Tagarchief: bessen

mei15

Wintergreen : etherische olie

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

.

 

.

 

Wintergreen etherische olie

.

Wintergreen etherische oliewordt gewonnen van de Wintergreen Plant, Gaultheria Procumbens.

Dit is een meerjarige altijd groene plant en deze heeft zijn naam te danken aan het feit dat de plant ook in de winter groen blijft.

De plant heeft leerachtige bladeren en witte bloemen die later rode bessen worden.

 

 

 

.

De plant komt in het wild voor aan de voet van de Nepalese Himalaya. Van de blaadjes wordt door middel van stoomdestillatie een etherische olie gemaakt. De olie heeft een specifieke houtachtige, fruitige geur. Onze etherische Wintergreen olie is afkomstig van de Gaultheria Procumbens geteelt in Nepal. Tegenwoordig is de plant wereldwijd gecultiveerd en vind je de plant in haast ieder tuincentrum.

Wintergreen olie is door natuurlijk methylsalicylaat een zeer goede bestrijder van spier- en gewrichtspijn. Het plantje is een zeer rijke natuurlijke bron van methylsalicylaat (de etherische olie bevat tot 98%). Deze grondstof, gebruikt in vele geneesmiddelen en sportcrèmes wordt nu ook op grote schaal synthetisch geproduceerd.

Natuurlijk methylsalicylaat is echter vele malen effectiever dan de synthetische versie. Wintergreen etherische olie wordt daarom veel toegepast bij de behandeling van spier- en gewrichtspijn en is een ideale toevoeging aan massageolie voor na het sporten.

Wetenswaardigheid: De olie wordt in zeer sterke verdunning ook gebruikt in tandpasta, kauwgom en frisdranken (o.a. Cola).

 

Wintergreen olie wordt in de aromatherapie o.a. gebruikt bij:

onzuivere huid, reumatische klachten, spierpijn, gewrichtspijn, spit, neuralgie, ischias en dufheid.

 

 

.

 

 

 

Psychisch

.

Wintergreen olie is op zijn plaats bij geestelijke traagheid en verstarring. Door die verstarring is het niet meer mogelijk om de wereldbeelden van anderen te accepteren en zelfs te veroordelen. Wintergreen zal je helpen de verstarring los te weken en je weer vrij te laten zijn in denken, doen en emoties. Wintergreen etherische olie is uitstekend te combineren met Citroen, Sinaasappel, Pepermunt, Oregano, Rozemarijn, Tijm en Ylang Ylang.

contra-indicatie: kan puur gebruikt irritaties en overgevoeligheid veroorzaken, altijd verdunnen.

Niet innemen, Wintergreen is niet geschikt voor intern gebruik.

 

.

 

.

 

Gebruik van wintergreen etherische olie

.

Bij onzuivere huid: 2 tot 4 druppels Wintergreen in een glas gekookt, afgekoeld water en hiermee de huid deppen of afspoelen

Bij reumatische klachten en spierpijn; 15 tot 20 druppels Wintergreen mengen met een eetlepel plantaardige olie en hiermee de pijnlijke plaatsen masseren. Eventueel nog een paar druppels Pepermunt etherische olie toevoegen om de werking van Wintergreen te versterken.

Ook kan je een badzout maken van 2 eetlepels badzout en 10 druppels Wintergreen en 5 druppels Pepermunt etherische olie.

Verdampen: 8 druppels Wintergreen in de aromalamp zorgen voor een frisse atmosfeer en activeren de geest.

.

 

 

 

 

 

Advertentie
apr18

Gelderse roos : Viburnum opulus

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

 

 

Goed te herkennen aan
– (hoge) struik met in juni witte, platte bloeiwijzen,
– waarvan de randbloemen duidelijk vergroot zijn of
– vanaf augustus met glanzend rode bessen én
– de handvormig gelobde bladeren

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Gelderse roos is een dichte struik van 1,5 tot 3 meter hoog met iets hangende takken. Ze is algemee voor komend in de lage landen. Ze groeit op natte tot vochtige, voedselrijke grond in loofbossen en struikgewas.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Gelderse roos bloeit in juni met witte bloemen, die in een platte, schermvormige bloeiwijze bij elkaar staan. De buitenste, steriele bloemen zijn vergroot, hebben vaak ongelijke kroonbladen en dienen om insecten te lokken voor bestuiving van de kleine bloemen, die in het midden staan. De kleine bloemen zijn regelmatig. De bloeiwijze van Gelderse roos doet schermvormig aan, maar is een tuil.

Het verschil is de plaats van aanhechting van de bloemstelen. Bij een scherm zitten alle bloemstelen binnen één scherm op dezelfde hoogte, bij een tuil op verschillende hoogte. In de bloeiwijze van Gelderse roos is de lengte van de bloemstelen ongelijk, waardoor de bloemen nagenoeg op dezelfde hoogte uitkomen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Blad en takken

 

De grote bladeren zijn handvormig, 3(soms 5)-lobbig en hebben een grof, onregelmatig getande rand. De bovenkant is kaal, de onderkant licht behaard. In de herfst kleuren ze prachtig donkerrood. Jonge takken hebben stompe kanten.

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

De bessen van Gelderse roos zijn licht giftig en daarom voor mensen niet rauw eetbaar. Gekookt kunnen ze wel gegeten worden. De bessen blijven tot ver in de winter aan de struik hangen. Pas wanneer ze bevroren zijn geweest worden ze door vogels en kleine zoogdieren gegeten.

Gelderse roos heeft een bloeddrukverlagende, hart ondersteunende, kalmerende en krampwerende werking. In de fytotherapie wordt Gelderse roos onder andere toegepast bij stress gerelateerde klachten als hoge bloeddruk, hartkloppingen, migraine of spierkrampen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Vergelijkbare soorten

 

Er zijn meerdere struiken met witte bloemen, zoals gewone en Amerikaanse vogelkers, gewone vlier en wilde lijsterbes. Gelderse roos is in bloei makkelijk van de andere te onderscheiden door de vergrote randbloemen in de bloeiwijze. Van de struiken met rode bessen is ze te onderscheiden door haar bladeren. Als enige heeft ze handvormig, grof getande bladeren.

 

 

vlier

 

 

 

Amerikaanse vogelkers

 

 

 

wilde lijsterbes

 

 

 

Algemeen

 

– muskuskruidfamilie (Adoxaceae)
– struik
– algemeen tot vrij zeldzaam
– 1,5 tot 3 m

Bloem
– (room)wit
– juni
– vlakke tuil
– kleine 4 tot 7 mm
– grote 1 tot 2 cm
– stervormig
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– tegenoverstaand
– enkelvoudig
– handvormig
– top spits
– rand grof, onregelmatig getand
– voet afgerond of wigvormig
– hand- en veernervig
– zacht behaard

Takken
– rechtop

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

apr4

Bitterzoet : Solanum dulcamara

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

266px-solanum_dulcamara-01_xndr

 

 

Goed te herkennen aan
overhangende trossen paarse (zelden witte), 5-tallige, knikkende, geurende, bloemen met tot een gele kegel vergroeide helmknoppen

 

09_heidijk_drunen_annie_2011_08_16-23

 

 

 

Algemeen

 

Bitterzoet is een zeer algemeen voorkomende, overblijvende plant en stelt weinig eisen aan grond, hoeveelheid licht en vochtigheid. Ze verdraagt zelfs zoute zeewind. Ze groeit op droge tot natte, min of meer voedselrijke grond in moerasbossen, aan waterkanten, op drijftillen, aan heggen, ook in de zeereep en op geknotte bomen.

 

 

 

 

 

Bloem

 

De bloeiperiode loopt vanaf juni tot en met september. De bloemen zijn paars met in het hart een opvallende gele kegel van vergroeide helmknoppen. Ze staan met 10 tot 25 bij elkaar in overhangende trossen. De kroonbladen van pas geopende bloemen staan eerst recht of zijn licht teruggeslagen; de kroonbladen van de bloemen, die langer open zijn liggen meestal tegen de steel. Elk kroonblad heeft aan de basis twee glanzende, groene vlekken met een witte rand. De bloemen ruiken aangenaam, maar bevatten geen nectar, hoewel dat door de glanzende, groene vlekken wel zo lijkt.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De donkergroene, soms paars aangelopen bladeren zijn aan beide zijden zacht behaard, langwerpig tot eirond, hebben een gave rand en een zwak hartvormige of afgeronde voet. De voet van de bovenste bladeren is vaak spiesvormig of het blad is 3-tallig geoord. De stengels zijn onderaan verhout, kunnen rechtop staan, op de grond liggen of zich winden om andere vegetatie.

 

 

 

 

 

Vrucht

 

De 1 cm grote, ovale bessen, die na de bloei gaan groeien, verkleuren van groen via geel naar rood en zijn glanzend. Ze bevatten vele zaden, die jaren kiemkrachtig blijven. De rijpe bessen zijn zacht en eetbaar voor vogels, die zo mede zorgdragen voor de verspreiding van de plant. Voor de mens zijn ze zeer giftig!

 

 

 

 

 

Toepassingen

 

Bitterzoet bevat glycosiden. Als je op de stengel kauwt proef je eerst de bittere smaak van de glycosiden. Dan gaat het speeksel met de glycosiden reageren en komt er sacharose vrij, dat zoet smaakt. Zoals de meeste nachtschade-soorten is bitterzoet giftig! Ondanks de giftigheid wordt bitterzoet gebruikt in de fytotherapie. Het heeft een vochtafdrijvende, ontstekingremmende en bloedzuiverende werking.

 

 

 

 

 

Weetje

 

Omdat bitterzoet een waardplant is voor de bruinrotbacterie, die besmetting van het oppervlaktewater kan veroorzaken, wordt de plant gezien als een probleem in de land- en tuinbouw. Bestrijding is niet makkelijk, omdat elk stukje wortel dat achterblijft, kan uitgroeien tot een nieuwe plant.

 

 

4195324642_629e060a2c_b

 

 

 

Algemeen

 

– nachtschadefamilie (Solaneceae)
– overblijvend
– zeer algemeen
– 30 tot 200 cm

Bloem
– paars, zelden wit
– vanaf juni t/m september
– tros
– stervormig
– 10 tot 15 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen, vergroeid
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– eirond tot langwerpig
– top spits
– rand gaaf
– voet zwak hartvormig of afgerond
– veernervig
– zacht behaard

Stengel
– rechtop, windend of liggend
– weinig behaard of kaal

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

 

pijl-omlaag-illustraties_430109

 

 

 

mijne kop a4

mrt29

Gezond fruit: zuurbes

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Gezondheid en gezondheidsproducten

.

.

.

.

Gezond fruit: zuurbes

.

De berberis vulgaris, oftewel de zuurbes, is een 1 tot 2 meter hoog wordende struik met heel veel stekende doornen. Vandaar dat je de struik nogal eens tegenkomt als afscheiding van tuintjes. Maar van oudsher werd de struik al gebruikt als afscheiding in wallen om het vee op zijn plek te houden, samen met onder andere de meidoorn.

In de herfst draagt deze struik prachtige langwerpige bessen (model van een klein worstje) die ongelooflijk zuur zijn. Onze ouders gebruikten de berberis vulgaris bij ontstekingen die met koorts gepaard gaan. Dit had een verkoelend effect. Maar ze gebruikten de berberis vulgaris bij nog meer ongemakken, zoals bij hoesten (problemen van de luchtwegen) en bij gal- en spijsverteringsklachten (sterk antibacterieel). De berberine is een heel bekend natuurgeneeskundig product gebruikt in fytotherapie en homeopathie.

.

Voor uitwendig gebruik

.

Bij aambeien en beenkramp kun je het blad en de bast van de twijgen gebruiken. Je maakt een kompres door een linnen of katoenen doek te dompelen in thee die je 10 minuten getrokken hebt van het blad en de bast. Dit is voor uitwendig gebruik. De blaadjes en thee niet innemen. De blaadjes zijn giftig!

.

Voor inwendig gebruik

.

De struiken komen veel voor in het Midden-Oosten. De bessen die in de natuurvoedingswinkels verkocht worden komen daar vandaan. In het Midden-Oosten wordt dankbaar gebruik gemaakt van de bessen door ze toe te voegen aan salades, rijstschotels, toetjes en gebak. Beroemd in Iran is een rijstschotel met berberis en saffraan.

.

.

.

Werkzame stoffen zuurbes

.

In de fytotherapie wordt met name de wortel en de wortelbast gebruikt. Soms wordt de bes en het blad eveneens aangewend voor medicinale doeleinden. De belangrijkste werkzame stof in zuurbes is de alkaloïde berberine. Daarnaast zitten de alkaloïden jatrorrhizine, palmatine, oxyacanthine, magnoflorine, berberubine, berbamine, columbamine, isoterandine en chelidoninezuur erin. Voorts bevat de zuurbes resinen, tanninen en vitamine C.

.

Zuurbes voor de spijsvertering

.

De bittere alkaloïden berberine en oxyacanthine maken van zuurbes een eetlustopwekkend middel. Daarnaast is het een maagversterkend middel. Het zorgt ervoor dat er meer galzuren worden aangemaakt zodat het eten beter verteerd kan worden. Daardoor is het goed voor de spijsvertering in het algemeen en worden voedingsstoffen beter opgenomen in het lichaam. Hierdoor zorgt het tevens voor een laxerende werking. Verder is het zurige van de bes een middel dat braakneigingen indamt. In de fytotherapie wordt zuurbes ingezet bij de volgende indicaties:

Dyspepsie,

Anorexia,

Lever- en galstuwingen,

Galstenen,

Galkolieken,

Misselijkheid, braakgevoelens,

Constipatie.

.

.

.

.

Zuurbes bij nierproblemen

.

Zuurbes heeft een urinedrijvende werking. Er zitten stoffen in die de nieren stimuleren in hun werking. Op deze manier worden ongewenste afvalstoffen beter uit het lichaam afgevoerd en kunnen nierproblemen zoals nierstenen niet of minder snel ontstaan. Er geldt een contraindicatie voor het gebruik van zuurbes bij nierproblemen als met tijdens een nieraandoening koorts heeft. Mocht de patiënt geen koorts hebben dan kan de zuurbes worden aangewend bij:

Nefrolithiasis of nierstenen,

Oedeem,

Urineretentie,

Ureterpijnen.

.

Overige medicinale werkingen zuurbes

.

De zuurbesbast is een tonicum voor de bloedvaten en wordt bij spataderen en aambeien ingezet. De antibacteriële werking van zuurbes wordt gebruikt bij infectieuze diarree, giardiasis, oppervlakkige ooginfecties, leishmaniasis, malaria, trichomoniasis en trypanosomiasen.

.

Dosis en waarschuwing

.

De wortel moet slechts in beperkte mate gegeten worden. De voorgeschreven maximum dosis is 0.6 gram, driemaal daags. Van de wortel wordt een kort afkooksel die je als thee kan drinken. Hiervoor wordt 40 gram per liter water gebruikt en er wordt aangeraden hier drie koppen thee per dag van te drinken teneinde de medicinale werkzaamheid te verkrijgen. Je kunt een tinctuur of moedertinctuur kopen op basis van een voorschrift van en fytotherapeut. Zuurbes wordt niet gegeven aan zwangere vrouwen omdat het de baarmoeder te veel stimuleert. Bij irritatie van het maagdarmslijmvlies wordt zuurbes niet voorgeschreven omdat het een te prikkelende werking heeft.

.

.

.

.

Hoestsiroop

.

Voor een hoestsiroop pers je de rijpe bessen, door ze in de blender te doen. Voeg zoveel honing toe dat het gelijke delen zijn en het mengsel een beetje te pruimen is (minder zuur). Dit mengsel niet verhitten! Roer het mengsel elke dag om. Zo krijg je een verzadigde oplossing. Na circa 14 dagen kun je dit mengsel in een donker glas op een koele plaats bewaren tot gebruik. Om het langer te bewaren moet het mengsel verzadigd zijn door de honing.

.

Jam

.

Voor de berberisjam, -confiture  of -compote kun je de bessen aan de kook brengen met een pectinegeleer-middel (bijvoorbeeld Marmello), geleisuiker of stevia. Daarna de potjes op de kop wegzetten tot gebruik. Heerlijk voor onder andere op je boterham of in je muesli. Zo serveer je gezondheid op je bord met berberis vulgaris.

.

.

.

.

.

.

mrt23

Jeneverbes: etherische olie.

Geplaatst op door
Standaard

categorie :  Gezondheid en gezondheidsproducten

 

 

 

 

 

Jeneverbes etherische olie

 

Jeneverbes etherische olie komt van de Jeneverbes struik, Juniperus communis, een groenblijvende struik of boom met naaldvormige bladeren behoort tot de Cypressenfamilie.

Omdat de bessen 2-3 jaar nodig hebben om te rijpen komen aan één boom zowel donkerblauwe, rijpe bessen als groene, onrijpe bessen.

De boom stamt oorspronkelijk uit noordelijke streken, Noord-Azië en Noord-Amerika maar komt nu ook veel voor in de Zuid-Europese landen. Italië, Kroatië en Albanië zijn grote bessenleveranciers.

 

 

 

 

Jeneverbes bezit een uitgesproken aromatische geur, die uit alle delen van de plant opstijgt. Het hout werd gebruikt om vlees te roken en de bessen worden traditioneel gebruikt om `Gin` te parfumeren. Onze `jenever` heeft zijn oorsprong in deze plantennaam.

 

 

De etherische olie wordt verkregen door destillatie met waterdamp van vers geoogste takken met bessen.

De olie heeft een lichtgele kleur met een houtige geur die op die van dennenaalden lijkt en werkt sterk reinigend op lichaam en geest.

 

 

 

 

Jeneverbes ondersteunt het lichaam bij de ontgifting, het kan de afscheiding stimuleren van vloeibare en vaste giftige stoffen.

Jeneverbes etherische olie is zeer heilzaam bij gewrichtspijn,  reumatische klachten, jicht, zenuwpijnen en spierpijn.

Maar wordt in de aromatherapie ook gebruikt voor: opkomende verkoudheid, jeuk, jeugdpuistjes en onzuivere huid, verminderde eetlust, brandend maagzuur, cellulite, menstruatiepijnen, witte vloed, blaasontsteking, angst, nervositeit, stress.

 

 

Psychisch/spiritueel gebruik van jeneverbes etherische olie

 

Jeneverbesolie heeft een kalmerende, rustgevende en verfrissende werking. Vooral mensen die lijden aan stress of angsttoestanden, vermoeidheid of overspannen zijn, kunnen de olie een tijdje in de verdamper gebruiken.

 

 

Jeneverbesolie is een ontgiftende olie die helpt bij het opruimen van opgehoopte negatieve energieën. De olie kan ook gebruikt worden om kamers en gebouwen te zuiveren van ongewenste energie.

Zoiets is heel nuttig als er een nieuw huis wordt betrokken of als er iets onprettigs in het eigen huis is gebeurd. Doe de olie in een aromalampje of verstuiver en laat het hele gebied dat gezuiverd moet worden zich met de geur vullen.

 

contra-indicatie: niet gebruiken tijdens zwangerschap omdat de olie de baarmoederspier stimuleert. Niet bij nieraandoeningen en niet langer dan 6 weken achtereen gebruiken.

Jeneverbes kan goed gecombineerd worden met lavendel, cypres, den, rozemarijn, geranium, elemi, vetiver, ceder en citrusoliën.

 

 

Gebruik van jeneverbes etherische olie

 

Bij slappe spieren: 10 druppels Jeneverbes mengen in een eetlepel plantaardige olie en met dit mengsel de spieren masseren.

Bij psoriasis kan je de olie onverdund gebruiken om de huid schoon te maken. (gebruik wel een goede kwaliteit etherische olie)

Massageolie voor gespannen/verharde spieren:  meng 4 druppels jeneverbes, 4 druppels citroen, 2 druppels lavendel, 2 druppels rozemarijn en 2 druppels wintergreen met 50 ml. amandel olie en masseer de gevoelige plekken.

Eczeem, onzuivere huid, jeugdpuistjes:  Maak een gezichtstonic van 20 druppels jeneverbes in een glas gekookt, afgekoeld water en hiermee iedere avond de huid deppen of afspoelen.

 

 

 

 

 

 

jan24

Asperge / Liggende asperge : Asparagus officinalis

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

Goed te herkennen aan

– de kleine, licht geelgroene, klokvormige, hangende bloemetjes en
– de lijnvormige “bladeren” aan
– een sterk vertakte, struikvormige plant

 

 

gewone asperge

gewone asperge

 

 

 

liggende asperge

liggende asperge

 

 

 

Algemeen

 

Er komen twee soorten asperge voor : asperge en liggende asperge. De eerste soort wordt ook als groente gekweekt. De beide soorten lijken veel op elkaar. De foto met de groene vruchten is van liggende asperge, de andere van asperge.

Asperge en liggende asperge behoren tot de oorspronkelijke flora van de lage landen. Omdat asperge al eeuwen lang verbouwd wordt als groente, is het niet altijd vast te stellen of een in de natuur voorkomende aspergeplant oorspronkelijk wild dan wel een ontsnapte cultuurplant is. Men neemt aan dat de exemplaren langs de rivieren en in de duinen wilde planten zijn.

Asperge is algemeen voorkomend in de duingebieden en in Limburg. Elders is ze plaatselijk vrij algemeen. Ze groeit op droge tot vochtige, vaak geroerde zandgrond in duinstruikgewas, grindbanken en aan oevers.
Liggende asperge groeit op open plaatsen met droge, kalkrijke, grazige zandgrond in de duinen, vooral nabij bebouwing.

 

 

liggende asperge met bessen

 

.

 

Bloem

 

Beide asperge-soorten zijn overblijvende, sterk vertakte, struikvormige planten, die tot 2 meter hoog kunnen worden. Ze bloeien van mei tot en met juli met kleine, klokvormige, licht geelgroene, hangende bloemetjes.
Asperge is tweehuizig. Dat betekent dat een bloem mannelijk of vrouwelijk is en er aan een plant maar 1 soort bloem zit; er zijn mannelijke en vrouwelijke aspergeplanten.

 

 

asperge

 

 

 

liggende asperge

 

 

 

asperge

 

 

 

Blad en stengel

 

De naaldvormige “blaadjes” zijn geen blaadjes maar takjes. De eigenlijke bladeren zijn de kleine, schubvormige, driehoekige vliezen, die onderaan de stengel wat groter en daar duidelijker zichtbaar zijn.
In de herfst wordt de plant strokleurig en kleuren de bessen mooi oranjerood.

 

 

 

 

 

Insecten

 

De kleurrijke aspergehaantjes of aspergekevertjes (Crioceris asparagi) kunnen grote schade aanrichten. Zowel de volwassen kevers als de larven eten de groene delen van asperge en kunnen zo een hele plant kaal eten. Aspergetelers zijn daar uiteraard niet blij mee en bestrijden de kevers direct. De kevers zetten zwarte eitjes af loodrecht op de verschillende delen van de plant. Binnen een week komen de eitjes uit en zit de plant vol met grijze larven.

 

 

aspergekevertje

 

 

 

Vergelijkbare soorten

 

Zoals gezegd lijken asperge en liggende asperge erg op elkaar. De verschillen zitten in de stengel en de kleur en de lengte van de takjes. De stengel van liggende asperge is aan de voet geknikt, de takjes zijn grijsgroen en 5 tot 10 mm lang. Asperge heeft een rechtop staande stengel en de groene takjes zijn 5 tot 25 mm lang.

 

 

Algemeen

 

– aspergefamilie (Asparagaceae)
– overblijvend
– algemeen tot zeer  zeldzaam
– 0,2 tot 2 meter

Bloem
– licht geelgroen
– vanaf mei t/m juli
– alleenstaand
– klokvormig
– 4 tot 6,5 mm
– 6 bloemdekbladen
– 6 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– schubvormig
– top spits
– rand gaaf
– vliezig

Stengel
– rechtop of liggend
– kaal
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

botanische-tekening-gr-asperge

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

John Astria

jan7

Boksdoorn

Geplaatst op door
Standaard

categorie : Kamerplanten en bloemen

 

 

 

boksdoorn

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de oranje, eironde tot langwerpige bessen aan
– een gedoornde struik met helder roze, trechtervormige bloemen,
– waarvan de meeldraden en stijl ver buiten de kroon steken

 

 

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Boksdoorn is een doornige, niet inheemse struik, afkomstig uit China, in de 18de eeuw in Europa ingevoerd en sindsdien ingeburgerd. Vanwege het uitgebreide wortelstelsel en de doornige takken is ze zeer geschikt om verstuiving tegen te gaan, daarom is ze aangeplant in de duingebieden, waar ze zich goed kan handhaven. Het wortelstelsel houdt het zand vast en de doornige takken, die een haag vormen, breken de wind. In de duingebieden komt de plant vaak voor, elders is ze zeer zeldzaam.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Boksdoorn bloeit vanaf mei tot in de herfst. De bloemen staan met 1 tot 4 in de bladoksels. Ze zijn helder roze, de kroonbladen zijn buisvormig vergroeid, de kroonslippen recht afstaand. Meeldraden en stijl steken ver buiten de bloem. De kelk is klokvormig en onregelmatig 3 tot 5-slippig.

 

 

boksdoorn-bloem

 

 

 

Blad en vrucht

 

De slanke takken worden hout, zijn meestal gedoornd, staan eerst rechtop en gaan later boogvormig overhangen. De bladeren staan verspreid, alleen of in een groepje. Ze zijn langwerpig, kaal en in het midden het breedst. De vrucht is een oranje, eironde tot langwerpige bes.

 

 

 

 

 

Toepassing

 

Net als alle planten uit de nachtschadefamilie is boksdoorn licht giftig, maar ondanks dat worden de bessen wel gegeten. Ze bevatten veel antioxidanten, vitamines en mineralen en worden verkocht als superfood onder de naam goji bessen.

 

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– nachtschadefamilie (Solanaceae)
– overblijvend
– plaatselijk vrij algemeen tot zeer
zeldzaam
– 1 tot 3 meter

Bloem
– helder roze
– vanaf mei tot in de herfst
– gesteeld alleenstaand
– stervormig
– 8 tot 9 mm
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 3, 4 of 5 kelkbladen, vergroeid
– 4 of 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– verspreid
– enkelvoudig
– lancetvormig
– top spits
– rand gaaf
– voet wigvormig
– veernervig

Stengel
– rechtop of gebogen
– meestal gedoornd
– rolrond

zie wilde bloemen

 

 

 

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

 

John Astria

nov30

De Aglanomea

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

De Aglaonema komt van oorsprong uit tropische gebieden van Indonesië en omstreken. Aglaonema soorten behoren tot de familie Araceae, oftewel Aronskelken. Aglaonema’s hebben bont blad en blijven over het algemeen redelijk klein. Deze soort is gemakkelijk in onderhoud.

 

 

 

 

 

 

Aglaonema’s stellen geen hoge eisen wat betreft het water geven. Deze kamerplanten hebben namelijk weinig problemen met een onregelmatige watergift, zolang de wortels maar niet in het water staan. Daarom is het beter om bij twijfel te wachten met water geven. Meerdere dagen in droge grond overleeft de Aglaonema zonder pro-blemen. In de winter kan de Aglaonema zelfs weken zonder. De Aglaonema blijft op zijn mooist indien de grond in de zomer licht vochtig is. In de winter mag de grond opdrogen tussen de gietbeurten.

De hoeveelheid is afhankelijk van verschillende factoren, daarom is het verstandig om te beginnen met kleine hoeveelheden water per gietbeurt. Is de grond binnen 4 dagen droog, geef dan iets meer. Is de grond na 10 da-gen nog steeds erg nat, geef dan minder. Steek een vinger in de grond om te controleren of de grond vochtig aanvoelt. Bij een nieuwe binnenplant is het verstandig om dit op het begin regelmatig te doen. Na enkele keren water geven leer je vanzelf hoeveel en hoe vaak jouw Aglaonema nodig heeft.

 

 

 

 

 

Watersysteem

 

Indien je de kamerplant opmaakt met vulcastrat en een watermeter veranderd de watergift. Hierbij geef je een-maal per twee weken water, totdat de watermeter begint te bewegen. Des te kleiner de uitslag, des te beter. De watermeter geeft namelijk aan dat er te veel water in de pot staat. Je kunt dan ook het beste de watergift stoppen vlak voordat de watermeter uitslaat. In de winter kun je eenmaal per 4 weken water geven.

 

 

Aglanomea lipstick

 

 

 

Sproeien

 

Een Aglaonema 2x per week sproeien is niet noodzakelijk maar verkleint de kans op spint. Daarnaast is het ver-standig de Aglaonema 3x per jaar af te spoelen om zo de huiskamerplant stofvrij te houden. Bovendien werkt dit preventief tegen ongedierte. De beste methode hiervoor is om de grond zoveel mogelijk met huishoudfolie af te dekken en de Aglaonema onder de douche met lauw water stevig af te spoelen. Doe dit zowel onder als boven het blad.

 

 

 

 

 

Licht en Warmte

 

De Aglaonema groeit van nature onder een dicht bladerdek. Daarom gedijt de Aglaonema het best op donkere of beschaduwde standplaats. Maar de Aglaonema dient wel zonlicht te ontvangen, alleen kunstlicht is niet voldoen-de. Maximaal 3 uur direct zonlicht. Het liefst alleen ochtend of avond zonlicht. Dit betekent dat de Aglaonema direct voor een raam op het noorden mag, 2-4 meter voor een raam op het westen of oosten. Of 3-6 meter voor een raam op het zuiden.

 

 

 

 

 

Minimale temperatuur

 

 

 

overdag: 20° C

‘S nachts: 15 ° C

 

 

Aglaonema standplaats

 

 

 

Verpotten

 

Omdat de Aglaonema langzaam groeit is verpotten niet vaak nodig. Maar na aanschaf is het wel mooier om de Aglaonema in een grotere sierpot te plaatsen. Dit kan direct na aanschaf, maar is beter in de lente of zomer. Neem een sierpot met een diameter van minimaal 20% breder als de vorige. Gebruik gewone universele pot-grond en probeer zo min mogelijk wortels te beschadigen. Het is verstandig om bij hoge vazen een inzethoes te gebruiken. Dit voorkomt dat er onderin de pot water gaat rotten, wat buiten het bereik van de wortels is.

 

 

Aglaonema verpotten

 

.

 

Voeding

 

De Aglaonema groeit langzaam, daarom verbruikt deze binnenplant weinig voeding. Bemesten is niet nodig in de rustperiode (winter) en niet noodzakelijk in de herfst. Na 4x water geven, geef je de plant vloeibare voeding. Of 1/4 van de aanbevolen dosering van vloeibare voeding, bij elke keer dat je de plant water geeft. Gebruik nooit een overdosis, ook niet na een periode dat de binnenplant geen voeding heeft gehad.

 

 

 

 

 

Onderhoud

 

Verkleurde bladeren

 

De Aglaonema heeft niet snel last van verkleurende bladeren. Indien de bladeren lichter van kleur of zelfs geel worden kan de kamerplant het beste een meter verder van het raam worden geplaatst. Indien de Aglaonema te lang droog heeft gestaan zullen de onderste bladeren bruin of geel worden, over het algemeen overleefd de Aglaonema dit wel.

 

 

Snoeien

 

Aglaonema kamerplanten worden nooit groot. Snoeien is daarom overbodig. Lelijke of verkleurde bladeren kun-nen het beste 3 cm van de stam worden afgeknipt. Zo spaart de kamerplant energie. Bovendien blijft de plant zo mooier.

 

 

Vermeerderen

 

Aglaonema huiskamerplanten kunnen worden gestekt en gescheurd.

 

 

Aglaonema onderhoud
.
.
.
.

Bloemen

 

De bloei van een Aglaonema is niet altijd zichtbaar omdat de bloemen onder het blad zitten. Daarnaast bloeit een Aglaonema niet vaak. Het beste is om de bloemen weg te knippen. De Aglaonema steekt namelijk veel energie in de bloemen, dit kan ten koste gaan van de sierwaarde van de plant.

 

 

Aglaonema in bloei
.
.
.

Giftig

 

Het sap en de bessen van de Aglaonema zijn licht giftig. Al zijn er ook verschillende bronnen die melden dat de Aglaonema niet giftig is. Elke kamerplant wordt door kwekers behandeld tegen ongedierte, dit zorgt ervoor dat elke kamerplant niet geschikt voor consumptie. De sappen van de Aglaonema kan leiden tot huidirritatie bij men-sen maar ook huisdieren. Het leidt zelden tot de dood bij katten, honden en vogels.

 

 

 

Ziektes

 

De Aglaonema groeit van nature in vochtige omstandigheden. Een droge lucht maakt de kamerplant vatbaarder voor spint. In een enkel geval krijgt de plant last van dop- of wolluis.

 

 

 

 

3d-gouden-pijl-5271528

 

 

preview en aankoop boek “De Openbaring “: 

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

 

 

 

JOHN ASTRIA

JOHN ASTRIA

aug23

Wilde kamperfoelie : Lonicera periclymenum

Geplaatst op door
Standaard

categorie : kamerplanten en bloemen

 

 

 

 

 

Goed te herkennen aan
– de trossen lange, smalle bloemen met ver uitstekende meeldraden,
– roze, (room)wit en geel gekleurd (of een combinatie hiervan),
– aan een klimmende plant

 

 

 

 

 

Algemeen

 

Wilde kamperfoelie is een overblijvende plant, die algemeen voorkomt in de Lage Landen. Ze groeit op natte tot droge, vrij zure, matig voedselrijke grond in bossen, struikgewas, moerassen en aan slootwallen, in de duinen vaak op de grond liggend. Ze is ook te koop als tuinplant.

 

 

 

 

 

Bloem

 

Wilde kamperfoelie bloeit vanaf juni tot en met oktober. De bloemen vormen een gesteelde, hoofdjes-achtige bloeiwijze; het zijn een aantal kransen dicht op elkaar, gescheiden door kleine schutbladen. Vooral in de avond verspreiden de bloemen een heerlijke, zoete geur. Jonge bloemen zijn (room)wit, oudere bloemen worden geel. Bloemen en knoppen in de zon lopen vaak rozerood aan.

De bloemen hebben een lange kroonbuis, waarin zich de nectar bevindt. De ongedeelde onderlip en de bredere, 4-spletige bovenlip krommen zich ver achterwaarts, waardoor de bloemen een landingsplaats voor insecten missen. Ze worden daarom voornamelijk bezocht door nachtvlinders, die voor de bloem in de lucht blijven hangen en met hun lange tong de nectar uit de kroonbuis opzuigen.,De kelkbladen, de schutbladen, de jonge takken en de buitenkant van de bloemen zijn met klierharen behaard.

 

 

 

 

 

Blad en stengel

 

De bladeren zijn eirond en kortgesteeld, bovenzijde groen, onderzijde grijs-groen. De stengel windt zich om de takken van struiken als meidoorn en duinroosje of draaien om elkaar. Bij gebrek aan steun liggen de stengels op de grond. Ze kunnen tot 10 meter lang worden. Vaak zijn ze rood-paars verkleurd. Jonge bladeren en takken hebben een lichte beharing, die na verloop van tijd verdwijnt.

 

 

 

 

 

Vrucht

 

De bessen verkleuren van groen naar prachtig, mat glanzend rood. Ze dragen de resten van de kelk als een donker kroontje.

 

 

 

 

 

 

 

 

Vergelijkbare soorten

 

 

Tartaarse kamperfoelie : 2 bloemen op 1 steel in de bladoksels, bloemen roze, rood of wit, buitenkant bloemkroon kaal.

 

 

 

 

 

 

Rode kamperfoelie : 2 bloemen op 1 steel in de bladoksels, bloemen geelwit, buitenkant bloemkroon viltig behaard.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tuinkamperfoelie : ongesteelde bloeiwijze, bladeren van bloeiende takken aan de voet tot een schoteltje vergroeid, geurend, zelden verwilderd.

 

 

 

 

 

 

Wilde kamperfoelie : gesteelde bloeiwijze, bladeren van bloeiende takken aan de voet niet vergroeid, geurend.

 

 

 

 

 

Algemeen

 

– kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae)
– overblijvend
– zeer algemeen tot zeldzaam
– tot 3,00 meter

Bloem
– wit, geel, roze, rood
– vanaf juni t/m oktober
– gesteeld hoofdje
– 4 tot 5 cm
– buisvormig
– 5 kroonbladen, vergroeid
– 5 kelkbladen
– 5 meeldraden
– 1 stijl

Blad
– tegenoverstaand
– enkelvoudig
– eirond
– top spits
– rand gaaf
– voet wigvormig
– veernervig

Stengel
– neer- of overhangend, windend
– glad en kaal

zie wilde bloemen