Category, categorie: The Bible explained/De Bijbel uitgelegd: video
.
.
Zechariah, Zacharia 1-3 • Visions from God / Visioenen van God
.
Paul LeBoutillier
.
.




.
.




Hildegard von Bingen werd geboren in 1098 in Bermersheim, bij Mainz. Hildegard was een Duitse Benedictijnse abdis. Zij geldt als de eerste vertegenwoordiger van de Duitse middeleeuwse mystiek. In haar jeugd verbaasde zij mensen met haar bijzondere helderziende en hemelse gaven. Hildegard ging op vroege leeftijd het klooster in. God openbaarde haar in visioenen de dimensies en achtergronden van de schepping en verlossing.
God gaf ook een hele geneeswijze door en Hij liet haar de zo belangrijke boeken schrijven. De paus bevestigde de zienswijze van Hildegard en met deze erkenning van de kerk werd zij beroemd. Hildegard werd ook bekend als de eerste componiste uit de geschiedenis van de klassieke muziek die bij naam bekend is.
In haar geneeskunde wijst Hildegard nadrukkelijk op de samenhang van lichaam, geest en ziel. Zij beschrijft de geneeskrachten die in de natuur voor de mens verborgen liggen en geeft aanwijzingen voor een totale verzorging van de mens, zowel preventief als curatief. De Hildegard geneeswijze, door God aan haar geopenbaard, is een nieuwe toegankelijke natuurgeneeswijze.
Haar geneesmiddelen en methodes staan dicht bij de menselijke natuur, maar er komt ook een groot stuk filosofie en psychologie in naar voren. Genezen gaat bij haar tot in de diepte, veel verder dan slechts het onderdrukken van de symptomen.
Hildegard gaat zeer uitgebreid in op voeding, wat gezond is voor de mens, en wat niet. Zij beschrijft bijvoorbeeld uitgebreid de gezonde werking van frambozen, rode bessen (aalbessen) en veel kruiden. Zij beschrijft verder de medicinale werking van planten en kruiden, zoals de mariadistel bij klachten en aandoeningen van de lever. Zij beschrijft ook de heilzame werking van edelstenen.
Een goede harmonie tussen lichaam, geest en ziel is nodig om gezond te blijven. Hildegard wijst op het belang om negatieve emoties om te zetten in positieve emoties. Voeding moet gezond zijn, zoals het gebruik van spelt in plaats van de huidige granen. Hildegard geeft manieren om het lichaam te ontgiften wat ook in onze tijd van grote waarde is.
Door de toevoeging van de vele chemische en toxische bestanddelen aan voedsel, de genetische manipulatie, de luchtvervuiling en de stapeling van zware metalen in het lichaam is de leer van Hildegard ook in de moderne tijd van onschatbare waarde. Haar recepten om ziektes te behandelen staan in haar medicinale handboek Causae et Curae. Deze medicijnen worden o.a. in een fabriek in Duitsland geproduceerd.
EDELSTEEN en WATER
Door het toevoegen van edelstenen aan het water krijgt het water een betere smaak en kwaliteit. Het wordt “levendiger”, en krijgt energie toegevoegd. Eventuele negatieve “informatie” verdwijnt en de houdbaarheid wordt verlengd. Dit alles is te verklaren door het gegeven dat water de “informatie” van de stenen via hun trilling kan opnemen. Deze informatie wordt een tijdje opgeslagen in het water.
Toonaangevende bron voor de ontwikkeling en toepassing van edelsteenwater was Hildegard von Bingen (1098-1179). Haar recepten worden nog steeds gebruikt. Enkele voorbeelden van de werking waaraan edelstenen hun kracht hebben afgegeven zijn:
Sardonyx-water tegen oorontsteking,
Chrysopaas-water om te ontgiften en ontslakken,
Smaragd-water bij ontstekingen en
Aquamarijn-water bij allergie.
Mede dankzij het wateronderzoek van Masaru Emoto is een bijdrage geleverd aan de verklaring van de werking. Gebruik zuiver (bron)water dat zo weinig mogelijk mineralen bevat en koolzuurvrij is. Goed geschikt is water met een gehalte aan minerale stoffen onder de 500 mg/l. De minimumduur is 2 uur, dan begint de werking op te treden. Maximumduur is 2 dagen. Voortdurend herbereiden tot 2 weken.
Bij voortdurend herbereiden wordt 80% van het edelsteenwater minstens 1x per dag in een gebruikskaraf overgegoten, de achtergebleven 20% wordt weer aangevuld. Na 2 weken dienen karaf en stenen te worden schoongemaakt. De gebruikte stenen afspoelen onder stromend water en droogmaken ter voorkoming van aanhechting algen, bacteriën.
Voor opnieuw gebruik: reinig de stenen energetisch met bijvoorbeeld salie of wierook. Meerder kleine stenen bij elkaar leveren vaak een intensiever edelsteenwater op dan grotere afzonderlijke exemplaren. Het uitwisselingsgebied van de informatie is dan groter. De stenen die genoemd staan bij categorie edelsteenwater zijn geschikt voor de bereiding: direct in het water leggen. De gewenste hoeveelheid edelstenen voor 1 liter water is afhankelijk van de werking van de steen: intensief, krachtig of milde werking en kwaliteit van de steen.

fantoomstenen – rood
Amethist
Met amethistwater kan je sneller ontspannen en ben je minder druk in het hoofd. Het autonome zenuwstelsel wordt heel positief beïnvloed, je laat toe, dat je tot rust mag komen. Dus goed tegen stress en spanning. Je zal je rustig en ontspannen voelen. Als je amethistwater drink voor je gaat slapen kan dit helpen voor een goede nachtrust. Amethistwater is ook een heel goede steen bij hoofdpijnklachten, zelfs bij migraine.
Bergkristal
Bergkristalwater reinigt je en heeft een heel goede reinigende werking op lichaam en geest. (Als je bergkristalwater verstuift in je aura zal het je aura gereinigen. Ook planten en dieren hebben veel baat bij bergkristalwater. De energie van de bergkristal is activerend, maakt vitaler en werkt tegen pijn. Heldere gedachten en goede ideeën krijgen weer ruimte in je hoofd.
Rozenkwarts
Rozenkwartswater brengt zachtheid en liefde, pure emoties. Het brengt vrede, liefde en gezelligheid. Bewerkstelligt een positieve emotionele uitwisseling onderling. Rust in het hart zorgt voor harmonie van binnenuit. Met de rozekwartswater leer je van jezelf en van de ander te houden. Ook zorgt water van rozekwartsdat je minder pijn hebt, beter slaapt en helpt je om meer in balans en tot rust te komen. Rozekwartswater stimuleert je een vredevol leven met kracht en harmonie te leven.
.
.
.
.
Chrysopraas is betrekkelijk zeldzaam. Het mineraal wordt gevonden tussen lagen verweerd, serpentijnhoudend gesteente. Met bulldozers of ander zwaar materieel wordt dit gesteente zo veel mogelijk verwijderd. Daarna wordt de smaragdgroene chalcedoon met de hand voorzichtig verder ontdaan van het moedergesteente.
De meeste chrysopraas komt nu uit Australië. De kleur is van Australische chrysopraas is dieper groen dan die van de Europese variant. Omdat chrysopraas voorkomt in allerlei mooie tinten groen, wordt het graag gebruikt als imitatie van jade. Op de markt wordt het soms verkocht als Australische jade.
Er bestaat ook citroengele chrysopraas, die dan ook citroenchrysopraas heet. Dit is eigenlijk het mineraal gaspeiet vermengd met kleurloze chalcedoon. In de edelsteentherapie wordt chrysopraas vaak gebruikt voor kinderen die zich onbegrepen voelen, zich slecht kunnen uiten of hyperactief zijn.
Let op! Er wordt tegenwoordig ook blauwe chalcedoon op de markt aangeboden die kunstmatig smaragdgroen is gekleurd door middel van nikkel of groen zout.
.
.

ruw
.
.
Chrysopraas is al vele eeuwen bekend als siersteen en heelsteen.
In het oude Egypte (vanaf circa 3300 v.Chr.) werd chrysopraas in kettingen en andere sieraden vaak gecombineerd met lapis lazuli of sodaliet. Chrysopraas was gewijd aan de Egyptische godin van de vruchtbaarheid, Bastet of Bast. Deze godin had het hoofd van een kat.
In de tijd van Alexander de Grote (356-323 v.Chr.) werd chrysopraas de Overwinningssteen genoemd, meldde de Duitse geleerde Albertus Magnus (1206-1280). Volgens de overlevering had Alexander zijn successen te danken aan het feit dat hij vanaf het begin van zijn zegetocht altijd een riem droeg die versierd was met een ‘praas’-steen. Maar op zekere dag beet een slang de steen van de riem, waarna Alexander geen enkele strijd meer won. Niet veel later stierf hij….
Het grootste bekende stuk chrysopraas uit de Oudheid heeft een grootte van 12,5 x 15 cm. en stelt het hoofd van oppergod Jupiter voort. Het dateert uit de 2e eeuw. Het bevindt zich in de collectie edelstenen van de Universiteit van Pennsylvania.
Chrysopraas was ook geliefd bij de Romeinen (ca. 600 v.Chr. – 500 n.Chr.). Er zijn veel Romeinse sieraden met chrysopraas teruggevonden: broches (cameeën), armbanden, kettingen en zegelringen. Chrysopraas werd beschouwd als een sterke talisman die beschermde tegen het boze oog, een slecht humeur, vervloekingen en vechtpartijen.
De Romeinen schaarden de chrysopraas bij de stenen die aan de liefdesgodin Venus gewijd waren. De chrysopraas zou goed zijn tegen sleur en desinteresse, en zou echtelieden geïnteresseerd in elkaar houden. Chrysopraas stond niet voor de zinnelijke liefde, maar voor geestelijke liefde. Daarnaast stimuleerde chrysopraas de liefde voor de waarheid.
Koningin Cleopatra (69-30 v.Chr.) droeg volgens overlevering graag chrysopraas omdat dit zou helpen haar jeugdige schoonheid te bewaren.
De Duitse mystica Hildegard von Bingen (1098-1179) gebruikte de chrysopraas tegen jicht. De patiënt moest dit kristal op de blote huid leggen, bovenop de aangedane plek. Ze liet heetgebakerde mensen langdurig chrysopraas op de keel dragen, om zo hun woede te temperen. Chrysopraas wordt heden ten dage nog steeds gebruikt vanwege zijn verkoelend effect bij woede, jaloezie, liefdesverdriet en andere heftige emoties.
Silezië was in de Middeleeuwen de belangrijkste bron voor kwalitatief hoogwaardige chrysopraas. Tot in de 17e eeuw bleef Silezië de belangrijkste vindplaats van chrysopraas. Dit mineraal werd toen graag gebruikt voor sieraden, kralen en knopen. Dat zie je vaak terugkomen in vondsten uit die tijd, en op schilderijen.
Silezië was in de 18e eeuw het toneel van veel conflicten. Uiteindelijk moest de Habsburgse keizerin Maria Theresa (1717-1780) het gebied afstaan aan Frederik de Grote (1712-1786), koning van Pruisen. Inclusief de chrysopraas-mijnen. Dit heeft Maria Theresa Frederik nooit vergeven.
Frederik de Grote was volgens de overleveringen zo dol op chrysopraas, dat hij zijn paleis in Potsdam rijkelijk versierde met siervoorwerpen en zelfs meubilair met chrysopraas. Hij bezat een ring met een grote chrysopraas, waarop hij zo dol was dat hij ‘m nooit afdeed. En als hij ging wandelen, nam hij een wandelstok mee die versierd was met een grote knop van chrysopraas. Hij bezat maar liefst 18 snuifdozen van chrysopraas.
Langzaam maar zeker raakten de mijnen in Silezië uitgeput. En dit kristal raakte een beetje in vergetelheid. Door recente grote vondsten in Australië is chrysopraas weer op de kaart gezet.
.
.

.
.
.
.
* Chrysopraas is een goede steen voor volwassenen om hun Innerlijk Kind te bevrijden van onverwerkte (negatieve) emotiesen patronen uit hun kinderjaren..
* Chrysopraas geeft een gevoel van veiligheid en geborgenheid, en helpt bij negatieve emoties als wrok, jaloezie en liefdesverdriet. Het mineraal helpt je omje hoofd koel te houden en de vrede te bewaren in verhitte situaties.
* Chrysopraas helpt je om tijdens je slaap heftige belevenissen van de dag op een evenwichtige manier te verwerken. Hierdoor helpt chrysopraas tegen negatieve visioenen en nachtmerries.
* Chrysopraas helpt je te accepteren dat je bent zoals je bent. Chrysopraas laat je zien dat ieder mens bestaat uit een unieke combinatie van mooie, en soms wat minder mooie, gaven en talenten..
* Chrysopraas maakt onzelfzuchtig en eerlijk. Het delen van informatie, geld en goederen wordt gemakkelijker.
.
.

.
.

.
.
Chrysopraas is siliciumoxide. De mooie groene kleur van chrysopraas wordt veroorzaakt door sporen nikkel. Soms bevat het mineraal ook chroom.
.
.
Samenstelling:SiO2 + Ni, H2O
Hardheid: 6,5 – 7
Glans: glasglans, mat, wasglans
Transparantie: licht doorschijnend tot ondoorzichtig
Breuk: ruw, schelpvormig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid: 2,58 – 2,64
Kristalstelsel: trigonaal, micro-kristallijn
| Chrysopraas | ||
| Mineraal | ||
| Chemische formule | SiO2 | |
| Kleur | smaragdgroen, blauwgroen en appelgroen | |
| Streepkleur | wit | |
| Hardheid | 6-7 | |
| Glans | glasglans,mat | |
| Breuk | ruw, bros | |
| Splijting | geen | |
| Kristaloptiek | ||
| Kristalstelsel | Trigonaal microkristallijne aggregaten | |
| Brekingsindices | Ne 1,539-1,544, No 1,526- 1,535 | |
| Dubbele breking | 0,004 tot 0,005 | |
| Dispersie | geen | |
| Fluorescentie | geen | |
| Luminescentie | geen | |
| Overige eigenschappen | ||
| Veredeling | niet bekend | |
| Bijzondere kenmerken | geen | |
.
.






.
.
.
.
.
Hildegard von Bingen was een opmerkelijke vrouw en schrijfster wat uitzonderlijk was voor die tijd. Zij schreef belangrijke theologische werken en ze schreef ook over de natuur en de geneeskundige eigenschappen van planten, dieren en mineralen.
Bisschoppen, pausen, koningen en zelfs de keizer Frederik Barbarossas vroegen haar om advies. Veel hedendaagse uitgaven over kruiden en mineralen met geneeskundige krachten en esoterische eigenschappen zijn gebaseerd op haar werken.
Ze was de stichteres van het beroemde klooster Rupertsberg. Ze schreef en componeerde veel liederen en hield visionaire, soms apocalyptische preken die haar grote faam bezorgden.
De “arme, domme vrouw uit de Rijn” sprak ze over zichzelf maar toch was ze een van de belangrijkste morele pijlers die het geloof in die tijd voor de kerk herstelde. Volgens velen was zij het het beeld van een heilige en zuivere maagd sinds de Maagd Maria.
Nederigheid, bescheidenheid en ondergeschiktheid in het traditionele hiërarchisch systeem waren haar doelstellingen. Op basis van geloof moesten onderwijs en wetenschappelijk studie samen gaan voor het welzijn van iedereen. Zelfs tijdens haar leven werd zij als een heilige vereerd. Dit is terug te vinden in geschriften van katholieke kerk over martelaren en heiligen. Officieel is ze zalig maar nooit heilig verklaard.
Haar bijnaam was de Sibille van de Rijn.
.
.
De abdij in Eibingen vandaag
.
.
Hildegard von Bingen
.
.
Bernard van Clairvaux
.
.
.
Hildegard Van Bingen werd geboren in Bermersheim ( Midden- Duitsland ) in de zomer van 1098. Zij was het tiende kind van een adellijke familie die zeer toegewijd was aan God wat gebruikelijk was in die tijd. Drie van haar broers en zussen hebben ook hun leven gewijd aan de Kerk: één broer was deken in de kathedraal van Mainz, één broer was kanunnik in Tholey en haar zuster was non in hetzelfde klooster van Hildegard.
Op de leeftijd van drie jaar had Hildegard al visioenen met lichtverschijnselen die anderen niet zagen. Daarom verbergde ze haar gaven de daarop volgende jaren. Op achtjarige leeftijd stuurde haar familie Hildegard naar het Benedictijns klooster Disibodenberg nabij Bingen. Aan de buitenkant van het klooster was een soort gebouw met cellen opgetrokken en eenmaal dat men toetrad tot de gemeenschap werd de ingang dichtgemetseld.
In het klooster leidde men een streng religieus bestaan met een grote toewijding aan god. De kluizenares Jutta von Sponheim, een tante van Hildegard, was het hoofd van deze gemeenschap. Ook zij werd later heilig verklaard. Via een klein raam verbonden met het klooster bracht men hen eten en drinken en ook de ontlasting werd hierdoor verwijderd. De kloosterlingen mochten luisteren naar de dienst en de gezangen in de kerk. In hun simpele vertrekken besteedde men de tijd aan gebed en meditatie.
Onder het toeziende oog van Jutta werd Hildegard ingewijd in het kloosterleven. Haar eigenlijke titel was gravin. Jutta leerde haar lezen en schrijven in het latijn om Bijbelse teksten te interpreteren en de liturgie te bestuderen. In 1141 kreeg Hildegard ( 43 jaar )een visioen dat haar leven compleet zou veranderen.
Bij dit goddelijk visioen werd haar gevraagd notities te nemen van alles wat ze waarnam en die op papier te zetten. Hierdoor kreeg zij een opmerkelijk inzicht over geneeskundige krachten via het gebruik van kruiden en mineralen. In de jaren die daarop volgden vertelde Hildegard aan de monnik Volmar over haar visioenen en het goddelijke inzicht. Die monnik zou haar in het verdere leven steunen en begeleiden.
Hoewel Hildegard door haar eigen nederigheid nooit twijfelde over de goddelijke natuur van haar visioenen waren zij en Volmar bang om het aan de christelijke kerk mede te delen. Zij dachten dat het bezwarende geschriften konden zijn door het schisma uit die tijd. In plaats daarvan schreef ze een brief aan Bernard van Clairvaux om haar te adviseren waarop zij een wantrouwig antwoord terug kreeg.
Door de wonderbaarlijke genezing van Hildegard van een ernstige ziekte kregen haar visioenen plotseling een andere weerklank. Hildegard vertelde dat dit de wil van God was en plots werd er veel geloof gehecht aan wat zij schreef.
Bernhard van Clairvaux rapporteerde de geschriften aan paus Eugenius III op een synode (1145-1153). De paus toonde grote interesse voor de visioenen en geschriften van Hildegard. Hij riep Hildegard op om haar werk voort te zetten. Met deze pauselijke zegen heeft Hildegard haar eerste visionaire werk Scivias afgewerkt ( ken de wegen van de Heer ) wat haar een grote bekendheid bracht tot ver buiten de Duitse grenzen.
.
.
Het reinigende vuur kom uit de hemel en omvat Hildegard’s gedachten en ziel.
Hildegard schrijft haar visioen op en haar secretaris en vertrouweling Volmar maakt kopijen.
.
.
.
In 1150 Hildegard richtte zij met 30 andere nonnen een nieuw klooster op in de buurt van Bingen. Dit tot ergernis van de monniken van Disibodenberg die teleurgesteld waren door het verlies van een belangrijke bron van inkomen en roem. Later stichtte Hildegard aan de andere kant van de Rijn een klooster in Eibingen wat nu de huidige Abdij van St. Hildegard is.
Deze abdij verkeert in een goede staat maar het het klooster in de buurt van Bingen werd in de 30-jarige oorlog vernietigd. In de volgende jaren was Hildegard zeer productief. Na haar beroemde boek Scivias schreef ze twee boeken van profetische aard:
Liber vitae meritorum > Boek van de verdiensten van het leven(1150–1163)
Liber Divinorum Operum > Boek van Goddelijke werken (1163.)
Ook zijn 300 brieven bijzonder goed bewaard gebleven. Deze waren aan haar gericht door pausen, abten, koningen, eenvoudige monniken, nonnen en doodgewone mensen. Dit gaf de historici de kans om een nauwkeurig beeld van haar leven en doelstellingen te bestuderen.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
Hildegard was de eerste vrouw die op een algemeen positieve manier schreef over seksuele relaties. Van haar is ook een geschrift overgeleverd wat zou kunnen gelden als de vroegst bekende beschrijving van het vrouwelijk orgasme:
Het was verwonderlijk hoe zij als maagdelijke vrouw met geen seksuele ervaring een bijzondere visie had op seksualiteit. Volgens haar moest men het seksuele genot als positiefs ervaren en dat seks niet het werk van de duivel was. Zij beschreef hoe de kracht van het zaad het geslacht van het kind bepaalt door het belangrijke liefdespel van het koppel.
Als de vrouw tijdens de paring innig verbonden is met de man volgt er een totale eenmaking. Tijdens het gezamenlijke orgasme en zaadlozing komt een sterke warmte naar de hersenen die het paren beïnvloedt wat een zalig gevoel van totale harmonie geeft. Haar duidelijk antwoord werd haar niet altijd in dank afgenomen. Daardoor kwam zij enkele keren in aanvaring met het kerkelijke gezag.
.
.
.
Hildegard is overleden op 81 jarige leeftijd in het klooster van Rupertberg nabij Bingen op 17 September 1179. Zij werd begraven op het kloosterkerkhof van de Parochiekerk in Eibingen. Toen Hildegard stierf meldden de aanwezigen dat op dat moment vanuit de hemel een helder licht op haar sponde viel, zoals ze zelf in een visioen had waargenomen:”Mijn ziel gloeit als omringd door een vlammenzee. De jeugdige kracht, vulkanische uitbarsting van lenteachtige gratie.” Haar relieken werden in 1642 overgebracht naar de parochiekerk in Eibingen.
Hildegard van Bingen was de eerste vrouw die in Rome voorgesteld werd voor een heiligverklaring (1228). Ze werd al vereerd als een heilige tijdens haar leven. De Heilige Hildegard wordt gevierd op 17 september in het bisdom Speyer, Mainz, Trier en Limburg en de abdij Solesmes. Tegen het einde van de 16e Eeuw werd zij opgenomen in het Romeinse martelaren boek.
Haar heiligverklaring dateert van 10 mei 2012. Op 7 oktober 2012 werd zij als kerklerares erkend. Beide verklaringen werden door Paus Benedictus XVI uitgevoerd.
.
.
.
.
De tekening toont Hildegard tijdens het opnemen van een visie.
.
.
.
In het boek “Die Heilsteine der Hildegard von Bingen” beschrijft Hildegard het nut van mineralen voor meditatie en de heilzame eigenschappen op de moderne mens. 850 jaar geleden is het voor het eerst gedrukt en de hedendaagse herdrukte versie is voor vele mensen nog steeds relevant.
.
.
Hildegard beschrijft in haar boek de mineralen agaat, amethist, barnsteen (ligiriussteen), bergkristal calciet (kalksteen), carneool, chalcedoon, chrysoberyl, chrysopraas, diamant, gips (alabast) kalkolieth, (margariten ), magnetiet (magneetsteen), granaat (karbunkel), onyx, jaspis (heliotroop), peridoot, parel, prasemkwarts, sardonix, kwartsvarieteit, smaragd, topaas en zirkoon (hyacintsteen).
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“De kracht en het mysterie van verborgen en wonderbare gezichten ondervind ik in mijn binnenste, reeds vanaf mijn kinderjaren, om precies te zijn vanaf mijn vijfde levensjaar, en ik ondervind ze nu nog (Hildegardis was, toen ze dit schreef, ongeveer 45 jaar). Hier sprak ik met niemand over, tot de tijd dat mij werd opgedragen dit alles te openbaren.
Deze gezichten die ik schouw, ontvang ik niet in droomtoestanden tijdens de slaap of in geestesgestoordheid, niet met de ogen van mijn lichaam of mijn uitwendige oren. Ik krijg ze ook niet op afgelegen plaatsen, maar wakend, heel bewust en met heldere geest, met ogen en oren van de innerlijke mens, en op voor iedereen toegankelijke plaatsen, al naar gelang God het wil.
Hoe dit allemaal gebeurt, is voor een aan het lichaam gebonden mens moeilijk te vatten. Toen ik drie en veertig jaar was zag ik een hemels gezicht. Ik zag een groot licht en een hemelse stem klonk daaruit en gaf mij deze boodschap: Maak de wonderen bekend welke ge ervaart. Schrijf ze op en spreek.”
.
.
Alle teksten over ware visioenen zowel in de Bijbel als in de mystieke litteratuur vertonen gelijkenissen: kortheid, oproep, een omschrijving van het goddelijke en een gesprek. Maar men ontdekt bij iedere ziener individuele bijzonderheden.
In de visioenen van Hildegardis wordt op de eerste plaats gesproken van een hemels gezicht, dat onverwachts als een vurige bliksemstraal bezit neemt van haar hoofd, hart en zinnen, waardoor zij zich niet gekwetst weet, maar in haar totaliteit verwarmd voelt:
“Toen ontsloot zich voor mij plotseling de diepste zin van de H. Schrift, die van de psalmen zowel als die van het evangelie en ook die van de overige Katholieke Boeken van het Oude en Nieuwe Verbond.”
Zij noemt eerst de psalmen noemt waarin zij heel het Oude Testament samengevat weet en deze als voorbereiding ziet op de boodschap van het evangelie. “Maar,” voegt zij er toch heel nuchter aan toe,
“de tekst van die Bijbel, de taalregels en het schrijven zelf, daarvan leerde ik in dat hemelse gezicht niets.”
Hier maakt Hildegardis zelf een heel scherp onderscheid tussen de eigenlijke mystieke ervaring met God en de moeite welke zij zich daarna moet geven, om die ervaring onder woorden te brengen. Bij de visioenen is er sprake van een onmiddellijk kennen en een kennen waaruit de zieneres nadenken moet om ons die kennis proberen mede te delen.
De grote geopenbaarde geloofswaarheden zijn voor haar geloofswijsheid geworden, een weten tot in de diepste grond van haar bewustzijn. Maar wil zij ons die wijsheid meedelen, dan is zij gedwongen te putten uit haar geheugen, fantasie, onderbewustzijn en haar parapsychologisch vermogen.
Ieder van deze termen is bij Hildegardis’ werk verantwoord. Eerst roept zij haar geheugen te hulp: alles wat zij in haar jeugd tot haar vijfde jaar heeft meegemaakt in het ouderlijk huis, waarschijnlijk een ridderburcht. Dan wat zij beleefd heeft in de kluis van Zuster Jutta, haar tante. Vervolgens wat Hildegard meemaakte in de kluizenaressengemeenschap, waar zij tenslotte op 36 jarige leeftijd tot magistra gekozen werd. Zij put verder uit haar fantasie, waarin zij haar creatieve persoonlijkheid uitleefde, wat op latere leeftijd vruchten opleverde van poëtische en muzikale aard. Zeker werd haar verbeelding ook gevoed door haar onderbewustzijn. De erfenis van eeuwenoude verhalen en bijgelovige verklaringen van de raadsels der natuur.
.
.
.
.
Tenslotte is het bekend dat Hildegardis zeer merkwaardige parapsychologische vermogens bezat. Daarmee was zijzelf zozeer vertrouwd, dat zij er geen erg in had dat anderen die vermogens niet bezaten. De 35 miniaturen van Scivias zijn gemaakt naast de tekst van zesentwintig visioenen. Tekst en miniatuur steunen elkaar om de boodschap over te brengen die Hildegardis aan de mensen van haar tijd wilde mededelen. Onder de mensen van haar tijd dienen we vooral te denken aan clerici.
Al haar geschriften staan vol van verwijten en vermaningen gericht tot de hogere en lagere geestelijkheid en vervolgens tot hen die de wereldlijke bestuursmacht uitoefenen. In feite richt zij zich op de manier van de profeten van het Oude Verbond tot allen die een verantwoordelijkheid dragen. Zij denkt sterk hiërarchisch, maar niet zo, alsof de hiërarchie de kerk zou uitmaken.
We zullen dat duidelijk zien in het derde boek van Scivias, waar de opbouw van de kerk in de loop der geschiedenis wordt uitgelegd in beelden van een stadsbouw. De hiërarchie van het Oude- en Nieuwe Testament vormt daarvan wel de muren en de torens, maar het gaat voornamelijk om de grote massa van gelovigen, die samen de bouwstenen van het uiteindelijke kerkgebouw uitmaken.
Tijdens haar leven heeft zij enorme indruk gemaakt en werd zij ‘het orakel’ en de ‘profetes’ genoemd. Zuster Adelgundis Führkotter zegt in haar inleiding van Scivias:
“Van verre togen mensen van alle rangen en standen, leken en geestelijken, bisschoppen en monniken, zieken, gezonden of noodlijdenden naar het klooster op de Rupertusberg bij Bingen aan de Rijn, om haar raad in te winnen en hulp en troost te vinden. De briefwisseling die zij met de groten van de Kerk en het Rijk voerde, verspreidde zich over een gebied dat zich over vrijwel het gehele avondland uitstrekte: van Denemarken over Engeland en de Nederlanden naar Frankrijk en ltalië en tot in Griekenland.”
Dit was allemaal het gevolg van het boek Scivias in het jaar 1151, waaraan zij in latere jaren nog twee theologisch-wijsgerige werken toevoegde. Verder bestaan er van haar hand natuur- en geneeskundige verhandelingen en zij componeerde bovendien melodieën bij zelf-gedichte teksten. Al deze geschriften en brieven zijn tot op onze dagen bewaard gebleven in enkele manuscripten, die kort na haar dood door haar geestelijke dochters in enkele grote codices zijn bijeengebracht in het scriptorium van de Rupertusberg.
Van het boek Scivias bleven tot op heden negen manuscripten uit de 12e en 13e eeuw bewaard. De miniaturen behoren bij de tekst van Scivias. Deze miniaturen staan in de zogenaamde prachtcodex van Rupertusberg en zij zijn onder toezicht van Hildegardis zelf vervaardigd.
Volgens de monialen van Eibingen zouden de miniaturen door wel zeven verschillende monniken-kunstenaars ontworpen en geschilderd zijn. Toch is er, dank zij de regie van de heilige Hildegardis, een gesloten eenheid tot stand gekomen. Waarop nu de overtuiging steunt, dat deze verluchtingen door mannelijke miniaturisten tot stand zou zijn gekomen, is mij niet bekend. Men denkt aan monniken uit de abdij van H.H. Eucharius en Matthias te Trier. Het programma van het beeldhouwwerk en de ramen der kathedralen was volkomen afgestemd op de traditionele verkondiging van de Bijbel.
Iedereen kende de symbolen waarmede God, zijn heilswerk en de overbekende heiligen van het Oude en Nieuwe Testament werden afgebeeld. Een eenvoudige gelovige van die tijd kon de ramen van onder naar boven lezen als was het een boek. Zulke ramen kregen dan ook de naam van Biblia Pauperum. Maar de miniaturen bij Scivias bezitten naast de traditionele symbolen en beeldvormen ook verschillende volkomen nieuwe motieven.
Deze motieven zijn ingegeven door Hildegardis zelf en ze zijn belangrijk zijn om de oorspronkelijkheid en eigenheid van Hildegardis’ visioenen en boodschap te ontdekken.
De samenvattende zin van deze boodschap is :
.
.
Scivias bestaat uit drie boeken, wij zouden zeggen drie delen of drie hoofdstukken.
Eerste boek: Val van de mens en de gevolgen daarvan.
Tweede boek: De sacramentenleer.
Derde boek: Het bovennatuurlijke leven van de Kerk met als slot de uiteindelijke voltooiing na de Antichrist en de scheiding in hemel en hel.
.
.
.
.
.
.
God sprak op een directe manier tot Zijn profeten door middel van visioenen en dromen. Deze waren effectief, duidelijk en helder. Na hun ontwaken konden de profeten precies vastleggen wat zij hadden gezien en gehoord. Soms kan men zelfs zijn eigen dromen herinneren. Ze zijn vaak heel levendig en krachtig, maar nadat men wakker is geworden gaan ze meestal verloren in een waas of worden ze versnipperd.
Men beseft dan dat dromen thuishoorden in de nachtelijke wereld van slaap en rusteloosheid. Maar wanneer God tot Zijn profeten sprak, vond er geen versnippering plaats. Elk visioen was gevuld met een levendige helderheid, niet met verwarring; minutieuze details werden via duidelijke beelden en heldere woorden ontvangen.
Lees wat Jesaja schreef toen hij uit een droom ontwaakte:
(Jesaja 6:1) “Ik zag de Heer, gezeten op een hoogverheven troon. De zoom van zijn mantel vulde de hele tempel. Boven hem stonden serafs. Elk van hen had zes vleugels, twee om het gezicht en twee om het onderlichaam te bedekken, en twee om mee te vliegen. Zij riepen elkaar toe: ‘Heilig, heilig, heilig is de Heer van de hemelse machten. Heel de aarde is vervuld van zijn majesteit.’”
Na zijn ontwaken was elke herinnering scherp en helder. De woorden hadden nog steeds een krachtige weerklank. Steeds weer, profeet na profeet, vond de communicatie tussen God en Zijn profeet volgens hetzelfde patroon plaats.
(Daniël 7:1) “In het eerste jaar van koning Belsassar van Babylonië had Daniël een droom, beelden kwamen in hem op tijdens zijn slaap. Hij schreef die droom op en zijn verslag begon aldus…”. Hij schrijft verder:
(Daniel 8:1-2)“In het derde regeringsjaar van koning Belsassar kreeg ik, Daniël, na het visioen dat ik eerder had ontvangen weer een visioen. In dat visioen – ik bevond me op dat moment in de burcht van Susa, in de provincie Elam – stond ik bij het Ulaikanaal.”
Ongeacht wie de profeet was en ongeacht wat de boodschap was, God bleef tot Zijn profeten spreken via unieke visioenen en dromen waarin zij Gods stem hoorden, de ontvouwing van Gods plan zagen en vervolgens elk detail getrouw vastlegden, zodat wij ze konden lezen, zien en kennen.
Hoe sprak God tot Zijn profeten? Hij sprak met een liefde die verlangde om gehoord, gezien en gekend te worden. Deze zelfde liefdevolle woorden zijn tegenwoordig op de geschreven bladzijden van de Bijbel aangebracht en wensen tot jouw eigen hart te spreken.
In Handelingen 2:16-18 spreekt de bijbel over profetie, visioenen en dromen:
” maar dit is het, waarvan gesproken is door de profeet Joel: En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.“
Het is dus een van God gegeven gave, door de Heilige Geest, die we allemaal nodig hebben om het onderricht en de aanwijzingen van God, over ons persoonlijk leven, te kunnen ontvangen, naast het profetische woord, om in een directe relatie met Hem te kunnen leven.
(16) dan opent Hij het oor der mensen, en drukt het zegel op de vermaningen, tot hen gericht,
(17) om de mens van zijn doen af te brengen, om hoogmoed van de man te weren,
(18) om zijn ziel van de groeve te redden, zijn leven, dat het niet om komt door de spies.“
God zegt: ” Ik, de Here, zal Mijzelf aan de profeten kenbaar maken in dromen.” (Numeri 12:6)
Er zijn 129 referenties in de bijbel over dromen.
VOORBEELDEN van DROMEN.
We zijn met onze (innerlijke) persoonlijkheid betrokken bij onze droom.
(Genesis 37) De dromen van Jozef die betrekking hebben op zijn eigen (toekomstige) situatie komen mede voort uit de hoogmoedige houding (passen bij de gevoelens) die Jozef over zichzelf heeft. God gebruikt dat de droom die Hij tot twee keer toe aan Jozef geeft.
(Daniel 4) De droom van koning Nebukadnezar over zichzelf als een boom die met zijn top tot in de hemel reikt. Ook hier zijn het de eigen gedachten van de koning over zichzelf, die God gebruikt, in deze droom om Nebukadnezar duidelijk te maken hoe HIJ over zijn hoogmoed denkt.
(Mattheüs 27:19) De vrouw van Pilatus heeft in een droom veel om Jezus Christus geleden.
We observeren andere mensen, situaties of gebeurtenissen in onze droom.
(Richteren 7:9-15) De droom van de man van de Midianieten over een gerstebrood koek. Een droom over Gideon, maar Gideon was niet zelf bij het tot stand komen van deze droom betrokken.
soms wordt zo’n droom ook gegeven om voorbede te doen van voor mensen of situaties.
(Genesis 20:3) God spreekt tot Abimelech. omdat hij de vrouw van Abraham genomen had.
(Genesis 28:12) Jacob werd door God aangesproken in de droom van een ladder naar de Hemel.
EEN VISIOEN
(Handelingen 2:17) “En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen”.
Sommige profeten hadden helemaal geen visioenen zoals Hosea, Obadja, Jona, Micha, Nahum, Zefanja en Haggaï.
Sommige profeten hadden een mix van woorden en visioenen zoals Jesaja.
Je ziet in een droom toestand gezichten die voor je ogen komen door je innerlijk oog ’s nachts.
(Daniël 4:5; 7:1)
(4:5) ” Ik, Nebukadnezar, bevond mij rustig in mijn huis en in goede welstand in mijn paleis; daar zag ik een droom, die mij verschrikte; en droombeelden op mijn legerstede en gezichten die mij voor ogen kwamen, verontrustten mij! “
(7:1) ” In het eerste jaar van Belsazar, de koning van Babel, zag Daniel een droom en gezichten die hem op zijn legerstede voor ogen kwamen. Toen schreef hij de droom op .”
De knecht van Elisa zag met geopende ogen het leger van de God rondom de stad.
(2 Koningen 6:17) “In het sterfjaar van koning Uzzia zag ik de Here zitten op een hoge en verheven troon en zijn zomen vulden de tempel”.
(Danïel 10:7-8) ” Alleen ik, Daniel, zag dat gezicht, maar de mannen die bij mij waren, zagen het niet; doch een grote schrik overviel hen, zodat zij vluchtten en zich verborgen; zo bleef ik alleen over. Toen ik dat grote gezicht zag, bleef er in mij geen kracht meer; alle kleur week van mijn gelaat, en ik had geen kracht meer over. “
Een extase is een verandering van het bewustzijn van een persoon. Ook al is men wakker in deze toestand van vervoering, dan is de aandacht geheel afgetrokken van zijn omgeving en volledig gericht op goddelijke dingen, zodat men niets ziet dan de vormen en beelden die daar vandaan komen en meent men dat men met zijn lichamelijke ogen en oren werkelijkheden ziet die hem door God getoond worden.
(Handelingen 10:9-17) Petrus ontving een openbaring met behulp van engelen tijdens een extase.
In Hd. 10 lezen we dat Petrus een visioen krijgt waarin hem opgedragen wordt allerlei dieren, reine zowel als onreine te slachten en te eten.
(Openbaring 4:1-2) Johannes schreef: ” Na deze dingen zag ik, en zie, er was een deur geopend in de hemel; en de eerste stem, die ik gehoord had, alsof een bazuin met mij sprak, zei: Klim hierheen op en ik zal u tonen, wat na dezen geschieden moet. Terstond kwam ik in geestvervoering en zie, er stond een troon in de hemel en iemand was op die troon gezeten.”
Johannes komt hier op de drempel van een geopende deur in de tegenwoordigheid van de toekomst, van de eeuwigheid.
In de geestvervoering zien we soms Engelen:
(Handelingen 10:3) ” Hij ( Cornelius) zag in een gezicht, omstreeks het negende uur van de dag, duidelijk een engel Gods bij zich binnenkomen en tot hem zeggen: Cornelius! “



http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
