JOHN ASTRIA
God sprak op een directe manier tot Zijn profeten door middel van visioenen en dromen. Deze waren effectief, duidelijk en helder. Na hun ontwaken konden de profeten precies vastleggen wat zij hadden gezien en gehoord. Soms kan men zelfs zijn eigen dromen herinneren. Ze zijn vaak heel levendig en krachtig, maar nadat men wakker is geworden gaan ze meestal verloren in een waas of worden ze versnipperd.
Men beseft dan dat dromen thuishoorden in de nachtelijke wereld van slaap en rusteloosheid. Maar wanneer God tot Zijn profeten sprak, vond er geen versnippering plaats. Elk visioen was gevuld met een levendige helderheid, niet met verwarring; minutieuze details werden via duidelijke beelden en heldere woorden ontvangen.
Lees wat Jesaja schreef toen hij uit een droom ontwaakte:
(Jesaja 6:1) “Ik zag de Heer, gezeten op een hoogverheven troon. De zoom van zijn mantel vulde de hele tempel. Boven hem stonden serafs. Elk van hen had zes vleugels, twee om het gezicht en twee om het onderlichaam te bedekken, en twee om mee te vliegen. Zij riepen elkaar toe: ‘Heilig, heilig, heilig is de Heer van de hemelse machten. Heel de aarde is vervuld van zijn majesteit.’”
Na zijn ontwaken was elke herinnering scherp en helder. De woorden hadden nog steeds een krachtige weerklank. Steeds weer, profeet na profeet, vond de communicatie tussen God en Zijn profeet volgens hetzelfde patroon plaats.
(Daniël 7:1) “In het eerste jaar van koning Belsassar van Babylonië had Daniël een droom, beelden kwamen in hem op tijdens zijn slaap. Hij schreef die droom op en zijn verslag begon aldus…”. Hij schrijft verder:
(Daniel 8:1-2)“In het derde regeringsjaar van koning Belsassar kreeg ik, Daniël, na het visioen dat ik eerder had ontvangen weer een visioen. In dat visioen – ik bevond me op dat moment in de burcht van Susa, in de provincie Elam – stond ik bij het Ulaikanaal.”
Ongeacht wie de profeet was en ongeacht wat de boodschap was, God bleef tot Zijn profeten spreken via unieke visioenen en dromen waarin zij Gods stem hoorden, de ontvouwing van Gods plan zagen en vervolgens elk detail getrouw vastlegden, zodat wij ze konden lezen, zien en kennen.
Hoe sprak God tot Zijn profeten? Hij sprak met een liefde die verlangde om gehoord, gezien en gekend te worden. Deze zelfde liefdevolle woorden zijn tegenwoordig op de geschreven bladzijden van de Bijbel aangebracht en wensen tot jouw eigen hart te spreken.
visioen van Ezechiël
In Handelingen 2:16-18 spreekt de bijbel over profetie, visioenen en dromen:
” maar dit is het, waarvan gesproken is door de profeet Joel: En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren.“
Het is dus een van God gegeven gave, door de Heilige Geest, die we allemaal nodig hebben om het onderricht en de aanwijzingen van God, over ons persoonlijk leven, te kunnen ontvangen, naast het profetische woord, om in een directe relatie met Hem te kunnen leven.
(16) dan opent Hij het oor der mensen, en drukt het zegel op de vermaningen, tot hen gericht,
(17) om de mens van zijn doen af te brengen, om hoogmoed van de man te weren,
(18) om zijn ziel van de groeve te redden, zijn leven, dat het niet om komt door de spies.“
God zegt: ” Ik, de Here, zal Mijzelf aan de profeten kenbaar maken in dromen.” (Numeri 12:6)
Er zijn 129 referenties in de bijbel over dromen.
VOORBEELDEN van DROMEN.
We zijn met onze (innerlijke) persoonlijkheid betrokken bij onze droom.
(Genesis 37) De dromen van Jozef die betrekking hebben op zijn eigen (toekomstige) situatie komen mede voort uit de hoogmoedige houding (passen bij de gevoelens) die Jozef over zichzelf heeft. God gebruikt dat de droom die Hij tot twee keer toe aan Jozef geeft.
(Daniel 4) De droom van koning Nebukadnezar over zichzelf als een boom die met zijn top tot in de hemel reikt. Ook hier zijn het de eigen gedachten van de koning over zichzelf, die God gebruikt, in deze droom om Nebukadnezar duidelijk te maken hoe HIJ over zijn hoogmoed denkt.
(Mattheüs 27:19) De vrouw van Pilatus heeft in een droom veel om Jezus Christus geleden.
We observeren andere mensen, situaties of gebeurtenissen in onze droom.
(Richteren 7:9-15) De droom van de man van de Midianieten over een gerstebrood koek. Een droom over Gideon, maar Gideon was niet zelf bij het tot stand komen van deze droom betrokken.
soms wordt zo’n droom ook gegeven om voorbede te doen van voor mensen of situaties.
(Genesis 20:3) God spreekt tot Abimelech. omdat hij de vrouw van Abraham genomen had.
(Genesis 28:12) Jacob werd door God aangesproken in de droom van een ladder naar de Hemel.
EEN VISIOEN
(Handelingen 2:17) “En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouderen zullen dromen dromen”.
Sommige profeten hadden helemaal geen visioenen zoals Hosea, Obadja, Jona, Micha, Nahum, Zefanja en Haggaï.
Sommige profeten hadden een mix van woorden en visioenen zoals Jesaja.
Je ziet in een droom toestand gezichten die voor je ogen komen door je innerlijk oog ’s nachts.
(Daniël 4:5; 7:1)
(4:5) ” Ik, Nebukadnezar, bevond mij rustig in mijn huis en in goede welstand in mijn paleis; daar zag ik een droom, die mij verschrikte; en droombeelden op mijn legerstede en gezichten die mij voor ogen kwamen, verontrustten mij! “
(7:1) ” In het eerste jaar van Belsazar, de koning van Babel, zag Daniel een droom en gezichten die hem op zijn legerstede voor ogen kwamen. Toen schreef hij de droom op .”
De knecht van Elisa zag met geopende ogen het leger van de God rondom de stad.
(2 Koningen 6:17) “In het sterfjaar van koning Uzzia zag ik de Here zitten op een hoge en verheven troon en zijn zomen vulden de tempel”.
(Danïel 10:7-8) ” Alleen ik, Daniel, zag dat gezicht, maar de mannen die bij mij waren, zagen het niet; doch een grote schrik overviel hen, zodat zij vluchtten en zich verborgen; zo bleef ik alleen over. Toen ik dat grote gezicht zag, bleef er in mij geen kracht meer; alle kleur week van mijn gelaat, en ik had geen kracht meer over. “
Een extase is een verandering van het bewustzijn van een persoon. Ook al is men wakker in deze toestand van vervoering, dan is de aandacht geheel afgetrokken van zijn omgeving en volledig gericht op goddelijke dingen, zodat men niets ziet dan de vormen en beelden die daar vandaan komen en meent men dat men met zijn lichamelijke ogen en oren werkelijkheden ziet die hem door God getoond worden.
(Handelingen 10:9-17) Petrus ontving een openbaring met behulp van engelen tijdens een extase.
In Hd. 10 lezen we dat Petrus een visioen krijgt waarin hem opgedragen wordt allerlei dieren, reine zowel als onreine te slachten en te eten.
(Openbaring 4:1-2) Johannes schreef: ” Na deze dingen zag ik, en zie, er was een deur geopend in de hemel; en de eerste stem, die ik gehoord had, alsof een bazuin met mij sprak, zei: Klim hierheen op en ik zal u tonen, wat na dezen geschieden moet. Terstond kwam ik in geestvervoering en zie, er stond een troon in de hemel en iemand was op die troon gezeten.”
Johannes komt hier op de drempel van een geopende deur in de tegenwoordigheid van de toekomst, van de eeuwigheid.
In de geestvervoering zien we soms Engelen:
(Handelingen 10:3) ” Hij ( Cornelius) zag in een gezicht, omstreeks het negende uur van de dag, duidelijk een engel Gods bij zich binnenkomen en tot hem zeggen: Cornelius! “
John Astria
Dit gedeelte leert ons dat we als gelovigen moeten worstelen tegen de boze geesten in de hemelse gewesten. Wat zo vreemd is, is dat vele gelovigen niet eens weten waartegen ze moeten vechten laat staan hoe ze moeten vechten. Niemand trekt ten strijde zonder de strijd te kennen.
Satan was, de vader der leugen, de misleider, de mensenmoordenaar vanaf den beginne. Er kwam hoogmoed in het hart van satan. Hoogmoed en trots liggen aan de basis van de strijd in de hemelse gewesten. Satan wilde niet langer God aanbidden en Hem alle lof eer en glorie geven, hij wilde als God zijn. Hij wilde zich verheffen boven God. Vervolgens werd satan uit de hemel geworpen en is er een strijd aan de gang tussen de satan en God.
Lees Openbaringen 12:4. Vele uitleggers geloven dat deze tekst erop wijst dat satan een derde deel van de engelenschare met zich meesleepte in de val. Een deel van deze gevallen engelen is met satan actief in de hemelse gewesten en de wereld. Een ander gedeelte wordt door God bewaard tegen ‘de dag des oordeels’.
Openbaringen 12:1-17 beschrijft op een indrukwekkende manier de strijd tussen God en de satan. De vrouw: Israël. Het kind: Christus. De draak: satan.
openbaring 12 : de vrouw en de draak
pasteltekening van John Astria
Al vanaf het allereerste begin van de geschiedenis zien we dat de satan probeert om het reddingsplan dat God met de wereld heeft te dwarsbomen. (Gen. 6: zonen Gods hebben gemeenschap met de vrouwen). De strijd wordt ten top gevoerd wanneer Jezus geboren wordt.
In de onzichtbare wereld is er een strijd aan de gang tussen God en de satan.
Er is niet alleen een strijd tussen God en satan. Er is ook een strijd tussen engelen en demonen. Laten we hier e-ven bij stil staan.
Het woord engel betekent ‘bode’, ‘boodschapper’. God is de Here der Heerscharen (1 Sam. 17:45). Hij regeert en heeft heerschappij over de engelen.
Engelen zijn geestelijke wezens en zijn als geestelijk wezen niet gebonden aan de fysische wetten die gelden voor de menselijke natuur:
( Hand. 12:6-8 )engelen kunnen gesloten gevangenissen binnenkomen
( Hand. 5:19) ze kunnen gevangenisdeuren openzetten
( Rich.13: 19-20) ze kunnen nederdalen onder vorm van een vuurvlam
Engelen zijn in staat om grote afstanden op korte tijd af te leggen.
Engelen zijn wijzer dan mensen.
(2 Sam. 14:20) “Om uw zaak een ander aanzien te geven, heeft uw dienaar Job dit gedaan. Maar mijn heer is zo wijs als een engel Gods: hij weet alles wat op aarde geschiedt” .
Engelen hebben veel kracht.
(Ps. 103:20) “Looft de Heer, gij zijn engelen, gij krachtige helden die zijn volk volvoert, luisterend naar de klank van zijn woord.”
Er is een hiërarchie tussen de engelen.
( Judas 9) Michaël wordt een aartsengel genoemd.
( Kol. 1:16, Dan; 10:12-21, l Thes. 4:16, l Pet. 3:22) De Bijbel spreekt over aartsengelen, over engelen, over tronen, over machten en heerschappijen.
Engelen zijn onsterfelijk
( Luc. 20:35-36), ze hebben geen stoffelijke lichamen en kennen geen tekenen van veroudering en dood.
Engelen zijn geslachtsloos en onhuwbaar
( Luc. 20:35-36 en Mat. 22:30)
Engelen kunnen zichtbaar worden en menselijk voedsel eten
(Luc. 2:9, Gen; 32:1-2 Gen. 18:5)
Er zijn oneindig, ontelbaar veel engelen.
(Op.5: 11) “en hun getal was tienduizenden tienduizendtallen en duizenden duizendtallen…”.
(Heb. 12:22) “…tot de stad van de levende god, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen engelen…”.
(Mat. 26:53) Jezus zei “of meent gij dat Ik Mijn Vader niet kan aanroepen en Hij zal Mij terstond meer dan 12 legioenen engelen terzijde stellen”( 3.000 tot 6.000 elk).
(2 Kon.6:17) de knecht van Elisa zag, nadat God hem de ogen opende als antwoord op gebed van Elisa, dat de berg vol vurige paarden en wagens was rondom Elisa.
1.de opdracht van de engelen is in eerste instantie het loven, prijzen en dienen van God.
(Openbaring 5:11-12; 8:3-4).
Op aarde :
2. hier vervullen ze opdrachten voor God.
Hagar de bron tonen, verschijnen voor Jozua met een getrokken zwaard, de ketenen van Petrus losmaken, de deuren van gevangenissen openen en het voeden, versterken en verdedigen van Gods kinderen.
3. Ze voeren de oordelen en doelstellingen van God uit.
(Num. 22:22) ” Maar de toorn Gods ontbrandde toen hij ging , en de Engel des Heren stelde zich op de weg als zijn tegenstander…”
(Hand. 12:23) “en terstond sloeg hem een engel des Heren, omdat hij (Herodes) God de eer niet gaf…” zo werd Herodes door een engel gedood.
4. Ze moeten uit het Koninkrijk verzamelen al wat tot zonde verleidt en hen die ongerechtigheid bedrijven en zij zullen in het vuur geworpen worden
( Mat. 13:41-42).
5. Engelen zijn dienende geesten.
(Heb.1:14) “Ze zijn uitgezonden ter wille van hen die het heil zullen beërven”.
6. Ze begeleiden gelovigen.
(Hand: 8:26) Een engel leidde Phillipus tot bij de Ethiopiër. Ze beschermen, helpen en versterken de gelovigen.
(Mat.4:1 1) Bij de verzoeking van Jezus in de woestijn.
(Luc.22:43) Op Gethsemane “en Hem verscheen een engel uit de hemel om Hem kracht te geven”.
7. Ze zullen onze Heer begeleiden bij Zijn wederkomst
(Mat. 25:31, 2 Thes;1:7-8).
8. De engelen zijn betrokken bij het geven van Gods wetten.
(Heb. 2:2) “want indien het woord, dat door bemiddeling van engelen is gesproken, van kracht is gebleken, en elke overtreding en gehoorzaamheid rechtmatige vergelding heeft ontvangen…
(Hand; 7:53 )“gij, die de wet ontvangen hebt op beschikking van de engelen, doch haar niet hebt onderhouden.”
9. Als gelovigen mogen we de engelen niet loven en eer bewijzen.
(Openbaringen 22:8-9).
Aartsengelen:
Cherubijnen: Bewakers van Gods heiligheid.
Serafs: Jes. 6:2-7, Gods heiligheid aankondigen.
Gewone engelen: beschermengelen, spirituele begeleiders, dienaren van God.
Engelen zijn net als Adam en Eva volmaakt geschapen. Engelen als geestelijke wezens en Adam en Eva als men-selijke, vleselijke wezens. Niettegenstaande zijn we toch superieur aan de engelen omdat:
Niettegenstaande we in zonde gevallen zijn, zijn we heilig voor God door het bloed van Christus. Ja, Christus heeft ons de positie boven de engelen gegeven.
Engelen worden door Christus omschreven als heilig (Marc.8:38), engelen zijn heilig van bij hun schepping. Ook engelen worden door God op de proef gesteld. Wanneer ze niet volharden in hun dienstbaarheid aan God wor-den ze verworpen, degenen die wel aan Gods wil beantwoorden, worden bevestigd in hun heiligheid.
(Ps. 89:7 ) “God is zeer ontzagwekkend in de raad der heiligen, geducht boven allen die met hem zijn”.
(2 Pet. 2:4) spreekt over de gevallen engelen, als de engelen die gezondigd hebben. Het is onduidelijk wanneer de val van de engelen juist plaats vond, vanuit de Bijbel worden verschillende hypothesen gemaakt:
De toekomstige plek van de gevallen engelen :
(Mat. 25: 41) “Gaat weg van Mij, gij vervloekten, naar het eeuwige vuur dat voor de duivel en zijn engelen bereid is”. Ten gevolge van hun val wachten ze op het oordeel.
Rangorde
Overheden en machten
Opperbevelhebbers en bevelhebbers
Wereldbeheersers
Macht
Ziekte toebrengen.
Math. 9:32-33, Doofstomme die bezeten is.
Math. 12:22, Blind, stom.
Luc. 13:11, Geest van zwakheid: verkromde vrouw.
Hand.: Waarzeggende geest. Meisje die voorspellingen doet.
Invloed in deze wereld door occultisme, hekserij, muziek, enz.
Gelovigen en de gemeente doen wankelen en aanvallen door leugens
Misbruik maken van de zwakten van de mens
Ongelovigen doen uitschijnen dat ze goed bezig zijn
Laten uitschijnen dat zij niet bestaan. Daardoor bevestigen ze dat God ook niet bestaat
Gods plannen dwarsbomen en Hem bespotten
Heel praktisch voorbeeld van de strijd in de hemelse gewesten. Daniël 10 beschrijft de strijd in die gebieden, waar een engel van God en de engelenvorst Michaël het moeten opnemen tegen de demonische vorst die over het koninkrijk der Perzen heerst. Deze strijd duurde 21 dagen. Later zouden ze moeten strijden tegen de vorst van Griekenland, een andere demonische machthebber. We zien ook hier heel duidelijk een strijd om Gods heilsplan met de wereld te verijdelen.
We hebben gezien dat er een duidelijke strijd gaande is tussen de satan en God. De satan haat God. Dat is het uitgangspunt van alle strijd. Hij wil Gods aanbidding en Gods glorie vernietigen. Dat is ook de reden waarom sa-tan de gemeente aanvalt, waarom hij de gelovigen aanvalt. De strijd is een strijd om de glorie van God. Ook wij worden opgeroepen als gelovigen om te strijden, om te strijden voor de glorie van God, (2 Tim. 2:3-4).
Er is een grote strijd aan de gang, een onzichtbare strijd in de hemelse gewesten. Een strijd tussen satan en God, een strijd tussen engelen en demonen, een strijd tussen licht en duisternis, een strijd om de gelovigen, een strijd om de gemeente. Het is een strijd om de glorie van God. God zet Zijn engelen in om Zijn glorie te bewerken. God wil ook ons gebruiken om Zijn glorie te weerspiegelen.
Hoe kunnen we standhouden in deze strijd?
Onderwerpt u dus aan God, maar biedt weerstand aan de duivel, en hij zal van u vlieden. Nader tot God, en Hij zal tot u naderen.
John Astria
.
.
.
Het boek van de goddelijke werken
met visioenen van
Hildegard van Bingen
.
.
“Der gläubige Mensch richtet sein Trachten immer auf Gott, dem er in Ehrfurcht begegnet. Denn wie der Mensch mit den leiblichen Augen allenthalben die Geschöpfe sieht, so schaut er im Glauben überall den Herrn.”
.
Liber divinorum operum (Boek van goddelijke werken) is een werk uit de tweede helft van de 12e eeuw van de Duitse Benedictijner Abdis en mystica Hildegard von Bingen. Het is haar laatste visionaire werk en het werd geschreven tussen 1163 en 1174. Het bevat tien visioenen waarin de liefde van God tot uitdrukking komt in de mensen en in de relatie van de mensen tot God.
.
.
.
.
.
Dezelfde stad verschijnt met de lichte berg aan de oosthoek ervan. In de berg is nu een poort uitgehouwen. Van daar naar het zuiden toe trekt een stoet mensen, kinderen, jongelingen en grijsaards. Hun stemmen klinken door tot in het westen. Zij stellen al degenen voor die sinds Adam in de Heilige Geest geschouwd hebben en verkondigden dat God Zijn Woord in de wereld zou zenden.
Daar waar de oost- en de zuidmuur elkaar raken, staan twee wonderlijke gestalten. Die beelden de mensheid uit, voor en na de zondvloed. De ene verschijnt met kop en borst als van een luipaard. Haar gewaad is hard als steen. Zij heeft armen als van een mens en handen als berenklauwen. Zij kijkt naar het noorden. Deze gestalte verzinnebeeldt de wildheid van de mensennatuur vóór Noach. De mensen waren toen nog niet onderworpen aan een geordende leefwijze.
De andere gestalte verschijnt met gezicht en handen als van een mens, de handen gevouwen. Maar zij heeft voeten als haviksklauwen en haar gewaad is als van hout. Overdwars draagt zij een zwaard. Zij kijkt naar het westen. Deze gestalte verzinnebeeldt de mensheid onder de Wet en de profeten. Toen werden veel mensen bekeerd tot geestelijk inzicht en onderwerping van het vlees (in de besnijdenis).
In de streek van het zuiden zag Hildegard in een wolk een menigte mensen. Velen van hen droegen muziekinstrumenten. Zij zijn de zaligen, die de Godszoon hebben gevolgd. Ze hebben uit liefde tot hem de marteldood doorstaan en volhardden in nederigheid en kuisheid. Zij zullen de koren van de engelen aanvullen met eeuwige lofprijzing van God. Zij hebben weet van de verborgenheid Gods, die aan de mensen geopenbaard is in het levende Woord. Door het reinigende water van de doop hebben zij in de Heilige Geest deel gekregen aan het heil en hebben daarin stand gehouden.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Het boek van de goddelijke werken
met visioenen van
Hildegard van Bingen
.
.
.
“Der gläubige Mensch richtet sein Trachten immer auf Gott, dem er in Ehrfurcht begegnet. Denn wie der Mensch mit den leiblichen Augen allenthalben die Geschöpfe sieht, so schaut er im Glauben überall den Herrn.”
Liber divinorum operum (Boek van goddelijke werken) is een werk uit de tweede helft van de 12e eeuw van de Duitse Benedictijner Abdis en mystica Hildegard von Bingen. Het is haar laatste visionaire werk en het werd geschreven tussen 1163 en 1174. Het bevat tien visioenen waarin de liefde van God tot uitdrukking komt in de mensen en in de relatie van de mensen tot God.
.
.
.
.
Binnen dit heelal is de engelen een ruime plaats toegekend. Het zesde visioen dat een duidelijk andere vorm heeft dan de voorgaande, is bijna in zijn geheel aan hen gewijd. Hildegard ziet deze keer:
“… een grote, vierkante stad, omgeven door een muur, met zowel luister als duisternis, een stad ook voorzien van heuvels en gestalten. Naast de stad rees een grote, hoge berg op van wit en hard gesteente die op een vulkaan leek. Op de top straalde een spiegel waarvan de helderheid en zuiverheid zelfs die van de zon leek te overtreffen. In de spiegel verscheen een duif met gespreide vleugels, gereed om weg te vliegen.
De spiegel, de plek van de geheime wonderwerken, zond een licht uit dat zowel naar boven als in de breedte straalde en waarin talrijke mysteriën en meerdere vormen en gestalten zichtbaar waren. In deze schittering, in de richting van het zuiden, verscheen een wolk waarvan de bovenzijde wit en de onderzijde zwart was. Boven deze wolk schitterde een engelenschare. Sommige engelen straalden als vuur, anderen waren een en al helderheid, weer anderen fonkelden als sterren.”
Deze stad treedt nu in alle visioenen op. Zij heeft binnen haar vier muren verscheidene gebouwen: kerken, paleizen, zuilen en gewone huizen, die van beeld tot beeld anders staan opgesteld. Zoals gezegd is het zesde visioen voornamelijk aan de rol van de engelen gewijd.
“De engelenschare naast God is in de hemel een geheim dat geheel van het goddelijke licht wordt doordrongen. Een geheim dat verborgen blijft voor het schepsel dat de mens is, tenzij er lichtende tekens zijn waardoor hij er kennis van kan nemen. Deze schare heeft een bestaansreden die meer verband houdt met God dan met de mens. Ze verschijnt de mensen slechts zelden. Toch openbaren bepaalde engelen die in dienst staan van de mensen zich met Gods wil in de vorm van tekens: God heeft hun allerlei taken toevertrouwd en hen in dienst van de schepselen gesteld.”
Onder deze engelen bevinden zich Satan, “die slechts uit zichzelf wilde bestaan”, en de engelen die hij in zijn val heeft meegesleurd.
Maar er is vooral :
“de grote schare van engelen, sommigen als vuur, anderen een en al helderheid, weer anderen als sterren. De engelen van vuur verbergen in zich de grootste energie, niets kan hen tot wankelen brengen. God heeft inderdaad gewild dat zij zonder ophouden zijn aangezicht aanschouwden.
De engelen die een en al helderheid zijn, worden in beweging gebracht door hun dienst aan de menselijke werken, die ook Gods werken zijn; deze vrome werken worden aan de engelen voor Gods aangezicht aangeboden. De engelen kijken onophoudelijk naar hen, zij bieden God hun zoete geur aan door te kiezen wat nuttig is en weg te werpen wat ondienstig is.
De op sterren gelijkende engelen lijden samen met de menselijke natuur, zij bieden deze God aan als een boek, zij zijn de gezellen van de mens, zij spreken hem volgens Gods wil woorden van redelijkheid toe, door de goede werken kunnen zij God prijzen, van de boze werken keren zij zich af.”
In een ander visioen, het zevende, komt Hildegard terug op
“de twee orden, de engelen en de mensen”,
waarbij zij aangeeft dat
“God een ware vreugde put uit de lofprijzingen der engelen, net als uit de heilige werken der mensen. Zeker, de engel staat permanent voor Gods aangezicht, terwijl de mens wisselvallig is; mensenwerk is dan ook vaak gebrekkig, terwijl de lofprijzingen der engelen dat nooit zijn”.
.
.
“En weer zag ik: een geweldige stad. Zij was vierhoekig aangelegd en deels van een bijzondere lichtglans, deels van duisternissen als door een muur omgeven. Ook was zij opgesierd met een aantal bergen en figuren. Midden in het oostelijke gebied zag ik een geweldig hoog opstijgende berg van harde heldere steen, in de vorm van een vuurspuwende berg. Van de top ervan straalde licht als een spiegel van zulk een heerlijkheid en zuiverheid, dat deze de glans van de zon leek te overstralen.
In die spiegel verhief zich een duif met uitgespreide vleugels, als wilde zij omhoog vliegen. Deze spiegel verborg tal van geheimenissen in zich. Hij zond een glans van grote breedte en hoogte uit, waarin tal van mysteriën en vele gestalten van zeer verschillende figuren verschenen.
In dezelfde glans, naar het zuiden toe, verscheen een wolk, van boven stralend wit en van onderen zwart. Boven haar glansde een grote schare engelen op, van wie sommige als vuur gloeiden, andere helder straalden en nog andere als sterren schitterden. Zij werden door een windadem bewogen als brandende lichten. Ook waren zij vol stemmen, die klonken als het ruisen van de zee.
En elke windadem liet zijn stem met toornige kracht schallen en maakte daardoor een vuur los tegen de zwarte kant van de wolk. Hierdoor ontbrandde die wolk zonder vlam naar de zwartheid toe. Maar weldra blies de wind de zwartheid weg en liet haar als dichte rook verwaaien en vergaan. Aldus joeg hij het zwarte deel van de wolk van het zuiden over de berg heen, naar het noorden toe in een onmetelijke afgrond. De zwartheid kon zich nu niet meer verheffen; zij liet nog wel een nevellaag over de aarde heen trekken.
En ik hoorde bazuinen uit de hemel schallen en klinken: “Wat is dat toch, wat bij alle sterkte van eigen kracht ten val kwam?” En nu straalde het witte deel van de wolk nog heerlijker dan voordien. Maar de wind, die met zijn drievoudige stem de zwartheid van deze wolk verjaagd had, kon nu niemand meer weerstaan.”
De stem uit de hemel legde Hildegard uit, wat dit geheimzinnige schouwspel betekent. De rechthoekige stad duidt op het vaste werk van Gods Raadsbesluit. Licht en duisternis van de muren verwijzen naar de gelovigen en de ongelovigen. De harde lichte berg verwijst naar de kracht van Gods gerechtigheid. De duif verzinnebeeldt de goddelijke scheppingsordening.
In de spiegel zien de engelen die God dienen, hoe de afvallige Lucifer en zijn volgelingen uit de hemel gestoten zijn en dat de uitverkoren mensen de opengevallen plaats zullen innemen, wanneer de geschiedenis voltooid zal zijn. ‘In jubel daarover, dat zij het getal der gevallenen op die wijze hersteld wisten, vergaten zij de val zelf als was die er nooit geweest.’
De uitlegging bij dit visioenbeeld gaat in het bijzonder over de ordening van de engelen en hun verhouding ten opzichte van God en de mensen. Het volgende visioenbeeld gaat over de mensengeschiedenis.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Mensensamenleving.me 