| Deuteronomium 20 | 1 – 20 | Krijgswetten |
|---|---|---|
| Deuteronomium 21 | 1 – 9 | Doodslag door onbekenden |
| 10 – 14 | Over vrouwen in krijgsgevangenschap | |
| 15 – 17 | Het recht van de eerstgeborene | |
| 18 – 21 | De wederspannige zoon | |
| 22 – 23 | Begrafenis van ter dood gebrachten |
.
De wet van aantrekkingskracht is het vermogen om in ons leven aan te trekken waar we gericht op zijn. Ongeacht onze leeftijd, nationaliteit of religieus geloof, zijn we allemaal vatbaar voor de wetten die in het heelal regeren, inclusief de wet van aantrekkingskracht. Het is deze wet die gebruik maakt van de kracht van de geest om alles wat in onze gedachten is te vertalen en te realiseren in de realiteit. In principe veranderen alle gedachten uiteindelijk in dingen. Als je je richt op negativiteit en somberheid, blijf je daar in zitten. Als je je richt op positieve gedachten en doelen, kan je die naar je toe trekken en realiseren.
De Wet van Aantrekkingskracht bepaalt dat alles wat we ons kunnen visualiseren, ook echt haalbaar is als je actie onderneemt om te bereiken wat je echt graag wilt.
De Wet van Aantrekkingskracht is een van de grootste mysteries van het leven. Zeer weinig mensen zijn zich volledig bewust van de hoeveel invloed die wet op hun dagelijks leven heeft. We zijn eigenlijk grote magneten, die onze gedachten en emoties uitsturen en meer terugtrekken van wat we hebben gedacht.
Voordat je begint met de ongelooflijke reis naar ware verlichting in de Wet van Aantrekkingskracht, is het belangrijk dat je begrijpt dat je het op je leven kunt toepassen. Het kan effectief zijn als je het op de juiste manier gebruikt.
Dit toont aan dat het idee van aantrekkingskracht niet nieuw is. Het is op vele manieren al herkenbaar aan velen van ons. Vele dichters ,kunstenaars, wetenschappers en grote denkers zoals Shakespeare, Blake, Emerson, Newton en Beethoven brengen dit bericht door hun vele werken.
Zodra we de verbazingwekkende mogelijkheden hebben gevonden die het ons leven kan bieden, kunnen we ook realiseren dat we kunstenaars zijn. We maken beelden van ons beoogd leven, maken dan keuzes en nemen acties die ons realiseren wat we voor ogen hebben.
De Wet van Aantrekkelijkheid is zo eenvoudig omdat alle wetten van de natuur zijn volkomen perfect zijn. Het maakt niet uit wat je wilt zien of bereiken in het leven. Als je een idee kunt vasthouden en het voor jezelf kan visualiseren, kan je het realiseren. Bevrijd jezelf van negativiteit en het universum zal je de weg van je dromen tonen.
Het meest uitdagende deel van het erkennen en accepteren van de waarheid van de Wet van aantrekkingskracht, is het accepteren dat de verwezenlijking van ervaringen in het leven, goed en slecht, door jou alleen gevormd is.
1) Je kan de kracht van je dromen verhogen
Als je positieve gedachten hebt groeien deze groter en krachtiger. Als gevolg daarvan kun je de veranderingen van het vervullen van je dromen opzettelijk verhogen door er gewoon meer tijd aan te besteden en er in te geloven. Je mag de meest optimistische, ambitieuze en spannende ideeën hebben over je toekomst.
2) Je hebt alle reden om op je instincten te vertrouwen
Het overdenken van je dromen en plannen heeft de neiging om meer twijfels en negatieve gedachten op te roepen. Voorstanders van de wet van aantrekkingskracht beweren dat je in de juistheid van je eigen intuïties moet geloven, zodat je emoties je op de goede weg kunnen brengen.
3) Het scherpstellen van je focus zal veranderen wat je ervaart
Aangezien we de dingen aantrekken waaraan we de meeste tijd besteden en over praten, kunnen we negatieve dingen uit ons leven bannen door te beginnen doelbewust te kiezen om de focus elders te leggen. Klaag je altijd over je ongeluk in liefde, dan zal je meer kans krijgen dat deze dingen zullen gebeuren. In plaats daarvan kan je beginnen je jezelf in goed welzijn onderscheiden en genieten van een vervullend liefdesleven.
4) Je kan direct dichterbij succes komen
Wat je ook wilt, je komt elke keer een stapje dichterbij als je er een positieve gedachte over creëert. Hoewel succes ook consequent werk en definitieve actie vereist, is het super belangrijk om te beseffen dat elke positieve gedachte je eigenlijk vooruit beweegt.
5) De wet van aantrekkingskracht zal je geloof in succes doen toenemen
Velen worden belemmerd door te geloven dat alleen rijke, uitzonderlijk intelligente en mooie mensen succes kunnen behalen. Als je echter leert op de wet van aantrekkingskracht te vertrouwen, kun je zien dat succes voor iedereen, die er in gelooft, beschikbaar is.
6) Spijt is verleden tijd
In plaats van te denken aan fouten die je in het verleden hebt gemaakt, zou je beter je tijd besteden aan productieve, gelukkige gedachten over de toekomst. Focus op wat je wilt en hoe je het krijgt in plaats van te blijven focussen op wat er nu ontbreekt.
7) Visualisatie verbetert de fysieke prestatie
Zoveel kampioen en atleten zullen beamen dat tijd doorbrengen met het visualiseren direct invloed heeft op je fysieke vaardigheden. Zwemmers, golfers en runners kunnen allemaal getuigen dat ze ook visueel geoefend hebben bij hun prestaties en die daarna tot betere tijden en technieken hebben geleid.
8) Het duurt niet lang om een groot verschil in je leven te maken
Met slechts 15 minuten mediteren per dag kun je tijd maken om je uitsluitend te richten op je toekomstige doelen. Dit visualisatieproces is een belangrijk element om gebruik te kunnen maken van de wet van aantrekking kracht. Het vereist geen grote opofferingen van je tijd of energie, maar biedt zeker grote winsten.
9) Je hebt controle over je relaties
Ten slotte herinnert de wet van aantrekkingskracht je eraan dat je niet afhankelijk bent van iemand. Het is jouw eigen negatieve mentaliteit die slechte relaties aantrekt. Wanneer je de kwaliteit van je relatie met jezelf positief kan veranderen, trek je automatische ook positievere en leukere mensen aan.
Clyde Barrow (geboren op 24 maart 1909) en Bonnie Parker (geboren op 1 oktober 1910) leerden elkaar in 1930 kennen via een gezamenlijke vriend. Beiden woonden in Texas en waren opgegroeid in armoede. Bonnie, destijds 19, was al getrouwd met Roy Thornton, die in de gevangenis zat. Hoewel zij een relatie kreeg met Clyde is zij offi-cieel nooit van Roy gescheiden. Binnen een paar weken na hun ontmoeting werd Clyde veroordeeld voor eerdere misdaden. Op 11 maart 1930 wist hij uit de gevangenis te ontsnappen met behulp van een geweer dat Bonnie naar binnen had gesmokkeld. Binnen een week werd hij weer opgepakt en vastgezet. Op 2 februari 1932 was Cly-de weer een vrij man.
Na zijn vrijlating in 1932 begon het stel kleine overvallen te plegen. Tijdens één van deze overvallen werd Bonnie opgepakt. Door een gebrek aan bewijs werd zij echter spoedig vrijgelaten. Het stel trok vervolgens twee jaar door maar liefst vijf staten (Texas, Oklahoma, Missouri, Louisiana en New Mexico), waarbij zij een spoor van dood en vernieling achter zich lieten. Zij opereerden niet altijd met z’n tweeën: verschillende personen sloten zich aan bij het stel, waaronder de broer van Clyde en zijn vrouw. De groep werd ook wel de ‘Barrow Gang’ genoemd.
Hun misdaden betroffen onder meer bankroven, autodiefstallen, ontvoeringen en moorden. Het stel was trots op hun misdaden en Bonnie stuurde zelfgemaakte gedichten over hun daden en foto’s van het stel naar de krant. Op deze foto’s zijn de twee als verliefd stel te zien. Omdat zij zich voornamelijk richtten op de rijke bovenlaag en middenstanders juist vaak ontzagen, verwierven zij een zekere heldenstatus.
Aan hun rooftocht kwam op 23 mei 1934 een einde, toen zij in een hinderlaag van de politie terechtkwamen. Dit kwam als een verrassing voor het stel, want ondanks hun indrukwekkende arsenaal hadden zij niet de tijd om naar hun wapens te grijpen. Bonnie en Clyde werden ter plekke door een regen van kogels gedood.
Bonnie Parker, geboren op 1 oktober 1910 in Rowena, Texas. Haar ouders waren hard werkende fabrieksarbeiders en leefden rond het minimumloon. Ze was een goede studente op de middelbare school. Ze sprong er vooral uit met creatief schrijven en had een zwak voor kunst. Haar favoritiete kleur was rood; als ze het ooit zou kunnen be-talen zou ze alleen modieuze kleding kopen in díe kleur. Als kind overleed haar vader op jonge leeftijd en haar moeder werd daardoor gedwongen om Bonnie en haar broertje en zusje naar Cement City te brengen, waar ze mochten wonen bij hun grootouders. Op 16 jarige leeftijd trouwde ze. Ze werd serveerster. Verveeld en bang wist ze dat het leven haar veel meer te bieden had.
Clyde Chesnut Barrow, bruin haar met zijscheiding, bruine ogen. Vrouwen vonden hem aantrekkelijk. Zijn ouder waren arme boeren en het werd van hem veracht dat hij meehielp op de katoenvelden van Teleco, TX. Later ver-huisde hij met ouders, broers en zussen naar een buitenwijk van Dallas, waar zijn vader werkte bij een benzine-pomp. Ook hij, verveeld en arm wist dat het leven méér te bieden had dan dit. Bonnie en Clyde waren voor elkaar bestemd. Terwijl ze banken en winkels overvielen in 5 staten: Texas, Oklahmoma, Missouri, Louisiana en New Me-xico, waren de Amerikanen geschokt over hun ‘Robin Hood’ avonturen. De voorstelling van een jong meisje als Bonnie die opeens in het rijtje van rovende motorbandieten behoorde was nog het meest opzienbarend.
In hun gestolen auto’s hadden Clyde en Bonnie altijd een Kodak camera liggen. Ze vonden het prachtig om op dramatische wijze te poseren met grote geweren en revolvers. Ze poseerden vaak omarmd of zoenend. Omdat ze wisten dat hun tijd samen beperkt was beslisten ze tot hun dood overvallen te plegen. Bonnie’s laatste verzoek aan haar moeder was: “Breng me niet op een begraafplaats, breng me thuis”. Clyde is nooit zijn eerste dagen in west Dallas vergeten. De gedachte alleen al om dagen lang onder een viaduct te wonen met nog meer gezinnen, omdat ze zo arm waren, maakte hem ziek. Clyde en zijn broer Ivan, “Buck”, spijbelden wel eens op school en gingen dan bij de andere kinderen zitten in de achterbuurt van Dallas.
Terwijl de jongens aan het spijbelen waren, liep ondertussen een knap meisje rond op de Cement City High School die alle aandacht kreeg van de jongens daar. Bonnie Parker was een erg goede studente volgens haar le-raren. Het enige wat voor problemen zou zorgen was Roy Thornton. Hij was een van de “slechte jongens”. Nie-mand was dan ook verrast dat Bonnie op haar 16e van school ging en wegliep. Clyde en Buck gingen ook al van school om hun dagen al slapend en rondhangend door te brengen. Op een dag stalen ze een auto en reden ermee over de boulevard. Ze wilden geld en beslisten om een winkel te gaan overvallen.
De buit was al snel binnen en werd verdeeld op de achterbank van de auto. Een rondrijdende patrouille wagen van de politie was hen gevolgd. Buck botste de auto tegen een lantaarnpaal aan, Clyde ontsnapte maar Buck werd meegenomen. Hij moest enkele jaren zitten in Huntsville State Prison. Ook de echtgenoot van Bonnie, Roy, werd in de zelfde tijd als Buck veroordeeld tot een lange gevangenisstraf. Bonnie verhuisde en werd serveerster ergens midden in Dallas. Het serveren was een harde baan. Er waren veel onaardige flirtende mannen in het eet-huis, maar 1 man (een politie agent) was altijd erg vriendelijk en zei altijd goedendag. Niemand had ooit geweten dat hij een van de mannen zou zijn die haar zou neerschieten.
Clyde ging ondertussen door met overvallen te plegen. Het politie korps wist dat hij er achter zat, maar had niet genoeg bewijs. Clyde had gehoord dat een zus van een van zijn maten gevallen was. Hij dacht dat een bezoekje haar goed zou doen. Daar aangekomen ontmoette hij Bonnie Parker. Het was liefde op het eerste gezicht voor beide. Bonnie vergat zonder moeite haar man en reed zelfs in de auto van de bende terwijl Clyde en zijn vrienden winkels overvielen. Op 12 februari 1930 hoorde Clyde dat mannen in lange zwarte jassen naar hem vroegen in Dallas. Clyde vertelde aan Bonnie zijn criminele verleden en besloot even de stad uit te gaan. Hij beloofde haar op de hoogte te houden doormiddel van ansichtkaarten.
Die avond werd Clyde gearresteerd. Clyde zat zijn dagen uit in Waco en wachtte op zijn proces. Bonnie stuurde hem brieven en verhuisde naar haar nicht Mary in Waco. Tijdens bezoeken aan Clyde smokkelde ze een pistool binnen. Clyde kon ontsnappen. Thuis las Bonnie vol geluk het grote nieuws in de krant. Even later werd Clyde na een overval weer opgepakt en terug gebracht naar de gevangenis in Waco, Texas. Clyde kreeg 14 jaar en werd overgeplaatst naar Eastham Prison Farm Number 2 in Huntsville. Omdat de financiële status van de Barrow’s zo slecht was kwam Clyde na 2 jaar vrij vrij. Clyde begon meteen Bonnie weer te zien en hun liefde werd intensie-ver. Ze begonnen aan een lange reeks overvallen.
Op 30 April brak Clyde in bij een drogist. Hij schoot hem neer en werd een moordenaar Clyde wist nu dat hij de doodstraf zou krijgen. Hij maakte de keus om voortvluchtig te blijven. Bonnie beloofde hem bij te staan tot het einde. Na een overval in Oklahoma waar weer een dode viel gingen Bonnie en Clyde richting New Mexico waar een tante van Bonnie woonde, Nettie. Een voorbij rijdende politieagent die dacht dat de auto gestolen was, belde aan. Hij werd ontvangen door het pistool van Clyde. Dagen later werd de agent heelhuids vrijgelaten. Hij zorgde ervoor dat de wereld kennis maakte met het gevaarlijke duo. Ze hadden hun naam vol trots aan hem verteld: Bonnie en Clyde.
Bonnie en Clyde waren nu voorpagina nieuws. Ze besloten voor het eerst een bank te overvallen. In maart 1933 kwam Buck vrij uit de gevangenis en ging met Clyde mee. Hij bracht zijn mooie maar sterke vrouw Blanche met zich mee.Op een dag hadden ze een confrontatie met de politie. Buck was zwaargewond, Blanche had glas in haar ogen gekregen en was blind. Bonnie en Clyde vluchtten het bos in en lieten Buck en Blanche achter. Buck stierf 3 dagen later in een ziekenhuisbed, zijn hoofd en hersenen half weg. Blanche kreeg 10 jaar in een vrouwen-gevangenis. Op 6 mei zagen ze hun familie voor het laatst in Dallas. De politie was er achter gekomen waar ze overnachtten. Op 23 mei namen scherpschutters hun plaats in. Bonnie en Clyde gingen net na zonsopgang op weg richting een nabij stadje. De politie koos ervoor om niet een waarschuwing uit te roepn maar om alleen “SHOOT!” te commanderen. Er werden in totaal 176 schoten gelost.
JOHN ASTRIA
.
.
Aanbidding van het gouden kalf
Pasteltekening van John Astria
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
DE WONDERBARE MEDAILLE VAN CATHERINE LABOURE
.
Een dogma in de religie is een leerstelling die als onbetwistbaar wordt beschouwd, een regel waar niet aan te twijfelen valt. Het dogma bevestigt dat Maria verwekt werd en op de wereld werd gezet zonder bevlekt te zijn met de erfzonde. God bewerkstelligde dit met de bedoeling christus te laten geboren worden uit een pure, zondeloze vrouw. Velen verwarren dit dogma met een ander, dat van de maagdelijkheid van Maria. Daar wordt bevestigd dat Christus verwekt werd zonder gemeenschap met een man. Het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria viert men op 8 december.
Door de woorden van Maria aan Catherine (zie artikel: Catherine Labouré en de Wonderdadige Medaille) wordt in heel de Christelijke wereld de Onbevlekte Ontvangenis bekend. De zuster is de uitverkorene om in 1830 dit kenbaar te maken. Paus Pius de 9de verheft dat geloofspunt in 1854. In 1858 komt Maria deze geloofswaardigheid nog eens bevestigen in Lourdes toen ze tegen Bernadette zei :”ik ben de Onbevlekte ontvangenis “
Catherine vertelt haar biechtvader wat Maria haar vertelde en over haar opdracht. Hij gaat op het verzoek om een medaille te slaan niet in en wijst de zuster erop dat ze beter deugdelijk zou leven in plaats van zich bezig te houden met verschijningen. Catherine blijft smeken om de medaille te slaan. Ze vertelt de pater dat Maria zich, bij de 3de verschijning, zeer ontevreden had getoond omdat van haar opdracht nog niets was terecht gekomen. Toch stelt de biechtvader zich in verbinding met de aartsbisschop van Parijs. Pas in 1832 krijgt de pater de toestemming van de aartsbisschop om de medaille te slaan. De oorspronkelijke naam van de medaille is die van ‘Maria’s Onbevlekte Ontvangenis’. Pas 7 jaar later krijgt ze de naam ‘ de Wonderdadige Medaille’ omdat er zoveel verhoringen, bekeringen en genezingen werden verkregen. Gedurende de eerste 5 jaar worden er 10 miljoen exemplaren van verkocht. Heden zijn er enkel in Europa meer dan 100 miljoen verkocht.
wonderbare medaille
Bij de verschijning van Maria is Catherine blij, maar ze heeft schrik omdat er geschreven staat :”aan wie veel gegeven wordt, daar wordt veel van gevraagd en aan wie men veel toevertrouwt, eist men veel”. Maria weet dat en stelt haar gerust. Toen wist de zuster dat de Maagd haar wat zou bekend maken met baat voor heel de wereld.
Catherine Laboure
Ze sterft op 31 december 1876. Een eerste wonder dat aan haar zaligverklaring voorafgaat, is de genezing van een verlamd kind dat haar kist aanraakt. Men graaft haar lichaam op 56 jaar later in 1933. Het is nog ongeschonden en soepel met ogen net zo blauw als toen ze nog leefde. Men legt haar lichaam in een schrijn in de kapel van het klooster van de Dochters van Liefde in de Rue du Bac te Parijs. Het schrijn staat rechts van het middenaltaar net naast het bewaarde hart van St Vincentius zijn altaar.
Iets verderop bevindt zich de blauwe, fluwelen stoel waar Maria inzat toen ze sprak met Catherine tijdens haar verschijning. Op 28 mei 1933 wordt de zuster zalig verklaard door Paus Pius de 12de .Er zijn 50000 mensen aanwezig onder wie 8000 witgesluierde kinderen van Maria uit 39 landen die allemaal de Wonderdadige Medaille dragen. Op 27 juli 1947 wordt Catherine Heilig verklaard Door dezelfde paus.
Ook hierbij zijn vele gelovigen en meer dan 10000 witte gesluierde kinderen van Maria aanwezig. Van de werking van de medaille is veel bekend. Eén van de bekendste ervaringen is die van Alphonse Tobie Ratisbonne.
Ratisbonne is een rijke Jood, een atheïst die de kerk haat en het geloof al lang heeft afgezworen. In 1842 ontmoet hij baron De Bussières, een overtuigd Rooms katholiek Fransman. Zij worden bevriend maar de cynische godslasteringen van Ratisbonne blijven een doren in het oog van de baron. Hij besluit een weddenschap aan te gaan met de fanatieke atheïst. De baron beweert ,indien zijn vriend de medaille zou dragen, dat hij zou stoppen met de godslasteringen. Zo gezegd, zo gedaan. Op een dag vraagt de baron Ratisbonne om in de basiliek op hem te wachten omdat hij nog een regeling van een uitvaart moest doen. Ratisbonne stemt ermee in , gaat de basiliek binnen en neemt vooraan plaats voor het altaar van de Heilge Maagd.
Bekering van Ratisbonne
Plots lost de basiliek voor zijn ogen op, enkel het altaar van de Maagd blijft staan. Verstijft van schrik ziet hij de Maagd verschijnen op het altaar in volle glorie,net zoals ze afgebeeld is op de wonderdadige medaille. Ze doet Ratisbonne knielen en zegt geen woord. Dan verdwijnt ze en de basiliek staat er weer. De Jood barst in snikken uit, hij heeft de boodschap begrepen. Inmiddels is de baron teruggekomen en ziet zijn vriend op zijn knieën snikken in de basiliek. Ratisbonnen vertelt over de verschijning en erkent de kracht van de wonderbare medaille. Bij het zien van de Maagd die hem deed knielen begreep hij dat het katholieke geloof waarmee hij zo spotte het enige was dat hem zou kunnen redden.
Verschijning aan Ratisbonne
Ratisbonne bekeert zich, laat zich dopen en wordt priester in 1847. In 1855 sticht hij een klooster voor Onze Lieve Vrouw van Sion te Jeruzalem, de plek waar ooit het huis van Pontius Pilatus stond. Ratisbonne probeert tijdens zijn leven in contact te komen met Catherine Labouré , maar het lukt niet omdat de zuster afgeschermd wordt van de buitenwereld. Hij overlijdt in 1884. Nu is er een gedenksteen gelegd op de plaats van de verschijning met de volgende tekst: “Hij kwam hier als een verstokte Jood, de Maagd verscheen hem, hij viel neer als een Jood en stond op als een Christen”.
Rond 1830 zijn er in Frankrijk slechte tijden. Religie gaat achteruit en er is veel armoe gepaard gaande met ziektes (cholera). Ook is er een politieke revolutie bezig. Tijdens die revolutie stopt de hulp aan de armen, de congregatie van de zusters wordt belemmerd in hun bestaan. St Vincentius verklaarde ooit dat God de bedoeling had de congregatie te stichten. Hij wist dat wat God wenst zou geschieden en volbracht worden.
Daarom stuurde hij zijn moeder (Maria) om de congregatie te redden door middel van de medaille. Uit liefde en medelijden voor de mens mag De Maagd de vertrouwelijke mededeling aan Catherine verkondigen en ingrijpen. Via een klein verlicht kind wordt Catherine aangemaand zich naar de kapel te begeven waar de Maagd wacht. Het is de onschuld door God gestuurd wat verwijst naar Jezus die het licht van de wereld is.
De verschijning van de Maagd aan Catherine is Gods liefde en onverdiende genade die de mens met zijn vrije wil mag ontvangen. God laat een bescheiden medaille slaan, geen juweel, die zijn grote majesteit openbaart. Wie de medaille draagt mag er zeker van zijn dat Maria zich om die persoon bekommert en ontfermt. De medaille is geen bijgeloof en geen gebruiksvoorwerp. De drager vertrouwt op Zij die de medaille verte- genwoordigt. Nu reeds zijn er enkel in Europa 100 miljoen exemplaren verkocht.
Bronnen en referenties
* Saint Catherine Labouré of the MIraculous Medal-I.Dirvin
JOHN ASTRIA
.
.
.
Babylon of Babel was de beroemdste, door Nimrod gebouwde stad van het oude Mesopotamië, de hoofdstad van het oude Babylonische rijk ( ca. 1800 tot 539 v.C ). Door Babel stroomde de rivier Eufraat, die de stad in twee helften deelde. Tegenwoordig heet de plaats Hillah. Onder leiding van de koning Nebukadnezar onderwierp het Juda.
.
.
.
.
.
.
De opperste god van de Babyloniërs was Merodach . Hij droeg de titel ‘Bel’ (=’heer’). De Babyloniërs vereerden hem als de koning van hemel en aarde. Hij was de beschermgod van de stad Babel. De naam ‘Babel’ betekent ‘poort van Bel’.
.
Merodach
.
Door de dienst van de profeet Jeremia kondigde God het strafgericht over Bel aan:
Jeremia 50:2 Verkondig onder de heidenvolken, laat het horen, hef een banier omhoog, laat het horen, verberg het niet, zeg: Babel is ingenomen, Bel staat beschaamd, Merodach is verpletterd. Zijn afgoden staan beschaamd, zijn stinkgoden zijn verpletterd.
Jeremia 51:44 Ik zal Bel in Babel straffen, Ik zal wat hij verzwolgen heeft, uit zijn muil halen. De heidenvolken zullen niet meer naar hem toestromen. Zelfs de muur van Babel is gevallen!
Een andere Babylonische god was Nebo, de zoon van de god Merodach. Nebo is de god van de wetenschap en de schrijfkunst. Ook wordt hem het wereldbestuur toegedicht. Veel namen van Babylonische koningen zijn samengesteld met de naam Nebo, zoals Nabonassar, Nabopolassar, Nebukadnezar en Nabunit.
.
Nebo
.
De profeet Jesaja profeteerde over Nebo:
Jesaja 46:1 Bel is gekromd, Nebo neergebogen, hun afgodsbeelden zijn geworden voor de dieren en voor de beesten; uw opgeladen pakken zijn een last voor de vermoeide dieren
.
.
Koning Nebukadnezar kreeg eens een door God ingegeven droom (zie Dan. 2), waarin het rijk van Babel wordt geschilderd als het eerste van vier wereldrijken.
.
.
1 Babylonische rijk,
2 Medisch – Perzische rijk,
3 Grieks – Macedonische rijk,
4 Romeinse rijk.
Het Babylonische rijk wordt voorgesteld als het gouden hoofd van het statenbeeld dat Nebukadnezar in zijn droom zag. Het rijk van Babel is het hoofd, het is van zuiver goud.
In Dan.7 wordt het rijk voorgesteld als een leeuw. Ook Gods woord door de dienst van Jeremia noemt het rijk een leeuw.
Jer 4:7 De leeuw is opgekomen uit zijn haag, en de verderver der heidenen is opgetrokken, hij is uitgegaan uit zijn plaats, om uw land te stellen in verwoesting; uw steden zullen verstoord worden, dat er niemand in wone.
.
Babylonische leeuw
.
.
Jeremia 50:17 Israël is een opgedreven schaap, leeuwen hebben het opgejaagd. Eerst heeft de koning van Assyrië het verslonden, en ten slotte heeft deze, Nebukadrezar, de koning van Babel, zijn beenderen verbrijzeld.
Het koninkrijk van Babel zou worden vernietigd in het oordeel dat God over alle vier bovengenoemde rijken (Dan. 2 en 7). Babel is gevallen en gebroken; het was niet te genezen (Jes.21:9; Jer.51:7-10).
Als onderdeel van het samenstel van vier wereldrijken zal het in de toekomst geheel en al vernietigd worden als Jezus Christus zijn rijk opricht (Dan.2 en 7).
.
.
‘Babylon’ is de Griekse vorm van het Hebreeuwse ‘Babel’. De naam Babel betekent in het Hebreeuws ‘verwarring’. De naam is ontleend aan de spraakverwarring die God teweegbracht toen de mensheid – nog één volk en één van spraak – een stad en een hoge toren bouwde en zich een naam wilde maken, om te voorkomen dat men over de hele aarde verstrooid zou raken, hoewel God Noach en de zijnen bevolen had de aarde te vervullen.
Ge 11:4 En zij zeiden: Kom, laten wij voor ons een stad bouwen, en een toren waarvan de top in de hemel reikt, en laten we voor ons een naam maken, anders worden wij over heel de aarde verspreid!
Ge 11:5 Toen daalde de Heere neer om de stad en de toren te zien die de mensenkinderen aan het bouwen waren,
Ge 11:6 en de Heere zei: Zie, zij vormen één volk en hebben allen één taal. Dit is het begin van wat zij gaan doen, en nu zal niets van wat zij zich voornemen te doen, voor hen onmogelijk zijn.
Ge 11:7 Kom, laten Wij neerdalen en laten Wij hun taal daar verwarren, zodat zij geen van allen elkaars taal zullen begrijpen.
Ge 11:8 Zo verspreidde de Heere hen vandaar over heel de aarde, en zij hielden op met het bouwen van de stad.
Ge 11:9 Daarom gaf men haar de naam Babel; want daar verwarde de Heere de taal van heel de aarde, en vandaar verspreidde de Heere hen over heel de aarde.
.
.
.
De apostel Petrus noemt Babylon in zijn eerste brief:
1Pe 5:12 Door Silvanus, die naar ik meen voor u een trouwe broeder is, heb ik in het kort geschreven om u te vermanen en te betuigen, dat dit de ware genade van God is waarin u moet staan.
1Pe 5:13 U groet de medeuitverkorene in Babylon, en mijn zoon Markus.
Sommige uitlegger menen dat in dit vers sprake is van de letterlijke stad Babylon, waar ten tijde van Petrus veel joden woonden. Andere uitleggers zien er een codewoord of figuurlijke aanduiding voor Rome in, de hoofdstad van het Romeinse rijk.
De Iraakse dictator Saddam Hussein (1937-2006) startte de bouw van een moderne stadBabylon, ongeveer 80 km ten zuiden van Bagdad.
.
.
In het laatste Bijbelboek komt een stad voor genaamd Babylon. Het is een grote stad.
Opb 14:8 En een andere, een tweede engel volgde en zei: Gevallen, gevallen is het grote Babylon, dat van de wijn van de grimmigheid van haar hoererij alle naties heeft laten drinken.
Opb 17:5 En op haar voorhoofd was een naam geschreven: Verborgenheid, het grote Babylon, de moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde.
Opb 18:2 En hij riep met krachtige stem de woorden: Gevallen, gevallen is het grote Babylon, en het is een woonplaats van demonen en een bewaarplaats van elke onreine geest en een bewaarplaats van elke onreine en gehate vogel geworden.
Opb 18:10 terwijl zij uit vrees voor haar pijniging in de verte blijven staan en zeggen: Wee, wee de grote stad, Babylon, de sterke stad; want in een uur is uw oordeel gekomen.
Opb 18:21 En een sterke engel hief een steen op als een grote molensteen en wierp die in de zee en zei: Zo zal de grote stad Babylon met geweld neergeworpen worden en zij zal geenszins meer gevonden worden.
.
hoofdstuk 17 ; Babylon wordt geoordeeld
Pasteltekening van John Astria
.
.
De vernietiging van Babylon
Pasteltekening van John Astria
.
Vergelijk
Da 4:30 Sprak de koning, en zeide: Is dit niet het grote Babel, dat ik gebouwd heb tot een huis des koninkrijks, door de sterkte mijner macht, en ter ere mijner heerlijkheid!
Sommige Bijbeluitleggers menen dat de stad Babylon in de Openbaring het herbouwde Babylon is, dat weer rijk en machtig zal worden. Volgens de meeste uitleggers echter heeft het apocalyptische Babylon een symbolische betekenis en verwijst het naar de stad Rome en de valse kerk van de eindtijd.
.
.
.
.
.
.
Jade staat bekend als een gelukbrengende groene edelsteen. Maar eigenlijk is jade een verzamelnaam van ver-schilende mineralen. En jade is weliswaar meestal groen, maar kan ook grijs, zwart, rood, paars, roze, lila, wit, geel of bruin zijn. Jade is te herkennen aan het vettige oppervlak, de typerende tint groen, en de zwarte vlekjes. De steen heeft bovendien een vezelige structuur, wat verwerking lastig maakt. De meest gewaardeerde en dure soort jade is smaragdgroen, en heet wel Imperial jade.
De bekendste leden van de jadefamilie zijn jadeïet en nefriet. Deze stenen werden oorspronkelijk door elkaar ge-bruikt, want ze waren nauwelijks van elkaar te onderscheiden in uiterlijk en gebruik. Een belangrijk verschil is dat nefriet veel vezeliger is. Voorwerpen van nefriet breken minder snel van voorwerpen van jadeïet. Later bleken er nog meer familieleden te zijn. De belangrijkste zijn de albietjadeïet (lichtgroen), de chloromelaniet (mosgroen tot groenzwarte) en de maw-sit-sit (lichtgroen tot grasgroen met zwarte vlekken en strepen).
Alle mineralen uit de jadefamilie worden veel gebruikt in de edelsteentherapie, omdat ze een grote variëteit aan klachten en kwalen kunnen helen. Het bekendst is de werking op blaas en nieren. Vanwege de grote vraag is het voor handelaren verleidelijk om stenen die op jade lijken onder de naam jade op de markt te brengen. Aventurijn bijvoorbeeld wordt vaak als India-jade aangeboden, prasem als Afrikaanse jade, vesuviaan als California-jade, car-neool als rode jade, serpentijn als Chinese jade, en rhodoniet als rode Peking-jade.
Jade is de nationale steen van China. Jade is ook de nationale steen van de Amerikaanse staten Alaska, Californië en Wyoming. Onder de naam greenstone (‘groene steen’) is nefriet de nationale steen van Nieuw-Zeeland. Maw-sit-sit is de nationale steen van Birma (Myanmar).
.
.
.
.
.
.
ruw
.
.
In China was jadeïet en vooral nefriet al vanaf 5000 v.Chr. in gebruik voor gebruiksvoorwerpen en rituele voor-werpen. In China werden groene stenen hogelijk gewaardeerd, vooral als ze de typerende groene kleur van jade of aventurijn hadden. Ze heetten dan yü, Chinees voor ‘jade, aventurijn, groene steen’. Yü gaf zijn bezitter een goede gezondheid, een lang leven en vooral voorspoed. Het was de steen van de Keizer en als zodanig het sym-bool van de Staat en de Macht. Het keizerlijke zegel was vervaardigd van yü. In China was smaragdgroene yü kostbaarder dan goud.
Jade werd verwerkt in allerlei gebruiksvoorwerpen (mondstukken van waterpijpen, schaaltjes, theekopjes, schacht van kalligrafeerpenselen, sieraden). Door de steen dagelijks te beroeren, zou het de bezitter goed vergaan. Jade werd ook meegegeven aan de doden, voor een gelukkig verblijf in het hiernamaals. Vaak werden kleine voor-werpjes of amuletten op het gezicht of de borst van de overledene gelegd. Rijke mensen droegen in hun graf kleding die geheel uit plaatjes jade was vervaardigd. Naast de groene jade werden – en worden – ook witte en zwarte jade zeer gewaardeerd. Nog steeds zijn amuletten van jade populair bij Chinezen.
Ook in de grote rijken van de Maya’s (300-900 n.Chr.) en de Azteken (1200-1500) in Midden-Amerika stond de groene jade voor geluk, voorspoed, lang leven en onsterfelijkheid. Ook daar werden grafgiften van groene stenen meegegeven aan de doden. Jade was vooral een steen voor de rijken. Er zijn voorwerpen gevonden met prachtig gesneden figuren en tekens van jade. Van oudsher werden jadeïet en nefriet in Midden-Amerika gebruikt tegen kwalen van blaas en nier. In de zestiende eeuw name de Spaanse veroveraars deze stenen en hun toepassing mee naar Europa.
In Nieuw-Zeeland was en is de jade een geliefde en heel belangrijke steen. Het gaat daarbij om de steen die wij nu nefriet noemen, die traditioneel in Nieuw-Zeeland greenstone of pounamu heet. Al eeuwen worden daar van jade wapens en sieraden gemaakt. Jade was belangrijk als ruilmiddel voor de handel. De Maori, de inheemse be-volking van Nieuw-Zeeland, dragen halssieraden van jade, de zogenaamde hei-tiki. Die sieraden gingen vaak van generatie op generatie over en speelden een belangrijke rol in de traditie.
Pas in de tweede helft van de negentiende eeuw werd vastgesteld dat wat men altijd als jade had beschouwd, eigenlijk twee verschillende mineralen waren: jadeïet en nefriet. Kort daarna werd als variant van jadeïet de chloromelaniet ontdekt, en in 1963 volgde de ontdekking van maw-sit-sit.
.
.
.
.
.
.
.
.
Jade kan allerlei kleuren hebben, afhankelijk van de samenstelling van de insluitsels. Jade vertoont vaak donkere vlekken van magnetiet. De typerende groene kleur van de jadeïet wordt bepaald door kleine hoeveelheden inge-sloten chroom en ijzer. Hoe meer ijzer, hoe groener. Hoe meer chroom, hoe briljanter groen. Albietjadeïet is ja-deïet dat veel albiet bevat en kan daardoor zelfs wit zijn. Nefriet krijgt zijn groene kleur vooral door ijzer, waarbij het ingesloten magnesium de kleur intensiveert. IJzer alleen geeft gele, rode en bruine tinten. Een beetje man-gaan maakt lila, violet. Magnetiet maakt zwart.
Nefriet is een vervilt fijnvezelig aggregaat, sterk verwant aan actinoliet. Nefriet is nog taaier dan jadeïet. Het komt ook vaker voor dan jadeïet. Chloromelaniet is groen door de sporen chroom. Chloromelaniet is eigenlijk een mengsel van diopsied, jadeïet en aegirien. Ook bij maw-sit-sit is de groen kleur te danken aan chroom. Deze steen heeft in vergelijking met jadeïet minder aluminium en meer chroom.
Samenstelling: jadeïet, chloromelaniet: NaAl(SiO2)3 + Ca, Cr, Fe, Mg, Mn
nefriet: Ca2(Mg,Fe)5[(OH,F)(Si4O11)]2
maw-sit-sit: Na(Al, Cr)0,5Si2O6 + Cr, Fe, Mg, Mn
Hardheid: jadeïet, maw-sit-sit, chloromelaniet: 6,5 – 7
nefriet: 6 – 6,5
Glans: glasglans, vetglas, zijdeglans
Transparantie: doorschijnend, doorzichtig, ondoorzichtig
Breuk: jadeïet, maw-sit-sit, chloromelaniet: schelpvorming
nefriet: oneffen, ruw, splinterig
Splijtbaarheid: geen
Dichtheid: jadeïet, chloromelaniet: 3,25 – 3,36
nefriet: 2,90 – 3,02
maw-sit-sit: 2,5 – 3,5
Kristalstelsel: monoklien
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
JOHN ASTRIA
Mensensamenleving.me 