Tagarchief: islam

nov14

Dierenrechten volgens de Islam

Geplaatst op november 14, 2024 door tornado1961

categorie : religie

Volgens de wetenschap en de evolutietheorie is de mens niet superieur aan de andere soorten, maar is de mens slechts een soort tussen de soorten. Ook de Koran is deze mening toegedaan en beklemtoont de absurditeit en onwenselijkheid van het antropocentrisme:

“De schepping van de hemel en van de aarde is groter dan de schepping van de mens, maar de meeste mensen weten het niet.” (Koran 40:57)

.In de Koran Notities “”Dierenrechten in de Islam” wordt een uitgebreide analyse gemaakt van de dierenrechten op grond van de Koran en de Sunna. Daaruit citeren we volgende besluiten :

Islam over de plaats van de dieren en hun rechten

Dieren aanbidden en verheerlijken God.
Zoals de mensen een gemeenschap vormen, vormen ook dieren gemeenschappen op zich, en hebben zij dus alle daarmee geassocieerde rechten (recht op gezonde voeding, op beschutting tegen slecht weer, op sociaal leven, op recreatiemogelijkheden, op het zelf grootbrengen van de eigen kinderen, enz).
Dieren hebben een bewustzijn (geest en verstand), handelen intelligent en doelgericht en hebben gevoelens; hun gevoelens mogen niet gekwetst worden.
Dieren hebben een waardigheid en een schoonheidsgevoel. Zij moeten daarin gerespecteerd worden.
Dieren hebben een geboorterecht op hun deel van de natuurlijke rijkdommen, zelfs als er onder de mensen schaarste heerst aan voedsel en water.
Dieren hebben recht op waardig fysisch, psychisch en sociaal leven.
Dieren hebben recht op aandacht en op een zorgzame behandeling.
Goede daden tegenover een dier worden beloond, voor slechte daden tegenover een dier zal men op Oordeelsdag verantwoording moeten afleggen en mogelijks gestraft worden, mogelijks zelfs met eeuwige verbanning naar de hel.

Islam staat volgende zaken NIET toe

het slaan van een dier in het aangezicht;
het brandmerken van een dier op gevoelige plaatsen zoals het gezicht;
het overbelasten van een lastdier;
het doden van een dier in het bijzijn van een ander dier (om de gevoelens van het ander dier niet te kwetsen);
het doden van een dier op een wrede manier of voor het plezier;
het doodmartelen of nodeloos doen lijden van dieren (zelfs al gaat het om de meest schadelijk geachte soorten, zoals schorpioenen enz);
het klaarmaken van slachtgerief (scherpen van mes) in bijzijn van het te slachten dier;
een dier laten wachten om gedood te worden;
een dier vastbinden en dan doden;
het versnijden van een voor voedsel gedood dier alvorens lijkstijfheid is ingetreden (door de verplichting zolang te wachten, verzekert Islam dat een dier dat dood lijkt maar waar nog een sprankeltje leven in zit, zeker geen pijn zou toegebracht worden);
het tegen elkaar opzetten van dieren en dierengevechten (hanengevechten, stieren- gevechten, …);
jachtsporten (vossenjacht,…);
het verminken van dieren en verwijderen van een deel van een dier terwijl het in leven is (met als uitzondering wanneer het nodig is om het leven van een dier in nood te redden – vb amputatie is toegestaan en is zelfs een goede daad wanneer dit het leven van een dier in nood kan redden);
het vangen van vogels en hen in kooien stoppen zonder enig speciaal doel (dit wordt aanzien als abominabel);
het opsluiten van dieren zonder voedsel;
het toebrengen van lichamelijke of emotionele schade aan een dier tijdens leven of gedurende de slacht;
het begaan van lichamelijke of geestelijke wreedheden tegenover dieren;
factory farming (dwz het grootschalig kweken van dieren volgens industriëe veehouderijmethodes)
experimenten op dieren;
afmaken van dieren voor hun vacht (Islam laat enkel gebruik toe van huiden of pels van gedomesticeerde dieren die een natuurlijke dood stierven of van dieren die gedood werden voor voedsel);
het doden van een dier zonder rechtvaardigbare reden (dit is zelfs één van de hoofdzonden);
verspilling in het algemeen, en in het bijzonder van producten waarvoor dieren gedood werden;
het doden van dieren tijdens oorlog behalve wanneer dit nodig is voor voedsel;
het doden van dieren voor voedsel zonder “In de Naam van God” te zeggen (en dit om de mens er nogmaals aan te herinneren dat het leven heilig is en men geen andere reden mag hebben om het leven van het dier te beëindigen, dan de nood om voedsel;
het consumeren van producten van dieren die niet correct geslacht of tijdens het leven mishandeld werden, vermits die producten daardoor onwettig werden voor consumptie. Dit laatste zou men kunnen aanzien als een preventieve maatregel die er voor zorgt dat muslimboeren hun dieren goed behandelen.

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

nov1

Wat is een fatwa in de Islam?

Geplaatst op november 1, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

WAT IS EEN FATWA IN DE ISLAM ?

In het Westen wordt om de paar maanden een eigenaardig maar hardnekkig misverstand gelanceerd dat een fatwa een doodsoordeel zou zijn uitgesproken over mensen die kritiek hebben op de islam. Dergelijke stelling voedt de negatieve beeldvorming over de islam, die daardoor vijandig, bloeddorstig, onverdraagzaam en bedreigend overkomt. Sommigen duiden het woord fatwa zelfs als “doodsvloek” en plaatsen hem daarmee haast in het rijk der magie.

Wat is een fatwa nu eigenlijk en wie kan een fatwa aanvragen?

Gedegen kennis van de islam vergt voor moslims vele jaren hogere studies . Moslims die zich in hun dagelijks leven wensen te laten leiden door de Koran en de Sunnah hebben niet voldoende kennis van het hele rechtsstelsel. Daarom is het de gewoonte in de mpslimwereld om uitleg te vragen aan een geleerde. Dat kan gaan over dagdagelijkse dingen tot ingewikkelde theologische, politieke en sociologische kwesties. Om het even wie kan zo een vraag stellen, men hoeft geen moslim te zijn. Een geleerde formuleert dan een antwoord op basis van de Koran en Sunnah. Dit antwoord noemt men een fatwa.

Een fatwa is een opinie van een geleerde, op basis van de Koran en de Sunnah, in antwoord op een vraag gesteld door om het even wie (muslim of niet-muslim) en over om het even wat

Verschillende geleerden kunnen op dezelfde vraag een ander antwoord geven. Het gebeurt ook vaak dat de fatwa (religieuze opinie) van de ene geleerde tegengesproken wordt in een fatwa van een andere geleerde. De vertaling die het best de betekenis van ‘fatwa’ benadert is Question and Answer’ (Vraag en Antwoord)

Een fatwa is dus helemaal geen doodsoordeel. Dat misverstand is wellicht ontstaan naar aanleiding van een fatwa van de hand van een Shiitisch geleerde waarin hij antwoordde op een vraag over het boek van S. Rushdi. De geleerde stelde dat volgens hem S. Rushdie de doodstraf verdiende. Op de fatwa (‘religieuze opinie’) kwam in de moslimwereld onmiddellijk een storm van protest op gang en talrijke geleerden schreven fatwas waarin zij de fatwa tegen Rushdi als onislamitisch bestempelden.

Een fatwa is immers geen onfeilbare leidraad zoals de Koran. Een fatwa is een in de wet gefundeerde opinie van een geleerde, en die geleerde wordt beïnvloed door culturele factoren, door de leringen van de specifieke groepering of school waartoe hij behoort, enz. Zo kan het zijn dat de legale opinie van een geleerde door de meerderheid van de moslims verworpen wordt. Het is dus niet omdat een of andere moslim een fatwa formuleert, dat alle moslims het daarmee eens zijn, verre van zelfs.

Wanneer men een fatwa leest, mag men de daarin geformuleerde stellingen dan ook niet veralgemenen tot ‘de moslims zeggen’, of ‘de islam beweert. Het is alleen die geleerde die iets beweert, en die daarin niet noodzakelijk gesteund of bijgetreden wordt door andere geleerden en door de meerderheid van de moslims.

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

okt22

Wat is de Jihad voor moslims?

Geplaatst op oktober 22, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

1. Wat is jihad?

Het Arabische woord jihad is een erg brede term. De betekenis ervan is: streven naar een betere manier van leven. Dat is uiteraard niet beperkt tot moslims, zoals blijkt uit het volgende vers waarin niet-moslim ouders ernaar streven (jahadaka – jihad voeren) om hun kinderen die zich bekeerd hebben tot de islam, naar de godsdienst van de ouders te doen terugkeren.

De Koran stelt:

“”En Wij hebben de mens opgedragen goed voor zijn ouders te zijn. Als zij er echter bij jou naar streven (Jahadaka) aan Mij metgezellen toe te voegen waarvan jij geen kennis hebt, gehoorzaam hun dan niet….” (Koran, 29:8)

Omwille van het belang van het streven naar het goede wordt jihad door sommigen zelfs aanzien als de zesde pijler van de islam vermits elke moslim zich elke dag opnieuw moet inzetten om zichzelf en de samenleving waarin hij leeft te verbeteren.

De strijd tegen het eigen ik (hebzucht, hoogmoed, afgunst, enz) wordt beschouwd als de hoogste vorm van jihad.

Maar ook een artikel schrijven om de islam uit te leggen is jihad, het wordt beschouwd als jihad voeren met de pen. Wanneer men voor een keuze staat, is het jihad het beste van de twee alternatieven te kiezen. Armen helpen en goede werken doen, is een vorm van jihad. Z’n best doen voor een examen op school, is een vorm van Jihad. De boodschappen van een oude dame dragen, is jihad. Alles wat ertoe leidt dat het individu en de samenleving er beter van worden, is jihad.

In zeer uitzonderlijke gevallen ( bijvoorbeeld wanneer een moslimland aangevallen wordt en wanneer alle mogelijkheden om op een vreedzame wijze de aanval af te slaan mislukt zijn ) kan streven naar het beste erin bestaan het eigen leven of het land gewapenderhand te verdedigen. Slechts in dit geval, komt jihad neer op oorlogsvoering. Dit is slechts toegelaten onder strikte voorwaarden en omstandigheden.

Moslims mogen nooit als eerste een land aanvallen en mogen enkel de eigen samenleving verdedigen tegen een aanval door anderen. Zoals ook bij ons alleen de regering over een oorlog kan beslissen, zou ook in de islam slechts kunnen beslist worden tot een dergelijke strijd door het hoogste en representatieve gezag of door een unanieme beslissing van legitieme leiders die de steun genieten van de overgrote meerderheid van moslims. Extremisten die geweld plegen overtreden dus de islam vermits hun strijd niet kadert in een door legitieme moslimoverheden besliste verdediging.

Wanneer het hoogste gezag zou beslissen zich gewapend te verzetten tegen een aanval, mogen moslims slechts strijden tot de aanval op hun samenleving afgeslagen is. Tijdens een oorlog moeten zij zich ook door hoogstaande morele principes laten leiden. Soldaten van de tegenpartij die zich overgeven, moeten zij bescherming bieden als krijgsgevangenen enz. Bovendien mag er slechts gestreden worden door en tegen soldaten en moeten burgerbevolking en dieren beschermd worden. Verder moeten ook priesters en kloosterlingen van andere religies met rust gelaten moesten worden, en mogen hun gebedshuizen niet vernield mochten worden.

Abu Bakr, de eerste kalief, legde volgende 10 regels vast voor oorlogsvoering (uit: Al-Muwatta, Volume 21, Hadith 10) :

Dood geen vrouwen
Dood geen kinderen
Dood geen bejaarden
Dood geen zieken.
Hak geen bomen om of verbrand ze niet, vooral als het fruit dragende bomen zijn (ook de oogst mag niet vernield worden)
Verniel geen onbewoonde plaatsen.
Dood geen dieren behalve voor voedsel.
Verbrand geen bijen en drijf hen niet uiteen.
Steel niets van de zaken die in beslag genomen werden gedurende de strijd.
En handel niet laf.

Zoals gezegd is een gewapende strijd slechts toegestaan om een aanval af te weren en nadat alle andere middelen om de zaak vreedzaam op te lossen uitgeput zijn. De islam verbiedt moslims dan ook deel te nemen aan wat men in de westerse geschiedenis kent als een heilige oorlog om anderen tot het eigen geloof te dwingen. Dit verbod hangt samen met het feit dat in de Koran God zelf alle mensen het recht van godsdienstvrijheid garandeert en moslims uitdrukkelijk verbiedt anderen te dwingen tot de islam of dat zelfs maar te proberen.

Jihad betekent in elk geval niet een heilige oorlog (arabisch: ‘harbun muqaddasatu’ of ‘al-harbu al-muqaddasatu’) in de zin van een oorlog om anderen te dwingen tot de Islam – het is moslims ten andere verboden aan zulk een oorlog deel te nemen. De Koran garandeert immers voor iedereen godsdienstvrijheid en verbiedt moslims uitdrukkelijk anderen te dwingen tot de islam.

In veruit de meeste gevallen heeft jihad echter helemaal niets met een verdedigende oorlogsvoering te maken, maar handelt het over het best mogelijke te doen.

In het Arabisch is het voorvoegsel “mu” + de wortel, iemand die de actie van de wortel uitvoert. Dus, mu{j-h-d} of mujahid, is iemand die jihad voert. Dit is dan ook geen synoniem voor gewapend strijder. Een schrijver die zich inzet voor de islam, is ook een mujahid. Iemand die goede werken doet, is ook een Mujahid, zo ook iemand die liefdadige werken doet en zich inzet voor anderen en voor een betere samenleving.
Profeet Mohammed zei:

Een Mujahid (hij die Jihad voert) is diegene die streeft tegen zijn eigen ik om God te gehoorzamen”(Sahih Ibn Hibbanm, No. 4862)

Wanneer moslims in een situatie terechtkomen die zij als onrechtvaardig beschouwen, hoort men in de moslimwereld wel vaker oproepen tot jihad. Dit betekent in de meeste gevallen helemaal geen oproep tot gewapende strijd. Gewoonlijk is het een oproep tot vreedzame inzet tegen wat men als een onrechtvaardige situatie ervaart. Men kan bijvoorbeeld jihad voeren met de pen of jihad met het woord waarbij men via het schrijven van artikels of organiseren van bijeenkomsten een onrechtvaardige situatie aanklaagt en onder de aandacht van de pers en de publieke opinie brengt.

2. Heeft jihad iets te maken met terrorisme?

Het moge duidelijk zijn dat jihad niets te maken heeft met terrorisme. Uit een grootschalig onderzoek van 50.000 moslims in 35 landen met een overwegend moslimbevolking bleek dat moslims bij zeer grote meerderheid terrorisme veroordelen. Ook in het Westen (IRA, ETA enz) en ook in het christendom zijn er terreurgroepen. Deze vertegenwoordigen echter niet het Westen of het christendom, maar zijn daar het absolute tegendeel van. Hetzelfde geldt voor de islam. Ook daar zijn terreurgroepen niet de vertegenwoordigers van de islam maar het absolute tegendeel ervan. Het is niet omdat een of andere groep zich op een verdraaide interpretatie van een geloof en de terminologie ervan beroept om eigen politieke doeleinden na te streven, dat zij dat geloof vertegenwoordigen.

In elke samenleving heeft men een stille brede middengroep, en aan de rand daarvan een aantal extremisten. Het is belangrijk dat men de mening van extremisten niet verwart met die van de middenstroom. Zowel in de moslimwereld als in het Westen zijn er extreme groeperingen die aansturen op een confrontatie. In het Westen zijn er extremistische partijen die de islam en de moslimwereld afschilderen als een grote bedreiging, zoals er ook in de moslimwereld extremisten zijn die het Westen afschilderen als de grootste bedreiging ooit.

In die zin zijn de westerse en islamitische extremisten elkaars bondgenoten om wederzijds een vijandsbeeld bij hun bevolking ingang te doen vinden om op grond van de angst die ze daarmee scheppen, hun eigen extreem politiek programma te kunnen invoeren. Het is belangrijk dat men hun propaganda doorziet en niet in de val trapt die zij uitzetten.

Een grondige studie van het Westen en van de islam, leidt tot de vaststelling dat beiden meer gemeen hebben dan de extremisten aan beide kanten hen willen doen geloven. Het lijkt er dan ook op dat de middengroepen van het Westen en van de islam meer te vrezen van de extremisten in hun eigen rangen, dan van elkaar.

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

okt10

Getuigenissen van vrouwen in de Islam

Geplaatst op oktober 10, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

Er wordt gezegd dat volgens de islam in rechtszaken

de stem van een vrouw maar de half

zoveel waard is als die van een vrouw. Is dat zo?

De algemene regel in de islam is dat de getuigenis van een man en de getuigenis van

een vrouw gelijkwaardig zijn (zie vers 24:6-9)

Op die algemene regel zijn er twee uitzonderingen. Eén waarin de getuigenis minder weegt dan die van een man en één waarin de getuigenis van een vrouw meer weegt dan die van een man. We bespreken hierna deze twee uitzonderingen.

1. getuigenissen in financiële geschillen voor de rechtbank

In deze situatie stelt de Koran dat de getuigenis van een man gelijk is aan deze van twee vrouwen (Koran 2:282). Waarom is dat zo? En is dat omdat vrouwen minderwaardig geacht worden?

Volgens de islam wordt er altijd financieel voor een vrouw gezorgd, hetzij door haar man, hetzij door haar vader, haar broer, haar oom, enz. Mannen moeten dus de vrouwen financieel onderhouden en zorg voor hen dragen. Een man draagt met andere woorden altijd financiële verantwoordelijkheid. Een vrouw mag uit werken gaan, handel drijven, zaken doen en geld verdienen, maar moet dat niet doen.

Als ze uit werken gaat mag ze het geld volledig voor zichzelf houden en moet ze niets bijdragen tot de kosten van het huishouden. Het is zelfs zo dat als de vrouw uit werken gaat, in principe de man nog altijd al haar kosten (kledij, woonst, cosmetica, medische kosten enz) moet betalen. De vrouw kan echter ook gewoon thuisblijven, ook dan moeten al haar kosten betaald worden.

Vanuit het islamitisch model heeft de man, op wiens schouders een financiële zorgplicht rust, dus noodzakelijkerwijze ervaring in financiële aangelegenheden terwijl een vrouw vanuit het model mogelijks maar niet noodzakelijk ervaring heeft met financiën.

Dit mogelijk verschil in ervaring zou aanleiding kunnen geven tot een ongelijke situatie waarbij niet alle getuigen in een rechtszaak over dezelfde financiële kennis beschikken. Om dat mogelijk onevenwicht op te vangen, voorziet de Koran een uitzondering op de algemene regel volgens de welke de getuigenis van man en vrouw gelijkwaardig zijn.

De uitzondering zegt dat voor juridische geschillen inzake financiële aangelegenheden 1 mannelijke getuige (die dus met zekerheid financiële ervaring heeft) of 2 vrouwelijke getuigen (die mogelijks maar niet noodzakelijk financiële ervaring hebben en zo elkaar indien nodig kunnen helpen) aangesteld mogen worden.

Noteer dat de financiële transactie zelf door een man of een vrouw kan uitgevoerd worden omdat ze volledig gelijkwaardig zijn. Zij mogen elk kunnen kiezen om 1 man of 2 vrouwen als getuige aan te stellen. Er zit dus geen enkele implicatie van minderwaardigheid in deze uitzonderingsregel, die integendeel ingegeven is door een bezorgdheid van rechtswege om elke partij in een rechtsgeschil getuigen te laten oproepen die even onderlegd zijn in financiële aangelegenheden.

Er wordt hier ook niet gezegd dat vrouwen financieel onkundig zijn, vermits zij als handelaars wettelijk gelijkwaardig zijn aan de mannelijke handelaars. De wet heeft enkel bedoeld een mogelijks oneerlijke situatie op te vangen die kan voortvloeien uit het feit dat mannelijke en vrouwelijke getuigen vanuit het model zelf niet noodzakelijk over dezelfde financiële kennis beschikken vermits mannen door hun zorgplicht noodzakelijkerwijze financiële kennis hebben.

Naarmate vrouwen meer deelnemen aan het financieel-economisch leven, vermindert uiteraard de noodzaak van deze voorzorgsmaatregel. De uitzondering speelt ook niet in het nadeel van vrouwen, vermits een vrouwelijke partij in een rechtsgeschil net zo goed een man als getuige kan oproepen.

2. Getuigenis bij beschuldiging van overspel

Op de algemene regel van gelijkwaardigheid van getuigenissen van mannen en vrouwen is er in de Koran nog een tweede uitzonderingsregel, met name in situaties waarbij een man een vrouw van overspel beschuldigt zonder dat daarvan vier getuigen zijn.

In de islam volstaat het niet een man en een vrouw in een compromiterende houding aan te treffen, er moeten vier getuigen zijn van “de daad”. Gezien de islam ook voorschrijft dat men de privacy moet eerbiedigen en nergens mag binnengaan zonder eerst te kloppen en toestemming te vragen, is het dus zeer onwaarschijnlijk dat die vier getuigen van de penetratie er zijn. Zij moeten ook tot in detail hetzelfde zeggen, of ze worden zelf bestraft voor laster en leugens. Het komt er dus op neer dat de verzen over overspel eigenlijk alleen maar slaan op overspel dat in het openbaar bedreven wordt, wat wij kennen als openbare zedenschennis.

Wanneer nu een man zijn vrouw, zonder vier getuigen, beschuldigt van overspel, en zij ontkent dit, is het een kwestie van woord tegen woord, en dan moet elk om beurt vier keer na elkaar herhalen dat ze de waarheid zeggen. Vervolgens moet elk nog een vijfde keer zweren de waarheid te zeggen, dit keer op straffe van eeuwige verdoemenis door God als men liegt. Wanneer elk desondanks bij zijn standpunt blijft, dan wordt de vrouw die het overspel ontkent, geloofd en dus vrijgesproken. In dit geval weegt de getuigenis van een vrouw dus meer dan de getuigenis van een man.

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

sep26

De Shariah in de Islam

Geplaatst op september 26, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

Wat is de shariah?

De term shariah wordt in twee verschillende betekenissen gebruikt: enerzijds het theorethisch islamitisch wettelijk model en anderzijds een door mensen gemaakte wet waarvan er uiteenlopende versies kunnen zijn.

De Shariah (letterlijk: het pad naar leven-gevend water) is het geheel van de islamitische wetten, die over alle aspecten van het leven van een moslim handelt zoals de dagelijkse activiteiten tot spirituele zaken, strafrecht, familierecht, economie, dierenrechten enz. Ook ecologie heeft een prominente plaats in de islam: een achtste van de Koranische verzen handelen erover.

Het betreft een theoretisch, richtinggevend model. Niets in de koran verplicht moslims ertoe de shariah in te voeren. De koran bevat immers geen blauwdruk van een islamitische staat. De Koran geeft moslims de opdracht een voor iedereen (moslims en niet-moslims) rechtvaardige samenleving na te streven, maar het staat hen vrij de staat te organiseren zoals ze dat zelf verkiezen (met dien verstande dat de koran een dictatuur en theocratie uitsluit).

De shariah kan slechts ingevoerd worden wanneer een meerderheid van de bevolking dat zo wil. Wanneer men de shariah vertaalt in een concrete wet, is dat niet langer de theoretische shariah, maar een eigen plaatselijke concretisatie daarvan en dus in die zin een secularisering van de wet. Een concreet wettelijk stelsel wordt immers door mensen gemaakt en niet door God. Omdat het een door mensen opgestelde verwezenlijking is, kunnen er dus ook verschillende versies van de shariah zijn.

Er bestaan onder islamgeleerden grote meningsverschillen over het al dan niet wenselijk zijn van het invoeren van de shariah. Veel geleerden zijn de mening toegedaan dat eerst het maatschappelijk doel van de islam gerealiseerd moet zijn en dat er dan pas de shariah kan ingevoerd worden om deze rechtvaardige samenleving te beschermen. Nog anderen stellen dat de shariah gewoon niet kan ingevoerd worden, maar enkel een theoretisch richtinggevend model is.

Het is een groot misverstand te denken dat, wanneer de shariah ingevoerd wordt, alle mensen zich moeten bekeren tot de islam. Het is immers integendeel zo dat de koran aan iedereen godsdienstvrijheid garandeert. Bij het invoeren van de shariah zouden niet-moslims, bij overtredingen van de wet, mogen kiezen of zij door een islamitische rechtbank dan wel door een burgerlijke rechtbank willen gevonnist worden. Andere religies mogen dan ook hun eigen rechtbanken inrichten voor zaken die eigen zijn aan hun geloof, zoals familierecht (erfenissen, huwelijken enz).

In veruit de meeste moslimlanden geldt geen lokale versie van de shariah. In de meeste moslimlanden geldt immers een burgerlijk recht of een gemengd stelsel van burgerlijk recht, gewoonterecht, soms met een aantal aspecten van islamitisch recht.

De belangrijkste bronnen van de shariah, zijn als volgt en in die volgorde:

De Koran
De sunnah van de profeet Mohammed (dwz, zijn handelingen en zijn uitspraken)
Ijma’ (consensus) onder islamitische geleerden
Ijtihad (de opinie van islamitische geleerden op basis van hun kennis en onderzoek)

Deze bronnen moeten in bovenstaande volgorde aangewend worden. Dit wil zeggen: een besluit over om het even welke zaak wordt eerst en vooral gebaseerd op de Koran,dan op de Sunnah. Als er geen uitspraak kan volgen op die basis, dan moeten islamitische geleerden de zaak bekijken en onderzoeken en zo tot een uitspraak komen.

De shariah is geen absolute wet. De islam schuwt immers extremen. Zo stelt de koran dat men bepaalde voedingsmiddelen niet mag eten. Men mag toch het verboden voedsel eten als er niets anders aanwezig is dan het verboden voedsel. In de islam is er een rechtsregel die zegt dat nood de wet versoepelt.

De islamitische wet is geen geheel van bestraffende regels.

Een wisselwerking van beloning van het wenselijke of verplichte enerzijds, en bestraffing van het onwenselijke anderzijds, zorgt ervoor dat een moslim er alle belang bij heeft de wettelijke richtlijnen te volgen. Het levert hem immers een beloning op, zo niet in het huidige leven, dan in het hiernamaals.

De Islam gelooft niet in de erfzonde. Het eigen gedrag en de verantwoordelijkheid daarvoor staat in de islam centraal. Het is op basis van het eigen gedrag en de mate waarin men zich aan de goddelijke leidraad gehouden heeft dat men op de Oordeelsdag beoordeeld zal worden. De “kerk” waartoe men behoort is daarbij niet essentieel, wel of men het goede gedaan heeft. Een ‘goede’ christen of jood kan volgens de islam dus ook tot het paradijs toegelaten worden, terwijl een moslim die zich misdraagt in de hel kan terechtkomen.

Moslims geloven dat gedurende het leven van elk persoon alle daden opgeschreven worden door twee Engelen. De Engel aan de rechter kant noteert voor elke goede daad direct +10 punten, terwijl de Engel aan de linkerzijde bij het doen van slechte daden wat aarzelt en pas als we doorzetten de slechte daad noteert voor -1 punt. Het is één van de vele voorbeelden waaruit volgens de islam de genade en liefde van God blijkt. God beloont het goede vele malen meer dan Hij het slechte bestraft.

Dit systeem van positieve bekrachtiging van het goede en het wenselijke en van bestraffing van het verbodene en onwenselijke, vinden we in het hele islamitisch stelsel terug, niet alleen met het oog op het eeuwig leven in het hiernamaals, maar ook met betrekking tot economie, ecologie enz.

De rechtspraak van de islam is gebouwd rond 5 categorieën van gedragingen waarvan uitvoeren of niet-uitvoeren beloond of bestraft kunnen worden:

Gedragstype	Uitoefenen van gedrag wordt…	NIET Uitoefenen van gedrag wordt…
1. Verplicht Gedrag	beloond	bestraft
2. Aanbevolen Gedrag	beloond	niet bestraft
3. Toegestaan Gedrag	niet beloond	niet beloond
4. Onwenselijk Gedrag	niet bestraft	beloond
5. Onwettelijk, verboden Gedrag	bestraft	beloond

Volledigheidshalve voegen we hieraan toe dat wanneer moslims zich in een niet-islamitisch land bevinden, zij vanuit de islam verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin zij zich bevinden.

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

sep4

10 wetenswaardigheden over de islam

Geplaatst op september 4, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

De islam is weer volop in het nieuws. Sommigen spreken van “de meest onbegrepen religie”. Velen weten niet dat moslims geen hekel hebben aan Jezus en dat de islam niet per definitie een religie van vrede of haat is. Hier tien dingen die we zouden moeten weten over het islamitisch geloof.

De mens in geloof

Pasteltekening van John Astria

1. ‘De Koran is Jezus. Mohammed is de Bijbel’

Te vaak maken mensen deze fout: de Koran is een soort islamitische Bijbel en Mohammed is vergelijkbaar met Jezus. In werkelijkheid is het precies andersom: de Koran is een soort Jezus (vleesgeworden God) en Mohammed is vergelijkbaar met de Bijbel. De Koran is voor moslims een incarnatie van God op aarde. Het is voor hen dus niet zomaar een boek. Zelfs meer dan een heilig boek dat respect verdient. Mohammed is voor moslims het middel waarmee de islamitische opvatting bekendheid kreeg. Zeg maar, zoals de Bijbel voor christenen een middel was om de christelijke boodschap te verspreiden.

2. Moslims houden van Jezus

Hoewel moslims Jezus niet als een goddelijk iemand beschouwen, zien ze Hem wel als een uitzonderlijke profeet, geboren uit de maagd Maria en geopenbaard aan het Joodse volk. Voor veel islamieten is Jezus een goede tweede, achter Mohammed, als het gaan om eerbied.

3. De meeste moslims zijn niet Arabisch

Indonesië is het grootste islamitische land op aarde, gevolgd door Pakistan, India en Bangladesh. Zo komt Saoudi-Arabië pas op de 16e plaats als het gaat om de grootste moslimbevolking. Daarmee staan de Saoediërs achter Oezbekistan, Ethiopië, Turkije en Iran.

4. De islam is niet ‘een religie van vrede’

De gruweldaden van de Islamitische Staat (IS) hebben ertoe geleid dat de Verenigde Staten (in samenwerking met zo’n 50 landen, red.) een nieuwe oorlog zijn begonnen. We kunnen ons na 11 september 2001 ook nog allemaal de oorlogsverklaring van George W. Bush herinneren. Het is een denkfout dat een religie per definitie vreedzaam of barbaars is. In plaats daarvan is er een overgrote meerheid moslims die vredelievend is en zijn er een paar rotte appels, zoals dat bij iedere religieuze traditie het geval is. Er zijn immers verschillende manieren om hetzelfde geloof te benaderen.

5. ‘De islam’ is niet een instelling die onderwijst

Er is niet iets wat ‘de islam’ belichaamt of iets waartoe ‘de islam’ in algemene zin oproept. Ja, er zijn veel moslims die prediken en adviseren. Veel van deze zaken zijn terug te vinden in islamitische tradities. Maar we kunnen niet spreken over een islamitisch instituut met een specifieke boodschap. Zo is er geen islamitische paus die kan rekenen op een enorme aanhang. Bovendien kun je de islam beschouwen als een soort onveranderlijke traditie.

6. Allah is niet de benaming van de islamitische God

‘Allah’ is een woord dat Arabisch sprekende christenen ook gebruiken wanneer zij het hebben over God. Het is niet zo dat ‘Allah’ concurreert met de goden van joden en christenen.

7. ‘De islam’ betekent letterlijk ‘om te dienen’ of ‘overgave’

‘Islam’ is afkomstig van ‘salaam’, wat ‘vrede’ betekent. In de letterlijke zin van het woord betekent islam: overgave of onderwerping (aan Gods wil en woord). We mogen hopen dat die overgave leidt tot vrede, maar iedereen interpreteert de islam zoals hij of zij zelf wilt.

8. ‘Sharia’ hoeft geen enge betekenis te hebben

Sharia betekent simpelweg ‘juridische onderbouwing’ of ‘canoniek recht’. Er zijn tenminste vijf klassieke leerstellingen waar de sharia wordt geleerd (waaronder de sjiitische leer). Deze vijf methoden verschillen radicaal in de uitleg van de sharia. Zo beveelt de Koran om niet niet dronken te worden wanneer er gebeden wordt en geen gegiste wijn te drinken. Wat wordt hier precies mee bedoeld? De sharia probeert hierop antwoord te geven. Die antwoorden variëren sterk per leerstelling, van een letterlijk alcoholverbod tot een verbod op het drinken van gegiste wijn. Binnen de gehele islamitische wereld wordt de sharia verschillend geïnterpreteerd. Dan zijn er ook nog veel moslims die de sharia negeren. Moslims zijn immers ook mensen.

9. Er is meer dan een soennitische en sjiitische islam

Het is belangrijk om te weten dat er een grote, leerstellige verdeeldheid heerst en dat soennieten en sjiieten de twee belangrijkste groepen vormen. Maar er zijn nog veel meer islamitische stromingen. Bovendien, een soennitische moslim in Amsterdam benadert het geloof heel anders dan een soennitische moslim in Marokko. Die levenswijze verschilt vervolgens ook weer van de soennieten in Beiroet, Parijs of Kaapstad.

Een fundamenteel verschil tussen soennieten en sjiieten is het antwoord op de vraag: is het gezag van Mohammed overdraagbaar naar anderen? Soennieten antwoorden met ‘nee’ en sjiieten zeggen ‘ja’. Daarnaast zijn er ook nog etnische en culturele verschillen. Zo vormen Iran en Saoedi-Arabië tegenpolen. In sommige gevallen is het vergelijkbaar met lang bestaande spanningen tussen katholieke, orthodoxe en protestantse christenen. Maar binnen de islam zijn de verschillen dus niet alleen theologisch van aard.

10. Moslims waren cruciaal binnen de moderne natuurkunde, wiskunde en geneeskunde

De medische producties van Ibn Sina (beter bekend als Avicenna) werden tot ver in de 17e eeuw in Europa gebruikt. Daarnaast hebben verschillende islamieten een belangrijke bijdrage geleverd aan de natuurkunde en wiskunde. Daar mogen we moslims dankbaar voor zijn. Deze lijst nog langer had kunnen zijn. Als we bereid zijn om de verschillen binnen het jodendom, christendom en hindoeïsme te aanvaarden, moeten we hetzelfde doen met de islam.

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

aug23

De Kabaa in Mekka

Geplaatst op augustus 23, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

De Kaaba is het belangrijkste Islamitische heiligdom. Jaarlijks stromen ongeveer 2 miljoen pelgrimerende islamieten naar Mekka, een stad in Saoudi Arabië, waar de Kaaba staat. Een pelgrimstocht naar Mekka is één van de vijf pilaren van de Islam, één van de vijf plichten die bij het moslim zijn hoort. De Kaaba is omgeven door de oogverblindende schoonheid van een indrukwekkend vormgegeven moskee. Als een soort vesting ommuurt zij deze eeuwen oude plek van aanbidding.

Weinigen hebben het islamitische heiligdom de Kaaba van binnen gezien. Velen hebben er omheen gelopen, zeven keer om exact te zijn tijdens de omcirceling van de Kaaba, de Tawaaf. Een gebruik dat echo’s heeft uit een ver verleden. Uit de tijd dat de Kaaba werd gebruikt om de goden van Mekka en zijn omgeving te huisvesten.

De Kaaba is een schreeuw uit de oudheid, een schreeuw van mensen die te veel leed en te veel wreedheden hebben meegemaakt. Het is een uitdrukking van mensen om éénheid in geloof. Een jaarlijks terugkerend feest onderstreepte dit verlangen. Driehonderd en zestig goden hadden hun plaats in de Kaaba, inclusief een mysterieuze zwarte steen.

Tegenwoordig jaarlijks gekust en begroet door de islamitische pelgrims. In pre-islamitische perioden deel uitmakend van rituelen waar men liever niet meer aan denkt. De inhoud van deze pagina neemt je mee in de geheimen die de Kaaba met zich meedraagt. De geschiedenis, de constructie en de omgeving van de Kaaba, de vernietigingen door overstromingen en oorlogen.

1. De Káaba en zijn omgeving

De naam van de Káaba is direct verbonden met de kubusvorm van het gebouw. Káaba betekent letterlijk “kubus”. Er is slechts één opening in het gebouw; de deur. Deze bevindt zich aan de noordzijde. De hoogte van de Káaba is ongeveer 15 meter. De overige afmetingen zijn 15 meter (lengte) en 17 meter (breedte).

1.1 Kiswa en Burku, het zwarte gordijn

Over de muren van de Káaba is een zwart gordijn (Kiswa) gehangen. De Kiswa wordt met behulp van koperen ringen aan het gebouw bevestigd. Elk jaar wordt een nieuwe Kiswa in Egypte gemaakt van katoen.

Op de Kiswa is een tekst aangebracht. Dit is onder andere de islamitische geloofsbelijdenis of Shahada:
“Ik verklaar dat er géén andere god is dan Allah en dat Mohammed zijn profeet is”. Daarnaast zijn er ook teksten uit de Koran aangebracht.

Aan het einde van de Hadj worden de Kiswa en Burcu verwisseld. Tijdens het verwisselen van het één jaar oude kleed wordt de Káaba bedekt door een wit gordijn. Men noemt deze situatie: Ihrãm.

De “oude” Kiswa wordt als een relikwie, een heilig voorwerp, beschouwt. In kleinere stukken verdeeld wordt dit verkocht als amuletten door de bewakers van de Káaba (de Banu Shaiba). Een amulet is een voorwerp waaraan men bepaalde machten aan toe schrijft.

De deur van de Káaba wordt door een apart kleed afgedekt. Dit kleed wordt in Egypte al-burku genoemd. Het lijkt op de naam die in Nederland “Burka” wordt genoemd; het betekent sluier of gordijn.

1.2 De binnenkant van de Káaba

Binnen in de Káaba bevinden zich drie houten pilaren. Deze dragen het dak. Een verplaatsbare trap maakt het mogelijk om op het dak te komen. Op de muren zijn inscripties aangebracht. De vloer is met wit marmer bedekt. Op diverse plaatsen bevinden zich zilveren en gouden kandelaars. Daarnaast bevinden zich in de Káaba twee belangrijke stenen.

1.2.1 De Zwarte Steen, Hajer Aswat

In de oostelijke hoek, niet ver van de deur is de beroemde Zwarte Steen, Hajer al Aswat, geplaatst. Deze steen bestaat nu uit drie delen die door een zilveren band bij elkaar worden gehouden. Soms wordt de steen omschreven als lava, soms als basalt. Vanaf de buitenkant is de werkelijke afkomst moeilijk te bepalen. Dit komt doordat de steen door de vele aanrakingen erg glad is geworden. De diameter van de steen is ongeveer 30 cm. De kleur wordt omschreven als rood-achtig-zwart met kleine gele deeltjes.

1.2.2 De gelukssteen, Hajer al Asat

In de westelijke hoek van het islamitische heiligdom bevindt zich een andere steen; de Hajer al Asat. Het is een gelukssteen. Deze steen mag alleen worden aangeraakt, echter niet gekust.

1.3 Nabij en om de Kaaba

1.3.1 De watergoot van genade, Mizab al Rahma

Buiten de Káaba bevindt zich de watergoot van de schuld, Mizab. Deze bevindt zich boven in de westelijke muur. Het regenwater valt op een vloer dat betegeld is met mozaïek. De watergoot wordt de “goot van genade” genoemd, Mizab al Rahma.

1.3.2 De omcirkelingsruimte, Mataaf

Op een enkele meters afstand van de Káaba zijn enkele korte lage muurtjes gebouwd. Deze van marmer gemaakt muurtjes zijn cirkelvormig. Deze vorm is nuttig bij de omcirkeling van de Káaba tijdens de Tawaaf. Men mag bij de omcirkeling niet tussen de Káaba en de muurtjes lopen. Volgens overlevering zou hier het graf van Hagar en Ismaël bevinden. De ruimte die gebruikt wordt voor de Tawaaf is dus buiten deze muurtjes en wordt “Mataaf” genoemd. Deze uitdrukking zou herinneren aan de bouwactiviteiten van Ismaël en Ibrahim aan de Káaba.

1.4 Voetafdruk van Maqam Ibrahim

Vlak bij de Káaba staat een klein gebouwtje met daarin een steen met de afdruk van de voeten van Ibrahim. De steen wordt als zacht omschreven. Vanwege een breuk wordt deze door een band bijeengehouden. Bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

1.5 De bron Zam Zam

Op het terrein vinden we ook een koepelvormige ruimte dat gebouwd is over de bron Zam Zam. Het gebouw heet “al Kubba”. Het water kan worden meegenomen door pelgrims. Ook bij deze plaats worden bepaalde gebeden verricht (Salat).

2.De geschiedenis van de Kaaba

De geschiedenis van Mekka is waarschijnlijk de danken aan het bestaan van de bron Zam Zam. Zonder deze bron zou het een waterloze valei zijn geweest. In de tijd van de egyptische overheersing van Alexander de Grote werd Mekka , Macoraba genoemd hetgeen lijkt op het Zuid-Arabische Mikrab. Mikrab betekent tempel. Mede hieruit concluderen wetenschappers dat Mekka in ieder geval twee eeuwen voor Christus heeft bestaan. In de periode voor de islamitische profeet Mohammed was de Kaaba reeds betrokken bij religieuze activiteiten.

2.1 Verwoestingen

De meest bekende historische documenten stammen uit de periode rondom het optreden van Mohammed. Er wordt gesproken van een verwaarloosde Kaaba die door een brand zou zijn verwoest. Deze brand zou zijn veroorzaakt door vuur dat gebruikt werd bij een ritueel met wierrook. Met het hout van een gestrand byzantijns schip bij de plaats Djidda, zou de Kaaba weer herbouwd zijn.

De oorspronkelijke Kaaba had geen dak en het was niet hoger dan de lengte van een mens. De drempel van de deur was laag aan de grond waardoor in het verleden de Kaaba gevoelig was voor overstromingen als gevolg van incidentele zware regenbuien. De overstromingen leidde tot de herbouw van de Kaaba waarbij naast hout ook steen werd gebruikt. De hoogte werd verdubbeld en er kwam een dak op de Kaaba. De deur werd op manhoogte ingebouwd zodat het gebouw minder gevoelig werd voor overstromingen. Zonder ladder of trap kan men tegenwoordig het gebouw niet inkomen.

2.2 De weg van de Zwarte Steen, Hajer Al Aswat

Tijdens de plaatsing van de Zwarte Steen werd er nogal wat ruzie gemaakt over het feit welk stamhoofd de steen mocht vasthouden. Mohammed bepaalde dat de steen op een kleed moest worden gelegd. Zo kon de steen door meerdere stamhoofden worden gedragen. Mohammed heeft de steen zelf op de huidige positie geplaatst.

Bij een strijd in het jaar 683 om de opvolging van Mohammed werd de Kaaba ernstig beschadigd. De katapulten van al Husain ben Numair troffen het heiligdom in het hart toen hij de anti-kalief Abd Allah ben al Zubair uit Mekka wilde verdrijven. Tijdens een brand in de Kaaba werd de Zwarte Steen ernstig beschadigd. Deze bestaat sindsdien uit drie stukken.

2.3 Strijd om de Kaaba

De vernietiging van de Kaaba werd door velen gezien als een straf van Allah. Hierdoor was men bang om de Kaaba weer op te bouwen. Het was Abd Allah die de moed had om als eerste de puinhopen en resten van de Kaaba op te ruimen. Daarna volgden anderen, gesterkt door het voorbeeld van Abd Allah. De Kaaba werd toen geheel gebouwd met stenen die uit de bergen van Mekka kwamen.

Na de herbouw werd de Zwarte Steen, Hajer al Aswat bijeen gehouden door een zilveren band, in de Kaaba geplaatst door Abd Allah. Er waren destijds twee deuren die laag bij de grond waren geplaatst. Tijdens de Tawaaf werden destijds de vier hoeken van het gebouw gekust. Deze constructie bleef gehandhaafd tot 693 toen Abd Allah ben al-Zubair gedood werd tijdens een oorlog met al- hadjdjadj ben Yusuf. Deze herstelde de originele bouw van Kaaba, zoals deze was vóór Mohammed.. Tot op de dag van vandaag is deze gehandhaafd en te zien in Mekka.

Rond 929 was de Zwarte Steen 20 jaar niet in de Kaaba. Deze moest in veiligheid worden gebracht wegens een invasie van Karmatians. In 1611 is de Kaaba verder hersteld en versterkt. Dit was nodig in verband met enkele ernstige overstromingen. Door religieuze gevoeligheden en onmin kon men het moeilijk eens worden over de noodzakelijke veranderingen. De Kaaba dreigde zelfs een aantal keren in te storten. In 1630 werd begonnen met de nodige bouwwerkzaamheden. In 1996 zijn de laatste herstelwerkzaamheden aan de Kaaba verricht. Hierbij is alles vervangen, behalve de stenen van de muren.

2.4 De Kiswa

Het gebruik van de Kiswa of bedekking van de Kaaba is nog niet zo heel oud. Het ritueel van de afdekking is door de Tubba ingesteld. De Ashura dag wordt genoemd als het oudste tijdstip van de bedekking van de Kaaba. De Kiswa is /was afkomstig uit Jemen of Egypte. Tijdens het kalifaat van Umar dreigde het gebouw in te storten door de vele verschillende Kiswa’s die over de Kaaba hingen. In die tijd werden verschillende kleuren gebruikt.

de kiswa

3 De Kaaba en de islam

Over de gevoelens van Mohammed tijdens zijn jongere jaren over de Kaaba zijn onbekend. Men gaat er van uit dat hij niet enthousiast was over het Mekkaanse heiligdom. Aanvankelijk had Mohammed de gewoonte om Jeruzalem als gebedsrichting te nemen. Doordat hij als profeet geen aansluiting vond bij het jodendom is hier verandering in gekomen.

3.1 De gebedsrichting

De jonge Mohammed ontmoette op zijn reizen karavanen langs vele plaatsen op het Arabische schiereiland. Daar kwam hij in aanraking met het joodse en christelijke geloof. Het jodendom had een grote aantrekkingskracht op Mohammed. Uit eerbied voor de joodse religie wende hij zich tijdens het gebed naar Jeruzalem. Toen hij later aansluiting bij de joodse religie zocht met zijn bovennatuurlijk ontvangen boodschappen, werd hij niet als profeet aanvaard.

Uit ongenoegen heeft hij toen besloten om de gebedsrichting te veranderen. Een duidelijke aanwijzing hiervoor is te vinden in de moskee van Medina. Het is de enige moskee ter wereld met twee gebedsrichtingen. Een naar het zuiden richting Mekka en één naar het noorden richting Jerusalem.(zie ook Koran Sura 2, 142-152)

Deze verandering werd door islamieten gerechtvaardigd door het argument dat de Islam het originele geloof van Ibrahim was. Dit orginele geloof zou door de joden niet goed zijn doorgegeven. Met Mohammed zou het weer als nieuw zijn. Door de veranderde gebedsrichting naar de Kaaba te Mekka werden de oud Mekkaanse rituelen ingebed in de islam, inclusief de zwarte steen die werd gebruikt bij heidense rituelen.

3.2 De Kaaba

Vanaf die tijd werd geleerd dat de Kaaba gebouwd werd door Ibrahim en zijn zoon Ismaël (zie Sura 2, 127).
Volgens de Koran is de Kaaba het eerste heiligdom op aarde. Op deze manier werd er een basis gelegd om oude heidense culten te aanvaarden als basis voor de religieuze geschiedenis. Het was bovendien het startsein voor een politiek programma dat gericht was om zich de Káaba toe te eigenen.

In het jaar 7 n.h. gelukte het de volgelingen van Mohammed om Mekka in te nemen. De Kaaba werd ontdaan van alle 360 godenbeelden die in de Kaaba stonden opgesteld. Er werden speciale regelingen getroffen voor het beheer van gebouwen en de provisie ten behoeve van de pelgrims die naar Mekka zouden komen.

3.3 Mohammeds eerste bedevaart

De eerste bedevaart die Mohammed maakte was 10 jaar na de vlucht naar Medina, de Higera. Mekka was vanaf die tijd alleen toegankelijk voor moslims. Er waren vier maanden gegeven aan “ongelovigen” waarbij zij nog vrij door het land konden reizen. Daarna waren zij vogelvrij en waren hun leven niet zeker. Diegene die een overeenkomst hadden gesloten en deze nauwkeurig naleefden en geen anti-islamieten hielpen, konden zo hun leven redden.

3.4 Reinigingsrituelen van de Kaaba

Na de Hadj, de bedevaart tijdens de Ramadan, wordt de Kaaba gereinigd. Daar zijn bepaalde autoriteiten en een beperkt aantal pelgrims bij aanwezig. De vloer werd de eerste keer gereinigd met ZamZam water door de Sahrif. Deze heeft zich eerst zelf met het water gewassen. Daarna wordt de Kaaba met rozenwater besprenkelt en parfum. De bezem die de Sharif gebruikte werd gegooid naar de aanwezige pelgrims. Deze deden hun best de bezem te bemachtigen. Sindsdien worden er modellen van deze bezem in Mekka verkocht. Dit is een goed voorbeeld van hoe heilig de Kaaba voor islamieten is geworden.

3.5 Getuigenissen

“Ik weet dat gij een steen bent, dat niet helpt en niet kwetst. Als de boodschapper van Allah u niet had gekust, dan zou ik u ook niet kussen”; zei Umar tijdens zijn pelgrimage. Toen kuste hij de steen.

Het gebed onder de watergoot wordt beschreven als bijzonder effectief; “iedereen die het gebed, de Salat, onder de watergoot uitspreekt, wordt zo schoon als een baby”.

Volgens de islamitische mysticus al Ghazzali is de Kaaba waarlijk het heilige gebouw waar men om moet lopen tijdens de Tawaaf. Echter de Tawaaf en het gebouw de Kaaba ontvangen alleen zijn waarde wanneer zij de pelgrim een impuls geven tot een hoger spiritueel niveau.

Ibn al Arabi gaat een stap verder als hij zegt dat de echte Kaaba niets anders is dan ons eigen bestaan.

Muhammed ben al-Fahd zei eens met betrekking tot de Kaaba: “Ik verbaas mij over hen die hun tempel zoeken in deze wereld. Waarom overwegen zij Hem niet in hun eigen hart te zoeken. Eén keer per jaar kunnen zij de Zwarte Steen zien. In het hart kunnen zij Hem 360 dagen per jaar zien”.

4. Het pre-islamitisch gebruik van de Kaaba

In de Kaaba werden de goden van Mekka bewaard. Diverse bronnen melden dat er 360 verschillende goden huisden in dit opmerkelijke gebouw. Enkele van deze goden zijn Al Lat, de godin van de zwarte steen, en haar companen Al Uzza en Mannat.

Allat

4.1 De zeven bronnen

Speciaal hier omtrent is de opmerking van imam Ben I Shabah over het oude heiligdom van Mekka. Hij sprak over de zonen van de oude vrouw. De godin Al Lat wordt in verband gebracht met de Koningin van Sheeba, welke ook in Bijbelse bronnen wordt vermeld. Sheeba is het joodse woord voor “zeven” en het woord “eed”. De letterlijke betekenis van Beer-Sheeba is letterlijk; “de bron van zeven”. Deze bron zou zijn gegraven door Abraham toen hij een vredesverdrag sloeg met Melchisedek, priester van Salem. Abraham gaf zeven ooien (vrouwelijke schapen) en de plaats ontving de naam om de gebeurtenis te memoreren. Later zou Isaäc de in ongebruik geraakte bron heropenen. De nieuwe naam werd hiermee Shibah, de vrouwelijke naam voor Sheeba. Tegenwoordig omvat deze plaats zeven bronnen.

4.2 Plechtige afspraken

In de vijfde eeuw voor Christus bevestigde Herodotus dat Semitische stammen het getal zeven in verband brachten met het maken van afleggen van eden, plechtige afspraken. Hij schreef dat afspraken tussen twee Arabische mannen in bijzijn van een derde gebeurden door met een scherpe steen in hun hand te snijden. Met een stukje wol of kleding smeerden zij hun bloed over zeven stenen die tussen de twee mannen opgesteld waren. Hierbij werden ook de namen Dionysus en Urania aangeroepen.

Urunia wordt door de schrijver Herododus in verband gebracht met de afgod AliLat, welk zonder twijfel de zelfde godheid moet zijn geweest als Al Lat, de godin van de zwarte steen. Ook in de Koran wordt gesproken over het plechtig maken van afspraken en overeenkomsten (Sura 9 vers 6-8). Hierbij zouden aldus gemaakte afspraken bij de Kaaba met ongelovigen geldig zijn.

Urania

4.3 Godin van de Zwarte steen

Ten tijde van het heidendom zouden er zeven priesteressen van de Zwarte Steen zijn, die zeven keer naakt om de Zwarte steen liepen. Tegenwoordig lopen pelgrims zeven keer linksom de Kaaba, een directe verwijzing naar oude rituelen. De oude praktijk van de priesteressen van de Zwarte steen, is een sterke echo van de oude Sumerische godin Inanna ( en haar Babylonische equivalent Ishtar) van de zeven poorten door de onderwereld. De zeven poortwachters eisten de verwijdering van kledingstukken zodat zij naakt verscheen voor haar oudere zuster godin Ereshkigal.

Ereshkigal was de godin van de dood en de onderwereld. Een andere naam voor Ereshkigal is Allatu, de godin, een eerdere vorm van Al Lat of Alilat. De Kaaba is een object waar men zeven keer omheen loopt, de Tawaaf. De Kaaba zelf is verbonden met de Heer van de geesten rond de troon van Allah. De Kaaba en de Zwarte Steen worden als de troon van het kalifaat van Allah op aarde beschreven.

Volgens al Masudi beschouwden sommige mensen de Kaaba als een tempel van de zon, de maan en de vijf planeten. De 360 afgoden die in de Kaaba hebben gestaan wijzen hier ook op. Ook het symbool van de islam, de maansikkel en de 2 sterren wijzen hierop.

Ereshkigal

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

John Astria

aug22

Het symbool van de regenboog

Geplaatst op augustus 22, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

In vele culturen werd de regenboog beschouwd als een vriendelijk gebaar

van God of de goden aan de mensen

In het christendomvan de middeleeuwen werden de drie hoofdkleuren van de regenboog symbolisch uitgelegd: blauw als de kleur van de zondvloed, rood als de kleur van de wereldbrand en groen als de kleur van de nieuwe aarde. Anderen hebben meer aandacht voor de zeven kleuren en leggen ze uit als de zeven gaven van de Heilige Geest. Soms wordt de regenboog gezien als symbool voor Maria, die de voorspraak is voor de mensen op aarde bij God in de hemel. Zo ontstond de devotie voor Onze Lieve Vrouwe van de Hemelboog (= Iris). Volgens een Spaans voornaamwoordenboek is de vrouwennaam Iris daarvan afkomstig.

In de Bijbel verschijnt er na de zondvloed een regenboog, als teken dat God nooit meer een zondvloed over de aarde zal laten gaan; de regenboog is als het ware zijn handtekening van dit verbond tussen Hem in de hemel en zijn mensen op aarde. In de christelijke kunst wordt Christus vaak afgebeeld als wereldheerser, zittend op de regenboog. De regenboog geldt daar ook als symbool van verzoening tussen God en de mensen.

De Openbaring hoofdstuk 10 ; de blijde boodschap

Pasteltekening van John Astria

In de Islam heeft de regenboog vier basiskleuren: rood, geel, groen en blauw, zinnebeelden van de vier elementen: vuur, aarde, lucht en water.

In het oude China beschouwde men de regenboog als de vereniging van yin en yang. Soms werd de regenboog daar voorgesteld als een slang met een kop aan allebei de uiteinden: de ene zoog het water op uit de noordelijke zee om het via de andere kop in de zuidelijke zee weer uit te spuwen.

In de culturen van Afrika, India en de indianenkomt dit gegeven ook voor: dan stelt men zich de regenboog voor als een draak, symbool van vruchtbaarheid, die zijn dorst lest in de zee. Bij sommige stammen in Afrika ziet men de regenboog ook als brenger of bewaker van schatten. Of als een beschermende arm om de hele aarde!De Inca-indianen hadden een bijzondere verering voor de regenboog. Zij had te maken met de zonnegod. De Inca-vorsten die zich beschouwden als afstammelingen van de zon, beeldden hem af op hun wapens en schilden.

Andere indianen-culturen zien in de regenboog een ladder waarlangs je naar de hemel kunt klimmen.

Hindoes en Boeddhisten geloven dat wie in het stadium van de regenboog aanbelandt, op de drempel staat om het ideaal te bereiken, en op te gaan in de gelukzalige stilte.

In het volksgeloof wordt vaak verteld dat de regenboog rijkdom en voorspoed zal brengen. Waar haar uiteinden de aarde raken zou een pot met goud te vinden zijn.

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

aug2

De rechten van de vrouw in de Islam

Geplaatst op augustus 2, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

De islam kent aan de vrouwen een recht op veiligheid, geborgenheid

en levensonderhoud toe

Dat laatste is een soort van financieel vangnet. Immers, volgens de islam, is de echtgenoot de behoeder van zijn vrouw:

‘Mannen zullen volledig zorg dragen van vrouwen’(Koran 4:34)
(De Arabische uitdrukking spreekt van ‘qawwam’, d.i. een intensieve vorm van qaim of ‘iemand die verantwoordelijk is voor’ of ‘iemand die zorgt voor’ een ding of een persoon).

Ook de volgende uitspraak van de profeet Mohamed stelt dat mannen financieel moeten zorgen voor vrouwen:

“Jullie zijn verplicht hen eervol te voorzien van voedsel en kledij” (Uitspraak van profeet Mohamed in diverse collecties).

Dit betekent dat haar echtgenoot voor haar moet zorgen. Hij moet voor haar fysische veiligheid instaan en voor haar financiële zekerheid (voorzien in woonst, kledij, voeding, medicijnen enz) . Ook als de vrouw zelf werkt en een vermogen of een inkomen heeft moet een man in deze kosten voorzien. De vrouw mag alles wat zij verdient voor zichzelf houden, het staat haar vrij bij te dragen tot de kosten van het gezin maar niets in de islam verplicht haar daartoe.

Een man mag ook niet krenterig zijn, hij moet geld aan zijn vrouw besteden afhankelijk van zijn inkomen. In samenhang hiermee, is het erfdeel van een dochter in de islam kleiner dan dat van een zoon. Immers, de dochter mag het geld dat zij erft volledig voor zichzelf houden terwijl de zoon ervan moet besteden voor zijn familie, zijn vrouw, zijn kinderen enz.

Merk op dat de vrouw haar man daarvoor geen dienstbaarheid verschuldigd is. Een huwelijk is geen dienstbaarheidscontract maar een contract tussen gelijken. Het betekent dus niet dat een vrouw “in ruil” het huishouden moet doen. Naar het voorbeeld van de profeet Mohamed moeten mannen immers hun deel van de huishoudelijke taken doen.

De man is er verder ook toe gehouden zijn vrouw attent en liefdevol te behandelen.

‘Waarlijk, de meest volmaakte in geloof onder de gelovigen is hij die best gemannierd is en meest voorkomend (attent, vriendelijk) is voor zijn vrouw.’ (Uitspraak van profeet Mohamed)

DE ISLAM IS DE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

jul29

Jezus en Maria volgens de Islam

Geplaatst op juli 29, 2024 door tornado1961

Standaard

categorie : religie

In deze bijdrage overlopen we hoe de drie monotheïstische godsdiensten (dwz de drie godsdiensten die in de Ene God geloven – het jodendom, chirstendom en de islam) denken over Jezus.

Islam

Volgens de islam is Jezus een machtig profeet van God. De islam leert dat er duizenden profeten geweest die allemaal hetzelfde geloof brachten, voor de noden van hun specifieke gemeenschap. Zo waren er bijvoorbeeld de profeten Abraham, Mozes, David en Jezus. Daarna kwam er volgens de islam nog één en meteen de laatste profeet, met name de profeet Mohammed. Met hem werden de openbaringen van God (in het Arabisch: Allah) aan de hele mensheid voltooid. Volgens de meeste moslims kunnen nu geen Profeten meer komen.

Eén van de geloofsartikelen van de islam, is het geloof in alle profeten van God en in de aan hen geopenbaarde Heilige Boeken. Dit betekent dat iemand die niet in het profeetschap van Jezus gelooft, dus ook geen moslim kan zijn. Moslims beschouwen Jezus echter niet als (zoon van) God. Volgens de islam is het onmogelijk dat een mens God kan zijn. Dat gaat in tegen het centrale geloofspunt dat er geen god is dan God.

Zeg: “Hij is God, als enige. God de bestendige. Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt en nieti is aan Hem gelijkwaardig.” (Koran 112:1-4)

Net zoals de christenen, geloven moslims in de maagdelijke verwekking van Jezus. Beiden delen ook het geloof dat Jezus levend in de hemel is en van daar zal weerkeren. Volgens moslims is Jezus echter niet gekruisigd en is hij dus ook geen drie dagen dood geweest. Moslims geloven dat God ervoor gezorgd heeft dat iemand die op Jezus leek gekruisigd werd. Later is Jezus levend ten hemel opgenomen.

Zoals uit volgende voorbeelden blijkt, worden Jezus (Arabisch: Isa) en zijn Moeder Maria (Arabisch: Maryam, Mariam, Meriam) in de Koran vele malen eervol vermeld. Een hoofdstuk van de Koran draagt zelfs als titel de naam ‘Maryam’. En sommige moslims aanzien ook Maria als een Profeet.

“En toen de engelen zeiden: ‘ O Maria, God heeft jou uitverkoren en jou rein gemaakt en Hij heeft jou uitverkoren boven de vrouwen van de wereldbewoners. O Maria, wees jouw Heer onderdanig en buig je eerbiedig voor Hem neer (in gebed) en buig met de buigenden’ … Toen de engelen zeiden:

‘O Maria, God kondigt jou een woord van Hem aan, wiens naam zal zijn de Messias, Jezus zoon van Maria. Hij zal in het tegenwoordige leven en in het hiernamaals in hoog aanzien staan en behoren tot hen die in de nabijheid [van God] zijn. Als kind en als volwassene zal hij tot de mensen spreken en hij zal een van de rechtschapenen zijn’.

Zij zei ‘Mijn Heer, hoe zou ik een kind krijgen, terwijl geen mens mij aangeraakt heeft.’ Hij zei: ‘Zo is het. God schept wat Hij wil. Wanneer Hij iets beslist, dan zegt Hij er slechts tegen: “Wees! en het is.” En God zal hem het Boek, de Wijsheid, de Taura (de Wet) en de Bijbel onderwijzen. ‘ (Koran 3:42-48)

“En God zal hem als een gezant tot de Israëlieten zenden, om te zeggen: “Ik ben tot jullie gekomen met een teken van jullie Heer: dat ik voor jullie uit klei iets als de vorm van een vogel zal scheppen, er dan in zal blazen en dat het dan met Gods toestemming een vogel zal zijn. Dat ik blindgeborenen en melaatsen zal genezen en doden levend maak, met Gods toestemming…” (Koran 3:49)

“… Wij hebben Jezus, de zoon van Maria, de duidelijke bewijzen gegeven en hem gesterkt met de heilige geest. Maar telkens als er een gezant tot jullie komt met iets wat jullie niet zint, zijn jullie dan niet hoogmoedig? Dan betichten jullie sommigen van leugens en anderen doden jullie”(Koran 2:87)

“Zeg: ‘Wij geloven in God, in wat naar ons is neer gezonden en in wat naar Abraham, Ismaïl, Isaac, Jacob en de stammen is neer gezonden en in wat aan Mozes en Jezus is gegeven en in wat aan de profeten door hun Heer is gegeven. Wij maken geen verschil tussen één van hen, en wij hebben ons aan Hem overgegeven.'” (Koran 2:136)

Jodendom

Joden erkennen Jezus niet als zoon van God. Ze erkennen ook het Jezus als profeet niet. Volgens hen was Jezus ook geen Messias. Joden wachten nog altijd op de komst van de messias. Sommige Joden menen dat ze door eigen handelingen de komst van de messias kunnen bespoedigen, anderen menen dat dit niet het geval is.

Christendom

Na het leven van Jezus ontstonden er verschillende strekkingen in het christendom. In het jaar 325 na Christus behaalde de strekking van Paulus het overwicht en werd op het Concilie van Nicea beslist dat Jezus zelf God en Zoon van God was. Het Concilie vestigde meteen ook de doctrine van de Heilige Drievuldigheid. Het christendom vereerde Jezus voortaan tegelijk als God en Zoon van God. Maria wordt vereerd als de Moeder van Jezus, de Moeder van God.

DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE

TEGENBEWEGING

TEGEN HET WARE CHRISTENDOM

preview en aankoop boek “De Openbaring “:

http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget

JOHN ASTRIA

	judy thompson op Christian Dior-2009-fall-coutu…
	tornado1961 op De Bromelia, een kleurrijke…
	Eterea op De Bromelia, een kleurrijke…
	vermavkv op Yoga; de liggende vlinder
	tornado1961 op Book of Philippians, summary /…

	judy thompson op Christian Dior-2009-fall-coutu…
	tornado1961 op De Bromelia, een kleurrijke…
	Eterea op De Bromelia, een kleurrijke…
	vermavkv op Yoga; de liggende vlinder
	tornado1961 op Book of Philippians, summary /…