categorie : reiki en de aura

.

.

Wat vraagt je kind van je?

.

.

Erkenning van dat wat er is

.

Wist je dat ouders vaak  liegen tegen hun kinderen?

Nee hoor, mama is niet verdrietig. Het gaat wel!
Nee hoor, ik ben niet boos op papa, ik ben gewoon een beetje moe.
Nee hoor, het lijkt me hartstikke leuk om vandaag naar Oma te gaan
Nu niet schat, dat doe ik straks wel even>en het dan “vergeten”

Volwassenen liegen ook door één ding te zeggen, en iets anders te doen. Spelen regelmatig een rol.

 Nieuwetijdskinderen horen,voelen en weten de waarheid; horen élke dubbele bodem. Nieuwetijdskinderen luisteren niet naar je woorden, maar voelen, kijken en weten. Dit gaat razendsnel en intuïtief.

 Je kunt dus maar beter niet liegen tegen je kind, het voelt meestal toch wel hoe het zit. Dat wil niet zeggen dat je geen grenzen mag stellen in dat wat je vertelt. Je mag best vertellen (in woorden die aansluiten bij het niveau van je kind) dat je verdrietig bent omdat jij en papa ruzie hebben gemaakt, maar kunt er gerust bij vertellen dat het kind zich daar geen zorgen over hoeft te maken, dat je daar zelf wel uitkomt. Grenzen stellen is prima, ook daarover straks meer.

Maar ontken niet “wat er is” want, nogmaals,  je kind voelt het wél en zal zich zeer alleen voelen door je ontkenning en zal zich op den duur terugtrekken door een gebrek aan vertrouwen in je, en ik overdrijf niet als ik zeg dat dat één van de ergste dingen is die een nieuwetijdskind kan overkomen. Als je ontkent “wat er is” ontken je ook je kind’s eigenheid, zijn heldervoelendheid, zijn weten, en ontken je dus je eigen kind.

Daarmee komen we bij het 2e punt van erkennen wat er is:

.

Nieuwetijdskinderen hebben een eigenheid, die niet bij gevoel en weten ophoudt

.

Ze zien dikwijls op jonge leeftijd aura’s, soms geesten, en weten vaak intuïtief hoe andere mensen zich voelen. Ze zijn vaak veel gevoeliger dan hun ouders en  kunnen je in aanraking brengen met een gevoelswereld die je of niet kent of , wat ook vaak gebeurt, in je eigen leven onderdrukt hebt.

Als je kind naar je toe komt om te praten over onderwerpen die je misschien wel doen schrikken, wees dan open en dankbaar dat je kind je in vertrouwen neemt, en laat het vertellen. Geef je kind de ruimte om te praten over energie, aura’s, de juf die verdrietig is, de oom die binnenkort dood gaat  en zelfs over “opa die op bezoek komt”, ook als je je dat zelf moeilijk kunt voorstellen.

Nieuwetijdskinderen zullen vaak hun gaven gaan onderdrukken als er thuis geen plek voor is. Veel Nieuwetijdskinderen leren bijvoorbeeld na een tijd (vaak eind lagere school) af om aura’s te zien, “vergeten hoe dat moet”.  Als ze merken dat je het niet aan kan dat ze praten over “opa zien” als die is overleden, omdat jij bijvoorbeeld je eigen verdriet daarmee onder ogen moet zien, zullen ze er simpelweg mee ophouden.

Maar daarmee beroof je je zelf van een groot cadeau namelijk jezelf en je  kind beter leren kennen , maar ook leren over het leven na de dood en de mogelijkheid om je oude onverwerkte emoties te verwerken. Dat laatste is nog zo’n punt:

.

Je eigen onverwerkte emoties zullen aan het licht komen omdat je kind ze ziet, weet en voelt

.

Of je nou wilt of niet, je kind zal je ermee confronteren. Vaak alleen al door er gewoon te zijn. Je herkent misschien je eigen gevoeligheid terug in het kind terwijl je dit in je zelf hebt onderdrukt. Je verdriet hierover kan ineens daarmee weer aan de oppervlakte komen, terwijl je dit diep weggestopt had. Vaak heb je zelf als kind geleerd om je aan te passen, vooral niet op te vallen.

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg is je geleerd in je jeugd, door je ouders, door je leraren op school. Dit alles kan weer bij je omhoog komen, misschien was je het in zekere zin alweer vergeten. Indigo’s zullen je grenzen voelen en er tegen aan schoppen, Kristalkinderen zullen deze grenzen reflecteren.

Op zielsniveau heb je een contract met je kind afgesloten. Je kind komt je helpen met je lessen, en zal, volgens afspraak als het ware, deze naar boven halen als je het niet zelf doet, tenminste. Je kind komt ook om samen met jou, jouw karma  dragen. Dit is iets buitengewoon liefdevols, maar kan ook buitengewoon zwaar zijn voor jou en je kind.

Als je, omdat het je te pijnlijk is om weer door je oude gevoelens heen te gaan, je kind dezelfde boodschap geeft: doe maar gewoon, pas je aan, dan ontken je niet alleen je eigen gevoeligheid en gevoelens maar ook de eigenheid van het kind. Dat wat er is!

Het benaderen van hun gedrag vanuit een karmisch perspectief kan je helpen om ze te zien op een dieper niveau. Ze zijn meer dan kinderen, ze zijn zielen met een menselijke ervaring, net als jij. Wat vraagt je kind nog meer van je?

.

Bevestig je kind in zijn/haar eigenheid, in ZELF-vertrouwen en in zijn/haar KRACHT

.

Het is belangrijk dat je de eigenheid van je kind respecteert, ze leven in een wereld die nog niet klaar is voor ze. Dat komen ze tegen op school, in de hobby’s die ze doen, op de sportclub, muziekles etc, en bij vriendjes en vriendinnetjes en hun ouders, misschien in hun eigen familie, ooms en tantes, opa’s en oma’s.

Het klinkt logisch maar ze hebben een veilige, begripvolle en warme omgeving nodig die zich bewust is van de gevoeligheid van het kind. Het kind heeft begrip nodig, veel fysiek contact en een luisterend oor. Dit zijn kinderen die denken in beelden (wist je dat beelddenkers tot zo’n 32 beelden per seconde zien, waarbij “woorddenkers” 2-5 woorden per seconde aankunnen?

Een klein voorbeeld van waar jouw kind verschilt van een hele boel anderen, misschien ook wel van jou?) Dit zijn kinderen met een enorme liefde voor de natuur en dieren, waarmee ze vaak moeiteloos kunnen communiceren. Kinderen met een ongelooflijk hoog niveau van compassie, die verdriet voelen van anderen alsof het hun eigen is.

Ze hebben vaak  jouw begeleiding nodig in het hanteren van alle emoties die op ze af komen, vaak moeten ze leren om te gaan aarden, en dit hebben ze ook van jou nodig. Ze hebben jou nodig om ze te te leren hoe ze om moeten gaan met alle emoties die op ze afkomen, op school, op de sportclub, op feestjes, op straat, of gewoon thuis. Je kunt ze hier alleen bij helpen als je weet hoe het werkt.

Vaak ben je zelf ook heel gevoelig , maar heb je nog niet geleerd jezelf af te schermen. Als dat al wel zo is. Fijn! Je kunt je kind een groot plezier doen door samen workshops o.i.d. uit te zoeken waar het kan leren om te gaan met energie en andere aspecten van begaafdheid.

Als het kind te vaak in intense situaties komt en daardoor niet genoeg bij zich zelf kan blijven (het wordt overspoeld door emoties en indrukken) zal het zich in zichzelf gaan terugtrekken, de dan enige veilige plek. Deze kinderen hebben tijd en rust nodig om te begrijpen en tot zichzelf te komen. Dat klinkt , vind ik , zeer logisch, maar is dat wel zo in deze gejaagde maatschappij die een constant spervuur van indrukken tot je laat komen?

Tijd om zich terug te trekken in eenzaamheid en stilte en contact met de natuur is erg belangrijk voor deze kinderen. Water , zij het via een douche of zwemmen is iets waar je kind meestal heel blij en rustig van word. Deze kinderen zijn heel  gevoelig, maar leven in een maatschappij waar gevoeligheid en zachtheid nog vaak als zwakte gezien word, en als we niet oppassen gaan de kinderen dit zelf geloven en ontwikkelen een harde buitenkant om zich zelf te beschermen(indigo’s), of trekken zich terug (kristalkinderen).

Het kind moet dus gestimuleerd worden zich zelf te zijn en te blijven. Gevoeligheid als kracht! Je kind is een beelddenker, is creatief, out of the box, associatief, invoelend, wetend, heeft een rijk droomleven, contact met natuur, dieren en natuurwezens, ziet dikwijls Engelen en Gidsen, of voelt ze , praat met ze. Benader die (en andere die bij jouw kind horen) aspecten met liefde en bevestig ze. Vier ze zou ik willen zeggen. Ze zijn er!

Gelukkig willen nieuwetijdskinderen meestal dingen zelf doen en zelf ervaren, en weten ze intuïtief  heel goed wat ze nodig hebben. Dat is dus een ideale voedingsbodem om onder jouw supervisie ZELF-vertrouwen op te bouwen. Door het kind de ruimte te geven en steeds te bevestigen in hun eigen wijsheid, ook al druist die soms in tegen jouw eigen ideeën.

Het is zó belangrijk dat je open kijkt naar je kind als de “eigenwijsheid” die het tentoonspreid tegen jouw eigen “wijsheid” indruist, en gaat voelen of de ideeën die jij zelf hebt misschien niet iets van vroeger zijn, hardnekkige beelden waar je weliswaar al heel lang vertrouwd mee bent, maar die je misschien al heel lang zonder al te veel nadenken bent gaan blijven vasthouden.

Realiseer je dat je kind hier is om alle oude visies en denkbeelden omver te gooien of te veranderen! De indigo’s met meer hardheid en vechtlust, de kristalkinderen door zachtheid te laten zien. Kijk of je een win-win situatie kunt creëren, praat met je kind over een compromis, dat zal je kind de bevestiging geven dat het een gelijkwaardige gesprekspartner is, wat het buitengewoon zal waarderen.

In alles is het volgens mij zo dat als je je kind liefdevol ondersteunt, op een manier dat het kind leert vertrouwen op zijn eigen kracht, en dus niet jouw kracht, dit het beste resultaat  geeft. Waarschijnlijk moet je eerst nog je kind in bescherming nemen, bijvoorbeeld qua het nemen van tijd en rust, omdat het kind zichzelf daarin zal moeten gaan leren kennen, maar je kunt het beste meteen daarover gaan praten met je kind zodat het gaat vertrouwen op de signalen die het eigen lichaam geeft.

Zodat het zelf  de situaties gaat leren herkennen die een “interne correctie” vragen. Als voorbeeld daarvan kun je ook denken aan het proces van “leren afschermen“, wat vaak eerst spelenderwijs gaat, samen, en met externe hulpmiddelen (een koepel van licht om zich heen bouwen door middel van gedachten/visualisatie), maar later omgebogen zal moeten worden naar het “eigen licht aansteken” , dus door het kind te leren contact te  maken met de immense kracht die nieuwetijdskinderen in zich hebben.

Dit is een typisch voorbeeld van hoe je je kind leert zelf te vertrouwen. Komen we meteen bij een ander belangrijk punt dat je misschien gevoelsmatig al miste in bovenstaande. Wat vraagt je kind nog meer van je?

.

.

.

.

Grenzen Stellen!

.

Je dacht natuurlijk al: “moet ik mijn kind met zijn/haar wijsheid dan maar compleet de dienst laten uitmaken. Nee toch?” Nee, inderdaad niet. Het wijze kind blijft tenslotte gewoon een kind dat o.a.van jou komt leren hoe het hier op aarde werkt. Grenzen stellen is goed, grenzen stellen moet! Je kind vraagt het van je, zal je soms ongemerkt smeken om dit te doen. Het is super belangrijk om consequent te zijn en te blijven. En vergis je niet, we weten allemaal dat dat lang niet altijd makkelijk is.

Vooral indigo kinderen zullen je soms tot bijna waanzin drijven met het over je grenzen gaan, en er zal een moment komen dat je of de moed opgeeft of te moe bent van het strijden tegen je kind (ik gebruik het woord “strijden” omdat het zo kan voelen) dat je het consequent blijven even laat varen. Niet doen! Haal diep adem, kom tot jezelf en hou vast aan die grens.

.

.

Wat helpt je bij grenzen stellen?

1. Overleg over dezelfde grenzen. Zijn het grenzen waar je echt zelf achter staat? Of zijn het de grenzen die je ouders je hebben aangeleerd? Neem ze nog eens rustig voor jezelf onder de loep en praat er dan over met je kind, neem je kind serieus en beschouw het als een gelijkwaardige gesprekspartner. Vertel waarom je een grens stelt. Kijk of je beide kunt winnen in deze overleg situatie. Kijk of je samen een beslissing kunt nemen waar het hele gezin beter van wordt, een nieuwetijdskind zal daar gevoelig voor zijn (als je dit eerlijk en integer doet, zonder manipulatie) Wees er alert op dat je wel woorden gebruikt die bij de leeftijd en het taalniveau van je kind aansluiten!
2. Niet straffen of willen manipuleren want daar is je kind niet gevoelig voor, het zal zich hooguit van je afkeren. Maar praat over alles en overleg
3. Behandel je kind met respect en gelijkwaardigheid
4. Consequent aanspreken op gedrag en nooit op de persoon (wat je nu doet vind ik niet leuk, i.p.v. ik vind je niet lief (dit komt HARD aan en ondermijnt de eigenwaarde van je kind)
5. Stel vooral grenzen in je emoties en zorg (van je kind voor jou). Dit is mijn emotie, niet van jou!. “Tot hier toe en niet verder, want je bent nog maar 6. Ga maar lekker buiten spelen”.

.

Ter aanvulling twee (afzonderlijke) citaten van de auteur Phoebe Lauren:

Al willen wij liefdevol en vol begrip zijn voor het “anders zijn” van onze kinderen, ze dienen zich ook te realiseren dat ze in deze wereld zo goed mogelijk moeten functioneren. Ik geloof niet dat deze kinderen moeten toestaan de regels te bepalen voor de rest van het gezin, maar ik ben wel van mening dat we ze hun eigen werkelijkheid moeten gunnen”

Zo ken ik sterrenkinderen die letterlijk een heel gezin domineren en de anderen vertellen wat ze wel en niet moeten doen. Dat kan natuurlijk alleen gebeuren als je als ouder afstand doet van jouw rechtmatige rol als gids voor je kind. Vergeet niet dat je kind misschien dan wel “hogere universele kennis” bezit, maar toch helemaal geen idee heeft hoe je je op aarde kunt redden.

.

Leer mij hoe te leven – Ik ben ook maar een kind!

.

Ja, je kind is een wijze oude ziel, al dan niet hoog-begaafd op zijn/haar eigen manier, maar blijft altijd een wezen dat hier komt om te leren, en zolang het een kind is heeft het jou nodig om van te leren “hoe het hier werkt”. Ja, het zijn spirituele wezens, maar ze hebben geen idee hoe een mens te zijn. En laten we eerlijk zijn, zo makkelijk is het ook niet een mens te zijn.

• Geef ze de vrijheid te om over alles te praten zonder jouw oordeel, positief of negatief (positief is ook een oordeel: “wat een mooie boom, he?”)
• Ook het open praten over hun paranormale ervaringen helpt ze zelf leren hoe dit in hun leven een plek te geven. Ik zeg het nu een beetje cru, maar als je dat niet doet kan dit leiden tot eenzaamheid, verdriet en boosheid.
• Leer ze wat verantwoordelijkheid nemen is:

1. opruimen (sowieso is het belangrijk voor een nieuwetijdskind dat er orde is in de spullen, rommel kost ze letterlijk energie)
2. op tijd komen
3. GELD! , weet je hoeveel indigo’s niet met geld kunnen omgaan? Je doet je kind hier echt een plezier mee, ook al kan veel nieuwetijdskinderen geld niks schelen, het gaat ze helpen in het leven als ze weten hoe ze ermee om kunnen gaan.
4. Afspraak is afspraak

• Laat ze veel dingen zelf leren en zelf doen
• GEEF zelf HET VOORBEELD!

.

Als allerlaatste tips nog dit:

.

1. Wees volledig in het moment met je kind. Liever 15 minuten al je aandacht dan een uur half/half
2. Geef je kind(eren) een vaste dagindeling, met weinig uitzonderingen.
3. Goed eten is aardend
4. Je kinderen reageren goed op Reiki, (Bach)Bloesems, Massage, Knuffels, Yoga of Meditatie, Meditatieve Muziek met bijvoorbeeld dolfijnengeluiden, Dolfijnen zelf
5. Visualisatie oefeningen-spelletjes zijn natuurlijk en fijn, zo kun je je kind ook leren aarden en afsluiten/afschermen
6. Leer je kind ontspannen, door bijvoorbeeld meditatie of ademhalingsoefeningen of Yoga
7. Een rustige opgeruimde( slaap)kamer is erg goed voor hun energieniveau
8. Sport
9. Volg je intuïtie als ouder!

.

.

.

.

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

JOHN ASTRIA