een donkerrode tot zwarte top met groene verdikking

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Middelste duivenkervel is een eenjarig, teer plantje van 20 tot 70 cm lang/hoog. Het geslacht is met ongeveer vijftig soorten inheems in de gematigde gebieden van Europa en Azië. Ze groeit op omgewerkte, vochtige, voedselrijke grond op akkers, langs heggen en in open bermen.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Middelste duivenkervel bloeit vanaf mei tot en met september met lichtroze tot bijna witte bloemen. De bloemen vormen losse trossen van 6 tot 12 (15) bloemen en hebben een donkerrode tot zwarte top met groene verdikking. Het onderste kroonblad is vaak vrij en omlaag gericht. De twee kelkbladen hebben de kleur van de bloem, zijn gerafeld en staan plat tegen de (vergroeide) kroon.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengel en bladeren zijn blauwgroen.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– papaverfamilie (Papaveraceae)
– eenjarig
– zeldzaam voorkomend
– 20 tot 70 lang/hoog

Bloem
– lichtroze met donkere top
– mei t/m september
– tros
– gespoord
– 9 tot 14 mm
– 4 kroonbladen, vergroeid
– 2 kelkbladen
– 6 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– samengesteld
– dubbel geveerd
– top met spitsje
– rand gaaf
– voet wigvormig
– handnervig
– blauwgroen

Stengel
– liggend of klimmend

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

JOHN ASTRIA

jan3

 Melkkruid : Glaux maritima

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

3f7d6b66b1

 

 

Goed te herkennen aan
– de roze/rode/witte, ongesteelde, klokvormige bloemetjes,
– bloeiend in de oksels van kleine, vlezige blaadjes, en
– groeiend op brakke plaatsen

 

 

img_4528-gr-melkkruid

 

 

 

Algemeen

 

Melkkruid is een vaste plant die voorkomt in de Nederlandse – en Vlaamse duinen en in slufters. Melkkruid komt ook in de kustgebieden van Europa en Noord-Amerika voor, de plant is een halofyt en wordt ingedeeld in de sleutelbloemfamilie. Melkkruid is een overblijvende, meestal lage, bodembedekkende plant, die groeit op hoge schorren en kwelders, op groene stranden, aan zeedijken, in brakke rietlanden, weilanden en in duinvalleien.

Ze heeft een duidelijke voorkeur voor brakke standplaatsen, maar wil niet regelmatig overspoeld worden met zeewater. Ze kan zich soms ook goed standhouden in een verzoetend milieu. Melkkruid komt algemeen voor in het maritiem gebied en ze is plaatselijk algemeen op de Waddeneilanden; zeldzaam in de duingebieden langs de gehele kust (incl. de Waddeneilanden) en eveneens zeldzaam in de rest van Zeeland, Zuid- en Noord-Holland, het noorden van Friesland en Groningen en langs het IJsselmeer.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Melkkruid bloeit vanaf mei tot en met augustus. De ongesteelde bloemen hebben een bloemdek van 5 tot de helft klokvormig vergroeide, roze/rode/witte kelkbladen. De kroonbladen ontbreken. De bloemen staan in de oksels van de bladeren in het middelste gedeelte van de stengels. Wat verder in de bloeiperiode is dat goed zichtbaar. Hoe minder zout de bodem, hoe uitbundiger de bloei.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De bladeren staan min of meer tegenover elkaar of aan het einde van de stengel verspreid. De stengels staan rechtop of liggen en zijn dan alleen aan het einde opstijgend. Ze wortelen en hebben melksap, al is dat laatste niet altijd duidelijk te zien.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– sleutelbloemfamilie (Primulaceae)
– overblijvend
– algemeen tot zeldzaam
– 2 tot 30 cm

Bloem
– roze, rood, wit
– vanaf mei t/m augustus
– ongesteeld alleenstaand
– klokvormig
– 3 tot 6 mm
– 5 bloemdekbladen, vergroeid
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid of tegenoverstaand
– enkelvoudig
– elliptisch tot lijnvormig
– top spits
– rand gaaf
– voet afgerond
– 1-nervig
– vlezig

Stengel
– rechtop of liggend en opstijgend
– kaal
– rolrond of vierkantig

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

 

jan2

Liggende klaver : Trifolium campestre

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

img_1285-gr-liggende-klaver

 

 

Goed te herkennen aan
– de citroen- tot goudgele hoofdjes met
– vlinderbloemen, waarvan de vlag breed en duidelijk geplooid is en
– het driedelige klaverblad

 

 

SAMSUNG DIGITAL CAMERA

 

 

 

Algemeen

 

Liggende klaver  is een eenjarige plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae), die van nature voorkomt in Europa tot in West-Azië en Noord-Afrika en van daaruit verspreidt is naar Noord-Amerika. Ze groeit op open, zonnige, min of meer droge, meestal kalkhoudende, grazige, zandige grond op zandduinen langs de rivieren, op dijkhellingen, in duinen en wegbermen en en in kalk- en leemgroeven.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Liggende klaver bloeit vanaf mei tot en met september met citroen- tot goudgele, kleine vlinderbloemetjes, die dicht opeen gerangschikt zitten in een okselstandig, lang gesteeld hoofdje. De hoofdjes zijn 20-40 bloemig en meer dan 1 cm in doorsnede. De vlag van de bloemetjes is breed lepelvormig, duidelijk in de lengterichting geplooid en de zijden zijn niet dicht gevouwen. Na de bloei vallen de bloemetjes niet af. Ze gaan wat naar beneden hangen en verkleuren via kleurloos naar lichtbruin.

 

 

 

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

Verspreid aan de aanliggend behaarde, ronde stengels zitten driedelige blaadjes. Het topblaadje is langer gesteeld dat de twee andere.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
– eenjarig
– algemeen tot vrij zeldzaam
– 5 tot 30 cm

Bloem
– citroen- tot goudgeel
– vanaf mei t/m september
– hoofdje
– vlinderbloem
– 7 tot 12 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 10 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– handvormig samengesteld
– deelblaadjes :
– omgekeerd eirond
– zeer kort gesteeld
– top stomp of uitgerand
– rand getand
– voet wigvormig
– veernervig

Stengel
– opstijgend of liggend
– aanliggend behaard
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

liggende-klaver

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

dec31

 Lelietje-van-dalen : Convallaria majalis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

lelietjevandalenplantdetail

 

 

Goed te herkennen aan
de witte, aangenaam zoet geurende, klokvormige bloemetjes in een éénzijdige tros

 

 

lelietjee-van-dalen-in-het-bos

 

 

 

Algemeen

 

Lelietje-van-dalen of meiklokje is een giftige, overblijvende plant van 15 tot 30 cm hoog. Ze is algemeen voorkomend en groeit bij voorkeur in lichte loofbossen op matige vochtige, leemachtige grond. Op beschaduwde plaatsen vormt ze wel blad, maar komt niet tot bloei. Ze wordt ook aangeboden als tuinplant, waardoor je haar veel ziet in tuinen en parken. Door de ondergrondse, kruipende wortelstok kan ze zich behoorlijk uitbreiden.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Lelietje-van-dalen bloeit vanaf mei tot en met begin juni met witte, hangende, klokvormige, aangenaam zoet geurende bloemetjes, die in een tros staan, allen naar 1 kant gericht.

 

 

 

 

 

Blad

 

Per plant ontwikkelen zich twee tot drie grote, lancetvormige of langwerpige bladeren, tot 10 cm breed.

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

De bloemen worden vanwege hun geur gebruikt in de parfum- en cosmetica-industrie. Daarnaast wordt de plant ook gebruikt in de farmaceutische industrie, omdat ze saponine en verschillende glycosiden bevat, die de hartwerking beïnvloeden. Die stoffen worden verwerkt in medicijnen, die voorgeschreven worden bij hartzwakte en vochtophopingen, die het gevolg zijn van een slechte bloedsomloop.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– aspergefamilie (Asparagaceae)
– overblijvend
– algemeen tot zeldzaam
– ook als tuinplant
– 15 tot 30 cm hoog

Bloem
– wit
– vanaf mei tot en met begin juni
– éénzijdige tros
– klokvormig
– 8 tot 10 mm
– 6 bloemdekbladen, vergroeid
– 6 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig tot langwerpig
– top spits
– rand gaaf
– (half) stengelomvattend
– parallelnervig

Stengel
– rechtop
– kaal
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

convallaria_majalis_-_kohler-s_medizinal-pflanzen-045

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

dec28

Kruipend zenegroen : Ajuga reptans

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

kruipend-zenegroen

 

 

Goed te herkennen aan
– de blauwpaarse, donker geaderde lipbloemen in de bladoksels aan het einde van de stengels en
– de spatelvormige bladeren met golvende of gave rand

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Kruipend zenegroen is een overblijvende plant van 5 tot 40 cm hoog. Ze groeit op natte tot matig vochtige, matig voedselrijke grond in loofbossen, beekdalgraslanden, op lemige heide en in laag duingrasland. Ze wordt ook aangeboden als tuinplant.

Ze heeft bebladerde, bovengrondse uitlopers, die wortelen op de knopen en ze vormt daar nieuwe planten; ze groeit in groepen en kan op grazige plaatsen uitgestrekte bestanden vormen. Ze is algemeen in het oosten, midden en zuiden van het land en in de duingebieden, elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Kruipend zenegroen bloeit vanaf april tot en met juni. De bloeiwijze is een schijnaar en bestaat uit 3 tot 10 schijnkransen, die op hun beurt weer uit 6 tot 10 bloemen bestaan. De bloemen zijn blauwpaars (zelden roze of wit) en hebben donkere aders. De bovenlip is gereduceerd tot twee puntige slipjes. De onderlip bestaat uit 2 kleine zijlobben en een grotere, uitgerande middenlob.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De stengels zijn bovenin afwisselend aan twee zijden zacht behaard, soms rondom. Het onderste gedeelte van de stengel is (vrijwel) kaal. De onderste bladeren zijn spatelvormig en gesteeld. Ze vormen een rozet. De stengelbladeren zijn ovaal tot omgekeerd eirond en worden naar boven toe steeds kleiner; de bovenste zijn kleiner dan de bloem en ze zijn vaak donker paarsrood verkleurd.

 

 

 

 

 

Toepassing

 

Vroeger werd kruipend zenegroen gebruikt in de homeopathie als middel tegen reuma en ontstekingen in de mond.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– lipbloemenfamilie (Lamiaceae)
– overblijvend
– algemeen tot zeer zeldzaam
– 5 tot 40 cm

Bloem
– blauwpaars, zelden roze of wit
– vanaf april t/m juni
– schijnkrans
– lipbloem
– 10 tot 17 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 behaarde kelkbladen, vergroeid
– 4 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– enkelvoudig
– top stomp
– rand gaaf of zwak golvend
– veernervig
– onderste :
– rozet
– spatelvormig
– voet wigvormig
– bovenste :
– kruisgewijs tegenoverstaand
– ovaal of omgekeerd eirond
– voet wigvormig

Stengel
– liggend en opstijgend
– behaard

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

JOHN ASTRIA

dec28

Kromhals : Anchusa arvensis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

266px-kromhals_bloem_anchusa_arvensis

 

 

Goed te herkennen aan
– de kleine (4-10 mm), lichtblauwe bloemen en
– de ruwe beharing van de hele plant

 

 

kromhals-westkapelle-zuiderduin-pe191

 

 

 

Algemeen

 

Kromhals is een eenjarige plant van 15 tot 60 cm hoog. De plant groeit voornamelijk op droge, zonnige standplaatsen. In Nederland vinden we de plant dan ook in de duinen, in Noord-Brabant en in Gelderland op leemhoudende grond. Ze is hier redelijk algemeen.

Ook in België wordt de soort als inheems beschouwd. Het verspreidingsgebied beslaat grote delen van Europa. In Noord-Amerika is de soort geïntroduceerd. Ze groeit op open, droge, voedselrijke, omgewerkte grond; ook op zandige vloedmerken.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Kromhals bloeit vanaf mei tot de herfst met kleine, 5-tallige, lichtblauwe bloemen. Zoals bij alle soorten van de ruwbladigenfamilie staan de bloemetjes in een schicht bijeen. De vijf kroonbladen zijn trechtervormig vergroeid. De hals van de bloem heeft een s-vormige bocht. Dat is alleen te zien als je de bloem uit de kelk trekt.

 

 

 

 

 

 

 

 

Blad

 

De bladeren zijn lang en smal (lancetvormig) en evenals de rest van de plant ruw behaard met op knobbels staande stijve haren.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– ruwbladigenfamilie (Boraginaceae)
– eenjarig
– algemeen tot zeldzaam
– 15 tot 60 cm

Bloem
– lichtblauw
– vanaf mei tot de herfst
– schicht
– trechtervormig
– 4 tot 10 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig
– top stomp
– rand golvend getand
– voet (half) stengelomvattend
– 1-nervig
– ruw behaard

Stengel
– rechtop
– ruw behaard

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

mijne kop a4