Category, categorie: Religion, religie-video
Are there christians in the Tribulation?
Zullen er christenen in de Grote Verdrukking zijn?
Robert Breaker
feb17
Tagarchief: christenen
feb17
Zal Europa islamiseren?
categorie : religie
.
.
Wordt Europa binnenkort een ‘islamitische staat’ waar de shari’ah geldt?
Luidens de cijfers van de Verenigde Naties zijn sedert het voorjaar 2011, toen de oorlog begon, tot heden (augustus 2015) 4,5 miljoen Syriërs hun land ontvlucht. Zij zijn op de vlucht voor de vatenbommen en het geweld van president Assad (die 7 maal meer burgerdoden maakt dan de terreurgroep IS), voor de terroristen van IS, voor allerhande andere strijdende partijen en voor vervolging.
90% van hen (4 miljoen) bevindt zich in de buurlanden van Syrië (vooral in Turkije, Libanon en Jordanië) terwijl tot dusver 10% (ruim 400.000) in Europa een asielvraag indienden.
Zal dit leiden tot een islamisering van Europa? Zal de Europese rechtspraak binnenkort bepaald worden door de shari’ah? Volgende overwegingen werpen daarop een licht:
- Momenteel is 4% van de Europese bevolking moslim. Anders gezegd, voor elke 4 moslims in Europa, zijn er 96 niet-moslims. Als de voltallige ruim 4 miljoen Syrische vluchtelingen naar Europa zouden komen, dan zou het aantal moslims in Europa daarmee stijgen tot 5% van de Europese bevolking.
Ter vergelijking: 10 % van de bevolking in Egypte zijn christenen. -
Islamitische Staat (IS) is een extreem rechtste terreurorganisatie.
Wat “Islamitische Staat” denkt en doet, is niet representatief voor de islam en voor mosims. Immers, IS is een islamitische terreurorganisatie. Overal ter wereld zijn er extreem rechtste terroristen, denk maar aan Timothy McVeigh van de aanslag in Oklahoma, of dichter bij huis Anders Breivik die in Noorwegen een bloedbad aanrichtte waarvoor hij zich naar eigen zeggen beriep op extreem rechtse ideologen en op de christelijke leer.Moet de moslimwereld besluiten dat alle christenen extreem rechtse terroristen zijn? Uiteraard niet. Net zoals Anders Breivik geen vertegenwoordiger is van het christendom maar daar juist het tegendeel van is, geldt dat ook voor de terreurgroep Islamitische Staat: IS is het tegendeel van waar de islam en de moslims voor staan. De islam beschouwt terreur als een misdaad tegen de samenleving waarop de zwaarst mogelijke straffen staan. De hoogste religieuze gezagsdragers van de islam hebben IS overigens al herhaaldelijk en uitvoerig veroordeeld als strijdig met islam.
-
Moslims moeten zich houden aan de wetten van het land waar zij zich bevinden.
De Koran en de islamitische leer stellen dat moslims verplicht zijn zich te houden aan de wetten van het land waarin ze zich bevinden. Er is dus geen sprake van dat zij, vanuit de islamitische leer, de shari’ah zouden kunnen of mogen invoeren. Het is overigens zo dat in veruit de meeste moslimlanden de shari’ah NIET geldt. De islamitische leer bevat immers geen blauwdruk van staatkundige organisatie, zodat moslims vrij zijn hun land te organiseren zoals zij dat willen met dien verstande dat zij vanuit de islam de opdracht krijgen een rechtvaardige samenleving voor iedereen (moslim en niet-moslim) tot stand te brengen. De islamitische leer verbiedt daarbij nadrukkelijk een dictatuur en een theocratie. Niets in de islam verplicht moslims dus de shari’ah in te voeren en veruit de meeste moslims willen de shari’ah ook helemaal niet invoeren. Vermits moslims in hun eigen landen de shari’ah niet invoeren, waarom zouden ze dat dan in Europa wel willen doen? Volgens de islamitische leer kan en mag de shari’ah trouwens ook niet ingevoerd worden tenzij een aan unanimiteit grenzende meerderheid van de bevolking daarvoor kiest.
Het moge verder duidelijk zijn dat vermits de hoogste islamitische autoriteiten de leerstellingen en handelingen van IS verwerpen als strijdig met de islam, ook hun ‘shari’ah’-versie een aanfluiting is van de leer. Ook in moslimlanden worden terroristen gevangen genomen en in het handvol landen waar de shariah geldt worden terroristen soms zelfs tot de doodstraf veroordeeld en uitgevoerd. Ten andere, niet alleen Westerse landen maar ook moslimlanden voeren luchtbombardementen uit op IS. -
Godsdienstvrijheid is verankerd in de grondwet
Alle Europese landen hebben godsdienstvrijheid (die ook een kernwaarde is van de islam) in hun grondwet verankerd, zo ook België. Dit betekent dat iedereen vrij is te geloven wat hij wil en dat dit recht beschermd is bij grondwet voor iedereen, zowel voor christenen als voor boeddhisten, joden, atheïsten en moslims. Dit wordt onder meer geregeld door de grondswetartikelen 19 en 20:
Art. 19
“De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken van die vrijheden worden gepleegd.”
Art. 20
“Niemand kan worden gedwongen op enigerlei wijze deel te nemen aan handelingen en aan plechtigheden van een eredienst of de rustdagen ervan te onderhouden.”
Kortom, op de vraag of de Syrische vluchtelingen ertoe zullen leiden dat in Europa de shari’ah ingevoerd wordt, is het antwoord klaar en duidelijk: neen.
.
DE ISLAM IS DE
TEGENBEWEGING
TEGEN HET WARE CHRISTENDOM
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
feb11
De bedreiging van de wereldvrede door Apocalyptisch denken
categorie : religie
.
Het oordeel van Christus op de witte troon volgens het Nieuwe Testament
Pasteltekening van John Astria
1. Rol van apocalyptisch denken in de internationale gebeurtenissen.
.
In het sterk geseculariseerde Europa denken velen dat de Israëlisch-Palestijnse kwestie vooral met het verleden te maken heeft, maar religieuze verwachtingen over de toekomst spelen een minstens even belangrijke rol in de huidige spanningen.
De Al Aqsa moskee, derde heilige plaats van de moslims, bevindt zich letterlijk in het centrum van het conflict. Immers, op de Tempelberg, exact op de plaats waar de Al Aqsa moskee staat, willen extremistische joden hun Derde Tempel bouwen. De potentieel catastrofale gevolgen laten zich raden.
Secties van religieus extreem rechts van verschillende godsdiensten geven aan de gebeurtenissen in de wereld een betekenis vanuit een apocalyptisch kader, vanuit een geloof in de eindtijden. Zij vinden dat de messias slechts zal komen tijdens een apocalyptische wereldbrand.
En sommige extreme groepen daarvan gaan zo ver dat zij het nodig vinden zo’n epische wereldoorlog uit te lokken. Zij voeden en drijven al decennia een wederzijds vijandbeeld op in de hoop zo het Westen, moslimlanden en Rusland elkaar te doen aanvallen.
De wereld bekijken door een prisma van geloof in de eindtijden is geen randfenomeen van fanatiekelingen. Dat President Bush zijn oorlog omschreef in religieuze termen als een kruistocht en een oorlog tegen “de as van het kwaad” is geen toevallige woordkeuze.
President Bush verbijsterde destijds President Chirac toen hij om de steun van Frankrijk te verwerven om oorlog te voeren, verwees naar profetische verzen over de Eindtijden in de Bijbel om zijn zaak te maken.
Hij voegde daaraan toe dat deze oorlog “gewild was door God, die dit conflict wil gebruiken om de vijanden van zijn volk weg te vegen voor een Nieuw Tijdperk aanbreekt”. Ook Donald Rumsfeld bediende zich van een bijbels discours van eindtijden in zijn verslagen voor president Bush. Voormalig Iraans president Ahmadinejad drukte zich eveneens in apocalyptische termen uit tijdens zijn toespraak voor de Verenigde Naties.
De drie Abrahamische godsdiensten die allemaal in dezelfde ene God geloven, hebben elk ook een leer over de eindtijden (eschatologie). Daarbinnen zijn er in elke religie verschillende visies over wat er dan te gebeuren staat. Hoewel de meeste gelovigen van de drie godsdiensten er geen idee hebben van wat er in de eindtijden allemaal verwacht wordt, zijn er in de drie godsdiensten invloedrijke extreemrechtste groepen voor wie dit grote ernst is.
Zij willen wat er in de wereld gebeurt aftoetsen aan hun versie van de voorspellingen en de eindtijden bespoedigen. Zij willen dit bewerkstelligen door een wereldoorlog van apocalyptisch formaat uit te lokken omdat zij denken dat dan de messias zal terug keren. Een aantal vooraanstaande theologen verklaren dat zij het niet eens zijn met de interpretatie van de profetische voorspellingen door de extremisten en al helemaal niet akkoord gaan met hun overtuiging dat men de eindtijden kan uitlokken.
Christenen en moslims geloven allebei dat Jezus de messias was (voor christenen was hij ook zoon van God, voor moslims was hij ook profeet van God) en wachten dus op Zijn wederkomst. Joden erkennen Jezus niet als de messias erkennen, zij wachten nog op hem.
Voor sommig extremisten is de term wachten overigens misplaatst gezien zij er juist niet willen op wachten. Middels het zich doen plaatsvinden van een aantal gebeurtenissen, willen zij de messias doen terug keren. Meer nog, sommigen onder hen zijn ervan overtuigd dat zonder deze gebeurtenissen te doen plaatsvinden, de messias niet zal komen. Volgens hen leven we al in de eindtijden of staan ze toch zeer dicht voor de deur.
.
Het laatste oordeel
Pasteltekening van John Astria
.
2. Apocalyptisch extremisme in het Jodendom
.
De joodse godsdienst erkent Jezus niet als messias. De joden wachten dus nog steeds op de Moshiach, wiens komst deel uitmaakt van hun kijk op de eindtijden. Er zijn verschillende versies over wie dat is. Één van de versies beschouwt de messias als een afstammeling van Koning David. Hij zal geen bovennatuurlijke nederdaling zijn, maar een groot leider die ervoor zal zorgen dat alle joden verenigd zijn in Israël.
Er wordt verwacht dat hij door de ganse wereld als groot leider zal erkend worden en dat er een tijd van wereldvrede zal aanbreken omdat iedereen in God zal geloven en zich ethischer zal gedragen. Sommige rabbijnen denken dat de eindtijden voor de deur staan.
Wat Israël betreft is het zo dat sommige joden vonden dat Israël al moest gecreëerd worden nog voor de messias er was om zijn komst te bespoedigen. Veel joden waren het daar aanvankelijk niet mee eens. Door de holocaust steunden vele joden toch de oprichting van Israël vanuit een noodzaak aan een eigen staat waarin ze veilig zouden kunnen leven.
Een minderheid van joden vindt evenwel nog steeds dat pas als de messias er is Israël kan gecreëerd worden. Zij erkennen de staat Israël dan ook niet en zijn joodse antizionisten. In de joodse eschatologie zal er op een gegeven moment een Derde Tempel gebouwd worden.
Voor velen zal die pas gebouwd worden nadat de messias er is, maar voor sommige joodse rechtse extremisten moet die zo snel mogelijk gebouwd worden, omdat het bestaan van de tempel volgens hen de komst van de messias zal bespoedigen.
Deze Derde Tempel moet komen op de plaats waar nu de Al Aqsa moskee staat. U ziet het gevaar al komen. Onder de Al Aqsa gebeuren ook al jaren door Israël archeologische opgravingen om bewijs te vinden dat daar vroeger de Tweede Tempel stond en dat daar dus nu de derde moet komen.
Volgens de moslims zijn het pogingen om het gebouw te destabiliseren en te doen instorten, wat een steekvlam doorheen het hele Midden-Oosten zou jagen, waardoor in het spoor daarvan mogelijks de hele wereld zou kunnen ontvlammen.
Steeds meer joden bestormen de Al Aqsa om daar te gaan bidden. Voorvechters daarvan beroepen zich naar eigen zeggen op godsdienstvrijheid en profileren zich als verdedigers van mensenrechten. De voorvechters van deze opvatting zijn echter gevaarlijke extremisten zijn die niet alleen elk territoriaal compromis voorgoed onmogelijk maken maar die het conflict kunnen doen omslaan in een bloederige religieuze oorlog .
Dergelijke joodse extremistische groeperingen ijveren ook voor gebiedsuitbreiding van Israël omdat ook dat volgens hen een noodzaak is om de komst van de messias te bespoedigen of uit te lokken.
.
3. Apocalyptisch extremisme in het christendom
.
Ook het christendom heeft zo zijn eigen kijk op de Eindtijden waarin locaties als de tempelberg en de olijfberg in Jeruzalem eveneens een belangrijke rol spelen, omdat ook christenen verwachten dat Jezus in die omgeving zal terugkeren. Van de christelijke eindtijdenleer doen verschillende versies de ronde.
Een versie gaat ervan uit dat men de joden moet helpen in hun streven om het ‘Heilig Land’ te vestigen en te vergroten, alsook in hun inspanningen om de Derde Tempel te bouwen omdat dit de wederkomst van Jezus zal bespoedigen om de Antichrist te bestrijden. Jezus zal korte metten maken met de Antichrist en zal tegelijk alle niet-christenen (ook de joden) doden.
Een minder extreme versie gaat er van uit dat joden die zich bekeren tot het christendom niet gedood zullen worden. Dan zal, nadat alle vijanden gedood zullen zijn, onder Jezus een tijdperk van vrede aanbreken. In een andere versie gaat de wereld er al de hele tijd moreel op achteruit en zullen in deze gebeurtenissen de gelovige christenen miraculeus weggeplukt worden van de wereld (de ‘rapture’).
Zij zullen Jezus “in de lucht” ontmoeten, waarna al wie nog op de wereld achterblijft (en dat zal de meerderheid van de wereldbevolking zijn) ten prooi zal vallen aan de rampspoed van de eindtijden. Om zo snel mogelijk weggeplukt te worden uit deze aardse poel van verderf, moet de zaak in de meest extreme versie evenzeer bespoedigd worden.
Extremisten lobbyen sterk bij Amerikaanse politici voor de gebiedsuitbreiding van Israël en steunen de joodse rechtse extremisten om Israël uit te breiden en om de Derde Tempel te bouwen, Al Aqsa te bezetten of te vernielen. Dit doen zij niet omdat ze de Joden genegen zijn, maar omdat met de wederkomst van Jezus het finale doek over het jodendom valt.
Ze willen ook een aanval op Iran en Rusland in hun grote oorlog betrekken, omdat dit noodzakelijk is om de wederkomst van Jezus te bespoedigen of uit te lokken. Zij sturen aan op een derde wereldoorlog om de gebeurtenissen te versnellen. Tot deze strekking behoren ook enkele media-magnaten en predikanten die haatdiscours verkondigen om de clash te bespoedigen.
Christopher Hedges, winnaar van de Pullitzer Prize stelt dat deze evangelische christenen gelijkenissen vertonen met de vroege fascistische bewegingen in Italië en Duitsland in het begin van de 20st eeuw en daardoor een toenemende bedreiging inhouden voor de Amerikaanse democratie. Dergelijke christelijke zionisten zijn een bedreiging voor de hele wereld.
Het gaat om een minderheid bij de 2,1 miljard christenen ter wereld maar ze hebben wel aanzienlijke politieke invloed en van daaruit ook maatschappelijke impact. Veel christenen die Israël steunen hebben daar echter helemaal niets mee te maken en zijn liberalen. Volgens Ellis (professor Amerikaanse en Joodse Studies) steunen zij Israël vanuit een schuldgevoel voor de holocaust.
.
4. Apocalyptisch extremisme in de Islam
.
Net zoals de andere godsdiensten kent ook islam een eschatologie en maken de eindtijden deel uit van het geloof, temeer omdat de daarop volgende Oordeelsdag voor de islam een centraal geloofspunt is. Het leven is een test. Elk mens komt vrij van zonde op de wereld, heeft keuzevrijheid over hoe zich te gedragen, en op het einde van de rit zal dan een oordeelsdag volgen over hoe men het ervan afgebracht heeft.
Afhankelijk daarvan zal men de eeuwigheid doorbrengen in het paradijs of in de hel. De Koran stelt dat geen mens weet wanneer de eindtijden eraan komen, alleen God weet dat en Hij houdt het verborgen (Koran 20:15). In de heilige geschriften van de islam worden wel tekenen beschreven van de eindtijden, de zogenoemde kleine en grote tekenen van Qiyamah.
Eén van deze tekenen is de komst naar de aarde van de Imam Mahdi die de aanwezigheid van Jezus zal aankondigen, samen zullen ze strijden tegen de ‘Al Masih Al Dajjal’, de valse messias, de Antichrist. Hij is iemand die zichzelf uitgeeft voor Jezus of de Messias maar dat niet is. Daarna zal een tijdperk van wereldvrede volgen. Deze finale confrontatie zal zich volgens de tradities voltrekken in de buurt van Jeruzalem.
Net zoals in de andere twee godsdiensten zijn er religieuze extremisten voor wie dat ernst is. We verwezen in de inleiding naar de voormalige president van Iran, Ahmadinejad. Net als president Bush gaf ook president Ahmadinejad betekenis aan de gebeurtenissen vanuit zijn kijk op de Eindtijden.
Ahmadinejad was destijds in Iran naar verluidt een drijvende kracht achter het uitdragen van de overtuiging dat de eindtijden zeer nabij zijn. Net als Bush, was ook hij ervan overtuigd dat hij daarin een rol te spelen had.
De terreurgroep Islamitische Staat heeft ook een apocalyptische visie die afwijkt van de mainstream. Dat is nieuw want andere terreurbewegingen, die zich naar eigen zeggen op de islam beroepen, hebben dat niet. Het is echter zo dat moslims, hun leiders, hun geleerden en overheden terreur formeel verbieden.
Ook de terreurgroep IS ziet het groot. Ze denken dat ze een soort elitestrijders van de eindtijden zijn. Voor wie denkt van daar recht naar het paradijs te gaan is het leven goedkoop. En het leven van wie zij als hun tegenstanders zien stelt in zo’n discours al helemaal niets meer voor.
Zij hebben zich met de hielen in het zand van Dabiq in Syrië vastgezet omdat daar volgens hun verwachtingen een belangrijke veldslag te gebeuren staat. Ze willen een grote confrontatie uitlokken, omdat zij denken dat daarmee de Imam Mahdi zal komen die de aanwezigheid van Jezus kenbaar zal maken.
Net zoals de extreem-rechtse joden en extreem-rechtste christenen, situeert ook IS zich in extreem-rechts. Alle drie zijn het in wezen politieke fascitische fenomenen, met een pseudo-religieuze saus erover. Ze willen alle drie als eerste aan de meet van de eintijden komen.
Zij willen dat doen via een grote wereldoorlog en overspoelen al decennia hun samenlevingen met wederzijdse vijandbeelden om die oorlog uit te lokken. In essentie gaat het drie keer om hetzelfde: een fascistisch model. IS is daar een gewelddadige exponent van.
.
Christus verenigd in elk geloof
Pasteltekening van John Astria
.
5. Laat er geen onduidelijkheid over bestaan
.
De islam, de hadiths, de koran en de shariah beschouwen terreur als een zware misdaadtegen de samenleving waarvoor de doodstraf kan uitgesproken worden.
De terreuraanslagen van 9/11 werd in de hele moslimwereld meteen veroordeeld.
Ook alle andere aanslagen werden veroordeeld en in de hele moslimwereld wordt “IS” veroordeelddoor de hoogste religieuze gezagsdragers.
Moslimgeleerden wereldwijd en ook in België zeggen dat terreur helemaal geen jihad is.
In de moslimwereld worden terroristen veroordeeld tot gevangenisstraffen of zelfs tot de doodstraf.
Er lopen in de moslimwereld al meerdere jaren contra-ideologische programma’s tegen terreur en extremisme
De kernwaarden van de islam zijn verdraagzaamheid en vrede.
Moslims zien christenen helemaal niet als vijand. Zij worden in de koran vernoemd als “de mensen van het boek”, dat zijn al diegenen die in de geopenbaarde boeken van God geloven. Moslims beschouwen ook de Bijbel (joods en christelijk deel) als een heilig boek al zijn ze van mening dat ze in de loop der tijden aangepast zijn.
Moslims zijn verplicht christenen in hun gemeenschap te beschermen. Profeet Mohamed zei immers over de mensen van het boek dat al wie hen krent, God krenkt en zelfs de geur van het Paradijs niet zal ruiken.
“Diegene die iemand van de mensen van het boek kwaad toebrengt, en hij die mij kwaad toebrengt, ergert God”.
“Diegene die iemand van de mensen van het boek doodt, zal zelfs niet de geur van het Paradijs ruiken.”
“Wie iemand van de mensen van het Boek kwaad toebrengt, van hem ben ik de vijand, en ik zal zijn vijand zijn op de Oordeelsdag”.
“Op de Dag van het Oordeel zal ik twist leveren met iedereen die een persoon van onder de Mensen van het Convenant onderdrukt, zijn rechten breekt, die hem verantwoordelijkheden geeft die zijn krachten te boven gaan, of die hem iets ontneemt tegen hun wil”.
.
6. Conclusie
Voor sommige religieuze rechtse extremisten is de wereld om zeep en de nakende Apocalyps die zij uitlokken een grote ernst
Het zijn opvattingen van minderheden waarvan sommige terroristische groepen een exponent zijn. Zij dreigen, door hun al decennia wederzijds gepropageerde vijandbeelden, de wereld mee te sleuren in een draaikolk van geweld.
Door de aanhangers van deze drie godsdiensten worden daarentegen ook zeer veel verzoenende inspanningen geleverd vanuit een toekomstvisie van wereldvrede, broederlijkheid, vriendschap en hartelijke samenwerking.
Maar het ziet er wel naar uit dat onze toekomst van deze hartelijk samenwerkende groepen van aanhangers van het jodendom, het christendom en de islam zal afhangen. Of we werken samen, of we krijgen een wereldbrand van ongeziene omvang.
Laat ons de bril van vijandbeelden, die religieuze extremisten ons voorhouden, afzetten en weer het goede in elkaar ontdekken en waarderen.
God/Allah heeft immers, al sinds het begin der tijden, een plan met de wereld. Hij heeft een nieuwe hemel en aarde beloofd nadat het kwade, samen met zijn demonen en diegenen die niet geloven in het zoenoffer van Christus als Messias, voor eeuwig in de vuurpoel zullen gegooid zijn.
Het is dom en een illusie te denken om God/Allah te kunnen beïnvloeden. Hij is de Alfa en de Omega en doet alles zoals Hij het wenst op het gepaste moment.
.
DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE
TEGENBEWEGING
TEGEN HET WARE CHRISTENDOM
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
feb6
De schepping roept vragen op
categorie : religie
.
Is de aarde geschapen in 6×24 uur?
De Schepper is de enige die er bij was toen de kosmos ontstond. God heeft persoonlijk gezegd dat Hij de wereld in zes dagen heeft geschapen: . “Want in zes dagen heeft de HEER de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er leeft…”(Exodus 20:11) . Veel christenen gaan er van uit dat God de wereld in 6×24 uur heeft geschapen. Daar is niets verkeerd mee. Tegelijk weten we dat het Bijbelse begrip ‘dag’ evengoed als een tijdperk van onbepaalde lengte kan worden gelezen. Vanwege onze onbekendheid met het wezen van de tijdloze geestelijke wereld van waaruit de aarde is geschapen, is de discussie over al dan niet dagen van 24 uur niet erg zinvol. Pas op de vierde scheppingsdag heeft God de aardse tijdrekening mogelijk gemaakt, toen Hij de hemellichamen schiep. Bij de eerste drie scheppingsdagen bestond die mogelijkheid nog niet. Laten meningen over de lengte van de scheppingsdagen geen toetssteen worden voor Bijbelgetrouwheid. Velen gebruiken een langere tijdsduur om daarmee de evolutie aannemelijk te willen maken. God is in staat om de aarde te scheppen in zes miljard jaar, in zes perioden, in 6×24 uur of in zes seconden. Eenmaal zal God een nieuwe aarde scheppen. God zal daarvoor geen evolutieproces van miljarden jaren nodig zal hebben. Dan niet en in het verleden ook niet. .
Spreken Genesis 1 en 2 elkaar tegen?.
In Genesis 2:4 verandert de stijl van schrijven ten opzichte van de scheppingsgeschiedenis van Genesis 1-2:3. Het lijkt op een alternatief scheppingsverhaal waarbij sommige gebeurtenissen in een verschillende volgorde worden geplaatst. De laatste eeuwen zijn de verschillen tussen Genesis 1 en 2 door ongelovigen en critici aangegrepen om de Bijbelse boodschap over de schepping uit te hollen. Degene die als eerste invloedrijke denker zijn pijlen op Genesis 2 richtte was de Franse vrijmetselaar en filosoof Voltaire uit de achttiende eeuw, die nadrukkelijk het menselijk denken de voorrang gaf boven de Bijbel. Hij bestreed het christelijke geloof onder meer door de verschillen tussen Genesis 1 en 2 uit te vergroten en te suggereren dat er twee tegengestelde scheppingsverhalen in de Bijbel staan. Daardoor zou minstens een van de beide verhalen als symbolisch moet worden opgevat en zou men het totale scheppingsverhaal niet als feitelijke waarheid kunnen aannemen. Sommige Bijbeluitleggers concluderen uit de verandering van stijl vanaf Genesis 2:4 dat het daarom door een andere auteur moet zijn geschreven, maar dat hoeft natuurlijk niet. Dezelfde schrijver kan voor verschillende soorten proza een verschillende stijl kiezen. En al zou het zo zijn, in dat geval moet het door Mozes zijn beschouwd als waarheidsgetrouw en als zodanig samengevoegd met de andere tekst. Opmerkelijk is in dit Bijbelgedeelte vooral dat er vanaf Genesis 2:4 een andere benaming voor God wordt gebruikt. In onze Bijbelvertalingen lezen we de toevoeging Heere, Here of Heer als het over God gaat. Dat is niet zo vreemd, want deze benaming wordt vooral gebruikt waar het gaat om het aspect ‘verbondenheid tussen God en mens’. En dat is in dit gedeelte ook aan de orde. Genesis 1 is een feitelijk verslag van de schepping in grote lijnen, terwijl in Genesis 2 de geschiedenis van de mensheid begint en hoe de betrokkenheid van God met de mens is begonnen. Een andere focus dus, waarbij geen reden is om daar allerlei andere conclusies aan te verbinden. De Bijbel richt in Genesis 2 de schijnwerper op de mens, die op de zesde scheppingsdag werd geschapen. In Genesis 1:26-28 wordt de schepping van man en vrouw genoemd, terwijl uit Genesis 2 blijkt dat eerst de man en daarna de vrouw is geschapen. Genesis 1 geeft ons dus een globaal overzicht, terwijl er in Genesis 2 enkele details uit worden gelicht. Bij het lezen vanaf Genesis 2:4 kun je als lezer de indruk krijgen dat God:
Toch kan aan de gebruikte werkwoordvormen geen volgtijdelijkheid worden afgeleid. Verschillende vertalingen gebruiken daarom terecht tijdvormen waaruit helemaal geen volgorde is af te leiden. Voorbeeld: . “Ook had de Heere God een hof geplant in Eden…” (Genesis 2:8) . Er blijven geen redenen over om te zeggen dat de beide scheppingsverhalen elkaar tegenspreken of elkaars betrouwbaarheid ondermijnen.
.
Hoe zijn de soorten ontstaan?. Wetenschappers hebben aangetoond dat in de loop van de afgelopen eeuwen kleine veranderingen binnen de soorten planten en dieren hebben plaatsgevonden. Dat wordt ook wel eens micro-evolutie genoemd waarbij de soort niet is veranderd, maar hooguit varianten van dezelfde soort zijn ontstaan. Maar de Bijbel zegt nadrukkelijk dat God de soorten planten en dieren afzonderlijk heeft geschapen: “En God zei: Laat de aarde groen doen opkomen, zaaddragend gewas, vruchtbomen, die naar hun soort vrucht dragen, waarin hun zaad is op de aarde! En het was zo. En de aarde bracht groen voort, zaaddragend gewas naar zijn soort en bomen die vrucht dragen waarin hun zaad is, naar hun soort. En God zag dat het goed was.” (Genesis 1:11-12) “En God schiep de grote zeedieren en alle krioelende levende wezens waarvan het water wemelt, naar hun soort, en alle gevleugelde vogels naar hun soort… En God maakte de wilde dieren van de aarde naar hun soort, het vee naar hun soort, en alle kruipende dieren van de aardbodem naar hun soort…” (Genesis 1:21,25)
Klopt de volgorde van de scheppingsdagen?. Veel mensen hebben moeite met de volgorde van wat God in de zes achtereenvolgende dagen heeft geschapen. Die moeite ontstaat doordat ze hun eigen logica als maatstaf nemen voor de aannemelijkheid van de geschiedenis. Bijbelvers: . “Dit is de geschiedenis van de hemel en de aarde. Zo ontstonden ze, zo werden ze geschapen.” (Genesis 2:4) . Een andere manier om Genesis 1 te ontkrachten is te beweren dat het is geschreven naar het wereldbeeld van die tijd en dat we het dus het niet letterlijk kunnen nemen. Verwacht je echt dat je later in de hemel te horen zult krijgen dat God zo’n belangrijk verslag als dat van de schepping in de vorm van een simpel verhaaltje voor simpele zielen in de Bijbel heeft laten schrijven, terwijl de werkelijkheid heel anders was? Ook kunnen Bijbellezers moeite hebben met het feit dat God op de eerste dag het licht schiep en op de vierde dag de zon. De meeste Bijbellezers staan er niet bij stil dat het licht van de eerste scheppingsdag van een heel andere aard moet zijn geweest dan dat van de zon. Bovendien vertelt Genesis 1 ons niet dat het licht van de eerste dag werd vervangen door het licht van de vierde scheppingsdag. Het licht van de eerste dag was namelijk de schepping van de engelen en de onzichtbare wereld.
Welke plaats van de aarde binnen de kosmos?. Veel Bijbellezers vragen zich af of Genesis 1 wel klopt omdat daar de aarde als het centrum van de kosmos wordt voorgesteld. Wat is er voor bijzonders aan dit onbeduidende planeetje dat om een niet al te grote ster draait, die deel uitmaakt van een van de vele melkwegstelsels? Onze Schepper kan er immers een heel andere logica op na houden dan wij. Het zou ons niet hoeven te verbazen dat de aarde binnen het heelal een unieke plaats inneemt en de enige planeet is waar menselijk leven voorkomt. Het tegendeel is nog nooit bewezen, hoe hard wetenschappers ook hun best doen. Het ontdekken van leven buiten de aarde lijkt een van de belangrijkste doelstellingen van ruimtevaartmissies lijkt te zijn. Kosten noch moeiten worden gespaard om te kunnen aantonen dat leven overal vanzelf kan ontstaan zonder Schepper. Denk aan de ruimtevaart missies die gericht zijn op de planeet Mars en de recente pogingen van astronomen om ergens in ons melkwegstelsel planeten te ontdekken met condities die lijken op die van de aarde. Het gaat steeds weer over die ene vraag: wat is de oorsprong van de mensheid? Kennelijk heeft de mensheid astronomische bedragen over voor zelfs het kleinste glimpje hoop op de ontdekking van leven dat spontaan ontstaan is.
.
.
Is de catastrofetheorie een goed alternatief?. “De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water.(Genesis 1:2) . Na het prachtige eerste Bijbelvers van Genesis 1 over de schepping van hemel en aarde zien we het beeld van een ruige aarde, bedekt met een soort oervloed. Is het aannemelijk dat God in het begin een aarde heeft geschapen die er zo afstotelijk uitzag, als een soort tussenproduct dat nog afgemaakt moest worden? Is dat wel verenigbaar met Gods manier van doen. In de 19e eeuw zijn C.I. Scofield en later ook Dr. Chambers tot de mening gekomen dat er in de grondtekst van Genesis 1:2 niet staat “de aarde WAS woest” maar “de aarde WERD woest”. Daarvan uitgaande kwamen zij tot de visie dat er tussen verzen 1 en 2 van Genesis 1 een of andere catastrofe moet hebben plaatsgevonden. Jesaja 45:18 wijst ook in die richting: . “Want zo zegt de HERE, die de hemelen heeft geschapen; Hij is God, die de aarde heeft gevormd en toebereid – Hij heeft haar niet als een woestenij geschapen …” (Jesaja 45:18) . Een eventuele catastrofe is te associëren met de val van de satan en het feit dat hij op de aarde is geworpen (Openbaring 12:9) en de oorspronkelijke schepping tot een puinhoop heeft gemaakt. Deze Bijbeluitleg wordt overigens ook wel de ‘gap-theorie’ genoemd. Het resultaat van die catastrofe, een woeste, lege, duistere aarde, past uitstekend bij het standaard resultaat van satanische activiteiten. Als we verder borduren op de catastrofetheorie, zou het overige van Genesis 1 vertellen hoe God de verwoeste aarde van vers 2 herschiep tot een volmaakte woonplaats voor mens en dier. Mogelijk waren er dan bij de oorspronkelijke schepping al planten en dieren geschapen, waarvan fossielen gevonden zijn. Deze theorie geeft dus de mogelijkheid om bepaalde vormen van leven te veronderstellen, die bij de catastrofe zijn uitgeroeid. Uitgaande van deze uitleg zouden we in zekere zin kunnen spreken van de schepping (Genesis 1:1) en de herschepping van de aarde (Genesis 1:3-31). God heeft in zes dagen de lelijke, woeste, lege aarde dan herschapen tot een prachtige planeet vol levende wezens. Deze catastrofetheorie is niet erg populair onder christenen omdat het niet zo overtuigend kan worden onderbouwd vanuit de Bijbel. . . Verwondering over de schepping. Door al die discussies over het ontstaan van de aarde zouden we bijna vergeten om ons te verwonderen over de grootsheid van het feit dat God hemel en aarde heeft geschapen. Daarbij kunnen we onder meer aan het volgende denken: .
.
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
|
jan29
Mattheus 24 : 7 volk zal tegen volk in opstand komen
categorie : religie
.
.
Volk zal tegen volk in opstand komen
.
.
Wellicht kent u de woorden ‘Volk zal opstaan tegen volk’ uit Mattheus 24:7, in de eindtijd rede van de Here Jezus. Het gaat hier niet om oorlogen van het ene land tegen het andere, maar om strijd van het ene volksdeel tegen het andere, in hetzelfde land. Juist dit zien we steeds vaker gebeuren. Denk bijvoorbeeld aan Oekraïne, Syrië, Egypte, Nigeria, Soedan, de Centraal Afrikaanse Republiek en niet te vergeten Noord-Korea. Het zijn signalen dat de komst van de Here Jezus dichterbij komt.
.
Oekraïne
.
Prominent in het nieuws zijn nu de heftige protesten en gevechten in Oekraïne. Wat is er toch aan de hand in dat land? Het oostelijke deel van Oekraïne voelt zich verbonden met Rusland, het westelijke deel met Europa. De president, Janoekovitsj, is een pion in de handen van de Russische president Poetin. De situatie is bijzonder gecompliceerd. Het zijn niet alleen Oekraïners, die het tegen elkaar opnemen, maar er vechten ook Russen mee en allerlei extremistische groeperingen.
Noord-Korea
.
Ook in Noord-Korea zien we dat volk opstaat tegen volk. Het ene deel van het volk controleert het andere deel. Naar aanleiding van een rapport van een VN-commissie werd de afgelopen week in de media volop geschreven en gesproken over de dramatische situatie in het land, over de verschrikkingen in de kampen, waar tienduizenden mensen op een gruwelijke wijze de dood worden ingejaagd.
Syrië
.
.Ook in Syrië is de situatie buitengewoon ernstig. In dit land vecht eveneens het ene deel van het volk tegen het andere deel. In heel het Midden-Oosten zie je botsingen tussen de twee hoofdstromingen in de islam, de sjiieten en de soennieten. Veel buurvolken van Israel hebben zo de handen vol aan de strijd in eigen land, dat ze voor Israel steeds minder een bedreiging vormen. Wie twijfelt aan de gewelddadigheid van de islam, moet zich maar eens verdiepen in de strijd tussen beide stromingen.
Met name christenen hebben het buitengewoon zwaar in Syrië. De islamitische terroristen richten zich in hun strijd bij voorkeur op de christenen. Velen van hen zijn gevlucht, velen zijn gedood, maar sommigen blijven op hun post om hun getuigenis te laten horen, om mensen in nood bij te staan. We bidden ook voor hen.
.
.
Nigeria
.
Ook in het noorden van Nigeria is het crisis. Daar zijn het met name de terroristen van de terreurgroep Boko Haran die er een behagen in schijnen te hebben om onschuldige mensen, veelal christenen, te vermoorden. Dat is onmenselijk, dit is duivels. Aangrijpend zijn de getuigenissen van veel christenen in dat gebied. Ze zijn bang, jazeker.
Gebed
.
Deze opsomming is verre van volledig. Heftige conflicten tussen bevolkingsgroepen zijn er in veel meer landen, zoals Soedan, Egypte, Irak, Afghanistan, Pakistan en vele andere landen.‘Here God, ontfermt U Zich over deze wereld in nood. Wees allen, waar ook ter wereld, die U kennen en liefhebben genadig, Here, stop de strijd. Tegelijk weten we uit Uw Woord, dat de eindtijd zwaar zal zijn en dat alles wat beschreven is, spoedig zal geschieden. Here, geef de vervolgden alles wat ze nodig hebben, bekeer vervolgers, breng het Joodse volk, Uw volk thuis en wees ook ons genadig. We prijzen Uw grote Naam en stellen ons vertrouwen op U alleen. Amen.’
.
.
DE ISLAM IS DE
TEGENBEWEGING
TEGEN HET WARE CHRISTENDOM
.
.
.
..
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
.
.
.
JOHN ASTRIA jan20
Reïncarnatie en Christendom
Categorie: religie
Het ware geloof
Pasteltekening van John Astria
Is Reïncarnatie verenigbaar met Christendom?
Meer dan ooit accepteren de mensen in het Westen het idee van reïncarnatie, namelijk dat de ziel bij de dood het lichaam verlaat en in een nieuw geboren lichaam terechtkomt. Onderzoek toont aan dat bijna 60% van de Amerikanen geloven dat incarnatie mogelijk waar is. De brede acceptatie van de reïncarnatieleer kan toegeschreven worden aan verscheidene factoren. Men probeert ‘wetenschappelijke’ bewijzen aan te wenden; getuigenissen aan te voeren van prominente mensen, zoals Shirley MacLaine en acteur Glenn Ford, die over hun “voormalige levens” vertellen; er zijn bestsellers (zoals MacLaines Out on a Limb) die het leven hierna en de cirkel van de wedergeboorte beschrijven; en dan zijn er ook zulke ‘christelijke’ reïncarnatiegelovigen zoals Jeanne Dixon en wijlen Edgar Cayce.
Sensatiebladen, zoals de National Enquirer hebben ook bijgedragen tot de verspreiding van het reïncarnatie geloof door hun constante aandacht aan het onderwerp. In de late jaren 1960 en vroege 1970 werden boeken zoals ‘Jonathan Livingston Seagull’ (Richard Bach) en ‘A World Beyond’ (Ruth Montgomery) erg populair, en ze plantten in de geesten van lezers de zaden van de Hindoeïstische en occulte filosofie, waarvan de reïncarnatieleer afstamt. Tegen de late jaren 1970 werden de ideeën van Bach en Montgomery grotendeels vervangen door die van Elisabeth KublerRoss, schrijfster van boeken als ‘On death and Dying’ en ‘Questions and Answers on Death and Dying’, en Raymond Moody, schrijver van ‘Life After Life’ en ‘Reflections of Life After Life’.
Deze twee schrijvers brengen naar voor dat de fysische dood het begin is van een ander, geestelijk leven, en dat alle mensen rust en vrede vinden in dat nieuwe leven. Zowel Kubler-Ross als Moody verwerpen het christelijke begrip van een oordeel door God. Zij geloven ook beiden in reïncarnatie. Alhoewel sommige christenen een kritische reactie hebben geboden op de filosofie van reïncarnatie, blijven vele christenen onwetend over de implicaties ervan. Geconfronteerd met het algemene stilzwijgen van de Kerk en de schijnbaar overtuigende incarnatieleer, zijn vele christenen gaan concluderen dat reïncarnatie een werkelijkheid is, of dat ze tenminste de mogelijkheid ervan niet kunnen afwijzen.
de ware- en de valse Drievuldigheid
Pasteltekening van John Astria
Wat is Reïncarnatie?
Reïncarnatie, de leer dat een ziel overgaat van lichaam tot lichaam door een geboorte-dood-wedergeboorte cyclus, is een voortvloeisel uit de Hindoe-Boeddhistische-leer van ziel-transmigratie. Transmigratie houdt de mogelijkheid in dat een ziel kan geboren worden in het lichaam van een dier. De status van het opnieuw geboren lichaam varieert van de huisvlieg tot een goed functionerend persoon, en geeft een indicatie van de levenskwaliteit van de ziel in zijn vorige lichaam. Een goed leven brengt wedergeboorte naar een hogere vorm; een slecht leven brengt wedergeboorte naar een lagere vorm. Deze opwaartse of neerwaartse promotie vervult de Wet van Karma, een centraal dogma van het Hindoeïsme.
Karma leert dat goede daden worden beloond en de slechte bestraft. Het Hindoeïstische doel van de ziel is om uit de karmacyclus te breken en één te worden met het universum. De westerse geest, die blijkbaar niet houdt van het idee dat men wedergeboren kan worden als een muskiet of slak, heeft de dieren uit de cyclus geweerd. Reïncarnationisten geloven ook dat zielen een eeuwig voorbestaan hadden. ‘A World Beyond’ van Ruth Montgomery, is een boek waarvan zij beweert dat het ontstond door ‘automatisch schrijven’ en dat het ingegeven werd door Arthur Ford, een medium, die in de geestelijke wereld wachtte om in een ander lichaam
te treden.
In dat boek staat blz. 7: “Laat ons beginnen met de premisse dat elk persoon een continuerende entiteit is doorheen alle eeuwigheid. Geen begin en geen einde, ondanks wat sommige moralisten zeggen over ons levensbegin in de fysische geboorte als baby en eindigend met het Laatste Oordeel. Onzin! Er is nooit een tijd geweest dat wij er niet waren, en wij zullen er altijd zijn, alhoewel in voortdurend veranderende levensvormen en niveaus, omdat wij net zoveel God zijn als dat God een deel is van ons”.
Satan, de tegenstrever
Pasteltekening van John Astria
Wat is haar aantrekkingskracht?
De klaarblijkelijke aantrekkingskracht die reïncarnatie uitoefent bij westerlingen is de belofte dat het leven verder gaat, en dat we zoveel kansen krijgen die we nodig hebben om alles in orde te brengen. Indien reïncarnatie juist is, dan voelt de mens geen dwingende behoefte om in dit leven vrede te maken met een rechtvaardige God, of zelfs om zijn naaste met liefde en respect te behandelen. Als een mens zoveel levens krijgt die hij nodig heeft om de perfectie te bereiken, zou hij wel eens kunnen denken: “Waarom niet vrijuit leven en de goede werken en vrede met God overlaten aan een volgend leven?”
De behoefte om met God vrede te maken zou eigenlijk nooit voorkomen bij échte reïncarnationisten, want die geloven niet in een persoonlijke God. Reïncarnatie gaat hand in hand met pantheïsme, het geloof dat alles God is en God alles is, elk mens inbegrepen. De doctrines van pantheïsme en reïncarnatie zijn de hoekstenen van het Hindoeïsme en occultisme, die erg populair geworden zijn in de westerse wereld. Op de pagina’s 84-85 van zijn boek “Mirakels”, zegt C.S. Lewis het volgende over de aantrekkingskracht van pantheïsme en reïncarnatie:
“Pantheïsme is verwant met onze geesten, niet omdat het het finale stadium is in een traag proces van verlichting, maar omdat het haast zo oud is als de mens. Het kan zelfs de meest primitieve van alle religies zijn … Pantheïsme is in feite de permanente, natuurlijke menselijke denkwijze; het permanente simpele niveau waarin de mens soms zinkt … en waarboven hij het op eigen kracht niet lang kan uithouden”.
Demon in de mens
Pasteltekening van John Astria
Wat zijn de bewijzen?
Maar de moderne mens neemt niet aan dat zijn denken gezonken is tot deze kleinste gemene deler, en dus zoekt hij bewijzen om zijn geloof te rechtvaardigen. Zijn inspanningen hebben vele ‘bewijzen’ opgeleverd die de leer van reïncarnatie ondersteunen. De meest aangevoerde verdediging van de reïncarnatiegedachte is het fenomeen van “verleden-leven herinnering”: de bekwaamheid om zich details te herinneren van schijnbaar vroegere levens. Dit kan bereikt worden door hypnose en spontane of intuïtieve herinnering, dat soms ook “deja-vu” genoemd wordt. Sommige verledenleven verslagen die door personen onder hypnose opgedist worden, kunnen toegeschreven worden aan fantasie, of aan suggesties van de hypnotiseur. Maar en zijn ook twee andere verklaringen.
Het ene kan het “Bridey Murphy Effect” genoemd worden, dat besproken werd in het boek “The Search for Bridey Murphy”. Het boek spreekt van het verhaal van een vrouw die, wanneer onder hypnose gebracht, details kon geven van Ierland en zelfs Gaelic kon spreken, een taal waarmee zij niet vertrouwd was. Dit werd toegeschreven aan haar vorig leven in Ierland. Maar onderzoek bracht aan het licht dat zij opgevoed was door een Gaelic-sprekende grootmoeder die haar verhaaltjes vertelde over het oude Ierland. De ‘verleden-leven herinneringen’ bleken vergeten ervaringen te zijn uit de kinderjaren die naar boven gebracht werden door hypnose.
Sommige herinneringen echter doorstaan elke toetsing en zijn blijkbaar echt. Om deze te verstaan moeten wij ons realiseren dat een mens, die onder hypnose is, de controle van zijn of haar geest overgeeft aan iemand anders. De hypnotiseur zou de teugels kunnen overnemen. Hij of een andere entiteit zou suggesties in de geest kunnen planten. In zijn boek “Reincarnations and Christianity” zegt Dr. Robert Morey: “een hypnotische trance is de exacte mentale toestand die mediums en heksen al eeuwenlang bij zichzelf tot stand brengen, om zich open te stellen voor de invloed van geesten of demonen”.
Als zoiets gebeurt, dan is het niet moeilijk om te denken aan een demonische ‘taking over’ (overname) van de
wil van het gehypnotiseerde subject en dat er door hem of haar heen gesproken wordt. De demon, die de beschikking heeft over allerlei kennis uit het verleden, kan herinneringen aaneenrijgen en ze het gehypnotiseerde subject inplanten en laten uitspreken, en zo verleden-levens suggereren. Gezien de natuur van demonen, kunnen die plausibele verhalen inprenten die niet te weerleggen of te verifiëren zijn. Hoeveel plezier moeten die wel hebben wanneer ze goedgelovige mensen duperen met geschiedenissen van een dozijn verschillende personen die allemaal beweren dat zij eens Cleopatra waren!
Deja vu, het gevoel dat een persoon krijgt wanneer hij een vreemde plaats of omstandigheid komt, die hij nooit eerder gezien heeft, wordt dikwijls gebruikt als steunbeer voor de reïncarnatiegedachte. Haast iedereen kan zich zo’n ervaring herinneren. Dr. Walter Martin, citeert in een opgenomen toespraak “Het raadsel van reïncarnatie”, een ervaring die hij had terwijl hij in Zwitserland een berg zag. Hij wist dat hij dit bepaalde gezicht reeds eerder had gezien, alhoewel hij nog nooit in Zwitserland was geweest. In het naar huis gaan ontdekte Martin de oorzaak van zijn ervaring: een postkaart van dezelfde berg die hij had gezien. Een mens gebruikt slechts 10% van zijn hersenen, die voortdurend informatie opstapelen die nooit herinnerd worden tenzij men er plots mee geconfronteerd wordt door een ervaring zoals die van Martin.
Deja-vu-ervaringen kunnen ook geïnspireerd worden door de demonenwereld, en niet enkel door toedoen van menselijke oorzaken. De “god van deze wereld” (2 Kor 4:4), “de overste van de macht der lucht, de geest, die nu werkt in de kinderen der ongehoorzaamheid” (Ef 2:2), tracht de mensen te bedriegen en te misleiden. Sommige mensen zijn ontvankelijker dan anderen voor de spirituele infiltraties van de geestenwereld. 2 Joh. 9:1-3: “En in het voorbijgaan zag Hij een mens die blind was van de geboorte af. En Zijn discipelen vroegen Hem: Rabbi, wie heeft er gezondigd, hij of zijn ouders, dat hij blind geboren zou worden? Jezus antwoordde: Hij heeft niet gezondigd en zijn ouders ook niet …” – de blinde was blind geboren en dus kon zonde-in-dit-leven niet de oorzaak zijn van zijn blindheid, maar sommigen hielden rekening met de valse karma-leer. SV kantt. 3 zegt: “Het schijnt dat de discipelen in deze dwaling waren, welke toen bij sommige Joden was, dat als de mens sterft, zijne ziel dan weder zou gaan in een ander lichaam, en dat derhalve de ziel des blindgeborenen in een ander lichaam zou gezondigd hebben”.
2 KORINTIËRS 4: 3-4
Toch zijn er altijd mensen bij wie er dan een ‘doek’ over hun hart blijft liggen. Daardoor kunnen ze het goede nieuws niet begrijpen. Maar dat gebeurt alleen bij de mensen die verloren gaan. 4 Dat zijn de ongelovige mensen. Zij zijn door de god van deze wereld (Satan) blind gemaakt in hun denken. Daardoor kunnen ze het licht niet zien van het goede nieuws van Christus. Terwijl juist aan Christus precies te zien is wie God is. Hij is de afbeelding van God.
Keuze tussen goed en kwaad
Pasteltekening van John Astria
Leert de Bijbel reïncarnatie?
Mensen die in reïncarnatie geloven citeren soms de Schrift om hun geloof te ondersteunen. De 4 schriftplaatsen die zij het meest aanhalen zijn Johannes 3:3, Mattheüs 11:14, Hebreeën 7:2-3 en Johannes 9:2.
- 1. In Johannes 3:3 zegt Jezus tot Nicodemus dat om het Koninkrijk van God te zien men opnieuw moet geboren worden. Jezus, de zo gezegde reïncarnationist, leert dat een reeks wedergeboorten noodzakelijk zijn om de volmaaktheid te bereiken. Deze interpretatie houdt echter geen steek. Nicodemus drukte zijn verwarring uit en sprak van een tweede fysische geboorte (niet exact hetzelfde als die waarvan men spreekt in de reïncarnatieleer, maar gelijkend). Jezus corrigeerde Nicodemus onmiddellijk en zei dat de wedergeboorte waarvan Hij sprak een geestelijke was (Johannes 3:4-6). Dus, Jezus verklaarde niet de Wet van Karma, maar weerlegde haar juist.
- 2. Reïncarnationisten wijzen ook op Jezus’ verklaring in Mattheüs 11:14 dat Johannes de Doper Elia was. Maar men moet verder in de Schrift lezen. Lukas 1:17 zegt dat Johannes voor Christus zou heengaan “in de geest en de kracht van Elia”. Johannes de Doper, een man die vervuld was met de Heilige Geest van in de moederbuik, ontkende zelf dat hij Elia was (Johannes 1:21). De Schrift zegt ook dat Elia nooit de fysieke dood ondergaan heeft (Hebreeën 11:5) en tijdens de aardse bediening van Christus nog steeds bestond als Elia, zoals aangetoond werd door zijn verschijning, samen met Mozes op de berg van de transfiguratie (Mattheüs 17:3).
- 3. Een andere geliefde Bijbelse passage bij reïncarnationisten is Hebreeën 7:2-3. Deze tekst, zo zeggen zij, leert ons dat Jezus in een vroegere incarnatie Melchizedek was. Maar men hoeft de geciteerde verzen maar te lezen om direct in te zien dat de oudtestamentische Melchizedek “de Zoon van God gelijk geworden” is als type, niet dat hij letterlijk Jezus (de Zoon van God) was. De schrijver van Hebreeën zegt enkel dat er geen verslag bestaat van Melchizedeks geboorte, dood of familie. Bovendien, Melchizedeks priesterschap was hierin uniek dat het niet werd overgedragen op een ander. Melchizedek was enkel gelijkend op Christus en wordt nooit een vroegere incarnatie van Hem genoemd.
- 4. De vierde schriftplaats die dikwijls wordt geciteerd is Johannes 9:1-3, die gaat over een blind geboren man en de vraag van de discipelen wiens zonde deze blindheid veroorzaakt had. Deze vraag lijkt, oppervlakkig gezien, in overeenstemming te zijn met de Wet van Karma. Maar Christus’ antwoord dat de blindheid van deze man geenszins iets met zonde te maken had, maakt het standpunt van de reïncarnationisten onverdedigbaar. Nu we gezien hebben wat de Bijbel NIET zegt ter ondersteuning van de reïncarnatieleer, gaan wij ons nu richten tot wat de Bijbel WEL leert tegen reïncarnatie.
De enige kans van de mens Met slechts één vers verwoest de Bijbel het concept van reïncarnatie.
Hebreeën 9:27 zegt: “En gelijk het de mensen gezet is, eenmaal te sterven, en daarna het oordeel …”
Meer schriftplaatsen:
Jakobus 4:14: “Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijd gezien wordt, en daarna verdwijnt”.
De Psalmen staan vol met referenties naar de tijdelijke natuur van het mensenleven. Psalmen 39:6, 103:15 en 144:4 zijn slechts enkele voorbeelden. Deze verzen weerleggen ook de theorie dat zielen eerder of eeuwig hebben bestaan, zoals ook het verslag in Genesis 2 over het ontstaan van de mens.
Psalm 39: 6: Mijn leven duurt voor U maar een ogenblik. Een mensenleven is voor U als één enkele zucht. Elk mens, hoe goed het ook met hem gaat, is uiteindelijk niets.
Psalm 103: 15/16: Ons leven duurt maar éven. Een mens lijkt op een bloem in het gras: 16 één windvlaag en hij is er niet meer, er is niets meer van hem over.
Psalm 144: 4: De mens is maar één zucht. Zijn leven is als een schaduw die voorbij glijdt.
Goddelijke bescherming
Het probleem van het kwaad
Alhoewel de Wet van Karma de kwestie van het kwaad lijkt te behandelen, met haar systeem van beloningen en straffen, blijft, op een bredere schaal, het probleem onopgelost. In zijn boek “Reincarnation: A Christian Appraisal”, schrijft Mark Albrect op blz. 119: “De eindeloze cycli van de reïncarnatie lossen nooit het probleem van het kwaad op; het kwaad is eeuwig, het idee dat het kwaad voor altijd voortduurt is ondenkbaar in het christendom. Het kwaad is overwonnen door de dood en opstanding van Jezus Christus, en het zal voor altijd
weggedaan worden wanneer Hij wederkomt om de wereld te oordelen”.
Reïncarnatie en spiritisme
Reïncarnatie-aanhangers overtreden ook dikwijls de Bijbelse bevelen tegen spiritisme. De Bijbel is erg duidelijk in zijn verbod contacten te leggen met de geesten van de doden, wat vele reïncarnationisten trachten te doen wanneer een ziel, naar bewering, zich “tussen” incarnaties in bevindt. Leviticus 20:6, 27, Deuteronomium 18:11, Jesaja 8:19 en 1 Kronieken 10:13 maken duidelijk dat God niet wil dat Zijn volk in zulke activiteiten betrokken is. Geen enkele nieuwtestamentische schrijver heeft ooit gezegd dat dit verbod werd opgeheven. Beroemde reïncarnationisten, zoals Ford, Cayce, Dixon, Montgomery en Kubler-Ross, geven openlijk hun spiritistische en mediamieke praktijken toe. Erger nog, sommige van deze auteurs, in het bijzonder Cayce en Dixon, beweren dat hun geloof in overeenstemming is met het christendom.
Leviticus 20: 6+27
Als iemand aan de geesten van gestorven mensen om raad vraagt, of naar waarzeggende geesten gaat en daarmee ontrouw aan Mij is, dan zal Ik zijn vijand zijn en hem doden. 7 Leef dus heilig, want Ik ben jullie Heer God. 8 Doe alles precies zoals Ik het jullie bevolen heb. Ik ben de Heer en Ik wil dat jullie alleen Mij dienen.
Als iemand de geest van een dode of een waarzeggende geest door zich heen laat spreken, moet hij worden gedood. Hij moet met stenen doodgegooid worden. Hij verdient de doodstraf.”
Deuteronomium 18:11
Jullie mogen ook geen geesten oproepen, met geesten praten of de geesten van gestorven mensen om raad vragen. 12 Want de Heer vindt het verschrikkelijk als jullie dat doen. De volken die nu in het land wonen, doen deze verschrikkelijke dingen wel. Juist daarom jaagt de Heer God hen voor jullie weg.
Jesaja 8:19-22
Mensen zullen aan jullie vragen: ‘Willen jullie voor ons aan waarzeggende geesten en aan de geesten van doden om raad vragen?’ Maar die mompelen en piepen alleen maar wat! We moeten toch alleen aan onze God om raad vragen? Waarom zou je aan de doden om raad vragen voor de levenden? 20 Luister naar wat de wet van God zegt. En luister naar wat ik namens God heb gezegd! Als mensen andere dingen zeggen, is er geen hoop meer voor hen. 21 Hopeloos en hongerig zullen ze door het land trekken. Ze zullen razend van de honger zijn. Woedend zullen ze hun koning vervloeken. Ze zullen omhoog kijken en hun God vervloeken. 22 Overal waar ze kijken, zullen ze alleen maar ellende zien. Ze zullen doodsbang en opgejaagd zijn. Het zal een donkere tijd zijn.
1 Kronieken 10:13
Zo stierf Saul, omdat hij ontrouw aan de Heer was geworden. Want hij had de Heer niet gehoorzaamd. Hij had zelfs een waarzegster om raad gevraagd, in plaats van aan de Heer. 14 Daarom doodde Hij hem en maakte David, de zoon van Isaï, koning in de plaats van Saul.
In Mattheüs 7 waarschuwde Christus Zijn volgelingen dat valse profeten zullen komen als wolven in schapenvacht. Deze zelfbenoemde ‘christenen’ vervullen Christus’ waarschuwing. Reïncarnatie is in geen enkel opzicht in overeenstemming met het christelijke geloof. De Bijbel leert dat het loon van de zonde de dood is (Romeinen 6:23).
De reïncarnatieleer is dezelfde leugen die Satan aan Eva vertelde in de Hof van Eden: “Gij zult de dood niet sterven” (Genesis 3:4).
De Bijbel leert dat redding van de zonde, en zijn eeuwige consequenties, een gave is die God vrijelijk geeft (Efeziërs 2:8-9); reïncarnatie leert dat redding er pas komt wanneer een mens zichzelf vervolmaakt. Christus, die ons schiep, weet dat wij slechts één leven hebben en Hij heeft gezien wat wij doen met deze enige kans. Daarom offerde Hij Zichzelf als een afbetaling voor onze zonden. Onze Redder nam onze ‘slechte Karma’ op Zichzelf. “Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht” zei Hij in Mattheüs 11:30. Zelfs indien wij zouden kunnen terugkomen, opnieuw en opnieuw, zou daar geen enkele zinnige reden voor kunnen zijn, vermits al onze schulden en tekortkomingen door Hem afbetaald werden. Laat ons u dan helpen om een nieuw leven te ontdekken, in gemeenschap met de Heer Jezus Christus!
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
jan11
Landen met een overwegend islamitische bevolking
categorie : religie
Het overzicht hierna, waarvan de gegevens afkomstig zijn van het CIA World Factbook, toont aan dat in veruit de meeste landen met een overwegend islamitische bevolking, de wettelijke basis bestaat uit:
- ofwel een burgerlijke wet
- ofwel een gemengd stelsel van burgerlijk recht met koloniale wetten en met aspecten uit de islamitische wet.
- Het handvol landen waar een plaatselijke versie van de shariahgeldt zijn geen theocratiën. Zo is bijvoorbeeld Iran een theocratische republiek – dwz dat ook daar de staatsleider (i.c. president) verkozen wordt.
Noteer dat een‘islamitische staat”niet een staat is waarin de shariah geldt omdat het concept ‘islamitische staat’ immers niet bestaat in de islam. Iran of Saoedi-Arabië is dan ook niet minder of niet meer een islamitische staat dan bv Turkije of Maleisië.
Deshariahis een theoretisch model. Wanneer men dat in een wet wil gieten, seculariseert men dus de shari’ah die daardoor ook een door mensen gemaakte wet is. Niets in de islam verplicht moslims echter tot het invoeren van de shariah vermits de islam geen blauwdruk bevat van een staatsvorm (met dien verstande dat de koran een dictatuur en een theocratie uitsluit).
Moslims hebben de opdracht een rechtvaardige samenleving tot stand te brengen voor iedereen, moslims en niet-moslims. Het staat hen vrij de staatsvorm te kiezen die zij daarvoor best passend achten.
.
.
– Afghanistan (Islamitische Republiek van Afghanistan)
- onafhankelijkheid: 1919 (van controle van Verenigd Koninkrijk over buitenlandse zaken)
- regeringstype: islamitische republiek
- wettelijk stelsel: gemengd system van burgerlijk recht, gewoonterecht en islamitisch recht
- religies: soenni moslim 80%, shia muslim 19%, andere 1%
– Albanië
- onafhankelijkheid: 1912 (van het Ottomaans Rijk)
- staatsvorm: parlementaire democratie
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht behalve in noordelijke rurale gebieden waar gewoonterecht geldt
- religies: moslim 70%, Albaans orthodox 20%, Rooms Katholiek 10%
– Algerije
- onafhankelijkheid: 1962 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van Frans burgerlijk recht en islamitisch recht
- religies: soenni moslims (staatsgodsdienst) 99%, christenen en joden 1%
– Azerbeidzjan
- onafhankelijkheid: 1991 (van de Sovjetunie)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht
- religies: (nominaal) moslim 94.3%, russisch orthodox 2.5%, armeens orthodox 2.3%, andere (1.8%)
– Bahrein
- onafhankelijkheid: 1971 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: grondwettelijke monarchie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van islamitisch recht, Engels gewoonterecht, Egyptische burgerlijke, criminele en commericiële wetten, gewoonterecht
- religies: (shia en soenni) moslim 81.2%, christenen 9%, andere 9.8% (2001)
– Bangladesh
- onafhankelijkheid: 1971 (van West-Pakistan)
- staatsvorm: parlementaire democratie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van grotendeels Engels gewoonterecht en islamitisch recht
- religies: moslim 89.5%, hindoe 9.6%, ander 0.9% (2004)
– Comoren
- onafhankelijkheid: 1975 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van islamitisch religieus recht, Frans burgerlijk recht van 1975 en gewoonterecht
- religies: soenni moslim 98%, Rooms katholiek 2%
– Djibouti
- onafhankelijkheid: 1977 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel hoofdzakelijk gebaseerd op Frans burgerlijk recht, islamitisch religieus recht (voor familierecht en successierecht) en gewoonterecht
- religies: moslim 94%, christelijk 6%
– Egypte
- onafhankelijkheid: 1922 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel gebaseerd op Napoleontisch burgerlijk recht en islamitisch religieus recht
- religies: moslim (grotendeels soenni) 90%, 9% koptisch, 1% andere christenen
– Eritrea
- onafhankelijkheid: 1993 (van Ethiopië)
- staatsvorm: overgangsregering
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an burgerlijk recht, gewoonterecht en islamitisch religieus recht
- religies: moslim, Koptische christenen, Rooms katholiek, protestant
– Gambia
- onafhankelijkheid: 1965 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van Engels gewoonterecht, islamitisch recht en gewoonterecht
- religies: moslim 90%, Christian 8%, indigenous beliefs 2%
– Guinea
- onafhankelijkheid: 1958 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht gebaseerd op het Frans model
- religies: moslim 85%, christenen 8%, inheemse religies 7%
– Indonesië
- onafhankelijkheid: 1945
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: brugerlijk recht gebaseerd op het Rooms (‘Roman’)-Nederlands model, beïnvloed door gewoonterecht
- religies: moslim 86.1%, protestant 5.7%, rooms katholiek 3%, hindoe 1.8%, ander of onbepaald 3.4% (2000 census)
– Iran
- onafhankelijkheid: 1979
- staatsvorm: theocratische republiek
- wettelijk stelsel: religieuze wet gebaseerd op de shari’a
- religies: moslim (officieel) 98% (shia 89%, soenni 9%), andere (waaronder zoroaster, joods, christelijk en baha’i) 2%
– Irak
- onafhankelijkheid: 1932 (van Brits mandaatgebied)
- staatsvorm: parlementaire democratie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an burgerlijk recht en islamitisch recht
- religies: moslim (officieel) 97% (shia 60%-65%, soenni 32%-37%), christen en anderen 3%
– Jemen
- onafhankelijkheid: 1990
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd wettelijk stelsel van islamitisch recht, engels gewoonterecht en gewoonterecht
- religies: moslim (islam – officieel) waaronder shaf’i (soenni) en Zaydi (shia), kleine aantalen joden, christenen en hindoes
– Jordanië
- onafhankelijkheid: 1946 (van Brits mandaatgebied)
- staatsvorm: grondwettelijke monarchie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerlijk recht en islamitisch religieus recht
- religies: soenni moslim 92% (officieel), christenen 6% (overwegend Grieks-orthodox, maar ook een aantal Griekse en Rooms katholieken, Syrisch orthodox, Koptisch orthodox, Armeens orthodox en protestantse denominaties), ander 2% (kleine shia moslim en druzen populaties)(2001)
– Kirgizië
- onafhankelijkheid: 1991 (van Sovjetunie)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht dat aspecten van Frans burgerijk recht en Russisch federaal recht bevat
- religies: moslim 75%, Russisch orthodox 20%, ander 5%
– Koeweit
- onafhankelijkheid: 1961 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: grondwettelijk emiraat
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van Engels gewoonterecht, Frans burgerlijk recht en islamitisch religieus recht
- religies: moslim (officieel) 85% (soenni 70%, shia 30%), andere (waaronder christen, hindoe, parsi) 15%
– Libië
- onafhankelijkheid: 1951 (van VN trusteeship)
- staatsvorm: overgangsregering
- wettelijk stelsel: post-revolutionair systeem in beweging, gedreven door statelijke en niet-statelijke entiteiten
- religies:soenni moslim (officieel) 97%, andere 3%
– Libanon
- onafhankelijkheid: 1943 (van Frans mandaatgebied)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerlijk recht gebaseerd op Frans burgerrecht, Ottomaanse wettelijke traditie en religieus recht mbt persoonlijke status, huwelijk, echtscheiding en andere familiale relaties van de joodse, islamitische en christelijke gemeenschappen
- religies: moslim 59.7% (shia, sunni, druze, isma’iliet, alawiet of nusayriet), christen 39% (maroniet katholiek, grieks-orthodox, melkiet katholiek, armeens katholiek, syrisch orthodox, rooms-katholiek, chaldeens, assyrisch, coptisch, protestant), ander 1.3% (Opm: 17 religies erkend)
– Malaisië
- onafhankelijkheid: 1957 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: grondwettelijke monarchie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van Engels gewoonterecht, islamitische wet en gewoonterecht
- religies: moslim (of islam – officieel) 60.4%, boeddhist 19.2%, christen 9.1%, hindoe 6.3%, confucianisme, Taoïsme en andere traditionele chinese religies 2.6%, andere en onbekend 1.5%, geen 0.8% (2000 census)
– Mali
- onafhankelijkheid: 1960 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht gebaseerd op Frans burgerrecht, beïvloed door gewoonterecht
- religies: moslim 94.8%, christen 2.4%, animist 2%, geen 0.5%, niet-gespecificeerd 0.3% (2009 Census)
– Marokko
- onafhankelijkheid: 1956 (van Frankrijk)
- staatsvorm: grondwettelijke monarchie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerrecht gebaseerd op Frans en islamitisch recht
- religies: moslim 99% (officieel), christen 1%, ongeveer 6000 joden
– Mauretanië
- onafhankelijkheid: 1960 (van Frankrijk)
- staatsvorm: militaire junta
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an islamitisch en Frans burgerrecht
- religies: mosilm (officieel) 100%
– Niger
- onafhankelijkheid: 1960 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an burgerlijk recht (gebaseerd op Frans burgerrecht), islamitisch recht en gewoonterecht
- religies: moslim 80%, ander (waaronder inheemse geloven en christenen) 20%
– Nigeria
- onafhankelijkheid: 1960 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: federale republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an Engels gewoonterecht, islamitisch recht (in 12 noordelijke staten) en traditioneel recht
- religies: moslim 50%, christen 40%, inheemse geloven 10%
– Oman
- onafhankelijkheid: 1650 (verdrijven van de Portugezen)
- staatsvorm: monarchie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van anglo-saksische wet en islamitische wet
- religies: Ibadhi moslim (officieel) 75%, ander (waaronder soenni muslim, shia muslim en hindoe) 25%
– Pakistan
- onafhankelijkheid: in 1947 (van Brits Indië)
- staatsvorm: federale republiek
- wettelijk stelsel: gewoonterecht (common law) met invloeden uit islamitisch recht
- religies: moslim (officieel) 96,4%; andere (o.a. christenen en hindoes) 3,6%
– Qatar (Katar)
- onafhankelijkheid: 1971 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: emiraat
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel an burgerlijk recht en islamitisch recht (in familiale en persoonlijke aangelegenheden)
- religies: moslim 77.5%, christen 8.5%, ander 14% (2004 census)
– Saoedi-Arabië
- onafhankelijkheid: 1932 (eenmaking van het koninkrijk)
- staatsvorm: monarchie
- wettelijk stelsel: islamitisch (sharia) wettelijk stelsel met sommige elemente van Egyptisch, Frans en gewoonterecht – meerdere seculiere wetten werden ingevoerd, commerciëe geschillen worden door speciale committees behandeld
- religies: moslim (officieel) 100%
– Sierra Leone
- onafhankelijkheid: 1961 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: grondwettelijke democratie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van Engels gewoonterecht en gewoonterecht
- religies: moslim 60%, christen 10%, inheemse geloven 30%
– Soedan
- onafhankelijkheid: 1956 (van Egypte en het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: federale republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van islamitisch recht en Engels gewoonterecht
- religies: soenni moslim, met een kleine christelijke minderheid
– Somalië
- onafhankelijkheid: 1960 (van voormalig Brits en Italiaans Somaliland
- staatsvorm: bezig met het opbouwen van een gefedereerde parlementaire democratie
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerlijk recht, islamitisch recht en gewoontrecht
- religies: Soenni moslim (officieel)
– Syrië
- onafhankelijkheid: 1946 (van Frans mandaatgebied)
- staatsvorm: republiek onder autoritair regime
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerlijk en islamtisch recht (voor familierechtbanken)
- religies: soenni moslim (islam – officieel) 74%, andere muslims (o.a. alawieten en druzen) 16%, christen (meerdere denominaties) 10%, joods (kleine gemeenschappen in in Damascus, Al Qamishli, and Aleppo)
– Tadzjikistan
- onafhankelijkheid: 1991 (van de Sovjetunie)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht
- religies: soenni moslim 85%, shia moslim 5%, andere 10% (2003 schatting)
– Tanzania
- onafhankelijkheid: 1964 (van eerder mandaatgebied van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: Engels gewoonterecht
- religies: vasteland – christen 30%, moslim 35%, inheemse geloven 35%; Zanzibar – meer dan 99% moslim
– Tunesië
- onafhankelijkheid: 1956 (van Frankrijk)
- staatsvorm: republiek
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van burgerlijk recht gebaseerd op Frans burgerrecht en islamitisch recht
- religies: moslim (islam – officieel) 98%, christien 1%, joods en ander 1%
– Turkije
- onafhankelijkheid: 1923 (opvolgstaat van het Ottomaans Rijk)
- staatsvorm: republikeinse parlementaire democratie
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht gebaseerd op diverse europese rechtssystemen, oa het Zwitsers burgerrecht
- religies: moslim 99.8% (meestendeels soenni), ander 0.2% (grotendeels christelijk en joods)
– Turkmenistan
- onafhankelijkheid: 1991 (van de Sovjet Unie)
- staatsvorm: noemt zichzelf een seculiere democratie en presidentiële republiek, maar vertoont in werkelijkheid een autoritair presidentieel bewind waarbij de macht geconcentreerd is in de presidentiële administratie)
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht met islamitische invloeden
- religies:moslim 89%, oosters-orthodox 9%, onbekend 2%
– Verenigde Arabische Emiraten
- onafhankelijkheid: 1971 (van het Verenigd Koninkrijk)
- staatsvorm: federatie met delegatie van bepaalde machten aan de federale regering en andere machten gereserveerd voor de leden emiraten
- wettelijk stelsel: gemengd stelsel van islamitisch recht en burgerlijk recht
- religies: moslim (islam – officieel) 96% (shia 16%), ander (waaronder christen en hindoe) 4%
– Oezbekistan
- onafhankelijkheid: 1991 (van de Sovjet Unie)
- staatsvorm: republiek, autoritair presidentieel bewind met weinig macht buiten de uitvoerende tak
- wettelijk stelsel: burgerlijk recht
- religies: moslim 88% (meestal Soenni), oosters-orthodox 9%, ander 3%
DE ISLAM IS DE GOEDSCHIKSE
TEGENBEWEGING
TEGEN HET WARE CHRISTENDOM
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
John Astria
nov29
Waarom worden mensen ziek?
categorie : religie
Er zijn drie hoofdredenen waarom mensen ziek worden
Zonde
Eén daarvan is zonde. Jezus zei in Johannes 5:14, nadat Hij de man bij het bad Betesda had genezen: ‘Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet iets ergers overkome.’ Hij maakte het hier dus heel duidelijk dat deze ziekte en het terugkeren van deze ziekte of zelfs iets nog ergers dan de verlamming die deze man had, hem kon overkomen als hij zondigde. Jezus verbond hier dus ziekte aan zonde. Dat is niet de enige reden dat mensen ziek worden, maar het is één reden.
Als iemand bijvoorbeeld alcoholist is en hij drinkt zich een leverziekte, dan heeft Hij zichzelf dat aangedaan. Ik bedoel dat satan zijn handelingen gebruikte om zich toegang tot hem te verschaffen. Hij heeft een leverziekte, niet omdat God hem dat heeft aangedaan, of doordat de duivel dat rechtstreeks deed, maar het is gewoon zonde. Hij oogst de vruchten van zijn zonde; druggebruikers lopen hersenbeschadigingen op, en ziekten die door gedeelde naalden worden overgebracht. Seksueel actieve personen krijgen seksueel overdraagbare ziekten. Dat komt niet doordat satan hen oordeelt of aanvalt. Zij doen het zichzelf aan. Zij zetten de deur open door zonde.
Oorlog met de duivel
De tweede hoofdreden dat mensen ziek worden, komt doordat wij in een oorlog zijn met de duivel. Sommige mensen zijn zich dat niet bewust, maar niet alles wat er gebeurt is maar fysiek. Er woedt een geestelijke oorlog. Er zijn goddelijke engelen die Gods wil uitvoeren en er zijn demonische geesten die satans wil uitvoeren. Er is een veldslag gaande. Je kunt op een bepaalde manier wel stellen dat het op zonde is gebaseerd, omdat satan door zonde op deze aarde is losgelaten, maar dat is niet per se jouw individuele zonde.
Dit is waar Jezus het over had in het 9e hoofdstuk van Johannes toen er een man aan de poort van de tempel zat. Hij was blind vanaf zijn moeders schoot. En de discipelen vroegen: ‘Wie heeft gezondigd, deze man of zijn ouders dat hij blind geboren is.’ En Jezus zei: ‘Geen van beide.’ Je weet heus wel dat Hij niet zegt dat deze man of zijn ouders niet gezondigd hadden. Want de Schrift zegt in Romeinen 3:23: ‘Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods.’
Er was dus wel degelijk zonde in hun leven, maar hier zegt Hij dat het niet hun zonde was die de oorzaak was dat deze jongen blind werd geboren. Dat gebeurde gewoon. Er is een geestelijke oorlog gaande en satan gaat rond, zoekende wie hij kan verslinden. Zonde is dus één reden dat mensen ziek worden. En een andere reden is dat het niet een zonde is, maar dat je gewoon leeft in een gevallen wereld, dat er geestelijke veldslagen zijn en satan je soms gewoon met dingen aanvalt.
Door natuurlijke processen
De derde hoofdoorzaak dat mensen ziek worden, is de gewoon natuurlijke dingen. Dat is iets waar veel christenen geen rekening mee houden. Zij erkennen wel dat zonde een toegang is van satan in ons leven, en dat dit hem in staat stelt dingen aan te richten. Ze erkennen ook dat we in een geestelijke oorlog zijn en dat satan ons aanvalt. Maar soms vergeestelijken christenen alles zozeer dat ze niet beseffen dat er ook dingen zijn die gewoon natuurlijk gebeuren.
Bijvoorbeeld, als jij gewoon niet oplet en van de trap afloopt en struikelt en valt, kun je een been breken. Je kunt je sleutelbeen breken, je kunt je nek breken. Allerlei dingen kunnen je overkomen en het is niet de duivel, het is niet zonde, het is gewoon een natuurproces, je hebt jezelf bezeerd. Je kunt ook bepaalde ziekten oplopen, een infectie, een zwelling en allerlei dingen. Als mensen van een klip in een waterplas zijn gedoken en een rotsblok hebben geraakt en hun rug hebben gebroken en nu verlamd zijn, is het helemaal niet noodzakelijk de duivel was die hen dat aandeed.
De duivel heeft hen misschien verleid om iets te doen wat niet verstandig was. Of ze hebben iets tegen beter weten in gedaan, maar het is een natuurlijk verschijnsel. Als je bij een auto-ongeluk betrokken raakt en je arm wordt eraf gerukt, dan kun je niet zeggen dat het per se de duivel is. Het is gewoon iets natuurlijks. Vanaf de zondeval zijn er allerlei dingen, bacteriën, virussen, schimmels, dingen die nu verdorven zijn, maar die van oorsprong niet verdorven waren. En die vallen het menselijke lichaam aan. En sommige dingen zijn gewoon natuurlijk. Mensen zijn niet volmaakt en maken fouten.
Conclusie
Dit zijn dus drie hoofdgebieden. Je kunt een ingang voor ziekte geven door zonde. En je kunt door satan aangevallen worden wat niet jouw schuld is. Vaak is het feit dat satan je aanvalt en je dingen aandoet het bewijs dat je met iets goeds bezig bent. Satan probeert mensen die gevoelig voor God zijn te belemmeren, evenals mensen die hem bestrijden. Je weet pas dat je in het beloofde land loopt als je de reuzen tegenkomt.
Als er reuzen zijn, als je tegen problemen aanloopt, is dat vaak een indicatie dat je de dingen goed doet in plaats van verkeerd. En ten derde gebeuren er soms dingen die natuurlijk zijn. Als je van het dak valt, kun je jezelf bezeren, je kunt iets breken of beschadigen. Maar dat is niet noodzakelijk demonisch, dat is geen zonde, dat is gewoon iets natuurlijks dat plaatsvindt.
Maar er is altijd iets wat wij eraan kunnen doen. Omdat wij zijn verlost van ziekte en gebrek, kunnen wij onze autoriteit nemen en ons geloof gebruiken en een genezing bewerken of het nu een demonische aanval is, of iets wat gewoon natuurlijk is gebeurd. En zelfs als het onze eigen zonde is die het heeft veroorzaakt, kunnen wij ons daarvan bekeren, ons ervan afkeren en de vergeving van God in ons leven vrijzetten. Ongeacht hoe deze ziekten en gebreken zijn veroorzaakt, er is altijd iets dat wij er aan kunnen doen.
Waarom geneest niet iedereen?
Jezus ging dus verder, nadat Hij in vers 17 zijn discipelen had bestraft. Vers 18: ‘En Jezus bestrafte hem en de boze geest ging van hem uit, en de knaap was genezen van dat ogenblik af. 19 Toen kwamen de discipelen bij Jezus en zeiden, toen zij met Hem alleen waren: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?’
Dit is de vraag waar wij ons nu mee bezig houden. Als het Gods wil was om hem te genezen en Jezus genas deze jongen, waarom konden de discipelen deze jongen dan niet genezen? Als wij geloven dat het Gods wil is dat iedereen geneest, hoe komt het dat wij niet altijd iedereen zien genezen? Wat zijn de oorzaken waarom iemand niet geneest?
Je moet begrijpen dat deze discipelen die deze vraag stelden, ‘waarom konden wij hem niet uitdrijven’, geloofden dat het Gods wil was, én geloofden dat zij de macht van God in hun leven hadden ontvangen om deze demonen uit te drijven. Zij hadden al macht en autoriteit ontvangen om demonen uit te drijven. In het tiende hoofdstuk van Matteüs, en ook in Lukas 9 en andere plaatsen, staat dat Jezus hen macht gaf over alle onreine geesten, over alle ziekte en gebreken. En zij gingen er op uit en ze kwamen terug en verheugden zich dat de demonen zich aan hen onderwierpen in de naam van Jezus.
Ze hadden toen geen enkele vraag. Dit betekent dat nu de discipelen die deze vraag stelden, ‘waarom konden wij hem niet uitdrijven?’ dit niet deden omdat ze niet geloofden. Zij geloofden wel degelijk en ze hadden die macht al uitgeoefend. En ze hadden ook resultaten geboekt. Maar dát was juist de reden waarom ze in de war waren. Als deze discipelen hadden gezegd: ‘Nou, wij geloven niet dat je een maanzieke jongen, iemand met toevallen, kunt genezen,’ dan hadden zij deze vraag nooit gesteld. Het feit alleen al dat zij deze vraag stelden, toont aan dat zij wel degelijk geloofden, maar toch niet de resultaten verkregen die zij verlangden.
nov26
De duur van de scheppingsdagen
categorie : religie
.
.
De zes scheppingsdagen waren dagen
.
- De zes scheppingsdagen waren dagen, dat onderbouwt prof. dr. P. A. Siebesma. Of die dagen langer geduurd hebben dan nu, dat weten wij niet, maar het waren dagen.
- .
- .
.
.
Ik ben mening dat eenieder die de Bijbel serieus wil nemen wel gedwongen is de evolutietheorie af te wijzen. Het is niet de eerste poging schepping en evolutie met elkaar te verbinden en het zal ook zeker niet de laatste zijn. Voor christenen die willen vasthouden aan het gezag van de Schrift is dit echter een doodlopende weg.
Er is niets nieuws onder de zon. De afgelopen anderhalve eeuw is op verschillende manieren geprobeerd Genesis 1 te harmoniseren met de evolutietheorie. Een van de bekendste is wel de opvatting dat het Hebreeuwse woord voor dag niet een dag van 24 uur zou zijn, maar vertaald dient te worden met tijdperk.
Een dergelijk tijdperk zou dan overeenkomen met een geologisch tijdperk van lange duur, waarbinnen de evolutie heeft plaatsgevonden. Immers, als bij God een dag als duizend jaar is, waarom kan een dag dan ook niet miljoenen jaren duren?
.
.
Aaneensluiten
.
Een variant van dit voorstel is de opvatting dat het in Genesis 1 wel om dagen van 24 uur gaat, maar dat deze dagen van de schepping niet aaneensluitend zijn. Ze zijn van elkaar gescheiden door perioden van lange duur. De zes dagen van de schepping zouden dan niet de dagen van de scheppingsarbeid van God zijn geweest, als wel van de scheppingsopenbaring. Mozes zou bijvoorbeeld in een visioen, dat in totaal zes dagen heeft geduurd, hebben gezien hoe God de hemel en de aarde heeft geschapen. Genesis 1 zegt dus niets over de duur van de schepping.
Volgens weer een totaal andere opvatting is Genesis 1 slechts een beschrijving van de scheppingswerken die volgens literaire principes kunstmatig over zes dagen zijn verdeeld. De joden die na de verwoesting van de tempel in Jeruzalem in ballingschap aan de stromen van Babel zaten, werden geconfronteerd met Babylonische scheppingsverhalen.
Als reactie daarop zouden de joodse priesters een eigen versie hebben bedacht. De aarde is niet ontstaan uit het lichaam van een dode godheid, zoals de Babyloniërs aannemen, maar is geschapen door de God van Israël. Of dit in de juiste volgorde van de schepping is gebeurd en hoe lang deze ”dagen” duurden, is niet van belang. Het gaat slechts om de boodschap.
Hoe aantrekkelijk deze opvattingen ook mogen klinken, ze hebben één groot manco. Wanneer je onbevooroordeeld Genesis 1 leest, kun je niet anders dan concluderen dat God de hemel en de aarde in zes letterlijke dagen heeft geschapen.
Er wordt gesproken over dag en nacht en over „en het was avond, en het was morgen…”
Het Hebreeuwse woord voor dag (jom), als losstaand woord, is in alle gevallen ”dag” in de gewone betekenis van het woord (zie onder meer Genesis 8:22 en 29:7, als tegenstelling tot ”nacht”).
.
.
Draaiing
.
Hoelang zo’n dag precies heeft geduurd, valt natuurlijk niet meer na te gaan. Wij weten niet of de tijdsduur van de draaiing van de aarde ten tijde van de schepping verschilde van die heden ten dage. Maar daaruit mag niet de conclusie worden getrokken dat de duur van zo’n dag dan wel gelijk moet zijn geweest aan die van een tijdperk. Evenmin kun je uit Genesis 1 opmaken dat het de beschrijving van een visioen is.
Velen zitten met het vraagstuk van schepping en evolutie. Maar voor mij is de keuze niet zo moeilijk, ook al betekent het dat je ingaat tegen een meerderheid van het volk (en helaas ook van een groeiend aantal christenen).
Volgens Zijn Woord heeft God de hemel en de aarde in zes dagen geschapen. Hij had dat (bij wijze van spreken) ook in een vingerknip kunnen doen, maar Hij heeft ervoor gekozen het in zes dagen te doen. Dat is een kwestie van geloof: je gelooft het of je gelooft het niet!
.
.
.
.
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
.
.
John Astria
nov22
De Bijbel leren begrijpen
categorie : religie
.
.
.
Het begrijpen van de Bijbel kan een uitdaging zijn
.
.
.
.
.Het vinden van antwoorden over vragen in de Bijbel kan soms moeilijk zijn. De boeken van de Bijbel werden over een periode van 1500 jaar geschreven en werden ongeveer 1900 jaar geleden voltooid. De Bijbel werd in een compleet andere tijd en cultuur geschreven dan die waarin wij leven. De Bijbel werd oorspronkelijk in het Hebreeuws, Aramees en Grieks geschreven.
Hoewel we tegenwoordig uitstekende vertalingen van de Bijbel hebben, kan een vertaling nooit de betekenis van de oorspronkelijke taal exact weergeven. Deze en andere factoren kunnen het moeilijk maken om alle nuances van de Bijbel correct te begrijpen. God is niet beledigd wanneer we vragen over de Bijbel hebben. God wil nog meer dan wijzelf dat we de antwoorden op onze vragen in de Bijbel vinden.
.
.
God wil dat we de Bijbel begrijpen
.
God wil dat we de antwoorden vinden op onze vragen over de Bijbel. De Heilige Geest, die in alle christenen leeft, belooft ons dat Hij ons zal helpen bij het begrijpen van Gods Woord.
Johannes 14:26 verkondigt: “Later zal de pleitbezorger, de heilige Geest die de Vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb”.
2 Timoteüs 3:16-17 vertelt ons: “Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust”.
Vergeet niet dat God de uiteindelijke auteur van de Bijbel is. De beste manier om een boek te begrijpen is door de auteur vragen te stellen. God belooft dat Hij wijsheid zal geven aan ieder die Hem daar om vraagt.
Jakobus 1:5 verkondigt: “Komt één van u wijsheid tekort? Vraag God erom en hij, die aan iedereen geeft, zonder voorbehoud en zonder verwijt, zal u wijsheid geven”.
.
.
.
.
.
preview en aankoop boek “De Openbaring “:
http://nl.blurb.com/books/5378870?ce=blurb_ew&utm_source=widget
.
.
John Astria
Mensensamenleving.me 