Categorie archief: Kamerplanten en bloemen

De Vriesea, een tropische plant

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

.

.

De Vriesea is een beeldschone plant met een prachtige bloem. Hij komt van oorsprong uit midden en tropisch Zuid-Amerika. Deze plant behoort tot de familie Bromeliaceae en is familie van de ananasplant. De Vriesea heeft een kokertje in de bloem, hier vangt hij zijn water in op en onttrekt hij zijn voeding uit. De Vriesea is een erg makkelijke kamerplant en vergt geen specifieke kennis. Hij is verkrijgbaar in diverse kleuren.

.

.

SANYO DIGITAL CAMERA

.

.

Vriesea onderhoud:

.

Water geven

De Vriesea is een plant die niet veel water verbruikt. Zorg ervoor dat de grond altijd licht vochtig is, voorkom hierbij dat er een laag water onder in de pot ophoopt. Eén keer per week water geven is voldoende, in de winter mag dit minder.

De Vriesea is een plant die in de natuur ook water opvangt door zijn bloemkelk, geef hierom af en toe wat water direct in de bloem. Pas hierbij op dat je het er voorzichtig ingiet ander beschadig je de bloem.

.

Sproeien

De Vriesea vertoeft het beste in een gemiddeld tot hoge luchtvochtigheid. In de zomer is het hierom aan te raden de huiskamerplant af en toe te besproeien. Zo blijft de plant gezond en behoudt zijn hoge sierwaarde. Sproeien werkt tevens preventief tegen spint en andere ziektes en plagen.

.

.

.

.

Standplaats

Plaats de prachtige Vriesea op een standplaats met voldoende licht, voorkom dat de plant direct zonlicht ontvangt. Een te veel aan zonlicht zal leiden tot bruine randen op de bladeren en de bloem.

.

Minimale temperatuur

Overdag: +/- 18 °C
‘S nachts: +/- 16 °C

.

Verpotten

De Vriesea is een mooie kamerplant die helaas maar één keer tot bloei komt, deze bloei duurt vervolgens tot wel vier maanden. Na deze periode zal de bloemkleur vervagen en de plant afsterven. Door deze korte levensduur is verpotten niet nodig. Het is wel mogelijk de plant direct na aanschaf te verpotten, gebruik in dit geval een plantenbak die minimaal 20% groter is dan de vorige.

.

.

.

.

Voeding

De Vriesea is van naturen een erg sterke plant, hij zal dan ook veel van zijn voeding onttrekken uit de aarde. Mocht je de plant in de lente en zomer willen bijvoeden gebruik dan voeding voor bloeiende kamerplanten. Lees voor de aanbevolen dosering de gebruiksaanwijzing. Geef nooit meer dan aangeraden, dit zal de plant doen schaden.

.

.

Vriesea-Sensation-xxl-gr-

.

.

Verkleurende bladeren

Te veel direct zonlicht veroorzaakt langere en donkerder groene bladeren. Te weinig licht geeft bladvergeling.

.

Snoeien

Het snoeien van een Vriesea is niet nodig, wel kan je dode bladeren simpelweg wegknippen.

.

.

.

.

Vermeerderen

Het vermeerderen van een Vriesea gaat alvorens een stappenplan. Allereerst zal de plant kleine stekje aan de basis van de plant aanmaken wanneer deze is uitgebloeid. Laat deze doorgroeien tot de hoogte van ongeveer 10cm. Hierbij is het belang dat deze stekken voldoende water krijgen, ook in de kelk. Vervolgens kan je deze stekken verwijderen, wees hierbij voorzichtig met de wortels.

Plaats deze stekken in een aparte pot en mest eventueel bij met Groene planten voeding. Laat de Bromelia gedurende één jaar staan, hierna is de Bromelia bloeirijp. Wanneer de plant bloeirijp is neem je de schil van een appel en plaats je deze in het hart van de plant.

Dek de plant vervolgens met een plastic zak af en laat de appelschip ongeveer 3 weken bij de plant. Het afdekken van de plant is bedoelt om de luchtvochtigheid van zijn land van oorsprong na te bootsen. Hierna nog 7 tot 17 weken laten staan en dan is de nieuwe Vriesea bloem gegroeid.

.

Bloemen

De reden waarom de Vriesea zo geliefd is komt door zijn prachtige bloem. De Vriesea komt echter maar één keer tot bloei en zal hierna afsterven. De bloeiperiode ligt op zo’n 4 maanden afhankelijk van de omstandigheden en het soort. Na deze periode verliest hij langzaam de kleur in de bloem.

.

.

.

.

.

Giftig?

De Vriesea is niet giftig.

.

Ziektes

De Vriesea is net als zijn familie leden de Bromelia en Aechmea gevoelig voor spint. Regelmatig sproeien werkt goed preventief tegen spint. De volgende oplossing die wij aanraden is gebruik maken van een chemisch bestrijdingsmiddel.

.

.

.

.

voorpagina openbaring a4

.

.

3d-gouden-pijl-5271528

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

Rariteiten over bloemen

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen 

 

 

 

Over bloemen valt heel veel te vertellen, op deze pagina hebben we een

aantal interessante weetjes over bloemen bijeengebracht.

 

 

De zwarte tulp

 

De zwarte tulp is een historische roman uit 1850 van Alexandre Dumas. In deze roman draait alles om een fanatieke strijd tussen tulpenkwekers. Wie het eerst een zwarte tulp kan kweken ontvangt namelijk een grote geldprijs. De zwarte tulp kreeg zo een bijna magische betekenis, maar alle pogingen ten spijt bestaat er tot op heden geen zwarte tulp.

De tulpen die het dichtstbij zwart komen maar het niet zijn, hebben een diep donkerpaarse kleur met veelzeggende namen als Queen of the Night, de Black Parrot en de Black Diamond.

 

 

Tulip-black-diamond

 

 

 

Wist u dat…

 

  • Modeontwerper Valentino een passie heeft voor donkere bloemen zoals zwarte tulpen?
  • Madame de Pompadour, de maîtresse van koning Lodewijk XV, in de 18de eeuw de tuinen van Versailles vol heeft laten zetten met Nederlandse hyacinten?
  • Hyacinten sindsdien symbool staan voor stijl en elegantie?
  • De oude Romeinen ervan overtuigd waren dat de melk die uit de borst van godinnenmoeder Juno op de grond druppelde de eerste melkwitte lelie spontaan deed ontstaan?
  • De witte lelie zodoende het symbool werd van kuisheid en onschuld?
  • Rijke handelaren tijdens de Tulpenmania (1600 -1637) prijzen voor één tulpenbol betaalden die hoger lagen dan de prijzen van een statig grachtenpand?
  • De Tulpenmania is voortgekomen uit de Rembrandt tulp?
  • Deze Rembrandt tulp eigenlijk niet geschilderd is door Rembrandt maar vermoedelijk door zijn leerlingen?
  • Rembrandt eigenlijk niks met bloemen had en liever mensen schilderde?

 

 

 

 

de witte lelie

 

 

 

De duurste bloem

 

De duurste bloem van de wereld staat op naam van een orchidee die gekweekt werd tijdens een agrarisch wetenschappelijk onderzoek in het Chinese Guangdon (2005). Echt mooi was de orchidee niet, maar desondanks betaalde een anonieme koper tijdens een veiling $202,000.00 voor deze bloem.

 

 

coltivare-orchidee_O1

 

 

 

De langste bloem

 

De langste bloem van de wereld is de Amorphophallus Titanum, maar zijn bijnaam is “lijkbloem” vanwege de penetrante geur van rottend vlees die de bloem verspreidt. De bloem kan een doorsnee van 1,50 meter bereiken en een hoogte van wel 3 meter. De lengte van de totale plant ligt rond de 3.60 meter. Het gewicht van een bloeiende plant bedraagt 175 pond. Deze uitzonderlijke plant bloeit en groeit in het tropisch regenwoud van Sumatra.

 

 

 

 

 

De kleinste bloem

 

De kleinste bloem van de wereld is de Wolffia globosa den Hartog & van der Plas. De lengte en breedte van deze bloem bedraagt slechts 1 millimeter. Ondanks de kleine afmetingen is deze bloem op drie gebieden een wereldkampioen: de kleinste bloem, de kleinste plant die bloeit en de plant met de kleinste vruchten. Waar een kleine bloem groot in kan zijn.

 

 

 

 

 

De oudste bloem

 

Wetenschappers hebben in 2002 in noordoost-China de fossiele resten gevonden van de oudste bloem ooit, de moeder van alle bloemen. De leeftijd van de bloem wordt geschat op 125 miljoen jaar. De naam van de bloem is Archaefructus sinensis, oftewel “Fruit uit de Chinese oudheid”.

 

 

Archaefructus_liaoningensis

 

 

 

Eetbare bloemen

 

Niet iedereen zal het lekker vinden, maar bepaalde bloemen zijn eetbaar. Wel is het zaak de bloemen op de juiste wijze te bereiden en toe te passen, zoals met kruiden ook een bepaalde smaak kan worden bepaald. Een paar voorbeelden:

  • Bloemblaadjes van de begonia hebben een pikante, peperige smaak waardoor ze goed in een salade passen
  • Bloemen van de lavendel smaken erg lekker als ze over ijs worden uitgestrooid
  • Bloemen van de Oostindische kers zijn kruidig, een beetje peperachtig en voegen een heerlijke extra smaak toe aan aardappelgerechten en salades.

 

 

Begonia_x_tuberhybrida_1005Pink1

 

de Begonia

 

 

 

Lavendel-angustifolia-hidcote

 

de Lavendel

 

 

 

tropaeolum%202oostindische kers

 

de Oostindische kers

 

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

                                                           

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

 

 

Esparcette : Onobrychis viciifolia

Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

esparcette

.

.

Goed te herkennen aan
– de kegelvormige trossen rozerode bloemen met gestreepte vlag en
– de oneven geveerde bladeren, 6 – 14 paar

 

 

esparcette1_0

 

 

 

Algemeen

 

Esparcette komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en Zuid-Siberië. Ze is als veevoederplant ingevoerd in Europa.  Je vindt haar op vochtige, kalkrijke, grazige grond. De plant komt in de lage landen zowel gekweekt als verwilderd voor. In het zuiden van Europa is hij langs de weg of in droge graslanden te vinden. Esparcette is een overblijvende plant van 20 tot 70 cm hoog.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bloem

 

Ze bloeit vanaf mei tot en met juli met rozerode vlinderbloemen op zonnige plaatsen in graslanden, bermen en akkerranden. De bloemen staan in lange trossen, die tot vijftig bloemen kunnen bevatten. Een bloeiende esparcette heeft wat weg van lupine.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

vlinderbloemenfamilie (Fabaceae)
– overblijvend
– zeer zeldzaam, alleen in Zuid-Limburg
– 20 tot 70 cm

Bloem
– roze, rood
– vanaf mei t/m juli
– kegelvormige tros
– vlinderbloem
– 1 tot 1,5 cm
– 10 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– samengesteld
– oneven veervormig, 6 tot 14 paar
– top spits of stekelpuntig
– rand gaaf
– veernervig

Stengel
– rechtop
– behaard
– geribd

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

mijne kop a4

Onkruid soorten in ons land – letter M,O en P

Standaard

Categorie: Kamerplanten en bloemen

 

 

 

Onkruid soorten

 

Hieronder vindt u alle soorten onkruid die ons land kent. Een enorm groot overzicht maar netjes op alfabetische volgorde en met omschrijving. Veel succes met het herkennen en bestrijden van deze vaak hardnekkige planten.

 

 

Madeliefje (Compositae)

 

Een van de meest algemene en bekende planten in ons land is het Madeliefje (Bellis perennis). De bladeren liggen in een rozet op de grond; ze zijn glanzend en ovaal tot spatelvormig. Aan de top zijn ze breed en rond, aan de basis lopen ze uit in een korte, brede bladsteel. De behaarde bloeistengel is bladerloos en eindigt in een enkele, rood aangelopen knop die uitgroeit tot een bloemhoofdje met talrijke witte straalbloempjes rond een kussentje heldergele buisbloempjes. Het wit is van onderen rood (soms ook aan de bovenkant enigszins rood).

Madeliefje bloeit vaak het hele jaar door, tot zelfs onder de sneeuw! Kinderen vlechten graag slingers van de bloemen. De kruisvaarders gebruikten de plant om wonden te genezen. Veel legenden zijn verbonden met het Madeliefje en het is een van de voorboden van de lente. In Engeland zegt men dat het geen lente is zolang je niet op twaalf madeliefjes tegelijk kan staan! Dat laatste geeft dan tevens aan in welke aantallen dit plantje kan voorkomen. Door de grondrozetten verstikt het het gras in het gazon en hoe lieflijk het plantje ook is, je kunt ook te veel van het goed hebben!

 

 

 

 

 

 

 

De Ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae)

 

De inheemse leden van deze familie behoren tot de geslachten Reigersbek en Ooievaarsbek, die beide hun naam te danken hebben aan de lange snavel waarvan de vruchtjes zijn voorzien. Reigersbekken (Erodium) zijn te onderscheiden van Ooievaarsbekken (Geranium) doordat ze veervormig ingesneden of geveerde bladeren hebben, schermvormige bloeiwijzen met meestal drie tot negen bloemen en veel langere snavels. De wilde Geraniums moeten niet verward worden met de sierplanten uit het geslacht Pelargonium, die gewoonlijk – foutief – eveneens Geraniums worden genoemd.

 

 

Gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

 

gewone reigersbek

 

 

 

Gewone ooievaarsbek

 

gewone ooievaarsbek

 

 

 

 

 

 

Slipbladige Ooievaarsbek

 

De onderste bladeren van de SLIPBLADIGE OOIEVAARSBEK (Geranium dissectum) staan twee aan twee op lange bladstelen en zijn diep ingesneden tot 5-9 slippen. Deze slippen zijn op hun beurt ook nog weer ingesneden. De vijf purperkleurige (soms roze) bloemblaadjes zijn gekerfd, zodat het lijkt alsof er tien zijn. Het is een een- of tweejarige plant, met dichtbehaarde stengels die vertakt zijn, waardoor het uiterlijk vaak nogal onregelmatig is. De bloeitijd is van mei tot en met september. Deze soort komt voor in Europa en West-Azië en verwilderd in Amerika. In ons land plaatselijk vrij algemeen op kleigrond, aan wegen en dijken. De aanwezigheid van deze plant wijst op een voedselrijke grond.

Alle Ooievaarsbekken zijn betrekkelijk goed bestand tegen selectieve onkruidbestrijdingsmiddelen. Zo nodig kan het best gespoten worden als de kiemplantjes nog klein zijn. Overigens zijn ze gemakkelijk voor wieden onder de duim houden.

 

 

 

slipbladige ooievaarsbek

 

 

 

 

Robertskruid

 

ROBERTSKRUID (Geranium robertianum) is een plant met een aantrekkelijk uiterlijk. Gemakkelijk te herkennen door de ronde stengels, die sappig en behaard zijn, door de sterk verdeelde bladeren, die in de herfst eveneens rood kleuren en door de roze bloemen met vijf niet-ingesneden bloemblaadjes. De bloeitijd is van mei tot in de herfst. De hele plant heeft een sterke geur. Het is een een- of tweejarige plant met aan de basis vertakte stengels die 10 tot 50 cm lang worden. De tegenoverstaande bladeren hebben 3-5 slippen die aan de rand zijn ingesneden. Robertskruid komt voor in geheel Europa, in Noord- en Midden-Azië en in Noord-Amerika; verwilderd in Zuid-Amerika. In een groot deel van ons land algemeen op vochtige beschaduwde plaatsen, soms tegen muren.

 

robertskruid

 

klein robertskruid

 

robertskruid

 

 

 

 

Gewone Reigersbek

 

De GEWONE REIGERSBEK (Erodium cicutarium) is een slordig groeiende plant met liggende, behaarde stengels. De violet-roze (soms witte) bloemen zijn naar verhouding groot en staan met meestal 5-7 bijeen in een schermpje. Van de bloembladeren hebben er gewoonlijk twee een donkere vlek aan de basis. De snavels van de vruchtjes hebben een lengte van 25-35 mm. De plant kan zowel een- als tweejarig zijn en wordt 8 tot 60 cm hoog. De geveerde bladeren variëren in lengte van 2 tot 20 cm. Ze zijn tegenoverstaand en de blaadjes waaruit het blad is opgebouwd staan afwisselend en zijn ook weer ingesneden. De bloeitijd strekt zich uit van april tot in de herfst. Inheems in Europa, Azië en Noord-Amerika. In ons land algemeen op zandgronden, vooral wanneer die rijk aan stikstof is.

 

 

gewone reigersbek

 

gewone reigersbek

 

 

gewone reigersbek

 

 

 

Paardenbloem (Compositae)

 

De PAARDENBLOEM (Taraxacum officinale) is ongeveer net zo algemeen als het Madeliefje maar heel wat lastiger. Aan de andere kant echter is de plant uitstekend te gebruiken in de keuken: hij bevat meer vitaminen A en C dan bijna elke andere groente of vrucht en de enigszins bittere bladeren verrijken iedere salade. Paardenbloem is verder ook een zeer heilzame plant: hij stimuleert de bloedsomloop, de lever, de spijsverteringsorganen en speciaal de nieren en de blaas.

Als tuinonkruid moet men er echter mee oppassen, want de plant neemt ongeveer driemaal zoveel ijzer uit de grond op als andere planten en ook koper en andere voedingsstoffen. Vandaar zijn waarde in een salade! Het is ook een slechte buur voor andere planten, doordat hij ethyleengas uitscheidt dat deze in hun groei belemmert. We kunnen de stoffen die hij uit de grond haalt ten nutte maken door de plant te composteren. Op die manier komen de ‘gestolen zaken’ weer in de grond terug, waar ondieper wortelende planten ze kunnen opnemen. Men kan van de plant ook een vloeibare meststof maken die op de bladeren van tuinplanten wordt gespoten en tegelijkertijd dient als afweermiddel tegen insecten.

De bladeren van de Paardenbloem met hun tandvormige slippen zitten in een grondrozet die groeit uit een al dan niet vertakte penwortel. De bloemen kunnen onder gunstige omstandigheden het hele jaar door verschijnen, maar de hoofdbloei valt in mei. De gele bloemhoofdjes staan afzonderlijk op een holle, onbebladerde, soms rode stengel, die een wit melksap bevat. Ze worden bezocht door een grote verscheidenheid aan insecten. Na de bloei ontstaan de bekende pluizenbollen, waaruit als men er tegen blaast de parachuutjes met daaraan de zaden tevoorschijn komen. De bloemhoofdjes openen zich ’s morgens tussen zes en zeven. Het verspreidingsgebied omvat het gehele gematigde en koude deel van het noordelijk halfrond. In ons land algemeen op allerlei plaatsen en alle grondsoorten.

 

paardenbloem

 

paardenbloem

 

 

 

 

 

Papegaaiekruid (Amaranthaceae)

 

PAPEGAAIEKRUID (Amaranthus retroflexus) is oorspronkelijk afkomstig uit Amerika, maar is tegenwoordig verspreid over bijna de gehele wereld. De stevige stengel, grijsgroen en dicht kortbehaard, is meestal vertakt, vooral aan de top. De voet van de stengels is vaak roodachtig. De hoogte van de plant varieert van 15 cm tot 1 m. De enigszins hangende bladeren staan afwisselend en zijn langgesteeld; ze zijn ruitvormig-eirond en naar de top en de voet enigszins versmald. De bladeren zijn behaard en hebben opvallende nerven, vooral aan de onderkant. Onder de kleine groene bloempjes zitten stijve, scherp gepunte schutblaadjes.

De bloemen vormen dichte aren in de bladoksels van 1-5 cm lang. De bloeistengel wordt bekroond door een dicht groepje van deze aren ter lengte van 5-20 cm. De bloeitijd is juli tot en met oktober. Papegaaiekruid bevat soms buitengewoon veel stikstofverbindingen, waardoor hij giftig is voor het vee. Varkens eten deze plant echter graag (vandaar de Engelse naam Pigweed ofwel Varkenskruid). In ons land is deze plant thans vrij algemeen, behalve in het noorden en in Zuid-Limburg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Howea Forsteriana of de Kentia

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

.

.

De Howea Forsteriana beter bekend als de Kentia palm groeit van oorsprong op een eiland ten oosten van Australië. De Kentia is een palm uit de familie Arecaceae of Palmea. Dit is een van de sterkere palmen. Omdat de Kentia gemakkelijk in onderhoud is, is deze geliefd op kantoren.

.

.

news_ef5c0359d4_n

.

.

Kentia onderhoud:

.

Water geven

 Vochtig houden Vochtig houden

De Kentia moet net zoals andere palmen in een constant vochtige grond staan. Let hierbij op dat de wortels niet in natte grond staan. Geef daarom regelmatig kleine beetjes water. Bijvoorbeeld eens per 5 dagen in de zomer en eens per 10 dagen in de winter. De hoeveelheid water is afhankelijk van onder andere de grootte van de palm en de hoeveelheid licht die de plant bereikt.

Begin daarom met kleine hoeveelheden water per gietbeurt. Is de grond na 4 dagen nog steeds nat, verminder dan de watergift. Controleer dit door een vinger in de aarde te steken. Het is verstandig om dit bij een nieuwe kamerplant regelmatig te doen. Op den duur wordt het dan eenvoudiger om te bepalen hoeveel en hoe vaak de Kentia nodig heeft.

.

Sproeien

.

Het sproeien van de Kentia is niet noodzakelijk. Het is wel aan te raden wanneer de radiator een te droge lucht veroorzaakt. Daarnaast voorkomt sproeien ook spint en blijft het blad langer mooi. Een regenbuitje in de zomer is ook bijzonder effectief om stof te verwijderen. Bovendien werkt dit preventief tegen ongedierte.

.

.

.

.

Standplaats

.

Schaduw

De Kentia stelt geen hoge eisen aan de lichtintensiteit. Ten opzichte van andere palmen kan de Kentia relatief donker staan. Stagneert de groei of maakt de kamerplant weinig vers blad? Plaats de palm dan een meter dichterbij het raam. Worden de bladeren geel of wordt de plant lichter van kleur? Plaats de palm dan een meter verder van het raam. Zorg voor maximaal 3 uur direct zonlicht. Zo behoudt de Kentia zijn diep donker groene kleur.

Je kunt de Kentia zonder problemen op een raam op het westen, oosten of noorden plaatsen. Echter, plaats de Kentia nooit direct voor een raam op het zuiden. Plaats je de plant toch op een raam op het zuiden, behoudt dan minimaal 3 meter afstand.

.

Minimale temperatuur

.

Overdag: +/- 16 °C
‘S nachts: +/- 10 °C

.

.

.

.

Verpotten

.

Verpot de Kentia in de lente of direct na aanschaf. De lente heeft de voorkeur omdat eventueel beschadigde wortels dan sneller herstellen. Herhaal dit eens per 2 jaar, of eerder als de pot te klein wordt. Kentia palmen hebben weinig wortels en groeien langzaam. Verpotten is daarom niet zo vaak nodig. Eens per 4 jaar verpotten is voldoende. Vervang wel vaker de toplaag met verse grond.

Verpotten kan direct na de aankoop, of anders bij voorkeur in de lente. Wortels herstellen namelijk in deze periode het snelst. Een ruimere pot creëert een grotere waterbuffer voor de Kentia, omdat de grond meer water kan opnemen. Hiermee is de kans op uitdroging kleiner.

Het is verstandig om bij hoge vazen een inzethoes te gebruiken. Dit voorkomt dat er onderin de pot water gaat rotten, omdat het buiten bereik van de wortels is. Neem een sierpot met een diameter die minimaal 20% groter als de oranje kweekpot. Je kunt gewone universele potgrond of speciale palm grond gebruiken.

Het is belangrijk om in de periode na het verpotten een Kentia niet teveel water te geven. Daardoor gaan de wortels sneller opzoek naar water. Een groter wortelstelsel zorgt voor een gezondere palm.

Gaat een Kentia scheef hangen? Plaats dan wat grote keien tegen de stam om de palm te stabiliseren. Het opnieuw verpotten beschadigd meer wortels, waardoor de palm zichzelf minder goed kan stabiliseren. Een stok ter ondersteuning is ook mogelijk, de kans bestaat echter dat deze in de wortels steekt.

.

Voeding

.

Bemest de Kentia wekelijks van april tot september. Gebruik hiervoor vloeibare voeding voor palmen. Omdat de Kentia langzaam groeit, is de helft van de dosering voldoende. Geef nooit een overdosis, ook niet na een periode dat de binnenplant geen voeding heeft gehad. Een palm kan zonder voeding overleven, echter zal voeding de groei en gezondheid stagneren.

.

.

.

.

Verkleurende bladeren

.

Bruine randen zullen ontstaan bij de onderste bladeren, dit zijn de oudste bladeren. Dit is een natuurlijk verschijnsel en is niet te voorkomen. Op den duur gaan deze blaadjes dood. Vergelende bladeren zijn meestal het gevolg van een te lichte standplaats.

Wanneer een Kentia palm teveel water heeft gekregen zal deze dezelfde verschijnselen tonen als wanneer de palm te weinig water heeft gehad. De wortels schrikken namelijk van teveel water en ‘slaan’ dicht. Waardoor bruin blad zal het gevolg zijn.

.

.

Snoeien

.

Lelijk blad is niet te voorkomen. Een Kentia maakt bovenin nieuw blad om het onderste blad te vervangen. Dit onderste blad kan het beste weggeknipt worden wanneer het lelijk wordt. Bruine randjes mogen ook weggeknipt worden. Het is echter niet mogelijk om de stam te snoeien.

.

Vermeerderen

.

Kentia’s zijn net zoals alle palmen alleen te kweken door middel van zaad. Het kiemen bij een Kentia zal veel tijd in beslag nemen. Een hoge temperatuur van rond de 27 graden is gewenst.

.

.

.

.

Bloemen

.

Alleen volgroeide palmen bloeien. Dit zal echter niet voorkomen in de woonkamer.

.

Giftig?

.

De Kentia is niet giftig.

.

Ziektes

Het is echter altijd raadzaam om regelmatig de palm goed te controleren op beestjes die er niet horen. Hoe eerder een ziekte is waargenomen, hoe groter de kans van een succesvolle bestrijding.

.

.

.

.

voorpagina openbaring a4

.

.

pijl-omlaag-illustraties_430109

.

.

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

.

.

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

                                                          

De gerbera, een kleurrijke bloem

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

De gerbera

 

Whatever a man’s age, he can reduce it several years
by putting a bright-colored flower in his button-hole.

Mark Twain

 

 

 

Algemeen

 

De gerbera zou een goede keus geweest zijn voor de suggestie die Mark Twain doet. De gerbera is namelijk een bloem met zeer intense, felle en heldere kleuren. Het is dan ook een bloem met een hoge decoratieve waarde die zich ook prima staande houdt als enkele bloem in een vaas.

 

 

Oranje en gele gerbera's

 

 

De gerbera heeft zijn oorsprong in Azië, Zuid-Amerika en Tasmanië. De Leidse botanicus Gronovius heeft de plant in 1737 ontdekt en deze vernoemd naar zijn collega, Traugott Gerber, een Duitse arts die op het Deense Jutland bloemen verzamelde. De huidige Gerbera-rassen stammen af van de Gerbera Jamesonii die werd ontdekt en vernoemd naar Jameson, een plantenverzamelaar. Gerbera’s spreken met hun kleuren. Ze stralen vrolijkheid en levendigheid uit.

 

 

Soorten

 

De gerbera behoort tot het plantengeslacht Asteraceae. Er bestaan grootbloemige en kleinbloemige soorten. Voorbeelden van bekende Gerberasoorten zijn:

 

 

Grootbloemig

 

 

Optima (oranje)

 

 

GERB019 optima

 

 

 

 

 

Serena (roze)

 

suzie-fall-2 serena

 

 

 

 

 

Ruby Red (rood)

 

rubyred

 

 

 

 

 

Ferrari (rood)

 

red-gerbera-daisies_015754 ferrari

 

 

 

 

 

Tamara (geel)

 

tamara

 

 

 

Kleinbloemig

 

 

Flolili (oranje)

 

gerbera-flolili

 

 

 

 

 

Salsa (rood)

 

salsa

 

 

 

 

 

Illusion (geel)

 

illusion 1

 

 

 

 

 

Kaliki (geel)

 

Kaliki

 

 

 

 

 

Jaimy (rood)

 

jaimy

 

 

 

Gezien de decoratieve kracht en veelzijdigheid van de toepassing van de gerbera in zowel boeketten als in een compositie van alleenstaande bloemen, worden ook regelmatig nieuwe variëteiten ontwikkeld. Zo zijn onder andere de volgende soorten ontstaan:

 

 

 

Extreme (oranje met gele punten)

 

orange-yellow-gerbera-flower-extreme-close-up-24980916

 

 

 

 

Trianimo (geel met een oranjerood hart)

 

Cornice trianimo

 

 

 

 

 

Pincky Eye (lichtroze)

 

GERB020 pinkey eye

 

 

 

 

Dalma (wit met een zwart hart)

 

gerbera-floraco-dalma

 

 

 

 

Evergreen (lichtgroen)

 

Gerbera-Evergreen-Head-350_a7ff1c4a

 

 

 

 

 

Combat (roodbruin)

 

gerbera combat

 

 

 

 

 

Bentley (roodbruinpaars)

 

895250e1ca3e4b106b0d7586b76c1fe1 bentyley

 

 

 

 

Spetter (geel met een oranjerood hart)

 

Kaliki

 

 

 

 

 

Tri-Exotica (oranje met gele punten)

 

gemitriexotica

 

 

 

 

 

Thunder (oranje met gele punten)

 

potted-gerbera-daisy-plant_365 thunder

 

 

Kenmerken

 

De kleurenvariatie is heel groot, maar de meest geliefde zijn oranje, geel, rood, paars, zalm, wit, roze en tweekleurig. De lange stengels van de gerbera zijn behaard, waardoor ze er wollig uitzien en zacht aanvoelen. De bloemen bloeien aan het einde van de bladloze stengel en hebben een doorsnee van 12 – 16 centimeter.

 

 

Bijzonderheden

 

De oranje gerbera is het symbool van de Wereld Niet Roken Dag op 31 mei, ooit begonnen in Scandinavië. Op deze dag wordt de Gerbera Award uitgereikt aan een organisatie of persoon die zich sterk heeft gemaakt voor niet-roken bevorderende maatregelen.

 

 

Verzorgingstips

 

Gerbera’s in gemengde boeketten of alleen in een vaas vragen dezelfde verzorging, op het voedsel na.

Alleen gerbera’s in de vaas:

  • Zet gerbera’s in een goed schoongemaakte vaas
  • Snijd de stelen schuin af (voorzichtig wegens de tere steel)
  • Voeg een paar chloordruppels toe aan het water
  • Houd tijdens het schikken rekening met het omhoog groeien van gerbera’s in de vaas
  • Zorg voor een niet te hoog waterniveau in verband met gevoeligheid voor rot in de stengel
  • Houd de bloem verwijderd van tocht, warmte, zon en rijpend fruit
  • Ververs zo nodig het water en snijd dan opnieuw de stelen aan

Gemengde boeketten:

  • In plaats van chloordruppels snijbloemenvoedsel toevoegen

 

 

 

voorpagina openbaring a4

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

                                           

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

 

 Echte koekoeksbloem : Silene flos-cuculi

Standaard

categorie :  Kamerplanten en bloemen

 

 

 

koekoekechte-100516-348

 

 

 

Goed te herkennen aan
de helder roze, beetje rommelige bloemen met 5 kroonbladen, die in 4 slippen verdeeld zijn

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Echte koekoeksbloem is een overblijvende plant van 30 tot 90 cm hoog. Ze is zeer algemeen voorkomend.
Je vindt echte koekoeksbloem in natte, matig voedselrijke grond in graslanden, duinvalleien en lichte loofbossen. Ook op veengrond.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Echte koekoeksbloem bloeit vanaf mei tot met juli met helder roze (soms witte) bloemen, waarvan de vijf kroonbladen verdeeld zijn in vier onregelmatige slippen met twee gevorkte witte schubben aan de basis.
Door verdeling van de kroonbladen in slippen hebben de bloemen een teer, maar beetje rommelig uiterlijk.

De bloemen vormen een schermachtige bloeiwijze aan de top van de stengels. De kroonbladen worden omgeven door een roodbruine kelkbuis met 5 toegespitste, driehoekige, korte tanden en 10 uitstekende nerven.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De vertakte stengels zijn groen van kleur en ruw behaard. Onder schrale en droge omstandigheden kunnen de stengels opvallend bruin kleuren. Ze dragen smalle lancetvormige ongesteelde bladeren. Onderaan de stengel staan een aantal gesteelde, langwerpige tot spatelvormige rozetbladeren.

 

 

 

 

 

lychnis-flos-cuculi-echte-koekoeksbloem-04

 

 

 

Algemeen

 

anjerfamilie (Caryophyllaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen tot zeer zeldzaam
– 30 tot 90 cm hoog

Bloem
– helder roze (soms wit)
– vanaf mei t/m juli
– gevorkt bijscherm
– 3 tot 4 cm
– stervormig
– 5 kroonbladen, niet vergroeid
– 5 kelkbladen
– 10 meeldraden
– 5 stijlen

Blad
– kruisgewijs tegenoverstaand
– enkelvoudig
– top spits
– rand gaaf
– enigszins ruw
– stengelblad :
– lancetvormig
– niet gesteeld
– 1 nervig
– rozetblad :
– langwerpig tot spatelvormig
– gesteeld

Stengel
– rechtop en vertakt
– behaard
– kantig

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

John Astria

Japans hoefblad ; Petasites japonicus

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

img_9202-gr-japans-hoefblad

 

 

Goed te herkennen aan
– de bolvormige bloeiwijze met witachtig, geelgroene hoofdjes en
– de puntige lichtgroene schutbladeren

 

 

SAMSUNG DIGITAL CAMERA

 

 

Japans hoefblad is een overblijvende, woekerende plant, die groeit op vochtige tot natte, voedselrijke grond aan waterkanten. Oorspronkelijk is ze afkomstig uit Korea, China en Japan. In de eerste helft van de 19de eeuw is de plant naar Nederland gehaald en aangeplant in de grote tuinen van kastelen en op landgoederen. Ze behoort tot het bijgoed van de stinsenflora.

Japans hoefblad bloeit in maart en april. De bolvormige bloeiwijze is een tros die bestaat uit gesteelde, witachtig, geelgroene hoofdjes. Eerst is de bloeiwijze zeer compact en wordt ze omringd door de lichtgroene schutbladen. Later groeien de hoofdjes wat uit en wordt de bloeiwijze losser.

De schutbladen zijn duidelijk groter dan de bloeiwijze, in tegenstelling tot de schutbladen van wit hoefblad, die kleiner zijn dan de bloeiwijze. Net als bij groot en klein hoefblad verschijnen de groene wortelbladeren na de bloeiwijzen en ontwikkelen zich na de bloei pas tot hun volle omvang.

Ze hebben een hartvormige bladschijf en kunnen tot meer dan 1 meter breed worden en 1,5 meter hoog. Als het ’s zomers warm, droog en zonnig weer is, liggen de bladeren slap op de grond en richtten ze zich ’s nachts weer op.

 

 

japans-hoefblad-3-2011-natuurkieker-paint

 

.

Vergelijkbare soorten

 

In Nederland en België komen 4 soorten hoefblad voor, die alle vier goed uit elkaar te houden zijn, zeker als je ze gezien hebt. Klein hoefblad is laag en heeft gele bloemen. Groot hoefblad heeft een kegelvormige, bleekroze bloeiwijze.

Japans en wit hoefblad lijken het meest op elkaar. Ze zijn het makkelijkst van elkaar te onderscheiden aan de hand van de schutbladen aan de bloeistengel; bij Japans hoefblad zijn die bladen duidelijk langer dan de bloeiwijze, bij wit hoefblad zijn ze korter.

 

 

klein hoefblad

 

 

groot hoefblad

 

 

wit hoefblad

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

 

John Astria

John Astria

De Bismarckia : een zeldzame palm

Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen 

 

 

 

De Bismarckia Nobilis is een moeilijke palm, maar wel een echte eyecatcher vanwege zijn unieke grijze kleur. Van oorsprong komt deze prachtige palm uit het binnenland van Madagaskar. De Bismarckia Nobilis is een redelijk zeldzame palm en dat is terug te zien in de prijs.

 

 

Bismarckia_nobilis_220

 

 

 

Bismarckia Nobilis onderhoud

 

 

Water geven

 

vochtig houdenVochtig houden

 

 

Bismarckia is gevoelig voor een onregelmatige watergift. Zowel te droog als te nat beschadigt al snel de wortels. De potgrond dient altijd vochtig te blijven, zonder dat de wortels in natte grond staan. Geef daarom regelmatig water. Bijvoorbeeld 2x per week in de winter en 3x per week in de zomer. Het is beter om regelmatig kleine beetjes te geven dan in een keer heel veel.

De hoeveelheid water is afhankelijk van verschillende factoren zoals standplaats en grootte van de palm. Begin daarom met kleine hoeveelheden water per gietbeurt. Is de grond na 4 dagen nog steeds erg nat, geef dan minder per gietbeurt. Dit controleer je door een vinger in de grond te steken. Bij een nieuwe binnenplant is het verstandig om dit regelmatig te doen. Na enkele keren water geven leer je hoeveel en hoe vaak jouw Bismarckia nodig heeft.

.

 

 

 

 

Sproeien

 

De Bismarckia sproeien is niet noodzakelijk. Maar zeker een aanrader. Sproeien is namelijk een prima middel om droge lucht te compenseren. Dit zal de gezondheid van de palm ten goede komen.

.

 

 

Standplaats

.

zonnig

Zonnig

.

De Bismarckia staat het liefst op de meest zonnige plaats van de woonkamer. Ook in de tuin kan de Bismarkcia in de volle zon worden geplaatst, mits de temperatuur dit toelaat. Het is echter van belang de palm aan het directe zonlicht te laten wennen. Dit kan je doen door de plant elke week iets dichterbij het raam te plaatsen. Buiten kan je de plant eerst in de schaduw plaatsen. Vervolgens geef je geleidelijk de palm meer zon uren. Nieuw blad wat opgroeid in direct zonlicht is hier beter tegen bestand.

Te weinig direct zonlicht zal de groei afremmen. Ook gaan de bladeren meer hangen bij een gebrek aan licht. Een Bismarckia is daarom ook niet geschikt voor een raam op het noorden. Zorg ervoor dat de plant minimaal voorzien is van 5 uur direct zonlicht.

 

 

Minimale temperatuur

.

Overdag: +/- 14 °C
‘S nachts: +/- 8 °C

 

 

 

 

 

Verpotten

 

Verpot de palm eens per 2 jaar. De Bismarckia Nobilis heeft zwakke wortels. Wees daarom voorzichtig met het potten. Verpotten kan direct na aanschaf, maar geeft de voorkeur in de lente. Wortels groeien in deze periode namelijk het snelst. Een grotere plantenbak geeft de Bismarckia een grotere waterbuffer, omdat de grond meer vocht kan absorberen. Hiermee is de kans op verdroging kleiner. Neem een sierpot met een diameter van minimaal 20% meer dan de vorige. Gebruik gewone universele potgrond of speciale palm grond.

 

 

 

Voeding

 

De Bismarckia van april tot september wekelijks bemesten. Gebruik vloeibare voeding voor palmen. Geef nooit een overdosis, ook niet na een periode dat de binnenplant geen voeding heeft gehad.

.

 

 

Verkleurende bladeren

 

Rode bladeren duiden op kou. Dit kan alleen buiten optreden. Bruine puntjes zijn niet te voorkomen. Bismarckia’s in de natuur hebben ook deze bruine punten. Vooral bij het oudere blad wat onderaan de palm hangt zal dit zichtbaar zijn. Meer sproeien zal het verse blad langer mooi houden.

 

 

 

 

Snoeien

 

Zoals hierboven beschreven zal het blad van een palm op den duur lelijk worden. Een palm maakt namelijk in de kern bovenaan nieuw blad aan en de onderste bladeren sterven af. Het oudere blad wat niet meer mooi is kan je het beste bij de stam afknippen. Dit zal namelijk nooit meer herstellen en kost de plant alleen maar energie. De stam kan je niet snoeien. Hierdoor zal de palm sterven.

 

 

.

Vermeerderen

 

Bismarckia’s zijn alleen te kweken door middel van zaad.

 

 

.

Bloemen

 

Alleen volwassen Bismarckia palmen bloeien. Dit stadium zal de palm niet halen als woonkamerplant.

 

 

 

 

 

Giftig?

 

De Bismarckia Nobilis is niet giftig.

 

 

.

Ziektes

 

Als er schildjes op de Bismarckia verschijnen heeft de palm last van schildluis. Het blad word plakkerig en de palm ziet er ongezond uit. Tijd om de aangetaste bladeren weg te snoeien en een bestrijdingsmiddel te gebruiken.

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

 

 

Donkere ooievaarsbek

Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

donkereooievaarsbekdonker

 

 

 

Goed te herkennen aan
de grote donker paarsrode 5-tallige bloemen

 

 

geranium_phaeum-2

 

 

 

Algemeen

 

Donkere ooievaarsbek is een zeldzaam voorkomende, overblijvende, in pollen groeiende plant van 45 tot 60 cm hoog. Oorspronkelijk komt ze uit Zuid-Europa. Ze is door de mens verspreid.

Bij ons is donkere ooievaarsbek een stinsenplant en je vindt haar op half beschaduwde, vochtige, voedselrijke plaatsen in lichte loofbossen en op beschaduwde grasgrond op of nabij buitenplaatsen en parken. Ook wordt ze aangeboden als tuinplant.

 

 

 

 

 

Bloem

 

De bloeitijd van donkere ooievaarsbek is vanaf mei tot en met september. Haar bloemen zijn in de schaduw donkerrood, in het licht zijn ze meer paars. De bloemen staan met 2 bij elkaar. Tijdens de bloei buigt de bloemsteel zich aan de top, waardoor de bloemen voorover hangen.

De 5 kroonbladen zijn rechtafstaand tot iets teruggeslagen. Ze zijn rimpelig en hebben vaak een spits puntje. Aan de basis zijn ze wit. De 5 kelkbladen zijn grijsgroen door lange afstaande beharing. De bloemen hebben 10 meeldraden met forse helmknoppen en 1 groengele stijl.

 

 

 

 

 

 

Stengel

 

Ook de rechtopstaande, ronde stengels zijn, net als de kelkbladen, bezet met lange, zachte, afstaande, witte haren. De bladeren hebben vaak aan de voet van de insnijding een donkere vlek.

 

 

 

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae)
– overblijvend
– zeldzaam
– stinsenplant
– 45 tot 60 cm

Bloem
– paarsrood
– vanaf mei t/m september
– gesteeld alleenstaand
– stervormig
– 1,5 tot 2 cm
– 5 kroonbladen, niet vergroeid
– 5 kelkbladen
– 10 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– wortelbladeren :
– rozet
– lang gesteeld
– 7-slippig
– stengelbladeren :
– verspreid
– kort gesteeld, bovenaan zittend
– onderste 7-slippig
– hogere 5- tot 3-slippig
– enkelvoudig
– handvormig ingesneden
– top spits
– rand getand
– voet hartvormig
– handnervig
– bovenkant behaard
– onderkant kaal

Stengel
– rechtop
– bovenaan vertakt
– behaard
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

 

John Astria